Toch maar cadeautjes onder de boom..

Net toch maar vier kleine cadeautjes uit de geheime voorraad gehaald en ingepakt voor onder de boom.
De TV, commercie en vertaalde kinderboekjes hadden mijn oudste er toch wel van overtuigd dat die kerstman ook cadeautjes kwam brengen.

Nee, hadden wij bedacht en gezegd,  Sinterklaas is al geweest. Maar ja, mijn meisje van 5 denkt nu dat de kerstman vindt dat ze niet lief is geweest.
Vandaag citeerde ze een brief aan de kerstman. Het was een alleraardigste brief, een poging tot verzoening en om de kerstman te laten inzien dat ze wel lief en aardig was.
Het leek mij opvoedkundig dus toch verantwoord en beter voor het meiske om toch maar iets onder de boom te leggen.

Ik ben er niet zo voor, Amerikaanse tradities overnemen. We hebben al Sinterklaas en dit is Nederland, we hoeven wat mij betreft niet zo schaaps het grote Amerika te volgen.
Dankzij die Amerikaanse feesten hebben we er weer twee keer per jaar een excuus om spullen en eten te kopen erbij.
Ik zal me volgend jaar neer moeten leggen bij Halloween want ook dat wordt steeds meer gevierd hier en mijn meisje had dit jaar ook al wel mee willen doen. Dat ik het niet nodig vind wil niet zeggen dat ik het haar moet ontnemen.

Sinds een week zeg ik "laten we het gewoon maar 25 en 26 december gaan noemen en niet meer Kerst". Ik zie en hoor om me heen veel gedoe, gespannenheid, opgeklopt gedoe, zorgen over de kosten, zorgen over de familiebanden die op scherp komen te staan met de feestdagen en eenzaamheid die pijnlijker wordt met Kerst. Kerst is niet voor iedereen een feest.

Jullie hulp gevraagd!

Zouden jullie alsjeblieft HIER willen stemmen op de wens van mijn lotgenoot om geld voor onderzoek naar mijn aandoening te krijgen?? Je zou mij en vele anderen daar echt een groot plezier mee doen.
Mijn meisjes hebben het (zeer) waarschijnlijk ook.
Om een voorbeeld te bedenken, het enige wat de reumatoloog als preventieve maatregel weet te bedenken voor hen is "laat ze NIET gaan turnen". Er moet echt meer onderzocht worden!

Arm en rijk in Nederland

Haar huiskamer staat vol met spullen die ze inzamelt voor gezinnen die het moeilijk hebben. Ze is net bezig van alles uit te sorteren op de vloer maar die rommel is niet wat me het meest opvalt als ik binnen kom.
Ik vrees dat mijn ogen en mond me verraden hebben toen ik binnen kwam en de woonkamer zag, ze heeft gezien dat ik schrok, ze keek even weg.
De muren zijn kaal, er is geen behang, je ziet het kale beton met alle gaten. Wat ik zie van de vloer is een mix van van alles en hier en daar een stukje beton. Op het bankstel zitten twee pubers, ze kunnen net tussen de bank en de salontafel door lopen zie ik, dwars. De oude meubels zijn ofwel te groot voor de woning of de woning is eigenlijk wat klein voor hen.
Haar haren zijn donker geverfd, ze is eigenlijk grijs zie ik aan de uitgroei van maanden.
Het ruikt er naar goedkope shag en vet.
Ik kan het niemand kwalijk nemen dat stoppen met roken niet lukt als je hier en in wat er allemaal wel niet moet spelen je dagen moet slijten.

Ik kon bij haar twee zakken met kleding voor een ander gezin komen ophalen. Ik dacht dat ze alleen inzamelpunt was en vroeg of ze misschien wat levensmiddelen kon gebruiken (ik dacht, voor de gezinnen die zij helpt). Het blijkt dus voor haarzelf te zijn, ze is zelf ook de doelgroep.
Wat ben ik blij dat ik wat bij me heb, dat ik nog iets kan doen. Het lijkt me veel te weinig, een piepklein doekje voor het bloeden.

Een dag daarvoor sta ik in de supermarkt, wat koop je voor mensen die van zo weinig rond moeten komen? Houdbare groenten, aardappelen, tandpasta, shampoo, afwasmiddel, spaghetti, rijst, tomatenpuree, dat soort dingen, dat kan ik me nog bedenken.
Bijna leg ik snoepjes en chips voor eventuele kinderen in mijn wagentje maar ik vind dat toch niet handig en bijna wreed.
Ik stel me voor hoe het zou zijn als ik mijn oudste een tijdje wel snoepjes zou kunnen geven maar dan niet meer als ze op waren. Ook al zou ze gewoon aan het zeuren zijn, het zou m'n hart iedere keer breken. Hetzelfde geldt voor chips.
Ook bij het voor arme mensen luxe artikel kaas besluit ik maar voor de "je kunt beter niet weten wat je mist"-strategie te gaan. Als de mensen zich wat kunnen uitsparen kunnen ze altijd zelf nog kaas kopen als ze het ervoor over hebben.

Ik heb van de boodschappen ook wat meegegeven aan een moeder die luiers nodig had voor een kind dat problemen had met de ontlasting en terug in de luiers moest even, op advies van een therapeut. Door haar reactie op het aanbod dat ik twee pakken zou brengen, dacht ik dat boodschappen ook wel welkom waren.
Ze weet niet hoe ze me moet bedanken en blijft dat zeggen aan de deur en via Facebook, ik krijg drie welgemeende dikke zoenen en zie tranen.


Maar dames en heren die het land regeren, echte armoede bestaat niet in Nederland hoor en die voedselbanken zijn niet echt nodig. Slaap zacht!

Willen jullie alsjeblief aan al die anderen in Nederland denken die het zoveel minder goed hebben, vooral nu rond de feestdagen? 

En dan zit ik te mieren met m'n geld, die grote berg in vergelijking met zoveel anderen.. Ik spaar elke week een heel groot deel van mijn ziektewet uitkering, voor als we het straks niet meer krijgen misschien. Heel vaak moet ik toch weer iets van de spaarrekening halen, voor een garagerekening, zorgrekeningen, etc. Schandalig dat ik er niet meer rond kom.

Voor mijn verjaardag heb ik een nieuwe voordeur mogen uitzoeken, ik heb een hekel aan deze deur. Ik vind 'em lelijk, we moeten vanwege de talloze inbraken in de buurt via het onderste ruitje toch echt ofwel die ruit dicht laten maken of een veiligere voordeur kopen en het is het eerste ding wat ik zie als ik thuis kom waardoor ik me niet "thuis" voel hier.
We moeten ons hier echt meer thuis gaan maken, om zoveel redenen zitten we hier nog wel even. Eigenlijk zitten we hier een beetje vast (nou ja, dat is ook niet helemaal waar, we kunnen wel verkopen en duur gaan huren en dan weer verhuizen als mijn uitkering stopt of lager wordt maar dat is niet wat je wil).
Dat is ook helemaal prima, het is een leuk huis in principe, het is een leuke buurt, een leuke woonplaats en ik leer hier steeds meer leuke mensen kennen.
Ik wil hier blijven en ik wil dat mijn man ophoudt met zeuren over Brabant missen en of ik het mis elke keer dat hij daar heen is geweest voor zijn werk of mijn boze stiefmoeder denigrerende opmerkingen maakt over Brabanders.
We blijven hier, de keuze is gemaakt (vanwege ZIJN baan) dus stop met zeiken, schat.
Mijn therapeut heeft me ook aanbevolen het huis meer thuis te maken, en een logeerbed op zolder te installeren voor als een van ons slecht kan slapen, zodat we allebei beter slapen.

De voordeur, ik heb geen goedkope smaak blijkt maar het is echt mijn droomdeur dus we zijn er toch voor gegaan na veel rondshoppen.
Als wij wandelen in leuke stadjes wijs ik altijd dit type deur aan, kijk... wat een mooie deur! Het past eigenlijk niet 100% bij ons type huis, boeien!
Inclusief alles (deur laten afhangen, beslag, 3 punts sluiting etc., postopvangbank, verf) ... niet schrikken... kost de droomdeur...kuch... 2400 euro.
Ik schaam m'n ogen uit m'n kop dat ik dat kan uitgeven aan zoiets banaals als een voordeur.

Het heeft me wel ook aan het denken gezet, wat ik zie en hoor de laatste tijd.
Ik hoor ook veel van vrouwen die door meneer de ex compleet het leven zuur wordt gemaakt en een zwervend bestaan zonder inkomen moeten leiden.
Omdat er nog spaargeld is (dat vast staat tot de 18e leeftijd van de kinderen) of een eigen onderneming (die in feite failliet is maar ex houd de papieren achter), of ex valse meldingen doet bij uitkeringsinstanties is er geen recht op een uitkering of wordt die stop gezet. Dus dan sta je op straat zonder ook maar enig inkomen en ben je een zwerver.
Inmiddels lopen de achterstallige betalingen voor de verplichte zorgverzekering op dus zo gauw zo'n vrouw weer boven water komt administratief, wham, dikke rekeningen te betalen.
Ik weet dat zo'n vrouw in de winter in een tuinhutje heeft gewoond op een moestuincomplex, familie huurde het na haar.
Schandalig dat dit kan in Nederland.

Nou zie ik mijn man dat niet zo gauw doen maar stel dat er eens wat tussen ons onherstelbaar fout loopt...
Toevallig krijg ik voor het eerst een nieuwsbrief van de woonstichting uit Brabant, waar ik blijkbaar nog sta ingeschreven, jaaaren niets van gehoord.
Als back-up plan ga ik ons beiden maar eens inschrijven. Ook zo'n dingetje wat ik al jaren van plan ben maar nooit doe.

Wat betreft de extra hypotheek aflossing, bedankt voor het meedenken. Ook gezien het back-up plan voor de toekomst, ga ik het doen. Op een of andere manier schiet het nu wel op in de maandlasten.
Ik houdt wel altijd een hogere buffer aan. Ik houdt aan: kosten vervanging auto + minstens 4 maanden inkomen+reserve voor onverwachte zaken aan het huis of apparaten en dan nog + spaargeld voor studie kinderen (en dan liefst nog een beginnetje over voor mijn anders niet bestaande pensioen).
Wij hebben veel geleerd van diep in de shit zitten en meer dan 100 euro rente betalen per maand (schulden gekregen door mijn ex en lening voor zijn auto omdat zijn spaargeld erdoorheen gejast was in de gezellige vrijgezelle jaren en hij zijn auto total loss reed), dat nooit meer.

Ienimini vond vanmorgen vingerpoppetjes in haar schoentje. Goedkoop geïmporteerd uit China door deze hulppiet, net zo goedkoop bij de Zweedse ballentent zag pietje later. Nou ja, ze heeft wel hele aparte Chinese, cultuur in de opvoeding.
Wat was ze blij ermee.... met het gebruikte saladebakje wat ik haar gaf om ze in te doen dan, niet de poppetjes. Poppetjes weer eruit, en weer erin, en weer... (ik vond plastic zakje niet veilig, dus ze kreeg een bakje van me). Volgende keer dus een gebruikt bakje en wat kleins inpakken...;-).

Ruilhandel

De laatste dagen is hier een wat ingewikkeld wordende ruilhandel gaande.

Ik wil minder spullen in huis en dus had ik een grote doos met overtollige spullen verzameld en alles keurig gefotografeerd op een Facebook groep gezet. Ook de dingen van 20 cent gingen niet.
De enorme doos verhuisde naar de schuur en zou nog naar de kringloop gebracht worden.

Vorige week hoorde ik echter van een vriendin die met drie kinderen onder bestaansminimum leeft (met dank aan die club van "leuker kunnen we het niet maken, makkelijker wel." Dat makkelijk viel dus nogal tegen, het gastouderbureau en daarna een maatschappelijk werkster hebben het fout en nog fouter geregeld voor haar, ook bedankt) dat ze zich nogal zorgen maakte om december.
Er was geen geld voor nette kleren voor de kinderen voor Kerst (en ik weet dat zij daar dan vooral heel, warm genoeg en zonder vlekken mee bedoeld) en de cadeautjes voor de Sint moesten ook nog gekocht worden.
Ik trok de foto's van de spullen weer tevoorschijn en vroeg mensen op Facebook om er kleding voor te ruilen voor een gezin dat het goed kon gebruiken.

Zaterdag even een rondje gereden om spullen op te halen en vandaag weer en meteen wat weg brengen naar iemand die niet elke dag een auto had en wat verder woonde.
Ik heb de mensen die er niets voor terug wilden hebben weer aangeboden om een keer gratis wat naaiwerk/herstelwerk voor ze te doen.
Wat overbleef van mijn grote doos, heb ik weer in de verloting gegooid op de weggeefgroep, dat wordt ook grotendeels weer opgehaald bij mij.

Mijn eigen kleding- en cadeauvoorraad heb ik ingepakt voor dat gezin, dat het veel beter kan gebruiken dan ik.
We besloten ook onze jaarlijkse Kerst donatie aan een goed doel in Nederland te geven aan het liefste gezin waar we het het liefst aan willen geven.

Mijn fietskar wilde ik ook weggeven aan een gezin dat het kon gebruiken maar die heb ik heel laks buiten laten staan.
Ik dacht ik zet 'em eerst eens in de SunSoda om de kar schoon te maken maar na een paar rondjes draaien met het halve schuursponsje vielen er enorme scheuren in het doek. Hè verdorie!
Kan mezelf echt wel voor m'n kop slaan dat ik zo dom en laks ben geweest, wat een verspilling van spullen.
Nou is onze berging echt te klein hoor maar dan nog... ik had hem eerder weg kunnen geven aan iemand die hem wel kwijt kon, die had er dan nog even plezier van kunnen hebben.

Net belde die vriendin, die kon zich helemaal voor haar kop slaan. Ze had bij haar therapeut fout geparkeerd omdat ze al wat laat was en prompt een boete gekregen van € 90,- en de sessie was ook nog eens heftig geweest. Dat dat niet zo slim was weet ze zelf ook wel.
Ga straks maar eens boven in je berghok kijken, zei ik, misschien helpt dat wel een beetje (daar hebben alles gister stiekem in gezet terwijl de kinderen beneden afgeleid werden, die hoeven dat allemaal niet te weten. Ze heeft dus ook de enveloppe met geld nog niet gezien).

Oh man, 90 euro!!, ik weet nog dat ik betrapt werd op rijden zonder gordel (werd gewurgd door m'n jas, zou het bij het stoplicht weer goed doen... te laat) toen ik helemaal blut was. Net voor een tientje weekboodschappen gedaan, ik weet het nog. Ik zakte huilend naast de auto in elkaar om 40 euro. Die boete heb ik gelukkig nooit gehad van die geschrokken en medelevende agenten, zonder gordel heb ik ook nooit meer gereden.
Ik kreeg in die periode een enveloppe met 50 euro van een vriend en hij wilde het niet terug hebben. Dat was toen zo enorm veel geld voor mij en ik was er zo blij mee.
Later las ik "Pay it forward".
Om die 50 euro en Pay it forward, vind ik het belangrijk anderen te helpen nu ik het zelf wel weer (heel erg) goed heb.
Door die ervaring van een enorme schuld en blut zijn heb ik wel moeite met spullen en geld van mijn spaarrekening los te laten soms.
Spullen lukt best aardig maar die spaarrekening... We hebben het erover gehad om een deel van de hypotheek in te lossen. Het is echt een goed en verantwoord bedrag denk ik maar ik moet er toch nog een paar nachtjes over slapen want wat als we toch eens in zeven sloten tegelijk zouden lopen?

Een reclame waar je van gaat zeuren mama.

Vandaag met de meiden bij de kringloopwinkel geweest. Ze geven daar meestal iets gratis weg bij de kassa aan elke klant, deze keer videobanden. Laten wij nou nog een videorecorder hebben.
Ik had Pinokkio meegenomen. "Denk niet dat je die kent", zei ik tegen Minipenny.
"Die ken ik wel mama, van de reclame!".
"Welke reclame dan?"
"Gewoon die reclame op TV."
"Wat kun je dan kopen van Pinokkio, een spelletje, een pop?", vroeg ik me af (je weet het niet, een Pinokkio revival gemist misschien).
"Nee mamaah, dat is een reclame waar je van gaat zeuren!".
Hè?! Een.. ow... wacht! Proest! Wahahaa! Goed, even opnieuw proberen uit te parkeren.

Die moet ik even uitleggen...
Ze heeft me gevraagd waar die korte filmpjes over andere films en speelgoed op TV en op videobanden voor zijn. Ik heb uitgelegd dat dat reclame is, dat de fabriek die het maakt dan hoopt dat je iets koopt. Ik heb ook verteld dat ze het precies voor kinderfilms en rondom kinder TV laten zien, omdat ze hopen dat kinderen dan bij hun ouders gaan vragen en zeuren om dat speelgoed.
Voor een van de oude films die wij hebben zal vast wel een commercial zitten om de video van Pinokkio aan te prijzen.

Voor 5-12 ben ik al helemaal rond, al een hele tijd. Sommige dingen lagen al meer dan een jaar in mijn geheime voorraad. Voor Mini is er een My Little Pony-achtig huisje, een molen. Toen ik die zag in de speelgoedwinkel deze zomer, afgeprijsd naar 20 euro, kon ik 'em niet laten staan. Morgen mag ze weer mee naar papa's molen, haar eigen molen zal ze wel heel leuk vinden.
Voor de rest krijgen ze wat kleinere dingen die ik verzameld heb afgelopen jaar, aanbiedingen, kringloop (het verhaal van Winnie de Pooh voor 50 cent) of heel net tweedehands via Facebook. Voor Sinterklaas vind ik het een beetje om het idee gaan nu hoor.
Voor nog wat schoencadeautjes heb ik wat dingetjes besteld bij Ali express. Ik heb daar van geleerd dat ik beter naar de afmetingen moet kijken. Die houten puzzels waren een stuk kleiner dan ik dacht. Nou ja, het scheelt wel weer ruimte.

Sinterklaas en zonnepanelen

Voor een keertje een uitzondering gemaakt en schuttingtaal op m'n blog geplaatst. Ik heb zoo moeten lachen om deze foto!
Ik moest zo lachen dat ik bijna van m'n stoel gleed, ik moest zo lachen als ik in tijden niet meer had gedaan, ik moest zo lachen dat ik moest huilen, ik moest zo lachen... dat ik maar even ben gaan checken of ik de laatste dagen m'n medicijnen wel had ingenomen ;-).
Soms krijg je van de raarste dingen ineens een lachbui, hè-hè, wat lekker zeg joh!


22-11: :-) Moet er nog steeds om lachen als ik het zie, denk dat het nu ingeprogrammeerd zit ofzo :-).

Laatste dag om ANWB op te zeggen en over te stappen

Vandaag is de laatste dag dat je je ANWB lidmaatschap kunt opzeggen, voor je er weer een jaar aan vast zit. De tarieven gaan omhoog volgend jaar, voor ons een goede aanleiding om even verder te kijken.

We kregen bij onze Vakgarage een aanbieding maar ik heb eerst een vergelijk gemaakt, onder andere op www.pechhulpvergelijk.nl maar ook op de sites van andere aanbieders. De premie is bij meerdere aanbieders namelijk afhankelijk van de leeftijd van je auto.
Uiteindelijk zijn we toch voor Vakgarage pechhulp gegaan (uitgevoerd door Route Mobiel met iets gunstigere voorwaarden).
(Update 26-11-2015: Vakgarage pechhulp blijkt een vervelend addertje onder het gras te hebben. Wanneer je je auto niet meer hebt, door verkoop, total loss of, zoals in mijn geval het beestje te bejaard is om nog te repareren, krijg je GEEN geld terug. Je mag ook de dekking niet overzetten op een andere auto. Juridisch gezien mag dit helemaal niet maar goed, breng ze dat maar eens aan hun verstand.)
We krijgen daarmee eigenlijk meer dan bij ANWB ook nog (woonplaats, buitenland en aanhanger is ook gedekt en je krijgt langer vervangend vervoer).
Ja, we krijgen die Kampioen niet meer maar zo interessant vonden we de Trapliften Courant nou ook weer niet.
Nu moet ik dus wel nog de dekking van de doorlopende reisverzekering aanpassen, pechhulp en vervangend vervoer kan er daar nu weer uit.

Op dit moment sta ik in de wacht bij de ANWB in de wacht om voor ons twee op te zeggen.
Om de Staatsloterij op te zeggen moest ik ook al even wachten vandaag. Frappant, als je lid wilt worden nemen ze zo op ;-).
Volgens de medewerker van de staatsloterij zou ik de volgende trekkingen al niet meer mee doen en zou er niets meer afgeschreven worden.
Net kreeg ik een mailtje: jammer dat u opzegde, we schrijven nog een keertje af en dan bent u klaar met ons.
Dat dacht ik dus niet, heb ik ze terug gemaild, uw medewerker heeft iets anders met mij afgesproken en ik hou er niet van als afspraken niet nagekomen worden. Graag aanpassen om mij de moeite van storneren te besparen.
Ik heb het gesprek ook opgenomen met een camera en dat heb ik ook aangegeven. (Slechte ervaring met telefonische opzeggingen bij diverse bedrijven en vooral ANWB wilde ik vastleggen, omdat we er anders nog een duur jaar aan vast zitten).

ANWB is nu tussendoor ook opgezegd, dat was zo gebeurd, zonder irritant geleuter waarom ik wilde opzeggen en "welk gevoel ik bij het meespelen in de staatsloterij had ervaren". Ik heb de knul in kwestie duidelijk gemaakt dat het praatje achterwege kon blijven, dat ik echt niet meer van gedachte zou veranderen.

Ook nog wat dingetjes opgezegd die weg konden maar vergeten waren. Nu nog de papieren zoeken van de domeinnaam van mijn ex-eigen bedrijf in oprichting en dat ook eens opzeggen.

Ook ben ik nog op zoek naar een andere leverancier voor mijn internet en TV (eventueel ook vaste lijn). Ik ben namelijk boos op Tele2 en ik wordt er gek van dat het beeld steeds stil staat.
Wat heeft Tele2 geflikt? Nou, wij zouden een maand lang gratig Nick Junior krijgen. Na die ene  maand bleef Nick Jr toch beschikbaar en kon Mini gewoon nog kijken, na een maand nog steeds.
Ik waarschuwde Minipenny elke dag dat het elk moment weer weg kon zijn maar Tele 2 besloot te wachten met dat kanaal dicht te zetten... tot de tweede dag van de herfstvakantie. Wat een vervelende verkooptruc, bah!
Ik weet niet of er ouders zijn in getrapt en vlug het extra pakket hebben genomen om hun kroost snel te troosten en vermaken in de vakantie, ik dus niet. Maar dit soort dingen, daar hou ik dus ook niet van (kom niet aan mijn kind, kom je aan mij, zei moeder leeuw ;-) ).

Elfjesfeestje

Er heeft wel erg veel tijd tussen mijn laatste berichtje en vandaag gezeten!

Ik ben met veel dingen bezig op dit moment en ik mistte ook een beetje inspiratie. Voel me ook een beetje een faker als ik in mijn huishoudboekje kijk: we geven echt te veel geld uit op bepaalde posten. Wie ben ik dan om te schrijven over geld, tijd en het milieu besparen?

Ook mijn lijf werkt nog steeds niet altijd mee.
Afgelopen week hadden Minipenny en ik onze verjaardagen te vieren. Dat vergde ook tijd en energie maar het was super leuk en fijn.

Zondag mocht Minipenny kiezen wat we gingen doen. We zijn ooit naar het museum in Lelystad geweest en ze wilde heel graag nog een keertje.

Op de beneden verdieping hebben ze daar hele leuke dingen voor kinderen:

Educatief spelen met water.




 Acheoloogje spelen "onder de grond".
Echt leuk voor kinderen.

Maandag was Mini's verjaardag en deden we thuis leuk en lekker. Dinsdag pauze maar toen kwamen er cadeautjes per post dus was het nog feest.

Woensdag was ik jarig en MrPenny had de middag vrij genomen, ik mocht zeggen waar ik echt nog eens heen wilde. Ik kon een hele tijd niks bedenken en toen viel me in dat ik graag naar een grot wilde. "Is dat niet te ver weg? Hoe lang rijden we daarop?", vroeg ik nog. MrPenny vindt bijna niets binnen Nederland te ver. Dus woensdagmiddag even na 3 uur stonden wij in de gemeentegrot van Valkenburg.

Vrijdag had Minipenny haar eerste kinderfeestje. Een elfjesfeestje want ze word later elfje en politie en dan gaat ze boeven die graffiti maken vliegend opsporen en dan pakken (ze maakt zich heel druk over graffiti).
Uit de kast kwam een fleurig tafelkleedje, de druif werd gesnoeid en met plantjes, oplaadbare theelichtjes en wat vlinder- en libelle stickertjes ontstond "een elfjesland" op tafel. Ik zette twee potten met kleurtjes neer, handig en ook meteen decoratie. Voor elk kind had ik een aantal elfenkleurplaten en iets te knutselen geprint. Ik rolde het pakketje op, deed er een elastiekje om en zette die rolletjes in een Weckpot.
De borden zette ik op stevige schaaltjes.

Ik had nog papieren bordjes, die we nooit gebruiken en er dus al 7 jaar lagen, waar de pannenkoeken mooi op pasten. Op alle bekertjes plakte ik hetzelfde stickertje.

Bij Action en Lidl had ik slagroom en allerlei decoratie gekocht, zodat de elfjes cupcakes konden versieren (zelf gebakken).

Het was heel elf lekker!

Ienimini kreeg een kale, die ook in de smaak viel en verder over al op (kruimelcake!).

Mogen we op de bank springen? Het mocht van MrPenny. Voordeel van een oude bank. Binnenkort komt er een nieuwe (de scheuren, vlekken en zitkuilen worden echt te groot).

De dames aan het kleuren en knutselen.

Ik vond op de site van iChild een leuke knutsel; vingerpoppetjes van Little Kingdom (cartoonserie met elfjes). Er staat nog veel meer leuks op deze site.

Ook had ik elfenpakjes besteld op Ali express, voor alle dames eentje voor € 3,19 p. st. Wat denk je? Heel de bestelling kwam aan voor het kinderfeestje, op de elfenpakjes zit ik nog steeds te wachten, dat Chinese bedrijf heeft het als laatste opgestuurd, grrrrrrr... 

Ik had ook wat kleine schoencadeautjes besteld. Die bleken inderdaad klein te zijn, volgende keer iets beter naar de afmetingen kijken ;-).

(Als je ook iets bij Ali of elders gaat bestellen, let er op dat je invoerrechten moet betalen als je boven 22 euro laat bezorgen. Momenteel tenminste, kijk het even na op de website van de douane.

Zondag was dan ons grote feest en zat de hele woonkamer propvol met bezoek, heel gezellig. We werden schandalig verwend! Wat een leuke week was het weer.

Extra schoenen.

Extra paar schoenen van Lidl: €10, genieten van je kind: onbetaalbaar. 

Op het gezichtje valt af te lezen: proud to be stout! 'Hoe-oooh', zei ze, terwijl ze verlangend keek, 'een plas!' 

Okee! Toe maar!

Ik krijg vaak te horen dat mijn kinderen zo goed luisteren en braaf zijn. Ik adviseer plassen stampen.

Terugblik en vooruitblik; de kou komt eraan.

Eerst een terugblik op september. Dat boodschappenbudget, dat heb ik helaas toch niet gered. Er kwamen een paar slechte dagen tussen.
Dat zijn dagen dat ik door pijn of vermoeidheid het niet meer red om te koken als ik ook nog voor de kinderen wil zorgen. Waarschijnlijk ook wel een beetje zwelgen en een beetje depri zijn waardoor ik gewoon geen zin kan maken en vind dat het wel mag, even wat makkelijks kopen.
Ik heb vorige week te horen gekregen dat ik moet gaan accepteren dat ik nooit meer beter wordt, dat is inderdaad het probleem waar ik tegenaan loop...
Sja... het valt nog wel ergens op een plekje.

Het autootje kwam godzijdank toch weer door de APK, wel met een rekening voor nieuwe remcilinders en een beurt van € 380 euro maar daar rijden we dan toch maar weer mooi weer een jaartje voor. Het autootje brengt veel gemak en bespaart me veel energie en geeft me (dus) meer tijd om aan mijn kinderen te besteden. Het spaart me nu ook geld uit (als ik naar het ziekenhuis moet per trein ben ik, incl. oppas, meer kwijt en ik moet daar eens per week of eens per twee weken heen).

Vanmorgen bij Lidl luiers ingeslagen en meer dan € 26,- bespaard (12 pakken gehaald). Het eerste jaar dat ik ze eens een keertje heb en niet verlangend naar een leeg schap sta te kijken de hele week van de aanbieding.

Update: vanmiddag nog eens geweest, zag net op tijd nog dat de kinderschoentjes vandaag binnen kwamen ipv donderdag en Mini kon er nog een paar bij gebruiken voor de komende seizoenen (onze kinderen mogen in plassen stampen, dat vinden wij heel gezond& gezellig, dus dan moet er wel eens wat drogen voor het weer aan kan). Het laatste paar zwarte meidenschoenen eruit gevist, yeej, goede maat!
Nog twee pakken luiers meegenomen en niets nieuws kopen in oktober is ook meteen gesneuveld op de 6e van de maand.

Om me heen hoor en zie ik dat er verwarmingen en kachels al aan gaan. Nu hebben wij het geluk dat wij een fijn geïsoleerd huis hebben waardoor het hier langer aangenaam blijft maar ik stel dat moment zo lang mogelijk uit.
We gaan nu niet onnodig dikke kleding aantrekken binnen of buiten en we hebben nog veel raampjes, ramen en deuren geregeld deels open staan. Zo worden wij en de kinderen een beetje "afgehard" voor de winter. Ik meen dat dat echt helpt, je lijf niet te veel verwennen. Het lijkt me ook veel gezonder.
De verwarming gaat bij ons ook bijna nooit hoger dan 20 graden. Hij gaat pas aan bij 17 of 17,5 graad overdag.
Als het buiten 20 graden is, zijn de meeste mensen tevreden en is het nog wel lekker weer om buiten iets te doen etcetera. Binnen moet het in de winter bij dezelfde mensen dan toch 22 graden zijn, dat vind ik niet logisch eigenlijk.
Bovendien wordt dan het temperatuurverschil tussen binnen en buiten groter, waardoor je het sneller koud hebt buiten, je lijf harder moet werken om warm te blijven en je mogelijk eerder "een koutje vat".
Het scheelt de beurs, het milieu en onze slinkende grondstoffen voorraad ook een hoop.

Zelf suikervrije peren-appelstroop, diksap, schenkstroop of snoepjes maken.

Ingrediënten en benodigdheden vetgedrukt.

Stap 1: raap en pluk appels en peren. Voor stroop is valfruit heel erg geschikt, de slechte plekjes snijdt je er gewoon uit en zo wordt weer minder verspild.
Gratis plukplekken vind je op de wildplukwijzer.
Zorg dat het fruit rijp is (eventueel even laten staan op een koele plek).

 Wij hebben ondervonden dat het makkelijker is de peren in stukken te snijden. Zo komt het sap er makkelijker uit en de pan brand niet aan.
De peren gaan altijd onderin de pan.
Altijd meer peren dan appels gebruiken (minimaal 60%).

 De appels kunnen wel gewoon heel erin.
Weeg je pan van te voren, zodat je weet hoeveel kilo fruit je hebt.
Op elke kilo fruit voeg je 100 ml water toe.

Omdat we een hele grote weckketel vol hadden, duurde het koken wel even.
Tussendoor duw ik alles een paar keer aan met een pureestamper.
Het is voldoende gekookt en gestoomd als de bovenste appels kapot gaan als je er op drukt.

Ondertussen zet je klaar:
- een vergiet op een emmer of grote pan;
- doeken, dit kunnen kaasdoeken, theedoeken of luiers zijn (ik vind de oogjesluiers het fijnst). Als het maar schoon is;
- schone flesjes en potjes met twist of deksels (hele jaar bewaard);
- een extra emmer of grote pan, om het sap even in te bewaren.

 Leg een doek in het vergiet en vul het met het gare fruit. Met de pureestamper pers je het eerste sap eruit.
Vervolgens neem je alle punten van de doek bij elkaar, daarna de zijkanten van het doek ertussen, wring het doek in elkaar. Zorg dat alle stof in de wrong zit. Als je dit niet goed doet, komt de pulp eruit tijdens het persen.

Je kunt nu in theorie sap uit het doek gaan wringen. In praktijk is het loeiheet en draait de doek in het vergiet rond.
Ik pak daarom het doek vast met links (eventueel met ovenhandschoen) en hanteer de pureestamper rechts. Persen maar.
Vervolgens leg ik iets stevigs bovenop het pakketje (moet in het vergiet passen), zet de pan voor het aanrecht en ga er even op staan.
Na een paar pakketjes ga ik over naar het hulpmiddel "sterke echtgenoot", dan zijn mijn armen er wel een beetje klaar mee.

 De doek gaat in een emmer met gaatjes erin, die weer in een andere emmer hangt. Dat leen ik van de bierbrouwspullen van MrPenny.
Je kunt hier ook iets anders voor gebruiken.
Alle doeken gaan in deze emmer. Je laat dit 8-10 uur staan uitlekken, vervolgens kun je er nog meer sap uit persen.
 We hebben dit stukje gister eigenlijk bijna helemaal overgeslagen, MrPenny dacht dat er echt niet veel meer uit de doeken geperst kon worden.
(Misschien heeft het tussendoor pureren geholpen, dat deed ik eerst niet)

Het geperste sap doe je in een grote pan.
Hou er rekening mee dat je meer ruimte nodig hebt omdat het nog gaat koken, borrelen en schuimen. Ik doe daarom het sap uit de emmer en pan in de weckketel die ik dan inmiddels schoon heb gemaakt.
Omdat het handig is om te weten hoe ver je al bent met inkoken, "meet" ik met een bakspaan aan het begin, hoe hoog het sap staat. Hier dus drie gaatjes hoog.

Dan volgt het inkoken, in het begin hoef je niet zo heel vaak te roeren, op het eind moet je er echt bij blijven.
Af en toe schep je met een lepel een beetje uit de pan, dit laat je helemaal afkoelen om te bekijken, hoe dik de siroop of stroop al is.


Voor diksap: 
Zo lang laten inkoken tot het de dikte en stroperigheid heeft van gekocht diksap. Ik heb het iets dunner gelaten, mijn stroop was erg zoet. Tussendoor ook proeven dus.

Voor schenkstroop:
Weer wat langer laten inkoken. Erg lekker om er kaneel bij te doen.

Voor stroop:
Nog langer laten inkoken maar pas op, laat je het te lang inkoken dan krijg je per ongeluk:

Snoepjes:
Te lang laten inkoken (oeps). Geeft niks, gewoon brokjes van snijden, het wordt hier heerlijk gevonden.
Als je nette snoepjes wilt, kun je stroop op een bakvel uitsmeren en in de oven drogen met de deur open (Google "fruitleer maken").

Mijn schenkstroop was te dun geworden bleek na het afkoelen, dat geeft ook niks, dan gooi je alles gewoon weer terug in een pan en laat je het verder inkoken.
De stroop van gister moet ook nog even terug misschien. Daar denk ik nog even over. Het is ook erg zoet (zoete peertjes denk ik) dus misschien is een wat dunnere dosis op de boterham nog niet zo slecht.

Oh ja, de flessen en potjes vullen: zorg dat ze brandschoon zijn en goed heet als je ze gaat vullen. Ik pak ze met een tang uit heet water (ze zijn dan al in de vaatwasser geweest) en vul ze dan.
Vullen en de potjes op z'n kop 24 uur wegzetten. Voor de stroop is dat minder belangrijk.

En dan hier het resultaat van 3 volle boodschappentassen vol appels en peren:
- appelmoes (babypotjes voor gespaard);
- 3,5 flesjes diksap;
- 5 potjes stroop (en een kleintje om mee te nemen);
- 4 flesjes schenkstroop met kaneel (al wat weggegeven);
- en dan nog een bakje vol snoepjes.

Er ligt nog een leuk geruit lapje klaar om cirkeltjes van te knippen, die vastgezet kunnen worden om de dop. Met een etiketje erop een leuk cadeautje!

MrPenny wilde gister ook nog zelf appelcider gaan maken maar dat gaat net iets anders en is dus voor een volgende keer.

Resultaat van het Efteling experiment

Minipenny heeft van de 40 euro die ze kreeg voor "haar" dag € 6,65 overgehouden.
Op haar dag mocht ze doen en eten en drinken wat ze wilde. Alleen de regels over anderen geen pijn doen en je netjes gedragen naar anderen en papa en mama bleven overeind.

Het parkeren kostte al meteen 10 euro (!!), die ze zelf in de automaat mocht schuiven.
(Een kennis met een busje zet alle fietsen van het hele gezin achterin de bus als ze naar de Efteling gaan, het laatste stukje fietsen ze. Fiets parkeren is geloof ik €1,-).

Tussen de middag aten we frietjes. Ze bestelde en betaalde zelf, met een beetje hulp. Ze kreeg er nog een extra kleurboekje voor van de Efteling mevrouw omdat ze dat zo netjes had gedaan.
Normaal nemen MrPenny en ik vaak twee snacks bij de friet (tweejuh snacks?!!! kreet onze diëtiste ooit). Het is een slechte gewoonte die ik van MrPenny heb overgenomen. Om die kleine geld te besparen, namen we er maar eentje. Het experiment was dus ook goed voor onze lijn.
Om Mini weer geld te besparen hebben we wel wat gigi-gierigs gedaan: eigen drinken erbij gedronken (bij de snackbar bij de draaimolens kun je overdekt gaan zitten om te eten, staat nergens dat het niet mag (bloos)).

Op haar budget stond ook nog een ijsje. En weer voelden wij ons bezwaard om iets anders, duurders te nemen.
Uiteindelijk kochten we toch een biertje, worstenbroodje en saussijzenbroodje van ons eigen geld (omdat MrPenny de zelfgemaakte pistoletjes met salami en omelet thuis op het aanrecht had laten staan). Aandachtspuntje voor volgende keer: ook iets voor pap en mam in het budget opnemen.

De hele dag heeft ze niet gezeur om lekkers en ze trakteerde trots van de dingen die ze gekocht had van haar pretbudget. Ze had voor roze koeken gekozen, had haar eigen "Lidl-fristi" mee en voor ons was er ook drinken gekocht.
Even leek het mis te gaan toen ze een ballon wilde kopen, ik heb haar uitgelegd dat ze daar maar even plezier van zou hebben en dat ze dan minder geld over hield om een digibird te kopen en toen nam ze zelf de beslissing om het niet te doen.

Ik was ook erg benieuwd wat ze zou gaan doen nu zij de hele dag alles mocht bepalen. We hebben hier en daar even moeten aangeven dat een andere volgorde handiger was maar verder ging het super, gewoon, normaal. Trots en zich groot voelend riep ze af en toe heel jufferig "Kom jongens, nu gaan we naar....".
MrPenny moest ik af en toe herinneren aan de afspraak als hij dingen zei als "kom, we gaan verder".
Ze mocht ook zo lang opblijven als ze wilde, tot wij naar bed gingen. Dat was natuurlijk ook helemaal geweldig. Om 11 uur was ze echt helemaal op begon ze te knikkebollen, toen hebben we toch maar gezegd dat het beter was om naar bed te gaan. De volgende dag was ze 's morgens moe en voelde ze zich niet lekker zei ze.
Yes!:

Het perfecte moment om er op te wijzen dat ze daarom normaal ook op tijd naar bed moet. Er werd instemmend geknikt (woohoo!).

Dus nou moet ik komende week mijn deel van deze leerervaring nakomen en zo'n verschrikkelijk vogeltje op batterijen mee gaan kopen met haar spaarpot onder m'n arm.
Ik hoop dat er over weer een paar weken nog een leermoment gaat volgen, dan ligt die digibird van een tientje ergens in een hoek en kan ik zeggen: zie je wel, ik zei toch dat je er niet veel mee kon en dat je het niet lang leuk zou vinden... Of ben ik dan echt een pretbederver?

De Efteling op een pret budget

Op moederdag en vaderdag mogen in ons gezin mama en papa bepalen wat we gaan doen die dag, wat we eten etc. Minipenny vroeg op moederdag: "wanneer is het een keer MIJN dag?".
Nou, zei ik, dat kunnen we ook best een keertje doen.

Morgen is het dus zover, HAAR dag, ze mag bepalen wanneer we waar in gaan (en hoeveel keer) en wat we gaan eten en wanneer. We gaan naar de Efteling (studiedag).
Ik ben er best wel benieuwd naar, wat ze gaat doen. Zo lang ik maar niet 7 keer achter elkaar in de Carnaval Festival moet en om 9:00 uur meteen aan de friet kan voor tussen de middag, vind ik alles prima.

Nou vraagt zij natuurlijk net als ieder kind om lekkers, ijsjes etc. dus ik heb een "pretbudget" ingesteld van 40 euro voor parkeren, lunch en lekkers. Als het op is, is het op.
Wat over is, mag in haar spaarpot (kan ze sparen voor zo'n domme digibird die zij graag wil maar ik niet).
Vorige jaren € 50 en € 60 euro uitgegeven in de Efteling heb ik gevonden in de administratie, vind ik wel een beetje veel.
Kaartjes hebben we al maanden in huis, via AH Efteling zegels die we hebben gekregen.

Ik heb een vel papier gepakt en gevraagd wat Minipenny wilde doen morgen en wat ze wilde eten en drinken in de Efteling. Ze wilde natuurlijk van alles.

Toen heb ik 3 euro aan kleingeld neergelegd en verteld, dat een flesje drinken ongeveer zoveel kost in de Efteling.
Ik nam 25 cent uit het hoopje kleingeld en vertelde dat het zoveel kostte als we het van thuis meenamen en liet zien hoeveel ze dan overhield voor haar spaarpot.
Meer overtuiging had ze niet nodig!
In plaats van Fristi kopen 's middags gaat ze aardbeien drinkyoghurt van Lidl meenemen in een beker.
Morgenochtend mag ze dus flesjes vullen en dan mee naar de supermarkt. Daar kopen we verse krentenbollen en een pak lekkere koekjes. Dat mag ze zelf af gaan rekenen want ik stop het geld in haar portemonneetje en ze mag de hele dag zelf betalen.
Hoppa, meteen wat financiële opvoeding en een klein rekenlesje erbij. 

Ik geloof dat we deze traditie erin gaan houden. 

De kinderen krijgen een keer per jaar "HUN' dag , dan mogen zij bepalen wat voor uitje we gaan doen, eten, drinken etc, binnen een budget en wat over is, mag in de spaarpot.

Morgenochtend wel nog even uitleggen dat het maar een dag is dat alle regels versoepeld zijn en dat we nog wel gaan waarschuwen over basisdingen (gevaarlijk, absoluut niet sociaal, etc.).

Ben heel benieuwd wat we morgen en de komende jaren mee gaan maken met onze meiden op deze manier.
Een gierig goedkope picknick om de hoek en de rest in de spaarpot omdat ze sparen voor iets voor zichzelf? Gaan ze dure uitjes bedenken met horeca uitspattingen? Ik ben zo benieuwd...
Het is misschien ook wel meteen een jaarlijkse check hoe het met je financiële opvoeding gaat ;-).

Cadeautjes

Gister hadden we een kraamvisite, verjaardag en zagen we mijn zwager en zus, waarvan we vorige week prei gekregen hadden.

Voor de kraamvisite was er een rompertje, in een hergebruikt cadeautasje met een gehaakt ijsberenmutsje dat echt super schattig is. Het ijsberenmutsje is gekocht op een Facebook verkoopgroep waar zelfgehaakte waren worden verkocht door een kennis. Zo heeft ze vermaak/ ontspanning en een beetje extra inkomen. Voor mij doet ze ook aan bestellingen, ik heb hetzelfde mutsje in bestelling staan voor Ienimini en een zorgenpoppetje voor Minipenny.
Totaal aan kraamvisite: zo'n € 2,00.

Voor mijn zus maakte ik een pot met brownie mix, van de bovenkant van een meelzak maakte ik een dekselversierinkje met het recept erop en een label voor de pot. Van de zak nam ik ook "het echte molentouwtje" af en knoopte het zoals wij meelzakken dichtknopen.
Totaal: een paar dubbeltjes aan suiker, de rest was gratis of moest toch op.

Voor mijn vader kocht ik een DVD van een serie waar we vroeger met het gezin naar keken en hij dan erg om moest lachen. Ik maakte er een cadeautasje bij van 3 vellen gekleurd papier (was nog even puzzelen maar wel leuk) en wat papiermache en een bewaard cadeaulint-ding (hoe heet zo'n ding ook alweer?). Op de kaart schreef ik: wat geef je iemand die alles al wel heeft (zegt hij altijd), ik dacht: een herinnering. etc. 

Ik weet niet meer wat de DVD kostte, hij vond het wel leuk. En ach, als ie het niet gaat kijken, het idee was wel leuk, vond ik. Veel persoonlijker dan iets kopen en laten inpakken.

Cadeautjes geven, bedenken en zelf wat erbij maken vind ik leuker dan krijgen.
Ik vind het de laatste tijd wel weer steeds moeilijker om cadeautjes te geven. Ik kom er maar niet uit wat we kunnen geven. We willen niet anderen of de wereld met rommel opzadelen, een cadeaukaartje is soms ook wat afgezaagd, we willen liever nuttige en persoonlijke cadeaus geven.

Voor de verjaardag van Minipenny in november en 5-12 ben ik al klaar. Gister een dingetje besteld bij een speelgoedzaak, dat was het laatste. Dat kun je beter nu doen, nu er nog keuze is en de prijzen lager zijn (ook op Marktplaats).

Op onze slaapkamer heb ik mijn "secret stash" in een kistje met een slotje erop. 

Daar heb ik een voorraad kindercadeautjes; leuke aanbiedingen van een paar euro, 50% op reeds afgeprijsde Playmobil of Lego (ik heb zwemmertjes voor zwemdiploma's bijvoorbeeld), dubbel gekregen cadeaus (recycling! ;-) ), een nog mooi boekje van de kringloop, alvast ingekochte nauwelijks gebruikte knuffels via Facebook (€5,- voor 3) voor de dames, etc. 

Budget BBQ en boodschappen budget

Deze week had MrPenny een uitdaging bedacht; hij wilde graag nog BBQ'en. Terwijl ik nog maar € 27,54 per week aan boodschappen budget over had. MrPenny wil graag veel vlees en een bak aardappelsalade bij de BBQ, ik ben dol op sausjes dippen met stukjes stokbrood en vlees.
Tijd om weer creatief te worden dus.
Nou hadden we laatst een keertje spontaan de BBQ in de hens gezet en bleek ik geen sausjes meer in huis te hebben. Toen heb ik samen met Minipenny de sausjes zelf gemaakt dus die kunde had ik alweer opgevijzeld.

Coctailsaus: 4 lepels mayo (of yogonaise), 2 lepels ketchup, scheutje koffieroom, peper
Sambasaus: 4 mayo, 2 ketchup, 1 chilisaus (loempiasaus)
BBQ saus: 5 lepels ketchup, 2-3 stukjes chilipepertje uit pot (Xenos, gebruik ik geregeld op de boterham, afgekeken van Subway)

Aardappelsalade: gekookte schijfjes aardappel, uitgelekte yoghurt (hangop), mayo en peper.

Kopen:
5,99 BBQ box Lidl
1,00 (?) yogonaise Lidl

Aanslag op reeds geslonken boodschappen budget: € 6,99.

Uit voorraad
0,65 twee afbakstokbroodjes bruin Lidl
0,40 gekookte schijfjes aardappel bio
0,30 tomatenketchup
0,05 scheutje koffiemelk
0,10 beetje loempiasaus
0,05 hete pepertjes uit pot
0,50 knoflooksaus
0,20 yoghurt

€ 9,24
gedeeld door 2,5 persoon is € 3,70 p.p.

Dus 's morgens de yoghurt in een trechtertje op een glas gedaan en de rest zou later komen.
Nou bleken de kiddies nogal moe en chagrijnig te zijn en ik nog meer dus ik vroeg me af, hoe laat MrPenny eigenlijk thuis dacht te zijn ivm bedtijd enzo. Kwamen we tot de conclusie dat het toch niet zo handig was om die dag te gaan BBQ'en. Nou ja, het plan ligt klaar.


Gister de weekboodschappen gedaan, voor € 17,63.

Weekmenu:
Vandaag: tussen de middag: preisoep (gister prei gemaakt, van het kooknat, aardappel, ui, wat prei en bouillonpoeder een soepje gemaakt) we eten vanavond op het feest van mijn paps (70 geworden gister, oei, hoe oud ben ik dan al?).

Zondag: boerenschotel
(voorraad: mix Duitse Lidl, aardappel, paprika blokjes uit de vriezer, ui en een gekochte wortel)

Maandag: Chicken Gangnam style van Jamie Oliver met rijst en roerbakgroenten (refried rice met ei voor de kiddies, met wat roerbakgroenten)
(voorraad: afgeprijsde kippevleugeltjes, ingredienten, rijst, paprika, gekocht: roerbakgroenten)

Dinsdag: Rode bietjes met zilveruitjes salade, aardappel, fishcakes voor Mr en Mini, vleesje voor mij
(alles voorraad)

Woensdag: Wortelstamp met rookworst
(Gekocht: wortel uit de aanbieding, rookworst)

Donderdag: afgeprijsd vlees (Porcspinners) uit de vriezer, aardappel, erwten
(alles voorraad)

Vrijdag: frites, rosti (restjes in diepvriezer) aangevuld met zelfgemaakte friet in de airfryer, frikandellen en portie zelfgemaakte mosselen voor Mr,, appelmoes.
(alles voorraad)

Toetjes: zelfgemaakte rijstepap en custardvla
(voorraad witte rijst en custardpoeder aanspreken)

MrPenny (en AFAS) wezen mij erop dat ik een foutje had gemaakt; ik had 9,99 aan een bloemetje voor mijn oma per ongeluk bij de boodschappen gerekend.
Mede daarom heb ik nu nog over voor de rest van de maand: € 48,00.
Dat moet ik kunnen redden aangezien er nog veel meer voorraad opgemaakt moet worden. Wat over is, ga ik aan dierenvoeding besteden, voor de dierenvoedselbank.

Genieten...

Wat kan ik toch genieten van buiten zijn, van buiten eten, van de natuur, van groen, van goed gezelschap.
Allemaal dingen die niks of weinig kosten maar waar je zoveel uit kunt halen. 

Zaterdag hebben we met een vriendin en haar kinderen gepicknickt op de molen.
Kleedje neer, broodjes, fruit en salade en wat hebben we heerlijk in het zonnetje gegeten met prachtig uitzicht vanaf de molen.

Een tijdje geleden vond ik een recept voor een hele simpele maar heerlijke picknick salade:
Ingrediënten:

- gekookte pasta (volkoren vlinder van de Duitse Lidl had ik),

- een potje zongedroogde tomaat en

- een zak spinazie.
De zongedroogde tomaatjes snijd je ter plekke een beetje fijn en dan meng je alles door elkaar naar smaak, als dressing gebruik je een beetje olie uit het potje. Eventueel kun je er nog feta overeen brokkelen.

























Er bleek van alles te doen zijn in de buurt vanwege open monumentendag. Wij namen een fruitkar treintje met de kinderen naar een boomgaard met speeltuintje, toneelstukje en een landwinkel/ terras.
Dat vonden de kinderen natuurlijk helemaal geweldig, in een fruitbak zitten en rondgereden worden. Wij werden er ook wel melige appeltjes van.
De kinderen hebben zo heerlijk gespeeld daar. Ondertussen zaten wij bij te kletsen.

De drankjes met iets lekkers en 's avonds met ons allen frietjes gaan eten had ik alleen niet gebudgetteerd maar dat moet een keertje kunnen.

Laatst heb ik ons online kasboek bij AFAS weer eens bij gewerkt. EEK! Reality check!
Dat ging dus niet goed op een aantal posten (boodschappen, uitjes, uit eten (rekenen we frietjes halen ook bij) en brandstof). Ik ben meteen voor een aantal posten ook een schriftelijk kasboek begonnen, zodat we steeds het subtotaal bij kunnen houden.

Nu wil ik toch deze maand toch met de gebudgetteerde 300 voor de boodschappen rond komen.
Omdat we al over 70 euro stonden in de eerste week en we zondag ook nog bij een tankstation een soort van lunch gekocht (duur! en ongezond), wordt het een uitdaging. Ik heb voor de komende twee weken 27,54 per week over voor de boodschappen.
Tijd om creatief te worden... voorraden aanspreken en eens opmaken, dingen zelf maken etc.

MrPenny is vorige week ook per fiets naar zijn werk gereisd, van niks fietsen naar 30 kilometer op een dag, hij had een enorm zere kont dus. Morgen wil hij weer; voor zijn gezondheid en ons brandstof budget.
En weet je, dat voelt ook veel fijner, meer controle over ons geld, meer zelf doen, meer bewust leven... dat is ook echt... genieten.

Goed geven

Ik geef het liefst aan kleine doelen die ik goed ken, zoals de voedselbank in mijn eigen woonplaats (nu ook voor dierenvoeding) het diaconaat dat mensen in nood helpt in mijn omgeving of het consuminderhuis in Landgraaf. Jullie merken het al, ik heb een lichte voorkeur voor armoedebestrijding in Nederland.
Je hoeft ook niet altijd geld te geven, ik breng ook wel eens wat naar de (dieren)voedselbank.
Je kunt hier ook zien wat je in jouw omgeving kunt doneren aan een goed doel en waar.
Daarnaast kun je ook je tijd doneren door vrijwilligerwerk te doen.

Omdat er ook nog een wereld buiten Nederland is, doneer ik ook wel eens buiten Nederland wat. Daar vind ik het echter lastig worden.
Donerend Nederland is de laatste jaren opgeschrikt met berichten over goede doelen waar wel erg veel aan de strijkstok bleef hangen, waar financiële adoptiekindjes gerecycled werden, etc.
Dan zijn er nog de berichten van onheuse figuren die er met geld vandoor gaan of met verdichtsels en vertelsels mensen geld afhandig maken.

Afgelopen tijd heeft er zich zoiets voor gedaan op een lotgenoten contactgroep van mijn aandoening, Ehlers Danlos.
Mevrouw 1 en mevrouw 2 zouden beiden zeer ernstig ziek zijn, terminaal zelfs. Naast medeleven en aandacht, ontvingen zij ook geld van medepatienten.
Op een website "Dream or donate" werd een donatiepagina aangemaakt met de pakkende titel "TRY before WE DIE".
Deze week sloeg het bericht dat mevrouw 1 alles bij elkaar gelogen had, niet terminaal is, geen EDS heeft (rijdt zelfs nog vrolijk paard waarna het goed vertoeven is in een riante tandartswoning) in als een bom. Maar.. mevrouw 1 zou geestelijk niet in orde zijn en ontoerekeningsvatbaar. Die diagnose werd gesteld door een andere dame die, hoe toevallig, ervaren zouden zijn in de psychiatrie maar tot een week geleden heus niets zeker geweten had.
Mevrouw 2 bleek ook helemaal niet terminaal te zijn, geen zielige arme en alleenstaande moeder te zijn, woont ook in een leuk huis.
De beheerders van het forum gingen ondertussen ofwel mee in de zieligheid en hielden zowel 1 als 2 het hand boven het hoofd of hebben ook iets te maken met deze oplichting. Mensen die kritische opmerkingen maakten en vonden dat de politie dit moest uitzoeken, mochten het hier niet over hebben, er zijn zelfs mensen verbannen. Ik kom daar dus ook niet meer begrijpelijkerwijs.
Ik hoef niet uit te leggen hoe walgelijk dit is en beschadigend voor mensen die wel EDS hebben. Veel mensen van de groep hebben er slechte nachten en dagen van gehad, ik incl. Ik voel mij en mijn aandoening belachelijk gemaakt. Wat zal het UWV dit leuk vinden, je kunt het faken...Vraag voor mij en anderen is nu waar we wel veilig terecht kan voor lotgenoten contact, ook dat hebben ze ons afgenomen.
Volgens justitie zou het mogelijk om een bende gaan.
Ik hoop dat door het plaatsen van dit bericht mensen alert zijn als zij ook iets dergelijks horen. Het blijkt dat er zelfs mensen zijn die hun eigen familie laten geloven dat ze ziek zijn, hele inzamelevenementen zijn voor ze georganiseerd.
Dream or donate doet overigens ook niets om donateurs te helpen, ondanks diverse meldingen. Zij vertrouwen erop dat 1&2 zoals afgesproken de donaties terug gaan geven. Dat zal niet meevallen aangezien dream or donate de bankgegevens van de donateurs heeft en deze niet mag afgeven ivm privacy.
Laten we hopen dat justitie ook hen even bij zal praten over de Nederlandse wet.

Hoe geef je wel goed? Check het doel, bijvoorbeeld op http://www.cbf.nl/.
Daar kun je ook zien, hoe de donaties besteed zijn en hoeveel effect het werk van het goede doel heeft.
Dan is er ook nog een pagina over goede doelen van Independer (u weet wel bekend van die "onafhankelijke" vergelijkingen van verzekeringen dus ik weet nog niet wat ik hiervan vind).

Persoonlijk zou ik dus nooit meer op zo'n website doneren waar iedereen leuke verhalen kan plaatsen en vangen, zeker niet als zo'n website niets garandeert en checkt. Ook bij crowdfunding websites zet ik na dit gebeuren vraagtekens. Het is te gemakkelijk in de huidige tijd om met valse profielen op verschillende sites een "persoon" te creëren of je eigen persoon net dat beetje meer talent of minder geld te geven, of zieker te maken.

Oppassen dus...

Landelijk meldpunt internetoplichting

Controleer of een verkoper betrouwbaar is

Andere vormen van oplichting en fraude, vind je hier

En dan nog iets wat ik niets wist, ik leg voortaan wat meer vingers op een pinapparaat!

Ja, er lopen een hoop gezelligerds rond maar bedenk dat de meeste mensen wel te vertrouwen zijn. Slechts een zielige paar procent verdiend zijn of haar geld op deze manieren.

Update: inmiddels heb ik m'n geld terug gekregen door de betrokkenen lastig te vallen tot ze me beu waren. De politie zegt mijn melding (en die van anderen) met belangstelling en verbazing gelezen te hebben en heeft beloofd alles te doen wat ze kunnen om dit te stoppen. Top!!

Ik los bewust niet veel op mijn hypotheek af.

Extra aflossingen doen op je hypotheek heeft, mits je je goed laat informeren over alle haken en ogen, zeker voordelen voor veel mensen. Je maandlasten kunnen er door dalen, je restschuld neemt in ieder geval af.

Mensen die financiële risico's durven te nemen, storten zelfs hun volledige spaargeld of het meeste daarvan op de hypotheekrekening, er vanuit gaande dat er toch zo weer wat gespaard is om tegenvallers op te vangen.
Er zal maar net een week of maand later iets mis gaan met je baan, auto of huis.
Je weet niet wat de toekomst gaat brengen, het zou wel bijzonder vervelend zijn als je uiteindelijk geld moet lenen omdat je geld vast zit in je huis.

Zelf zorg ik ervoor dat er
- eerst een buffer is (die kun je berekenen bij het Nibud),
- voldoende spaargeld om in ieder geval één auto te vervangen (indien ongeluk of op) omdat mijn man die nodig heeft om zijn geld te verdienen,
- dat er al wat spaargeld staat voor de studie van de kinderen (ik wil ze niet opzadelen met een schuld), dat bedrag hoeft nu nog niet zo hoog te zijn omdat ze jong zijn. We kunnen dus nog even sparen en mijn vader stort elk jaar geld op hun studierekening.
- En dan moet ik eigenlijk nog eens ergens wat geld hebben staan ivm mijn pensioen (ik heb maar liefst 300 euro aan pensioen totaal opgebouwd nog over).

Wel een beetje jammer dat pensioenen verminderen, studiefinancieringen verdwijnen en je nog steeds maar iets meer dan 42.000 mag sparen als gezin.

Maar.... dan heb ik nog een mits/maar situatie...
Toen wij onze hypotheek afsloten, hadden wij beiden een goedbetaalde baan en waren de hypotheekverstrekkers nog goed geluimd.
Met hetzelfde inkomen, zouden we nu nooit hetzelfde bedrag kunnen lenen (of onder andere voorwaarden). Dan is mijn situatie momenteel zo veranderd, dat wij zelf reëel gezien rekening moeten houden met nog minder inkomen (80 tot 100% minder dan ik had) en een hypotheekverstrekker moet dat ook.
Alles wat ik dan extra heb afgelost, krijg ik niet meer terug van de hypotheekverstrekker of niet terug onder dezelfde voorwaarden.

Ik hou me dus maar eerst aan mijn eerste spaardoelen. Daarna kan ik bijvoorbeeld 50% spaargeld extra kan aflossen en 50% sparen voor een ander huis.
Ook omdat ik niet weet wat ik in de toekomst nog kan gaan sparen (bij 100% inkomensdaling moeten wij rond komen van een inkomen, dat wordt een beetje krap), voel ik me daar een stuk prettiger bij.

Ik vond op internet verschillende artikelen van mensen die zich hier deels of geheel in kunnen vinden, bijvoorbeeld hier, of hier of hier.

Overigens heb ik wel ervoor gezorgd, dat we geen restschuld meer hebben op ons huis, ook omdat we dit huis niet als ons eindstation zien.

Allemaal dingetjes te doen.

Ik heb en had nog zoveel dingetjes op m'n verlanglijstje staan om te doen de laatste tijd, pfie-iew! Maar ja, eerst moest het back-to-school gebeuren in juiste banen worden geleid en nog wat dingetjes aangeschaft worden. 

Zoals kleding, want kinderen groeien altijd zo lekker in de zomer. Of ik zie gewoon een tijdje niet dat hun kleding kort en krapper begint te worden omdat ik ook in de relaxstand sta, dat zou ook kunnen ;-).

Onder Minipenny's bed staan verschillende rolboxen met kleding in maten die nog moeten komen, gekregen en vooruit gekocht omdat het echt een super aanbieding was (de laatste afprijzingen aan het eind van de uitverkoop). Daar heb ik dus eerst "geshopt". Er moesten alleen nog wat effen shirtjes, maillots en sokken bij en ze kon weer vooruit.
Voor Ienimini gold hetzelfde. Ik had wat echt verwassen maillots en truitjes in de kledingzak gedaan en met de sokjes was het natuurlijk het verhaal van de eenlingen (ik verzamel en was ze in een bh-netje, dat scheelt al ).

De kledingzak breng ik nog niet weg, die kan van pas kopen als ik eens iets bij H&M zou willen kopen. Voor een zak met oude kleding, krijg je namelijk een kortingsbon bij H&M.

Maar nu begint er ruimte te komen voor andere dingen, zoals het huis opruimen. Thuis gekomen na de vakantie zie je je huis weer in een nieuw licht en dacht ik: pfff... wat veel spullen.
Ik heb mezelf een doel gesteld, ik ga veel overbodige dingen verkopen en de opbrengst gebruik ik op het huis leuker aan te kleden/ op te knappen. Verfjes, behangetjes, andere spiegel, dat soort dingen. Op vakantie heb ik inspiratie opgedaan daarvoor.
Dat helpt wel, ik kan zo makkelijker afscheid nemen van dingen.
Ik heb een lijstje in de keuken gehangen waarop ik afturf hoeveel dingen er het huis verlaten hebben. 

Momenteel staan er alleen maar streepjes bij de categorie "weggegooid", 23 staan er (een tasje vol met kleine troepjes heb ik als een geteld).
Er staat een grote doos klaar voor de categorieën "verkocht" en "weggegeven" en daar komt nog veel meer bij.
De woonkamer, keuken en de kamer van Minipenny heb ik al nagesnuffeld op dingen die weg konden (Mini weet niet hoeveel ik heb weggedaan, ik heb meteen, deels samen met haar, opgeruimd en dingen verplaatst. Spullen die weg konden stiekem in een tasje op de kast gedaan en 's avonds weggegooid of in de doos gestopt ;-) ).
Deze maand is er een rommelmarkt in mijn wijk, komt dat even mooi uit. De plekjes zijn gratis dus de opbrengst kan alleen maar positief zijn. 

Verder zijn er dan nog zoveel to do - dingetjes.
Morgen moet ik bijvoorbeeld echt stroop gaan koken van de appels en peren die we hebben geraapt (zonde om te laten wegrotten onder de bomen) in een oude hoogstam boomgaard waar je gratis mag plukken. Tassen vol hadden we, ook geplukt. De eerste stroop is al klaar, schenkstroop voor op de pannenkoeken, met kaneel.
Dan nog potten appelmoes maken, taartvulling, diksap, peertjes op siroop en gestooft, etc, etc.
Meer daarover later.

Tourist traps

Nu we hier toch in Engeland waren, wilden wij het wonder Stonehenge wel eens aanschouwen.
De Capitool reisgids, ons favoriete merk der reisgidsen, gaf een keurig en kleurig overzicht van de bezienswaardigheden.
De Trotter echter, vertelde ons dat het in feite een toeristenval is verworden, ingeklemd tussen twee drukke wegen, bebouwing en winkeltjes waar men toeristen prullaria van twijfelachtige kwaliteit probeert te slijten. Het schijnt dat de Britten zelf er zich er collectief voor schamen.
Wij vermeden dus zorgvuldig de toerist trap en gingen naar Avesburry. Daar is zelfs een grotere cirkel te vinden, alleen wat minder goede staat door veranderingen van inzicht in de loop der tijd (heidens of gratis bouwmateriaal).
Het was erg indrukwekkend, we hebben er al tijden op zitten filosoferen wat die mensen toch bezielt heeft om zoveel werk te verzetten.

Bourton on the water hebben we gister ook alleen door de autoruit bezichtigd. Het Venetië van Engeland, het meest romantische plaatsje dat je gezien moest hebben, kan beter omgedoopt worden tot 'Fish and chips shops on the water'.
Of Volendam II ;-).
Morgen zouden we naar Warwick castle gaan. 'De verhoogde entreeprijs van 16 euro niet gerechtvaardigd', waarschuwde Trotter al. Ik had al tegengestemd omdat ik gelezen had dat er, oh horror of horrors, wassen beelden in het kasteel stonden. Als ik iets erg vind is het al dan niet bewegende poppen in kastelen met passende achtergrond geluiden.
Werd ik overstemd door Mr en Minipenny.
We hadden op de website gezien dat er 25% korting was als je online kaartjes kocht, dus vooruit.
Wil ik net kaartjes kopen, bleek het toch wat anders te zitten. Bijna 80 euro moest het kosten.  In nog geen 80 jaar dacht ik zo.

Hoe voorkom je dat je in toeristenvallen trapt? Onze strategie: wordt lid van de bieb en leen gratis verschillende reisgidsen.
Alleen jammer dat de modernisering van onze bieb heeft betekent dat er veel minder verkrijgbaar is (aan bijvoorbeeld recente reisgidsen). De meest recente Trotter kan dan nog wel eens 15 euro naast je geplande budget zitten...
Internet checking voegen we dus maar toe aan het lijstje.

Dan ga ik nu eens kijken wat al onze Britse buren toch iedere avond uitspoken in die zaal die elke avond bonkt en luidruchtige Britten uitspuwt ;-).

lovely..

Deze keer een blogje vanuit lovely Cotswold.
Reis hierheen per boot, hotel in London, de omgeving hier, de sta caravan en het park waar we nu zijn; just lovely.

Ik blog even terwijl Minipenny in de ballenbak ligt. Sja, met kinderen kom je toch nog eens op die plekken waar je vroeger nog met geen paard in getrokken kun worden, zoals commerciële vakantie conglomeraten met voorgekouwd vermaak.

Straks naar Bath, naar het fashion museum - jaaaaaaah jurken van vervlogen tijden kijken! De mensen die al langer volgen weten dat ik voor mijn bruiloft mijn eigen regency jurk heb laten maken. Dit wordt dus echt een superdag voor mij. Ik mocht ook al naar het Britisch museum in London, afdeling Egyptologie.
Er blijkt ook een Jane Austen museum te zijn in Bath , lovely!
MrPenny gaat naar andere musea met Ieniminu vandaag en we gaan nog naar een volmolen. Voor ieder wat wils.

Ik realiseer me hier nog meer hoe goed we het hebben,  dat we dit kunnen doen en betalen.
Gister zaten we in een pub te eten, de meiden vrolijk aan weerszijde en man tegenover me en ik kreeg bijna de tranen in mn ogen... Wie had dit gedacht zoveel jaar geleden...
14.000 euro schuld, in ieder geval voorlopig onvruchtbaar (behandeling voor een voorstadium van baarmoederhalskanker) en mr penny bleek ADD te hebben, waar we toen beiden niet mee wisten om te gaan.
En dan nu... wow!

Zo'n stacaravan doet me trouwens denken aan een tiny home, waarvan ik vaak foto's voorbij zie komen. Lijkt me heerlijk als de kinderen uit huis zijn, een klein huisje of alleen een caravan, weinig spullen en eenvoudig leven.

Chique t-shirt trouwjurk

Af en toe geven jonge kinderen moeders vleksgewijze uitdagingen die niet op te lossen zijn met welk inweek- of wasmiddel ter wereld behalve een schaar.

Minipenny had een shirtje met lange mouwen aan een mouw voorzien van een prachtig plakkaat van... err.... tja, geen idee meer waarvan het kwam.

Niet meer draagbaar dus met goed fatsoen. Daarbij is Mini ook ruimschoots voorzien in shirtjes met lange mouw en wat minder in de categorie korte mouw.
Ik knipte de mouwtjes eraf en voor vandaag vouwde ik het overgebleven mouwtje om. Als het shirtje weer in de wasmachine is geweest, zijn ze waarschijnlijk hip opgekruld en zo niet dan kan ik altijd nog opnieuw omvouwen en dat vastzetten met een paar steekjes.

Ik hield een redelijk schoon stuk mouw over en zoals zo vaak vroeg ik me af, voor ik het weg ging gooien, "Kan ik hier nog iets mee?".

Met een beetje aanpassing leek het me wel een Barbiejurk te kunnen worden.Met een klein stukje draad, wat steekjes, twee knipjes voor de armen en een roosje van een haarspeldje maakte ik een kleuter giga-goedgekeurde trouwjurk voor Sneeuwwitje (hele grote smile, hò....ooooooh!).

In geen velden of wegen een prins te bekennen maar omdat we net dit weekend een beetje over homo of lesbisch zijn hadden gepraat ivm de gay pride zag Mini er geen probleem in dat Sneeuwwitje met Rapunzel ging trouwen. Na het dansen gingen de dames aan het diner.

Ik zag dit tafereeltje pas later in de bank. Prachtig hoe kinderen kunnen spelen, fantaseren en oplossen.

Mijn "Barbie" vroeger droeg jurkjes rokjes en topjes van gebruikte sokken. 

Er zaten onafgewerkte gaten voor hoofd en armen in de tenen van een sok voor een top of jurk en het deel met elastiek werd een rokje. Mijn moeder had me dat een keertje laten zien. Vooral als je het wat netter afwerkt, kun je echt leuke dingen maken.

Op internet kun je prachtige (zelfgemaakte) Barbie jurken kopen voor prijzen waardoor ik me wel eens heb vergist; ik dacht dat het om kinderkleding ging in plaats van kleding voor een popje. 

Van allerlei restjes kun je Barbies garderobe uitbreiden met een beetje geduld en naald en draad, desnoods textiellijm* (en inspiratie of patronen van internet). Pas geleden heeft Joke het een en ander gemaakt, kun je hier zien.

 Leuk als cadeautje of beloning!

* Sinds kort heeft Zeeman ook voordelige textiellijm, heel handig om in huis te hebben voor reparaties. Mijn eerste ervaring met deze lijm is positief, hoop dat het even lang houdt in de was.

Recyclesoep, picknick pasta, knoflook kroepoek en soja yoghurt.

Vandaag stond er bij ons bloemkool op het menu.
Wilde al een tijdje eens bloemkoolbladeren soep uitproberen.
Ik fruitte een uitje met wat knoflook even aan en deed er toen de in stukken gesneden bloemkool en geschilde stronk bij. Er gingen stukjes broccolistronk uit de vriezer bij, water en bouillonpoeder.
Laatst las ik dat uienschillen veel smaak kunnen geven aan soepen en gerechten dus ik besloot die ook mee te koken.
Om de schillen er niet stukje bij beetje uit te hoeven vissen later, deed ik ze in een zeefje. Om dan weer te voorkomen dat de schillen van de ui en knoflook uit de zeef zouden borrelen, zette ik er een omgekeerd schaaltje in. Dat werkte.
Na het koken de staafmixer er doorheen en voila... soep. De smaak vond ik erg lekker, de structuur kon mij echter niet bepaald bekoren. Er zaten een beetje vezelige stukjes en draadjes in. Misschien had ik de nerven eruit moeten laten of eerst kleiner moeten snijden of schaven.

Vrijdagmiddag gingen we naar het nieuwe Museum Oud Amelisweerd en daarna wandelen en picknicken. Erg de moeite waard overigens, vonden wij. Er is gekozen voor ons type restauratie en instandhouding.
Afgelopen week kwam ik terecht op de website van Midgetmomma, daar vond ik een recept waarvan ik meteen dacht: picknick! Thuis kookte ik volkoren strikjes pasta (van de Duitse Lidl) en ik gooide in de picknickrugzak een potje gedroogde tomaten.
Bij een supermarkt kochten we een zak spinazie. Op een bankje sneed ik de tomaatjes klein op een bord en scheurde ik de spinazie, goot er een beetje olie uit het potje bij en tenslotte de koude pasta. Lekker!
Nou blijkt dat er in het recept ook nog een dressing stond en feta kaas. Ik zeg: niet nodig.

Bij de Duitse-dozen-supermarkt vond ik afgelopen weekend een yoghurtmaker voor een hele schappelijke prijs. Wilden we ook nog graag gaan doen; zelf soja yoghurt maken. Voor het leuk maar ook voor omdat soja yoghurt behoorlijk prijzig is.
Ik heb wel eens geëxperimenteerd met het maken van yoghurt in een thermoskan (gewoon een nacht laten staan) maar dat gaf toch niet helemaal wat ik zocht.
Het apparaat heeft ook nog niet de sojayoghurt gegeven die ik zoek, het is meer drinkyoghurt. Wel lekker! Ik moet dus ofwel het recept aanpassen of ik koop een keertje yoghurtculturen.

Een tijdje terug kocht ik bij de toko een zakje knoflookkroepoek om zelf te bakken. Ook zo'n dingetje wat ik nog eens wilde doen: zelf kroepoek bakken. Ik had vaak gehoord dat zo'n kroepoekje dan in een paar seconden 3 keer zo groot wordt. Dat bleek te kloppen, geinig hoor. Zelf bakken scheelt verpakking, vervoer en eurootjes.
Met een klein beetje kun je echt veel kroepoek maken. De zonnebloemolie die ik gebruikt heb, ging terug in de fles. Met streepjes ga ik bijhouden hoe vaak die olie is gebruikt.
Je moet deze wel met z'n tweeën eten of apart slapend zijn, er zit een serieuze knoflooksmaak aan!

Milieuvriendelijke muggenval

Het raamhor op Ienimini's slaapkamertje is naar beneden gekomen en staat op MrPenny's klussenlijst. Het arme dreumesje zit onder de muggenbulten. Zag ik net dit op Facebook, straks eentje maken!

Wat betreft mijn nieuw verworven diagnose zit ik nog een beetje rond de twee in de fasen van rouwverwerking/acceptatie.
1. ontkenning (nog niet uit);
2. protest of boosheid (er heeft al een tijdschriftje van de patiëntenvereniging vliegles gekregen, terwijl ik boos riep "klote Ehlers Danlos!");
3. onderhandelen en vechten (deels herkenbaar);
4. depressie (hè nee hè, moet die ook nog? Die sla ik over hoor!);
5. acceptatie (aaah, zucht).

Ergens ooit kom ik wel bij 5 en ik geloof ook, dat er weer een betere periode komt. Deze slechte periode duurt nu wel al erg lang, al sinds eind vorig jaar/ begin dit jaar.
Het is wel fijn dat nu de juiste hulp op gang komt. De fysio zet tape op m'n knieen en voeten en dat scheelt al wel.
Een nachtspalk voor mijn pols is ook onderweg. Ik zit nu te klieren met een herbruikbare, zelfklittende bandage-achtige sliert, die steeds niet lekker zit en waarvan het hergebruik nogal haken en ogen heeft. Ben je helemaal gefrustreerd voor je gaat slapen ;-).

Maar ik ga nu eens verder met de zomer bucketlist van Minipenny. Ze heeft deze week deze briefjes getrokken:
- naar opa en oma (gedaan, meteen gelogeerd, gister helemaal afgepeigerd terug gebracht)
- strijkkralen
- make-up en nagels doen
- met cijfers spelen
- steppen of fietsen
- naar het watermuseum
- een tent bouwen binnen of buiten

Vorige week had ze het briefje "naar de bioscoop" getrokken. Wij samen naar de bios voor haar eerste bioscoopfilm en daarna "uit eten" (gratis Crapy Meal bij de Mac tegen inlevering van bioskaartje en groot menu voor mij). Enorm genoten van met z'n tweetjes uit. Dit weekend wordt het dus watermuseum.
Nou hadden we al wat aanschouwelijk onderwijs deze week, de singel achter onze tuin was namelijk overgelopen maar in 24 uur heeft het waterschap het waterpeil met zo'n 50 centimeter verlaagd, knap!