Zelf suikervrije peren-appelstroop, diksap, schenkstroop of snoepjes maken.

Ingrediënten en benodigdheden vetgedrukt.

Stap 1: raap en pluk appels en peren. Voor stroop is valfruit heel erg geschikt, de slechte plekjes snijdt je er gewoon uit en zo wordt weer minder verspild.
Gratis plukplekken vind je op de wildplukwijzer.
Zorg dat het fruit rijp is (eventueel even laten staan op een koele plek).

 Wij hebben ondervonden dat het makkelijker is de peren in stukken te snijden. Zo komt het sap er makkelijker uit en de pan brand niet aan.
De peren gaan altijd onderin de pan.
Altijd meer peren dan appels gebruiken (minimaal 60%).

 De appels kunnen wel gewoon heel erin.
Weeg je pan van te voren, zodat je weet hoeveel kilo fruit je hebt.
Op elke kilo fruit voeg je 100 ml water toe.

Omdat we een hele grote weckketel vol hadden, duurde het koken wel even.
Tussendoor duw ik alles een paar keer aan met een pureestamper.
Het is voldoende gekookt en gestoomd als de bovenste appels kapot gaan als je er op drukt.

Ondertussen zet je klaar:
- een vergiet op een emmer of grote pan;
- doeken, dit kunnen kaasdoeken, theedoeken of luiers zijn (ik vind de oogjesluiers het fijnst). Als het maar schoon is;
- schone flesjes en potjes met twist of deksels (hele jaar bewaard);
- een extra emmer of grote pan, om het sap even in te bewaren.

 Leg een doek in het vergiet en vul het met het gare fruit. Met de pureestamper pers je het eerste sap eruit.
Vervolgens neem je alle punten van de doek bij elkaar, daarna de zijkanten van het doek ertussen, wring het doek in elkaar. Zorg dat alle stof in de wrong zit. Als je dit niet goed doet, komt de pulp eruit tijdens het persen.

Je kunt nu in theorie sap uit het doek gaan wringen. In praktijk is het loeiheet en draait de doek in het vergiet rond.
Ik pak daarom het doek vast met links (eventueel met ovenhandschoen) en hanteer de pureestamper rechts. Persen maar.
Vervolgens leg ik iets stevigs bovenop het pakketje (moet in het vergiet passen), zet de pan voor het aanrecht en ga er even op staan.
Na een paar pakketjes ga ik over naar het hulpmiddel "sterke echtgenoot", dan zijn mijn armen er wel een beetje klaar mee.

 De doek gaat in een emmer met gaatjes erin, die weer in een andere emmer hangt. Dat leen ik van de bierbrouwspullen van MrPenny.
Je kunt hier ook iets anders voor gebruiken.
Alle doeken gaan in deze emmer. Je laat dit 8-10 uur staan uitlekken, vervolgens kun je er nog meer sap uit persen.
 We hebben dit stukje gister eigenlijk bijna helemaal overgeslagen, MrPenny dacht dat er echt niet veel meer uit de doeken geperst kon worden.
(Misschien heeft het tussendoor pureren geholpen, dat deed ik eerst niet)

Het geperste sap doe je in een grote pan.
Hou er rekening mee dat je meer ruimte nodig hebt omdat het nog gaat koken, borrelen en schuimen. Ik doe daarom het sap uit de emmer en pan in de weckketel die ik dan inmiddels schoon heb gemaakt.
Omdat het handig is om te weten hoe ver je al bent met inkoken, "meet" ik met een bakspaan aan het begin, hoe hoog het sap staat. Hier dus drie gaatjes hoog.

Dan volgt het inkoken, in het begin hoef je niet zo heel vaak te roeren, op het eind moet je er echt bij blijven.
Af en toe schep je met een lepel een beetje uit de pan, dit laat je helemaal afkoelen om te bekijken, hoe dik de siroop of stroop al is.


Voor diksap: 
Zo lang laten inkoken tot het de dikte en stroperigheid heeft van gekocht diksap. Ik heb het iets dunner gelaten, mijn stroop was erg zoet. Tussendoor ook proeven dus.

Voor schenkstroop:
Weer wat langer laten inkoken. Erg lekker om er kaneel bij te doen.

Voor stroop:
Nog langer laten inkoken maar pas op, laat je het te lang inkoken dan krijg je per ongeluk:

Snoepjes:
Te lang laten inkoken (oeps). Geeft niks, gewoon brokjes van snijden, het wordt hier heerlijk gevonden.
Als je nette snoepjes wilt, kun je stroop op een bakvel uitsmeren en in de oven drogen met de deur open (Google "fruitleer maken").

Mijn schenkstroop was te dun geworden bleek na het afkoelen, dat geeft ook niks, dan gooi je alles gewoon weer terug in een pan en laat je het verder inkoken.
De stroop van gister moet ook nog even terug misschien. Daar denk ik nog even over. Het is ook erg zoet (zoete peertjes denk ik) dus misschien is een wat dunnere dosis op de boterham nog niet zo slecht.

Oh ja, de flessen en potjes vullen: zorg dat ze brandschoon zijn en goed heet als je ze gaat vullen. Ik pak ze met een tang uit heet water (ze zijn dan al in de vaatwasser geweest) en vul ze dan.
Vullen en de potjes op z'n kop 24 uur wegzetten. Voor de stroop is dat minder belangrijk.

En dan hier het resultaat van 3 volle boodschappentassen vol appels en peren:
- appelmoes (babypotjes voor gespaard);
- 3,5 flesjes diksap;
- 5 potjes stroop (en een kleintje om mee te nemen);
- 4 flesjes schenkstroop met kaneel (al wat weggegeven);
- en dan nog een bakje vol snoepjes.

Er ligt nog een leuk geruit lapje klaar om cirkeltjes van te knippen, die vastgezet kunnen worden om de dop. Met een etiketje erop een leuk cadeautje!

MrPenny wilde gister ook nog zelf appelcider gaan maken maar dat gaat net iets anders en is dus voor een volgende keer.

Landelijke Genoegdag 2014 - Goed en gezellig

De landelijke genoegdag is altijd een fijne dag, een dag waar je gelijkgestemden kunt ontmoeten en (her)inspiratie op kunt doen. Een feest voor mij. Helaas kan ik maar om het jaar gaan, omdat mijn schoonmoeder altijd haar verjaardag op dezelfde dag viert.
Dit jaar werd het in Oss gehouden en reisden vele consuminderaars gratis met de trein naar Oss. Zoals altijd werd de Genoegdag namelijk gehouden op de dag dat je vrij kunt reizen met het boekenweek geschenk.
Een van de leuke dingen op de Genoegdag is de ontspannen sfeer, waar de organisatie voor zorgt, zonder dat het houtje touwtje wordt.

v.l.n.r. 2 dames van de redactie van de boeken in de
Genoegreeks, Heleen van der Sanden (met , Annemiek van
Deursen, Thomas Volman en Martin van der Gaag.

Aan het begin van het programma werden er enkele eerste uitgaves feestelijk overhandigd aan de auteurs.
Heleen van der Sanden, uitgever van het tijdschrift Genoeg, ontving het eerste exemplaar van alweer de 100e editie van Genoeg.

Annemiek van Deursen, bekend van haar tuinrubriek in Genoeg, haar Mijmeringen en oprichtster van het consuminderhuis in Landgraaf, ontving het eerste exemplaar van haar nieuwe boek "De eerlijke moestuin".

Martin van der Gaag en Thomas Volman, ook bekend van hun rubriek "over de datum" in Genoeg, ontvingen het eerste exemplaar van hun boek "de luxe van Genoeg".

Annemiek van Deursen, de eerlijke moestuin

Workshop "De eerlijke moestuin".
Met haar openheid, kennis, menslievendheid en humor weet Annemiek van Deursen altijd de aandacht van het publiek vast te houden.
Annemiek vertelde over haar nieuwe boek en de totstandkoming hiervan. Het is een praktisch boek waarin bij elke maand van het jaar tips en aanwijzingen zijn te vinden over wat er die maand moet gebeuren in de (moes)tuin. Ook is er veel aandacht voor hergebruik en onderhoud van materialen. Daarnaast bevat het boek veel smakelijke recepten. Volgens een recensie zowel geschikt voor de beginnende als de gevorderde tuinier.
Ook vertelde Annemiek van Deursen over het consuminderhuis. We zagen een foto van "het winkeltje", hier vanuit worden mensen die echt niets meer hebben voorzien van eerste levensbehoeften. Ze vertelde dat het acht weken duurt voor een bijstandsuitkering wordt uitgekeerd, de wachtlijst voor de voedselbank is 12 weken. In de tussentijd is er geen instantie of geld om deze mensen te helpen, behalve als je in Landgraaf of omgeving woont.
Ook vertelde Annemiek over de groep mensen, die op zaterdag wordt voorzien van noodzakelijke etenswaren. "De uitgemergelden", noemen ze deze groep in het consuminderhuis.
Het bleek om hoofdzakelijk alleenstaande mannen te gaan, die vaak al weken niet meer (goed) gegeten hebben. De moeders met kinderen, die komen wel maar de alleenstaande mannen komen vaak laat of niet aankloppen. Beschamend en schokkend, dat dit in Nederland bestaat.

De luxe van Genoeg, horizonleven

Workshop "De luxe van genoeg".
Deze workshop werd verzorgd door de schrijvers van het gelijknamige boek.Volgens een recensie van Marieke Henselmans een boek waarin verschillende theorieën en boeken over het onderwerp consuminderen samengevoegd worden tot een geheel en voor het eerst duidelijke verbanden worden gelegd.
Echter brengt dit boek ook een nieuwe term:  horizonleven. Een theorie die er van uitgaat dat wij als mens steeds een beetje hoger op de ladder willen en daar zelfs mee doorgaan als we twijfelachtig eigenlijk wat staan te bibberen op een hoge sport van die ladder.
Vraag is wie we daar een plezier mee doen.  Een van de auteurs nam de beslissing wat lager op de ladder te klimmen. Dat gaf nog niet voldoening en hij koos later zelfs een compleet andere ladder.
Volgens de schrijvers en onderzoek zou werk moeten voldoen aan vijf voorwaarden om er gelukkig van te worden, zoals "verdien je er genoeg geld mee", "heb je autonomie", "geeft het aanzien".
"Mooie theorie, niet de praktijk", vond een bezoeker achteraf. Ik denk dat de schrijvers bedoeld hebben dat je ook hierin niet moet streven naar perfectie maar naar het meest acceptabel en aangenaam niveau.

Edit/ rectificatie
Om zeker te zijn dat ik niemands woorden verkeerd zou citeren, samenvatten of links zou gebruiken zonder toestemming, heb ik de rechthebbenden berichtjes gestuurd over dit artikel.
Martin van der Gaag stuurde deze reactie:

Dank voor je mooie beschrijving. Maar, in "De luxe van genoeg" (www.deluxevangeneog.blogspot.nl) vertelt geïnterviewde Willem van der Til, die ook op het podium aanwezig was bij de boekpresentatie, toch echt iets anders over de door hem bedachte term 'horizonleven'. Die gaat niet zozeer over het feit dat we alsmaar hogerop willen, maar dat we aangespoord worden vooral voor onze toekomst te leven en te vergeten dat ons leven vandáág plaatsvindt. Plannen maken voor de toekomst is belangrijk, maar het leven van vandaag ook. Dat laatste wordt makkelijk overschaduwd door de wensen die reclame en carrière-ideeën bij je oproepen. En als je dat niet merkt, heb je kans dat je aan het 'horizonleven' bent

De lunch die volgde was zoals gewoonlijk goed verzorgd en lekker.

In het middagprogramma kon er uit verschillende workshops gekozen worden. Heel lastig, vond ik. Uiteindelijk koos ik voor:

Brainstorm workshop "Gelukkig met genoeg".

Workshop "Gelukkig met genoeg"

Deze workshop werd verzord door Nynke Valk. Ik zag toevallig dat ze op haar eigen blog erover heeft geschreven klik.
Eerst vertelde Nynke over haar model van eenvoud. Een cirkel met in het midden de principes van eenvoud, daarbuiten principes van versnippering (zie link).
Daarna volgde een brainstorm "wat maakt jouw leven ingewikkeld?". Hier kozen wij een top vijf uit, daarna een top drie. Mijn top drie: 1. perfectie, 2. balanceren (tussen verschillende verantwoordelijkheden), 3. willen is niet kunnen.
In kleine groepjes werd dit kort onderling besproken en vervolgens samen. Mooi, dat samen delen, ik vond dat er wel waardevolle opmerkingen werden gemaakt.
De workshop eindigde met visualisatie. Ik stelde me voor hoe mijn leven zou zijn als al die obstakels uit de weg zouden zijn, hoe ik me dan zou voelen, wat ik dan zou doen. De essentie voor mij: ik had keuzes gemaakt. Blijven hangen in een situatie of niet, dingen accepteren of niet is voor mij ook een keuze.
Later op de middag sprak ik Nynke Valk toevallig nog en ze vertelde me iets meer over haar boeddhistische achtergrond. We hadden het over gedachten en situaties die wolken zijn, ze zijn niet vast, ze veranderen en je hebt wel eens verschillend uitzicht ;-). Ik vatte het als volgt samen: mensen zouden graag een schip zijn dat voor anker ligt, zodat niets veranderd maar een schip is nou eenmaal gebouwd om te varen.

Try-out "Stop met klagen", Low impact man.

Ik heb vaak niet zoveel met de humor van onze zuiderburen, vaak vind ik het gortdroog en flauw. Steven Vromman, beter bekend als de Low impact man is daar een uitzondering op.
Hoewel enige Belgische droogte aanwezig was, bleef de aanmaak van speeksel hoog door het vele lachen.
Aan het begin van de voorstelling schetste Steven Vromman een situatie waarin alle stroom uitgevallen was. Hoe reken je dan je boodschappen af, hoe kom je door de schuifdeuren, chaos op de weg, hoe kom je binnen in je huis met elektrische poort en wat als je eenmaal binnen bent? (Met de pepermolen met ledverlichting je kinderen naar het toilet begeleiden, bijvoorbeeld).
De show ging ook over helden, mensen over de hele wereld die kleine en grote dingen hebben gedaan die een grote impact op de wereld (om hen heen) hebben gehad.
Ook verder in de voorstelling, vonden mensen voldoende inspiratie met een leuke dosis eco-humor om zelf aan de slag te gaan. Thuis of daarbuiten.

Afsluiting van de dag, l Heleen van der Sanden, r Low impact
man Steven Vromman.

Om voorbereid te zijn op eventuele stroomuitval, presenteerde de Low impact man zijn teksten niet op een beamer maar op een papieren versie. De teksten bleken aan het eind van de voorstelling de tekst te zijn van het refrein van een lied, dat door iedereen mee gezongen kon worden.
Hierna werd de dag afgesloten door Heleen van der Sanden.

Toen ik mijn jas ging halen in de garderobe werd nog daar gezongen: "Wòòòrd activist, bevrijd jezelf, zoek bondgenoten, deel alles en doe het met liefdèè...". Gewoon goed en gezellig dus, zoals ik al zei ;-).

Later stond ik met een knorrende maag (ik heb zondag een vastdag gehad, alleen gelunched en een appel als avondeten om rond de 500 cal. uit te komen) op een perron. Geïnspireerd door de Low Impact Man zei ik tegen mezelf: "ik ben een persoon, die geen lege calorieën nodig heeft". En het lukte om de geuren uit de lege-calorieën-Kiosk te weerstaan. Nu de cola nog.

Ik vertrok thuis met het boekenweekgeschenk en het boek over het vastendieet, om te lezen in de trein. Op de terugweg had ik een kleine bibliotheek in mijn rugzak. Mijn vier nieuwe aanwinsten:
- De eenvoudige moestuin van Annemiek van Deursen, gesigneerd, letterlijk met opdracht (haha). Ik had Annemiek in de trein gesproken, ze had me gevraagd welk boek ik had gekocht voor het boekenweekgeschenk. Nu heeft ze in mijn boek geschreven: "Gewoon veel groenten telen en eten en 't figuurtje volgt." Hihihi.
- Besparen maar van Marieke Henselmans, dit boek kregen we als cadeautje bij het vertrek. Marieke Henselmans zag ik voor het eerst "in het echt".
s'Middag zag ik het boek uitgedeeld worden aan mensen die eerder vertrokken. Even later zag ik dat Marieke Henselmans aanstalten maakte om te vertrekken. Ik heb twee keer de stoute schoenen aangetrokken en nu heb ik een gesigneerd exemplaar. Die ga ik, net als de eenvoudige moestuin, doorgeven aan mijn kinderen. Het consuminderen is mij weer doorgegeven door mijn opa, oma en moeder, ik wil het ook weer doorgeven.
- Exit supermama van Denise Hulst en Sjoukje van de Kolk, wat lief dat ze dat speciaal voor mij hebben geschreven ;-).
- Gare Du Nord van Philips Freriks, die stond in een hoekje in de trein. Het moest wel bookcrossing zijn en inderdaad. Leuk, ik heb nog nooit een bookcrossing boek gevonden. Op mijn bureau ligt nu een flinke stapel leesvoer maar ik hoop dat ik het boek binnenkort weer vrij kan laten voor de volgende lezer.

Met excuses voor de slechte kwaliteit van de foto's.

Moneypenny

Zelf frisdrank maken met een soda club apparaat

Edit april 2014:
Inmiddels is het gezicht van SodaStream in opspraak gekomen door haar werk voor dit bedrijf. Oxfam heeft alle banden met haar verbroken.
SodaStream blijkt voort te komen en gevestigd te zijn op illegaal bezet Palestijns grondgebied.  Palenstijnse medewerkers zouden bovendien geen goede en eerlijke behandeling ontvangen van de Israëlische eigenaar en haar medewerkers.

  Los hiervan gebruiken wij de SodaStream alleen nog voor mineraalwater voor mijn man. Ik vond de cola toch niet zo lekker als die van andere merken.
Wanneer het laatste gaspatroon leeg is, weet ik nog niet wat we gaan doen.




Ik was al een hele tijd benieuwd naar een soda club apparaat waarmee je zelf je frisdrank kunt maken. Al langer vind ik het een beetje onzinnig dat er flessen met vooral gewoon water en een beetje koolzuur en een beetje siroop rond worden gereden over de wereld. In de horeca hebben ze al jaren siropen en tanks met koolzuur. Bij de bar is dan gewoon een apparaat dat alles mengt aangesloten op leidingwater.
Door het blog van Natuurlijk Zuinig ging ik de laatste tijd ook nadenken over zero waste.

De meeste frisdrankproducenten gebruiken eenmalige PET-flessen, die dan gelukkig wel gerecycled worden tot nieuwe PET-flessen (een beperkt aantal keer). Door die eenmalige PET-flessen gaan er zelfs stemmen op dat het statiegeld helemaal afgeschaft kan worden, aangezien de consument die PET-flessen ook zelf in de plastic afval zak gescheiden kan inleveren.
Anyhoe, er worden altijd veel grondstoffen en olie(producten) bij verbruikt.
Bij een club soda apparaat horen flessen die je zelf schoonmaakt, die niet weer gevuld vervoerd hoeven te worden naar de supermarkt (en vanaf daar toch vaak met de auto naar huis) of na eenmalig verbruik gerecycled moeten worden.
Mij leek het ook heel handig omdat ik dan niet meer met flessen hoef te sjouwen en daarbij dan ook makkelijker de weekboodschappen mee kan krijgen op de beperkte ruimte op de fiets.

Gister kwam mijn pretpakketje binnen met 2 cilinders koolzuur en een fles siroop, ik was heel benieuwd of het apparaat (geruild voor iets via Marktplaats) het goed zou doen. Hij deed het prima, eigenlijk kan er ook niet snel iets aan stuk gaan.

Hoe het werkt:

Aan de achterkant van het apparaat kun je een cilinder indraaien, dan is het apparaat klaar voor gebruik. Aan de voorkant druk je op het witte vlak/ drukknop waardoor de aansluiting voor de fles naar achter kantelt, dan draai je een soda club fles met gekoeld leidingwater in de aansluiting.

Je drukt op de grijze knop bovenop het apparaat tot je een scheet-geluid hoort (Soda Club noemt dit een bromgeluid, ik vind het gewoon het geluid van een scheet maar ik kan me voorstellen dat ze het zo niet verkopen ;-)). Een scheet is licht bruisend water, twee voor gemiddeld, 3 scheten voor sterk bruisend (zie ook *).

Vervolgens druk je weer op de drukknop (pssjt) en haal je de fles eruit. Als je wilt, kun je nu een smaakje toevoegen met een van de siropen.

De plussen en minnen van soda club:

+ het apparaat werkt zonder stroom.

+ het bespaart veel plastic afval, grondstoffen, afval en olie (productie, recycling, vervoer).

+ bijzonder milieuvriendelijk dus

+ geen gesjouw meer met flessen frisdrank.

+ je maakt zelf je frisdrank, dat vind ik eigenlijk wel leuk maar het is ook handig want;

+ je bepaald zelf hoeveel "bubbels" je wilt en hoe zoet je het graag hebt.

+ de siropen bevatten 50% minder suiker

+ de flessen siroop, bewaar je buiten de koelkast, ze kunnen bij het plastic afval na gebruik.

+ altijd in ieder geval mineraalwater in huis, als je je voorraad siropen goed bijhoudt, de rest van je favoriete fris ook.

+ de pink grapefruit siroop is, zoals op internet ook beweert wordt door meerdere mensen, super lekker. Deze en andere smaken, kun je niet in de winkel kopen in Nederland. Is weer eens wat anders.

+  Het is goedkoper dan A-merken frisdrank.

+  Update: kinderen vinden het geweldig. Als de kinderen van een vriendin hier zijn, moet ik altijd even wat maken, ze vinden "het schetenapparaat" hilarisch en geweldig.

+/- de kosten voor een liter mineraalwater zijn 0,22 tot 0,26 per liter*, voor frisdranken zijn de kosten 0,52 tot 0,65 per liter**. Ons vaste merk cola van Lidl is goedkoper. 

+/- de flessen van soda club die in het apparaat passen, hebben een uiterste houdbaarheidsdatum. Na de datum aangegeven op de fles moet je officieel nieuwe aanschaffen met het oog op veiligheid (er komt veel druk op de flessen te staan), ook als je ze weinig hebt gebruikt. De fabrikant heeft daarbij uiteraard gekozen voor gemak voor de consument, niemand wil bijhouden hoeveel keer een fles al is gebruikt, dat is niet handig. Het is dus gewoon niet anders.

+/- ik lees recensies van mensen die klagen over siropen die over de datum gaan. Sommige "natuurlijke" siropen hebben een vrij beperkte houdbaarheid, de overige siropen zijn langer houdbaar. Ik heb gister een flesje ontvangen voor 9 liter frisdrank dat nog meegaat tot februari 2012, ik denk dat ik dan al 4 flesjes verder ben. Bij matig tot zeer matig gebruik (of alleen voor feestjes/ bezoek) kan ik me wel voorstellen dat de siropen eens over de datum kunnen gaan.

+/- ik lees recensies van mensen die het gebruik onhandig vinden. Daar kan ik me niet in vinden; je kunt het apparaat overal neerzetten want het heeft geen stroom nodig, het is ook licht dus je pakt het zo op en zet het even op het aanrecht. Het enige dat ik me kan bedenken is dat je wel de flessen zelf schoon moet maken (en ze mogen niet in de vaatwasser of te heet afgewassen worden!) en er aan moet denken om altijd wat flessen met water koud te leggen. UPDATE 21-7: ik maak de flessen nu eens per week schoon met een tablet kunstgebitten reiniger per literfles, dat werkt heel goed. De eerste keer verdween zelfs meteen de aanslag uit de oudere flessen. Even een keer goed uitspoelen, tenzij je van cola met mintsmaak houdt ;-).

+/- in deze recensie uit 2010 van lowimpactman las ik over het bezwaar voor sommigen over de siropen, die niet biologisch zijn. Je kunt ook biologische vruchtensappen toevoegen en volgens mij moet je ook makkelijk zelf siropen kunnen maken (bijvoorbeeld limoensap en rasp in een pannetje verwarmen met een type suiker naar keuze (geen idee of Stevia ook werkt).

- ik vind de informatie van soda club niet helemaal duidelijk op sommige punten.

Zo staat er niet dat je bij de actieset cilinders geen lege hoeft in te leveren, dat is me telefonisch verteld, ik moet nu maar hopen dat het klopt en dat ik niet nog eens 20 euro huur in rekening krijg gebracht voor de cilinders (ik heb het wel extra vermeld bij de bestelling). Ook zat er in mijn pakket een kortingscoupon voor een siroopfles. Die bleek alleen in België geldig en had niet in mijn pakket moeten zitten maar inmiddels had ik al wel voor 10 cent (starttarief) naar het gratis nummer gebeld en was ik 3 keer terug gebeld door soda club. Ik kreeg alleen maar excuus, geen korting, terwijl het hun fout was. Nou gaat 't me niet om dat piepkleine beetje korting maar wel om service en het principe.

- het verkooppunt bij mij in de buurt, heeft nog wel voldoende cilinders maar bijna geen siropen meer. Volgens de eigenaar van de winkel loopt het niet meer goed. Je bent dus een beetje op internet aangewezen met daarbij komende verzendkosten. 

- de siroop van cola Sugar free (zwart) smaakt naar hoestdrank, vind ik. De siroop van de cola light is iets beter te pruimen maar nog niet echt mijn favoriete cola. 

- pas bij een bestelling van 30 euro of meer, kun je je pakket van soda club gratis afhalen bij een Kiala punt. Even een beetje siroop bijbestellen is dus duurder.

- jammer dat de flessen niet in de vaatwasser kunnen.

- zie update bovenaan dit artikel.  Misschien dat er mensen zijn met morele bezwaren tegen het merk.

*prijs per liter uitgaande van 2 cilinders voor 29,99 (eerste set die je aanschaft) en de volgende 2 cilinders voor 21,98, uitgaande van een leidingwaterprijs van 0,859 per m3, exclusief kosten van de flessen en schoonmaak van de flessen, excl eventuele bezorgkosten.

Bij de laagste prijs ben ik ervan uitgegaan dat er 60 liter uit een cilinder gaat. Soda club zegt hierover: Wij danken u voor uw mail. Uitgaande van 3 bromtonen voor 1L fles frisdrank (erg bruisend) kunt u ongeveer 50 liter frisdrank maken. Wanneer u minder gas toevoegt kan dit oplopen tot 60 Liter. De hogere prijs is dus voor mineraalwater met meer bruis, waardoor er maar 50 liter uit een cilinder gaat.

** zie opmerking hiervoor met daarbij: bij de lagere prijs ben ik ervan uitgegaan dat ik minder siroop gebruik dan aanbevolen (veel gebruikers zeggen dat dit prima kan, in mijn ervaring tot nu toe is dat ook zo), bij de hogere prijs is de aanbevolen hoeveelheid gebruikt. Voor de berekening ben ik 90% uitgegaan van de standaard flessen siroop die 12 liter frisdrank opleveren voor een bedrag van 4,19 per stuk. Echter hier, zijn de siropen weer iets voordeliger. Ik heb begrepen dat er in Duitsland ook goedkopere "namaak" siropen te krijgen zijn (/waren???).

*** Ik ga er van uit dat die extra frisdrankbelasting dan niet geheven gaat worden op de soda club koolzuurcilinders en siropen, omdat het nog geen frisdrank is wat verkocht wordt. Ben overigens erg benieuwd hoe ze dat willen doen, die frisdrankbelasting, wanneer is iets frisdrank en is er niet veel te koop dat even "erg" is? 

Taste the waste en updates

Vanmorgen zag ik op TV de docu Taste the waste
We gooien net zo veel voedsel weg als we opeten. Taste the waste laat zien dat het ook anders kan. Er komen mensen aan het woord die deze ongelooflijke verspilling een halt willen toeroepen.
Wel interessant en verbazingwekkend, zit ik potverdorie netjes te zorgen dat ik zo min mogelijk weg gooi thuis, blijken er elders tonnen en tonnen voedsel gewoon weggegooid te worden. Heel bizar eigenlijk dat nog prima voeding gewoon weg gegooid wordt; vissen uit de oceanen die al overbevist zijn, fruit dat van ver komt en dat terwijl er nog genoeg mensen zijn die honger hebben of door geldgebrek niet goed kunnen eten. Gelukkig zijn er dus mensen die al nadenken over dit onderwerp.



Even weer wat updates over dingen waar ik over geschreven heb de laatste tijd:
 
- We hebben over een week denk ik al wel de vier spaarkaarten vol met merkjes van biologisch eten, dan hebben we dus 4 bioscoopkaartjes of ik zoek nog een leuke theater voorstelling uit.
Ik weet niet of het komt omdat biologisch eten nu beter beschikbaar is of omdat ik er toch nog beter naar zoek maar deze poging om meer biologisch te gaan eten is bijzonder geslaagd. De prijzen vallen me reuze mee eigenlijk zo met een beetje van Dirk, beetje Lidl, beetje groententas.
 
- Met m'n groententuin is het niet zo heel goed gegaan door onkunde, slakken, katten, vogels en plagen. Ik heb nu nog wel drie grote pompoenen (waarvan eentje vandaag geslacht gaat worden, voor lekkere pompoensoep, yammie) en mijn man verheugd zich op de boerenkool, die mijn tuintereur en de kattentereur heeft overleefd. We hebben dit jaar wel 3 pruimen gehad, wat aardbei en bessen. Uit de tuin had ik ook een handje peultjes en een courgette. Ik kan nog wat druiven en appels oogsten op dit moment en als ik goed zoek moeten er ook nog wortels te vinden zijn.
Morgen zelfgemaakte pompoensoep van zelfverbouwde pompoen met zelfgebakken brood van zelfgemalen meel, nice!
 
- m'n zelfgerepareerde vaatwasser doet het, tot mijn grote verbazing en nog groter genoegen, nog steeds. Yeah!
 
- ik maak nog steeds Sarah's eten voornamelijk zelf en vries het in. Meestal eet ze nu met de pot mee maar omdat mijn man laat thuis komt als hij werkt kunnen we doordeweeks niet vaak met ons drietjes eten. Soms is het wel handig, zo'n potje babyvoeding maar het liefst geef ik haar vers en onbewerkt voedsel.
Van de ingrediëntenlijst van sommige potjes voeding word ik niet vrolijk. Mijn man had potjes "spaghetti bolognese" meegenomen deze week, bleuh.... Ik maak deze week zelf wel even spaghetti bolognese (zonder water, wortel, aardappel, erwten, maiszetmeel, rundvleesaroma en ijzersulfaat, wel met circa 60% groenten ipv 25,5%) en vries een deel in voor Sarah "voor het geval dat".
 
- op mijn zolder is nog steeds een berglandschap van was te vinden, die is dus nog steeds niet "bij". Never ending story.
 
- ik scheid nog steeds m'n afval,  mijn blogje daarover was niet bedoeld om waardering te oogsten en te horen dat ik een held was maar dat het zo misschien over kwam ligt waarschijnlijk aan mijn beperkte schrijftalent. Toch bedankt nog ;-)! Voor m'n stoere heldengedrag heb ik dus deze week mogen boeten; weer ziek omdat ik waarschijnlijk niet goed uitgeziekt was van de vorige griep. Het is nu beter gelukt om me rustig te houden, al valt het niet mee als je kindje thuis is (as we speak is ze om onduidelijke redenen keihard aan het huilen in haar bedje (alle standaard oorzaken al uitgesloten))
 - de opstart van de webshop heeft even stil gelegen deze week; veel ook om over na te denken. Fysiek wordt het misschien toch ook een beetje lastig. Ik hoop dat ik binnenkort een coach krijg (daar bleek ik recht op te hebben, hulp bij reïntegratie) die me verder gaat helpen om echt goed en objectief de juiste route voor mij uit te stippelen.
 
- met de kattenoverlast van de buurkatten gaat het redelijk; het bazinnetje heeft het nu over genomen helaas. Ik ben er afgelopen week even aan de deur geweest nadat Sarah alweer wakker was geworden door de buren en ik na meer dan een half uur ook wel genoeg had van de herrie. Dat heeft geresulteerd een een scheldkanonade (met vrouwelijke lichaamsdelen en de ziekte waar ik helaas al mee te maken heb gehad, viel bij mij ook niet zo goed) en een bedreiging om me "helemaal in elkaar te slaan" die kracht bij werd gezet door een duw, terwijl ik Sarah op m'n arm had. Ik was echt helemaal van de kaart.  Ze denkt zeer waarschijnlijk dat wij hun kabelontvangst storen, expres. Daar zouden we dan wel heel veel moeite voor moeten doen, zoveel moeite, die acht ik niemand waardig. Compleet van de pot gerukt idee dus. Compleet van de pot gerukte reactie ook natuurlijk dus we krijgen een beetje het vermoeden dat er iets met haar aan de hand is (we horen haar ook af en toe hysterisch huilen) of dat ze veel drinkt ofzo. Eigenlijk moet je dat niet gaan invullen allemaal maar goed.
Ik baal er echt van en ik ben me rot geschrokken en van de andere kant heb ik dan ook weer medelijden. We hebben naast een buuf ook een buum en ze hebben twee kinderen..... Echt een rotsituatie... Hopelijk kan mijn man nog eens praten met de buurman over wat er nou aan de hand is en kan de lucht wat geklaard worden. Ik vind het jammer maar prima als de buuf d'r neus in de lucht steekt maar dit gaat te ver.