De verhuizing

Het zijn rare en drukke maanden geweest.
Het oude huis moest drie keer verkoopklaar gemaakt worden omdat de koop twee keer niet door ging, er moest worden ingepakt, gepoetst, geklust, verhuisd, geschoven, nog meer geklust en eindeloos veel opruimen en nog meer klussen. Dat laatste zal nog wel even doorgaan want ons klushuis is nog lang niet klaar.

Het wonen hier is heerlijk, we komen geregeld ouders van school tegen in onze straat, die komen hier wandelen omdat het zo fijn is hier. We delen de straat nu met schapen, kippen, een pauw en geen vervelende draken meer en heeel veel fruitbomen ipv "elke centimeter bebouwd en ingepland". Op het laatst had ik het gevoel dat ik een donker hol in reed als ik onze oude wijk in reed, smal, donker door al het hoge steen, blegh! Hier rijdt ik af en toe om, om leuke, mooie of fijne dingen te zien in de straat.

En financieel? Nou, dat is toch heel mooi op z'n pootjes terecht gekomen. Het was even stressen toen we veel eigen geld in moesten leggen, overbruggen en we gedoe hadden met de verkoop maar nadat we voor de tweede keer bij de notaris waren geweest was het allemaal prima.
Het geld dat van de notaris kwam, ging op een spaarrekening; de huisrekening. Daar ging vanaf wat we al zelf hadden moeten inleggen en nu boek ik daar steeds bonnetjes en facturen vanaf naar de betaalrekening. Alle bonnen worden bewaard voor de belastingdienst, want we moeten laten zien dat we de overwaarde van het oude huis weer in het nieuwe hebben gestoken.
We betalen nu aan hypotheek: €511 per maand (was meer dan 900). Er zit nu al een overwaarde van €40.000 op het huis. (Allemaal dankzij besparen en extra aflossen!) Na de verbouwing wordt dat meer maar dan hebben we natuurlijk ook veel geïnvesteerd in het huis.
Met veel geduld en veel zelf doen (ik hoop dat mijn man de buitenisolatie toch zelf wil gaan doen) en veel geluk, zou het zelfs zo kunnen zijn dat we van een rijtjeshuis in een krappe wijk naar een vrijstaand huis met vrij uitzicht zijn gegaan zonder al te veel in te teren op ons vermogen door te verkopen in een gunstige markt en een huis te kopen dat al jaren te koop was in de crisis, vlak voor de markt aantrok.
Maar goed,  er moet nog veel verbouwd worden met de gebruikelijke tegenvallers dus laten we niet te vroeg juichen.

Een fotoverslagje van het deel van de bovenverdieping waar onze jongste nu slaapt:

Waar eerst een open ruimte was...

Werd een tussenwand gebouwd.

Er kwam een halletje tussen twee slaapkamers en nadat we met verkeerd gekleurde electradraden hadden gestoeid...

Was er een roze kamertje met verlichting waarvan de schakelaar zowaar toch in de kamer zat ;-), in plaats van op de hal.

Bed: gratis MP, Kast: van onze slaapkamer, ooit overgekocht van de vorige huurder, boekenkast: uit de vrijgezellenflat van mijn man, speelkeuken/poppenkast/ winkel: IKEA hack. Vloer: betaald door keuken te bestellen in periode dat je  10% aankoopbedrag aan cadeaubonnen kreeg.

Onze meiden mochten zelf een kleur kiezen. Ze mochten ook muurstickers uitzoeken op Aliexpress.

Onze dames hebben dus al een kamer die bijna af is, wij slapen voorlopig nog wel tussen een wandje en de wasmachine, in de bijkeuken. Het past net en dat is hartstikke mooi.
We zijn nu met de keuken bezig. Eigenlijk staan daar straks alleen de muren nog van overeind, grotendeels dan, de rest is gesloopt of moet nog worden gesloopt (zoals de negen heuvelen vloer). Toen we het plafond gingen vervangen, kwam aan het licht dat de isolatie verkeerd was aangebracht en het dak kon gaat rotten. Daardoor, kwam er eerst een nieuw dak boven de keuken, badkamer en bijkeuken. Daarna ging het sloopwerk binnen verder. Een enorme puinhoop en werk geeft het maar uiteindelijk hebben we straks een keuken met rolstoelvriendelijke doorgang naar onze slaapkamer, de badkamer en woonkamer.

Ik zal de volgende keer wat foto's van de keuken in wording delen en van onze omgeving.

Spijt van extra hypotheek aflossingen.

We wisten dat dit huis ons eindstation niet zou zijn. Lang wilde ik daarom niet extra aflossen, gezien onze situatie. Ik wilde niet dat ons spaargeld in bakstenen vast zou zitten.
Mijn werkgever, het UWV, wordt niet serieus genomen door hypotheekverstrekkers, dat wisten we. Maar wij waren in de veronderstelling dat nog een kwart van mijn inkomen meegeteld zou worden naar aanleiding van informatie online en via-via.
Aflosfans zagen in verhuizen ook geen probleem, je kreeg inmiddels toch de overwaarde zo uit je oude huis. Ook zou een overbruggingshypotheek een optie zijn.

Dan nu de realiteit:

Voordeel: we hebben al een tijd lagere maandlasten en we besparen op rente.
Voordeel: we hebben niet ook nog eens extra rente hoeven te betalen over ons spaargeld aan de belastingdienst.
Voordeel: we zouden bij het aflopen van de rentevaste periode een mooiere rente krijgen en daardoor flink wat geld besparen. Ook kon de hypotheek op een inkomen, mochten ze toch moeilijk gaan doen over dat van mij.

Situatie:
1. Mijn inkomen wordt helemaal niet meegeteld voor de hypotheek. Was ik in 2002 wel de WAO in gegaan (ik was toen al afgekeurd voor 20 uur per week maar kon het emotioneel nog niet aan en was eigenwijs), dan was dit niet aan de orde geweest. Ik heb nu een WIA uitkering en dus pech. Ook jij of je partner kunnen ook arbeidsongeschikt raken en in een WIA terecht komen en dit probleem ondervinden.
2. We moeten een huis zoeken dat rolstoelvriendelijk is, we willen de badkamer en een washok al echt beneden hebben, idealiter in ieder geval ruimte om later ook beneden te gaan slapen aangezien mijn aandoening fysiek progressief is. Dat betekent dat veel huizen afvallen voor ons.
3. Ook willen we er wel wat mee opschieten en dus meer richting ons droomhuis (meer landelijk, geen tussenwoning meer).
4. Landelijk is leuk maar het moet niet te landelijk worden, omdat ik sommige dagen al geen auto meer kan rijden of niet zou moeten rijden en dat dan ook niet doe. Er moeten dus voldoende voorzieningen in de buurt zijn of goed OV.

Nadeel: we moeten nu eerst ons huis verkopen om de overwaarde uit het huis te halen. Meer dan € 40.000 hebben we extra afgelost en dat zit nu vast. (Ook zit er 17.000 vast in een spaardepot). Echter, door de situatie punt 2 is het niet echt een optie onze oude schoenen weg te gooien voor we nieuwe hebben. Tel daarbij op twee kleine kinderen die we niet twee keer van school willen laten veranderen.
Nadeel: bij een overbrugging wordt maar 80% van de taxatiewaarde van je huidige huis geteld. Zo'n overbruggingshypotheek is dus niet zo zaligmakend.

Ons huis is €220.00 waard maar om een huis van 210.000 te kopen, moeten we €35.000 zelf op tafel kunnen leggen. Zo groot is de buffer dus niet.

Onze absolute favoriet is goedkoper dan €210.000 maar ook dat lukte niet.
Ik voel me nu heel schuldig, ik ben destijds niet de WAO ingegaan omdat ik eigenwijs en stom was en ik heb mijn man overtuigd van dat extra aflossen.
Ik had maximaal moeten aflossen tot het hypotheekbedrag PLUS overwaarde gelijk was aan wat we konden lenen op het inkomen van mijn man. Liever nog minder en pas eigen geld inleggen als de hypotheekverstrekker(s) moeilijk gingen doen bij oversluiten aan het einde van de rentevaste periode.

Daarbij ben ik door wat reken en uitzoekwerk voor de hypotheek tot de conclusie gekomen dat mijn uitkering al in april in vrije val naar beneden gaat. Tenzij dat ik dan een baan heb (hahahahaha!!!). Ik denk er nu over, om voor mezelf te beginnen.
Een baan vinden wordt nu nog lastiger want:
- ik weet nog niet waar we gaan wonen.
- ik sta niet in het doelgroepenregister (om vage en kromme regels, ik heb al overal aangeklopt want logisch gezien, hoor ik er wel in, mijn aandoening is begonnen bij geboorte maar pas heel laat gediagnosticeerd.) daardoor wordt ik nu afgewezen want werkgevers willen doelgroepers om nu aan de banenafspraken en later aan het quotum te kunnen voldoen. Ik kan mijn aandoening niet meer verbergen en ik mag het ook niet omdat ik dan de werkgever financieel benadeel.
- de werkplek moet enigzins rolstoelvriendelijk zijn. Je kunt even een plank en wat balken kopen bij een bouwmarkt voor wat trapjes, ik kan desnoods als een aapje een paar trapjes op twee keer per dag maar ik kan niet mijn rolstoel een lange trap op slepen op slechte dagen. (Ik had ooit zicht op een werkplek op zo'n soort locatie maar dat bleek een wassen neus helaas.)
- ik heb een gat in mijn CV.
- een krantenwijk, een baan aan de kassa, hamburgers omdraaien, poetswerk, het zou mij een worst wezen maar helaas kan ik dat fysiek niet.
- Oh ja en ik heb binnenkort een medische rijkeuring en ik ben slechts 6 keer op gemoeten voor mijn rij-examen door de zenuwen. Zowieso kan ik sommige dagen niet autorijden of beter niet autorijden en dat doe ik dan ook niet, dan ben ik aangewezen op OV. Moet ook maar kunnen, reizen per OV naar je werk. (Wel weer extra geld op de rekening mocht ik niet meer mogen rijden, kan ik m'n auto verkopen ;-))

Maar, er zijn ook "gelukkigs".
Gelukkig, heb ik een fantastische man, die geen opoffering te groot is. Ondanks dat hij nooit zoveel uren heeft gewerkt of heeft willen werken per week, laat staan om erom te vragen bij zijn werkgever, gaat hij full time werken. Ook om opslag vragen wilde hij al heel lang niet, zag hij huizenhoog tegenop.
Gelukkig, vond zijn werkgever het goed en krijgt hij ook opslag.

We gaan dus een hele spannende periode in!!
Ik hoop dat we voor de zomer ergens anders wonen.

Ik los bewust niet veel op mijn hypotheek af.

Extra aflossingen doen op je hypotheek heeft, mits je je goed laat informeren over alle haken en ogen, zeker voordelen voor veel mensen. Je maandlasten kunnen er door dalen, je restschuld neemt in ieder geval af.

Mensen die financiële risico's durven te nemen, storten zelfs hun volledige spaargeld of het meeste daarvan op de hypotheekrekening, er vanuit gaande dat er toch zo weer wat gespaard is om tegenvallers op te vangen.
Er zal maar net een week of maand later iets mis gaan met je baan, auto of huis.
Je weet niet wat de toekomst gaat brengen, het zou wel bijzonder vervelend zijn als je uiteindelijk geld moet lenen omdat je geld vast zit in je huis.

Zelf zorg ik ervoor dat er
- eerst een buffer is (die kun je berekenen bij het Nibud),
- voldoende spaargeld om in ieder geval één auto te vervangen (indien ongeluk of op) omdat mijn man die nodig heeft om zijn geld te verdienen,
- dat er al wat spaargeld staat voor de studie van de kinderen (ik wil ze niet opzadelen met een schuld), dat bedrag hoeft nu nog niet zo hoog te zijn omdat ze jong zijn. We kunnen dus nog even sparen en mijn vader stort elk jaar geld op hun studierekening.
- En dan moet ik eigenlijk nog eens ergens wat geld hebben staan ivm mijn pensioen (ik heb maar liefst 300 euro aan pensioen totaal opgebouwd nog over).

Wel een beetje jammer dat pensioenen verminderen, studiefinancieringen verdwijnen en je nog steeds maar iets meer dan 42.000 mag sparen als gezin.

Maar.... dan heb ik nog een mits/maar situatie...
Toen wij onze hypotheek afsloten, hadden wij beiden een goedbetaalde baan en waren de hypotheekverstrekkers nog goed geluimd.
Met hetzelfde inkomen, zouden we nu nooit hetzelfde bedrag kunnen lenen (of onder andere voorwaarden). Dan is mijn situatie momenteel zo veranderd, dat wij zelf reëel gezien rekening moeten houden met nog minder inkomen (80 tot 100% minder dan ik had) en een hypotheekverstrekker moet dat ook.
Alles wat ik dan extra heb afgelost, krijg ik niet meer terug van de hypotheekverstrekker of niet terug onder dezelfde voorwaarden.

Ik hou me dus maar eerst aan mijn eerste spaardoelen. Daarna kan ik bijvoorbeeld 50% spaargeld extra kan aflossen en 50% sparen voor een ander huis.
Ook omdat ik niet weet wat ik in de toekomst nog kan gaan sparen (bij 100% inkomensdaling moeten wij rond komen van een inkomen, dat wordt een beetje krap), voel ik me daar een stuk prettiger bij.

Ik vond op internet verschillende artikelen van mensen die zich hier deels of geheel in kunnen vinden, bijvoorbeeld hier, of hier of hier.

Overigens heb ik wel ervoor gezorgd, dat we geen restschuld meer hebben op ons huis, ook omdat we dit huis niet als ons eindstation zien.

Hypotheek aflossen en een gezonde buffer

Overal lees en hoor ik veel over mensen die extra aflossingen doen op hun hypotheek.
Hoewel ik dat heel verstandig vind en zeker voordelen zie op financieel en emotioneel vlak, vraag ik me wel eens af of het wel altijd verstandig is.

Ik lees en hoor namelijk geregeld van mensen die extra aflossingen doen maar alleen een "basis" buffer hebben aan spaargeld of zelfs minder dan dat.

Zoals gezegd bieden extra aflossingen zeker voordelen, je betaalt er elke maand minder hypotheek door, bijvoorbeeld. Daarnaast geeft het rust en voldoening om te weten dat je huis voor een stukje of stuk is afbetaald.

Ik zie ook nadelen aan extra aflossen:
- sommige mensen kijken niet goed naar het echte netto voordeel (incl aanpassing belastingaftrek) en berekenen dit niet van te voren (/laten dit berekenen).
Soms is het beter om het geld weg te zetten in een deposito dan af te lossen. Dit geldt niet voor alle hypotheekvormen en is ook afhankelijk van je "belastingsituatie". Aangezien het percentage hypotheekrenteaftrek zal gaan dalen de komende jaren, zal dit bezwaar sneller vervallen.;
- eenmaal afgelost, krijg je het geld niet meer terug, ook niet als je het hard nodig hebt;
- wie veel wil aflossen maar daarnaast een kleine spaarbuffer heeft, kan in een situatie terecht komen dat er geld geleend moet worden voor een grote uitgave, zoals het vervangen van een auto.

Om deze redenen maak ik eerst een berekening, voor ik extra ga aflossen. Daarnaast wil ik een grotere spaarbuffer hebben dan het Nibud adviseert in ons geval.

Voor onze situatie, adviseert het Nibud een buffer van 5000 euro.
Ik vind dat te weinig aangezien:
- onze auto tweedehands al meer heeft gekost en we dus meer gespaard moeten hebben als deze vervangen moet worden.
- er geen rekening gehouden lijkt te worden met het feit dat een WW-uitkering tegenwoordig een einde heeft en WIA-uitkeringen na twee jaar nog maar een percentage van het minimumloon bedragen.
Wie ontslagen of arbeidsongeschikt raakt en langdurig niet aan nieuw werk kan komen, kan terugvallen tot bijstandsnorm of alleen het inkomen van de nog werkende partner.
In mijn vriendenkring zijn er twee mannen, waarvan de WW-uitkering binnen afzienbare tijd stopt en alleen het inkomen van de partner overblijft, dat is niet voldoende om het huishouden draaiende te houden.
Nu heb ik natuurlijk vanwege mijn leeftijd wat jongere mensen in mijn omgeving, wie meer dienstjaren heeft opgebouwd, heeft langer recht op een WW-uitkering.'
- wij hebben twee kinderen en de overheid wil dat wij zelf opdraaien voor de kosten van hun studie, daar zullen wij dus ook voor moeten sparen.;
- ik heb geen opgebouwd pensioen, alles wat ik had is (of wordt) afgekocht omdat het zo'n klein pensioentje was. Ik zal dus zelf moeten sparen voor mijn pensioen.
- je erbij moet tellen wat je wilt sparen voor een specifiek doel: een bruiloft, een andere woning, een reis etc.

Ik pleit dus voor de volgende bufferberekening:

BufferBerekenaar Nibud
+ extra reserve voor werkloosheid of arbeidsongeschiktheid voor een x aantal maanden (tenzij goed verzekerd)
Indien aanwezig/ van toepassing:
+ Vervanging auto(/autoos)
+ Sparen studie kinderen
+ Sparen pensioen
+ Sparen voor een speciaal doel, nu of later

= werkelijk benodigde buffer

Hoewel
Wij hebben, ondanks dat onze extra grote buffer nog niet vol gespaard was, toch een extra aflossing gedaan. Wij hadden namelijk een hypotheek die hoger was dan de waarde van ons huis. Dat zat in de kosten koper maar ook in een extra lening. Ik had een erfenis gekregen en wilde het geld goed besteden.
Aflossen bleek een voordeel van een paar euro per maand op te leveren maar wij willen vooral van die extra schuld af. Daarom hebben we toch een extra aflossing gedaan, voor de gemoedsrust.

Ook ken ik mensen die er gewoon vertrouwen in hebben, dat zij binnen korte tijd weer voldoende geld "bijgespaard" zullen hebben of die er gemakkelijk over denken "als alles mis gaat, verkopen we het huis gewoon".
Het ligt er dus ook aan, wat voor type je bent, wij gaan voor veel zekerheid. Misschien komt dat ook omdat we al eens hebben meegemaakt hoe het is om heel weinig geld te hebben door een schuld. Iets wat we niet nog een keer mee willen maken, zeker niet nu we kinderen hebben.

Ook houd ik er rekening mee dat we nu wel elke maand kunnen sparen maar als mijn inkomen weer achteruit gaat, kan dat misschien niet meer. Ik wil dus nu zoveel mogelijk sparen, ik weet niet hoe lang het nog kan.

Mijn pensioen moet ik overigens tzt nog eens in een goed financieel product wegzetten. Een product waarmee ik geen poot uitgedraaid wordt en de belastingdienst geen extra centen wil zien over ons spaargeld/vermogen. Dat wordt dus nog een hele zoektocht.

Op het potje voor de studie voor de kinderen hebben binnenkort een geluk; mijn vader wil voor de kinderen geld gaan storten op een rekening waar niemand bij kan tot ze 18 zijn, tenzij voor uitgaven voor studie. Ik weet alleen nog niet hoeveel of hoe vaak maar ik ben natuurlijk met alles blij.

Extra aflossing hypotheek gedaan

Twee dagen geleden hebben wij ons dan toch ook aangesloten bij het aflossersgilde.
Het was nog even een horde om over de aflosangst heen te stappen maar na het lezen van het boek van Marieke Henselmans durfde ik het eindelijk en kon ik ook MrPenny overtuigen.

Wel heb ik gezorgd dat er voldoende spaargeld overbleef. De normale buffer voor een gezin, dat heb ik nog opgehoogd met wat extra's om te verwachten inkomenstegenvallers op te kunnen vangen (een paar maanden buffer dus).
Eigenlijk hebben we dit vooral mijn opa's zuinigheid te danken, dit jaar werd zijn erfenis uitgekeerd, waardoor we meer speling kregen in het spaargeld. Bedankt opa en oma!

We zijn even gaan kijken wat de vraagprijs is voor huizen zoals dat van ons en we denken, dat dat we van de restschuld af zijn (als het commercieel verkocht zou worden en er geen verdere prijsverlagingen en kosten bij komen bij de verkoop).
Anders gezegd hebben we nu een lening met een onderpand ter waarde van deze lening.
Dat voelt wel fijn, fijner.
Ik pakte de hand van mijn man en legde hem tegen een balk in het huis aan en zei "van jou, van ons". Het is in feite nog steeds van de bank natuurlijk maar nu is het meer van ons, mochten we moeten verkopen dan zitten we niet met een enorme restschuld.

Nu nog iets meer aflossen zou het fijnst zijn. Misschien als het geld van het foutje met de belasting komt.

Nu is het nog even spannend wel, hoe onze spaartoekomst eruit ziet. Mijn inkomen gaat sowieso dalen ergens komend jaar, is het niet in februari, dan wel na m'n "zwangerschapsverlof".  Dan blijft er weinig over om te sparen maar goed, dat kan allemaal wel net, het moet alleen geen jaren duren.

Het liefst loste ik nog wat extra af om meer zekerheid te hebben en verdere prijsdalingen op te vangen, om daarna (of eigenlijk tegelijk) goed te gaan sparen voor de studies van de kinderen (het zal wel moeten nu).
Ik vind het eigenlijk van de gekke dat je nu als ouders wel moet gaan sparen voor de studies van je kinderen maar vervolgens belasting moet gaan betalen als je "teveel" spaargeld hebt. Toch laat ik de overheid liever nu een beetje verdienen aan ons (als we al zover komen), dan later nog meer aan rente voor de studielening.
Maar goed, als die studiepotjes een beetje gevuld zijn, nog sparen wat pensioenaanvulling want ik heb daar niks meer van over. Tussendoor zal de auto nog wel eens aan vervaning toe zijn en de combi ketel etc. Dan pas is de hypotheek weer aan de beurt, of ik verdeel het een beetje. Lagere maandlasten is tenslotte ook een vorm van pensioen.
Nog genoeg te (be)sparen dus de komende jaren!