Nieuwe banden

De APK op mijn autootje verliep op mijn uitgerekende datum dus voor de zekerheid is 't autootje al weken geleden op examen geweest. Helaas kwam dit jaar het gevreesde telefoontje "Hoeveel was u nog van plan uit te geven aan deze auto?"

Ik ben heel erg gehecht aan 't autootje omdat ie nog van mijn opa en oma is geweest, ik heb 'em gekregen toen de laatste van hen twee helaas overleed. Mijn opa was super-super zuinig dus het is een klein en voordelig autootje waar ik al jaren heel blij mee ben en nu Minipenny eraan komt is het toch wel erg praktisch, een auto, en daarbij wil ik wel graag dat het achterkleinkind nog eens meegereden heeft in de auto van opa en oma. Kortom: mijn auto is nu dus 2,5 tot 3 keer economisch total loss (hij was al 1,5-2 keer total loss), ik heb het toch laten repareren. Er moesten nog wel twee nieuwe voorbanden op voor de winter en aangezien dat ook op het APK-rapport staat leek 't me wel handig om dat toch nog maar vlug ook te doen voor ik een boete krijg van een overijverige diender. Plus, je moet er niet aan denken dat er iets gebeurd, zowel voor mij en Minipenny als andere weggebruikers.

Op zoek naar nieuwe, voordelige banden dus. We hebben vanmorgen een tijdje zitten google-en en zoeken om prijzen te vergelijken, geweldig toch, dat internet.

Uiteindelijk kwam ik via de site http://www.autobandenmarkt.nl/ terecht bij een heel goedkope garage hier in de buurt. Op deze site kun je de juiste banden uitzoeken die je kunt laten bezorgen bij een van de partners die je vindt als je je postcode ingeeft, vervolgens worden je banden daar gemonteerd, daar betaal je uiteraard nog wel wat kosten voor. Van de "partners" kun je ook beoordelingen zien van andere klanten, ik zag lovende kritieken over de garage waar we morgen dus even heen gaan. Banden bestellen was voor mij niet zo handig nu en zoals ik al aannam, die garage had nog wel andere voordelige banden op voorraad, er gaat nu een ondermerk van Goodyear op (merk ook even gegoogled uiteraard, even kijken of er geen wanklanken te bespeuren waren over dit merk). Morgen kan ik nu al daarheen en voor nog geen 80 Euro heb ik twee nieuwe banden, bij andere (banden)specialisten was ik 130 tot 150 euro kwijt geweest.

Ik vertelde net al dat mijn opa super zuinig was, het zit dus echt in de genen bij mij misschien. Toen ik de auto kreeg bleek er in de auto een complete onderhoudset en reserveonderdelen aanwezig te zijn op de achterbank, blijkbaar deed hij heel veel dingetjes zelf. Alleen jammer dat hij zich nooit heeft gerealiseerd dat al dat extra gewicht ook extra benzine kostte maar verder was de intentie goed. Ik heb dus wel moeten glimlachen toen ik dat allemaal vond, precies mijn opa maar het mooiste bleek in het asbakje te zitten; een potloodje, afgeslepen tot een centimeter of 4. Mijn opa maakte altijd puzzels in de kranten maar potloodjes daarvoor werden gebruikt tot ze echt niet meer vast te houden waren en/of bij te slijpen, zo ongeveer tot 1 cm. Dat korte potloodje is van onschatbare waarde nu voor mij.

Opa ging wel ver hoor, hij wilde nooit op een terrasje zitten of een dagje uit, welnee, veel ste duur, uit eten of zelfs de snackbar was er dus niet bij.

Toen hij ouder werd kreeg hij last van zijn voeten, dan kwam er een "dure" pedicure aan huis (ik geloof dat hij nog zelf 5 euro moest betalen) maar na een tijdje kwam ik erachter dat dat arme mens haar centjes wel heel duur verdiende bij mijn opa. Het viel me op dat z'n (winter)laarzen zo kraakten dus ik vroeg of hij nieuwe schoenen had gekocht. Wat bleek.... meneer was zo zuinig dat hij vond dat zowel zijn sokken als laarzen maar niet teveel moesten slijten en daarom had hij lege broodzakken over z'n sokken aan!
Opa deed ook als volgt boodschappen; de boodschappen (Aldi) gingen in het karretje maar in zijn hoofd zat blijkbaar zo'n goede rekenmachine dat hij precies het totaalbedrag wist op de cent na. Het eindbedrag moest dan zo uitkomen dat het naar beneden werd afgerond, dan had ie mooi weer 2 cent verdiend. Dat leidde dan dus wel eens tot discussie met oma omdat ze dan iets niet mee mocht nemen van hem, dat moest dan maar de volgende keer of er moest nog iets bij gekocht worden voor voorraad dat lang houdbaar was en toch wel op ging, anders kwam ie niet uit. Zo zijn er nog wel veel meer verhalen over mijn opa's vermaarde zuinigheid.

Je wil uiteraard ook niet weten wat er in dat huis allemaal bewaard en bespaard werd, dat ging soms echt veel te ver. Je wil ook niet weten wat er op de bankrekeningen bleek te staan terwijl het inkomen toch niet zo enorm was geweest altijd, dat ging ook echt te ver. Nou had mijn opa de oorlog meegemaakt en heeft hij flink (honger) geleden dus dat verklaard ook deels zijn gedrag maar soms denk ik wel eens: had potverdorie maar wat meer genoten of had oma laten genieten van al dat geld (maar zij deed ook mee hoor dus ze zal het er wel mee eens geweest zijn).

Je kunt dus ook veel te ver gaan met bezuinigen! Ik geloof dat het in "Je geld of je leven" omschreven staat als "je kunt bezuinigen tot het punt dat het net geen zeer doet". Ik denk alleen dat voor sommige mensen dat pijnpunt lastig vast te stellen kan zijn. Op een paar dingen moet je volgens mij nooit bezuinigen: voldoende en volwaardig eten en je gezondheid, daarnaast is het ook heel belangrijk om je sociale contacten te behouden denk ik zelf. Toen ik zelf heel krap zat door de oplichters-capriolen van mijn ex heb ik wel bezuinigd op voeding, dat is niet bepaald goed bevallen, na een tijdje voel je je gewoon slap en ziekig worden. Volgens mij kun je dan nog beter toch maar een rekening even laten liggen.