Chique t-shirt trouwjurk

Af en toe geven jonge kinderen moeders vleksgewijze uitdagingen die niet op te lossen zijn met welk inweek- of wasmiddel ter wereld behalve een schaar.

Minipenny had een shirtje met lange mouwen aan een mouw voorzien van een prachtig plakkaat van... err.... tja, geen idee meer waarvan het kwam.

Niet meer draagbaar dus met goed fatsoen. Daarbij is Mini ook ruimschoots voorzien in shirtjes met lange mouw en wat minder in de categorie korte mouw.
Ik knipte de mouwtjes eraf en voor vandaag vouwde ik het overgebleven mouwtje om. Als het shirtje weer in de wasmachine is geweest, zijn ze waarschijnlijk hip opgekruld en zo niet dan kan ik altijd nog opnieuw omvouwen en dat vastzetten met een paar steekjes.

Ik hield een redelijk schoon stuk mouw over en zoals zo vaak vroeg ik me af, voor ik het weg ging gooien, "Kan ik hier nog iets mee?".

Met een beetje aanpassing leek het me wel een Barbiejurk te kunnen worden.Met een klein stukje draad, wat steekjes, twee knipjes voor de armen en een roosje van een haarspeldje maakte ik een kleuter giga-goedgekeurde trouwjurk voor Sneeuwwitje (hele grote smile, hò....ooooooh!).

In geen velden of wegen een prins te bekennen maar omdat we net dit weekend een beetje over homo of lesbisch zijn hadden gepraat ivm de gay pride zag Mini er geen probleem in dat Sneeuwwitje met Rapunzel ging trouwen. Na het dansen gingen de dames aan het diner.

Ik zag dit tafereeltje pas later in de bank. Prachtig hoe kinderen kunnen spelen, fantaseren en oplossen.

Mijn "Barbie" vroeger droeg jurkjes rokjes en topjes van gebruikte sokken. 

Er zaten onafgewerkte gaten voor hoofd en armen in de tenen van een sok voor een top of jurk en het deel met elastiek werd een rokje. Mijn moeder had me dat een keertje laten zien. Vooral als je het wat netter afwerkt, kun je echt leuke dingen maken.

Op internet kun je prachtige (zelfgemaakte) Barbie jurken kopen voor prijzen waardoor ik me wel eens heb vergist; ik dacht dat het om kinderkleding ging in plaats van kleding voor een popje. 

Van allerlei restjes kun je Barbies garderobe uitbreiden met een beetje geduld en naald en draad, desnoods textiellijm* (en inspiratie of patronen van internet). Pas geleden heeft Joke het een en ander gemaakt, kun je hier zien.

 Leuk als cadeautje of beloning!

* Sinds kort heeft Zeeman ook voordelige textiellijm, heel handig om in huis te hebben voor reparaties. Mijn eerste ervaring met deze lijm is positief, hoop dat het even lang houdt in de was.

Landelijke Genoegdag 2014 - Goed en gezellig

De landelijke genoegdag is altijd een fijne dag, een dag waar je gelijkgestemden kunt ontmoeten en (her)inspiratie op kunt doen. Een feest voor mij. Helaas kan ik maar om het jaar gaan, omdat mijn schoonmoeder altijd haar verjaardag op dezelfde dag viert.
Dit jaar werd het in Oss gehouden en reisden vele consuminderaars gratis met de trein naar Oss. Zoals altijd werd de Genoegdag namelijk gehouden op de dag dat je vrij kunt reizen met het boekenweek geschenk.
Een van de leuke dingen op de Genoegdag is de ontspannen sfeer, waar de organisatie voor zorgt, zonder dat het houtje touwtje wordt.

v.l.n.r. 2 dames van de redactie van de boeken in de
Genoegreeks, Heleen van der Sanden (met , Annemiek van
Deursen, Thomas Volman en Martin van der Gaag.

Aan het begin van het programma werden er enkele eerste uitgaves feestelijk overhandigd aan de auteurs.
Heleen van der Sanden, uitgever van het tijdschrift Genoeg, ontving het eerste exemplaar van alweer de 100e editie van Genoeg.

Annemiek van Deursen, bekend van haar tuinrubriek in Genoeg, haar Mijmeringen en oprichtster van het consuminderhuis in Landgraaf, ontving het eerste exemplaar van haar nieuwe boek "De eerlijke moestuin".

Martin van der Gaag en Thomas Volman, ook bekend van hun rubriek "over de datum" in Genoeg, ontvingen het eerste exemplaar van hun boek "de luxe van Genoeg".

Annemiek van Deursen, de eerlijke moestuin

Workshop "De eerlijke moestuin".
Met haar openheid, kennis, menslievendheid en humor weet Annemiek van Deursen altijd de aandacht van het publiek vast te houden.
Annemiek vertelde over haar nieuwe boek en de totstandkoming hiervan. Het is een praktisch boek waarin bij elke maand van het jaar tips en aanwijzingen zijn te vinden over wat er die maand moet gebeuren in de (moes)tuin. Ook is er veel aandacht voor hergebruik en onderhoud van materialen. Daarnaast bevat het boek veel smakelijke recepten. Volgens een recensie zowel geschikt voor de beginnende als de gevorderde tuinier.
Ook vertelde Annemiek van Deursen over het consuminderhuis. We zagen een foto van "het winkeltje", hier vanuit worden mensen die echt niets meer hebben voorzien van eerste levensbehoeften. Ze vertelde dat het acht weken duurt voor een bijstandsuitkering wordt uitgekeerd, de wachtlijst voor de voedselbank is 12 weken. In de tussentijd is er geen instantie of geld om deze mensen te helpen, behalve als je in Landgraaf of omgeving woont.
Ook vertelde Annemiek over de groep mensen, die op zaterdag wordt voorzien van noodzakelijke etenswaren. "De uitgemergelden", noemen ze deze groep in het consuminderhuis.
Het bleek om hoofdzakelijk alleenstaande mannen te gaan, die vaak al weken niet meer (goed) gegeten hebben. De moeders met kinderen, die komen wel maar de alleenstaande mannen komen vaak laat of niet aankloppen. Beschamend en schokkend, dat dit in Nederland bestaat.

De luxe van Genoeg, horizonleven

Workshop "De luxe van genoeg".
Deze workshop werd verzorgd door de schrijvers van het gelijknamige boek.Volgens een recensie van Marieke Henselmans een boek waarin verschillende theorieën en boeken over het onderwerp consuminderen samengevoegd worden tot een geheel en voor het eerst duidelijke verbanden worden gelegd.
Echter brengt dit boek ook een nieuwe term:  horizonleven. Een theorie die er van uitgaat dat wij als mens steeds een beetje hoger op de ladder willen en daar zelfs mee doorgaan als we twijfelachtig eigenlijk wat staan te bibberen op een hoge sport van die ladder.
Vraag is wie we daar een plezier mee doen.  Een van de auteurs nam de beslissing wat lager op de ladder te klimmen. Dat gaf nog niet voldoening en hij koos later zelfs een compleet andere ladder.
Volgens de schrijvers en onderzoek zou werk moeten voldoen aan vijf voorwaarden om er gelukkig van te worden, zoals "verdien je er genoeg geld mee", "heb je autonomie", "geeft het aanzien".
"Mooie theorie, niet de praktijk", vond een bezoeker achteraf. Ik denk dat de schrijvers bedoeld hebben dat je ook hierin niet moet streven naar perfectie maar naar het meest acceptabel en aangenaam niveau.

Edit/ rectificatie
Om zeker te zijn dat ik niemands woorden verkeerd zou citeren, samenvatten of links zou gebruiken zonder toestemming, heb ik de rechthebbenden berichtjes gestuurd over dit artikel.
Martin van der Gaag stuurde deze reactie:

Dank voor je mooie beschrijving. Maar, in "De luxe van genoeg" (www.deluxevangeneog.blogspot.nl) vertelt geïnterviewde Willem van der Til, die ook op het podium aanwezig was bij de boekpresentatie, toch echt iets anders over de door hem bedachte term 'horizonleven'. Die gaat niet zozeer over het feit dat we alsmaar hogerop willen, maar dat we aangespoord worden vooral voor onze toekomst te leven en te vergeten dat ons leven vandáág plaatsvindt. Plannen maken voor de toekomst is belangrijk, maar het leven van vandaag ook. Dat laatste wordt makkelijk overschaduwd door de wensen die reclame en carrière-ideeën bij je oproepen. En als je dat niet merkt, heb je kans dat je aan het 'horizonleven' bent

De lunch die volgde was zoals gewoonlijk goed verzorgd en lekker.

In het middagprogramma kon er uit verschillende workshops gekozen worden. Heel lastig, vond ik. Uiteindelijk koos ik voor:

Brainstorm workshop "Gelukkig met genoeg".

Workshop "Gelukkig met genoeg"

Deze workshop werd verzord door Nynke Valk. Ik zag toevallig dat ze op haar eigen blog erover heeft geschreven klik.
Eerst vertelde Nynke over haar model van eenvoud. Een cirkel met in het midden de principes van eenvoud, daarbuiten principes van versnippering (zie link).
Daarna volgde een brainstorm "wat maakt jouw leven ingewikkeld?". Hier kozen wij een top vijf uit, daarna een top drie. Mijn top drie: 1. perfectie, 2. balanceren (tussen verschillende verantwoordelijkheden), 3. willen is niet kunnen.
In kleine groepjes werd dit kort onderling besproken en vervolgens samen. Mooi, dat samen delen, ik vond dat er wel waardevolle opmerkingen werden gemaakt.
De workshop eindigde met visualisatie. Ik stelde me voor hoe mijn leven zou zijn als al die obstakels uit de weg zouden zijn, hoe ik me dan zou voelen, wat ik dan zou doen. De essentie voor mij: ik had keuzes gemaakt. Blijven hangen in een situatie of niet, dingen accepteren of niet is voor mij ook een keuze.
Later op de middag sprak ik Nynke Valk toevallig nog en ze vertelde me iets meer over haar boeddhistische achtergrond. We hadden het over gedachten en situaties die wolken zijn, ze zijn niet vast, ze veranderen en je hebt wel eens verschillend uitzicht ;-). Ik vatte het als volgt samen: mensen zouden graag een schip zijn dat voor anker ligt, zodat niets veranderd maar een schip is nou eenmaal gebouwd om te varen.

Try-out "Stop met klagen", Low impact man.

Ik heb vaak niet zoveel met de humor van onze zuiderburen, vaak vind ik het gortdroog en flauw. Steven Vromman, beter bekend als de Low impact man is daar een uitzondering op.
Hoewel enige Belgische droogte aanwezig was, bleef de aanmaak van speeksel hoog door het vele lachen.
Aan het begin van de voorstelling schetste Steven Vromman een situatie waarin alle stroom uitgevallen was. Hoe reken je dan je boodschappen af, hoe kom je door de schuifdeuren, chaos op de weg, hoe kom je binnen in je huis met elektrische poort en wat als je eenmaal binnen bent? (Met de pepermolen met ledverlichting je kinderen naar het toilet begeleiden, bijvoorbeeld).
De show ging ook over helden, mensen over de hele wereld die kleine en grote dingen hebben gedaan die een grote impact op de wereld (om hen heen) hebben gehad.
Ook verder in de voorstelling, vonden mensen voldoende inspiratie met een leuke dosis eco-humor om zelf aan de slag te gaan. Thuis of daarbuiten.

Afsluiting van de dag, l Heleen van der Sanden, r Low impact
man Steven Vromman.

Om voorbereid te zijn op eventuele stroomuitval, presenteerde de Low impact man zijn teksten niet op een beamer maar op een papieren versie. De teksten bleken aan het eind van de voorstelling de tekst te zijn van het refrein van een lied, dat door iedereen mee gezongen kon worden.
Hierna werd de dag afgesloten door Heleen van der Sanden.

Toen ik mijn jas ging halen in de garderobe werd nog daar gezongen: "Wòòòrd activist, bevrijd jezelf, zoek bondgenoten, deel alles en doe het met liefdèè...". Gewoon goed en gezellig dus, zoals ik al zei ;-).

Later stond ik met een knorrende maag (ik heb zondag een vastdag gehad, alleen gelunched en een appel als avondeten om rond de 500 cal. uit te komen) op een perron. Geïnspireerd door de Low Impact Man zei ik tegen mezelf: "ik ben een persoon, die geen lege calorieën nodig heeft". En het lukte om de geuren uit de lege-calorieën-Kiosk te weerstaan. Nu de cola nog.

Ik vertrok thuis met het boekenweekgeschenk en het boek over het vastendieet, om te lezen in de trein. Op de terugweg had ik een kleine bibliotheek in mijn rugzak. Mijn vier nieuwe aanwinsten:
- De eenvoudige moestuin van Annemiek van Deursen, gesigneerd, letterlijk met opdracht (haha). Ik had Annemiek in de trein gesproken, ze had me gevraagd welk boek ik had gekocht voor het boekenweekgeschenk. Nu heeft ze in mijn boek geschreven: "Gewoon veel groenten telen en eten en 't figuurtje volgt." Hihihi.
- Besparen maar van Marieke Henselmans, dit boek kregen we als cadeautje bij het vertrek. Marieke Henselmans zag ik voor het eerst "in het echt".
s'Middag zag ik het boek uitgedeeld worden aan mensen die eerder vertrokken. Even later zag ik dat Marieke Henselmans aanstalten maakte om te vertrekken. Ik heb twee keer de stoute schoenen aangetrokken en nu heb ik een gesigneerd exemplaar. Die ga ik, net als de eenvoudige moestuin, doorgeven aan mijn kinderen. Het consuminderen is mij weer doorgegeven door mijn opa, oma en moeder, ik wil het ook weer doorgeven.
- Exit supermama van Denise Hulst en Sjoukje van de Kolk, wat lief dat ze dat speciaal voor mij hebben geschreven ;-).
- Gare Du Nord van Philips Freriks, die stond in een hoekje in de trein. Het moest wel bookcrossing zijn en inderdaad. Leuk, ik heb nog nooit een bookcrossing boek gevonden. Op mijn bureau ligt nu een flinke stapel leesvoer maar ik hoop dat ik het boek binnenkort weer vrij kan laten voor de volgende lezer.

Met excuses voor de slechte kwaliteit van de foto's.

Moneypenny

Voordelige kamerplanten en muntthee

Op een of andere manier ben ik mijn groene vingers wat verloren de laatste jaren. Daardoor vallen er wel eens slachtoffers onder mijn kamerplanten. Ik had al een tijdje lege potjes op de vensterbank en de kast omdat ik per ongeluk een verstervingsbeleid had toegepast op wat planten.
Vorige maand kwam het financieel niet zo lekker uit, ik nam me ook steeds voor om op zaterdag naar de markt te gaan (voordeliger dan tuincentrum) maar het kwam er niet van.

Op de markt hadden ze niets leuks meer vorige week. Toch maar op pad naar het tuincentrum met Minipenny dus. Toen bedacht ik me, dat ik net zo goed even bij de supermarkten kon kijken of er wat leuks stond. Minder ver rijden en voordeliger. Ik kon nog net m'n stuur omgooien en de parkeergarage van het winkelcentrum inrijden toen ik me dat bedacht.
Bij appie hadden ze kleine plantjes in leuke potjes, 2 voor 5 euro.

Ik koos er twee uit en bevrijde ze uit hun piepkleine, benauwde potjes en verplantte ze in een grotere pot met meer grond. De overpotjes kunnen naar de slaapkamer, misschien zet ik er wel alleen theelichtjes in.
De plantjes zijn nu al groter geworden. Vaak worden kleine plantjes vanzelf groter als je ze maar meer ruimte geeft. Ik maak ook wel eens van die plantenbakjes met 3 of 4 kleine plantjes die je krijgt als cadeautje van iemand weer grote planten. Alleen zit daar vaak kalanchoe bij, dat gaat in de kliko, dat vind ik zo'n lelijke plant na de eerste bloei.
Er was verder niets van mijn gading dus ik besloot toch nog plan B uit te voeren; stekken van de klimop in de tuin. Vandaag heb ik de stekken toch maar van de kast gehaald, ze waren niet helemaal gelukkig daar (niet zo vreemd).
Ze kregen weer wat aandacht en liefde, mest (zelfgemaakte brandnetelgier) en een plekje in de zon. Met het mooie weer dat voorspeld is, hoop ik dat ze nu wel wortels gaan maken.

Op zolder hing al een tijdje een bosje munt goed te drogen. Zondagavond heb ik de blaadjes van de gedroogde munt in een bakje gedaan en de eerste thee ervan gedronken. Lekker!
Gewoon wat munt in de theeknijper, heet water uit de thermoskan erbij ('s morgens gezet) en je kunt de halve dag lekker theeleuten, voor bijna niks.
De plant kochten we ooit voor 3,50. We hebben er al veel verse thee van gezet en al veel stekken uitgedeeld. Nu heb ik het voor het eerst gedroogd, hebben we lekker in de winter ook nog muntthee.
De thermoskan is overigens mishandeld door mijn man, die heeft het ding toch fijn in de vaatwasser geschoven, terwijl dat niet mocht. Op de foto zie je waarom...daar springt ie dus van uit z'n vel.

Een aardappel in de grond wordt zo een pond

Dit voorjaar stak ik een biologische aardappel in een vuilnisvat, gevuld met wat tuinaarde en potgrond. Al gauw kwam er een grote plant. Deze ben ik vaak vergeten water te geven, ik geloof dat ik maar een keer heb bemest met brandnetelgier maar ik heb nog wel een keertje wat aardappeltjes die boven de grond uitpiepten weer ingestopt in het zand.
Eigenlijk was ik die hele bak dus al half vergeten maar vandaag dacht ik eraan om maar weer eens te gaan kijken aan het eind van de tuin. De plant bleek al verdroogd te zijn dus de aardappels moesten er uit.

Ondanks al mijn onkunde en slechte zorg, was er toch een pond biologische aardappels te oogsten!
Mooi zijn ze hè? Daar gaan we deze week van genieten.

Voor de zekerheid laat ik ze nog 1 of 2 dagen drogen. De meningen op internet verschillen, of dit nodig is om maag- en darmklachten te voorkomen. Ik neem maar even het zekere voor het onzekere, baat het niet, dan schaadt het niet.

Volgend jaar weer en dan mogen er meer aardappels in, ik was bang dat het te krap zou worden dus ik ben voorzichtig begonnen met eentje. Met wat meer zorg zou de opbrengst per aardappel dan ook groter kunnen worden.
Ui en knoflook kun je net zo gemakkelijk vermeerderen

Zaai- en oogstijden aardappels, ui en knoflook: 
Aardappels vroeg:   planten: mrt/april / oogsten: juni/juli (aaaah vandaar, gelukkig zijn ze goed bewaard gebleven) / afstand 50x50
Aardappels laat:    planten: april  oogsten: sept/oct ook 50 x 50
Ui:  planten mrt/apr / oogst jul/sep / 25x10
Knoflook: planten: eind sep/begin okt / oogsten juni/juli / 15x15 (klein) of 20x20 (groot). Gebruik een grote en gave teen.

Toch nog op (budget) vakantie deel II en de bieb

De weersvoorspellingen voor de eerste dag van onze kampeervakantie zijn niet al te best. Ik probeer daarom hier in huis een mantra erin te krijgen "ach, als de tent maar eenmaal staat, zitten we droog". Dat dan vooral om te voorkomen dat MrPenny de bui al helemaal ziet hangen en de kampeervakantie niet meer ziet zitten ;-).
Van een beetje regen smelt je niet, regenjassen en paraplu's mee en gewoon lekker gaan.

Ik heb nog steeds erg veel zin in de kampeervakantie. Ik verheug me op het kamperen zelf en het bezoek aan Gent en Brugge.
Zo langzamerhand moet ik ook eens gaan kijken wat ik allemaal mee wil zeulen (en dan nog eens heel kritisch wat niet!).
Ik moet daarvoor nog even een vakantiepaklijst aanpassen. De meest toepasselijkste die ik kon vinden, was van een vakantie in een trekkershut.
Ik vind het fijn om dingen af te strepen op een lijstje. Op de achterkant van de paklijst schrijf ik altijd de adressen van de Lidl en Aldi in de buurt, zodat we makkelijk en voordelig boodschappen kunnen doen tussendoor.
Deze week maak ik nog pastasaus en vries die in. Die saus gaat dan bevroren mee op vakantie, de eerste of tweede dag hoef ik dan alleen maar even wat pasta te koken, de saus op te warmen en het eten is klaar. Goedkoper en gezonder dan buiten de rits eten (een deur is het niet echt ;-)). Ik vind koken op de camping ook erg leuk hoor maar na een dagje weg wil je gewoon snel even wat eten, zeker met een klein kindje.
We nemen geen stroom, de koelbox mag toch niet een hele week onafgebroken draaien en alle andere electrische apparaten passen toch niet in de tent of blijven lekker thuis. De koelbox kan wel op de sigarettenaansteker in de auto en als we heel erg veel geluk hebben, staat er nog wel eens een vriezer of vriesvak op een camping. Daar kunnen we dan koelelementen invriezen of even makkelijk; een fles water invriezen (koelt geweldig en later op de dag lekker fris water).

Laatst hebben we de tent even proef-opgezet, om te kijken of alles nog compleet en schoon was. We moesten de tent ook even opzetten om te tellen hoeveel haringen we nodig hadden, MrPenny wist namelijk zeker dat we er mistten.
De tent stond lekker snel (de eerste keer duurde het 3,5 uur omdat we niet wisten, dat de stokken gewoon schuin moesten staan) maar toch even werk. En toen... zegt mijn lieve knurftje..."Okee, tel maar even hoeveel haringen we nu gebruikt hebben, we hebben er in totaal 35 nodig". "Hù? Hoe weet jij dat?", zei ik. "Dat staat hier gewoon op dat papiertje, dat zag ik toen ik de tent uit de tas pakte.." Errr... okee, en waarom moesten we die tent dan nog opzetten?? Ik dacht maar zo, ik zeg zo maar even niks... ;-).

De reisgidsen liggen ook al klaar (heerlijk voor de voorpret en handig aldaar), allen gratis van de bieb (in de vakantieperiode mag je langer lenen, dus dat is ideaal). Ik kon nu ook bij mijn bieb een gratis E-book account aanvragen op mijn pas, ik kan nu gratis E-books lenen. Ik heb de E-reader op mijn MP4 nog nooit gebruikt dus ik ben wel benieuwd.
Als je geen bieb abonnement meer hebt, zou ik zeker eens gaan kijken wat de bieb tegenwoordig te bieden heeft. Het kan je heel veel geld uitsparen aan (e-)boeken, tijdschriften, muziek en film.
Ik vind onze bieb echt fantastisch, ik leen onbeperkt boeken, tijdschriften, (kinder)films, CD's en nu dus ook E-books voor de prijs van een of twee boeken.
Als ik hoor of lees van een leuk boek, of als ik informatie zoek over een onderwerp, dan kijk ik even vlug via internet of mijn bieb, of een andere vestiging in onze regio het boek heeft. Als dat zo is, dan kan het gratis reserveren (buiten onze regio voor maar 1 euro). Ik had laatst wel 4 reisgidsen klaar staan uit verschillende locaties, zo handig, die pak ik zo uit het rek bij mijn naam, even pasje op het plaatje en uitlenen en ik ben weer weg.
Sarah heeft een gratis abonnement, ze gaat zo graag mee naar de bieb (je kunt daar ook leuk spelen). Zij moet wel betalen voor DVD's maar die zet ik dan gewoon op mijn pas.

1000 euro verdiend in 2 uur

Wij kregen een brief van onze schadeverzekeraar dat onze verzekeringen binnenkort afliepen en automatisch verlengd zouden worden. Daar was ik erg blij mee, zo hoefde ik ze niet te bellen wanneer we ze konden opzeggen. Ten eerste wil ik van onze tussenpersoon af (zie blog over hypotheekleed) en ten tweede had ik het gevoel dat we wel erg veel betaalden als ik in Genoeg of op andere blogs zag, hoeveel anderen betaalden voor verzekeringen.

Ik heb meerdere vergelijkingssites geraadpleegd (Geld.nl, Independer en geencentteveel*) en sites van verzekeraars die ik kende en/of tegen kwam in de vergelijkingen. (*Deze lijst is niet compleet en deze sites tonen niet alle verzekeringen, daarnaast zijn ze niet zo onafhankelijk als soms hun naam je moet doen geloven, even googlen dus!)

Op een A4 maakte ik een overzicht van onze verzekeringen en schreef ik premies, eigen risico, eventuele klantwaarderingen e.d. en dekkingen onder elkaar op om ze makkelijk te kunnen vergelijken. Verzekeraars die me niet aan stonden, sloeg ik meteen over.
Wat me overigens opviel, was het verschil in poliskosten, er zijn verzekeraars die niets rekenen, er zijn er die wel 9,87 Euro rekenen! Ook iets om goed op te schrijven en te vergelijken dus, die poliskosten.

Ik heb ook goed gekeken naar de dekking van onze zorgverzekering en bij de Europese reisverzekering dus wat weg kunnen laten (mocht ik naar werelddekking gaan, dan moet dat wel, de vergoeding buiten Europa is op mijn zorgverzekering nihil), ook dekking voor wintersport, annuleren en risicovolle sporten hoef ik niet, geld wil ik dan weer wel (maar dat kostte maar 0,42 per maand). Omdat ik een complete rechtsbijstand had gekozen incl verkeer, is dat niet meer nodig bij de auto's.
Soms kan het voordeliger zijn om alles los onder te brengen bij verschillende verzekeraars dus ik keek (nog)niet naar pakketten.
Toch kwam ik op een pakket uit bij de SNS bank, waarvan alle premies voordeliger waren dan wat ik tot dan toe had gevonden en de dekking prima of zelfs beter.  Update: de SNS heeft onze aanvraag afgewezen omdat we een verkeerd adres hebben doorgegeven. Blijkt dat we in hun systeem staan als klant terwijl we alleen maar een hypotheekofferte hebben aangevraagd, 5 jaar geleden. Nu moet ik eerst per post met kopiën paspoort erbij een adreswijziging doorsturen, dan zou ik alles opnieuw moeten aanvragen. Ik weet niet, of ik daar nou wel zin in heb allemaal, wat klantonvriendelijk! Even verder zoeken dus...

Alleen mijn vierwielertje, dit jaar hoop ik zijn "Sweet sixteen" te vieren*, was elders voordeliger uit (*dat is nog maar de vraag, de remmen piepen soms en hij piept bij de vijfde versnelling). Die heb ik dus los elders verzekerd. De verzekeraar van mijn auto maakte me niet zo uit omdat ik alleen WA nodig heb, ik wil alleen dat een eventuele tegenpartij krijgt waar hij recht op heeft.
Van SNS kreeg ik ook nog opzegbrieven voor onze huidige verzekeringen, waarbij ze zo vriendelijk waren ook nog het antwoordnummer te geven van onze huidige verzekeraar. Scheelt weer een postzegel (tja, je bent een krent of je bent het niet...)

Totale besparing per jaar bijna duizend euro!!! Onze totale premie is gehalveerd!! Dat is lekker verdiend voor een paar uurtjes werk!
Het is ook 80 euro speling in ons budget in het "if all else fails"-scenario (wanneer op een of andere manier mijn WIA uitkering zou stoppen terwijl ik nog steeds geen werk heb) waar we al rekening mee houden (ivm regelgeving en politiek). Ik ga meteen instellen dat er vanaf augustus 80 euro per maand automatisch naar de spaarrekening gaat.

Van de nieuwe peuterjuf van Minipenny kreeg ik ook de tip om bij Van Haren te kijken voor goede sandaaltjes. Online zag ik leuke, die ze niet hadden in haar maat in de winkel, dus ik paste een andere kleur en bestelde via de webshop met 5 euro korting. Als ik online iets bestel of naar een attractie/pretpark ga, zoek ik altijd of er een kortingscode beschikbaar is (google naam winkel en korting), vaak krijg je al meteen korting als je je aanmeld voor de nieuwsbrief. Nog eens 5 euro verdiend dus.

Wanneer je op dit moment een pak peperkoek koopt met de gele sticker "probeer nu GRATIS" en de actiecode BKC448327098 gebruikt, krijg je bij bolletje weer een gratis pak peperkoek.

Ook Try now is soms wel aardig, je kunt hier gratis kleine proefpakketjes bestellen. Helaas kwam de minidouchgel voor MrPenny te laat binnen maar ik had wel handig verpakte en gratis thee op vakantie.
De mannendouchegel is niet meer te bestellen maar niet getreurd, bij Xenos en de drogisterijen liggen nu van die handige kleine flesjes in alle vormen en maten, een keer kopen en altijd een gratis miniflaconnetje van je eigen douchgel en shampoo voor op vakantie.

Een bijgepunte pony, afgevallen appels-appelmoes en spannende champignonsoep

Zelfgeknipte pony

Zelf haar knippen

Kapsterlief vindt dat het mooier is om de pony van Sarah mee te laten groeien, anders heb je jarenlang foto's met een pony hoor! (So??) Ik moet echter elke morgen model of nog erger, staartjes in haar haartjes zien te krijgen. Er zijn dagen dat het handiger en haalbaarder lijkt een valse kat een bel om te binden. Kapsterlief had de pony van Sarah voor de bruiloft dus best lang gelaten, er mocht wel een stukje af. Tussen de kappersbeurten door doe ik dat zelf. Zie: http://haarknippen.hitbitz.com/pony.htm. Een vriendin van me knipt haar jongens ook wel eens zelf en dat zie je nogal duidelijk (zo'n scheve, te korte, happerige pony) maar als je de instructies volgt, ziet het er veel netter uit. Er zijn al verschillende mensen die hebben gezegd dat de kapper het toch zo leuk heeft geknipt en schattig enzo.

Het is een keertje iets te kort geworden, natuurlijk net voor Kerst. Ik heb het toen een tijdje niet meer aangedurfd maar ik ben er toch maar weer aan begonnen, iets voorzichtiger...

Even tussendoor: bij-effect van de nee-fase... "Ben je moe lieverd?" "Nee!" Ze is heel even wakker geschrokken toen ik haar op haar rug legde en ligt nu alweer zachtjes te snurken.

Afgevallen appels-appelmoes

 We gingen dit weekend een wandeltochtje maken uit een boekje. Op onze route barstte het van de oude appelbomen waar ladingen appels onder lagen waar niemand iets mee deed. We hebben de beste uitgezocht en na een half uurtje gezellig samen snijden en schillen kon het in de pan. Het heeft met een klein beetje suiker opgestaan tot het geroerd kon worden tot lekker grove appelmoes. In een andere pan heb ik even geschikte potten uitgekookt met soda om wat appelmoes in te kunnen maken en de rest ging de vriezer in. 's Avonds aten we pannekoeken (van zelfgemalen meel) met appelmoes, erug lekker! Eigenlijk eten we nooit meer appelmoes. Ik vond het altijd tegenvallen als ik het kocht, het voelde altijd als een duidelijk voelbare accute aanval op m'n tandglazuur en het smaakte ook zo. Deze vond ik wel lekker, daar lust ik af en toe wel wat van! Ik moet maar weer eens wat weckpotjes kopen in de kringloopwinkel of op een rommelmarkt.

Spannende champignonsoep

Zoals ik laatst al schreef, heb ik gratis eetbare paddestoeltjes in de tuin. Ik had er nog niets van gemaakt, omdat ik zo slim was geweest om ons nieuwe tweedehandsklinkertjespad af te spuiten met de hogedrukreiniger, zonder ze af te dekken. Toen zaten de paddenstoeltjes dus onder het straatzand. Na een paar goede regenbuien waren ze weer schoon en plukte ik de grootste. Er bleef niet zo heel veel van over in de pan dus er gingen nog wat gekochte champignons bij (en een beetje boter, bloem, beetje melk, water, een bouillonblokje en een gesneden lente-uitje). Het was een erg lekker soepie maar ik vond het toch wel een heel klein beetje spannend. Gelukkig kreeg niemand van ons de rennende rambam of ontzettende buikpijn dus het waren inderdaad de goede paddestoelen. Ik had er tosti's bij gemaakt, van helemaal zelfgebakken brood. Mijn man vindt het af en toe leuk en ontspannend om een brood helemaal zelf te maken. Dat kneden is ook wel erg ontspannend.

In de schuur staat ook nog ons fraai stukje huisvlijt in wording; een houten speel- keukentje/winkeltje/poppenkastje/schoolbord/magneetbord/wat verder gefantaseerd gaat worden/opbergmeubel voor Sarah's 2e verjaardag. Ik heb gister alle gaatjes dichtgeplamuurd met kneedbaar hout dus hij kan na een schuurbeurtje geschilderd worden (met veilige verf). Hij is echt goed gelukt, we zijn er heel trots op eigenlijk.

Ik kan er zo van genieten, al die huisvlijt!

snelle en simpele suikervrije jelly (jam)

Dit weekend kregen we een klein doosje druiven uit andermans tuin mee naar huis. Ik vond ze net niet lekker, meer vel dan druif.

Wel zonde om weg te doen na al die moeite om het op te kweken en dan zul je zien, vragen ze over een week "en, hoe waren de druiven??"...."errr.....".

We zijn inmiddels aan de laatste pot pruimen-uit-buurvrouwstuin-en-wat-fruit-uit-eigen-tuin toe dus 1 en 1 werd 2.

Even nieuwe jam maken. Eigenlijk moet ik fruitbeleg zeggen, zo noemen ze het ook in de natuurvoedingswinkel - 'suikervrij fruitbeleg" en dat is dan ook zo duur als het klinkt.

 Het fruit ging in een pannetje, beetje water erbij en in plaats van appeldiksap een verse appel. (In een recept dat ik had gebruikt voor de pruimenjam stond dat je de jam moest zoeten met appeldiksap maar als je zoet fruit hebt kan het ook zonder. Zeker met een appeltje erbij, een appel erbij zorgt er ook meteen voor meer pectine, dat ook weer meehelpt aan het binden.) In een grote pan heb ik wat gebruikte babyvoedingspotjes opgezet in het water.

 De klokhuizen (waarom heb ik die eigenlijk niet gewoon erbij gegooid in de pan?) gingen meteen naar onze keukenafvalverwerkingseenheid. Hij kijkt normaal niet zo minzaam hoor, volgens mij kijkt ie gewoon tegen de zon in.

 Het fruit kookte snel en werd snel superheet, even wat nagaren in de moderne hooikist, alias de magnetron.

 ... en toen kon het fruit gezeverd worden. Eigenlijk krijg je daardoor dus gewoon fruitsap maar ik vond het wel bijzonder prettig om van al die druivenpitjes en velletjes af te zijn.

 Na het zeveren agar agar erbij en 2 minuutjes doorkoken. Ik moet nog eens kijken of dit ook niet allemaal gewoon met gelatine kan, dat is net zo makkelijk en nog voordeliger.
Ondertussen lagen de potjes al zeker 10 minuten in het bloedig heet bad te dobberen, met een tang eruit gehaald...

 ...en gevuld met de ook bloedig hete jelly. Dekseltjes erop gewurmd met een ovenhandschoen en toen een spannend moment... omkeren. Een potje zat dus niet goed dicht, het nog vloeibare jammetje liep er meteen uit. Even opnieuw schroeven en toen was alles goed.

Alleen jammer dat ik daarna weg moest, nu zit alles bovenin de potten en dat ziet er wel raar uit (als je net op tijd omdraait is het ver afgekoeld maar nog wel vloeibaar en zakt het naar beneden). Ach, als je er de eerste keer een mes of lepel in steekt even losroeren en zit weer onderin. Wel jammer, ik wilde eigenlijk nog een potje teruggeven aan mijn vader en zijn vriendin, waar we de druiven van hadden gekregen. Met een rondgeknipt stukje stof over het dekseltje, vastgezet met een elastiekje of lintje, was het een leuk klein cadeautje geweest.

In het geknoeide stukje kon ik nog even een beetje proeven, hmm... lekker hoor.

Het ziet eruit als een soort jellypudding, eigenlijk komt het daar ook een beetje op neer maar dan met vers fruit. Door ander fruit te gebruiken zonder vellen en pitjes of dat later toe te voegen (na het zeveren) kun je wat grovere jam maken.

Ik las in de recepten dat je met die agar agar ook snoepjes kunt maken van appeldiksap. Dat is wel leuk om te maken met kinderen en nog een beetje verantwoord snoepen (al blijven suikers, hoe natuurlijk ook, toch wel gewoon suikers dus ik overschat de diksap en fruitstukjes etc. nou ook weer niet als het om verantwoord gaat).

De komende tijd heb ik genoeg appeldiksap in huis. Dat was een een fijne en strakke actie... ik ben gister zeer onbewust asociaal geweest en ik heb per ongeluk wat gejat uit de supermarkt! Ik wilde even Sarah's pap halen bij het slachtoffer, de heer D v/d Broek, dan neem je toch altijd even wat meer mee. Ik leg die kleine boodschappen altijd op/tussen de zonnekap van de buggy of wagen en niet onderin, dat vind ik er nou zo winkeldief-verdacht uitzien juist. Anyway, halverwege de winkel schiet de zonnekap dus los omdat er teveel gewicht in hing en alles klettert op de grond. Ik meende toen al dat ik niet 3 maar 4 artikelen had gepakt maar ik kon er toch echt niet opkomen wat dat vierde dan was dus ik dacht dat ik gewoon weer een beetje daas was. Tja, toen ik bij de auto de buggy opklapte kwam die fles diksap dus tevoorschijn.

Nou moest ik vandaag bij de overburen van de heer vd Broek zijn dus ik ben er heen gegaan, nog een fles diksap gepakt en gaan vragen of ze die twee keer over de scanner wilde halen. Phoe-phoe, ik voelde me wel flink opgelaten toen in daar in de rij stond. Bij de kassa hing nog zo'n mooie nieuwe sticker dat ze winkeldiefstal hard aanpakten enzo... slik...dacht ik...ze zouden toch niet op de videocamera gezien hebben dat ik iets "gejat" heb hier gister?? Ik was dus om meerdere redenen blij dat ik aan de beurt was, mijn zonde kon opbiechten en afrekenen. Daar slaap ik toch wat lekkerder op.

Nog even kort het allerlaatste nieuws aan het uitkeringsfront.. Ik heb vandaag gebeld naar het UWV, dat ik het financieel heel aantrekkelijk vond om tegelijkertijd een WGA uitkering en een ZW uitbetaald te krijgen maar dat het me niet leek te kloppen. Je raad het echt niet wat er toen gebeurde... volgens de afdeling ZW zitten ze ernaast bij de WGA, ze hebben verkeerd gerekend , ze zijn 4 maanden te vroeg met de WGA begonnen!
Ik heb vandaag ook nog een vacature gevonden waar ik volgens mij wel op mag solliciteren; postsorteerder. Ik geloof dat dat op de maatschappelijke ladder nog ver onder postbode staat maar dat is niet erg, werk is werk en vanaf daar kan het allemaal alleen maar beter worden. The only way is up!

Update: joehoe, toekomstige persoonlijke kredietcrisis is van de baan! Er blijkt toch wel leven na de anderhalf jaar WGA, dan komt er indien nodig wel een vervolguitkering. Nou hoop ik het niet nodig  te hebben maar het is wel fijn te weten, we kunnen dus in ons huis blijven wonen. Afdeling ziektewet en ik menen nog steeds dat de WGA 4 maanden te vroeg is ingegaan maar het schijnt allemaal niet zo heel erg uit te maken, of zoiets (ik snap niet meer helemaal hoe en wat eerlijk gezegd).
Voor hun niet nee, hm.. eigenlijk schiet ik er financieel een beetje bij in en eigenlijk klopt de hoogte van m'n uitkering ook niet. Ik weet nog niet wat ik daarmee wil, als ik niets doe "kost" het me wel wat geld (nu een aardig bedrag, structureel een klein bedrag per maand) maar ik heb dat geld niet echt per sé nodig en ik voel me een ontzettende schooier om er achteraan te gaan, het is bovendien toch ook belastinggeld. Het is ook nog eens een hoop gedoe en het UWV kennende gaat het ook tijd en energie kosten.
Anderzijds zeggen mensen dan "een ander doet het ook/ een ander gaat het ook halen" maar ja... ik hoef toch niet te zijn zoals anderen? Wat zouden jullie doen?

Bespaard de afgelopen week

- ik heb sinds kort een nieuwe routine: aan het eind van de dag pak ik de bezem (ja, eindelijk eentje gevonden, het is alleen toch een gewone kamerbezem geworden) en veeg ik het speelgoed de ene kant op (de speelmat op) en vervolgens laat ik de bezem een stukje zakken en veeg ik de rest van de kamer even aan de andere kant op. Bespaart stofzuigerbeurten en dus energie en ik ben sneller klaar dan met stofzuigen ook nog.

- van een tweede, derde of misschien wel vierdehands pyamaatje van Sarah (gekregen van een vriendin) was het elastiek "op" maar verder was ie nog prima en schattig. Ik dacht dat 't nog ging, tot ze door de kamer kroop met haar broek op haar enkels. Pyamaatje was zo zelf gerepareerd. Klein stukje open getornd, stukje elastiek (Zeeman) afgeknipt en aan een kleine veiligheidspeld, even rond, knoopje in het elastiek, paar steekjes en klaar. 5 minuten werk en een nieuwe pyama uitgespaard.

- man's kentekenbewijs deel overschrijving binnen 5 minuten terug gevonden door plattegrond van "wat waar staat op zolder".
Manlief had al overal gezocht, ook op zolder en wilde alle papieren opnieuw aan gaan vragen (kost geloof ik 50 euri's). Toen ie mij vertelde dat het in een licht blauwe map zat en dat hij twijffelde of die nog wel in huis was, of dat ie die weg had gedaan, wist ik dat de map nog in huis moet zijn. Toen ik me die map voor de geest haalde wist ik dat die nog prima was de laatste keer dat ik hem zag, die zouden we dus nooit weggegooid hebben (als hij geleegd was) in dit huishouden, die zou zeker hergebruikt zijn en dat was ie niet dus de map moest er gewoon nog zijn, met inhoud. Op de plattegrond stond een vakje "oude admin. M - uitzoeken" en daar stonden drie dozen met mijn man's voormalige soort van Chinese administratie (dat is alles in een (schoen)doos gooien en gaan grabbelen als je iets nodig hebt). Ik ben ooit mijn leven gaan beteren na het lezen van een boek over opruimen, daar stond in dat het ook loont om op te ruimen, okee, ze hadden dus gelijk.

- Voor de APK even rond de auto gelopen en verlichting gecontroleerd, zelf vervangen waar nodig. Ik controleer ze regelmatig hoor maar het is me al twee keer gebeurd dat ik net weer een kapot lampje over het hoofd had gezien en dat er een nieuw lampje, incl. arbeidskosten, op de rekening stond.

- kleertjes voor Sarah in de volgende maat gekocht bij Zeeman, Wibra en op Marktplaats. Who gives a ....? Iedereen die ziet dat het van de Zeeman of Wibra komt, winkelt daar zelf ook! Er zijn winkels genoeg waar je kleding kunt kopen van dezelfde kwaliteit maar dan een stuk(je) duurder, dat vind ik nou zonde.

Een vriendin van me liet me gister trots weten dat ze alle cadeautjes voor 5 december al zo goed als rond heeft, alles via Marktplaats. Dingen die nieuw wel 80 tot 100 euro kosten, heeft zij voor een prikkie (5-7,50 euro) maar dan moet ik er wel bij zeggen dat ze een soort Marktplaats-godheid is, ze is er zo goed in.
Ze hebben drie kinderen en weinig inkomen. Ze is al vroeg begonnen om de stormloop voor te zijn en ze heeft uitgevonden dat mensen in het noorden van Nederland minder vragen voor artikelen (heeft misschien iets te maken met bevolkingsdichtheid) dan in het zuiden. Toen zat ze nog met de verzendkosten. Toen haar man beleefd op het werk vroeg of hij misschien wat naar het antwoordnummer mocht laten sturen (dat deden collega's al) van het bedrijf zei het hoofd postkamer dat hij het heel netjes vond dat hij het tenminste vroeg, de rest deed het stiekem, hij mocht zoveel laten komen als hij wilde. Ik denk niet dat ik dat nou gedaan zou hebben (toch op kosten van je werkgever) maar misschien ben ik weer veel ste braaf.

- babyvoeding zelf maken en invriezen. Ik heb het idee dat de eisen aan de kindervoeding lager worden naarmate kinderen ouder worden. Het voordelige merk dat ik altijd kocht, is nu echt bocht dus ik ben in de supermarkt eens etiketten gaan vergelijken. Duurdere merken waren toch een stukje beter maar wel duurder dus dat spoorde aan om te zorgen dat er voldoende in de vriezer ligt zodat ik geen potjes nodig heb (op ma en woe eet zij apart en eet ik later met mijn man, de rest van de week zoveel mogelijk gewoon met de pot mee). Heerlijk om te zien hoe je kind (vr)eet en zichtbaar geniet van je zelfgemaakte eten. Misschien meen ik het maar om mijn eigen ego te strelen maar ik meen echt dat de mondhoeken toch een stukje hoger staan bij mijn eten ipv een potje. Wat ik heel handig vind is diepvrieserwtjes of spinazi deelblokjes (achtergehouden van maaltijd) in de vriezer met een klein vriezerbakje rijst of aardappel erbij, ben je zo klaar en je kunt iets meer groenten erbij kiepen als je denkt dat de kleine veel honger heeft. Vlees bak of kook ik en maak ik klein, vervolgens gaat het in ijsblokbakjes (als ik het bakje weer nodig heb, maak ik het leeg en stop ik de vleesklontjes in een zakje (vaak doe ik dat eigenlijk al als het goed ingevroren is, dan hoef ik maar een keer met koude vingers die klontjes uit de vormpjes te persen en beuken). Sarah is gek op "risotto" (rijst, erwtjes, kaas en een beetje boter). Ik vries ook tomatenblokjes in in kleine bakjes, met rijst of pasta erbij en misschien nog een klein beetje van een of andere groente en/of wat vleesklontjes en wat boter vind Sarah het weer prima en eet ze het gulzig op.
Ik weet niet of dit bij alle kinderen zo werkt by the way, misschien heeft mijn kind aparte smaakpappilen, ik hoor ook van ouders dat kinderen het vertikken iets anders te eten dan potjes. Ik heb die van mij opgevoed met veel zelfgemaakt en weinig suikers, met chocolade of zoete kinderdingetjes maak je haar niet blij meestal. Ze wil liever yoghurt zonder iets erin en een soepstengel ipv een of ander kinderkoekje (al had ik via de post een "fruitreepje" gekregen wat ik zelf niet te pruimen vond maar dat lustte ze dan wel weer).

- levensduur van de douchegel en shampoo verlengd met water en douchbeurt hier en daar ingekort met een eierwekkertje.

 - het droogrek weer trouw in gebruik genomen (laatste tijd veel in de droger gegooid uit vermoeidheid en luiheid).

- zelf neusdruppels gemaakt (glazen flesje en druppelaar uitkoken, een theelepeltje zout oplossen in een glas water en klaar) en ik ben nu bezig om hoestdrank te maken (zie tijdstip; kon niet meer slapen van het hoesten en de keelpijn) en terwijl ik wacht, kan ik mooi even zeveren hier. Ik kan het recept niet meer terugvinden maar ik moet een ui trekken in water en later gaat er honing bij. Het moet nu even koken en dan zet ik de pan in de magnetron, zodat het verder kan stoven en trekken (soort van hooikist). Morgenvroeg zeef ik het wel en doe ik er honing bij (ja, 't lijkt mij ook niet lekker maar ik ben enigzins wanhopig). Ik heb ook al gestoomd met kamille thee en kamille thee met honing gedronken, weinig effect. De tip om een lepeltje honing zo lang mogelijk in je mond te houden heeft wel geholpen, het heeft m'n keelpijn verzacht en het lijkt ook de hoest te dempen, hàààààh, gelukkig, ik denk dat ik nu nog wel even kan slapen.

P.S..... sh..!, ui+water is te ver in gekookt, veeel ste ver (neus zit blijkbaar erg verstopt). Keuken ruikt nu nogal aangebrand en uiwater is onbruikbaar. Ik ga het in de magnetron proberen, lijkt me een veiligere optie en dan kan ik over een paar minuten gaan slapen.

kaarten versturen

Vroeger moest je ze ook nog met de hand schrijven, tegenwoordig is het sociaal geaccepteerd om je te bedienen van adres etiketten, godzijdank, maar ik blijf het een vervelende en saaie klus vinden; kerst- of vakantiekaarten klaar maken voor verzending. Bovendien vind ik het ook best zonde, wij noemen de kerstkaartronde ook wel eens "het rondsturen van oud papier", na de Kerst gooit iedereen het weer weg.
Toch is het enerzijds ook wel leuk en gezellig, die Kerst en vakantiekaarten.

De vakantiekaarten zijn dan nog best leuk; daar kun je nog een leuk verhaal op schrijven over wat je hebt meegemaakt. Deels voel ik me ook verplicht om iedereen wat leuks te schrijven, dat hoort toch op een vakantiekaart. Dan schrijf ik nog mensen die elkaar kennen weer wat anders en een hele kaart vol in klein handschrift, anders is het ook weer of je geen moeite wilde doen, pffff. Dan nog zit ik dus minstens een uur van mijn welverdiende vakantie te besteden aan het schrijven van kaarten.
De laatste jaren waren we daarom bijzonder selectief, we stuurden eigenlijk alleen de mensen die echt teleurgesteld zouden zijn anders een kaart (zoals een tante die nogal "kaarterig" is en mijn schoonouders).

Een paar jaar geleden hadden we al een redelijk makkelijke oplossing; gewoon een stickervel met wat adressen geprint en meegenomen op vakantie. Ter plaatse het geheugenkaartje van ons fototoestel in een foto-afdruk apparaat gestoken bij een supermarkt en wat wat zelfgemaakte vakantiefoto's afgedrukt. Wat postzegels gekocht, adresstickers erop en het scheelt al wat werk en het is wel origineel. (neem een cd marker mee, daar kun je makkelijker mee schrijven op foto-papier).

Dit jaar ga ik het misschien nog makkelijker doen; ik heb me aangemeld op een website waarop je online kaarten kunt aanmaken en versturen. Dat betekent op vakantie het fototoestel aan een computer hangen, leuke kaart maken (heb al wat uitgezocht, scheelt straks ook tijd), een verhaal schrijven, de adressen selecteren die we nodig hebben (kun je van te voren uploaden) en klaar!
Het zou ons voor 10 kaarten 10,35 kosten en voor 20 kaarten iets van 21 nog iets, inclusief porto en eenmalige aanmeldingskorting. Da's nog voordelig ook en je bent ook geen tijd kwijt met ansichtkaarten uitzoeken. Enige nadeel is dat er een Nederlandse postzegel op zit, het zal me worst wezen...! Misschien is er toevallig nog een Belgische site (we gaan naar België), is "echter", maar ik denk dat ik dan meer kwijt ben.

Je kunt op die website ook verjaardagskaarten vooruit klaarzetten. Dat zou wel wat voor mij zijn als we daar nog aan deden tenminste, verjaardagskaarten. Iedereen is er al aan gewend dat wij dat altijd vergeten dus ach... waarom zouden we er weer aan beginnen?