Posts tonen met het label afvallen. Alle posts tonen
Posts tonen met het label afvallen. Alle posts tonen

dinsdag 18 maart 2014

Landelijke Genoegdag 2014 - Goed en gezellig

De landelijke genoegdag is altijd een fijne dag, een dag waar je gelijkgestemden kunt ontmoeten en (her)inspiratie op kunt doen. Een feest voor mij. Helaas kan ik maar om het jaar gaan, omdat mijn schoonmoeder altijd haar verjaardag op dezelfde dag viert.
Dit jaar werd het in Oss gehouden en reisden vele consuminderaars gratis met de trein naar Oss. Zoals altijd werd de Genoegdag namelijk gehouden op de dag dat je vrij kunt reizen met het boekenweek geschenk.
Een van de leuke dingen op de Genoegdag is de ontspannen sfeer, waar de organisatie voor zorgt, zonder dat het houtje touwtje wordt.

v.l.n.r. 2 dames van de redactie van de boeken in de
Genoegreeks, Heleen van der Sanden (met , Annemiek van
Deursen, Thomas Volman en Martin van der Gaag.
Aan het begin van het programma werden er enkele eerste uitgaves feestelijk overhandigd aan de auteurs.
Heleen van der Sanden, uitgever van het tijdschrift Genoeg, ontving het eerste exemplaar van alweer de 100e editie van Genoeg.

Annemiek van Deursen, bekend van haar tuinrubriek in Genoeg, haar Mijmeringen en oprichtster van het consuminderhuis in Landgraaf, ontving het eerste exemplaar van haar nieuwe boek "De eerlijke moestuin".

Martin van der Gaag en Thomas Volman, ook bekend van hun rubriek "over de datum" in Genoeg, ontvingen het eerste exemplaar van hun boek "de luxe van Genoeg".



Annemiek van Deursen, de eerlijke moestuin
Workshop "De eerlijke moestuin".
Met haar openheid, kennis, menslievendheid en humor weet Annemiek van Deursen altijd de aandacht van het publiek vast te houden.
Annemiek vertelde over haar nieuwe boek en de totstandkoming hiervan. Het is een praktisch boek waarin bij elke maand van het jaar tips en aanwijzingen zijn te vinden over wat er die maand moet gebeuren in de (moes)tuin. Ook is er veel aandacht voor hergebruik en onderhoud van materialen. Daarnaast bevat het boek veel smakelijke recepten. Volgens een recensie zowel geschikt voor de beginnende als de gevorderde tuinier.
Ook vertelde Annemiek van Deursen over het consuminderhuis. We zagen een foto van "het winkeltje", hier vanuit worden mensen die echt niets meer hebben voorzien van eerste levensbehoeften. Ze vertelde dat het acht weken duurt voor een bijstandsuitkering wordt uitgekeerd, de wachtlijst voor de voedselbank is 12 weken. In de tussentijd is er geen instantie of geld om deze mensen te helpen, behalve als je in Landgraaf of omgeving woont.
Ook vertelde Annemiek over de groep mensen, die op zaterdag wordt voorzien van noodzakelijke etenswaren. "De uitgemergelden", noemen ze deze groep in het consuminderhuis.
Het bleek om hoofdzakelijk alleenstaande mannen te gaan, die vaak al weken niet meer (goed) gegeten hebben. De moeders met kinderen, die komen wel maar de alleenstaande mannen komen vaak laat of niet aankloppen. Beschamend en schokkend, dat dit in Nederland bestaat.


De luxe van Genoeg, horizonleven
Workshop "De luxe van genoeg".
Deze workshop werd verzorgd door de schrijvers van het gelijknamige boek.Volgens een recensie van Marieke Henselmans een boek waarin verschillende theorieën en boeken over het onderwerp consuminderen samengevoegd worden tot een geheel en voor het eerst duidelijke verbanden worden gelegd.
Echter brengt dit boek ook een nieuwe term:  horizonleven. Een theorie die er van uitgaat dat wij als mens steeds een beetje hoger op de ladder willen en daar zelfs mee doorgaan als we twijfelachtig eigenlijk wat staan te bibberen op een hoge sport van die ladder.
Vraag is wie we daar een plezier mee doen.  Een van de auteurs nam de beslissing wat lager op de ladder te klimmen. Dat gaf nog niet voldoening en hij koos later zelfs een compleet andere ladder.
Volgens de schrijvers en onderzoek zou werk moeten voldoen aan vijf voorwaarden om er gelukkig van te worden, zoals "verdien je er genoeg geld mee", "heb je autonomie", "geeft het aanzien".
"Mooie theorie, niet de praktijk", vond een bezoeker achteraf. Ik denk dat de schrijvers bedoeld hebben dat je ook hierin niet moet streven naar perfectie maar naar het meest acceptabel en aangenaam niveau.

Edit/ rectificatie
Om zeker te zijn dat ik niemands woorden verkeerd zou citeren, samenvatten of links zou gebruiken zonder toestemming, heb ik de rechthebbenden berichtjes gestuurd over dit artikel.
Martin van der Gaag stuurde deze reactie:

Dank voor je mooie beschrijving. Maar, in "De luxe van genoeg" (www.deluxevangeneog.blogspot.nl) vertelt geïnterviewde Willem van der Til, die ook op het podium aanwezig was bij de boekpresentatie, toch echt iets anders over de door hem bedachte term 'horizonleven'. Die gaat niet zozeer over het feit dat we alsmaar hogerop willen, maar dat we aangespoord worden vooral voor onze toekomst te leven en te vergeten dat ons leven vandáág plaatsvindt. Plannen maken voor de toekomst is belangrijk, maar het leven van vandaag ook. Dat laatste wordt makkelijk overschaduwd door de wensen die reclame en carrière-ideeën bij je oproepen. En als je dat niet merkt, heb je kans dat je aan het 'horizonleven' bent

De lunch die volgde was zoals gewoonlijk goed verzorgd en lekker.

In het middagprogramma kon er uit verschillende workshops gekozen worden. Heel lastig, vond ik. Uiteindelijk koos ik voor:

Brainstorm workshop "Gelukkig met genoeg".
Workshop "Gelukkig met genoeg"
Deze workshop werd verzord door Nynke Valk. Ik zag toevallig dat ze op haar eigen blog erover heeft geschreven klik.
Eerst vertelde Nynke over haar model van eenvoud. Een cirkel met in het midden de principes van eenvoud, daarbuiten principes van versnippering (zie link).
Daarna volgde een brainstorm "wat maakt jouw leven ingewikkeld?". Hier kozen wij een top vijf uit, daarna een top drie. Mijn top drie: 1. perfectie, 2. balanceren (tussen verschillende verantwoordelijkheden), 3. willen is niet kunnen.
In kleine groepjes werd dit kort onderling besproken en vervolgens samen. Mooi, dat samen delen, ik vond dat er wel waardevolle opmerkingen werden gemaakt.
De workshop eindigde met visualisatie. Ik stelde me voor hoe mijn leven zou zijn als al die obstakels uit de weg zouden zijn, hoe ik me dan zou voelen, wat ik dan zou doen. De essentie voor mij: ik had keuzes gemaakt. Blijven hangen in een situatie of niet, dingen accepteren of niet is voor mij ook een keuze.
Later op de middag sprak ik Nynke Valk toevallig nog en ze vertelde me iets meer over haar boeddhistische achtergrond. We hadden het over gedachten en situaties die wolken zijn, ze zijn niet vast, ze veranderen en je hebt wel eens verschillend uitzicht ;-). Ik vatte het als volgt samen: mensen zouden graag een schip zijn dat voor anker ligt, zodat niets veranderd maar een schip is nou eenmaal gebouwd om te varen.


Try-out "Stop met klagen", Low impact man.
Ik heb vaak niet zoveel met de humor van onze zuiderburen, vaak vind ik het gortdroog en flauw. Steven Vromman, beter bekend als de Low impact man is daar een uitzondering op.
Hoewel enige Belgische droogte aanwezig was, bleef de aanmaak van speeksel hoog door het vele lachen.
Aan het begin van de voorstelling schetste Steven Vromman een situatie waarin alle stroom uitgevallen was. Hoe reken je dan je boodschappen af, hoe kom je door de schuifdeuren, chaos op de weg, hoe kom je binnen in je huis met elektrische poort en wat als je eenmaal binnen bent? (Met de pepermolen met ledverlichting je kinderen naar het toilet begeleiden, bijvoorbeeld).
De show ging ook over helden, mensen over de hele wereld die kleine en grote dingen hebben gedaan die een grote impact op de wereld (om hen heen) hebben gehad.
Ook verder in de voorstelling, vonden mensen voldoende inspiratie met een leuke dosis eco-humor om zelf aan de slag te gaan. Thuis of daarbuiten.
Afsluiting van de dag, l Heleen van der Sanden, r Low impact
man Steven Vromman.
Om voorbereid te zijn op eventuele stroomuitval, presenteerde de Low impact man zijn teksten niet op een beamer maar op een papieren versie. De teksten bleken aan het eind van de voorstelling de tekst te zijn van het refrein van een lied, dat door iedereen mee gezongen kon worden.
Hierna werd de dag afgesloten door Heleen van der Sanden.

Toen ik mijn jas ging halen in de garderobe werd nog daar gezongen: "Wòòòrd activist, bevrijd jezelf, zoek bondgenoten, deel alles en doe het met liefdèè...". Gewoon goed en gezellig dus, zoals ik al zei ;-).

Later stond ik met een knorrende maag (ik heb zondag een vastdag gehad, alleen gelunched en een appel als avondeten om rond de 500 cal. uit te komen) op een perron. Geïnspireerd door de Low Impact Man zei ik tegen mezelf: "ik ben een persoon, die geen lege calorieën nodig heeft". En het lukte om de geuren uit de lege-calorieën-Kiosk te weerstaan. Nu de cola nog.


Ik vertrok thuis met het boekenweekgeschenk en het boek over het vastendieet, om te lezen in de trein. Op de terugweg had ik een kleine bibliotheek in mijn rugzak. Mijn vier nieuwe aanwinsten:
- De eenvoudige moestuin van Annemiek van Deursen, gesigneerd, letterlijk met opdracht (haha). Ik had Annemiek in de trein gesproken, ze had me gevraagd welk boek ik had gekocht voor het boekenweekgeschenk. Nu heeft ze in mijn boek geschreven: "Gewoon veel groenten telen en eten en 't figuurtje volgt." Hihihi.
- Besparen maar van Marieke Henselmans, dit boek kregen we als cadeautje bij het vertrek. Marieke Henselmans zag ik voor het eerst "in het echt".
s'Middag zag ik het boek uitgedeeld worden aan mensen die eerder vertrokken. Even later zag ik dat Marieke Henselmans aanstalten maakte om te vertrekken. Ik heb twee keer de stoute schoenen aangetrokken en nu heb ik een gesigneerd exemplaar. Die ga ik, net als de eenvoudige moestuin, doorgeven aan mijn kinderen. Het consuminderen is mij weer doorgegeven door mijn opa, oma en moeder, ik wil het ook weer doorgeven.
- Exit supermama van Denise Hulst en Sjoukje van de Kolk, wat lief dat ze dat speciaal voor mij hebben geschreven ;-).
- Gare Du Nord van Philips Freriks, die stond in een hoekje in de trein. Het moest wel bookcrossing zijn en inderdaad. Leuk, ik heb nog nooit een bookcrossing boek gevonden. Op mijn bureau ligt nu een flinke stapel leesvoer maar ik hoop dat ik het boek binnenkort weer vrij kan laten voor de volgende lezer.



















Met excuses voor de slechte kwaliteit van de foto's.

Moneypenny

woensdag 27 november 2013

Overstappen energie-zorg-dieet

Vorige week hoorde ik een reclame van een energiemaatschappij op de radio. Hmm.. dacht ik, interessant misschien. Als je overstapte kreeg je een Samsung Galaxy tab (en ik dacht, dat dat een smartphone was eigenlijk, ahum)
Dus ik ging doen wat ik al langer van plan was: energiemaatschappijen vergelijken.
Nou bleek ik goedkoper uit te zijn bij een andere leverancier en ik krijg nog die tablet (bleek een tablet te zijn maar goed, als ie niet bevalt, gooi ik 'em wel op Marktplaats) plus shoptegoed bij een energiebesparingswebshop. Daar kunnen we mooi o.a. die radiatorfolie van kopen die we al een tijdje op ons verlanglijstje hadden staan.
Klik, klak, klaar mooi geregeld. Ik kreeg overzichtelijke informatie thuis gestuurd en heb er alle vertrouwen in dat de overstap goed gaat verlopen.

Ook moest ik nog aan de zorgverzekeringen gaan vergelijken. Ik had er even helemaal geen zin in dit jaar, om helemaal Excel overzichten te maken van alle verzekeringen en dekkingen.
Ik heb op twee vergelijkingssite een handige vergelijking kunnen maken en heb besloten op hun informatie af te gaan. Die informatie vertelt me dat ik nu goed zit. Zo, mooi, ook weer van het to do lijstje af!

Dan de derde overstap van de afgelopen week. Ik ben overgestapt op het vastendieet, ook wel 5:2 dieet genoemd.
Vrijdag ben ik weer voor het eerst naar de osteopaat geweest om mijn onderstel opnieuw te laten uitlijnen (ik had best nog veel pijn na (lang) lopen en nu blijkt inderdaad mijn bekken in de zwangerschap wat gedraaid te zijn waardoor e.e.a. niet lekker "loopt").
De osteopaat begon de behandeling met de mededeling dat ik echt iets aan mijn overgewicht moest gaan doen, slik, heeft ie gelijk in. Uit een bloedonderzoek kwam laatst ook al dat mijn cholesterol niet helemaal goed was maar dat is ook een bijwerking van de medicatie die ik toen nog gebruikte.
Hij heeft me verteld dat het vastendieet het enige is dat wetenschappelijk onderbouwd kan worden. Het oerdieet heeft hij me, zeker met mijn klachten, afgeraden.
Ik heb op internet informatie opgezocht over het 5:2 dieet en na het zien van de documentaire ben ik wel redelijk overtuigd, hoewel, helemaal wetenschappelijk bewezen is het voor de lange termijn niet. Het lijkt me wel echt iets voor mij.
Het 5:2 dieet houdt in dat je 5 dagen normaal eet (en alles mag eten wat je wilt) en 2 dagen per week vast. Op de dagen dat je vast neem je maar 400 tot 500 calorieën als vrouw.
Heel lang achter elkaar lijnen, hou ik niet vol. Af en toe een dag hard zijn voor jezelf kan ik wel.
Gister heb ik mijn eerste vastendag gehad.
Ik wilde eigenlijk al mijn calorieën bewaren voor het avondeten maar rond de lunch kreeg ik toch wel erg trek en heb ik een eitje gekookt. 's Middags was Mini thuis en die kreeg nog twee rijstwafels en later drie pepernoten met warme chocomel. Toen heb ik maar even een bekertje bouillon gemaakt voor mezelf. 's Avonds heb ik zo goed als meegegeten met de pot (farmers pie, dat is al niet vet) maar ik heb een kleine portie genomen en weinig vlees en aardappel. In totaal heb ik gisteren 468 kcal gebruikt. 's Avonds kreeg ik het wel moeilijk maar ik heb het toch vol gehouden
Eerste vastdag dus overleefd. Ik ben benieuwd, wat dit nieuwe dieet gaat brengen.

maandag 27 mei 2013

De broekriem aanhalen 3

Blijkbaar haalt mijn blog toch nog wel eens zijn doel; ik inspireer andere mensen zoals ik geïnspireerd wordt door anderen. Op het forum zijn we gestart met samen gezonder gaan eten en daarbij misschien wat kilo's of centimeters kwijt raken.
Vanmorgen heb ik me gewogen voor het nulpunt. Nou is me iets heel raars gebeurd, ik ben beslopen of aangevallen. Door 5 kilo's maar liefst. Een of twee kon ik zien aankomen, door mijn eetgedrag maar 5?!! Hmm.. weer wat meer te doen dus! Werk aan de winkel.

Toen ik mijn spaardoel van 5000 euro bedacht (van mijn extra filmsterrensalaris (zwangerschapsuitkering)  plus vakantiegeld) was ik vergeten rekening te houden met de kosten van het aanleggen van het gras en de grote beurt van de auto. Ook oeps.
Dit weekend kwam er nog een dikke rekening van mijn ziektekostenverzekeraar bij en gister gaf de CV geen warm water meer, nog meer oeps.
Ik moet dus echt de hand op de knip gaan houden om toch zoveel mogelijk op de spaarrekening te laten staan.

Onze nieuwe grasmat is wel echt ge-wel-dig, we zijn er zo blij mee. Het is heel netjes aangelegd en heel mooi geworden, we blijven maar kijken.
 MrPenny zei gister dat ie zich schuldig voelde, toen hij zag hoe ze het deden dacht hij "dat had ik ook zelf gekund". Errr... nou... (MrPenny zat gister mijn blog te lezen dus ik moet oppassen, ik wist niet dat hij nog wel eens mee las ;-) Schat, je hebt echt heel erg je best gedaan op "de wei" maar je kunt niet in alles goed zijn. Ik ben wel super blij met al je werk in de tuin, vooral de moestuin.)

Gisteren kochten we een paar sierplanten voor de tuin van een vereniging die op een tuindag stond. Een leuke en voordelige manier om de borders weer wat meer te vullen. Ze moeten even wachten tot ze hun plekje in de tuin krijgen (we mogen twee weken niet op het gras staan). In de grote pot doen de aardappels het erg goed, de rucola en etage-ui moeten nog wat groeien. Achter de appelboompjes heb ik nog mais gezaaid, ik ben benieuwd of het iets wordt.

Het gaat goed met de uien en aardappel in de moestuin. Links mijn "tomatenwigwam" en rechts onze houtgestookte buitenoven, waar we laatst onze eerste broodjes uit gegeten hebben.

Toen ik foto's aan het nemen was op het terrasje aan het water, hoorde ik een meerkoet geregeld een hoger geluid maken dan we gewend zijn. Het bleken een mannetje en vrouwtje te zijn die ook gezinsuitbreiding hadden gekregen. Meerkoetenkuikens zijn niet de mooiste maar ik vond ze wel schattig.






donderdag 7 februari 2013

Maandafrekening maken

Vanaf deze maand laat ik het papieren kasboek los om tijd en energie te sparen.
Daarvoor in de plaats hang ik nu wel de bonnetjes van die week van boodschappen op de koelkast. Als er een nieuw bonnetjes is, tel ik het bedrag op bij het totaal. 
De boodschappenweek loopt nu bij mij vanaf vrijdag t/m donderdag. Op vrijdag worden de weekboodschappen gedaan. Ik wil maximaal 50 euro per week uitgeven.

Andere mensen gaan gewoon eens per week 50 euro pinnen en op is op, dat zou ook makkelijker zijn. Voor ons werkt dat niet praktisch, daarom houdt ik op deze manier maar bij hoe ver ik van de 50 euro ben. Moet alleen Mr wel al zijn bonnetjes inleveren of uitgaven opschrijven...

Toen mijn online huishoudboekje, AFAS, bijwerkt was, kon ik ook de maandafrekening van januari maken.

Zoals iedere maand wel weer een onverwachte tegenvaller of uitgave hier en daar. De tijd moet me nog beter leren of ik wel goed zit met bepaalde budgetten.
Het fijne van een maandbudget vind ik, dat je op meerdere manieren moet gaan nadenken over wat je uitgegeven hebt. Bijvoorbeeld aan wat ook alweer precies, hoeveel (??!!), waarom, was het wel zo nodig, had ik het liever anders gedaan bij nader inzien, waar moet ik beter op letten, etc.

Wat de laatste maanden opvalt zijn de uitgaven aan brandstof. Gelukkig is veel declarabel en verklaarbaar (de tankpas van de bedrijfsauto is gestolen, daarom moet mijn man nu voorschieten).
Echt nutteloze of recreatieve ritjes maken we niet maar we hebben wel veel familie en vrienden die verder weg wonen dus het tikt aardig aan. De benzine is ook gewoon reteduur op dit moment.

Met het boodschappenbudget gaat het al een stuk beter. Ik heb het maandenlang nogal laten versloffen en er werd te veel, te lekker, te luxe en ongezond gekocht. Toen ik begon met werken aan het boodschappenbudget, zaten we geloof ik per maand 200 over budget. Het gaat dus steeds beter.
Luiers, schoonmaakartikelen, hooi, stro en voer voor het nijn en verzorgingsartikelen uit de supermarkt zitten ook bij het boodschappenbudget.

Nou is er op luiergebied al fijn nieuws; die verbruiken we stukken minder! Plassen op de wc gaat heel erg goed maar nummertje 2 gaat nog niet altijd goed. Minipenny vind het moeilijk en eng, zegt ze. Het komt nog wel.

Verder is er in de categorie aanverwante artikelen ten aanzien van het boodschappenbudget nog beter nieuws te melden.
Omdat wij al dat "te" niet meer of veel minder doen heeft er zich een positief en vrij prettig fenomeen voorgedaan. MrPenny moest dit weekend een gaatje bijmaken in zijn riem en deze keer aan de goede kant! Hij is zichtbaar afgevallen.
Ook in ben afgevallen, ik weet alleen niet hoeveel. Ik maakte me er eerst zorgen om maar volgens de verloskundige hoeft dat helemaal niet. Ik eet nu ook iets minder omdat ik minder op kan.

Ondanks al het rood (red alert!), oranje en geel dus toch wel positief maandje.

Groen= goed
Geel = te veel uitgegeven maar dat vanwege een gemiddeld bedrag of onvermijdelijke uitgave
Oranje= minder goed
Rood = echt te veel

9-2 gecorrigeerd; er zaten fouten in.
Het gebudgetteerde bedrag en het werkelijk uitgegeven bedrag klopt nu wel in totaal. Ook Excel laten berekenen wat de werkelijke uitgaven geweest zouden zijn zonder de zorgverzekering; 2721,82. Dat is helaas meer dan ons nieuwe gezamelijk inkomen. Dus... broekriem moet nog verder aan.



vrijdag 17 augustus 2012

Vol ideeën en dromen na vakantie vrijheid

We hebben net een heerlijke vakantie achter de rug. Ik vond het erg fijn en leuk om weer te kamperen met de tent. Minipenny vond het kamperen ook erg leuk. Er waren veel speeltoestellen en andere kinderen om mee te spelen op ons veldje. De scheerlijnen stonden nog niet vast en de tent moest nog ingericht worden, toen er al twee dametjes zaten te spelen in onze tent, waar wij dus vervolgens maar een beetje overheen moesten stappen. Bijna elke morgen maakte Mini een rondje langs alle dieren samen met papa voor het ontbijt. Behalve de klei, een bal en kleurtjes had ik geen speelgoed mee hoeven nemen (daar hebben wel de andere kinderen weer mee gespeeld dus het kwam toch nog weer van pas).

We stonden op een schaduwrijke plek onder bomen. 's Nachts hoorden we de blaadjes boven ons ruisen en twee nachten hoorden we de regen op de tent tikken, hele rustgevende geluiden.

Geen klussen die nog lagen te wachten in huis, weinig spullen om bij te houden en opruimen; dat gaf ook rust. Ik krijg altijd op vakantie inspiratie voor uiteenlopende zaken, wensen, dromen; alles komt boven.
Het lijkt wel zo te zijn: hoe minder spullen, hoe meer ruimte in je hoofd.
Ik heb daarom dus ook weer hernieuwde energie gekregen om op te ruimen en spullen uit te dunnen thuis.
De komende tijd wil ik opruimen en wat nog verkocht kan worden, verkopen. Van de opbrengst wil ik rails, plankendragers, bakken en planken kopen om de berging te herinrichten en op te ruimen. Dat is dan meteen weer een leuk doel om naartoe te werken. Volgens mij heb ik nog ergens een paar rails, en ik hoop van de oude kast in de berging nog wat planken te kunnen maken.

Ook hebben MrPenny en ik samen gedroomd en gewenst hoe onze toekomst eruit zou moeten zien. We willen de komende (10) jaren sparen voor de droom die we al vanaf het begin hadden; een vrijstaand boerderijtje in een rustige, groene omgeving. Bij volgorde van wensen willen wij daarbij: moestuin, kippen en geiten, een workshop/ vergaderruimte, een winkeltje met meel- en streekproducten, een fietsersterras, een B&B of vakantie appartementen en een molen (vooral dat laatste wordt een beetje lastig ;-)).
Deels kunnen we nu al bepaalde delen van de droom realiseren (koren malen, meel verkopen (heel klein en niet voor onszelf) doen we bijvoorbeeld al en kippen zouden ook al kunnen, workshops gaan geven zou ik ook kunnen gaan opbouwen in gehuurde locaties terwijl we sparen).
Het belangrijkste element is denk ik toch wel dat vrijstaande huis met rust. Wij wonen in een rijtjeshuis en zomers zit je dan nog dichter op elkaar dan op een camping als iedereen lekker buiten zit. Dat houdt in: geen privacy, niet ontspannen kunnen praten samen in de tuin en overlast van buren (geluid maar vooral rook).
Voor wij naar Zeeland gingen moest MrPenny nog even naar de huisarts omdat hij zo'n last had van zijn luchtwegen. Zijn bronchitis/astma, veroorzaakt door de buren die ons uitroken en de benauwdheid hier, was in Zeeland in twee dagen zo opgeknapt, dat hij geen medicatie meer nodig had.

We hebben ook hernieuwde energie gevonden om echt wat te gaan doen aan ons beider overgewicht.
Eergisteren maakte ik pita's gezond: groenten uit de oven (aubergine, paprika, courgette, knoflook met een heel beetje olie) op pitabroodjes met een sausje van uitgelekte magere yoghurt met knoflook. Mjammie! En gezond!
Gisteravond maakte ik van een rest van de gegrilde groenten, 4 zongedroogde tomaatjes en wat pesto een zalige en gezonde tapenade voor op melba toastjes. Dat was ook weer gezonder dan chips of nootjes.

En het lastigste is: vasthouden!

vrijdag 3 december 2010

Water storing in ons dorp

Vanmorgen vroeg (de kleine is vroeg wakker he) kwam manlief erachter dat er boven bijna geen water meer uit de kraan kwam. Oh...dacht ik, en draaide me lekker nog even om.
Ach, er stond nog water in het babybadje om het toilet door te spoelen, op het aanrecht staat nog opgevangen water (opgevangen terwijl het water warm wordt) en in de trapkast 3 flessen gekocht water voor nood, dus ach... komt wel goed.
Er ligt genoeg sneeuw buiten dat je in een emmer kunt scheppen en bij de verwarming ontdooien mocht het echt bar en boos worden hier.

Ik moet nog even opscheppen over gister hoor. We moesten mochten weer naar de dietiste gister. We hadden echt ons best gedaan en ... tadaaaaaa, ik ben 1,8 kilo afgevallen en mijn man 1,7 kilo.
We vinden de dietiste nog steeds een beetje apart en belerend maar ach... het doel heiligt de middelen.
Zo deed ze ons het oneerbare voorstel om, als we toch per sé frietjes wilden halen, samen één bakje friet te delen, met ketchup. Ik durfde niet naast me te kijken, ik denk dat ik dan gebroken was van het lachen als ik mijn mans gezicht had gezien. Volgens haar had je ook altijd honger en ging je 's avonds borrelnoten etc. eten als je frietjes was wezen halen. "Nee hoor", zei ik, "als je gewoon ieder een flinke portie friet eet en twee snacks niet".  De komende tijd blijft haar reactie erin hier, we zullen het regelmatig roepen "Tweej snacks???!!!!!"
MrPenny kreeg nog de wind van voren omdat ie z'n huiswerk niet had gedaan (alles invullen wat je at, hij is niet zo van de lijstjes), ik moest eigenlijk stiekempjes al lachen (Zo, hoor je het eens van een ander). Toen werd hij nog aangesproken op "de alcohol" alsof hij een zware drinker was. (Dat knurft had ook maar 3 a 4 dagen ingevuld, net het weekend, dus hij had op die drie dagen 's avonds bier gedronken dus dat werd even aangerekend als de standaard voor de hele week).
Manlief werd er allemaal een beetje cynisch van in zijn reacties en ik was heel blij dat Sarah rondscharrelde op de grond, kon ik af en toe onder de tafel duiken en het daar uitproesten.
Maar goed, we zijn afgevallen en we gaan door!

vrijdag 12 november 2010

D-day

Het is vandaag D-day voor ons, om 12 uur 30 start operatie "Lose it & get fitt".
Om 12:30u staat de eerste gezamelijke afspraak bij de dietiste. Een paar weken geleden heb ik mijn man een gewaagd voorstel gedaan; "zullen we samen naar een dietiste gaan en samen nu eens echt gaan afvallen?". Tot mijn verbazing vond hij het meteen een heel goed idee. Ik had verwacht enige overredingskracht nodig te hebben (en als hij dan bij zijn standpunt gebleven was, was ik ook weer mooi "off the hook", ahem..)

Nou moeten we dus straks, nou ja, we mogen... Van de ene kant hoop ik dat het ons gaat veranderen, van de andere kant vrees ik het. Ik zie nou niet bepaald uit naar een dieet volgen. Zo gauw ik me ook maar voorneem om te gaan afvallen, krijg ik honger en trek. Maar mijn grootste vrees is nog wel dat ik beter in m'n vel kom te zitten maar dan wel overal vel over heb zeg maar.
Ik heb het al bij twee mensen gezien, ook na een buikwandcorrectie, hiiiiiii.
Maar ja, het is m'n eigen schuld, had ik maar niet zo dik moeten worden en kwabjes en lapjes zijn een kleine prijs voor de gezondheid en verlengde levensduur die we ervoor terug krijgen en dat is veel belangrijker, zeker nu we papa en mama zijn. Als we dus een dag niet voor onszelf dit willen, dan maar een dag het alleen voor Sarah doen zodat ze een gezond eetpatroon ziet en leert, lekker kan spelen, rennen en ravotten met ons en ons langer mee mag maken.

Het is het echt waard maar ik zie er zo tegenop....
Dag tijgernoten, lekkere broodjes, snackbar, McDonalds, pizza met kaas, mayonaise, chips en chocolade(mouse); ik zal jullie nog maar af en toe zien. Hallo sportschool (kennen jullie me nog?), salades, fruit (getver), wortels en komkommers bij de TV en honger.