van 2013 naar 2014

Nog een paar uurtjes en 2013 zit er weer op.

Wij wensen jullie een super gelukkig, gezond en goed 2014.

Mocht het toch even niet zo gaan zoals je wilt, bedenk je dan: na regen, komt altijd weer zonneschijn

Wij gaan een beetje een spannende jaarswisseling in: Ienimini is behoorlijk ziek, als ze nog iets zieker wordt, moeten we gaan bellen en zou ze zelfs naar het ziekenhuis gestuurd kunnen worden. 

Ik blijf dus nuchter voor de zekerheid; ik neem de eerste "shift" als ze naar de huisartsenpost of het ziekenhuis moet, MrPenny blijft dan bij Minipenny.
Na de antibiotica en paracetamol vind ik haar nu wel iets beter dus ik denk en hoop dat het allemaal wel mee gaat vallen.

Hebben jullie al nagedacht over jullie goede voornemens voor 2014? 
Ik ben er wel mee bezig geweest; ik wil me gaan focussen op gezin, gezondheid en geluk in 2014. In Excel had ik het begin gemaakt om alle plannen voor alle plannen te plannen :-). Ben ermee gestopt, het was te veel van het goede. Het lijkt me beter om me elke dag af te vragen: past wat ik vandaag heb gedaan bij mijn belangrijkste focuspunten?

Misschien ga ik toch nog verder met dat Excelletje maar dan ga ik die wel anders beginnen. Dan ga ik eerst kijken: wat gaat er al goed en wil ik zo blijven doen, waar kan het nog iets beter?

Het is geen wonder dat goede voornemens zo moeilijk zijn om vol te houden als je alleen kijkt naar wat er niet goed gaat. Het lijkt me beter om eerst uit te gaan van het positieve en niet jezelf alleen maar op je kop te geven.

Voordelig af en toe met de trein reizen

Vanavond ga ik naar de film met mijn zus. We geven elkaar niets meer voor onze verjaardagen maar gaan in plaats daarvan een keer per jaar iets leuks doen samen (cabaret, musical, bioscoopje).
Zij woont nog in Brabant en dus ga ik een uurtje treinen.
Een dagretour kost  € 28,20 en ik reis bijna nooit meer met de trein dus ik heb geen kortingskaart meer. Wel zijn geregeld dagkaarten te koop bij Kruidvat, Hema, AH en aanverwante artikelen waar ik wel eens gebruik van maak.
Toen ik googlede op "dagkaart NS", bleken er diverse websites te zijn waar je op terug kunt vinden welke acties lopen. Helaas bleken er geen dagkaarten te koop te zijn op dit moment.

Toch vond ik hier nog een even goede optie voor mij; een dagretour voor 18 euro (incl koffie/cappu/thee met gevulde koek) via een actie.
Ik moest wel toestemming geven dat mijn naam in een krant afgedrukt mocht worden bleek, anders kon ik niet bestellen. Als achternaam vulde ik daar in "Dachthetniet". Op het uiteindelijke e-ticket dat ik bij NS kon kopen staat wel mijn eigen naam.

€ 10,20 bespaard en geen treinkaartje meer aan hoeven schaffen op het station in de kou, prima deal!

Klaar met Kerst

Ik geloof dat ik altijd carnaval leuker zal blijven vinden dan Kerstmis ;-). Het ligt niet aan Kerst, het ligt aan mij maar ik ben blij dat het over is eigenlijk.

 Eerste Kerstdag kwam mijn schoonfamilie gourmetten. De brownies en het gourmet waren lekker maar enorm gezellig was het niet. (Laat maar, heel verhaal, ik kan mijn energie beter in positieve dingen steken.)

Als toetje hadden we wel een lekkere pavlova naar een recept van Ramon Beuk (website van de Lidl dus ;-)) en Nigella Lawson. Echt een aanrader.
Ik heb alleen wel vier pogingen moeten doen om de caramel goed te maken maar dat is altijd een probleem bij mij. Zonder caramel kan ook.
Nigella Lawson zag ik toevallig op TV, vooral gekeken om me te verbazen over de acteerprestaties van Lawson. Ze kon zo mooi, genietend van het uitzicht en gelukzalig in de camera lachen alsof er niets naars was gebeurd het afgelopen jaar. (Okee, ik geloof nu wel dat ze niet alleen dingen bereidt om in haar mond te stoppen maar ook voor haar neus ;-))

Tweede Kerstdag zijn we naar een levende kerststal geweest waar ook kinderactiviteiten waren.
De meeste mensen waren wel gekleed op het bos maar een enkel jong meisje kwam in kerstoutfit. Vooral een meisje op 7 centimeter hoge suède hakken, met studs, als Bambi door het weiland wankelend, bibberend in haar dunne panty, waarvan je aan haar gezicht kon aflezen dat ze niet bepaald de kerstgedachte in haar hoofd had, werkte op onze lachspieren.
Zo ben ik ook geweest vroeger, ach, dan zal ik ook wel mensen aan het lachen hebben gemaakt, mooi zo ;-).
Minipenny zette zich na het knutselen toch nog over haar angst heen en wilde toch op het paardje rijden. Ik was heel trots op haar en genoot van haar op dat paardje. Ze zat helemaal trots te stralen.
Mijn diner voor tweede kerstdag heb ik iets simpeler gemaakt (ook door gebrek aan rode wijn voor stoofpeertjes en cranberrysaus) en we aten gewoon op placemats ipv het damast. Ik was wel even klaar met moeilijk doen.

Ik probeerde nog een leuke, mooie kerstfoto te maken van mijn twee engeltjes:

Maar met veel gegiechel van de dames en "wohoow-wooh-aah!", schoof en kieperde Ienimini zo van de schoot van grote zus af:

Waarop grote zus er maar gezellig bij kroop (en even later klaagde omdat kleine zus aan haar haar had getrokken en dus niet lief was, waarop gehuil van Ienimini omdat zuslief te hard op haar leunde om overeind te komen).

Vervolgens was het niet meer mogelijk om normaal en kerstachtig te glimlachen maar moest de mond wijd open terwijl Ienimini ging gymnastieken:

Nou ja, het was kerst, ze hadden iets aan wat op elkaar leek en ze hadden het leuk. Tot zover de poging tot een mooie Kerstfoto. Ik vind het goed zo.

Had ik al verteld dat je voor het perfecte plaatje je kunt wenden tot vele tijdschriften maar niet tot mijn blog? ;-) ;-). Ik doe daar niet aan mee.

Fijne Kerst!

Wij wensen jullie allemaal een hele fijne en gezellige Kerst, we hopen dat 2014 jullie veel moois, gezondheid en geluk mag brengen.

Moneypenny, MrPenny, Minipenny en Ieniminipenny

Ik geloof dat we bijna Kerstklaar zijn hier. We moeten alleen morgen nog even dweilen en ik moet mijn bureau in de keuken opruimen (schoonmoeder komt). 

Vandaag brownies gebakken met Minipenny, voor bij de koffie morgenmiddag. Het recept had ik van het forum van het consuminderhuis Parkstad in Landgraaf.

Van Annemiek van Deursen, coördinatrice van het consuminderhuis, krijg ik mooie e-mails over het verloop van de kerstactie in het consuminderhuis. Vele mensen zijn geholpen met de kerstactie, waarbij boodschappenpakketten en waardebonnen werden uitgedeeld tijdens de kerstviering maar ook stilletjes in het donker aan huis op diverse adressen.

Op het blog van Jutvrouw zag ik een filmpje over het consuminderhuis. Annemiek van Deursen zegt daarin dat je mensen niet helpt door te zeggen "kom maar hier arme hals, hier heb je wat te eten, dan plaats ik me tegelijkertijd boven die persoon en daar hou ik niet van.". 

Hoewel ik het er roerend mee eens was en het in mijn hoofd had, wist ik toch niet goed hoe ik moest omgaan met het dakloze meisje dat regelmatig bij mijn supermarkt staat om het StraatNieuws te verkopen. 

Ik heb haar wel eens wat geld gegeven en ik groet haar wel altijd. Ze vind Minipenny ook heel leuk (als die er niet bij is, vraagt ze "waar is de meisje?") Vorige week kreeg ik een kerstkaart van haar toen ik mijn boodschappen kwam doen. Ik heb haar wat geld gegeven, voor Kerstmis. Wat deed ik nog? Ik gaf haar nog een bemoedigend armklopje à la "jij arme ziel". Aarrgggh!

Daarna heb ik thuis wat informatie opgezocht over dakloos zijn, ook bij bijvoorbeeld illegaliteit want ik vermoed dat ze niet legaal hier is.

Vandaag moest ik even de laatste boodschapjes doen en ze stond er weer, dus ik begroette haar met haar naam, omdat ik die inmiddels wist van de kerstkaart. 

Ze zei dat ze pijn had in haar rug, van de baby. Baby?! Blijk ik al weken, maandenlang even vluchtig hallo te zeggen en niet echt goed te kijken naar haar. Ze is 7 maanden zwanger. 

Wat ben ik een slecht goed mens. Ik groet haar wel en geef haar heel soms geld maar ik zie haar niet, als mens.

Ze heeft me wat dingen verteld die me zorgen baarden. Ik moet natuurlijk wel een slag om de arm houden, ik weet tenslotte niet of ze wel de waarheid spreekt. 

Toen ik na een tweede ronde alle kerstboodschappen binnen had zat mijn hoofd er nog vol mee en ben ik gaan googlen en heb ik gebeld naar een instantie omdat ik me zorgen maakte om haar situatie. 

Ik heb het vermoeden dat ze niet de zorg en opvang krijgt waar ze recht op heeft of gebruik van kan maken. Ze heeft me ook verteld dat ze terug wil naar haar land van herkomst en ook daar zijn soms mogelijkheden voor. 

Alle antwoorden heb ik nu nog niet maar mijn zorg is al ietsje minder.

Ik heb nog geen idee wat ik kan doen om haar te helpen, of dat wel echt nodig is en of ik dat wel moet willen. Of ik haar nog ga zien weet ik niet eens.

Toch voelt het een beetje raar dat ik mijn leven deze Kerst helemaal compleet heb, een goede man, de twee kinderen die we ons wensten, een eigen huis, genoeg geld voor luxe boodschappen, gezelligheid thuis etc. terwijl zij en haar ongeboren kindje verre van compleet zijn.

Ik moet het even een plekje geven en afsluiten, zoals ik ook mijn zorgen en het verdriet om mijn moeder een plekje heb gegeven dit jaar. Mijn moeder is met de noorderzon vertrokken toen ik een tiener was, ze is zeer waarschijnlijk (nog steeds) geestelijk ziek. Nu Ienimini net is geboren, had ik het toch weer even moeilijk voor de Kerst. 

Ik heb me dit jaar voorgesteld dat het heel goed met haar gaat, dat ze in een fijn verzorgingstehuis zit of iets dergelijks met goede en fijne zorg. Ik heb me haar voorgesteld in een leuke woonkamer met mensen met wie ze kan opschieten (dat is nog een een rijke fantasie ;-) ) en ook me vriendelijke verpleging voorgesteld etc. Daar heb ik haar nu achtergelaten. Als ik nu aan haar moet denken, zie ik haar daar.

Kerst is nu voor ons, voor nu, voor geluk en ontspannen.

Alles goed!

Woehahah, LOL, sorry allemaal, jullie moeten wel gedacht hebben dat ik een beetje gek geworden was!!! Er is niks met me aan de hand, alles gaat goed, ik heb alleen per ongeluk iets op m'n blog geknald wat nog niet af was. Ik ben niet psychotisch of manisch ofzo, alleen een beetje verstrooid.

Ik had een idee voor een blogje in Bridget Jones-stijl over mijn dag gister. Ik had gisteravond alleen geen zin en puf om het te schrijven dus ik heb voor mezelf wat steekwoorden opgeschreven, zodat ik geen dingen zou vergeten. Was van plan het later te herschrijven.
Heb ik per ongeluk blijkbaar op "publiceren" gedrukt ipv "opslaan"!

Het gaat echt goed hoor, het is wel druk geweest de laatste tijd en ik ben een beetje moe, ik heb wat last van de kerstkriebels (rond Kerst wordt ik vaak een beetje verdrietig om de situatie met en zorgen om mijn moeder), MrPenny is echt heel moe maar het komt allemaal weer goed. We zien uit naar een heerlijke kerstvakantie.

Hè, verdorie, nou is wel de lol van mijn Bridget Jones-stijl-stukje af... jullie hebben de tekst al half gezien...



Tekst van gister, die nog niet geplaatst had moeten worden, waardoor begrijpelijkerwijs mijn geestelijke gezondheid in twijfel werd gesteld:

voor me te langzaam, 2 vrachtwagens afstand, okee 4 personen auto's. Ineens begrip voor bumperklevers. Besloten niet te kleven, wel dicht erop bij stoplicht. Hond los in auto, geen wonder, zie je niets.

Geergerd langdradigheid, wel zorgvuldig, alle informatie maar IQ hoger dan 80. Besloten niet te hummen, geleerd dat dat praten aanmoedigt.

Ienimini in slaap, in gang, verwarming uit. Maar een beetje aanrommelen op de computer, zo gaan rusten. Ieni nog steeds niet wakker, koud en toch wel moe.
Besloten om inmiddels hoge nood te combineren met sublitie wek geluiden.

Mini ophalen, naar de bieb, lenzen ophalen, AH karretje

Tijd genoeg, tijd zat, makkelijk. Kerstkleertjes bij elkaar zoeken.
Gaaaah, moet nog... en moet zo weg zijn.
Help, waarom gaat jurk niet meer aan over hoofd? Ging paar maanden geleden nog wel. Jurk aangekregen, zelfs rits dicht. Voel me net dame van stand op Jane Austen-achtig bal; krijg geen lucht.
Zaken die moeizaam tot zeer moeizaam gaan in een te strakke jurk met kokerrok: baby uit de box halen, eigen schoeisel aantrekken, iets van de grond pakken, schoenen van je kind aantrekken, kind vastzetten op achterbank van driedeurs auto, maxi cosi in auto vastzetten, onderstel wagen achter in auto stoppen, zelf instappen in auto, autorijden zonder rok op te moeten trekken tot schunnige hoogte, op verlichte parkeerplaats uit auto stappen terwijl tegelijkertijd rok naar beneden te trekken tot wederom beschaafde lengte.


Semi op tijd, samenzijn ouders, geen aansluiting, niet de enige moeder, alleen hebben die moeders een vader bij. Toch aan de babbel met iem. MrPenny binnen.

Kleine dief

Wat voor iemand ben je, als je een kinderkarretje in een supermarkt wegpikt voor de 50 cent?
Dat vraag ik me al een half uur af.
Mini wilde graag een kinderkarretje bij de AH, nou vooruit dan, ik bleek nog 50 cent te hebben. Vlakbij de ingang staat een computerscherm met spelletjes en daar wilde Minipenny even mee spelen. Ik had een rollade gepakt en stond met m'n rug naar het kinderkarretje toe, anderhalve meter er vandaan, Mini te helpen met het spelletje. Toen ik de rollade in het karretje wilde leggen, was het weg.
Ik ben er wel van geschrokken, voor hetzelfde geld had Ienimini er nog naast gestaan in de wagen (die had ik wel naast me, al paste het niet helemaal sociaal in het gangpad). Zo kom je er dus pijnlijk achter, dat er van alles kan gebeuren als je je even omdraait waar je niets van hoeft te horen of zien. Voorlopig waak ik als een havik over m'n kinderen en laat ik ze geen moment meer uit het oog en onze spullen ook niet.
Ik ben eerst maar gaan zoeken in de winkel of er een kindje mee rondliep, Mini was natuurlijk wel teleurgesteld dat haar karretje weg was. Geen kind met karretje gezien.
Het personeel heb ik ook nog gevraagd of ze misschien een kinderkarretje hadden weggezet maar dat deden ze uiteraard nooit, omdat een karretje altijd van iemand is. Mini kreeg van AH een boodschappenmuntje als goedmakertje.
Het begint al te zakken maar ik ben zo boos dat iemand een karretje van een klein kind jat en 50 cent van mij.
Als ik weet dat je geen cent hebt en honger heb, dan kun je nog meer dan 50 cent van me krijgen maar jezelf verrijken over de rug van een ander, een kind zelfs daar heb ik geen enkel begrip voor, ook al is het maar 50 cent.
Mini snap het ook niet, ze weet dat je een dief bent als je dingen meeneemt die niet van jou zijn en ze heeft het de hele tijd over een dief en stelen. Arme kruimel, al bestolen op je vierde jaar, welkom in de wereld.

Bijna kerstklaar

Gisteravond hebben we alvast het "gerechtje" voor het kerstdiner op Mini's school gemaakt. MrPenny heeft het deeg en het gehaktmengsel gemaakt van de worstenbroodjes. Ik had weer eens een moeilijk plan in m'n hoofd: worstenbroodkerstkransjes.

Deeg uitgerold en het gehakt in cirkeltjes er op gelegd.

Tweede lap deeg erop alles goed aandrukken. Dan het middelste rondje weggehaald met een appelboor en de buitenste rand gemaakt met een koekjesuitsteker.

En toen het ging rijzen bedacht ik me ineens: "ai, dit gaat z'n vorm niet houden waarschijnlijk tijdens het rijzen en bakken". Koekjesdeeg natuurlijk iets heel anders.

Hum, tja, ik weet niet of een kleuter er een kerstkransje in ziet maar ze zijn wel lekker.

Na bijna 2 uur was de kerstboom eindelijk klaar. Ik vind er eigenlijk niet zo heel veel aan, zo'n kerstboom. Ik zit nog steeds te wachten op het moment dat ik naar de kerstboom kijk en denk "jaa, leuk, gezellig!" Ik heb het gedaan voor de kinderen. 

Vanmorgen zei Minipenny dat ze het heel fijn en leuk vond dat ik de kerstboom had neergezet (nog geen antwoord gehad van papa op de vraag of hij dit ingefluisterd had) en Ienimini keek vandaag ook blij naar de kerstboom. Kijk, daar doen we het voor, mijn rotklus is dus alweer ruimschoots beloond.

Nu eindelijk alles klaar was, kon ik lekker gaan relaxen. Vanmorgen eindelijk de nieuwe Bridget Jones erbij gepakt. Lekker op de bank onder een dekentje (scheelt stookkosten). Naast me lag Ienimini te snurken, was zo moe, dat ik ook in slaap viel.

Nou dacht ik dus klaar te zijn maar ik bedacht me ook dat we nog veel boodschappen moeten doen, heel veel. Net een menu bedacht voor tweede kerstdag, eerste kerstdag komt familie bij ons gourmetten (lekker makkelijk!). Ben maar aan het boodschappenbriefje begonnen, ik hoop dat ik alles kan krijgen.

We moeten ook nog een keer verder met de tuin winterklaar maken. MrPenny is al het fruit aan het snoeien. We hebben er een boekje bij nodig en het is spannend of het lukt maar meestal komt het wel goed.
Op de voorgrond staat een strooibak met gemalen eierschalen, die hebben we een tijdje bewaard om kalk te hebben voor de moestuin in het najaar . Het moet nog over de moestuin uitgestrooid worden en wat ingewerkt.

Er hangt ook al een lijstje met leuke dingen voor in de kerstvakantie klaar. We willen verschillende musea gaan bezoeken die ook leuk zijn voor kinderen en waar onze museumkaart geldig is .  Minipenny krijgt daarom haar eigen museumkaart deze kerstvakantie.

In de tweede week ga ik met Minipenny naar een kasteel waar een lichtjesavond is, waarop sprookjes worden verteld door acteurs. Zal ze super vinden. Met museumkaart kregen we 10 euro korting p.p., met de kerstvakantie erbij, heb ik Mini's kaart er misschien alweer uit.
We willen ook wandelingen gaan maken en zeker een levende kerststal bezoeken, met wat rustdagen tussendoor thuis. We gaan ons dus wel vermaken, lekker hoor, met z'n viertjes.

Kerst to do lijstje

Mijn to do lijstje vanmorgen... ging best goed vandaag. Moet morgen alleen nog verder met die vervloekte wijkkrant en nog wat ruilen en dan is m'n lijstje van vandaag klaar. Yeah me!

Kerststukjes maken: 

Veel groen verzameld, meeeer dan genoeg. Dennenappels geraapt en nog nat op coctailprikkers gezet, als ze droog zijn, zit de prikker goed vast. We hebben ook nog het boompje met sierappeltjes in de straat aangevallen met een paraplu, dat kun je ook makkelijk op een coctailprikker zetten. We maakten van alles extra, voor de school van Minipenny. Ik had gehoord op het schoolplein dat veel ouders niets meegeven. Bleek een beetje stemmingmakerij te zijn vandaag. Fijn, zondag voor niets m'n vingers aan elkaar geplakt gehad met hars van die verse dennenappels. 

Ik had nog oud geworden klei die weg moest, die heb ik tussen de oase gepropt; gratis oase.

Twee kleine kerststukjes voor op de secretaire. Er zitten echte kerstroosjes tussen in een plastic bloempotje. Het leek me leuk om een kerststukje te maken rond een mooi plantje, zodat er iets levends in zat. Ik dacht eerst aan een kerstster maar kerstroosjes vind ik veel mooier. Gemaakt met oplaadbare ledtheelichtjes (set van 8, bij Action, kind- en keelvriendelijker dan theelichtjes, van theelichtjes branden krijgen veel mensen wat keelpijn). Dat kleine meisje op de foto links ben ik, toen ik nog jong was ;-). 

Groot kerststuk, versie 2. In dit kerststuk zit een azalea.Valt nog best tegen, een mooi kerststuk maken, versie 1 was echt niet mooi, vind deze redelijk. Oefening baart kunst, dit is geloof ik de tweede keer ooit dat ik kerststukjes heb gemaakt.

Kerstkaarten voor de klas. Minipenny komt de laatste week thuis met kerstkaarten van klasgenoten. Sturen wij geen kerstkaarten meer, voel je je weer een beetje verplicht om aan zo iets mee te doen. Ik was er dus niet zo heel erg voor maar ja... 

Ik heb op de computer een kleurplaatjes kerstkaart gemaakt. Van internet copywright-vrije plaatjes geplukt en op alle zijden een kerstkleurplaatje geprint zodat ze dat kunnen inkleuren. Zo vind ik het iets minder zonde van het papier en gedoe. Een enveloppe doe ik er niet omheen, dat is alleen maar weer oud papier, het is zo ook goed.

"Afspraken kalender" was ook een leuk actiepunt, ik heb afgelopen vrijdag een afspraak gemist bij de osteopaat door het gedoe met de drie agenda's. Dacht dat het pas deze vrijdag was... Als ik weer tijd heb me verder oriënteren op een smartphone. Ik heb uiteindelijk besloten er eentje aan te schaffen.

Kerstmis

We zijn eigenlijk nog niet bijgekomen van Sinterklaas maar de Kerst komt er al weer aan.
Op de school van Minipenny zijn veel kerstdingen waarvoor we dingen moeten meegeven, maken en doen. Maandag moet ik een complete "kerststukjes set" bij elkaar gesprokkeld hebben (dit weekend het bos in voor groen en dennenappels) en dan is er nog het "kerstdiner" waarvoor ik heb bedacht dat papa en Mini wel mooi samen miniworstenbroodjes kunnen maken.
Vanmorgen zocht ik in huis alvast wat spulletjes bij elkaar voor de inzameling voor de voedselbank op school. Vrijdag mag Mini mee boodschappen doen en dan staat er nog een hele lijst voor de voedselbank op het lijstje, dat mag ze dan maandag naar school brengen. Een peuter begrijpt overigens niet wat een voedselbank is en waarom het nodig is, ik kan me er iets bij voorstellen. Toen ik er voor het eerst van hoorde, stond ik ook met m'n oren te klapperen.. in Nederland??

Vandaag heb ik met Mini geknutseld voor Kerst, op de computer heb ik een paar simpele kerstfiguurtjes gemaakt in wit en blauw en die hebben we samen uitgeknipt en op een draad geplakt; kerstslinger.
Mini is echter nog op van het Sinterklaas gebeuren en toen het knippen en kleuren niet netjes genoeg wilde lukken naar haar zin (oh jee, zou ik het perfectionisme nu al overgedragen hebben?) kreeg ze een total melt down. Ienimini is ook van slag, ze wil niet drinken.
Mede hierom hebben we besloten het met Kerst rustiger aan te doen en meer naar ons eigen gezin te kijken dan de wensen van familie(bezoekjes).

Nou zijn we op het Sinterklaas familieweekend ook nog behoorlijk eens ziek geworden met ons vieren. Het virus wat nu heerst blijkt enorm besmettelijk te zijn.
Iedereen toen we weggingen nog een dikke kus en toen was de hele familie ziek dus (maar 2 van de 20 zijn nog niet ziek geworden).
We zijn dus allemaal kapot eigenlijk en dan wil ik komend weekend nog het huis op stelten gaan zetten om plek te maken voor de kerstboom.

Met Kerst denk ik ook aan al die mensen op de wereld, die geen Kerst kunnen vieren zoals wij dat doen. Mensen in Nederland maar ook daarbuiten.
In plaats van kerstkaarten versturen, sturen wij sinds een aantal jaren geld naar een aantal goede doelen. Dit jaar was een van de doelen ook weer het consuminderhuis in Landgraaf.
Sinds ik Annemiek van Deursen bevlogen hoorde spreken op een landelijke genoegdag, jaren geleden, ben ik fan van het consuminderhuis en Annemiek.
Voor kerst vraagt Annemiek altijd aandacht voor de kerstactie van het consuminderhuis, waarbij vele gezinnen een nuttig en aangenaam kerstpakket zullen ontvangen na een fijne kerstviering in het consuminderhuis. Annemiek schrijft dan over mensen die het afgelopen jaar geholpen zijn door het consuminderhuis.
Ik heb er een stukje uit gekozen, het stukje dat mij zelf het meeste raakte. Een verhaal over verborgen armoede en echte liefde.

Uit: Mijmeringen Annemiek van Deursen - Kerstactie 2013 deel 3:

Stille armoede...

Zaterdag 7 december ....en ik moest van mezelf even naar het consuminderhuis. Wat administratie... iets uitprinten, de was ophangen en genieten van een opgeruimd huis. Hoe goed hebben alle vrijwilligers hun best gedaan afgelopen week. De motivatie is zeer hoog.

Eigenlijk dwaalde ik op zaterdag tegen 12 uur door het huis omdat ik me een beetje zorgen maakte over het echtpaar dat pas gebruik maakt van onze broodlijn die rond dit tijdstip loopt. Meneer had er zoveel moeite mee dat hij in armoede was beland. Deze mensen zijn een voorbeeld van stille armoede. Hij was al eerder doorverwezen naar ons via maatschappelijk werk, maar de schaamte was te groot en zijn ze niet gekomen. Mevrouw heeft zwaar diabetes en moet regelmatig eten dus meneer at bijna niets omdat er gewoon geen geld voor was nadat alle vaste lasten waren betaald en schulden afgelost. En ja....dat is echte liefde.

Meneer is al tenger en was in twee maanden nog eens 15 kilo afgevallen omdat hij het weinige eten dat ze kunnen kopen aan zijn vrouw gunt. Hij at om de dag iets maar het kon niet langer zo. Ik wist van maatschappelijk werk dat er werkelijk niets meer in de kast stond dus heb ik de eerste keer dat ze kwamen een grote boodschappentas goed gevuld met basisproducten uit mijn “winkeltje” Meneer zijn tranen zaten hoog zag ik, bij het zien van al die nodige boodschappen. Ik heb het stel even met rust gelaten en ze uit het zicht gehouden want meneer is zo’n mannelijke man van een generatie die in hun jeugd leerden dat mannen niet huilen.

Nu twee weken verder moest ik even met ze praten en kijken of hij er iets beter uitzag en wat rustiger was geworden. Dat was ook zo. Meneer drong er weer op aan dat hij graag wil komen helpen en dat kan nu ook zonder dat hij ergens van afvalt van zwakte. Ze zijn blij met onze hulp vertelden ze en de schaamte zal veel minder zijn als meneer aan de slag kan bij ons. Voor wat hoort wat...Eigenwaarde is een groot goed....

 Je leest het al....we bereiken velen die leven in stille armoede want onze drempel is laag en dit mens met het moeke uiterlijk gemakkelijk aan te spreken. We kunnen de mensen in nood nog binnen een half uur aan een tas boodschappen helpen en de 12 weken wachtlijst voedselbank overbruggen daardoor. We stabiliseren en onze voor wat hoort wat regels” brengt deze mensen dan weer in de consuminderkringen waar ze leren meer te doen met minder geld maar ook in de vele workshops aanschouwelijk onderwijs waar ze leren kwaliteiten ontwikkelen en bezig zijn met kerststukken maken die niets kosten........

Deze stukken kunnen ze weer cadeau doen aan hun dierbaren.

We willen deze maand lichtjes laten schijnen voor de velen in nood in de vorm van een kerstpakket maar ook mijn winkeltje boordevol vullen zodat het leven niet alleen met Kerst voor deze mensen leefbaar is.....

Elke euro is welkom en we zijn dankbaar voor wat jij missen kan. Mijn 50 euro is al overgemaakt op

rekening: Iban NL14RABO0173658903 tnv St. Consuminderhuis PARKSTAD

Doe je mee?

Zet er maar kerstactie bij en komt het helemaal goed.

Annemiek.

Te doen lijstjes

Gister pakte ik mijn "to do" notitieboekje erbij en begon de dag maar eens, met de echt dringende dingen te selecteren en op een los briefje te schrijven.
..... en daarna nog maar eens aanstrepen wat het meest dringend was, het was onmogelijk om het allemaal onder schooltijd af te krijgen.
Uiteindelijk....heb ik maar liefst 2 dingen af gekregen (dat zijn de sterretjes).

grrrrrrrr....
Okee, vanmorgen met goede moed weer aan de gang...
Sta ik fijn op tijd klaar om naar school te gaan, iedereen gevoed, gekleed en klaar voor vertrek... spuugt Ienimini haar halve ochtendfles uit, over haar jas, over haar kleding, over de maxi cosi... Goed... het wordt dus weer zo'n dag?
Ienimini ligt inmiddels helemaal schoon lekker een dut te doen en de wasmachine staat aan, vanmiddag gaat de hoes van de Maxi Cosi in de was en dan is alles weer vergeven en vergeten.

Grotendeels liep het gister mis op mijn belangrijkste actiepuntje..de wijkkrant. Om een lang verhaal kort te maken, ik moest op zoek naar een andere drukker (die wel iets fatsoenlijks kan leveren). Ik heb uren prijzen en offertes zitten vergelijken. Nu heb ik er uiteindelijk eentje gevonden die net iets duurder is maar veel-veel betere recensies krijgt. Ik heb ze gister gemaild en hoop snel iets te horen.

Net nog een puntje afgewerkt: Avast anti virus op m'n computer geïnstalleerd. Dat is helemaal gratis, ik kreeg deze tip van een computer geek en vond het op m'n vorige laptop fijn werken. Ik moet nog even kijken of ik tegen een kleine betaling een kleine upgrade neem maar voor nu: done!

Ik krijg dit jaar ook zowaar de kerstkriebels, denk er zelfs over om toch eens een ander kleurtje in de kunstboom te hangen en dus iets erbij te kopen aan kerstfrutsels. Op Marktplaats vond ik net niets van mijn gading dus ik wil nog even shoppen.
Nu nog bedenken waar we in hemelsnaam de kerstboom neer gaan zetten, de woonkamer is aardig vol met meubels, een speelkeukentje en de box. Omgekeerd aan het plafond dan maar? Toch nog een beetje lekker tegendraads.... volgend actiepuntje...

Facebook

Funny&nice stuff van Facebook van de laatste tijd:

Een goede mantra, ook voor de komende feestdagen. 

Ik lees en hoor her en der, dat ik niet de enige ben die soms opziet tegen familiebijeenkomsten:

Heeft mijn zus gedeeld, ik viel bijna naast m'n stoel van verbazing:

en heb het toen ook gedeeld... :-)

LOL:

Wake-up call voor ouders en eigenlijk iedereen:

1.334.154 mensen hebben deze foto gezien en het is 27.4xx (weet even niet meer precies) keer gedeeld sinds 18 november van dit jaar!!

Overstappen energie-zorg-dieet

Vorige week hoorde ik een reclame van een energiemaatschappij op de radio. Hmm.. dacht ik, interessant misschien. Als je overstapte kreeg je een Samsung Galaxy tab (en ik dacht, dat dat een smartphone was eigenlijk, ahum)
Dus ik ging doen wat ik al langer van plan was: energiemaatschappijen vergelijken.
Nou bleek ik goedkoper uit te zijn bij een andere leverancier en ik krijg nog die tablet (bleek een tablet te zijn maar goed, als ie niet bevalt, gooi ik 'em wel op Marktplaats) plus shoptegoed bij een energiebesparingswebshop. Daar kunnen we mooi o.a. die radiatorfolie van kopen die we al een tijdje op ons verlanglijstje hadden staan.
Klik, klak, klaar mooi geregeld. Ik kreeg overzichtelijke informatie thuis gestuurd en heb er alle vertrouwen in dat de overstap goed gaat verlopen.

Ook moest ik nog aan de zorgverzekeringen gaan vergelijken. Ik had er even helemaal geen zin in dit jaar, om helemaal Excel overzichten te maken van alle verzekeringen en dekkingen.
Ik heb op twee vergelijkingssite een handige vergelijking kunnen maken en heb besloten op hun informatie af te gaan. Die informatie vertelt me dat ik nu goed zit. Zo, mooi, ook weer van het to do lijstje af!

Dan de derde overstap van de afgelopen week. Ik ben overgestapt op het vastendieet, ook wel 5:2 dieet genoemd.
Vrijdag ben ik weer voor het eerst naar de osteopaat geweest om mijn onderstel opnieuw te laten uitlijnen (ik had best nog veel pijn na (lang) lopen en nu blijkt inderdaad mijn bekken in de zwangerschap wat gedraaid te zijn waardoor e.e.a. niet lekker "loopt").
De osteopaat begon de behandeling met de mededeling dat ik echt iets aan mijn overgewicht moest gaan doen, slik, heeft ie gelijk in. Uit een bloedonderzoek kwam laatst ook al dat mijn cholesterol niet helemaal goed was maar dat is ook een bijwerking van de medicatie die ik toen nog gebruikte.
Hij heeft me verteld dat het vastendieet het enige is dat wetenschappelijk onderbouwd kan worden. Het oerdieet heeft hij me, zeker met mijn klachten, afgeraden.
Ik heb op internet informatie opgezocht over het 5:2 dieet en na het zien van de documentaire ben ik wel redelijk overtuigd, hoewel, helemaal wetenschappelijk bewezen is het voor de lange termijn niet. Het lijkt me wel echt iets voor mij.
Het 5:2 dieet houdt in dat je 5 dagen normaal eet (en alles mag eten wat je wilt) en 2 dagen per week vast. Op de dagen dat je vast neem je maar 400 tot 500 calorieën als vrouw.
Heel lang achter elkaar lijnen, hou ik niet vol. Af en toe een dag hard zijn voor jezelf kan ik wel.
Gister heb ik mijn eerste vastendag gehad.
Ik wilde eigenlijk al mijn calorieën bewaren voor het avondeten maar rond de lunch kreeg ik toch wel erg trek en heb ik een eitje gekookt. 's Middags was Mini thuis en die kreeg nog twee rijstwafels en later drie pepernoten met warme chocomel. Toen heb ik maar even een bekertje bouillon gemaakt voor mezelf. 's Avonds heb ik zo goed als meegegeten met de pot (farmers pie, dat is al niet vet) maar ik heb een kleine portie genomen en weinig vlees en aardappel. In totaal heb ik gisteren 468 kcal gebruikt. 's Avonds kreeg ik het wel moeilijk maar ik heb het toch vol gehouden
Eerste vastdag dus overleefd. Ik ben benieuwd, wat dit nieuwe dieet gaat brengen.

Perfectionisme

Dit weekend ben ik weer bezig geweest met mijn nieuwe hobby glasfusen. Van mijn schoonmoeder en schoonzus had ik "een bestelling" gekregen voor Sinterklaas, om een hanger te maken.
Ik leer nog steeds veel, er zijn wel bepaalde regels waar je rekening mee moet houden maar dan nog is het soms een gok hoe je werk er uiteindelijk uit komt te zien.
Als perfectionist is dat soms wel lastig. Dit weekend was mijn grootste irritatie dat ik mijn hotpot heb beschadigd (de magnetron heeft meer vermogen dan we dachten). Een nieuwe is een duur grapje dus ik hoop dat hij het toch nog een tijd volhoudt.
Ook een irritatie was glas dat blauw leek te zijn paars werd en paars glas dat niet mooi paars werd. Leercurve dus.
Over de laatste twee werkstukjes ben ik wel matig tot redelijk tevreden, daar kan een hangertje aan.

Mijn perfectionisme werkt ook door in de pré Sinterklaas spanning. Wij vieren het jaar 3 keer (opa en oma, thuis, familieweekend andere kant). Daardoor moest ik veel kopen of bestellen en regelen voor verschillende mensen en uiteraard onze kinderen. Vooral voor de kinderen vind ik het spannend, vinden ze het wel leuk, wordt de een niet jaloers op de ander, is het niet teveel van het goede, is het stom of leuk, is tweedehands met een beetje gebruikssporen toch niet zielig? Ook houdt ik het budget in de gaten.
Bovenop alle spanning van de laatste tijd barstte zaterdag ineens bij mij de bom en was ik boos; waarom moest ik alles regelen aan cadeaus en inpakken en waarom ben ik degene die bij ons altijd verantwoordelijk is voor budgetten, uitgaven en spaarsaldi? Waarom heb ik de meeste zorgen om onze financiële toekomst? (ivm uitkeringsgedoe).
Ik chagrijnig, Mr ook flink chagrijnig van mij maar het antwoord was de bekende weg - omdat ik het niet vraag of zeg. MrPenny uit geregeld zijn respect en waardering voor het feit dat ik onze financiën en administratie zo goed beheer. Natuurlijk is hij er ook erg blij mee, omdat hij er geen zin, aanleg of talent voor heeft, het ligt mij nu eenmaal beter maar... ik moet wel informatie en zorgen delen en hulp vragen waar nodig.

In mijn perfectionisme voel ik me hoofdverantwoordelijk voor van alles en zo schuldig als het niet goed gaat of goed lijkt te gaan. Dat gaat het best snel als je perfectionist bent ;-).
Onze financiën/ uitgaven, de administratie, het huishouden, dat iedereen netjes gekleed gaat, de opvoeding en ontwikkeling van de kinderen en het voorkomen van alle mogelijke onheil voor hen, (moeilijke) banden met de familie, dat ik snel beter wordt, dat ik snel weer aan het werk kan/ga, dat ik overgewicht heb etc. etc.
Vaak leg ik mezelf zoveel op dat er geen beginnen aan is en de moed al in de schoenen zakt voor ik ergens aan begin.
Vast herkenbaar voor veel mensen in enige mate, vooral dames.

Ja, het heeft allemaal z'n oorsprong en oorzaken, helaas heb ik heel veel vervelende dingen meegemaakt.
Ik wil daar liever niet op ingaan maar om kort te zijn; mijn levensgeschiedenis heeft al twee psychologen aan het huilen gekregen en heeft meerderen van hen openvallende monden bezorgd terwijl die mensen toch aardig wat gewend zijn, daar wilde ik het bij laten.
Ik heb daarvoor al veel therapie gehad. Naar ik afgelopen vrijdag heb begrepen heb ik dan wel weer redelijk wat ondermaatse therapie ontvangen, dat schiet natuurlijk ook niet lekker op.
Het blijkt toch lastig te zijn om oude dingen los te laten en helemaal in het hier en nu te leven en die oude bagage en denkpatronen in overlevingsstand te dumpen.
Als perfectionist en met mijn harde instelling tegenover mezelf erger ik me daar dan ook weer aan. Get over it already & JFDI (Just F***ing Do It)!!

Vrijdag zag ik een indrukwekkende uitzending over vluchtelingen:
Joris United http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1380459
en als ik dan ook denk aan de mensen op de Filipijnen, die ook dood en ellende meemaken, dan denk ik: dat is toch allemaal veel erger, stel je niet zo aan.
Ik heb heel veel om ontzettend dankbaar voor te zijn, mijn lieve en mooie meiden, een fantastische echtgenoot, genoeg te eten, te veel spullen, een (eigen) huis en momenteel voldoende geld om rond te komen.
Wat wil een mens nog meer?
Mag ik voor Sinterklaas een toverstokje (z.g.a.n), om mijn huishouden helemaal spic en span te toveren met een zwier maar vooral om op mezelf te richten "hocus pocus Pilatus pas, ik wou dat ik niet zo irritant onzeker was".

Smartphone of niet?

Het is weer de tijd van het jaar dat mijn agenda op begint te raken. De laatste dagen kreeg ik daardoor plotsklaps en zeer onverwachts het idee en de beginnende intentie om een smartphone aan te schaffen.
Uitgerekend ik, degene die het afgelopen jaar best wel wat gemopperd heeft op smartphones.

Mijn bezwaren:
- Het ding vreet stroom.
Ik leg nu eens in de anderhalve week mijn simpele telefoon aan een klein zonnepaneeltje, dat altijd in het raam staat (gekocht bij Lidl, euro of 15). Binnen no-time, gratis en milieu vriendelijk is mijn mobieltje dan weer anderhalve week paraat.
In de prijscategorie waar ik me aan het oriënteren ben, mag je al in je handjes wrijven als je smartphone het 2 dagen volhoud (natuurlijk wel afhankelijk hoeveel je het ding gebruikt).

- Ik wil niet de halve dag met mijn hoofd boven een schermpje hangen, zoals ik zoveel mensen zie doen.
Een "offline leven" vind ik ook belangrijk. Als ik nu de laptop uit zet, ben ik er ook echt voor mijn gezin en anderen.

- Een smartphone begint echt "de norm" te worden. Er wordt vaak vanuit gegaan dat je er ook eentje hebt en dus ook bepaalde apps kunt gebruiken.
Ik wordt daar een beetje recalcitrant van. Ik trok vroeger naar een rock- of metalconcert juist een roze blouse aan (op een leren broek) omdat iedereen iets daar zwart draagt.

- Het model wat ik op het oog heb (Nokia Lumnia 620) kost 167 euro.
Ik weet niet of ik wel zoveel wil uitgeven. Een nieuwe agenda en kalender kosten een euro of 15 max.

De voordelen die ik zie:
- Ik heb nu 3 agenda's/ kalenders
1. mijn eigen papieren agenda
2. een kalender in de keuken voor gezamenlijke dingen en even dingen snel opschrijven.
3. een outlook agenda, die ik alleen gebruik om afspraken naar de smartphone van mijn man te sturen. Voor gezamenlijke dingen waar hij aan moet denken of afspraken die ik heb, waarbij hij thuis moet blijven om op de kinderen de passen.
Ik vergeet natuurlijk wel eens dingen over te nemen van de ene agenda in de ander, met alle gevolgen van dien.
Met een smartphone kan ik terug naar een systeem.

- Ik zou dan gemakkelijker een dingen in mijn agenda of, met name voor mij belangrijk, to do list kunnen zetten. Mijn mobiel heb ik altijd bij maar mijn agenda en notitieboekje liggen nog wel eens ergens thuis per ongeluk en dan loopt het ook weer niet handig.

- Ik zou dan weer een navigatiesysteem hebben (hmm.. moet ik toch een data abo erbij maar de phone die ik heb gezien heeft ook een offline navigatiesysteem, geloof ik.) Geen overbodige luxe voor mij, het gaat wel eens mis en dan kom ik ergens te laat. Ik zoek nu van de voren de route uit en maak aantekeningen maar zit dan altijd met m'n billen samengeknepen in de auto omdat ik bang ben iets te missen of verkeerd te doen en dan hopeloos te verdwalen (laatst 25 minuten rondgereden, kost ook benzine).

- Het scheelt veel plek in mijn tas.

- er zijn wel handige en leuke apps beschikbaar

- als ik een Windows phone neem, kan ik ook op mijn telefoon in Word en Excel dingetjes maken en later overzetten op de laptop om er verder aan te werken.

Hmmm.... wat te doen, wat te doen??

Kleuterpuberteit

Toch nog een paar dagen later dan ik had verwacht, gebeurde het dinsdag; Mini crashte 's middags op de bank. Nou ja, grotendeels op de bank dan. Helemaal op van alle basisschool gebeurtenissen. 

Aan haar gedrag was al langer te merken dat ze veel indrukken te verwerken had en soms moe was.

Welkom op de basisschool, welkom in de kleuterpuberteit. Ai-ai, wat is het meiske lichtgeraakt. We gaan redelijk redelijk en begripvol om met alle onredelijkheid maar handhaven wel onze normen en regels. Dat zorgt ervoor dat er nu iets vaker een luchtalarm af gaat in huis (heel hard huilen) en dat de gang wat vaker bezocht wordt dan normaal (als ze straf heeft verdiend, moet ze op de gang staan). 

Al dat geduld, wild spelen, veel aandacht vragen, liefdevol steunen en mopperen kost mij ook best wel wat energie maar goed, het is maar een fase. 

Ik ben nog steeds bezig met de vriezer vullen met een voorraad babyvoeding. Eergister bedacht ik me dat het veel handiger was om de "twee op een vlam" methode te gebruiken voor het koken van de groenten. 

Ik moest spaghetti koken voor ons en zette boven de spaghetti een vergiet met stukken courgette in de pan. Deksel erop en stomen maar. 

In een ander pannetje kookte ik wat rijst. Ook pureerde ik wat tomaten uit blik. 

Zo maakte ik 5 porties courgette met tomaat en rijst. Minipenny vond dat heerlijk als baby. 

Ienimini eet haar groenten niet zo goed de laatste dagen dus veel kan ik weer weggooien maar ook dat trekt vast wel weer bij.

Bijna weer op orde

Na twee keer geveld te zijn door de griep was ik aardig uitgeput geraakt de laatste weken. Ik heb daardoor veel minder geblogd.
Toen ik net een beetje aan de beterende hand was, vierden Mini en ik onze verjaardagen.
Ik doe net of het bezoek alleen voor Mini komt en doe alsof m'n neus bloed à la "ik ben niet jarig hoor", zo kan ik nog een beetje denken dat ik niet weer een jaartje ouder ben geworden.
Na het feestgedruis was ik dus weer helemaal uitgeput en ziekig en kwam er niet veel uit m'n handen.

Dit weekend hebben we samen het huis(houden) weer wat op orde gebracht, dat was in die weken ziek zijn wel wat versloft.
Ik kan daar slecht tegen, ook tegen ziek zijn. Vooral als het lang duurt, krijg ik diverse schuldgevoelens omdat ik vind dat ik tekort schiet tegenover iedereen en dat ik me niet moet aanstellen. Niet dat dat helpt maar het is een patroon wat er al jaren in zit bij mij en dat verander je niet in een keer.

De meiden vragen ook best veel aandacht en tijd de laatste tijd.
Minipenny is nu op de basisschool gestart en komt daar aardig opgedraaid vandaan. Verder was er natuurlijk de spanning van haar verjaardag, toen naar school gaan en dan komen Sinterklaas, Kerst en Oud en nieuw er nog aan. Ergens in januari zal ze wel weer rustig en makkelijk worden ;-).
Ienimini is heel erg boos. Ze is boos en gefrustreerd dat het haar niet lukt om terug te draaien van haar buik naar haar rug en dat haar mondje zeer doet omdat ze tandjes moet krijgen.
Omdat wij hier in huis allemaal een spierprobleempje hebben, heb ik een afspraak gemaakt bij de kinderfysio voor haar, om even na te laten kijken of zij het ook heeft en we al moeten/kunnen gaan oefenen met haar.
Ik heb het gevoel dat we bij Mini te lang afgewacht hebben, ze ging uiteindelijk pas lopen toen ze twee jaar en drie maanden was en heeft nu nog steeds een motorische achterstand. Mini wordt daarom volgende week ook even nagekeken worden door de kinderfysio.
Met een beetje pech heb ik er straks dus nog een taak bij: met twee kinderen fysiotherapie oefeningen doen. Maar ja, da's vervelender voor de meiden dan voor mij.

Ienimini is inmiddels begonnen met fruit- en groentenhapjes. Vooral het fruit vindt ze heerlijk. Tot nu toe heeft ze nog maar een keer iets uit een potje gekregen, de rest heb ik zelf gemaakt.
Dat kost ook wel tijd maar ik vind het belangrijk en fijn.
Ik pureer nu meer ineens en vries het in in ijsklontjesbakjes.
Eenmaal ingevroren kan het uit het vormpje gehaald worden en dan in een plastic zakje waarop staat wat erin zit. Twee dagen achter elkaar krijgt ze dan vers gemaakte babyvoeding en andere dagen kan ik wat uit de vriezer nemen.

Voor mijn verjaardag kreeg ik een hot pot met gereedschappen en materialen. Mijn lieve mannetje had ook een magnetron geregeld zodat ik de dag van mijn verjaardag meteen kon gaan glas fusen.
Ik heb nu vier hangers gemaakt en veel bij geleerd maar het voordeel van kunstzinnige uitingen is, dat je altijd kunt zeggen dat het zo bedoeld was. Mijn vierde werkje vond ik wel geslaagd, ik draag het nu.

Uitslag give-away wedstrijd

Allereerst sorry! Sorry dat ik een tijd niets van me heb laten horen, ook de uitslag van de wedstrijd niet.
Ik ben de afgelopen weken veel ziek geweest. In vier weken tijd heb hebben mijn lieve meiden twee keer de griep in huis geïmporteerd en ben ik twee keer het haasje geweest. Net een beetje bijgekomen van de vorige griep en toen was het weer raak.
Eigenlijk had ik gister de griepprik moeten halen maar toen lag ik nog dubbel van de buikpijn op de bank.

Anyway, ik heb de uitslag van de give-away wedstrijd.
De hoogst beoordeelde inzendingen waren van Joke, Mirjam en Koningin Minima.
Mijn twee liefste juryleden mochten lootjes trekken om de nummer 1, 2 en 3 te bepalen.
Jurylid nummer 1 trok het eerste lootje.....

 En gewonnen heeft...paparapa... Mirjam.
Mirjam krijgt de energiemeter.

 Jurylid 2 err... snapte de bedoeling niet helemaal. De camera werd weg gelegd en er werden twee opgevouwen briefjes voor gehouden.

Uiteindelijk koos jurylid 2 voor links en toen we het openvouwden stond daar de naam in van ... Joke.
Joke heeft de Ecobutton gewonnen.

Dat houdt in dat Koningin Minima de derde prijs heeft gewonnen, de douchecoach.







Dan ga ik nu weer een beetje rustig aan doen want ik moet vandaag nog naar het consternatiebureau met Ienimini en Minipenny naar de peuterspeelzaal brengen en bij het ophalen haar afscheidsfeestje vieren.
Minipenny wordt zondag 4 jaar en mag dus trakteren op de peuterspeelzaal en morgen op het kinderdagverblijf. Ik heb "rozijnenvlinders" gemaakt.
Eigenlijk wilde ik iets met papier gaan maken maar omdat ik zo beroerd ben, had ik niet zo'n zin om 30 vlinderlijfjes met kleine voelsprieten uit te gaan knippen.
Het lijfje is nu een stiftje met rolstempel (Action) en de voelsprieten zijn gemaakt van chenille (Hema). Stuk minder milieuvriendelijk maar nu even een stuk makkelijker, het is wel in ieder geval gezonder dan snoep.

Wedstrijd met energiebesparende prijzen: Wat is jouw favoriete besparingstip?

Omdat dit mijn vierhonderdste bericht is (400 al?! wow), houd ik een give away wedstrijd.

Wat is jouw favoriete besparingstips? 

Tips die ook milieuvriendelijk zijn, krijgen meer punten

De eerste prijs: een Voltkraft Energy meter.

Dit handige apparaatje steek je in het stopcontact, vervolgens steek je de stekker van een apparaat in de energie meter. Na een uur of meer (of één wasbeurt bijvoorbeeld) kun je aflezen hoeveel stroom het apparaat heeft verbruikt. Wanneer je het verbruikstarief van je energieleverancier hebt ingevoerd op de energiemeter, zie je ook meteen wat het gekost heeft. Handig om grote verbruikers en sluipverbruik op te sporen!

De tweede prijs: een Ecobutton.

Met dit apparaatje zet je met een druk op de knop je PC op stand-by en zo bespaar je ook weer stoom, als je kort van je PC weg gaat. 

De derde prijs: een douchecoach.

Om je douchetijd te verkorten. Geschikt voor een heerlijke douche van 5 minuten. 

Tip: Grijp je naast de prijzen of ben je zoals ik super kippig (brilsterkte -8), dan kan een batterijloos eierwekkertje uitkomst bieden als douchecoach. 

Cheat tip: misschien vind je nog een leuke tip op de website De week van de energierekening.

De wedstrijd loopt tot en met 23 oktober 2013. Daarna zal de voorzitster van de jury de namen van de beste inzenders in de hoge hoed gooien, waarna de overige leden van de jury (Minipenny en Ieniminipenny) de winnaars zullen trekken.
Zorg dat ik je ergens kan bereiken als je reageert. Omdat ik veel last had van spam moeten jullie tegenwoordig helaas inloggen maar ik weet niet of ik iedereen meteen kan mailen via het profiel. Misschien dus makkelijker om nu even apart in te loggen met naam en e-mail adres, dan kan ik je zeker bereiken.
De verzendkosten zijn overigens uiteraard voor mijn rekening.

Oh ja, als je een van de prijzen al hebt thuis, vermeld het even erbij. Als ik je naam als eerste of tweede trek, kan ik dan nog de prijs switchen voor je.

Veel succes. Als deze wedstrijd al is afgelopen als je dit leest, veel leesplezier in alle tips, die hieronder staan.

Wij hebben zelf overigens ook weer prijs. We hebben weer een automatische vensterbankplanten beregeninstallatie. Het regende gister weer binnen via het plafond, over de spachtelputz heen :-(. Het water loopt via onze slaapkamer naar beneden, net als drie jaar geleden (zie foto, het is nu nog vochtiger en er zit zwart schimmel).
Manlief wilde de gipsplaten op onze slaapkamer eruit breken om de oorzaak te achterhalen. Ik vroeg hoeveel jaar het dan ongeveer zou gaan duren voor onze slaapkamer weer op orde zou zijn. Ik kreeg een deadline van 6 jaar. Hoewel reëel vond ik dit toch niet zo'n goed plan dus ik zei: "Bel mijn papa maar".  De twee bouwkundigen hielden samen een overleg over de mogelijke oorzaken en gelukkig vond MrPenny daarna de oorzaak. Nu moet het dakraam, na meer dan 30 jaar, vervangen worden. Omdat het dakraam op Ienimini's kamer ook zo oud is, laten we dat ook meteen vervangen. Morgen maar eens offertes opvragen.
We hielden er al jaren rekening mee dat ze eens vervangen zouden moeten worden en gelukkig (sorry, momentje... ik stap even op mijn stokpaardje Buffertje.) hebben we spaargeld achter de hand voor dit soort dingen ;-).

Ook zelfgemaakt: glasfusen

Vandaag kon ik weer een itempje toevoegen op ons lijstje van "Dingen die wij zelf kunnen (maken)". Sinds vanmiddag kan ik zelf sieraden maken d.m.v. glasfusen. Ik maakte deze twee sieraden:

Ik had al de hele tijd een idee in mijn hoofd om een ring of hanger te maken in zilver(klei) waarin ik de godin Isis wilde verwerken. Daarbij wilde ik ook  de godin twee kinderen  laten beschermen met haar vleugels of twee hartjes of iets anders vast laten houden. Het werd allemaal veel te moeilijk en klein dus ik ging op zoek naar een versimpelde vorm. Voor de workshop van vandaag moest ik naar nog eenvoudigere vormen, om het in glas te kunnen maken.

Ineens viel 't kwartje afgelopen week en hierboven het resultaat. De driehoeken links- en rechtsboven zijn de vleugels van Isis. Een ander ziet het niet maar ik weet dat het Isis is als ik nu naar mijn ring kijk. Isis symboliseert voor mij liefde, kracht en de zorgen, opofferingen en liefde van een moeder voor haar kind. 

Verder hebben de driehoeken de volgende symboliek: de middelste driehoek ben ik, de driehoeken er omheen zijn Minipenny, Ienimini en MrPenny. 

Samen vormen ze weer een driehoek, een gezin, een eenheid. 

Het doet ook aan een piramide denken. Een driehoek of piramide is wat vorm betreft de sterkste constructie denkbaar.

Toen ik vanmiddag naar de workshop reed was ik heel benieuwd, of ik inderdaad ook wel zo klein in glas driehoeken zou kunnen snijden. Ook had ik al bepaalde kleuren in gedachte. 

Ik vind het wonderwel geslaagd.

Het was ook leuk om te doen. Ik zou graag nog verder willen creëren en experimenteren. Misschien vraag ik een hotpot starterset voor mijn verjaardag (een een magnetron van Marktplaats erbij?). 

Daar moet ik nog eventjes over denken omdat ik al zoveel hobby's heb, nog naaiprojectjes genoeg bijvoorbeeld. Daarbij wil ik het echt op zolder doen, waar de kinderen niet komen, in verband met verdwaalde glas splintertjes. Op zolder staan echter twee bureaus waar nog geen vlieg op kan landen. Op de ene ligt Mount Washmore I en op de andere II. 

Nou ben ik daar mee bezig door elke dag een bakkie en een pakkie te doen (bak was vouwen en een pak papier opruimen) dus misschien zie ik het meer zitten als de zolder weer be-hobby-baar is straks.

Energiebesparingstips vanuit de ziekenboeg

Ienimini heeft nog een heel zielig hees huiltje op dit moment maar is er nog het best aan toe van ons allemaal. Ze zat dit weekend duidelijk niet lekker in haar velletje en kreeg vlekken, ik vermoed dat ze door de vijfde ziekte heen is gegaan. Minipenny hoestte al een tijdje en kreeg vannacht buikpijn, keelpijn en koorts. MrPenny is nog aan het werk maar is snipverkouden en voelt zich ook wat grieperig. Hij gaat heel stoer door, zal dit weekend wel crashen. Ik ben sinds gister ook ziek, koorts, keelpijn, rommelende buik.

Minipenny heb ik om 2 uur naar bed gebracht, zodat ik de herhaling van Dubbeltje op z'n kant kon kijken zodat ze even lekker kon slapen om beter te worden (grapje hoor, het kwam gewoon zo uit).

Ik lees vaak best harde woorden over de deelnemers aan een dubbeltje. Zelf kan ik me ook wel eens ergeren aan de totale blindheid waar sommigen aan lijden maar ik vind, dat ik niet mag oordelen over anderen als ik maar een klein stukje zie. Daarbij hebben wij zelf ook een schuld van 14.400 gehad dus we weten een beetje hoe het is. Struisvogelen is ons ook niet vreemd geweest. 

Waar ik wel nog steeds een beetje last van heb als ik kijk, is dat ik overal bespaardingetjes zie. Bijvoorbeeld dit keer zag ik allemaal lampen en spotjes die 

a. overdag branden;

b. geen spaarlampen waren;

c. wel gezellig waren maar één lichtbron (met spaarlamp) is een stuk voordeliger.

Laatst moesten we ergens stroom lenen, bij een activiteit op mijn vrijwilligerswerk. De bewoner in kwestie zou 20 euro krijgen, voor 3 uur stroom voor de DJ. Die bewoner vertelde me, dat hij niet wist of dat wel genoeg was. Hij vertelde dat hij 240 euro betaalt voor energie per maand. 

Iemand anders vertelde me later, dat zij met NUON had gebeld en NUON had gezegd, dat een verbruik van 4000 kWh per jaar, voordelig was. Het gemiddelde zou 8000 kWh zijn, voor een vergelijkbaar huishouden, dat is pertinent niet waar.

Beide huishoudens wonen in hetzelfde type huis als ik, hier in de wijk. Voor we zonnepanelen kregen, verbruikten we 2200 kWh per jaar en 800 nog iets aan gas per jaar. We betaalden toen 74 euro per maand.

Haast moest ik bij beide buurtbewoners op m'n tong bijten. Bijna had ik gevraagd "mag ik bij je langskomen en samen door je huis lopen, misschien kan ik je nog heeel veel tips geven!". (Misschien moet ik toch maar budgetcoach worden)

Zoals:

- vervang alle lampen voor spaarlampen.

- giet koffie en warm water in een isoleerkan, om niet steeds opnieuw water warm te hoeven maken.

- stook zuinig, dat wil zeggen; geregeld luchten, de zon zoveel mogelijk binnen laten komen, een trui aantrekken als je het koud hebt, de radiatoren uit in  ruimtes waar je (bijna) niet komt, etc.

- koop minder voorraad en zet die tweede vriezer en koelkast uit. Wanneer je veel groenten uit eigen tuin hebt, leer in te maken.

- gooi niet alles meteen in de wasmand, een handdoek en ook kleding kun je meerdere keren gebruiken, voor het weer gewassen moet worden. Kleding kun je tussentijds luchten.

- probeer de droger zo min mogelijk te gebruiken, dat scheelt ook slijtage aan je kleding.

- zet je computer uit als je hem niet gebruikt, bij een laptop trek je ook de stekker uit het stopcontact.

- zet alles wat je niet gebruikt helemaal uit, maak slim gebruik van verlengsnoeren met schakelaars of master/slave stekkerblokken.

- een waterpomp in de vijver kost erg veel stroom, zit je krap, overweeg de vijver op te ruimen.

- als je buitenverlichting nu altijd aan is, kun je er een bewegingsmelder tussen zetten. Zo gaat het licht alleen aan als er iemand bij de lamp in de buurt is, meteen inbraakbeveiliging in een klap.

- overweeg extra buitenverlichting en /of kerstdecoratie weg te halen. 

-vergelijk je verbruik met vergelijkbare huishoudens.

Dat laatste kun je doen op de website van Milieucentraal. Komende week houdt Milieucentraal de Week van de Energierekening zag ik, dan kun je zelfs prijzen winnen door bespaartips te lezen en informatie  in te winnen voor jouw situatie.

Het mooiste compliment

"Mama", zei Minipenny vanmorgen, toen we samen voor de spiegel stonden (ik stond aan m'n haar te rommelen en dus zij ook), "ik heb niet hetzelfde haar als jij hè?" "Ik vind jouw haar mooi".
"Ja maar schat", zei ik, "jij hebt ook heel mooi haar hoor". Terwijl ze nog wat door haar haren woelde zei ze "Ik wil ook haar net als jij, een keertje". Ik keek verrast in de spiegel en ze zei "en ook net zo'n bril als jij hebt".
Wat een compliment, mijn dochter vind me mooi en wil op mij lijken! Heu, kinderen spreken de waarheid hè... zeggen ze dan (uche-uche-uche!).
Soms komt iets zo op het juiste moment. Ik voelde met net een beetje down omdat ik op de weegschaal was geweest vanmorgen. Vorige week heb ik ook kleding bij moeten kopen omdat zoveel niet meer past en ik twijfel toch aan m'n nieuwe kapsel.

Wat betreft het kapsel heb ik inmiddels antwoorden op de vragen waar ik mee zat in mijn vorige bericht. a. Het grijs is nogal toegenomen en op gaan vallen sinds de geboorte van Ieniminni. b. Manlief heeft er niets van gezegd omdat ik al depressief was en hij niet wilde, dat ik er me druk over ging maken. Wel lief dus toch ;-).

Vorige week heb ik me aangemeld bij een sportschool en ben ik al een keertje gaan sporten. Het is hooognodig tijd. Ik had me een tijdje geleden al opgegeven voor "Start to run", ik wilde gaan hardlopen. Gezond, goed voor de geest en voordeliger (en leuker) dan fitnessen. Iedereen zou het moeten kunnen maar ik had steeds ergens last van of ik hield het niet vol. Omdat ik dus blijkbaar niet iedereen ben, heb ik me toen bedacht dat ik eerst maar eens wat conditie en spierkracht op moet gaan bouwen in de sportschool.

Vanmorgen zag ik, dat ik weer aangekomen was. Nou komt dat deels door m'n medicatie maar grotendeels heb ik het toch echt zelf gedaan. Stoppen met eten is nog moeilijker dan stoppen met roken lijkt het wel. Ik ben ook een beetje boos op mezelf, dat ik het maar niet volhoud en steeds maar juist verder aankom. De 100 kilo begint nu in de buurt te komen dus een goede reden, om een echte, serieuze "stoppoging" te doen.

Over mijn bril overigens ook goed nieuws, ik was vorige week brillen aan het passen. (Van mijn huidig montuur is de lak her en der af helaas.) Een aardige andere klant was mee aan het kijken en beoordelen en zei opeens "Ja!, deze is leuk, die staat je echt goed!". "Bedankt", zei ik, "dit is mijn eigen bril". Zouden ze m'n bril niet kunnen overspuiten?

Elke dag een stapeltje en een bak

Ik nam het me steeds voor: ik ga elke dag een bak was vouwen maar het kwam er maar niet van.
Sinds een paar dagen lukt het wel. Ik vouw nu elke dag een bak was en ik ga elke dag een stapeltje paperassen opruimen. Dit stapeltje heb ik gister uit onze ordners gehaald (ouder dan 5 jaar) en ingescand.

Waarschijnlijk lag het ook aan mijn energie en hoe ik in m'n vel zat, dat het niet lukte om elke dag wat te doen.
Vorige week had ik nog een terugval (/ last van de post partum depressie) maar sinds die terugval over is, voel ik me beter dan daarvoor.
Thank god! Zo'n depressie is eigenlijk helemaal niks voor mij, omdat ik altijd overal het positieve van probeer te zien. Ik vind het dus behoorlijk moeilijk om te accepteren.
Twee weken geleden had ik ook voor het eerst weer een moment, dat ik me enorm gelukkig voelde en wist hoeveel ik van de meiden houd. Daar ben ik daarop weer een paar dagen behoorlijk verdrietig over geweest, ik heb zoveel van ze gemist door die stomme depressie, er is zoveel langs me heen gegaan. Inhalen kun je het niet, jammer genoeg.
Accepteren en genieten van wat ik nu wel weer heb en voel is het beste, al mag het verdriet er ook zijn.
Ik heb bijvoorbeeld vanmorgen zo lekker geknuffeld en gestoeid in bed met Minipenny en gister hebben we lekker gek gedanst op K3. Echt enorm genieten dat we dat weer doen.

Bovenop het stapeltje papier op de foto ligt mijn nieuwe kapseltje. Ik ga straks naar de kapper en laat meer dan 20 centimeter van m'n haar af knippen.
Al een hele tijd zat ik te twijfelen maar toen ik een foto van mijn haar zag, werd ik er steeds zekerder van dat een stuk eraf echt "the way to go" is. Mijn post partum haar is zo dun, het is zo'n zielig bosje en het hangt ook maar een beetje saai en slapjes.
Ik heb het vaker gehad zoals ongeveer op de onderste foto, achter kort en voor lang, en dat stond wel leuk. Straks wil ik alleen nog even overleggen hoe kort ik ga, ik zou het liefst net als de vorige keer wel nog net een staartje kunnen maken (heel handig voor de bad hair day).

Ik ga mezelf straks echt trakteren op een bezoekje naar een kapper. Normaal komt de thuiskapster maar ik heb nu een keertje zin in een echt uitje naar de kapper met haren wassen, beetje hoofdmassage en langer dan 4 minuten geknip en gefrunnik aan m'n haar. Dat heb ik al 4 jaar niet meer gedaan.
Ik wil mijn haar ook nog kleuren maar dat ga ik zelf doen, scheelt weer een boel geld. Waarschijnlijk doe ik dat vanavond, dan kan MrPenny nog even meekijken of er wel overal verf zit.
Misschien ga ik zelfs nog even bij Hema lunchen, even lekker een verwendagje.
Af en toe moet je jezelf eens lekker verwennen. Ik mag mezelf ook wel eens belonen, omdat ik nu zo goed bezig ben om de was/zolder bij te werken en de adminstratiemappen.
Op mijn werk had ik ook al zo'n hekel aan filen, daar had ik soms ook een hele stapel liggen en kreeg ik er wel eens, terecht, klachten over. Toch, als je er eenmaal mee bezig bent, voelt het lekker en daarna helemaal, als alles weer netjes in mappen zit en makkelijk terug te vinden is.
Nog even wat dagen doorwerken en dan is er weer meer orde in huis.

Update:
VOOR:

Toen ik deze foto vanmorgen zag, vlak voor ik weg ging, dacht ik:

a. ***** hoe lang zit al dat grijze haar er al??!

b. waarom heeft niemand me dat even gezegd (dat het tijd werd om m'n haren te gaan verven), zo bijvoorbeeld, mijn man??!

c. Ik denk dat ik toch maar de kapper het laat verven, dan is het zeker netjes (aangezien mijn man blijkbaar slecht ziet). Kan ik ook de kunst even afkijken en het de volgende keer zelf verven.

Nou, ik heb waar voor m'n geld gekregen hoor, ik heb een heeele tijd bij de kapper gezeten. Wel meer dan een uur. Theetjes gedronken, haarmaskertje gehad (er hangt nog een lichte cocoslucht aan m'n haar), haartjes geknipt (dag haartjes!) en geverfd, praatje erbij en lekker de haartjes ontspannend gewassen gehad.

NA

Paparapam:

Zo, nu nog vlug even een bakkie doen. (bak was dus).