Een tasje van een kapotte paraplu

Gister een opvouwbaar tasje gemaakt van een paraplu.

Per ongeluk kwam het (klitte)bandje op een wel heel handige plek terecht, heel handig, nu kan ik het netjes tot een pakketje vouwen en oprollen en bij elkaar houden. De volgende keer doe ik dat expres ;-).

We vonden een kapot gewaaide paraplu vorig jaar, Mr trok het doek eraf voor me.

Bij het gat heb ik een stevige zoom gemaakt voor de bodem.

Toen de zijkanten naar binnen gevouwen op een tafel (hoek van 90 graden) en vastgespeld.

Aan beide kanten vastgespeld, daar even overheen genaaid.

De "flap" aan de binnenkant, heb ik kleiner gemaakt. Zo hield ik ook meteen stof over voor hengsels.

En toen kwam ik in de knoei met de zoom die de bovenkant van de tas moest worden  en het model dat ik eigenlijk in gedachte had (model groententasje).

Hoe je dat wilt doen, kun je dus misschien beter zelf bedenken ;-). 

Misschien alles netjes op elkaar spelden liniaal erlangs en dan een rechte lijn afknippen, dat was beter geweest.

Van de restjes stof maakte ik ook een simpel schoudertasje voor Minipenny's Barbie en ik fröbelde nog aan een regenjasje, dat nog niet af is.

Ik werd achter de machine gedirigeerd door MrPenny, die vond dat ik even iets ontspannends moest doen om m'n hersenpan te luchten.
Er is zoveel dat mijn hersenpan vult en vulde de laatste tijd, dat m'n hersenen nu af en toe krakend tot stilstand komen en vertikken te werken voor een paar minuten. Creatief zijn stimuleert de hersenen op een goede manier.

Zelf suikervrije peren-appelstroop, diksap, schenkstroop of snoepjes maken.

Ingrediënten en benodigdheden vetgedrukt.

Stap 1: raap en pluk appels en peren. Voor stroop is valfruit heel erg geschikt, de slechte plekjes snijdt je er gewoon uit en zo wordt weer minder verspild.
Gratis plukplekken vind je op de wildplukwijzer.
Zorg dat het fruit rijp is (eventueel even laten staan op een koele plek).

 Wij hebben ondervonden dat het makkelijker is de peren in stukken te snijden. Zo komt het sap er makkelijker uit en de pan brand niet aan.
De peren gaan altijd onderin de pan.
Altijd meer peren dan appels gebruiken (minimaal 60%).

 De appels kunnen wel gewoon heel erin.
Weeg je pan van te voren, zodat je weet hoeveel kilo fruit je hebt.
Op elke kilo fruit voeg je 100 ml water toe.

Omdat we een hele grote weckketel vol hadden, duurde het koken wel even.
Tussendoor duw ik alles een paar keer aan met een pureestamper.
Het is voldoende gekookt en gestoomd als de bovenste appels kapot gaan als je er op drukt.

Ondertussen zet je klaar:
- een vergiet op een emmer of grote pan;
- doeken, dit kunnen kaasdoeken, theedoeken of luiers zijn (ik vind de oogjesluiers het fijnst). Als het maar schoon is;
- schone flesjes en potjes met twist of deksels (hele jaar bewaard);
- een extra emmer of grote pan, om het sap even in te bewaren.

 Leg een doek in het vergiet en vul het met het gare fruit. Met de pureestamper pers je het eerste sap eruit.
Vervolgens neem je alle punten van de doek bij elkaar, daarna de zijkanten van het doek ertussen, wring het doek in elkaar. Zorg dat alle stof in de wrong zit. Als je dit niet goed doet, komt de pulp eruit tijdens het persen.

Je kunt nu in theorie sap uit het doek gaan wringen. In praktijk is het loeiheet en draait de doek in het vergiet rond.
Ik pak daarom het doek vast met links (eventueel met ovenhandschoen) en hanteer de pureestamper rechts. Persen maar.
Vervolgens leg ik iets stevigs bovenop het pakketje (moet in het vergiet passen), zet de pan voor het aanrecht en ga er even op staan.
Na een paar pakketjes ga ik over naar het hulpmiddel "sterke echtgenoot", dan zijn mijn armen er wel een beetje klaar mee.

 De doek gaat in een emmer met gaatjes erin, die weer in een andere emmer hangt. Dat leen ik van de bierbrouwspullen van MrPenny.
Je kunt hier ook iets anders voor gebruiken.
Alle doeken gaan in deze emmer. Je laat dit 8-10 uur staan uitlekken, vervolgens kun je er nog meer sap uit persen.
 We hebben dit stukje gister eigenlijk bijna helemaal overgeslagen, MrPenny dacht dat er echt niet veel meer uit de doeken geperst kon worden.
(Misschien heeft het tussendoor pureren geholpen, dat deed ik eerst niet)

Het geperste sap doe je in een grote pan.
Hou er rekening mee dat je meer ruimte nodig hebt omdat het nog gaat koken, borrelen en schuimen. Ik doe daarom het sap uit de emmer en pan in de weckketel die ik dan inmiddels schoon heb gemaakt.
Omdat het handig is om te weten hoe ver je al bent met inkoken, "meet" ik met een bakspaan aan het begin, hoe hoog het sap staat. Hier dus drie gaatjes hoog.

Dan volgt het inkoken, in het begin hoef je niet zo heel vaak te roeren, op het eind moet je er echt bij blijven.
Af en toe schep je met een lepel een beetje uit de pan, dit laat je helemaal afkoelen om te bekijken, hoe dik de siroop of stroop al is.


Voor diksap: 
Zo lang laten inkoken tot het de dikte en stroperigheid heeft van gekocht diksap. Ik heb het iets dunner gelaten, mijn stroop was erg zoet. Tussendoor ook proeven dus.

Voor schenkstroop:
Weer wat langer laten inkoken. Erg lekker om er kaneel bij te doen.

Voor stroop:
Nog langer laten inkoken maar pas op, laat je het te lang inkoken dan krijg je per ongeluk:

Snoepjes:
Te lang laten inkoken (oeps). Geeft niks, gewoon brokjes van snijden, het wordt hier heerlijk gevonden.
Als je nette snoepjes wilt, kun je stroop op een bakvel uitsmeren en in de oven drogen met de deur open (Google "fruitleer maken").

Mijn schenkstroop was te dun geworden bleek na het afkoelen, dat geeft ook niks, dan gooi je alles gewoon weer terug in een pan en laat je het verder inkoken.
De stroop van gister moet ook nog even terug misschien. Daar denk ik nog even over. Het is ook erg zoet (zoete peertjes denk ik) dus misschien is een wat dunnere dosis op de boterham nog niet zo slecht.

Oh ja, de flessen en potjes vullen: zorg dat ze brandschoon zijn en goed heet als je ze gaat vullen. Ik pak ze met een tang uit heet water (ze zijn dan al in de vaatwasser geweest) en vul ze dan.
Vullen en de potjes op z'n kop 24 uur wegzetten. Voor de stroop is dat minder belangrijk.

En dan hier het resultaat van 3 volle boodschappentassen vol appels en peren:
- appelmoes (babypotjes voor gespaard);
- 3,5 flesjes diksap;
- 5 potjes stroop (en een kleintje om mee te nemen);
- 4 flesjes schenkstroop met kaneel (al wat weggegeven);
- en dan nog een bakje vol snoepjes.

Er ligt nog een leuk geruit lapje klaar om cirkeltjes van te knippen, die vastgezet kunnen worden om de dop. Met een etiketje erop een leuk cadeautje!

MrPenny wilde gister ook nog zelf appelcider gaan maken maar dat gaat net iets anders en is dus voor een volgende keer.

Chique t-shirt trouwjurk

Af en toe geven jonge kinderen moeders vleksgewijze uitdagingen die niet op te lossen zijn met welk inweek- of wasmiddel ter wereld behalve een schaar.

Minipenny had een shirtje met lange mouwen aan een mouw voorzien van een prachtig plakkaat van... err.... tja, geen idee meer waarvan het kwam.

Niet meer draagbaar dus met goed fatsoen. Daarbij is Mini ook ruimschoots voorzien in shirtjes met lange mouw en wat minder in de categorie korte mouw.
Ik knipte de mouwtjes eraf en voor vandaag vouwde ik het overgebleven mouwtje om. Als het shirtje weer in de wasmachine is geweest, zijn ze waarschijnlijk hip opgekruld en zo niet dan kan ik altijd nog opnieuw omvouwen en dat vastzetten met een paar steekjes.

Ik hield een redelijk schoon stuk mouw over en zoals zo vaak vroeg ik me af, voor ik het weg ging gooien, "Kan ik hier nog iets mee?".

Met een beetje aanpassing leek het me wel een Barbiejurk te kunnen worden.Met een klein stukje draad, wat steekjes, twee knipjes voor de armen en een roosje van een haarspeldje maakte ik een kleuter giga-goedgekeurde trouwjurk voor Sneeuwwitje (hele grote smile, hò....ooooooh!).

In geen velden of wegen een prins te bekennen maar omdat we net dit weekend een beetje over homo of lesbisch zijn hadden gepraat ivm de gay pride zag Mini er geen probleem in dat Sneeuwwitje met Rapunzel ging trouwen. Na het dansen gingen de dames aan het diner.

Ik zag dit tafereeltje pas later in de bank. Prachtig hoe kinderen kunnen spelen, fantaseren en oplossen.

Mijn "Barbie" vroeger droeg jurkjes rokjes en topjes van gebruikte sokken. 

Er zaten onafgewerkte gaten voor hoofd en armen in de tenen van een sok voor een top of jurk en het deel met elastiek werd een rokje. Mijn moeder had me dat een keertje laten zien. Vooral als je het wat netter afwerkt, kun je echt leuke dingen maken.

Op internet kun je prachtige (zelfgemaakte) Barbie jurken kopen voor prijzen waardoor ik me wel eens heb vergist; ik dacht dat het om kinderkleding ging in plaats van kleding voor een popje. 

Van allerlei restjes kun je Barbies garderobe uitbreiden met een beetje geduld en naald en draad, desnoods textiellijm* (en inspiratie of patronen van internet). Pas geleden heeft Joke het een en ander gemaakt, kun je hier zien.

 Leuk als cadeautje of beloning!

* Sinds kort heeft Zeeman ook voordelige textiellijm, heel handig om in huis te hebben voor reparaties. Mijn eerste ervaring met deze lijm is positief, hoop dat het even lang houdt in de was.

Recyclesoep, picknick pasta, knoflook kroepoek en soja yoghurt.

Vandaag stond er bij ons bloemkool op het menu.
Wilde al een tijdje eens bloemkoolbladeren soep uitproberen.
Ik fruitte een uitje met wat knoflook even aan en deed er toen de in stukken gesneden bloemkool en geschilde stronk bij. Er gingen stukjes broccolistronk uit de vriezer bij, water en bouillonpoeder.
Laatst las ik dat uienschillen veel smaak kunnen geven aan soepen en gerechten dus ik besloot die ook mee te koken.
Om de schillen er niet stukje bij beetje uit te hoeven vissen later, deed ik ze in een zeefje. Om dan weer te voorkomen dat de schillen van de ui en knoflook uit de zeef zouden borrelen, zette ik er een omgekeerd schaaltje in. Dat werkte.
Na het koken de staafmixer er doorheen en voila... soep. De smaak vond ik erg lekker, de structuur kon mij echter niet bepaald bekoren. Er zaten een beetje vezelige stukjes en draadjes in. Misschien had ik de nerven eruit moeten laten of eerst kleiner moeten snijden of schaven.

Vrijdagmiddag gingen we naar het nieuwe Museum Oud Amelisweerd en daarna wandelen en picknicken. Erg de moeite waard overigens, vonden wij. Er is gekozen voor ons type restauratie en instandhouding.
Afgelopen week kwam ik terecht op de website van Midgetmomma, daar vond ik een recept waarvan ik meteen dacht: picknick! Thuis kookte ik volkoren strikjes pasta (van de Duitse Lidl) en ik gooide in de picknickrugzak een potje gedroogde tomaten.
Bij een supermarkt kochten we een zak spinazie. Op een bankje sneed ik de tomaatjes klein op een bord en scheurde ik de spinazie, goot er een beetje olie uit het potje bij en tenslotte de koude pasta. Lekker!
Nou blijkt dat er in het recept ook nog een dressing stond en feta kaas. Ik zeg: niet nodig.

Bij de Duitse-dozen-supermarkt vond ik afgelopen weekend een yoghurtmaker voor een hele schappelijke prijs. Wilden we ook nog graag gaan doen; zelf soja yoghurt maken. Voor het leuk maar ook voor omdat soja yoghurt behoorlijk prijzig is.
Ik heb wel eens geëxperimenteerd met het maken van yoghurt in een thermoskan (gewoon een nacht laten staan) maar dat gaf toch niet helemaal wat ik zocht.
Het apparaat heeft ook nog niet de sojayoghurt gegeven die ik zoek, het is meer drinkyoghurt. Wel lekker! Ik moet dus ofwel het recept aanpassen of ik koop een keertje yoghurtculturen.

Een tijdje terug kocht ik bij de toko een zakje knoflookkroepoek om zelf te bakken. Ook zo'n dingetje wat ik nog eens wilde doen: zelf kroepoek bakken. Ik had vaak gehoord dat zo'n kroepoekje dan in een paar seconden 3 keer zo groot wordt. Dat bleek te kloppen, geinig hoor. Zelf bakken scheelt verpakking, vervoer en eurootjes.
Met een klein beetje kun je echt veel kroepoek maken. De zonnebloemolie die ik gebruikt heb, ging terug in de fles. Met streepjes ga ik bijhouden hoe vaak die olie is gebruikt.
Je moet deze wel met z'n tweeën eten of apart slapend zijn, er zit een serieuze knoflooksmaak aan!

Koffiedrab drogen en bewaren voor de tuin

Update:
De koffiedrab droger blijkt in praktijk niet goed te werken als plek om drab te drogen. Voor het bewaren en als hulpje om een pantykous vol te gieten is ie wel bruikbaar ;-).
Dat heb ik nou altijd,  vol creatieve ideeën maar de uitvoering wil nog wel eens anders uitpakken ;-).
Er kwamen vragen waarom ik zou willen drogen en de drab niet meteen in de tuin gooide. Nou, dat komt omdat ik geen koffie lust. MrPenny produceert alleen s weekends drab voor mij. Het is dus een handig voorraadje.

In mijn vorige blog had ik het over plantenkragen waar ik nog koffiedrab langs zou strooien om planten te beschermen tegen slakken, gravende katten en ander ongedierte. (Ik vind katten heel lief en leuk hoor maar wat ze allemaal in mijn tuin al gesloopt hebben...).
Koffiedrab is meteen ook goede mest voor de tuin.

Heel waardevol dus om te bewaren en her te gebruiken. Handig om een voorraadje van te hebben.
Het drogen en bewaren van koffiedrab wil echter nog wel eens problemen geven, zoals schimmel, samenklonteren etc.
Ook wilde ik iets kleins hebben om op het aanrecht of in de vensterbank neer te kunnen zetten. Daarnaast wilde ik iets maken met gerecyclede materialen. De laatste wens was een goede inhoudsmaat, zodat er 's weekends, als MrPenny thuis is, meerdere filterzakken zouden passen.
Na enige prakkedenken ontstond:

De Moneypenny koffiedrapdroger
klik op de foto's om te vergroten

Neem:
- een leeg drankkarton,
- een tweede drankkarton of gewoon karton,
- een fruitnetje (nog aan een kant gesloten),
- een oude panty of een pantykousje en
- twee elastiekjes.

Knip de bovenkant van het drankkarton af en maak met een mes horizontale snedes in het pak. Maak steeds twee snedes boven elkaar. Pas als je alle snedes hebt gemaakt, knip of snij je de ruimte tussen de twee sneden open zodat er gleuven ontstaan. (Zo blijft het pak steviger en is het snijden makkelijker).
Maak een stuk karton dat precies in de bodem van het drankkarton past en stop deze in de panty.

 Steek je hand in de panty en houd je vingertoppen op de hoeken van het karton dat je hebt gemaakt voor de bodem.

 Duw de panty met het karton erin naar de bodem van het pak.

Sla de panty over de rand van het pak.
De panty trekt nu nog in het midden van het pak samen.
Om de panty verder te openen:
Maak van een ander drankkarton of een stuk karton een rechthoek die precies in het drankkarton past.

Stop de rechthoek in het pak (je kunt er ook twee maken).

De opening is nu groter geworden.

 Hang het fruitnetje in het pak, sla het over de rand en zet dat vast met elastiekjes.
De koffiedrab die droog genoeg is, valt nu vanzelf door "de zeef" van het fruitnetje naar beneden in de panty.
Door de gaten in het pak blijft er voldoende luchtcirculatie waardoor schimmel wordt voorkomen. Door de panty lekt het echter niet. Aldus mijn theorie.
Je moet het niet te hard gaan "aankloppen", dan valt het te snel naar beneden en blijft de drab in de panty niet luchtig genoeg.

Als de panty vol is, kun je er een knoopje in maken, touwtje eraan en ophangen in een droge ruimte.
Wanneer het een tijd duurt voor je het gaat gebruiken, zou ik het nog ergens anders in luchtdicht bewaren. Ik denk dat dat beter is, zo blijft de geur etc. aan de koffiedrab hangen en juist daaraan heeft ongedierte ook een hekel, het is niet alleen de structuur.

Koffiedrab die ik vorig jaar met veel pijn, moeite en gedoe heb gedroogd stond nog in de trapkast. Ik heb het er met een trechter in gegoten toen het echt goed droog was. Toch is het samengeklonterd het komt er niet of nauwelijks meer uit.

Toch is het fijn om een smal strookje koffiedrab te kunnen strooien dus ik bedacht daarvoor het volgende:

Je kunt de bovenkant van een plastic fles af snijden en vervolgens de bovenkant van de panty erdoorheen halen en omslaan. Zo kun je makkelijker strooien/gieten door een kleiner gat. Denk alleen dat mijn gaatje dan weer iets te klein is, de ervaring zal het leren.
Als je een draaidop neemt, kun je zo alles ook weer afsluiten. De panty zit dan tussen de fles en de draaidop.

Van: Cut out + keep.net

Dat laatste heb ik niet zelf bedacht hoor, die tip heb ik eens op internet gezien. Je kunt zo namelijk ook zakken rijst e.d. makkelijk afsluiten.
Hier hebben ze het gedaan met de bovenkant van een potje multi-vitaminen, werkt ook al.

Landelijke Genoegdag 2014 - Goed en gezellig

De landelijke genoegdag is altijd een fijne dag, een dag waar je gelijkgestemden kunt ontmoeten en (her)inspiratie op kunt doen. Een feest voor mij. Helaas kan ik maar om het jaar gaan, omdat mijn schoonmoeder altijd haar verjaardag op dezelfde dag viert.
Dit jaar werd het in Oss gehouden en reisden vele consuminderaars gratis met de trein naar Oss. Zoals altijd werd de Genoegdag namelijk gehouden op de dag dat je vrij kunt reizen met het boekenweek geschenk.
Een van de leuke dingen op de Genoegdag is de ontspannen sfeer, waar de organisatie voor zorgt, zonder dat het houtje touwtje wordt.

v.l.n.r. 2 dames van de redactie van de boeken in de
Genoegreeks, Heleen van der Sanden (met , Annemiek van
Deursen, Thomas Volman en Martin van der Gaag.

Aan het begin van het programma werden er enkele eerste uitgaves feestelijk overhandigd aan de auteurs.
Heleen van der Sanden, uitgever van het tijdschrift Genoeg, ontving het eerste exemplaar van alweer de 100e editie van Genoeg.

Annemiek van Deursen, bekend van haar tuinrubriek in Genoeg, haar Mijmeringen en oprichtster van het consuminderhuis in Landgraaf, ontving het eerste exemplaar van haar nieuwe boek "De eerlijke moestuin".

Martin van der Gaag en Thomas Volman, ook bekend van hun rubriek "over de datum" in Genoeg, ontvingen het eerste exemplaar van hun boek "de luxe van Genoeg".

Annemiek van Deursen, de eerlijke moestuin

Workshop "De eerlijke moestuin".
Met haar openheid, kennis, menslievendheid en humor weet Annemiek van Deursen altijd de aandacht van het publiek vast te houden.
Annemiek vertelde over haar nieuwe boek en de totstandkoming hiervan. Het is een praktisch boek waarin bij elke maand van het jaar tips en aanwijzingen zijn te vinden over wat er die maand moet gebeuren in de (moes)tuin. Ook is er veel aandacht voor hergebruik en onderhoud van materialen. Daarnaast bevat het boek veel smakelijke recepten. Volgens een recensie zowel geschikt voor de beginnende als de gevorderde tuinier.
Ook vertelde Annemiek van Deursen over het consuminderhuis. We zagen een foto van "het winkeltje", hier vanuit worden mensen die echt niets meer hebben voorzien van eerste levensbehoeften. Ze vertelde dat het acht weken duurt voor een bijstandsuitkering wordt uitgekeerd, de wachtlijst voor de voedselbank is 12 weken. In de tussentijd is er geen instantie of geld om deze mensen te helpen, behalve als je in Landgraaf of omgeving woont.
Ook vertelde Annemiek over de groep mensen, die op zaterdag wordt voorzien van noodzakelijke etenswaren. "De uitgemergelden", noemen ze deze groep in het consuminderhuis.
Het bleek om hoofdzakelijk alleenstaande mannen te gaan, die vaak al weken niet meer (goed) gegeten hebben. De moeders met kinderen, die komen wel maar de alleenstaande mannen komen vaak laat of niet aankloppen. Beschamend en schokkend, dat dit in Nederland bestaat.

De luxe van Genoeg, horizonleven

Workshop "De luxe van genoeg".
Deze workshop werd verzorgd door de schrijvers van het gelijknamige boek.Volgens een recensie van Marieke Henselmans een boek waarin verschillende theorieën en boeken over het onderwerp consuminderen samengevoegd worden tot een geheel en voor het eerst duidelijke verbanden worden gelegd.
Echter brengt dit boek ook een nieuwe term:  horizonleven. Een theorie die er van uitgaat dat wij als mens steeds een beetje hoger op de ladder willen en daar zelfs mee doorgaan als we twijfelachtig eigenlijk wat staan te bibberen op een hoge sport van die ladder.
Vraag is wie we daar een plezier mee doen.  Een van de auteurs nam de beslissing wat lager op de ladder te klimmen. Dat gaf nog niet voldoening en hij koos later zelfs een compleet andere ladder.
Volgens de schrijvers en onderzoek zou werk moeten voldoen aan vijf voorwaarden om er gelukkig van te worden, zoals "verdien je er genoeg geld mee", "heb je autonomie", "geeft het aanzien".
"Mooie theorie, niet de praktijk", vond een bezoeker achteraf. Ik denk dat de schrijvers bedoeld hebben dat je ook hierin niet moet streven naar perfectie maar naar het meest acceptabel en aangenaam niveau.

Edit/ rectificatie
Om zeker te zijn dat ik niemands woorden verkeerd zou citeren, samenvatten of links zou gebruiken zonder toestemming, heb ik de rechthebbenden berichtjes gestuurd over dit artikel.
Martin van der Gaag stuurde deze reactie:

Dank voor je mooie beschrijving. Maar, in "De luxe van genoeg" (www.deluxevangeneog.blogspot.nl) vertelt geïnterviewde Willem van der Til, die ook op het podium aanwezig was bij de boekpresentatie, toch echt iets anders over de door hem bedachte term 'horizonleven'. Die gaat niet zozeer over het feit dat we alsmaar hogerop willen, maar dat we aangespoord worden vooral voor onze toekomst te leven en te vergeten dat ons leven vandáág plaatsvindt. Plannen maken voor de toekomst is belangrijk, maar het leven van vandaag ook. Dat laatste wordt makkelijk overschaduwd door de wensen die reclame en carrière-ideeën bij je oproepen. En als je dat niet merkt, heb je kans dat je aan het 'horizonleven' bent

De lunch die volgde was zoals gewoonlijk goed verzorgd en lekker.

In het middagprogramma kon er uit verschillende workshops gekozen worden. Heel lastig, vond ik. Uiteindelijk koos ik voor:

Brainstorm workshop "Gelukkig met genoeg".

Workshop "Gelukkig met genoeg"

Deze workshop werd verzord door Nynke Valk. Ik zag toevallig dat ze op haar eigen blog erover heeft geschreven klik.
Eerst vertelde Nynke over haar model van eenvoud. Een cirkel met in het midden de principes van eenvoud, daarbuiten principes van versnippering (zie link).
Daarna volgde een brainstorm "wat maakt jouw leven ingewikkeld?". Hier kozen wij een top vijf uit, daarna een top drie. Mijn top drie: 1. perfectie, 2. balanceren (tussen verschillende verantwoordelijkheden), 3. willen is niet kunnen.
In kleine groepjes werd dit kort onderling besproken en vervolgens samen. Mooi, dat samen delen, ik vond dat er wel waardevolle opmerkingen werden gemaakt.
De workshop eindigde met visualisatie. Ik stelde me voor hoe mijn leven zou zijn als al die obstakels uit de weg zouden zijn, hoe ik me dan zou voelen, wat ik dan zou doen. De essentie voor mij: ik had keuzes gemaakt. Blijven hangen in een situatie of niet, dingen accepteren of niet is voor mij ook een keuze.
Later op de middag sprak ik Nynke Valk toevallig nog en ze vertelde me iets meer over haar boeddhistische achtergrond. We hadden het over gedachten en situaties die wolken zijn, ze zijn niet vast, ze veranderen en je hebt wel eens verschillend uitzicht ;-). Ik vatte het als volgt samen: mensen zouden graag een schip zijn dat voor anker ligt, zodat niets veranderd maar een schip is nou eenmaal gebouwd om te varen.

Try-out "Stop met klagen", Low impact man.

Ik heb vaak niet zoveel met de humor van onze zuiderburen, vaak vind ik het gortdroog en flauw. Steven Vromman, beter bekend als de Low impact man is daar een uitzondering op.
Hoewel enige Belgische droogte aanwezig was, bleef de aanmaak van speeksel hoog door het vele lachen.
Aan het begin van de voorstelling schetste Steven Vromman een situatie waarin alle stroom uitgevallen was. Hoe reken je dan je boodschappen af, hoe kom je door de schuifdeuren, chaos op de weg, hoe kom je binnen in je huis met elektrische poort en wat als je eenmaal binnen bent? (Met de pepermolen met ledverlichting je kinderen naar het toilet begeleiden, bijvoorbeeld).
De show ging ook over helden, mensen over de hele wereld die kleine en grote dingen hebben gedaan die een grote impact op de wereld (om hen heen) hebben gehad.
Ook verder in de voorstelling, vonden mensen voldoende inspiratie met een leuke dosis eco-humor om zelf aan de slag te gaan. Thuis of daarbuiten.

Afsluiting van de dag, l Heleen van der Sanden, r Low impact
man Steven Vromman.

Om voorbereid te zijn op eventuele stroomuitval, presenteerde de Low impact man zijn teksten niet op een beamer maar op een papieren versie. De teksten bleken aan het eind van de voorstelling de tekst te zijn van het refrein van een lied, dat door iedereen mee gezongen kon worden.
Hierna werd de dag afgesloten door Heleen van der Sanden.

Toen ik mijn jas ging halen in de garderobe werd nog daar gezongen: "Wòòòrd activist, bevrijd jezelf, zoek bondgenoten, deel alles en doe het met liefdèè...". Gewoon goed en gezellig dus, zoals ik al zei ;-).

Later stond ik met een knorrende maag (ik heb zondag een vastdag gehad, alleen gelunched en een appel als avondeten om rond de 500 cal. uit te komen) op een perron. Geïnspireerd door de Low Impact Man zei ik tegen mezelf: "ik ben een persoon, die geen lege calorieën nodig heeft". En het lukte om de geuren uit de lege-calorieën-Kiosk te weerstaan. Nu de cola nog.

Ik vertrok thuis met het boekenweekgeschenk en het boek over het vastendieet, om te lezen in de trein. Op de terugweg had ik een kleine bibliotheek in mijn rugzak. Mijn vier nieuwe aanwinsten:
- De eenvoudige moestuin van Annemiek van Deursen, gesigneerd, letterlijk met opdracht (haha). Ik had Annemiek in de trein gesproken, ze had me gevraagd welk boek ik had gekocht voor het boekenweekgeschenk. Nu heeft ze in mijn boek geschreven: "Gewoon veel groenten telen en eten en 't figuurtje volgt." Hihihi.
- Besparen maar van Marieke Henselmans, dit boek kregen we als cadeautje bij het vertrek. Marieke Henselmans zag ik voor het eerst "in het echt".
s'Middag zag ik het boek uitgedeeld worden aan mensen die eerder vertrokken. Even later zag ik dat Marieke Henselmans aanstalten maakte om te vertrekken. Ik heb twee keer de stoute schoenen aangetrokken en nu heb ik een gesigneerd exemplaar. Die ga ik, net als de eenvoudige moestuin, doorgeven aan mijn kinderen. Het consuminderen is mij weer doorgegeven door mijn opa, oma en moeder, ik wil het ook weer doorgeven.
- Exit supermama van Denise Hulst en Sjoukje van de Kolk, wat lief dat ze dat speciaal voor mij hebben geschreven ;-).
- Gare Du Nord van Philips Freriks, die stond in een hoekje in de trein. Het moest wel bookcrossing zijn en inderdaad. Leuk, ik heb nog nooit een bookcrossing boek gevonden. Op mijn bureau ligt nu een flinke stapel leesvoer maar ik hoop dat ik het boek binnenkort weer vrij kan laten voor de volgende lezer.

Met excuses voor de slechte kwaliteit van de foto's.

Moneypenny

Bijna kerstklaar

Gisteravond hebben we alvast het "gerechtje" voor het kerstdiner op Mini's school gemaakt. MrPenny heeft het deeg en het gehaktmengsel gemaakt van de worstenbroodjes. Ik had weer eens een moeilijk plan in m'n hoofd: worstenbroodkerstkransjes.

Deeg uitgerold en het gehakt in cirkeltjes er op gelegd.

Tweede lap deeg erop alles goed aandrukken. Dan het middelste rondje weggehaald met een appelboor en de buitenste rand gemaakt met een koekjesuitsteker.

En toen het ging rijzen bedacht ik me ineens: "ai, dit gaat z'n vorm niet houden waarschijnlijk tijdens het rijzen en bakken". Koekjesdeeg natuurlijk iets heel anders.

Hum, tja, ik weet niet of een kleuter er een kerstkransje in ziet maar ze zijn wel lekker.

Na bijna 2 uur was de kerstboom eindelijk klaar. Ik vind er eigenlijk niet zo heel veel aan, zo'n kerstboom. Ik zit nog steeds te wachten op het moment dat ik naar de kerstboom kijk en denk "jaa, leuk, gezellig!" Ik heb het gedaan voor de kinderen. 

Vanmorgen zei Minipenny dat ze het heel fijn en leuk vond dat ik de kerstboom had neergezet (nog geen antwoord gehad van papa op de vraag of hij dit ingefluisterd had) en Ienimini keek vandaag ook blij naar de kerstboom. Kijk, daar doen we het voor, mijn rotklus is dus alweer ruimschoots beloond.

Nu eindelijk alles klaar was, kon ik lekker gaan relaxen. Vanmorgen eindelijk de nieuwe Bridget Jones erbij gepakt. Lekker op de bank onder een dekentje (scheelt stookkosten). Naast me lag Ienimini te snurken, was zo moe, dat ik ook in slaap viel.

Nou dacht ik dus klaar te zijn maar ik bedacht me ook dat we nog veel boodschappen moeten doen, heel veel. Net een menu bedacht voor tweede kerstdag, eerste kerstdag komt familie bij ons gourmetten (lekker makkelijk!). Ben maar aan het boodschappenbriefje begonnen, ik hoop dat ik alles kan krijgen.

We moeten ook nog een keer verder met de tuin winterklaar maken. MrPenny is al het fruit aan het snoeien. We hebben er een boekje bij nodig en het is spannend of het lukt maar meestal komt het wel goed.
Op de voorgrond staat een strooibak met gemalen eierschalen, die hebben we een tijdje bewaard om kalk te hebben voor de moestuin in het najaar . Het moet nog over de moestuin uitgestrooid worden en wat ingewerkt.

Er hangt ook al een lijstje met leuke dingen voor in de kerstvakantie klaar. We willen verschillende musea gaan bezoeken die ook leuk zijn voor kinderen en waar onze museumkaart geldig is .  Minipenny krijgt daarom haar eigen museumkaart deze kerstvakantie.

In de tweede week ga ik met Minipenny naar een kasteel waar een lichtjesavond is, waarop sprookjes worden verteld door acteurs. Zal ze super vinden. Met museumkaart kregen we 10 euro korting p.p., met de kerstvakantie erbij, heb ik Mini's kaart er misschien alweer uit.
We willen ook wandelingen gaan maken en zeker een levende kerststal bezoeken, met wat rustdagen tussendoor thuis. We gaan ons dus wel vermaken, lekker hoor, met z'n viertjes.

Kerst to do lijstje

Mijn to do lijstje vanmorgen... ging best goed vandaag. Moet morgen alleen nog verder met die vervloekte wijkkrant en nog wat ruilen en dan is m'n lijstje van vandaag klaar. Yeah me!

Kerststukjes maken: 

Veel groen verzameld, meeeer dan genoeg. Dennenappels geraapt en nog nat op coctailprikkers gezet, als ze droog zijn, zit de prikker goed vast. We hebben ook nog het boompje met sierappeltjes in de straat aangevallen met een paraplu, dat kun je ook makkelijk op een coctailprikker zetten. We maakten van alles extra, voor de school van Minipenny. Ik had gehoord op het schoolplein dat veel ouders niets meegeven. Bleek een beetje stemmingmakerij te zijn vandaag. Fijn, zondag voor niets m'n vingers aan elkaar geplakt gehad met hars van die verse dennenappels. 

Ik had nog oud geworden klei die weg moest, die heb ik tussen de oase gepropt; gratis oase.

Twee kleine kerststukjes voor op de secretaire. Er zitten echte kerstroosjes tussen in een plastic bloempotje. Het leek me leuk om een kerststukje te maken rond een mooi plantje, zodat er iets levends in zat. Ik dacht eerst aan een kerstster maar kerstroosjes vind ik veel mooier. Gemaakt met oplaadbare ledtheelichtjes (set van 8, bij Action, kind- en keelvriendelijker dan theelichtjes, van theelichtjes branden krijgen veel mensen wat keelpijn). Dat kleine meisje op de foto links ben ik, toen ik nog jong was ;-). 

Groot kerststuk, versie 2. In dit kerststuk zit een azalea.Valt nog best tegen, een mooi kerststuk maken, versie 1 was echt niet mooi, vind deze redelijk. Oefening baart kunst, dit is geloof ik de tweede keer ooit dat ik kerststukjes heb gemaakt.

Kerstkaarten voor de klas. Minipenny komt de laatste week thuis met kerstkaarten van klasgenoten. Sturen wij geen kerstkaarten meer, voel je je weer een beetje verplicht om aan zo iets mee te doen. Ik was er dus niet zo heel erg voor maar ja... 

Ik heb op de computer een kleurplaatjes kerstkaart gemaakt. Van internet copywright-vrije plaatjes geplukt en op alle zijden een kerstkleurplaatje geprint zodat ze dat kunnen inkleuren. Zo vind ik het iets minder zonde van het papier en gedoe. Een enveloppe doe ik er niet omheen, dat is alleen maar weer oud papier, het is zo ook goed.

"Afspraken kalender" was ook een leuk actiepunt, ik heb afgelopen vrijdag een afspraak gemist bij de osteopaat door het gedoe met de drie agenda's. Dacht dat het pas deze vrijdag was... Als ik weer tijd heb me verder oriënteren op een smartphone. Ik heb uiteindelijk besloten er eentje aan te schaffen.

Zelfgemaakte jam, pizza en cijfervlinder

Eerst moet ik niet vergeten te vertellen dat ik een nieuw itempje in de rechterbalk heb gezet. Het heet "gratis in de supermarkt", je vind er linkjes naar websites waar je geld terug acties kunt vinden. 

Op dit moment kun je o.a. gratis pesto of zongedroogde tomaten, kruidenmix, Coolbest of knijpfruit vinden in de supermarkten.

Ik maakte hier eerst niet veel gebruik van maar ik vind het nu toch wel leuk en prettig voor het boodschappenbudget. Vandaag heb ik de site "Alles met korting" ontdekt, handig om o.a. die gratis producten te delen en vinden.

Gister vond ik het toch echt tijd worden om de vlierbessen te oogsten. In de vriezer had ik al een tijdje een groeiend zakje rode bessen, zwarte bessen, aardbeien en bramen.

Alles ging samen in de pan en daarna door de roerzeef. In plaats van suiker gebruikte ik Marmello.

We hebben nu weer heel wat potjes suikervrij fruitbeleg.

Eten we weer pizza? vroeg Minipenny gister. Okee, ik begrijp de hint... Ik heb de laatste weken elke week een keer pizza gemaakt, om het recept te perfectioneren. Maar elke week pizza gaat dus vervelen.

Perfect is mijn recept nog steeds niet. Gister was de bodem eindelijk goed, was de toping weer te krap aanwezig. Volgende keer ga ik proberen de tomatensaus toch iets in te koken. Over een week of twee ofzo ;-). Ik maakte een half volkoren pizza, met speltmeel. Ook al lukt het niet altijd helemaal goed, het is toch eigenlijk altijd wel lekker.

Ik schreef in mijn blogje over dingen die wij zelf maken ook dat ik zelf knutseldingetjes maak. Deze week maakte ik voor en samen met Minipenny zelfbedachte cijfervlinders. Op de vleugels staan cirkels, die gekleurd en geteld konden worden. Het goede cijfertje mocht Mini er dan tussen plakken.

Ik had het niet zo heel mooi en netjes gemaakt maar ach... ze was weer even bezig. Het was dus wel een leuke verassing dat ze twee dagen later om nog een cijfervlinder vroeg om te maken.

Nodig:

- wit papier (restjes, achterkantje);

- closetrol

- schaar

- lijm

- kleurtjes

Hieronder "het patroon". De voelsprieten van de vlinder krul je met de schaar. Ondertussen kan het kind kleuren. Minipenny is op dit moment in de fase "met een paar halen klaar".

De closetrol beplakken met een strook papier en vervolgens het kind de vleugels, het lijfje en de cijfers laten plakken op de closetrol.

 Gister vond ik op een Engelse site die ik wel eens bezoek ook een leuk pretpakket voor kinderen, dat je zelf kunt printen.

Ondertussen is Ieniminipenny ook zelf bezig, met omdraaien. Linksom kan ze al omdraaien en weer terug komen, rechtsom kan ze omdraaien en haar armpje onder haar lijfje uithalen. Maar... dan kan ze weer niet meer terug. Ik ben daarom steeds bezig met haar terug draaien want ze zet een keel op als ze weer terug wil draaien maar dat niet lukt.

 Ik heb vandaag een extra "draaidag". Vanmorgen bleek Minipenny toch weer ziek te zijn dus ik heb de meiden thuis gehouden van het kinderdagverblijf en ik doe mijn afspraak van vandaag telefonisch. Ik kom hopelijk snel weer aan rust voor mezelf toe.