Vrijdag zat ik bij iemand op de koffie (/limonade) die mij wees op een uitzending van TROS Radar van 17 mei over hypotheken en de ingebakken overlijdens risico verzekering. Gelukkig hebben wij geen beleggingshypotheek waardoor we echt in de problemen kunnen komen.
Echter, wel een spaarhypotheek met een OVR en arbeidsongeschiktheidsverzekering erbij in een afkoomsom die in de hypotheek zit. Achteraf zagen en snapten we pas hoe alles in elkaar zat en nu vallen er nog wat kwartjes. Ik denk dat ik het nu bijna snap maar misschien komen er nog wel meer lijken uit de kast.
We hebben ook al precies zo'n brochure ontvangen die je in de uitzending kunt zien over de woekerpolis. We zijn nu volgens mij dus ook in het trotse bezit van twee woekerpolissen naast een een hypotheek die aardig wat hoger is dan de waarde van ons huis.
Ik wil nu gaan proberen om e.e.a. nog wat recht te gaan trekken, we gaan alles nog eens op een rijtje zetten en dan trekken we onze adviseur eens flink aan z'n jasje.
Mijn man heeft ook al een levensverzekering elders, dat wist de man ook, ik hoop nu dat we van die dure levensverzekering af kunnen komen en daarvoor in de plaats een levensverzekering voor ons twee kunnen krijgen die alleen het risico tussen de WOZ-waarde van ons huis en de hoogte van de hypotheek afdekt voor de verstrekker en dan nog een veel voordeligere losse levensverzekering voor mij erbij. Daarbij denk ik er ook over om een stuk af te lossen. Al met al zou dat een stuk moeten schelen in onze maandelijkse lasten.
Radar heeft een stappenplan gemaakt dat je kunt volgen, dat ga ik maar eens doen.
Onze verzekeringen zijn 't zelfde verhaal, ook door dezelfde flapdrol aanbevolen, ook al veel gedoe mee gehad. Daar ga ik ook mee aan de slag.
Zaterdag had ik nog een oeps-momentje bij de kassa van de supermarkt; saldo te laag. Huh??!!! Manlief was er ook al op dezelfde manier achter gekomen toen hij konijnenvoer af moest rekenen, dubbel oeps. Ik zal jullie niet vervelen met onze maandelijks ingestelde geldstroompjes maar het kwam door omdat mijn inleg op de gezamelijke rekening niet was overgemaakt omdat ik ergens een denkfoutje had gemaakt op mijn privé-rekening. Ik kwam er bij toeval achter dat wij dit voortaan heel simpel kunnen voorkomen, wij bankieren bij de Rabobank en ik heb nu op de rekeningen een "alert" ingesteld; wanneer de saldi onder de 30 euro komen, krijg ik een sms'je. Je krijgt er een paar per jaar gratis bij het pakket wat wij hebben, vaker heb ik het denk ik ook niet nodig. Je kunt allerlei alerts instellen en de hoogte van de bedragen ook zelf bepalen.
Hier vind je veel tips om geld te besparen. Voor mensen die het moeten maar ook voor mensen die het willen. Ik bespaar ook graag tijd, moeite en het milieu, daar schrijf ik hier ook soms over.
zondag 30 mei 2010
zaterdag 29 mei 2010
Zompige zondag
Vandaag bloggen Minipenny en ik even samen; ze heeft een hangdag en hangt lekker tegen mams aan op de bank. Ik zit met een arm om haar heen te tikken. Eigenlijk heel knus een gezellig maar wanneer zouden die tandjes toch eindelijk doorkomen??
Buiten giet het maar binnen is nog genoeg te doen, wat huishouden inhalen, de (vakantie) was, vakantiepret opruimen, etc. Ik hoop dat het vanmiddag nog wat beter wordt, we willen nog een leuk dorpje in de buurt opzoeken voor een wandeling.
In de tussentijd wordt onze de koelkast schoongemaakt, door de vaatwasser. Het hele ding past er jammergenoeg niet in maar wel alle losse onderdelen. MrPenny heeft deze methode in zijn vrijgezellenperiode ontwikkeld en het is eigenlijk veel handiger, minder werk en het kost minder water dan alles schoonmaken in de gootsteen en daarna voor de hygiëne nog eens heet afwassen. De glazen platen komen keurig schoon uit de machine, geweldig toch?
Ik heb in het verleden al bijna eens een koelkast weg gedaan omdat ik dacht dat ie water lekte, wat bleek, achterin zit gewoon een gaatje dat verstopt kan raken (waar dat pennetje in zit dat je eruit kunt trekken), dat even schoongemaakt en de koelkast stond er nog jaren. Het klinkt misschien heel simpel of dom voor wie het wel weet maar mij had nog niemand het ooit verteld dus tja... hoe moet je dat dan weten?
We hebben nog groot nieuws: mijn werk is gepubliceerd in een toonaangevend tijdschrift!! Vele wetenschappers en medici wachten er jaren op maar bij mij is het al gebeurd. Er staat wat van mij in "Genoeg"! :-) ;-) :-) Hihihihi. Ik had wat kampeertips ingestuurd en ze hebben er wat van gebruikt.
De tuin heeft nu weer een hoop water gekregen, het mocht ook wel weer even. Veel heeft de vakantie en de kattenterreur overleefd gelukkig. In een week zijn m'n vlierbessenstruiken bijzonder goed aangegroeid, ik heb het aangedurfd om de kattenprotectie eraf te halen bij twee ervan. De rodedodedodedendron is wonderbaarlijk genoeg ook nog bijna aan het bloeien geslagen, ik had eigenlijk niet verwacht dat het nog wat zou worden. Zo zie je maar weer.
Morgenavond komt voor het eerst de thuiskapster, gevonden via internet (gewoon wat googlen op "thuiskapster en je woonplaats" of via kapster.nl). Mijn vriendelijke en kundige kapster is door onze vaste kapperszaak ingerolen voor een nogal onvriendelijk en minder kundig type, daar hadden we het zo mee gehad. Ik heb een bezoekje gebracht aan een andere zaak maar dat was nogal prijzig. Daarbij moet ik manlief er steeds meermaals vriendelijk aan herinneren dat zijn haar tot sociaal onacceptabel niveau is gegroeid voor hij eindelijk eens tijd maakt om naar de kapper te gaan dus zo'n thuiskapster was voor ons ideaal én het scheelt natuurlijk ook in de kosten.
Ik lees de laatste tijd regelmatig artikelen (m.n. van de hand van Marieke Henselmans) over zelf haren knippen, dat is natuurlijk ook een optie. Alleen niet meer voor ons. Wij hadden ons een tondeuse met aanverwante artikelen aangeschaft zodat ik het haar van manlief zelf kon inkorten, dat ging in principe prima, het zag er ook goed uit, totdat..... Manlief zat in de badkuip en grapte nog: "doe maar zo'n gemilimeterd legerkapsel, dat heb ik vroeger ook eens gedaan, ma was kwaad joh!" Zulke opmerkingen kun je natuurlijk nooit ongestraft maken.... Er ging dus iets mis en een paar dagen later ging ma op de verjaardag van pa haast nog een keer uit d'r naad toen ze zoonlief zag. Met kerst was het nog niet echt veel beter en we hebben nog een petje moeten kopen omdat ie het zo koud had. Sindsdien mag ik vreemdgenoeg zijn haar niet meer doen, zo gek...
Hier nog tips van Marieke Henselmans over goedkoper je haar laten knippen of het zelf leren knippen.
Buiten giet het maar binnen is nog genoeg te doen, wat huishouden inhalen, de (vakantie) was, vakantiepret opruimen, etc. Ik hoop dat het vanmiddag nog wat beter wordt, we willen nog een leuk dorpje in de buurt opzoeken voor een wandeling.
In de tussentijd wordt onze de koelkast schoongemaakt, door de vaatwasser. Het hele ding past er jammergenoeg niet in maar wel alle losse onderdelen. MrPenny heeft deze methode in zijn vrijgezellenperiode ontwikkeld en het is eigenlijk veel handiger, minder werk en het kost minder water dan alles schoonmaken in de gootsteen en daarna voor de hygiëne nog eens heet afwassen. De glazen platen komen keurig schoon uit de machine, geweldig toch?
Ik heb in het verleden al bijna eens een koelkast weg gedaan omdat ik dacht dat ie water lekte, wat bleek, achterin zit gewoon een gaatje dat verstopt kan raken (waar dat pennetje in zit dat je eruit kunt trekken), dat even schoongemaakt en de koelkast stond er nog jaren. Het klinkt misschien heel simpel of dom voor wie het wel weet maar mij had nog niemand het ooit verteld dus tja... hoe moet je dat dan weten?
We hebben nog groot nieuws: mijn werk is gepubliceerd in een toonaangevend tijdschrift!! Vele wetenschappers en medici wachten er jaren op maar bij mij is het al gebeurd. Er staat wat van mij in "Genoeg"! :-) ;-) :-) Hihihihi. Ik had wat kampeertips ingestuurd en ze hebben er wat van gebruikt.
De tuin heeft nu weer een hoop water gekregen, het mocht ook wel weer even. Veel heeft de vakantie en de kattenterreur overleefd gelukkig. In een week zijn m'n vlierbessenstruiken bijzonder goed aangegroeid, ik heb het aangedurfd om de kattenprotectie eraf te halen bij twee ervan. De rodedodedodedendron is wonderbaarlijk genoeg ook nog bijna aan het bloeien geslagen, ik had eigenlijk niet verwacht dat het nog wat zou worden. Zo zie je maar weer.
Morgenavond komt voor het eerst de thuiskapster, gevonden via internet (gewoon wat googlen op "thuiskapster en je woonplaats" of via kapster.nl). Mijn vriendelijke en kundige kapster is door onze vaste kapperszaak ingerolen voor een nogal onvriendelijk en minder kundig type, daar hadden we het zo mee gehad. Ik heb een bezoekje gebracht aan een andere zaak maar dat was nogal prijzig. Daarbij moet ik manlief er steeds meermaals vriendelijk aan herinneren dat zijn haar tot sociaal onacceptabel niveau is gegroeid voor hij eindelijk eens tijd maakt om naar de kapper te gaan dus zo'n thuiskapster was voor ons ideaal én het scheelt natuurlijk ook in de kosten.
Ik lees de laatste tijd regelmatig artikelen (m.n. van de hand van Marieke Henselmans) over zelf haren knippen, dat is natuurlijk ook een optie. Alleen niet meer voor ons. Wij hadden ons een tondeuse met aanverwante artikelen aangeschaft zodat ik het haar van manlief zelf kon inkorten, dat ging in principe prima, het zag er ook goed uit, totdat..... Manlief zat in de badkuip en grapte nog: "doe maar zo'n gemilimeterd legerkapsel, dat heb ik vroeger ook eens gedaan, ma was kwaad joh!" Zulke opmerkingen kun je natuurlijk nooit ongestraft maken.... Er ging dus iets mis en een paar dagen later ging ma op de verjaardag van pa haast nog een keer uit d'r naad toen ze zoonlief zag. Met kerst was het nog niet echt veel beter en we hebben nog een petje moeten kopen omdat ie het zo koud had. Sindsdien mag ik vreemdgenoeg zijn haar niet meer doen, zo gek...
Hier nog tips van Marieke Henselmans over goedkoper je haar laten knippen of het zelf leren knippen.
Terug van het hoge zuiden
De vakantie was erg gezellig en leuk. Het weekend hebben we alles met z'n 16-en gedaan, vanaf dinsdag ging ieder een beetje ieder z'n eigen weg of in groepjes wat doen. Onze generatie was toen alweer afgereisd en hun kamers waren weer ingenomen door ooms en tantes. Dat was ook super gezellig, leuk allemaal. We hebben ons nog behoorlijk vermaakt in het labyrint bij het drielandenpunt, pap heeft het opgegeven toen ie voor de tweede keer de ingang zag maar mijn neefje en nichtje wilden natuurlijk nog wel even verder zoeken. We zijn nooit op het middelpunt aangekomen maar het was wel leuk! Met ons drietjes zijn we ook nog naar het Afrikamuseum in Cadier en Keer geweest, ook leuk op een regenachtige dag. Gister zijn we weer thuis gekomen; een van de leukste dingen van vakantie vind ik toch wel weer thuis komen.
Als je thuis komt zie je ook dingen in en aan je huis die je door "waan van de dag blindheid" niet meer ziet. Meteen even opschrijven. Ik heb de (poets)klusjes ingepland op de kalender voor komende week ipv te proberen alles meteen aan te pakken.
Vrijdag moest ik meteen na terugkomst in actie komen om nog iets te regelen voor het klimaatstraatfeest wat door mijn snuggerheid (of tijdelijke afwezigheid door behoorlijke vermoeidheid) een beetje langer duurde dan gepland. Het antwoordapparaat stond bij thuiskomst ook te knipperen, toen ik de berichten ging afluisteren hoorde ik "Hallo, met Marianne van stichting STOP (Stichting Tegen Oplichtings Praktijken), je gaat het NIET geloven maar" Ik zat al bijna te hyperventileren, nee toch hè, laat het niet waaaar zijn, niet nog een slachtoffer van mijn oplichting dat zich heeft gemeld daar. Ik weet dat er iemand voor mij was en mijn grootste schrik is dat er na mij nog meer slachtoffers zijn gevallen, dan zou ik me zo schuldig voelen dat ik niet door heb gezet samen met de stichting om verder te komen bij justitie. Het is eigenlijk belachelijk wat er gebeurd met mensen die opgelicht worden (in een relatie) ik wil niet onrespectvol zijn naar de meiden die het is overkomen aangezien het vele malen erger is natuurlijk maar onze verhalen komen precies overeen met de werkwijze van loverboys. Ik heb laatst met open mond van verbazig en verdriet gekeken naar een raportage over loverboys, ik had het wel eens gehoord van andere slachtoffers maar het leek me een beetje overdreven maar ze gaan echt net zo als loverboys te werk. Blijkbaar ziet en snapt politie en justitie dat niet. Nogmaals, aangezet worden tot prositutie is uiteraard vele-vele malen erger, geld is maar geld maar wij (slachtoffers van oplichting) maken toch ook heel wat mee en wij worden door iedereen aangewezen met "eigen schuld, dikke bult" en we hebben blijkbaar te weinig eigenwaarde. Pleur maar weer eens wat van ons bij elkaar in een zaaltje, dan zie je hele andere mensen, het kan echt iedereen gebeuren dus laat nou niet iedereen denken "dat overkomt mij toch niet".
Ik kan sinds een paar maanden eindelijk zonder me rot te voelen voorbij mijn oude woonplaats rijden. Wat daar is gebeurd en wat mensen daar denken over mij door de mensen die de aandacht van zichzelf af wilden leiden, daar kan ik toch niks meer aan doen en weet je... mijn oplichter heeft misschien wel heel veel geld van mij, dat is nu al lang op en hij zal nooit kunnen hebben wat ik heb... Ik heb een super leuk gezin, een fijne en eerlijke relatie en ik kan mezelf in de spiegel aankijken, ik heb eigenlijk alles wat ik wil (behalve een fijne baan). Hij zal nooit een eerlijk en oprechte relatie met wie dan ook kunnen hebben omdat ie verdomd goed weet wat ie achterhoud en hij zal altijd achterom moeten kijken en voorzichtig moeten zijn (ook omdat ie wel meer financiele wandaden op z'n kerfstok heeft), hij zal nooit tevreden zijn met wat hij heeft, hij zal nooit in het reine komen met zichzelf en zijn trots, hij zal nooit rust vinden. Hij had het altijd over "winnen" en "Als je wint, heb je vrienden", IK heb uiteindelijk gewonnen met nul tegen alles! Dikke neus! Het enige wat ik wel verloren heb ik mijn vertrouwen in mensen en de drang om de underdogs altijd te willen helpen maar ik was blijkbaar echt veel te goed van vertrouwen en van mijn goedheid is ook wel genoeg misbruik gemaakt dus wat minder kon misschien ook geen kwaad. Ik kreeg van Marianne van stichting STOP nog een goede tip: vraag altijd op je pinbon als je pint in een winkel en gooi ook nooit je pinbon van de geldautomaat weg in een prullenbak. Criminelen kunnen tegenwoordig blijkbaar ook met pinbonnen al genoeg om je bankrekening leeg te plukken. Neem ook geen te makkelijke wachtwoorden en verander ze regelmatig.
Het klimaatstraatfeest was vandaag, het was heel leuk geworden. Jammergenoeg alleen wat kort voor Sarah en mij, we moesten allebei echt naar huis om te gaan slapen.
Sarah heeft een enerverende week gehad, zoveel gezichten en mensen om haar heen, toch even iets afwijkend ritme en alles een beetje anders maar ze deed het super.
Het viel onze familie op dat het zo'n makkelijk en rustig kindje is en we hebben daar zelfs complimenten over gekregen (terwijl ik commentaar en bemoeienis verwachtte) omdat dat toch ook iets te maken zou moeten hebben met hoe wij het doen.
Vanaf woensdagavond kwamen er toch wat traantjes, het zal wel een speedy-sprongetje geweest zijn. Woensdagavond was ze verdrietig en ging het "mamamaaaahmaaah" maar dat hadden we wel vaker gehoord bij verdriet dus we dachten dat het weer toeval was, de volgende ochtend kon ze ineens zeggen "papapapawapaah", het klonk iedereen echt als "papa"! Als we nu tegen haar "papa" zeggen begint ze te lachen en brabbelen en bij "mama" komt er geen reactie of kijkt ze een beetje moeilijk, tja, verschil moet er wezen... We hebben niet het idee dat ze weet wat papa en mama nou betekent, papa is gewoon een leuk woord.
Dezelfde dag kreeg ze d'r teentjes ineens toch in haar mondje. Opa heeft haar ook geleerd om een "high five" te geven en te zwaaien, dat zat er zo in, wonderbaarlijk!
Vrijdag heeft ze ook nog voor het eerst in een kinderstoel gezeten en met veel smaak (en smerigheid) een babykoek gegeten.
Gister, toen ik met m'n klimaatstraatdoos liep te leuren werd ik ook nog gebeld door manlief die oppergelukkig in m'n oor gilde dat Sarah zich voor het eerst had omgedraaid naar haar buik (andersom kon ze al maar op een of andere manier lukt 't nu niet meer...). Pfff... als 't kind niet moe is van al die ontwikkelingen, dan zijn wij het wel! Het gaat nu wel ineens heel hard, huuuuuuuuuu. Ik vind het ook doodeng eigenlijk dat ze zich nu in bedje kan omdraaien (vooral omdat we net gehoord hebben van een kindje van 8 maanden dat gestikt is in bedje, dat was een petekindje van mijn nicht, wat verschrikkelijk voor de ouders en alle familie en vrienden!!!). Ik hoop maar dat ze gaat huilen als ze zichzelf niet meer terug kan draaien op haar rug, ze doet dat nu wel als het zelf niet lukt of als iets anders niet lukt. Vandaag heb ik de wandelwagen op het onderstel vastgezet en de wieg klaar gezet om op te ruimen naar zolder. Wat een veranderingen allemaal!!!!
Nog een verandering thuis: er heeft iemand het onzalige idee gehad om een haan te gaan houden in een woonwijk. Ik vond het eerst nog wel grappig maar het stomme beest staat niet goed afgesteld en stond vanmorgen om half 5 dus al te koeren en toen ik vanmiddag wilde slapen ben ik eens gaan tellen voor de lol (ook om in slaap te vallen); heer haan liet zich gemiddeld om de 50 seconden horen. Als ik toch een kip was die de hele dag bij die haan moest zitten dan had ik m'n puntige poot al lang bij die haan ergens geplant waar het past. Hagel voeren vanuit een buks mag ook van mij, grrrrr.... Zou dat beest nou niet even aan z'n stembandje geopereerd kunnen worden, da's toch ook in tegenwoordig onder alles dat kraait??
Als je thuis komt zie je ook dingen in en aan je huis die je door "waan van de dag blindheid" niet meer ziet. Meteen even opschrijven. Ik heb de (poets)klusjes ingepland op de kalender voor komende week ipv te proberen alles meteen aan te pakken.
Vrijdag moest ik meteen na terugkomst in actie komen om nog iets te regelen voor het klimaatstraatfeest wat door mijn snuggerheid (of tijdelijke afwezigheid door behoorlijke vermoeidheid) een beetje langer duurde dan gepland. Het antwoordapparaat stond bij thuiskomst ook te knipperen, toen ik de berichten ging afluisteren hoorde ik "Hallo, met Marianne van stichting STOP (Stichting Tegen Oplichtings Praktijken), je gaat het NIET geloven maar" Ik zat al bijna te hyperventileren, nee toch hè, laat het niet waaaar zijn, niet nog een slachtoffer van mijn oplichting dat zich heeft gemeld daar. Ik weet dat er iemand voor mij was en mijn grootste schrik is dat er na mij nog meer slachtoffers zijn gevallen, dan zou ik me zo schuldig voelen dat ik niet door heb gezet samen met de stichting om verder te komen bij justitie. Het is eigenlijk belachelijk wat er gebeurd met mensen die opgelicht worden (in een relatie) ik wil niet onrespectvol zijn naar de meiden die het is overkomen aangezien het vele malen erger is natuurlijk maar onze verhalen komen precies overeen met de werkwijze van loverboys. Ik heb laatst met open mond van verbazig en verdriet gekeken naar een raportage over loverboys, ik had het wel eens gehoord van andere slachtoffers maar het leek me een beetje overdreven maar ze gaan echt net zo als loverboys te werk. Blijkbaar ziet en snapt politie en justitie dat niet. Nogmaals, aangezet worden tot prositutie is uiteraard vele-vele malen erger, geld is maar geld maar wij (slachtoffers van oplichting) maken toch ook heel wat mee en wij worden door iedereen aangewezen met "eigen schuld, dikke bult" en we hebben blijkbaar te weinig eigenwaarde. Pleur maar weer eens wat van ons bij elkaar in een zaaltje, dan zie je hele andere mensen, het kan echt iedereen gebeuren dus laat nou niet iedereen denken "dat overkomt mij toch niet".
Ik kan sinds een paar maanden eindelijk zonder me rot te voelen voorbij mijn oude woonplaats rijden. Wat daar is gebeurd en wat mensen daar denken over mij door de mensen die de aandacht van zichzelf af wilden leiden, daar kan ik toch niks meer aan doen en weet je... mijn oplichter heeft misschien wel heel veel geld van mij, dat is nu al lang op en hij zal nooit kunnen hebben wat ik heb... Ik heb een super leuk gezin, een fijne en eerlijke relatie en ik kan mezelf in de spiegel aankijken, ik heb eigenlijk alles wat ik wil (behalve een fijne baan). Hij zal nooit een eerlijk en oprechte relatie met wie dan ook kunnen hebben omdat ie verdomd goed weet wat ie achterhoud en hij zal altijd achterom moeten kijken en voorzichtig moeten zijn (ook omdat ie wel meer financiele wandaden op z'n kerfstok heeft), hij zal nooit tevreden zijn met wat hij heeft, hij zal nooit in het reine komen met zichzelf en zijn trots, hij zal nooit rust vinden. Hij had het altijd over "winnen" en "Als je wint, heb je vrienden", IK heb uiteindelijk gewonnen met nul tegen alles! Dikke neus! Het enige wat ik wel verloren heb ik mijn vertrouwen in mensen en de drang om de underdogs altijd te willen helpen maar ik was blijkbaar echt veel te goed van vertrouwen en van mijn goedheid is ook wel genoeg misbruik gemaakt dus wat minder kon misschien ook geen kwaad. Ik kreeg van Marianne van stichting STOP nog een goede tip: vraag altijd op je pinbon als je pint in een winkel en gooi ook nooit je pinbon van de geldautomaat weg in een prullenbak. Criminelen kunnen tegenwoordig blijkbaar ook met pinbonnen al genoeg om je bankrekening leeg te plukken. Neem ook geen te makkelijke wachtwoorden en verander ze regelmatig.
Het klimaatstraatfeest was vandaag, het was heel leuk geworden. Jammergenoeg alleen wat kort voor Sarah en mij, we moesten allebei echt naar huis om te gaan slapen.
Sarah heeft een enerverende week gehad, zoveel gezichten en mensen om haar heen, toch even iets afwijkend ritme en alles een beetje anders maar ze deed het super.
Het viel onze familie op dat het zo'n makkelijk en rustig kindje is en we hebben daar zelfs complimenten over gekregen (terwijl ik commentaar en bemoeienis verwachtte) omdat dat toch ook iets te maken zou moeten hebben met hoe wij het doen.
Vanaf woensdagavond kwamen er toch wat traantjes, het zal wel een speedy-sprongetje geweest zijn. Woensdagavond was ze verdrietig en ging het "mamamaaaahmaaah" maar dat hadden we wel vaker gehoord bij verdriet dus we dachten dat het weer toeval was, de volgende ochtend kon ze ineens zeggen "papapapawapaah", het klonk iedereen echt als "papa"! Als we nu tegen haar "papa" zeggen begint ze te lachen en brabbelen en bij "mama" komt er geen reactie of kijkt ze een beetje moeilijk, tja, verschil moet er wezen... We hebben niet het idee dat ze weet wat papa en mama nou betekent, papa is gewoon een leuk woord.
Dezelfde dag kreeg ze d'r teentjes ineens toch in haar mondje. Opa heeft haar ook geleerd om een "high five" te geven en te zwaaien, dat zat er zo in, wonderbaarlijk!
Vrijdag heeft ze ook nog voor het eerst in een kinderstoel gezeten en met veel smaak (en smerigheid) een babykoek gegeten.
Gister, toen ik met m'n klimaatstraatdoos liep te leuren werd ik ook nog gebeld door manlief die oppergelukkig in m'n oor gilde dat Sarah zich voor het eerst had omgedraaid naar haar buik (andersom kon ze al maar op een of andere manier lukt 't nu niet meer...). Pfff... als 't kind niet moe is van al die ontwikkelingen, dan zijn wij het wel! Het gaat nu wel ineens heel hard, huuuuuuuuuu. Ik vind het ook doodeng eigenlijk dat ze zich nu in bedje kan omdraaien (vooral omdat we net gehoord hebben van een kindje van 8 maanden dat gestikt is in bedje, dat was een petekindje van mijn nicht, wat verschrikkelijk voor de ouders en alle familie en vrienden!!!). Ik hoop maar dat ze gaat huilen als ze zichzelf niet meer terug kan draaien op haar rug, ze doet dat nu wel als het zelf niet lukt of als iets anders niet lukt. Vandaag heb ik de wandelwagen op het onderstel vastgezet en de wieg klaar gezet om op te ruimen naar zolder. Wat een veranderingen allemaal!!!!
Nog een verandering thuis: er heeft iemand het onzalige idee gehad om een haan te gaan houden in een woonwijk. Ik vond het eerst nog wel grappig maar het stomme beest staat niet goed afgesteld en stond vanmorgen om half 5 dus al te koeren en toen ik vanmiddag wilde slapen ben ik eens gaan tellen voor de lol (ook om in slaap te vallen); heer haan liet zich gemiddeld om de 50 seconden horen. Als ik toch een kip was die de hele dag bij die haan moest zitten dan had ik m'n puntige poot al lang bij die haan ergens geplant waar het past. Hagel voeren vanuit een buks mag ook van mij, grrrrr.... Zou dat beest nou niet even aan z'n stembandje geopereerd kunnen worden, da's toch ook in tegenwoordig onder alles dat kraait??
vrijdag 21 mei 2010
bijna weg
Gisteravond laat stond ik nog voor de tweede keer aardappelzetmeel op Sarah's schoentjes te strooien. Het heeft afgelopen nacht ingetrokken en nu geven ze niet meer af. Je ziet echt niet meer dat ze oorspronkelijk blauw waren. Leuk dat het gelukt is.
Ik ga nu verder met inpakken, ik moet nog best wat inpakken (moest even in m'n mail kijken wat we wel en niet mee moesten nemen aan beddegoed, linnengoed etc.), als 't maar allemaal in de auto past!
Ik ga nu verder met inpakken, ik moet nog best wat inpakken (moest even in m'n mail kijken wat we wel en niet mee moesten nemen aan beddegoed, linnengoed etc.), als 't maar allemaal in de auto past!
donderdag 20 mei 2010
Zelf je schoenen repareren en/of verven
Sarah heeft op dit moment wel 2 paar (sok) slofjes maar die zijn behoorlijk warm nu. Twijffel of ik toch nog iets moest kopen voor nu (volgende maat staat al wel klaar) Ik ben in haar kastje voor de zekerheid nog eens in de schoentjesbak gedoken. Daar zitten vooral schoentjes in die ik heb gekregen. En jawel, ik vond een donkerblauw paar dat haar nu past en niet zo warm is. Donkerblauwe kleertjes heeft ze alleen bijna niet, wel erg jongetjesachtig ook. Ik heb ze dus zwart gemaakt met van die vloeibare schoenpoets. Zwart past overal bij... Het is goed gelukt alleen... na een paar uur gaven ze nog zwart af! Ik heb wat geborsteld maar het mocht niet baten. Toen heb ik ze ingespoten met waterafstotende spray en dat heeft het bijna verholpen. Ik heb net de tip gelezen dat je er talkpoeder op kunt strooien om de overtollige schoenpoets op te nemen (dan kan maizena ook net zo goed, geldt ook voor kapotte babybillen hoorde ik van een vriendin), dat nog maar eens proberen.
Net heb ik toch nog maar eens gezocht en jawel hoor, je kunt het toch weer krijgen, artikelen om zelf je schoenen te verzolen, lijmen en verven, via internet (of, als je in de gelukkige omstandigheid bent dat je niet ver van Utreg woont, kun je het gaan halen, het is gewoon bij een schoenmaker in winkelcentrum Overvecht)
http://www.schoen-/onderhoud.nl/contents/nl/d26_doehetzelf_zolen_hakken.html en je kunt er ook schoenverf in 42 kleuren bestellen. Mooi om te weten, er zijn hier ook nog wel wat schoenen en tassen die met wat kleur weer bijgewerkt kunnen worden en dan weer langer mee kunnen.
http://www.schoen-/onderhoud.nl/contents/nl/d26_doehetzelf_zolen_hakken.html en je kunt er ook schoenverf in 42 kleuren bestellen. Mooi om te weten, er zijn hier ook nog wel wat schoenen en tassen die met wat kleur weer bijgewerkt kunnen worden en dan weer langer mee kunnen.
Ik heb pas mijn nieuwe handtas in gebruik genomen (in mijn geval altijd een rugzakmoddelletje, vind ik veel handiger). Ik heb een canvas tasje kunnen kopen op de markt voor 5 euro een tijd terug. Het ziet er veel steviger uit en ik denk er langer mee te doen dan met de vorige van nep-leer. Ik heb gewacht tot m'n "oude" tas echt niet meer goed was (het zag er al langer niet meer zo goed uit, er stak zo hier en daar wat uit aan onderdelen met wat krassen en scheurtjes maar hij deed het nog als tas, tot er nog wat afbrak, zat eraan te komen) en m'n nieuwe tas zo lang apart gelegd. De oude tas heb ik wel bewaard, ik kan de hengsels of de rits misschien nog hergebruiken en ik kan het tasje zelf nog (misschien ophangen aan een haak en )gebruiken om er dingen in op te bergen achter de ritsjes.
Nou koop ik graag zwarte tassen, mobiele telefoons en (sleutel)beursjes, zie die maar eens terug te vinden in een zwarte tas. De tip van een vriendin van vroeger schoot me te binnen; gewoon een lichtgekleurde tas in je zwarte tas stoppen en daar je zwarte spullen in doen, dan zie je het wel. In mijn tas zit nu ook weer standaard een nagevuld flesje water, anders kom ik weer in de verleiding om drinken te kopen ergens als ik dorst krijg als ik boodschappen ben doen of onderweg ben.
Wat is er nu trouwens veel rotzooi voor kinderen en het WK te krijgen of sparen bij zoveel winkels! Ongelooflijk, je kunt geen winkel binnenlopen of ze hebben wel weer wat. Jammer ook dat al die winkels niet wat duurzamere producten of speelgoed kunnen verzinnen, binnenkort liggen al die plastic fröbels weer bij het afval, jammer hoor.
Sarah is deze week al aan het oefenen voor het WK van 2030 met haar bal. Ook leuk om samen mee te spelen. Ik rol de bal naar haar toe en ze friemelt er wat mee tot ze er niet meer bij kan (denk niet dat ze het al bewust mijn kant op speelt), dan pak ik 'em weer en rol ik de bal weer terug, dikke pret. Ik begin alleen het idee te krijgen dat Sarah van al haar lieve oudere vriendjes en vriendinnetjes op het kinderdagverblijf iets geleerd heeft: als je niet meer bij een speeltje kunt, zet je het op een brullen en zie daar, er komt iemand aan om het je weer aan te geven! Nou, dat vind ik niet zo'n goede gewoonte om aan te leren, dat je door huilen krijgt wat je wil. Maar ach, ze is nog zo klein dus ik geef het wel hoor, maar ik spring er niet meteen voor op of ik maak even af waar ik mee bezig ben, ze moet ook leren om even te wachten.
Manlief is nu op weg naar huis, als hij thuis is, begint onze vakantie. Ik heb al een inpaklijst klaar liggen zodat we vanavond en morgen kunnen gaan inpakken en dan.... en route.
TOT OVER EEN WEEK!!
maandag 17 mei 2010
Van links naar rechts: vanmorgen thee gezet en in een thermoskan gedaan, zo hoef ik niet steeds opnieuw water te koken. Het olijfolieflesje gebruik ik voor het afwasmiddel omdat a. het onder uit het kastje moest vanwege Mini voor later, b. manlief nogal scheutig was in het gebruik, er komt nu minder afwasmiddel uit de opening van de fles en je hebt er ook nog eens maar een hand voor nodig. Rechts van de kraan staat een waterkan om (koud) water op te vangen terwijl ik wacht tot de kraan warm wordt, dat water gebruik ik weer om thee te zetten, koken, de planten water te geven, etc. Het spaart weer wat water (tip komt van Treemagotchi) en eigenlijk is water op kamertemperatuur ook nog beter voor de planten. De grote gieter voor het buitenwerk staat nu naast de achterdeur, als ik het water niet ergens anders nodig heb, gooi ik het even daar in. Ik was hier bezig om zelf fruithap te maken, ik kom er steeds meer achter dan mijn apparaatje niet zo handig is voor "gevorderde" babyhapjes, het maakt alles TE fijn, ik ga maar overstappen op de vork, staafmixer en roerzeef. Het gepureerde fruit lepel ik in ijsvormpjes die in een afgesloten zakje in de vriezer gaan. De volgende dag maak ik de blokjes los van hun vormpje en stop ik ze in afsluitbare zakjes waar ik op zet wat er in zit. Wij hadden toevallig pijltjes en zeebanket vormpjes, laatst moest de leidster van het KDV wel lachen toen ik hardop ging uitrekenen hoeveel gram ongeveer errr... even denken twee pijltjes rijst en 3 schelpjes groenten was.
In de kan zitten appelschillen, met wat warm water erbij, een theezakje en wat suiker maak ik daar lekkere appelthee van.
Ik moet de laatste week tot mijn grote frustratie steeds meer onder ogen zien dat het nog niet zo goed gaat met mijn herstel als ik zou willen en ik vaak denk. Ik ben nog heel veel en behoorlijk vermoeid, het valt enorm tegen dus. Ik had gedacht snel weer genoeg energie op te bouwen en weer "gewoon" alles te kunnen doen wanneer en hoe vaak/veel ik wilde. Ik heb in principe ook wel energie maar m'n lijf wil blijkbaar dus (nog) niet. Het dieptepunt was wel dat ik zaterdag de energie en kracht niet meer had om Sarah nog op te tillen en dat alleen omdat ik twee dagen achter elkaar 's middags niet ben gaan slapen/rusten en nog een uurtje had gesport. Dat is wel hard aangekomen, bah. Ik voel me net 3 ipv 33 omdat ik nog 's middags een slaapje moet doen. Er zijn natuurlijk ergere dingen.. maar ook wel leukere..
Maandag heb ik wat was gedaan en maar meteen m'n kledingkast uitgemest, er is een vuilniszak afgevoerd naar het goede doel en ik heb een zak gemaakt met kleren waar ik de stof nog van kan gebruiken/ van plan ben te gebruiken om iets voor mezelf of Mini te (ver)maken. Ik bewaar het een jaar, is er dan niets mee gedaan, dan gaat het alsnog weg. Ik ben nu makkelijker met afvoeren maar toen ik dat nog niet was deed ik dat wel vaker met opruimen, spullen in een zak stoppen, afsluiten, datum erop en als je er een jaar lang niet aan bent gekomen, heb je het dus waarschijnlijk niet nodig. Vinden jullie nou trouwens niet dat mijn overtreding met de tuniek op mijn "een half jaar geen nieuwe kleding kopen -belofte" is ingelost nu ik ook nog kleren heb weg gedaan ;-))). Ik moet trouwens wel echt wat gaan afvallen, anders heb ik alsnog extra kleren nodig.....sjips...
Mini is nu een half jaar en hoeft geen hypo-allergene voeding meer, ik ben maar meteen overgestapt op een voordelig huismerk. Wij hebben zo het idee dat er in al die pakken zo ongeveer hetzelfde zit, als het al niet van dezelfde fabriek komt, dan vanwege wettelijke bepalingen. Ik geloof dat het huismerk van AH uit de fabriek van Friso komt, ik weet niet waar bonbébé vandaan komt maar het zal vast even goed zijn.
In onze kliko heb ik nog een plastic afval zak gehangen, voor die plastic dingetjes die kunnen gaan ruiken (vleeswarenverpakkingen, etc.). Manlief gooide daarom vaak nog plastic bij het restafval, nu hopelijk niet meer. We zullen de zak wel af en toe naar boven moeten halen zodat ie nog tussen het restafval uit getrokken kan worden maar volgens mij gaat het wel werken.
In de kan zitten appelschillen, met wat warm water erbij, een theezakje en wat suiker maak ik daar lekkere appelthee van.
Ik moet de laatste week tot mijn grote frustratie steeds meer onder ogen zien dat het nog niet zo goed gaat met mijn herstel als ik zou willen en ik vaak denk. Ik ben nog heel veel en behoorlijk vermoeid, het valt enorm tegen dus. Ik had gedacht snel weer genoeg energie op te bouwen en weer "gewoon" alles te kunnen doen wanneer en hoe vaak/veel ik wilde. Ik heb in principe ook wel energie maar m'n lijf wil blijkbaar dus (nog) niet. Het dieptepunt was wel dat ik zaterdag de energie en kracht niet meer had om Sarah nog op te tillen en dat alleen omdat ik twee dagen achter elkaar 's middags niet ben gaan slapen/rusten en nog een uurtje had gesport. Dat is wel hard aangekomen, bah. Ik voel me net 3 ipv 33 omdat ik nog 's middags een slaapje moet doen. Er zijn natuurlijk ergere dingen.. maar ook wel leukere..
Maandag heb ik wat was gedaan en maar meteen m'n kledingkast uitgemest, er is een vuilniszak afgevoerd naar het goede doel en ik heb een zak gemaakt met kleren waar ik de stof nog van kan gebruiken/ van plan ben te gebruiken om iets voor mezelf of Mini te (ver)maken. Ik bewaar het een jaar, is er dan niets mee gedaan, dan gaat het alsnog weg. Ik ben nu makkelijker met afvoeren maar toen ik dat nog niet was deed ik dat wel vaker met opruimen, spullen in een zak stoppen, afsluiten, datum erop en als je er een jaar lang niet aan bent gekomen, heb je het dus waarschijnlijk niet nodig. Vinden jullie nou trouwens niet dat mijn overtreding met de tuniek op mijn "een half jaar geen nieuwe kleding kopen -belofte" is ingelost nu ik ook nog kleren heb weg gedaan ;-))). Ik moet trouwens wel echt wat gaan afvallen, anders heb ik alsnog extra kleren nodig.....sjips...
Mini is nu een half jaar en hoeft geen hypo-allergene voeding meer, ik ben maar meteen overgestapt op een voordelig huismerk. Wij hebben zo het idee dat er in al die pakken zo ongeveer hetzelfde zit, als het al niet van dezelfde fabriek komt, dan vanwege wettelijke bepalingen. Ik geloof dat het huismerk van AH uit de fabriek van Friso komt, ik weet niet waar bonbébé vandaan komt maar het zal vast even goed zijn.
In onze kliko heb ik nog een plastic afval zak gehangen, voor die plastic dingetjes die kunnen gaan ruiken (vleeswarenverpakkingen, etc.). Manlief gooide daarom vaak nog plastic bij het restafval, nu hopelijk niet meer. We zullen de zak wel af en toe naar boven moeten halen zodat ie nog tussen het restafval uit getrokken kan worden maar volgens mij gaat het wel werken.
zaterdag 15 mei 2010
afgelopen week...
Deze week een en ander in de tuin geplant, de peulen, de pompoen, de boerenkool, worteltjes. Annemiek had nog gewaarschuwd in haar mijmeringen om de jonge plantjes niet teveel te verwennen en dat heb ik me denk ik iets te veel ter harte genomen toen, het was nu kurkdroog allemaal. Alle begin..... Van de boerenkool zag ik nog niet zo nog wat worden dus ik heb nog maar wat gezaaid daarvan. De paksoy zag er ook wat treurig uit dus dat ook maar voor de zekerheid wat gezaaid.
De peultjes kunnen omhoog klimmen aan een touw dat ik aan de schutting heb gemaakt. Ik ben eerst begonnen met een stukje tak, daar wat draad omheen gewikkeld, in de grond gestoken, de draad over een plank van de schutting gehaald en weer terug, beneden weer om een takje dat weer in de grond ging en weer terug omhoog, etc, etc. Ook een stukkie voordeliger dan gaas of andere contrapties die ik nog niet in huis heb.
Nu ik wat meer aan de tuin doe, wordt ik he-le-maal gek van de katten. Onze buurt is vergeven van die krengen op pootjes die m'n nieuwe struiken snoeien, m'n pas geharkte tuintje overhoop halen en m'n jonge (boerenkool) plantjes hebben uitgegraven en opgevreten. Ik vind katten normaal gezien heel leuk, als ik er op straat eentje zie of als er eentje mauwt ga ik op m'n hurken zitten om ff te kroelen maar nu is de liefde dus wel ernstig bekoeld. Ik heb maar anti-katten korrels gekocht en gestrooid en daarna kwam natuurlijk iedereen met tips... zoals:
Koffiedrap - heeft bij ons niet geholpen
Afrikaantjes planten - lijkt succesvol bij schoonzus
Knoflook - de kattenkorrels ruiken er ook naar dus lijkt me wel een optie
Cacaodoppen strooien - werkt niet bij schoonzus
Turfmolf strooien - resultaat niet bekend, lijkt mij in de categorie koffiedrap
Samen met Sarah nog naar het winkelcentrum geweest om billendoekjes en homeopatische druppeltjes voor haar te kopen, van te voren had ik gekeken op voordeelmuis waar de doekjes in de aanbieding waren. Dat bleek bij Etos te zijn, ook weer een babyzegel erbij. Niet dat ik echt iets spaar, ik laat me niet meer leiden door spaaracties. Ik neem die babyzegels gewoon aan en als ik m'n kaart nog eens vol krijg is het leuk en zo niet geef ik het wel aan iemand weg. Ik heb van de week nog een collega van m'n man blij gemaakt met m'n oude DE-zegels (koop ik al jaren niet meer).
Deze week was het ook weer tijd om alle saldi bij elkaar op te tellen. We zijn er niet op achteruit gegaan w.b.t. spaargeld/vermogen maar we hadden er eigenlijk veel meer op vooruit moeten gaan dan we gedaan hebben. Dat komt omdat we in principe uitgaan van een stuk minder salaris voor mij omdat ik wist dat ik werkloos zou worden c.q. dat mijn inkomen nog gaat dalen ergens dit jaar. Alles wat ik meer binnen krijg boven wat wij berekend hebben, stort ik af naar de gezamelijke spaarrekening.
Nu had ik al het idee dat het niet helemaal goed meer ging maar het was nog erger, de gezamelijke rekening stond zelfs meer dan 300 rood, dat hebben we nog nooit voor elkaar gekregen. Het zijn net wel dure maanden geweest; gemeentebelasting betaald, we hebben nu de kosten voor kinderopvang erbij, dat weekend weg heeft ook wat gekost..etc., etc. maar wat ik ook al vermoedde klopte ook; we geven veel meer aan boodschappen uit dan begroot. Daar ben ik achter gekomen toen ik weer Rekening Overzicht Offline heb geïnstalleerd op mijn computer en de mutaties vanaf januari heb geimporteerd en aan posten heb gehangen (handig programma'tje, zeker als je meerdere rekeningen hebt, zie link). Toch maar weer eens een kasboek bij gaan houden en maar eens per week boodschappen doen (ik ga nu vaak met Sarah wandelen en dan heb ik graag een doel en daarom ben ik de boodschappen verspreid door de week gaan doen maar je neemt zo makkelijk wat meer mee).
We hebben een fijne spaarbuffer maar als we nu geld verspillen en het beter kan, vind ik het zonde. Ik weet nog niet hoe mijn toekomst eruit ziet wbt werken dus ik heb zoiets van: nu sparen nu het nog kan...
De peultjes kunnen omhoog klimmen aan een touw dat ik aan de schutting heb gemaakt. Ik ben eerst begonnen met een stukje tak, daar wat draad omheen gewikkeld, in de grond gestoken, de draad over een plank van de schutting gehaald en weer terug, beneden weer om een takje dat weer in de grond ging en weer terug omhoog, etc, etc. Ook een stukkie voordeliger dan gaas of andere contrapties die ik nog niet in huis heb.
Nu ik wat meer aan de tuin doe, wordt ik he-le-maal gek van de katten. Onze buurt is vergeven van die krengen op pootjes die m'n nieuwe struiken snoeien, m'n pas geharkte tuintje overhoop halen en m'n jonge (boerenkool) plantjes hebben uitgegraven en opgevreten. Ik vind katten normaal gezien heel leuk, als ik er op straat eentje zie of als er eentje mauwt ga ik op m'n hurken zitten om ff te kroelen maar nu is de liefde dus wel ernstig bekoeld. Ik heb maar anti-katten korrels gekocht en gestrooid en daarna kwam natuurlijk iedereen met tips... zoals:
Koffiedrap - heeft bij ons niet geholpen
Afrikaantjes planten - lijkt succesvol bij schoonzus
Knoflook - de kattenkorrels ruiken er ook naar dus lijkt me wel een optie
Cacaodoppen strooien - werkt niet bij schoonzus
Turfmolf strooien - resultaat niet bekend, lijkt mij in de categorie koffiedrap
Samen met Sarah nog naar het winkelcentrum geweest om billendoekjes en homeopatische druppeltjes voor haar te kopen, van te voren had ik gekeken op voordeelmuis waar de doekjes in de aanbieding waren. Dat bleek bij Etos te zijn, ook weer een babyzegel erbij. Niet dat ik echt iets spaar, ik laat me niet meer leiden door spaaracties. Ik neem die babyzegels gewoon aan en als ik m'n kaart nog eens vol krijg is het leuk en zo niet geef ik het wel aan iemand weg. Ik heb van de week nog een collega van m'n man blij gemaakt met m'n oude DE-zegels (koop ik al jaren niet meer).
Deze week was het ook weer tijd om alle saldi bij elkaar op te tellen. We zijn er niet op achteruit gegaan w.b.t. spaargeld/vermogen maar we hadden er eigenlijk veel meer op vooruit moeten gaan dan we gedaan hebben. Dat komt omdat we in principe uitgaan van een stuk minder salaris voor mij omdat ik wist dat ik werkloos zou worden c.q. dat mijn inkomen nog gaat dalen ergens dit jaar. Alles wat ik meer binnen krijg boven wat wij berekend hebben, stort ik af naar de gezamelijke spaarrekening.
Nu had ik al het idee dat het niet helemaal goed meer ging maar het was nog erger, de gezamelijke rekening stond zelfs meer dan 300 rood, dat hebben we nog nooit voor elkaar gekregen. Het zijn net wel dure maanden geweest; gemeentebelasting betaald, we hebben nu de kosten voor kinderopvang erbij, dat weekend weg heeft ook wat gekost..etc., etc. maar wat ik ook al vermoedde klopte ook; we geven veel meer aan boodschappen uit dan begroot. Daar ben ik achter gekomen toen ik weer Rekening Overzicht Offline heb geïnstalleerd op mijn computer en de mutaties vanaf januari heb geimporteerd en aan posten heb gehangen (handig programma'tje, zeker als je meerdere rekeningen hebt, zie link). Toch maar weer eens een kasboek bij gaan houden en maar eens per week boodschappen doen (ik ga nu vaak met Sarah wandelen en dan heb ik graag een doel en daarom ben ik de boodschappen verspreid door de week gaan doen maar je neemt zo makkelijk wat meer mee).
We hebben een fijne spaarbuffer maar als we nu geld verspillen en het beter kan, vind ik het zonde. Ik weet nog niet hoe mijn toekomst eruit ziet wbt werken dus ik heb zoiets van: nu sparen nu het nog kan...
dinsdag 11 mei 2010
Nog even terugblikken op mijn eerste moederdag. Ik voelde me net zoals ik me voelde toen ik jong en jarig was, zo leuk en ook spannend. Mannie en Sarah waren naar beneden voor de fles en het ontbijt maken en ik moest nog even boven blijven. Ik heb nog wat kleding opgeruimt en de nachtkastjes voor de foto's van m'n eerste moederdag ontbijt en toen moest ik nog wat wachten... pfff... Via de babyfoon manlief opgeroepen of hij Sarah niet alvast naar boven wilde brengen zodat ik alvast lekker kon knuffelen en spelen. "Oh", was het antwoord, "je mag zo naar beneden komen, ik ben bijna klaar!". Naar beneden??! Oh... (Zoals ik al tegen mijn zus zei toen ik die aan de lijn had en ik mijn beklag deed en zij al had geroepen "Wat? Niet op bed?" "Tja, het enige wat je kunt doen is er een keer subtiel iets van zeggen hè?" Vanaf de bank ging het "nouououhhh..")
Van Sarah kreeg ik een sieradendoosje met haar voetafdruk erop (met elf tenen maar dat is nou net zo leuk, ze heeft natuurlijk weer niet stil kunnen zitten). Van mannie kreeg ik een hele lieve kaart met lieve lovende woorden. Tranen met tuiten natuurlijk. Daarna had ik eigenlijk al niets meer hoeven te krijgen, voor mij was het zo al helemaal goed. Ik zeg manlief regelmatig dat ik liever een lief briefje, kaartje, desnoods een post-it krijg of iets zelfgemaakts (behalve konijnenhokken maar dat is een ander verhaal) dan een cadeau maar ja... toch krijg regelmatig toch nog iets en da's he-le-maal niet erg hoor ;-). Ik werd dus nog verwend met een lavendel douche-bad-body-massage olie pretpakket, precies goed, manlief kent mij goed. We vonden het allebei ook wel zo leuk omdat het zo'n typisch moederdagcadeau is, lekker fout, lekker leuk, echt moederdag, yeahhh..:-).
Ik had ook gevraagd of we ook een burgerlijk moederdaguitje zouden gaan doen, daar was ook aan gedacht, ik mocht wat uitkiezen en een paar uur later waren we in het openluchtmuseum (ik dacht ook aan dierentuin maar da's weer nog leuker als Sarah groter is, openluchtmuseum is gratis (MK) dus als het dan niet gaat met Sarah is er geen man over boord). We zijn niet heel ver gekomen eigenlijk omdat we laat daar waren en hier en daar wat gekletst hebben met mensen die we daar kennen en toen moest Sarah alweer eten maar het was eigenlijk prima.
Van Sarah kreeg ik een sieradendoosje met haar voetafdruk erop (met elf tenen maar dat is nou net zo leuk, ze heeft natuurlijk weer niet stil kunnen zitten). Van mannie kreeg ik een hele lieve kaart met lieve lovende woorden. Tranen met tuiten natuurlijk. Daarna had ik eigenlijk al niets meer hoeven te krijgen, voor mij was het zo al helemaal goed. Ik zeg manlief regelmatig dat ik liever een lief briefje, kaartje, desnoods een post-it krijg of iets zelfgemaakts (behalve konijnenhokken maar dat is een ander verhaal) dan een cadeau maar ja... toch krijg regelmatig toch nog iets en da's he-le-maal niet erg hoor ;-). Ik werd dus nog verwend met een lavendel douche-bad-body-massage olie pretpakket, precies goed, manlief kent mij goed. We vonden het allebei ook wel zo leuk omdat het zo'n typisch moederdagcadeau is, lekker fout, lekker leuk, echt moederdag, yeahhh..:-).
Ik had ook gevraagd of we ook een burgerlijk moederdaguitje zouden gaan doen, daar was ook aan gedacht, ik mocht wat uitkiezen en een paar uur later waren we in het openluchtmuseum (ik dacht ook aan dierentuin maar da's weer nog leuker als Sarah groter is, openluchtmuseum is gratis (MK) dus als het dan niet gaat met Sarah is er geen man over boord). We zijn niet heel ver gekomen eigenlijk omdat we laat daar waren en hier en daar wat gekletst hebben met mensen die we daar kennen en toen moest Sarah alweer eten maar het was eigenlijk prima.
Thuis heb ik nog wat in de tuin gerommeld en toen was er kaasfondue met een wijntje. Heerlijke dag!!
In de tuin heb ik in driehoeken wat sierplantjes gezet, de groenten komen ertussen. De driehoekige vorm zit ook in de fruitbomen erachter. Ik ben zo benieuwd hoe het wordt. Aan de andere kant heb ik stoeptegels ook weer schuin neergelegd, in de open vakken komt nog pompoen en courgette. De pompoenen kunnen mooi op de tegels liggen en ik hoef niet zoveel onkruid te wieden!
maandag 10 mei 2010
Spannende dag
Ik kon vanmorgen niet kiezen wat ik ging doen: scriptie, tuin of huishouden.
Ben maar begonnen met het huishouden aangezien er vrijdag niet gestoft en gezogen is omdat manlief weg moest (die zuigt en stoft dan, is handiger omdat ik allergisch ben), het is nu echt nodig. Ik meende toch echt dat ik zaterdag de wasmand leeg had gemaakt maar hij zit nu alweer vol en ik heb Sarahs linnengoed nog niet eens verschoond dus dat komt er zo ook nog bij.
Sarah heeft straks een APK(K) (Algemeen Periodieke Kinder Keuring) op het consternatiebureau dus dat moet ik ook nog even ertussendoor doen. Druk genoeg dus maar toch vind je dan nog tijd en een gaatje in je hersenen om te gaan zenuwen; straks de uitslag van het ziekenhuis.
Best frusterend om te bedenken dat er in het ziekenhuis nu zeker op iemands bureau een stukje papier ligt met een cijfertje erop (als ik pech heb met een letter erachter, dan moet ik eerder terugkomen voor controle of krijg ik meteen een afspraak om verder te kijken) dat ik zo graag wil weten maar ik mag pas na 2 uur bellen. Please-please-please een 1, een dikke onvoldoende maar voor mij een geweldig cijfer (1 is normaal, geen afwijkende cellen).
Pfff... nog 4 uur. Ik weet wel dat ik echt niet in de 4 of 5 zal zitten en dat ik absoluut geen kanker kan hebben (of krijgen met hoe goed ik gecontroleerd wordt) maar die verdere inspecties, weer weefsel op kweek, weer wachten, eventueel meer weefsel moeten laten verwijderen en alle stress en spanning daarbij (ook omdat we nog niet weten of we niet een tweede kindje zouden willen of toch wel, anders was het al iets makkelijker), bleuh... Nou ja, hopen maar op een 1'tje dus!
14:44u:
YES!!!!!!!!!
om maar even manlief te citeren die net m'n trommelvliezen door heeft geblazen... :-) :-) De uitslag was goed, het is eindelijk over. Pap 1, geweldig, het is rustig gebleven.
Ik hoef niet meer terug naar het ziekenhuis, over 1,5 jaar ga ik pas weer gewoon mee in het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker en dan is pas dan. In de tussentijd en hopelijk ook daarna hoor, zouden wij kunnen overwegen/besluiten om nog een keertje zwanger te willen worden en dan staat dit hele gebeuren dat niet in de weg. De ene dag verlangen we naar nog een kindje, de andere zien we nog obstakels en bezwaren en vinden we het geluk dat we nu hebben al zo mooi en fijn... We mogen in ieder geval nu lekker zorgeloos verder denken en fantaseren voor we die beslissing maken en dat is al zo fijn.
Gelukkig, ik kan die halve zelfgebakken appeltaart uit de vriezer halen! Dat ga ik nu maar even doen en nog vlug ff zuigen en de was aan zetten want er komt straks iemand en ik heb verder nog niets gedaan omdat ik moest rusten.
Ben maar begonnen met het huishouden aangezien er vrijdag niet gestoft en gezogen is omdat manlief weg moest (die zuigt en stoft dan, is handiger omdat ik allergisch ben), het is nu echt nodig. Ik meende toch echt dat ik zaterdag de wasmand leeg had gemaakt maar hij zit nu alweer vol en ik heb Sarahs linnengoed nog niet eens verschoond dus dat komt er zo ook nog bij.
Sarah heeft straks een APK(K) (Algemeen Periodieke Kinder Keuring) op het consternatiebureau dus dat moet ik ook nog even ertussendoor doen. Druk genoeg dus maar toch vind je dan nog tijd en een gaatje in je hersenen om te gaan zenuwen; straks de uitslag van het ziekenhuis.
Best frusterend om te bedenken dat er in het ziekenhuis nu zeker op iemands bureau een stukje papier ligt met een cijfertje erop (als ik pech heb met een letter erachter, dan moet ik eerder terugkomen voor controle of krijg ik meteen een afspraak om verder te kijken) dat ik zo graag wil weten maar ik mag pas na 2 uur bellen. Please-please-please een 1, een dikke onvoldoende maar voor mij een geweldig cijfer (1 is normaal, geen afwijkende cellen).
Pfff... nog 4 uur. Ik weet wel dat ik echt niet in de 4 of 5 zal zitten en dat ik absoluut geen kanker kan hebben (of krijgen met hoe goed ik gecontroleerd wordt) maar die verdere inspecties, weer weefsel op kweek, weer wachten, eventueel meer weefsel moeten laten verwijderen en alle stress en spanning daarbij (ook omdat we nog niet weten of we niet een tweede kindje zouden willen of toch wel, anders was het al iets makkelijker), bleuh... Nou ja, hopen maar op een 1'tje dus!
14:44u:
YES!!!!!!!!!
om maar even manlief te citeren die net m'n trommelvliezen door heeft geblazen... :-) :-) De uitslag was goed, het is eindelijk over. Pap 1, geweldig, het is rustig gebleven.
Ik hoef niet meer terug naar het ziekenhuis, over 1,5 jaar ga ik pas weer gewoon mee in het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker en dan is pas dan. In de tussentijd en hopelijk ook daarna hoor, zouden wij kunnen overwegen/besluiten om nog een keertje zwanger te willen worden en dan staat dit hele gebeuren dat niet in de weg. De ene dag verlangen we naar nog een kindje, de andere zien we nog obstakels en bezwaren en vinden we het geluk dat we nu hebben al zo mooi en fijn... We mogen in ieder geval nu lekker zorgeloos verder denken en fantaseren voor we die beslissing maken en dat is al zo fijn.
Gelukkig, ik kan die halve zelfgebakken appeltaart uit de vriezer halen! Dat ga ik nu maar even doen en nog vlug ff zuigen en de was aan zetten want er komt straks iemand en ik heb verder nog niets gedaan omdat ik moest rusten.
vrijdag 7 mei 2010
Updates
Ik hang vandaag maar een beetje rond, nog niet echt veel gedaan behalve een beetje huishouden, ik voel me best beroerd, gewoon een flinke verkoudheid denk ik. Ik heb ook niet zoveel inspiratie vandaag maar ik zag m'n naam nog ineens op de blog van "geen handen" (zie leeslijst), goh, grappig en ineens dacht ik dat ik wel even updates kon geven van alle wilde plannen die hier bekokstoofd worden.
Plan om geen kleding te kopen een half jaar lang: ik heb nu echt niets meer gekocht maar ik heb wel al m'n enige joker ingezet en een keer gezondigd maar dat had ik al opgebiecht.
Mijn zondige tuniek is trouwens al een beetje kapot, Sarah heeft het lusje waar je de kraaltjes aan moet haken los getrokken en het haakje ook. Ik heb net zitten tellen dat ik sinds vorig jaar mei 7 kledingstukken en 1 paar schoenen heb gekocht (ik geloof tenminste dat ik nog een beetje positiekleding en goede schoenen voor mei heb gekocht) dus ik heb al wat geoefend. Als dit half jaar over is ga ik het principe "1 ding kopen, dan 1 ding wegdoen" toepassen.
Plan om meer te gaan fietsen/ uberhaubt te gaan fietsen: gelukt! Ik gebruik de auto nu veel minder, nou gebruikte ik die al niet super veel maar toch.
Plan om op dinsdag en donderdag een don't day te doen (geen vlees, wassen aan de kraan ipv douche): mwa.. klad begint er een beetje in te komen, sommige dagen wil ik toch echt douchen ipv aan de kraan wassen maar dan probeer ik later in de week nog eens een douche over te slaan. Het minder vlees eten, daar is de klad wat ingekomen, het is wel makkelijk om op de automatische piloot de dingen klaar te maken die je altijd al kookte en ik kan echt niet zonder boterhammetjes rosbief of filet american af en toe.
Plannen voor de (groenten)tuin: op de boerenkool na gaat het met alle zaaïngen goed. Ik dacht even dat ik ze teveel water gaf maar dat bleek toch mee te vallen. Ik wacht op iets beter weer om alles in de tuin te planten. Ik heb inmiddels ook een beplantingsplan in m'n hoofd om groenten en sierplanten met elkaar te combineren in mijn tuin, ben benieuwd hoe het wordt. Manlief heeft laatst ook een stuk gras voor me afgestoken en de grond omgespit voor me (spontaan, zonder zeuren, geweldig, super!).
Zelf babyvoeding maken: Sarah heeft nog niet een keer een potje gehad, ze staan wel als reserve in de kast. Vandaag zat ze te kraaien van plezier om de boontjes met aardappel. In het apparaatje dat ik heb wordt aardappel met een beetje vocht eigenlijk een soort aardappelmousse dus ze zal de stuctuur ook wel lekker vinden. Ik ga nog een nieuwe groentenzeef/passefiet/roerzeef kopen (deze is verroest), zodat ik over een tijdje de hapjes iets minder glad kan maken.
Ik ga nu lekker uitzieken, manlief is weer thuis dus ik ga even wat TLC scoren (Tender Love & Care).
Heel soms belde mijn vaste arts al eerder zelf met de uitslag van de controle (als het heel goed was of juist als het fout was om meteen een afspraak te maken) maar ik had het deze keer al niet verwacht omdat nu niet meer echt een vaste arts heb en omdat ik die arts in opleiding erbij had, vandaag dus geen telefoon. Maandagmiddag weet ik dus pas de uitslag. Eigenlijk hebben we allebei zo'n gevoel dat het nu echt weg is, nou maar hopen dat we gelijk hebben. Misschien mag ik maandag taart halen of bakken!
Plan om geen kleding te kopen een half jaar lang: ik heb nu echt niets meer gekocht maar ik heb wel al m'n enige joker ingezet en een keer gezondigd maar dat had ik al opgebiecht.
Mijn zondige tuniek is trouwens al een beetje kapot, Sarah heeft het lusje waar je de kraaltjes aan moet haken los getrokken en het haakje ook. Ik heb net zitten tellen dat ik sinds vorig jaar mei 7 kledingstukken en 1 paar schoenen heb gekocht (ik geloof tenminste dat ik nog een beetje positiekleding en goede schoenen voor mei heb gekocht) dus ik heb al wat geoefend. Als dit half jaar over is ga ik het principe "1 ding kopen, dan 1 ding wegdoen" toepassen.
Plan om meer te gaan fietsen/ uberhaubt te gaan fietsen: gelukt! Ik gebruik de auto nu veel minder, nou gebruikte ik die al niet super veel maar toch.
Plan om op dinsdag en donderdag een don't day te doen (geen vlees, wassen aan de kraan ipv douche): mwa.. klad begint er een beetje in te komen, sommige dagen wil ik toch echt douchen ipv aan de kraan wassen maar dan probeer ik later in de week nog eens een douche over te slaan. Het minder vlees eten, daar is de klad wat ingekomen, het is wel makkelijk om op de automatische piloot de dingen klaar te maken die je altijd al kookte en ik kan echt niet zonder boterhammetjes rosbief of filet american af en toe.
Plannen voor de (groenten)tuin: op de boerenkool na gaat het met alle zaaïngen goed. Ik dacht even dat ik ze teveel water gaf maar dat bleek toch mee te vallen. Ik wacht op iets beter weer om alles in de tuin te planten. Ik heb inmiddels ook een beplantingsplan in m'n hoofd om groenten en sierplanten met elkaar te combineren in mijn tuin, ben benieuwd hoe het wordt. Manlief heeft laatst ook een stuk gras voor me afgestoken en de grond omgespit voor me (spontaan, zonder zeuren, geweldig, super!).
Zelf babyvoeding maken: Sarah heeft nog niet een keer een potje gehad, ze staan wel als reserve in de kast. Vandaag zat ze te kraaien van plezier om de boontjes met aardappel. In het apparaatje dat ik heb wordt aardappel met een beetje vocht eigenlijk een soort aardappelmousse dus ze zal de stuctuur ook wel lekker vinden. Ik ga nog een nieuwe groentenzeef/passefiet/roerzeef kopen (deze is verroest), zodat ik over een tijdje de hapjes iets minder glad kan maken.
Ik ga nu lekker uitzieken, manlief is weer thuis dus ik ga even wat TLC scoren (Tender Love & Care).
Heel soms belde mijn vaste arts al eerder zelf met de uitslag van de controle (als het heel goed was of juist als het fout was om meteen een afspraak te maken) maar ik had het deze keer al niet verwacht omdat nu niet meer echt een vaste arts heb en omdat ik die arts in opleiding erbij had, vandaag dus geen telefoon. Maandagmiddag weet ik dus pas de uitslag. Eigenlijk hebben we allebei zo'n gevoel dat het nu echt weg is, nou maar hopen dat we gelijk hebben. Misschien mag ik maandag taart halen of bakken!
Abonneren op:
Posts (Atom)