Zoals gewoonlijk weten wij pas laat dat we beide kerstdagen niet thuis eten maar ondertussen was wel een kerstdineridee aan mijn brein ontsproten dus nu ga ik kerstmiddag maar lekker koken voor mijn gezinnetje.
Eerste voorgerecht "champuchino"
Een vers gemaakt (room)champignonsoepje in koffiekopjes met iets opgeklopts er bovenop met een kaaskletskopje ernaast.
http://www.mijnreceptenboek.nl/recept/voorgerechten/soepen/champignonsoep-81.html (minus citroensap, plus blenderen, ik wil het gewoon kunnen opdrinken, zoals cappucino)
http://www.smulweb.nl/885519/koken/recept/kaaskletskoppen
Hiervoor hoef ik alleen maar een bakje champignons te kopen. Bouillonblokjes, melk, bloem en kaas heb ik nog wel in huis.
Het tweede voorgerecht Salade met paté (Sarah krijgt hier paté op toast)
Een salade die ik ooit heb geleerd van een vriendin maar nog nooit voor mijn man heb gemaakt. Simpele sla, heeeel fijn gesneden ui, plakjes pate, croutons (zelfgemaakt) en een dressing van honing, port, azijn en olie.
Het recept lijkt een beetje op dit recept:
http://www.smulweb.nl/1008819/koken/recept/Pate-met-cranberryportsaus
Hiervoor moet ik alleen nog verse sla kopen, de boerenpaté heb ik al gekocht, alle overige heb ik nog in huis.
Het hoofdgerecht: Een kleine rollade of kip in spek (hoop dat AH nog rollade heeft, scheelt me werk ;-)), krielaardappeltjes, groentenclafoutis uitgestoken in leuke kerstvormpjes.
Recept: in een ovenschaal of zo'n taartvorm zonder losse bodem doe je groenten naar keuze, daar gaat bij tesamen geklopt: 400 ml melk, 2 eieren, 100 gr bloem, wat kaas, wat kruiden erbij en dan 30 minuten bakken op 220 graden. Je krijgt een soort hartige taart zonder korst, ik ga uit die taart kerstboompjes steken of gewoon vierkantjes snijden, wat over is, is een lekker lunchgerecht)
Hiervoor moet ik nog rollade kopen, krieltjes en groenten.
Als nagerecht: triffle
Een mini-triffle (in de ijscoupes die we hebben) van een laagje chococake (even zelf een beetje bakken met wat ei en bloem, ik ga niet een hele cake kopen, die moet ook weer op!), een laagje van de aardbeitjes op sap die we nog hebben, dan een laagje chocopudding, dan een laagje slagroom, etc.
Dan koffie/thee met wat lekkers (misschien die chocolaatjes waar met grote letters "Kerst" op staat met stift, Kerst viel vroeg dit jaar hier ;-) ;-) )
Ik denk dat ik totaal iets meer dan 10 euro kwijt ben (even niet te moeilijk gerekend met wat ik nog heb in huis en zaken die ik maar deels gebruik, zoals de paté en de clafoutis (en de chocolaatjes), dat is ongeveer 4 euro p.p. voor ons en 2 voor Sarah.
dinsdag 21 december 2010
donderdag 16 december 2010
Vervelende Kerstklus geklaard maar niet bespaard
Vandaag heb ik in recordtempo mijn minst-favoriete Kerstklus geklaard; kerstkaarten sturen.
Familie en vrienden gaan bijkans nog van hun stoel af vallen, ze zijn dit jaar ook nog eens op tijd (als TNT een beetje meewerkt).
Familie en vrienden gaan bijkans nog van hun stoel af vallen, ze zijn dit jaar ook nog eens op tijd (als TNT een beetje meewerkt). Ik heb vorig weekend een leuke foto van Sarah genomen in rendier outfit voor de kerstboom, op internet iets leuks ermee gedaan bij zo'n kaartenwebsite, Excel met adressen ge-upload, beetje bijgewerkt (reuze handig, dat programma pikte meteen de buitenlandse adressen eruit omdat de postcode daar niet van klopte), toen nog even betalen (slik) en klaar met het gedoe.
Eigenlijk vielen de kosten nog wel enigzins mee, 77 euro voor 62 kaarten, inclusief porto. Als je niet meetelt dat ik nog enkele kaarten had, ergens, dan ben je dat misschien toch ook wel kwijt als je zelf kaarten koopt, schrijft en bezegeld.
Ik heb wel een enkele kaart gekozen, geen dubbele en zonder enveloppe. Dat scheelt de ontvanger weer een enveloppe openscheuren en weggooien en dus een halve tak die mag blijven staan in het bos.
Ik ben wel zo blij dat ik vanavond niet nog samen met MrPenny de kerstkaarten productielijn moet opstarten (om beurten je naam erin schrijven, een die enveloppen schrijft of ettiketten plakt, een die zegeltjes plakt, de buitenlandse goed apart houden en dan altijd weer een priority zegel tekort... bleuh!).
Ik heb vandaag ook niet bespaard op eerlijkheid. Ik kreeg teveel wisselgeld terug en ik kon het weer niet hoor, eerlijk duurt het langst. Ja, die jongen heeft zelf een fout gemaakt maar nee... ik voel me er niet fijn bij. Zo wil ik niet aan m'n geld komen (en bovendien heeft die jongen vanavond een kasverschil uit te leggen, als hij hoort wat ie fout doet, leert hij er tenminste van). De kassier keek eigenlijk nogal hoogst verbaasd op dat ik die 2 euro terug gaf, zou eigenlijk toch normaal moeten zijn.
Ben trouwens nog helemaal vergeten te vertellen wat ik allemaal voor manlief had gescoord voor de 5 euro pakjesavond. 5 cadeautjes voor 5 euro; hij kreeg een mooie trui (1 euro rek bij de kringloop, was gekreukeld en we vonden ook nog een piepklein vlekje), notitieblocjes die in z'n broekzak passen, een boxershort met zeer toepasselijke toespeling op zijn doe het zelf-kwaliteiten - ahum, katoenen zakdoeken en ik had foto's van Sarah en ons uitgeprint en in lijstjes gedaan voor op zijn bureau (lijstjes hadden we al maar hij kwam er nooit aan toe). Allemaal zeer goede aanleiding tot allerlei dichterij van mijn hand. Mijn man riep na een gedichtje dat ie had gewild dat we "dat soort gedichtjes" gingen schrijven, hij had zich nog ingehouden. Het was in ieder geval erg gezellig voor 12 euro (manlief was 2 euro over budget gegaan met een nuttig cadeau, een nieuwe wekker. Ook nuttig voor hem, ik porde hem wel eens wakker "hoe laat is het?" omdat ik zo bijzonder bijziend ben ;-) )
dinsdag 14 december 2010
Ondertussen in huize Penny
De kerstboom staat al een weekje hier, ik had er zin in dit jaar, gezellige kerstsfeer. Op de boekenkast ligt ook een guirlande met lampjes, verschrikkelijk jammer van de stroom maar ook verschrikkelijk sfeervol. Ik heb wel met mezelf afgesproken dat de branduren beperkt zijn, dat scheelt toch weer een beetje ten opzichte van de hele dag die lampjes aan. Buiten heb ik niets staan of aan, dat vind ik echt zo zonde.
Ik ben bezig om de laatste gloeilampen uit het huis te bannen. Even leek het hier of we wiet aan het kweken waren in de woonkamer, als je 6 spaarlampjes van 5 watt tegelijk aanzet die niet dimbaar zijn (niet goed gekeken op de verpakking) .........zoooo, dat geeft een bak licht zeg!
 |
| Nijntje op het autostoelovertrek |
Wel handig om bij te naaien ;-). Het overtrek van het autostoeltje is helaas nog niet klaar, door domme foutjes (voetje niet naar beneden, over een vergeten speld heen naaien) en te dikke stof vlogen de naaimachine naalden om m'n oren en toen lag het even stil tot er nieuwe gekocht waren. Ik heb al wel soort van applicatie af. Ik heb Nijntje op een tissue getekend, over de lijnen heen genaaid en daarna de bovenste laag stof (die oude zwarte broek van mij) weggeknipt zodat de andere stof die ik eronder had gespeld (ook stof die "over" was van een overtrekje) tevoorschijn kwam. De randjes moeten nog opkrullen in de was. Gratis en voor niks een leuke applicatie. Ik heb weer naalden in huis dus ik hoop dat ik er gauw weer mee verder kan.
Met Sarah gaat het heel goed, ze eet op dit moment iets meer en ze drinkt voor haar doen enorm goed.
 |
| Een nieuwe manier gevonden om het laatste beetje appelstroop uit de pot te krijgen. |
Ze vind inmiddels toch pannekoeken en patatjes lekker.
Vandaag zijn we samen naar het Zweeds woonwarenhuis geweest en hebben we gezellig samen een menu'tje met ballen gedeeld. Ze genoot er erg van.
Ik heb nu niet meer zoveel extra rust nodig dus ik heb besloten om Sarah nog maar halve dagen naar het KDV te brengen op de dagen dat ik 's middags geen afspraken of vrijwilligerswerk heb.
Ik wil ofwel (werken aan) werken of voor haar zorgen, nutteloos thuis zitten, dat voelde echt niet goed meer.
Vorige week heb ik zelf weer wat crème gemaakt. Met emulgator, (rozen)water en olijfolie (plus allatonine en vitamine E) maak ik dan een basiscrème waar ik etherische olie aan toevoeg voor de werkzaamheid. Vanwege de houdbaarheid maar ik kleine hoeveelheden. Ik heb de basiscrème weer in tweeën gedeeld in twee potjes, een voor Sarah en een voor mij. In mijn dagcrème ging lavendel, rode manderijn en een drupje tea tree, dat helpt best goed tegen mijn acné huid en ik krijg er een stalende tint van.
Door Sarah's creme ging nog wat vaseline toen het nog warm was met daarbij weinig lavendel en een drupje manderijn. Ze heeft nu in dit jaargetijde droge wangetjes (vandaar ook vaseline erdoor) en ze heeft wel vaker droge beentjes. Het blijkt dat Sarah's crème ook nog lekker kalmerend op haar werkt, ze lijkt het echt te ruiken als ik het op haar gezichtje smeer en dan wordt ze lekker rustig. Drie vliegen in een klap dus.
Ik heb ook nog wat Zetesol, waar je douchecreme mee kunt maken, wel een dure hobby dus dat ga ik niet meer kopen. Bij Zetesol doe je gewoon wat water en keukenzout en dan ben je er al maar wat etherische olie erbij enzo is natuurlijk wel lekker. De douchecreme rook lekker en toen dacht ik er nog even een kleurstofje bij te doen en nog een.. rood en blauw samen was toch err... paars....? Rood en groen zal ook wel iets moois geven, toch? Sja... nu zitten we dus met rioolbruine douchegel te kijken, het ruikt lekker maar het ziet er niet echt aantrekkelijk uit...oeps.
Ik hou niet zo van reclame maken maar als je ook zou willen leren om zelf crèmes, zalven, douchegel, shampoo of lipbalsem te maken: http://www.hekserij.nl/cursus/cursusderden.htm
 |
| Zelf (dag)crème maken voor mijzelf en Sarah's droge wangetjes en beentjes. |
We hebben inmiddels ook de trouwzaal bekeken, hij is super mooi en romantisch. We moeten nog wel een tijdstip vastleggen. Ik vind het nog best lastig, zo'n bruiloft, hoe groot maak je het mbt gasten, waar, welke kwaliteit kies je als het over de feestlocatie gaat, etc... Lastig hoor.
Aan je keuze's zitten ook financiele gevolgen en aangezien het moeilijk is om onze financiele toekomst helder te krijgen ivm mogelijke WIA of aanverwante artikelen vind ik het moeilijk, ga je voor goud en geniet je er gewoon van of ga je voor zilver zodat je er geen spijt van krijgt later?
vrijdag 10 december 2010
Kaarsjes voor Avelon
Ik wilde vandaag even weer een soort van update blogje plaatsen maar dat kan wachten....
Op het forum las ik het bericht dat forumbezoeker en medebeheerder van de MSN consumindergroep "Avelon" helaas terminaal ziek is, ze gaat haar laatste dagen in. Ik herinner me Avelon als iemand die graag goede, zinvolle bijdragen wilde leveren aan de fora en prettig schreef.
Haar tweelingzusje heeft gevraagd of wij een kaarsje voor haar willen branden.
Lieve Avelon,
Bedankt voor al je berichtjes en de tijd die je in de MSN consumindergroep hebt gestoken.
Er branden nu 4 kaarsjes voor jou bij mij thuis, ze staan vlakbij de verlichte kerstboom, je zusje schreef dat je dat mooi vond, kerstbomen.
Op de foto zie je mijn oma, die al in de hemel is. Ik heb haar en god verteld dat er een goede ziel onderweg is naar de hemel en gevraagd en of je goed ontvangen mag worden. Rust zacht.
De familie en vrienden wens ik uiteraard heel veel sterkte toe...
Op het forum las ik het bericht dat forumbezoeker en medebeheerder van de MSN consumindergroep "Avelon" helaas terminaal ziek is, ze gaat haar laatste dagen in. Ik herinner me Avelon als iemand die graag goede, zinvolle bijdragen wilde leveren aan de fora en prettig schreef.
Haar tweelingzusje heeft gevraagd of wij een kaarsje voor haar willen branden.
Lieve Avelon,
Bedankt voor al je berichtjes en de tijd die je in de MSN consumindergroep hebt gestoken.
Er branden nu 4 kaarsjes voor jou bij mij thuis, ze staan vlakbij de verlichte kerstboom, je zusje schreef dat je dat mooi vond, kerstbomen.
Op de foto zie je mijn oma, die al in de hemel is. Ik heb haar en god verteld dat er een goede ziel onderweg is naar de hemel en gevraagd en of je goed ontvangen mag worden. Rust zacht.
De familie en vrienden wens ik uiteraard heel veel sterkte toe...
vrijdag 3 december 2010
Water storing in ons dorp
Vanmorgen vroeg (de kleine is vroeg wakker he) kwam manlief erachter dat er boven bijna geen water meer uit de kraan kwam. Oh...dacht ik, en draaide me lekker nog even om.
Ach, er stond nog water in het babybadje om het toilet door te spoelen, op het aanrecht staat nog opgevangen water (opgevangen terwijl het water warm wordt) en in de trapkast 3 flessen gekocht water voor nood, dus ach... komt wel goed.
Er ligt genoeg sneeuw buiten dat je in een emmer kunt scheppen en bij de verwarming ontdooien mocht het echt bar en boos worden hier.
Ik moet nog even opscheppen over gister hoor. Wemoesten mochten weer naar de dietiste gister. We hadden echt ons best gedaan en ... tadaaaaaa, ik ben 1,8 kilo afgevallen en mijn man 1,7 kilo.
We vinden de dietiste nog steeds een beetje apart en belerend maar ach... het doel heiligt de middelen.
Zo deed ze ons het oneerbare voorstel om, als we toch per sé frietjes wilden halen, samen één bakje friet te delen, met ketchup. Ik durfde niet naast me te kijken, ik denk dat ik dan gebroken was van het lachen als ik mijn mans gezicht had gezien. Volgens haar had je ook altijd honger en ging je 's avonds borrelnoten etc. eten als je frietjes was wezen halen. "Nee hoor", zei ik, "als je gewoon ieder een flinke portie friet eet en twee snacks niet". De komende tijd blijft haar reactie erin hier, we zullen het regelmatig roepen "Tweej snacks???!!!!!"
MrPenny kreeg nog de wind van voren omdat ie z'n huiswerk niet had gedaan (alles invullen wat je at, hij is niet zo van de lijstjes), ik moest eigenlijk stiekempjes al lachen (Zo, hoor je het eens van een ander). Toen werd hij nog aangesproken op "de alcohol" alsof hij een zware drinker was. (Dat knurft had ook maar 3 a 4 dagen ingevuld, net het weekend, dus hij had op die drie dagen 's avonds bier gedronken dus dat werd even aangerekend als de standaard voor de hele week).
Manlief werd er allemaal een beetje cynisch van in zijn reacties en ik was heel blij dat Sarah rondscharrelde op de grond, kon ik af en toe onder de tafel duiken en het daar uitproesten.
Maar goed, we zijn afgevallen en we gaan door!
Ach, er stond nog water in het babybadje om het toilet door te spoelen, op het aanrecht staat nog opgevangen water (opgevangen terwijl het water warm wordt) en in de trapkast 3 flessen gekocht water voor nood, dus ach... komt wel goed.
Er ligt genoeg sneeuw buiten dat je in een emmer kunt scheppen en bij de verwarming ontdooien mocht het echt bar en boos worden hier.
Ik moet nog even opscheppen over gister hoor. We
We vinden de dietiste nog steeds een beetje apart en belerend maar ach... het doel heiligt de middelen.
Zo deed ze ons het oneerbare voorstel om, als we toch per sé frietjes wilden halen, samen één bakje friet te delen, met ketchup. Ik durfde niet naast me te kijken, ik denk dat ik dan gebroken was van het lachen als ik mijn mans gezicht had gezien. Volgens haar had je ook altijd honger en ging je 's avonds borrelnoten etc. eten als je frietjes was wezen halen. "Nee hoor", zei ik, "als je gewoon ieder een flinke portie friet eet en twee snacks niet". De komende tijd blijft haar reactie erin hier, we zullen het regelmatig roepen "Tweej snacks???!!!!!"
MrPenny kreeg nog de wind van voren omdat ie z'n huiswerk niet had gedaan (alles invullen wat je at, hij is niet zo van de lijstjes), ik moest eigenlijk stiekempjes al lachen (Zo, hoor je het eens van een ander). Toen werd hij nog aangesproken op "de alcohol" alsof hij een zware drinker was. (Dat knurft had ook maar 3 a 4 dagen ingevuld, net het weekend, dus hij had op die drie dagen 's avonds bier gedronken dus dat werd even aangerekend als de standaard voor de hele week).
Manlief werd er allemaal een beetje cynisch van in zijn reacties en ik was heel blij dat Sarah rondscharrelde op de grond, kon ik af en toe onder de tafel duiken en het daar uitproesten.
Maar goed, we zijn afgevallen en we gaan door!
donderdag 2 december 2010
Sinterklaasavond voor 5 euro p.p.
Pakjesavond
Ik had geloof ik al eerder geschreven hier dat wij dit jaar thuis weer een pakjesavond doen met een budget van 5 euro p.p. (mag gekocht, gekregen, zelf gemaakt etc. zijn).
Sinds gister heb ik de buit binnen voor Mr.Penny, ik kan natuurlijk nog niet alles vertellen omdat Mr.Penny hier wel eens leest maar ik zit 7 cent boven de 5 euro en ik heb dit jaar zelfs 5 cadeautjes voor hem, die ook echt nuttig en aangenaam zijn.
Dat betekent 5 gedichtjes schrijven, dat is voor ons wel 50% van de lol. Ik heb een cadeautje gevonden waarvan de opdruk en tekst wel zo klier/pest-waardig was voor Sinterklaas dat ik in de winkel al verschrikkelijk moest lachen, wat wel bijzondere blikken opleverde.
Zaterdagavond gaan we met ons tweetjes fondueeen, dan stoffen we de Triviant even af en krijgen de cadeautjes kleurcodes en gaan we Trivianten voor cadeautjes. Gewoon zo'n gezellige avond is al een cadeau op zich, voor mij helemaal, de rest van het jaar wil mijn man echt absoluut geen gezelschapspelletjes spelen en ik vind het wel leuk.
Ik heb nog getwijfeld tussen een handig fonduepakket of biologisch vlees kopen en zelf snijden en rollen en tussen bouillon-fondue en wijn-fondue maar het wordt biologisch en wijn. Het kan nu financieel nog (over 4 jaar misschien niet gezien mogelijke WIA).
Alternatief Sinterklaas cadeau; goed doel
Sarah heeft al zoveel speelgoed en spullen, dat ik het heel moeilijk vond om iets te bedenken.
We hebben daarom besloten Sarah iets anders cadeau te doen. Sarah krijgt een "vriendinnetje" in Ghana. We gaan een weeskindje in Ghana financieel adopteren bij een stichting waarbij het geld rechtstreeks naar het weeshuis gaat en alles in Nederland wordt gerund door vrijwilligers waardoor er niets aan de strijkstok blijft hangen. We hopen dat we een jong meisje financieel zouden kunnen adopteren zodat ze samen kunnen opgroeien en Sarah zo nu en dan van dat meisje in Ghana hoort. Ik denk dat het voor een kind heel leuk is om een "vriendinnetje" helemaal in Ghana te hebben, bijzonder en spannend. Op latere leeftijd komt het inzicht en besef misschien een beetje, ook het besef dat arm en rijk niet zo goed is verdeeld op deze planeet. Ik wil haar niet zeggen of leren "dat ze zo blij moet zijn hoe goed ze het hier heeft", als dat kwartje valt, valt het op het moment dat ze daar aan toe is.
Bah! Zoetigheid
Dit krijg je nou ervan als je je kind opvoed zonder zoetigheid en er per ongeluk light-jam op de boterham wordt gesmeerd (niet helemaal wakkere aktie)
Rits repareren?
Gister was een van de meest ideale dagen van het jaar dat de rits van je jas kapot kan gaan en jawel hoor... mijn rits sprong keer op keer open. Bij de kledingmaker heb ik m'n jas zover open weten te wrikken dat ik m'n armen uit de mouwen kreeg, m'n jas op de grond kon laten zakken om eruit te stappen. Helaas was de ritsexpert langer weg dan verwacht dus na m'n boodschapjes heb ik toch maar m'n jas mee naar huis genomen. Voor 5 tot 7 euro zou er een nieuw runnertje op de rits kunnen en dan zou het opgelost moeten zijn, zo niet, dan hoef ik niet te betalen.
Nou heb ik wel eens in de vrekkenkrant, in een consuminderboek of in Genoeg gelezen dat je ritsen ook zelf kunt maken door het runnertje gewoon verder aan te knijpen... weet iemand dit toevallig, hoe dat moet? Moet je gewoon even met een tangetje op de zijkanten knijpen?
en verder..
Jammer dat ik gister niet wist dat MrPenny eigenlijk enorm verlegen zit om thermo-ondergoed, had ik dat ook kunnen meenemen, een prachtig ondeugend gedicht kwam in me op (er wonderwel rijmt heel veel op bevroren ..oten of familiejuwelen). Hij kwam gister helemaal verkleumd thuis, na een dagje zo goed als buiten werken, de arme jongen. Ik denk dat gewoon een pyjama- of joggingbroek onder z'n gewone broek, of een regenbroek erover ook al een heel eind zou kunnen werken overigens. (Bij nader indien bedenk ik me dat dat thermo-ondergoed onderin de kast gaat belanden, dat kriebelt vast weer ofzo, hij is daar heel kieskeurig in.)
Ik had geloof ik al eerder geschreven hier dat wij dit jaar thuis weer een pakjesavond doen met een budget van 5 euro p.p. (mag gekocht, gekregen, zelf gemaakt etc. zijn).
Sinds gister heb ik de buit binnen voor Mr.Penny, ik kan natuurlijk nog niet alles vertellen omdat Mr.Penny hier wel eens leest maar ik zit 7 cent boven de 5 euro en ik heb dit jaar zelfs 5 cadeautjes voor hem, die ook echt nuttig en aangenaam zijn.
Dat betekent 5 gedichtjes schrijven, dat is voor ons wel 50% van de lol. Ik heb een cadeautje gevonden waarvan de opdruk en tekst wel zo klier/pest-waardig was voor Sinterklaas dat ik in de winkel al verschrikkelijk moest lachen, wat wel bijzondere blikken opleverde.
Zaterdagavond gaan we met ons tweetjes fondueeen, dan stoffen we de Triviant even af en krijgen de cadeautjes kleurcodes en gaan we Trivianten voor cadeautjes. Gewoon zo'n gezellige avond is al een cadeau op zich, voor mij helemaal, de rest van het jaar wil mijn man echt absoluut geen gezelschapspelletjes spelen en ik vind het wel leuk.
Ik heb nog getwijfeld tussen een handig fonduepakket of biologisch vlees kopen en zelf snijden en rollen en tussen bouillon-fondue en wijn-fondue maar het wordt biologisch en wijn. Het kan nu financieel nog (over 4 jaar misschien niet gezien mogelijke WIA).
Alternatief Sinterklaas cadeau; goed doel
Sarah heeft al zoveel speelgoed en spullen, dat ik het heel moeilijk vond om iets te bedenken.
We hebben daarom besloten Sarah iets anders cadeau te doen. Sarah krijgt een "vriendinnetje" in Ghana. We gaan een weeskindje in Ghana financieel adopteren bij een stichting waarbij het geld rechtstreeks naar het weeshuis gaat en alles in Nederland wordt gerund door vrijwilligers waardoor er niets aan de strijkstok blijft hangen. We hopen dat we een jong meisje financieel zouden kunnen adopteren zodat ze samen kunnen opgroeien en Sarah zo nu en dan van dat meisje in Ghana hoort. Ik denk dat het voor een kind heel leuk is om een "vriendinnetje" helemaal in Ghana te hebben, bijzonder en spannend. Op latere leeftijd komt het inzicht en besef misschien een beetje, ook het besef dat arm en rijk niet zo goed is verdeeld op deze planeet. Ik wil haar niet zeggen of leren "dat ze zo blij moet zijn hoe goed ze het hier heeft", als dat kwartje valt, valt het op het moment dat ze daar aan toe is.
Bah! Zoetigheid
Dit krijg je nou ervan als je je kind opvoed zonder zoetigheid en er per ongeluk light-jam op de boterham wordt gesmeerd (niet helemaal wakkere aktie)
Rits repareren?
Gister was een van de meest ideale dagen van het jaar dat de rits van je jas kapot kan gaan en jawel hoor... mijn rits sprong keer op keer open. Bij de kledingmaker heb ik m'n jas zover open weten te wrikken dat ik m'n armen uit de mouwen kreeg, m'n jas op de grond kon laten zakken om eruit te stappen. Helaas was de ritsexpert langer weg dan verwacht dus na m'n boodschapjes heb ik toch maar m'n jas mee naar huis genomen. Voor 5 tot 7 euro zou er een nieuw runnertje op de rits kunnen en dan zou het opgelost moeten zijn, zo niet, dan hoef ik niet te betalen.
Nou heb ik wel eens in de vrekkenkrant, in een consuminderboek of in Genoeg gelezen dat je ritsen ook zelf kunt maken door het runnertje gewoon verder aan te knijpen... weet iemand dit toevallig, hoe dat moet? Moet je gewoon even met een tangetje op de zijkanten knijpen?
en verder..
Jammer dat ik gister niet wist dat MrPenny eigenlijk enorm verlegen zit om thermo-ondergoed, had ik dat ook kunnen meenemen, een prachtig ondeugend gedicht kwam in me op (er wonderwel rijmt heel veel op bevroren ..oten of familiejuwelen). Hij kwam gister helemaal verkleumd thuis, na een dagje zo goed als buiten werken, de arme jongen. Ik denk dat gewoon een pyjama- of joggingbroek onder z'n gewone broek, of een regenbroek erover ook al een heel eind zou kunnen werken overigens. (Bij nader indien bedenk ik me dat dat thermo-ondergoed onderin de kast gaat belanden, dat kriebelt vast weer ofzo, hij is daar heel kieskeurig in.)
dinsdag 30 november 2010
diner bij kaarslicht
Gister waren we 4 jaar getrouwd. We hadden afgesproken om gewoon thuis samen wat te doen. Omdat ik door omstandigheden die manlief goed begreep een beetje soort van half vergeten was een kaartje te kopen, maken of schrijven voor 's morgens wilde ik het 's avonds goedmaken.
Ik ben dus een beetje "outta my way" gegaan om de tafel gezellig, mooi en romantisch te maken.
Na wat zoeken in keuken- en andere kasten en proberen had ik heel veel kaarsjes(houders) en decoratie gevonden. In mijn trouwboeket zaten rode rozen en die wilde ik eigenlijk nog een bosje gaan halen voor in de kleine (Turkse thee) glaasjes en een vaas op tafel. Na een beetje prutsen en doen vond ik het eigenlijk zo ook wel goed. Met gewoon goed zoeken en een beetje creativiteit, hoef je vaak helemaal niks te kopen.
Het gekleurde water is gewoon limonadesiroop, de twee taartkaarsjes (ieder twee, we hebben ieder de helft gedaan van die vier jaar) en de rode kaarssen staan in een borrelglaasje in wat zout (als ik ze ga opruimen hou ik het zout apart, niet meer zo handig voor consumptie maar we hebben het binnenkort toch nodig op de oprit). In plaats van een gekochte kaart heb ik vier kleintjes gemaakt van en met papier en ander materiaal dat ik nog had liggen.
Ik gebruik regelmatig voor (tafel)decoratie binnen van alles uit de tuin en als het slecht weer is, uit de vensterbank.
En oh ja, dat is een horloge daar op zijn bord. Die heeft hij van mij gekregen op onze trouwdag maar hij lag al tijden werkeloos in de kast omdat het bandje stuk was. Ik heb gister lijm gehaald en het bandje gelijmd voor hem en zo had ie toch een piepklein beetje een cadeautje.
Zie nu op de foto dat ik toch echt de volgende keer de vouwen uit dat tafellaken moet strijken, hihi.
vrijdag 26 november 2010
Ben ik soms de goedkoopste bank van Nederland?
Mensen proberen mij nog wel eens te gebruiken als de goedkoopste bank van Nederland. De rente is bij deze bank zeer gunstig en niet nakomen van betalingsverplichtingen heeft weinig tot geen gevolgen.
Een vriendschap ging kapot toen mijn beste vriendin de 1500 gulden die ik haar geleend had (zodat ze haar opleiding af kon maken en niet hoefde te gaan werken omdat er thuis geen geld was voor nog een jaar school toen ze bleef zitten) niet terug betaalde.
Ik had beter moeten weten, een eerdere gezamelijke vakantie die mijn vader had voorgeschoten werd ook met mondjesmaat, laat en niet volledig terug betaald, wij deden dat laatste af als een misverstand (zij beweerde een betaling meer te hebben gedaan) Hetzelfde misverstand en aanverwante artikelen deed zich echter ook bij die 1500 gulden voor terwijl ik alles toch zorgvuldig had opgeschreven om weer een misverstand te voorkomen.
Toen kwam er een meneer in mijn leven die al zijn financiele lasten een jaar lang door mij heeft laten betalen en veel geld van me leende, onder emotionele druk, valse beloften en emoties. Genoeg daarover, ik ga daar geen energie meer aan verspillen verder. Dat geld, was dus ook mooi weg, dankzij de goedkoopste bank van Nederland. Nu ben ik in dit geval niet de enige misleide bank, er zitten meer mensen op deze meneer te azen, die krijgt z'n verdiende loon nog wel eens.
Ik heb toen mezelf beloofd dat ik noooooit meer geld uit zou lenen uitgesloten een heeele vaste vriend of man, mijn vader en mijn zus.
Daar heb ik me sindsdien aan gehouden en het gaat nu heel goed met de financiele voorraad van de goedkoopste bank van Nederland.
Nu blijkt alleen dat ik mijn zus helaas ook moet uitsluiten van de uitsluitingen. Ik moet al 2,5 maand 40 euro van haar terugkrijgen en ik heb er al twee of drie keer om moeten vragen. Ik heb ook al gevraagd of het soms slecht uit kwam, dan konden we wel iets regelen
Ik vind het irritant en genant om het nog een keer te moeten vragen en ik vind het naar mij toe zeer respectloos van haar. Die 40 euro doet me niks, het gaat me op het principe.
Ik wil niet per sé die 40 euro, ik wil respect en gewoon normaal sociaal gedrag van haar ontvangen.
Eigenlijk is het nog meer respectloos en lomp omdat ze weet hoe erg en voor hoeveel geld ik ben opgelicht door die ex en hoe zwaar ik het toen heb gehad, zowel financieel als emotioneel.
Ook hier had ik beter moeten weten. Ik zit al jaren ingeklemd tussen ruzies tussen mijn vader en zus over geleend geld en haar gedrag en dat van haar kinderen. Vreselijk dat gedoe. Vertrekt zus dan beginnen stiefmoeder en vader te klagen en roddelen wanneer de deur nog maar net dicht is, spreek is zus, andersom.
De volgende keer dat er gezamelijk grote cadeaus moeten worden gekocht moet ik dit dus anders regelen blijkbaar, balen, je eigen zus!
Ik snap echt niet hoe dat soort mensen in elkaar steekt.
Hoe lang vinden jullie dat het redelijk is om te wachten met iemand geleend geld terug te betalen? (voor mij is een week het absolute maximum, tenzij je anders hebt afgesproken, dat je elkaar bijvoorbeeld op een later moment nog ziet en het dan contant afrekent)
Nou ja, ik ben in ieder geval wel de meest milieuvriendelijke, Maatschappelijk Verantwoord Ondernemende, klimaatneutrale bank van Nederland ;-).
Een vriendschap ging kapot toen mijn beste vriendin de 1500 gulden die ik haar geleend had (zodat ze haar opleiding af kon maken en niet hoefde te gaan werken omdat er thuis geen geld was voor nog een jaar school toen ze bleef zitten) niet terug betaalde.
Ik had beter moeten weten, een eerdere gezamelijke vakantie die mijn vader had voorgeschoten werd ook met mondjesmaat, laat en niet volledig terug betaald, wij deden dat laatste af als een misverstand (zij beweerde een betaling meer te hebben gedaan) Hetzelfde misverstand en aanverwante artikelen deed zich echter ook bij die 1500 gulden voor terwijl ik alles toch zorgvuldig had opgeschreven om weer een misverstand te voorkomen.
Toen kwam er een meneer in mijn leven die al zijn financiele lasten een jaar lang door mij heeft laten betalen en veel geld van me leende, onder emotionele druk, valse beloften en emoties. Genoeg daarover, ik ga daar geen energie meer aan verspillen verder. Dat geld, was dus ook mooi weg, dankzij de goedkoopste bank van Nederland. Nu ben ik in dit geval niet de enige misleide bank, er zitten meer mensen op deze meneer te azen, die krijgt z'n verdiende loon nog wel eens.
Ik heb toen mezelf beloofd dat ik noooooit meer geld uit zou lenen uitgesloten een heeele vaste vriend of man, mijn vader en mijn zus.
Daar heb ik me sindsdien aan gehouden en het gaat nu heel goed met de financiele voorraad van de goedkoopste bank van Nederland.
Nu blijkt alleen dat ik mijn zus helaas ook moet uitsluiten van de uitsluitingen. Ik moet al 2,5 maand 40 euro van haar terugkrijgen en ik heb er al twee of drie keer om moeten vragen. Ik heb ook al gevraagd of het soms slecht uit kwam, dan konden we wel iets regelen
Ik vind het irritant en genant om het nog een keer te moeten vragen en ik vind het naar mij toe zeer respectloos van haar. Die 40 euro doet me niks, het gaat me op het principe.
Ik wil niet per sé die 40 euro, ik wil respect en gewoon normaal sociaal gedrag van haar ontvangen.
Eigenlijk is het nog meer respectloos en lomp omdat ze weet hoe erg en voor hoeveel geld ik ben opgelicht door die ex en hoe zwaar ik het toen heb gehad, zowel financieel als emotioneel.
Ook hier had ik beter moeten weten. Ik zit al jaren ingeklemd tussen ruzies tussen mijn vader en zus over geleend geld en haar gedrag en dat van haar kinderen. Vreselijk dat gedoe. Vertrekt zus dan beginnen stiefmoeder en vader te klagen en roddelen wanneer de deur nog maar net dicht is, spreek is zus, andersom.
De volgende keer dat er gezamelijk grote cadeaus moeten worden gekocht moet ik dit dus anders regelen blijkbaar, balen, je eigen zus!
Ik snap echt niet hoe dat soort mensen in elkaar steekt.
Hoe lang vinden jullie dat het redelijk is om te wachten met iemand geleend geld terug te betalen? (voor mij is een week het absolute maximum, tenzij je anders hebt afgesproken, dat je elkaar bijvoorbeeld op een later moment nog ziet en het dan contant afrekent)
Nou ja, ik ben in ieder geval wel de meest milieuvriendelijke, Maatschappelijk Verantwoord Ondernemende, klimaatneutrale bank van Nederland ;-).
woensdag 24 november 2010
Doneer je kraampakket (of wat over is) aan het goede doel
Ik vond het zo zonde om mijn nog bijna complete kraampakket weg te gooien. Nu blijkt dat je je kraampakket ook kunt doneren aan stichting babyhope.
Stichting Baby Hope zamelt kraammaterialen in voor kraamprojecten in Afrika,
Zuid-Amerika en Oost-Europa. Doel is meer hygiëne tijdens bevallingen,
zodat meer vrouwen hun pasgeboren baby’s levend en wel tegen zich
aan kunnen drukken.
Stichting Baby Hope is medio 2003 opgericht door een moeder die haar ongebruikte
kraampakket niet wilde weggooien. Baby Hope is inmiddels uitgegroeid tot een netwerk
van 200 inzamelingspunten door heel Nederland. Daarmee ondersteunt de stichting maar liefst 14 kraamprojecten in 11 landen!
Ik ga vanmiddag mijn pakket inleveren bij een inzamelpunt bij mij in de buurt.
http://www.stichtingbabyhope.org/
Op de website van Baby Hope kun je ook hele leuke en goede houten puzzels kopen (duurzaam geproduceerd, veilig, CE-merk en stevig).
Ik twijffel tussen de olifant of het paard voor Sarah, voor Kerst 2014...
Stichting Baby Hope zamelt kraammaterialen in voor kraamprojecten in Afrika,
Zuid-Amerika en Oost-Europa. Doel is meer hygiëne tijdens bevallingen,
zodat meer vrouwen hun pasgeboren baby’s levend en wel tegen zich
aan kunnen drukken.
Stichting Baby Hope is medio 2003 opgericht door een moeder die haar ongebruikte
kraampakket niet wilde weggooien. Baby Hope is inmiddels uitgegroeid tot een netwerk
van 200 inzamelingspunten door heel Nederland. Daarmee ondersteunt de stichting maar liefst 14 kraamprojecten in 11 landen!
Ik ga vanmiddag mijn pakket inleveren bij een inzamelpunt bij mij in de buurt.
http://www.stichtingbabyhope.org/
Op de website van Baby Hope kun je ook hele leuke en goede houten puzzels kopen (duurzaam geproduceerd, veilig, CE-merk en stevig).
Ik twijffel tussen de olifant of het paard voor Sarah, voor Kerst 2014...
dinsdag 23 november 2010
Planning
Ik had in de planning zitten om nu mijn spaarkaarten van de aktie van Proef de aandacht uit te printen en nu ook de gespaarde EKO-merkjes te plakken. Mooi niet dus, gister was de uiterste datum en ik heb mezelf dus 4 gratis bioscoopkaartjes door de neus geboord.
Oeps, misschien toch moet ik toch meer dingen opschrijven en plannen (en vervolgens ook doen enzo).
Het zat ook nog in m'n planning om de bekleding van dat autostoeltje af te maken maar dat is nog niet gelukt. Eerst moest de werkkamer ook opgeruimd worden zodat ik daar kan gaan zitten naaien en veel tijd schiet er niet over de laatste tijd met allerlei afspraken en een zielig kind.
Ons kind vind zichzelf vooral zielig en wil heel veel getroost worden, aandacht, samen spelen etc. maar ik vind haar ook wel zielig hoor, onszelf ook, wij moeten tig spuitluiers per dag verschonen hihihi (gister 10, naast de normale verschoningen).
Gister kwam eindelijk de dag die al heeel lang op mijn verlanglijstje stond en in de planning zat. Gister mocht ik eindelijk naar een re-integratiecoach (na ongeveer 9 maanden wachten en stilstaan).
Eindelijk gaat er iets gebeuren!
Hoop ik... Ik denk nl. steeds dat ik er ben en dat er iets gaat gebeuren als ik een stap verder kom bij het UWV en dat is dan weer niet zo, dan moet je weer een stap of persoon verder voor er echt garen op de klos komt.
Dacht ik daar gister ook te zitten voor een re-integratietraject, bleek dat niet zo te zijn. Ëérst een loopbaanherorrientatietraject (van 3 maanden, pff.. dus nog 3 maanden wachten op de mogelijkheid om weer te mogen gaan werken)
Ik vind het een helemaal logische volgorde hoor en ik ben er echt hartstikke blij mee en ik waardeer het dat ik dit krijg aangeboden maar het had ook wel een paar maanden geleden mogen starten aangezien het toch onvermijdelijk was dat dit moest.
Die WAO - of hoe het tegenwoordig ook mag heten - datum komt er wel aan en ik heb een beetje zitten lezen wat die regelingen een beetje inhouden en wat dat financieel betekent, daar wordt je niet vrolijk van, zeker niet op de lange termijn. De eerste jaren gaat het nog prima maar dan ga je steeds verder achteruit in de nieuwe regelingen. Ik snap nu waarom er "WAO-gat" verzekeringen zijn maar "WAO krater" is haast toepasselijker als je een hypotheek en huis hebt en daar wilt blijven wonen.
In mijn hoofd heb ik in de financiele planning al een nieuw spaardoel opgenomen; ik moet maar alvast sparen voor het geval ik (deels) in de nieuwe WAO terecht kom. Op termijn zou er bar weinig over kunnen blijven aan het eind van de maand om te sparen voor studiekosten en rijbewijzen etc., nu kan het nog wel.
Het financieel domme is dat ik in 2002 al voor de helft van mijn aantal werkuren ben afgekeurd, ik zou toen de WAO in gekund hebben en dan zou ik nu onder de WAO vallen maar ik wou het per sé niet en ging weer werken. De arbeidsdeskundige zegt dat ik heel veel verkeerde keuze's heb gemaakt wbt werk (dingen die niet passen bij de beperkingen die ik heb bedoeld hij daarmee)
Of het op alle gebieden een domme keuze was weet ik niet precies, voor m'n lijf en (sociale) levenskwaliteit wel maar m'n hart was er gewoon nog niet aan toe. Ik heb er dus niet echt spijt van, ik kan mezelf er niet om voor de kop slaan. Het is maar geld en ik heb er ook fijne dingen voor terug gekregen.
Oeps, misschien toch moet ik toch meer dingen opschrijven en plannen (en vervolgens ook doen enzo).
Het zat ook nog in m'n planning om de bekleding van dat autostoeltje af te maken maar dat is nog niet gelukt. Eerst moest de werkkamer ook opgeruimd worden zodat ik daar kan gaan zitten naaien en veel tijd schiet er niet over de laatste tijd met allerlei afspraken en een zielig kind.
Ons kind vind zichzelf vooral zielig en wil heel veel getroost worden, aandacht, samen spelen etc. maar ik vind haar ook wel zielig hoor, onszelf ook, wij moeten tig spuitluiers per dag verschonen hihihi (gister 10, naast de normale verschoningen).
Gister kwam eindelijk de dag die al heeel lang op mijn verlanglijstje stond en in de planning zat. Gister mocht ik eindelijk naar een re-integratiecoach (na ongeveer 9 maanden wachten en stilstaan).
Eindelijk gaat er iets gebeuren!
Hoop ik... Ik denk nl. steeds dat ik er ben en dat er iets gaat gebeuren als ik een stap verder kom bij het UWV en dat is dan weer niet zo, dan moet je weer een stap of persoon verder voor er echt garen op de klos komt.
Dacht ik daar gister ook te zitten voor een re-integratietraject, bleek dat niet zo te zijn. Ëérst een loopbaanherorrientatietraject (van 3 maanden, pff.. dus nog 3 maanden wachten op de mogelijkheid om weer te mogen gaan werken)
Ik vind het een helemaal logische volgorde hoor en ik ben er echt hartstikke blij mee en ik waardeer het dat ik dit krijg aangeboden maar het had ook wel een paar maanden geleden mogen starten aangezien het toch onvermijdelijk was dat dit moest.
Die WAO - of hoe het tegenwoordig ook mag heten - datum komt er wel aan en ik heb een beetje zitten lezen wat die regelingen een beetje inhouden en wat dat financieel betekent, daar wordt je niet vrolijk van, zeker niet op de lange termijn. De eerste jaren gaat het nog prima maar dan ga je steeds verder achteruit in de nieuwe regelingen. Ik snap nu waarom er "WAO-gat" verzekeringen zijn maar "WAO krater" is haast toepasselijker als je een hypotheek en huis hebt en daar wilt blijven wonen.
In mijn hoofd heb ik in de financiele planning al een nieuw spaardoel opgenomen; ik moet maar alvast sparen voor het geval ik (deels) in de nieuwe WAO terecht kom. Op termijn zou er bar weinig over kunnen blijven aan het eind van de maand om te sparen voor studiekosten en rijbewijzen etc., nu kan het nog wel.
Het financieel domme is dat ik in 2002 al voor de helft van mijn aantal werkuren ben afgekeurd, ik zou toen de WAO in gekund hebben en dan zou ik nu onder de WAO vallen maar ik wou het per sé niet en ging weer werken. De arbeidsdeskundige zegt dat ik heel veel verkeerde keuze's heb gemaakt wbt werk (dingen die niet passen bij de beperkingen die ik heb bedoeld hij daarmee)
Of het op alle gebieden een domme keuze was weet ik niet precies, voor m'n lijf en (sociale) levenskwaliteit wel maar m'n hart was er gewoon nog niet aan toe. Ik heb er dus niet echt spijt van, ik kan mezelf er niet om voor de kop slaan. Het is maar geld en ik heb er ook fijne dingen voor terug gekregen.
vrijdag 19 november 2010
Beestjes in de tuin II
Gister kreeg ik de mogelijkheid om vanaf de drempel van de deur een vogeltje van dichtbij te bewonderen, het zat in het vogelvoederhuisje naast de deur (zie gister) te eten en schrok van mij... Achgos, zo lief.
Ik stond nog gebukt omdat ik m'n schoenen aan het aantrekken was en ik zat dus maar maximaal 15 centimeter van het beestje af met m'n gezicht.
In het donker zag ik een oogje glanzen, het bleef nog zitten ook, ààààh, wat lief! Even kijken, 't vogeltje is een beetje muisgrijs... Aaaaaah-wat, muisgrijs??!!! Errrr... okay.. - bam (deur dicht)!
Duss.... muizen kunnen heel goed in vogelvoederhuisjes klimmen en ze hebben ook nog binnen 24 uur het eten gevonden. Misschien dus toch niet zo'n leuk idee, zo'n vogelvoederhuisje op standaard, naast je deur (zeker als je nachtblind bent).
Ik hoop maar niet dat we weer muizen in huis krijgen als ze al buiten zitten. Dan krijg ik nl. weer een hele genante toestand met mijn man, omdat mijn muisvriendelijke vallen verhaal dan weer actueel wordt.
Muisvriendelijke vallen zijn in theorie vriendelijk omdat je de gevangen muizen weer los kunt laten, in praktijk vriendelijk voor de muizen omdat je niks vangt, op die ene muis na die er per ongeluk binnen struikelt.
In mijn geval, 10 jaar geleden, ving ik na 2 weken eindelijk die ene muis op m'n balkon, om half 12 's avonds, dat beest ging tekeer en maakte een enorme herrie in die val. Ik maar m'n pyama uit, kleren aan, dik ingepakt (het vroor) en op de fiets naar het bos bij de kinderboerderij met die muis in m'n fietstas. De volgende avond... verdorie, er zat toch NOG een muis, ik knip het licht aan, stuiven er wel 20 weg.
Een jaar of twee geleden hadden we hier een muis in huis, ik kocht een geavanceerder exemplaar op internet, konden er wel zes in, succes gegarandeerd, kon jaren mee, etc., wel een beetje prijzig (bijna 30 euro!).
We hebben Mickey (zo noemden we hem) nog een avond bijna zelf gevangen maar die val; mooi niet. Mickey bleef weken bij ons in huis en ging steeds vaker op mijn bureau zitten keutelen, dat had ie niet moeten doen, de ondankbare, ik wilde zijn leven nog wel sparen! Na nog een paar weken was het welletjes, er kwamen muizenklemmen (twee voor 1 euro) en binnen een dag... pats!
Gelukkig zijn ruiten te glad voor muizen, daar zie ik ze nog niet tegenop rennen, toch? Oh wee als ik toch binnenkort kleine pootafdrukjes op m'n ruiten zie!
Denk trouwens dat manlief blogjes leest, had vandaag ineens klussende (eigen) man in huis. Hij heeft eindelijk de traphekjes opgehangen (had ie al beloofd sinds Sarah 9 maanden is ofzo).
De nieuwe geluidjes van de verwarming waren trouwens niet een kwestie van wennen (wat ik al hoopte, het is best irritant), manlief heeft daar voor doorgeleerd en wist dat dat niet normaal was. Technisch verhaal volgde.. errr.. okay, bel jij de monteur even en leg jij het maar uit...
Ik stond nog gebukt omdat ik m'n schoenen aan het aantrekken was en ik zat dus maar maximaal 15 centimeter van het beestje af met m'n gezicht.
In het donker zag ik een oogje glanzen, het bleef nog zitten ook, ààààh, wat lief! Even kijken, 't vogeltje is een beetje muisgrijs... Aaaaaah-wat, muisgrijs??!!! Errrr... okay.. - bam (deur dicht)!
Duss.... muizen kunnen heel goed in vogelvoederhuisjes klimmen en ze hebben ook nog binnen 24 uur het eten gevonden. Misschien dus toch niet zo'n leuk idee, zo'n vogelvoederhuisje op standaard, naast je deur (zeker als je nachtblind bent).
Ik hoop maar niet dat we weer muizen in huis krijgen als ze al buiten zitten. Dan krijg ik nl. weer een hele genante toestand met mijn man, omdat mijn muisvriendelijke vallen verhaal dan weer actueel wordt.
Muisvriendelijke vallen zijn in theorie vriendelijk omdat je de gevangen muizen weer los kunt laten, in praktijk vriendelijk voor de muizen omdat je niks vangt, op die ene muis na die er per ongeluk binnen struikelt.
In mijn geval, 10 jaar geleden, ving ik na 2 weken eindelijk die ene muis op m'n balkon, om half 12 's avonds, dat beest ging tekeer en maakte een enorme herrie in die val. Ik maar m'n pyama uit, kleren aan, dik ingepakt (het vroor) en op de fiets naar het bos bij de kinderboerderij met die muis in m'n fietstas. De volgende avond... verdorie, er zat toch NOG een muis, ik knip het licht aan, stuiven er wel 20 weg.
Een jaar of twee geleden hadden we hier een muis in huis, ik kocht een geavanceerder exemplaar op internet, konden er wel zes in, succes gegarandeerd, kon jaren mee, etc., wel een beetje prijzig (bijna 30 euro!).
We hebben Mickey (zo noemden we hem) nog een avond bijna zelf gevangen maar die val; mooi niet. Mickey bleef weken bij ons in huis en ging steeds vaker op mijn bureau zitten keutelen, dat had ie niet moeten doen, de ondankbare, ik wilde zijn leven nog wel sparen! Na nog een paar weken was het welletjes, er kwamen muizenklemmen (twee voor 1 euro) en binnen een dag... pats!
Gelukkig zijn ruiten te glad voor muizen, daar zie ik ze nog niet tegenop rennen, toch? Oh wee als ik toch binnenkort kleine pootafdrukjes op m'n ruiten zie!
Denk trouwens dat manlief blogjes leest, had vandaag ineens klussende (eigen) man in huis. Hij heeft eindelijk de traphekjes opgehangen (had ie al beloofd sinds Sarah 9 maanden is ofzo).
De nieuwe geluidjes van de verwarming waren trouwens niet een kwestie van wennen (wat ik al hoopte, het is best irritant), manlief heeft daar voor doorgeleerd en wist dat dat niet normaal was. Technisch verhaal volgde.. errr.. okay, bel jij de monteur even en leg jij het maar uit...
donderdag 18 november 2010
Beestjes in de tuin
Ik had al een paar keer zo'n leuke vogelvoedersilo gezien met een zuignap zodat je het ding tegen het raam kunt plakken. Zo leuk voor Sarah ook, leek me.
Gister bij het boodschappen doen kwam ik vogelpretpakketten tegen in de super en toen bedacht ik me, dat ik me die 15 euro mooi kon besparen:
Gewoon een zuignapje dat ik nog had liggen en klaar. Ik heb ook het voederhuisje dichterbij het raam gezet er er wat lekkers in gelegd.
Oh, leuk! Ik kijk na de vorige zin naar buiten en er hangt net een koolmeesje aan het netje. In het voederhuisje is het buffet ook al geopend zag ik vanmorgen.
Over buffetten gesproken, ik ben al wat informatie aan het verzamelen en opvragen voor onze bruiloft. Pfff.. wat een keuze's en wat een gedoe maar ik denk dat we al een beetje weten wat en waar we willen. We moeten alleen die locaties nog bekijken (en een paar anderen) en deze keer alles heeeel goed afspreken en vastleggen zodat we nu wel alles krijgen zoals afgesproken en gewenst.
Een kasteel hier in de buurt leek ons zo leuk, tot bleek dat ze rond de 3000 euro durven te vragen voor alleen de huwelijksvoltrekking en dan meen ik dat je ook nog entree moest betalen voor alle gasten. Dat doen we dus mooi niet, ik ben daar gek zeg.
Knaagdier drinkflesje schoonmaken
We hebben natuurlijk ook nog de konijnen in de tuin en gister was het weer eens hoog tijd dat hun drinkflesjes een grote beurt kregen, eentje zag echt groen van de aanslag. Jammer genoeg was het metalen kettinkje (zo'n kettinkje dat aan een gootstopje zit) kwijt dus ik heb me beholpen met spliterwten maar dat ging ook prima. Ook heerlijk therapeutisch, keihard schudden met die flesjes met spliterwten erin (en een beetje water, ik had eerst te veel schuim, dan komen de erwten moeilijk rond). Met een tandenborstel en een sopje van hete soda nog even nasoppen en krabben en klaar. Hete soda kon meteen even door de goot, even laten staan en dat was ook schoon (al was de soda misschien toen toch wel een beetje uitgewerkt, dat weet ik niet).
Gister had ik een klussende man in huis, dat was ook wel eens leuk voor de verandering. Hij was alleen niet van mij en ook nog eens te jong voor mij, schat ik zo. De CV-monteur had een treurige mededeling; de programmeerbare kamerthermostaat die wij wilden ophangen, die werkt dus mooi niet met onze CV omdat de CV van 2002 is en die thermostaat nieuwere technologie aan boord heeft. Hij had wel passende in de auto, kostte 160 euro. Err.. okee, we passen wel wat beter op en ik zet wel alarmpjes in m'n mobiel (tenslotte weet je ook niet wanneer de ketel vervangen moet worden).
Ons moppie is gelukkig weer beter, ik wist alleen niet, dat die eerste dag(en) als kinderen weer beter zijn eigenlijk nog zwaarder is dan de dagen ervoor. Ze hing zo'n beetje tussen moe en actief en lekker en niet lekker in dus ze wist helemaal niet wat ze wilde en wat ze met zichzelf aan moest. (Mamaaaahahahahaaaa, ik wil bij jou op schoot en lekker aan je hangen......mwaamaaa.... ik wil toch niet stil zitten, denk ik.... ik wil van schoot....neeee, zet me nou niet op de grond, weeeeeeh, mamamaaaaaaah! Ik wil bij jou op schoot en hangen, pak me nou op!) Ik was dinsdag kapot 's avonds. We slapen ook al slecht sinds Sarah ziek werd of eigenlijk sinds die twee voortanden tegelijk kwamen en gister zat ik ondanks de kou nog half te dutten en te gapen als een idioot op de fiets. Nadeel van gapen in het verkeer is dat je even niets ziet als het een flinke gaap is en dat is niet zo handig dus... Ik kon nog net een geparkeerde auto ontwijken die ik van een kilometer afstand wel gezien had maar niet echt geregistreerd of opgeslagen in m'n bovenkamer. Mammie is moe...
Gister bij het boodschappen doen kwam ik vogelpretpakketten tegen in de super en toen bedacht ik me, dat ik me die 15 euro mooi kon besparen:
Oh, leuk! Ik kijk na de vorige zin naar buiten en er hangt net een koolmeesje aan het netje. In het voederhuisje is het buffet ook al geopend zag ik vanmorgen.
Over buffetten gesproken, ik ben al wat informatie aan het verzamelen en opvragen voor onze bruiloft. Pfff.. wat een keuze's en wat een gedoe maar ik denk dat we al een beetje weten wat en waar we willen. We moeten alleen die locaties nog bekijken (en een paar anderen) en deze keer alles heeeel goed afspreken en vastleggen zodat we nu wel alles krijgen zoals afgesproken en gewenst.
Een kasteel hier in de buurt leek ons zo leuk, tot bleek dat ze rond de 3000 euro durven te vragen voor alleen de huwelijksvoltrekking en dan meen ik dat je ook nog entree moest betalen voor alle gasten. Dat doen we dus mooi niet, ik ben daar gek zeg.
Knaagdier drinkflesje schoonmaken
We hebben natuurlijk ook nog de konijnen in de tuin en gister was het weer eens hoog tijd dat hun drinkflesjes een grote beurt kregen, eentje zag echt groen van de aanslag. Jammer genoeg was het metalen kettinkje (zo'n kettinkje dat aan een gootstopje zit) kwijt dus ik heb me beholpen met spliterwten maar dat ging ook prima. Ook heerlijk therapeutisch, keihard schudden met die flesjes met spliterwten erin (en een beetje water, ik had eerst te veel schuim, dan komen de erwten moeilijk rond). Met een tandenborstel en een sopje van hete soda nog even nasoppen en krabben en klaar. Hete soda kon meteen even door de goot, even laten staan en dat was ook schoon (al was de soda misschien toen toch wel een beetje uitgewerkt, dat weet ik niet).Gister had ik een klussende man in huis, dat was ook wel eens leuk voor de verandering. Hij was alleen niet van mij en ook nog eens te jong voor mij, schat ik zo. De CV-monteur had een treurige mededeling; de programmeerbare kamerthermostaat die wij wilden ophangen, die werkt dus mooi niet met onze CV omdat de CV van 2002 is en die thermostaat nieuwere technologie aan boord heeft. Hij had wel passende in de auto, kostte 160 euro. Err.. okee, we passen wel wat beter op en ik zet wel alarmpjes in m'n mobiel (tenslotte weet je ook niet wanneer de ketel vervangen moet worden).
Ons moppie is gelukkig weer beter, ik wist alleen niet, dat die eerste dag(en) als kinderen weer beter zijn eigenlijk nog zwaarder is dan de dagen ervoor. Ze hing zo'n beetje tussen moe en actief en lekker en niet lekker in dus ze wist helemaal niet wat ze wilde en wat ze met zichzelf aan moest. (Mamaaaahahahahaaaa, ik wil bij jou op schoot en lekker aan je hangen......mwaamaaa.... ik wil toch niet stil zitten, denk ik.... ik wil van schoot....neeee, zet me nou niet op de grond, weeeeeeh, mamamaaaaaaah! Ik wil bij jou op schoot en hangen, pak me nou op!) Ik was dinsdag kapot 's avonds. We slapen ook al slecht sinds Sarah ziek werd of eigenlijk sinds die twee voortanden tegelijk kwamen en gister zat ik ondanks de kou nog half te dutten en te gapen als een idioot op de fiets. Nadeel van gapen in het verkeer is dat je even niets ziet als het een flinke gaap is en dat is niet zo handig dus... Ik kon nog net een geparkeerde auto ontwijken die ik van een kilometer afstand wel gezien had maar niet echt geregistreerd of opgeslagen in m'n bovenkamer. Mammie is moe...
maandag 15 november 2010
Verwarming
Ik zondig al weken tegen mijn eigen regels van zuinigheid en voorkoming van verspilling.
Regelmatig lig ik in m'n warme bedje en hoor ik boven de combi-ketel aanslaan; aaarrgghh, weer vergeten de thermostaat naar beneden te draaien voor we naar bed gingen!
Ik hou mezelf voor dat ik mijn man wakker zal maken als ik uit bed ga om naar beneden te gaan maar de echte reden is natuurlijk dat ik geen zin heb om uit bed te gaan.
Gelukkig staat bij ons de thermostaat niet zo hoog (max 18 graden schat ik) maar het zal zo een flinke rekening worden!
Ik heb net daarom een herinnering in mijn electronische agenda gezet, elke avond om 21:00u "thermostaat naar beneden". Mijn man gaat vaak rond 22:00u al naar bed om nog wat te lezen, 23:00u wil hij toch wel slapen. Ik moet eigenlijk vaker gewoon meegaan, ik blijf nog wel eens voor de TV plakken. Anyway, om 21:00u mag de thermostaat wel naar beneden, dan hebben we nog lang genoeg warmte ervan.
Op zolder ligt nog een programmeerbare thermostaat maar volgens mij moet ik daarvoor ofwel boren ofwel nog langere schroefjes halen, staat mij bij. Geen van beide echt handig nu ik thuis ben met ons zieke moppie.
Dat ding ophangen en aansluiten komt dus nog wel, ik heb in ieder geval nu een tussen oplossing, die ook wel werkt.
Woensdag krijgt de combi-ketel ook een verwenbeurt, er komt een monteur langs.
Na enig chagerijn, gegil en gestamp kwamen wij erachter dat niet onze betere helft beneden de oorzaak was van de koude douche die we boven kregen. Ook als er niemand aan de kraan zat beneden word het soms boven err... minder prettig douchen (potverdrie meestal net als je je haar uitspoeld of als je net bezig bent met kritieke delen die niet van kou gechameerd zijn natuurlijk). Er is dus iets anders aan de hand, ik gok de driewegklep, bij de onderhoudsbeurt vertelde de monteur al dat het kiele-kiele was daarmee. Ik snap bijna helemaal wat zo'n ding doet ;-) maar geen idee wat het kost om dat ding te vervangen, we zien het wel en het zal toch moeten.
Ik heb vanmorgen mijn afspraken van vandaag afgebeld vanwege ons zieke meisje, gelukkig een en al begrip en gewoon twee nieuwe afspraken gemaakt.
Met ons meisje lijkt het nu echt beter te gaan, vanmorgen 38.3 graden maar dat was nog wel met een restje zetpil nog aan het werk om de koorts te verlagen.
Ze heeft een hele grote papfles gedronken vanmorgen maar toen het fruit-tijd was bleek ze niet zo gecharmeerd van manderijn (die ik - zorgvuldig mijn geduld bewarend- had zitten ontvellen voor haar).
Manlief is vanmorgen naar de apotheek gesjeesd terwijl ik nog in coma lag (twee keer eruit geweest afgelopen nacht, niet goed meer in slaap kunnen komen), ik was best wel een beetje moe nog. Ik bleek zelfs de wekker van mijn man gewoon uit het stopcontact gehaald te hebben (hij had de snooze niet afgezet en ik was te daas om het goede knopje te vinden en was het beu denk ik, het stopcontact is gewoon m'n arm iets verder uitstrekken, veeel makkelijker te vinden als je nog half slaapdronken bent, hihihi).
Regelmatig lig ik in m'n warme bedje en hoor ik boven de combi-ketel aanslaan; aaarrgghh, weer vergeten de thermostaat naar beneden te draaien voor we naar bed gingen!
Ik hou mezelf voor dat ik mijn man wakker zal maken als ik uit bed ga om naar beneden te gaan maar de echte reden is natuurlijk dat ik geen zin heb om uit bed te gaan.
Gelukkig staat bij ons de thermostaat niet zo hoog (max 18 graden schat ik) maar het zal zo een flinke rekening worden!
Ik heb net daarom een herinnering in mijn electronische agenda gezet, elke avond om 21:00u "thermostaat naar beneden". Mijn man gaat vaak rond 22:00u al naar bed om nog wat te lezen, 23:00u wil hij toch wel slapen. Ik moet eigenlijk vaker gewoon meegaan, ik blijf nog wel eens voor de TV plakken. Anyway, om 21:00u mag de thermostaat wel naar beneden, dan hebben we nog lang genoeg warmte ervan.
Op zolder ligt nog een programmeerbare thermostaat maar volgens mij moet ik daarvoor ofwel boren ofwel nog langere schroefjes halen, staat mij bij. Geen van beide echt handig nu ik thuis ben met ons zieke moppie.
Dat ding ophangen en aansluiten komt dus nog wel, ik heb in ieder geval nu een tussen oplossing, die ook wel werkt.
Woensdag krijgt de combi-ketel ook een verwenbeurt, er komt een monteur langs.
Na enig chagerijn, gegil en gestamp kwamen wij erachter dat niet onze betere helft beneden de oorzaak was van de koude douche die we boven kregen. Ook als er niemand aan de kraan zat beneden word het soms boven err... minder prettig douchen (potverdrie meestal net als je je haar uitspoeld of als je net bezig bent met kritieke delen die niet van kou gechameerd zijn natuurlijk). Er is dus iets anders aan de hand, ik gok de driewegklep, bij de onderhoudsbeurt vertelde de monteur al dat het kiele-kiele was daarmee. Ik snap bijna helemaal wat zo'n ding doet ;-) maar geen idee wat het kost om dat ding te vervangen, we zien het wel en het zal toch moeten.
Ik heb vanmorgen mijn afspraken van vandaag afgebeld vanwege ons zieke meisje, gelukkig een en al begrip en gewoon twee nieuwe afspraken gemaakt.
Met ons meisje lijkt het nu echt beter te gaan, vanmorgen 38.3 graden maar dat was nog wel met een restje zetpil nog aan het werk om de koorts te verlagen.
Ze heeft een hele grote papfles gedronken vanmorgen maar toen het fruit-tijd was bleek ze niet zo gecharmeerd van manderijn (die ik - zorgvuldig mijn geduld bewarend- had zitten ontvellen voor haar).
Manlief is vanmorgen naar de apotheek gesjeesd terwijl ik nog in coma lag (twee keer eruit geweest afgelopen nacht, niet goed meer in slaap kunnen komen), ik was best wel een beetje moe nog. Ik bleek zelfs de wekker van mijn man gewoon uit het stopcontact gehaald te hebben (hij had de snooze niet afgezet en ik was te daas om het goede knopje te vinden en was het beu denk ik, het stopcontact is gewoon m'n arm iets verder uitstrekken, veeel makkelijker te vinden als je nog half slaapdronken bent, hihihi).
zondag 14 november 2010
kinderziektes
Afgelopen nacht werd ons kleine meisje wakker met een huil die mij al vertelde dat ze zich helemaal niet fijn voelde en het klonk niet als "naar gedroomd". Ons arme liefje bleek 39.2 graden te hebben, vanmorgen 39.6.
Niet zo uitzonderlijk voor kinderen, wel voor die van ons. Op een paar keer even een paar uurtjes verhoging of koorts na, verder heeel veel gewoon niet lekker zijn hebben we dit nog niet aan de hand gehad.
Ze wist afgelopen nacht echt geen raad met zichzelf en ons moeder- en vaderhartje huilde ook van haar horen huilen. Vanmorgen was ze gelukkig minder overstuur, ze wil lekker tegen ons aan hangen en dan gaat het redelijk, op een zielig snikje na af en toe. Voor ons ook een stukje fijner, dan kun je nog wat doen voor het arme schaapje en helpt het nog ook. Het voelt enerzijds ook wel fijn, heel egoïstisch gezien, nodig zijn, als papa en mama.
Om 2 uur vannacht heb ik al op een antwoordantwoordapparaat ingesproken dat ik maandag om 10 uur waarschijnlijk niet op mijn afspraak kan komen omdat m'n kind ziek is, anders heb ik 40 euro aan m'n broek hangen, als ik niet 24 uur van te voren afbel. Ik heb meteen aansluitend nog een afspraak die ik ook wel heel belangrijk vind (bij een reïntegratie bureau). Ik weet nog niet of ze morgen nog koorts heeft en of ik die afspraken laat schieten maar dan heb ik in ieder geval maar gebeld.
Ik ga dan ook weer denken wat "men" hiervan vind, wordt je geacht je afspraken na te komen, die tenslotte ook geld kosten, of wordt je geacht als moeder bij je kind te blijven? Zoveel mensen, zoveel meningen, denk ik maar eigenlijk is de enige die ertoe doet, die van mij. Ik zou me rot en schuldig voelen om haar achter te laten bij een oppas en voor haar is het ook veel minder fijn, dus ik doe het niet.
Kinderziektes in het moeder zijn, ik heb dit nog niet aan de hand gehad!
Het toeval wil dat ik een jaar geleden ook precies op 39,2 werd getemperatuurd, toen hadden manlief en ik allebei de Mexicaanse griep. Ik lag toen in het ziekenhuis en werd heel snel genezen verklaard - gaat u maar lekker naar huis met uw Mexicaanse griep. Sarah moest naar mijn vader en zijn vriendin omdat wij Sarah niet wilden aansteken aangezien ze net uit de couveuse kwam en we ook zo ziek waren dat we niet ook nog voor haar konden zorgen. Wat hebben ons zo rot gevoeld, als we even wakker waren, net papa en mama en dan moet je je kindje uit logeren sturen.
Ay-ay caramba, wat had je toch ook een hete koorts van die Mexicaanse griep! Toen er echt boodschappen gehaald moesten worden, hebben we een thermometer gepakt om te zien wie de laagste temperatuur had, diegene moest dan maar boodschappen gaan doen, haha. Ik was overigens de pisang, ik weet nog dat ik een beetje door de supermarkt leek te zweven, eigenwijs is ook wijs (volgende keer maar eens iemand hulp vragen, goh ja, dat kan ook nog).
22:13u: Ach gos, ze heeft inmiddels 40,5! Toch maar even de doktersassistente gebeld hoe het ook alweer zat met kinderen en koorts en wanneer je de hulptroepen moet inschakelen. Paracetemol mocht toch gerust. Na een zetpilletje... hing ze nog een half uurtje als een aapje bij mij op schoot (terwijl ze een video van Nijntje kon kijken) en toen zat ze aleer te spelen en kroop ze rond. Ik ging even boodschappen doen en toen ik terugkwam zei manlief dat ze alweer beter was, de koorts was weg. Ah, mooi, wat fijn. Nou, mooi niet, 1,5 uur later stonden we weer met de thermometer en scoorde ze 40,5. Arm meiske toch.
Ik ga nu naar bed, we moeten er zeker nog een keer uit komende nacht, als deze zetpil weer is uitgewerkt...
Moeders is morgen dus mooi thuis en de kleine blijft ook thuis, alleen papa en mama liggen zo lekker en fijn als je ziek bent, denk ik.
Het lijnen gaat best goed, we hebben zelfs berekend dat we eigenlijk wel wat weinig calorieen binnen hebben gekregen vandaag. Het is nog wennen en zoeken.
Ik moet af en toe wel zo lachen om m'n man, die is echt een beetje op de kwajongens toer met smokkelen en dingen verdraaien en dan lacht ie er ook zo kwajongens bij.
Niet zo uitzonderlijk voor kinderen, wel voor die van ons. Op een paar keer even een paar uurtjes verhoging of koorts na, verder heeel veel gewoon niet lekker zijn hebben we dit nog niet aan de hand gehad.
Ze wist afgelopen nacht echt geen raad met zichzelf en ons moeder- en vaderhartje huilde ook van haar horen huilen. Vanmorgen was ze gelukkig minder overstuur, ze wil lekker tegen ons aan hangen en dan gaat het redelijk, op een zielig snikje na af en toe. Voor ons ook een stukje fijner, dan kun je nog wat doen voor het arme schaapje en helpt het nog ook. Het voelt enerzijds ook wel fijn, heel egoïstisch gezien, nodig zijn, als papa en mama.
Om 2 uur vannacht heb ik al op een antwoordantwoordapparaat ingesproken dat ik maandag om 10 uur waarschijnlijk niet op mijn afspraak kan komen omdat m'n kind ziek is, anders heb ik 40 euro aan m'n broek hangen, als ik niet 24 uur van te voren afbel. Ik heb meteen aansluitend nog een afspraak die ik ook wel heel belangrijk vind (bij een reïntegratie bureau). Ik weet nog niet of ze morgen nog koorts heeft en of ik die afspraken laat schieten maar dan heb ik in ieder geval maar gebeld.
Ik ga dan ook weer denken wat "men" hiervan vind, wordt je geacht je afspraken na te komen, die tenslotte ook geld kosten, of wordt je geacht als moeder bij je kind te blijven? Zoveel mensen, zoveel meningen, denk ik maar eigenlijk is de enige die ertoe doet, die van mij. Ik zou me rot en schuldig voelen om haar achter te laten bij een oppas en voor haar is het ook veel minder fijn, dus ik doe het niet.
Kinderziektes in het moeder zijn, ik heb dit nog niet aan de hand gehad!
Het toeval wil dat ik een jaar geleden ook precies op 39,2 werd getemperatuurd, toen hadden manlief en ik allebei de Mexicaanse griep. Ik lag toen in het ziekenhuis en werd heel snel genezen verklaard - gaat u maar lekker naar huis met uw Mexicaanse griep. Sarah moest naar mijn vader en zijn vriendin omdat wij Sarah niet wilden aansteken aangezien ze net uit de couveuse kwam en we ook zo ziek waren dat we niet ook nog voor haar konden zorgen. Wat hebben ons zo rot gevoeld, als we even wakker waren, net papa en mama en dan moet je je kindje uit logeren sturen.
Ay-ay caramba, wat had je toch ook een hete koorts van die Mexicaanse griep! Toen er echt boodschappen gehaald moesten worden, hebben we een thermometer gepakt om te zien wie de laagste temperatuur had, diegene moest dan maar boodschappen gaan doen, haha. Ik was overigens de pisang, ik weet nog dat ik een beetje door de supermarkt leek te zweven, eigenwijs is ook wijs (volgende keer maar eens iemand hulp vragen, goh ja, dat kan ook nog).
22:13u: Ach gos, ze heeft inmiddels 40,5! Toch maar even de doktersassistente gebeld hoe het ook alweer zat met kinderen en koorts en wanneer je de hulptroepen moet inschakelen. Paracetemol mocht toch gerust. Na een zetpilletje... hing ze nog een half uurtje als een aapje bij mij op schoot (terwijl ze een video van Nijntje kon kijken) en toen zat ze aleer te spelen en kroop ze rond. Ik ging even boodschappen doen en toen ik terugkwam zei manlief dat ze alweer beter was, de koorts was weg. Ah, mooi, wat fijn. Nou, mooi niet, 1,5 uur later stonden we weer met de thermometer en scoorde ze 40,5. Arm meiske toch.
Ik ga nu naar bed, we moeten er zeker nog een keer uit komende nacht, als deze zetpil weer is uitgewerkt...
Moeders is morgen dus mooi thuis en de kleine blijft ook thuis, alleen papa en mama liggen zo lekker en fijn als je ziek bent, denk ik.
Het lijnen gaat best goed, we hebben zelfs berekend dat we eigenlijk wel wat weinig calorieen binnen hebben gekregen vandaag. Het is nog wennen en zoeken.
Ik moet af en toe wel zo lachen om m'n man, die is echt een beetje op de kwajongens toer met smokkelen en dingen verdraaien en dan lacht ie er ook zo kwajongens bij.
vrijdag 12 november 2010
D-day
Het is vandaag D-day voor ons, om 12 uur 30 start operatie "Lose it & get fitt".
Om 12:30u staat de eerste gezamelijke afspraak bij de dietiste. Een paar weken geleden heb ik mijn man een gewaagd voorstel gedaan; "zullen we samen naar een dietiste gaan en samen nu eens echt gaan afvallen?". Tot mijn verbazing vond hij het meteen een heel goed idee. Ik had verwacht enige overredingskracht nodig te hebben (en als hij dan bij zijn standpunt gebleven was, was ik ook weer mooi "off the hook", ahem..)
Nou moeten we dus straks, nou ja, we mogen... Van de ene kant hoop ik dat het ons gaat veranderen, van de andere kant vrees ik het. Ik zie nou niet bepaald uit naar een dieet volgen. Zo gauw ik me ook maar voorneem om te gaan afvallen, krijg ik honger en trek. Maar mijn grootste vrees is nog wel dat ik beter in m'n vel kom te zitten maar dan wel overal vel over heb zeg maar.
Ik heb het al bij twee mensen gezien, ook na een buikwandcorrectie, hiiiiiii.
Maar ja, het is m'n eigen schuld, had ik maar niet zo dik moeten worden en kwabjes en lapjes zijn een kleine prijs voor de gezondheid en verlengde levensduur die we ervoor terug krijgen en dat is veel belangrijker, zeker nu we papa en mama zijn. Als we dus een dag niet voor onszelf dit willen, dan maar een dag het alleen voor Sarah doen zodat ze een gezond eetpatroon ziet en leert, lekker kan spelen, rennen en ravotten met ons en ons langer mee mag maken.
Het is het echt waard maar ik zie er zo tegenop....
Dag tijgernoten, lekkere broodjes, snackbar, McDonalds, pizza met kaas, mayonaise, chips en chocolade(mouse); ik zal jullie nog maar af en toe zien. Hallo sportschool (kennen jullie me nog?), salades, fruit (getver), wortels en komkommers bij de TV en honger.
Om 12:30u staat de eerste gezamelijke afspraak bij de dietiste. Een paar weken geleden heb ik mijn man een gewaagd voorstel gedaan; "zullen we samen naar een dietiste gaan en samen nu eens echt gaan afvallen?". Tot mijn verbazing vond hij het meteen een heel goed idee. Ik had verwacht enige overredingskracht nodig te hebben (en als hij dan bij zijn standpunt gebleven was, was ik ook weer mooi "off the hook", ahem..)
Ik heb het al bij twee mensen gezien, ook na een buikwandcorrectie, hiiiiiii.
Maar ja, het is m'n eigen schuld, had ik maar niet zo dik moeten worden en kwabjes en lapjes zijn een kleine prijs voor de gezondheid en verlengde levensduur die we ervoor terug krijgen en dat is veel belangrijker, zeker nu we papa en mama zijn. Als we dus een dag niet voor onszelf dit willen, dan maar een dag het alleen voor Sarah doen zodat ze een gezond eetpatroon ziet en leert, lekker kan spelen, rennen en ravotten met ons en ons langer mee mag maken.
Het is het echt waard maar ik zie er zo tegenop....
Dag tijgernoten, lekkere broodjes, snackbar, McDonalds, pizza met kaas, mayonaise, chips en chocolade(mouse); ik zal jullie nog maar af en toe zien. Hallo sportschool (kennen jullie me nog?), salades, fruit (getver), wortels en komkommers bij de TV en honger.
donderdag 11 november 2010
vrekkenbroeken en autostoeltjes
Kapotte rits-rem
Ik zag gisterochtend mijn mans broek hangen en ik wilde jullie deze even niet onthouden:
Zo beschermd manlief al tijden zijn eerbaarheid. De rem van de rits is stuk maar hij heeft een elastiekje aan z'n rits gefriemeld en dat elastiekje maakt ie dan weer aan z'n knoop vast. Het was mij niet echt opgevallen dus het werkt. Nou moest ik hem natuurlijk wel even plagen door te vragen of hij ook wel altijd een reserve elastiekje op zak had voor het geval deze zou klappen, ik zag hem denken....errrr.. 
Nou heb ik ooit gelezen, ik geloof in de Vrekkenkrant compleet uit de bieb, dat je ritsremmen ook weer kunt laten werken door gewoon met een tangetje even te knijpen aan weerszijde. Ik zal het toch maar eens voorstellen aan hem.
Manlief heeft a. geen zin om te winkelen, laat staan passen en b.wil ook al geen nieuwe broeken kopen omdat hij binnenkort een kleinere maat hoopt te hebben. Ik heb toch ook geen nieuwe broek gekocht en wat zwangerschapsbroeken voor thuis van zolder gehaald. Voor buitenshuis heb ik nog een nette zwarte, een jeans en een lelijke bruine broek, 't zou net moeten gaan...
Autostoeltjes
Ik zat dus al een tijdje op Markplaats te azen op tweedehands autostoeltjes. Deze week keek ik weer eens en toen had ik beet: een stoeltje (Maxi Cosi Priori) voor 20 euro en vandaag eentje voor 15 euro. Van de eerste was de bekleding verschoten en versleten, die ben ik opnieuw aan het bekleden met die zwarte broek waar ik uit geknapt ben. Is die dikke kont van mij nog ergens goed voor, de stof van een voor- of achterpand van de pijp is breed genoeg voor het middenstuk en ik denk dat ik met nog een pand wel de zijkanten kan doen. 
Ik ga ook nog 2 badstof aankleedkussen hoezen hergebruiken of een ander stukje stof en dan heb ik voor 35 euro, een kapotte broek en wat draad twee autostoeltjes (excl moeite, het wordt nog wat hoor....)
Ik ga ook nog 2 badstof aankleedkussen hoezen hergebruiken of een ander stukje stof en dan heb ik voor 35 euro, een kapotte broek en wat draad twee autostoeltjes (excl moeite, het wordt nog wat hoor....) Ik vond hier inspiratie over het opnieuw bekleden van een autostoeltje en de schrijfster van deze blog heeft weer hier gekeken.
Leuk! Die stofjes! Die van mij worden wat saaier maar ach.. meestal doet ons meisje bijna meteen haar oogjes dicht als we in de auto stappen.
P.S. update: de bekleding van het stoeltje van 15 euro is nog prima, schoon en heel dus dat scheelt me één broekspijp en heel wat moeite ;;-). Even door de machine heen met een beetje Dettol erbij en klaar.
Ik denk dat ik maar een handeltje begin in Maxi Cosi's. Je koopt gewoon een oudere Maxi Cosi voor ten hoogste 15 euro op Marktplaats, je koopt de nieuwste bekleding voor 60 euro los en dan heb je precies hetzelfde als wat in de winkel staat voor rond de 200 euro. Of je maakt zelf een nieuwe bekleding met een lapje van 1 meter hele leuke stof en wat band en dan is het nog design, exclusief, limited edition of hoe je het ook wil noemen ook nog.
Ik snap dat nou niet helemaal, dat iemand een helemaal nieuw autostoeltje koopt omdat het hoesje nieuw is en mensen dan kunnen zien dat je de laatste, nieuwste en duurste hebt gekocht, blèh.(ik hoorde van een familielid ook dat ze het te veel gedoe vond om de bekleding even los te halen, in plaats van even wassen verkocht ze het op internet en dan werd er weer een nieuwe, schone gekocht voor het volgende kind) Rare lui, die Nederlanders..
maandag 8 november 2010
To do - notitieboekje van afvalpapier
Toen ik door de stapel papier heen was heb ik even een "nieuw" to do boekje gemaakt.
Uit de oud papierbak die ik naast me had gezet tijdens het opruimen heb ik wat gekleurd papier opgevist dat eenzijdig bedrukt was. Het papier heb ik met de tekst naar binnen dubbel gevouwd, op een stapeltje gelegd, samen een keertje dubbel gevouwen, een paar nietjes erdoorheen gehengst en voila, een to do boekje met drie kleuren (hoge - normale - lage prioriteit) en "vakjes" waar ik kleine briefjes of bonnetjes even in kwijt kan.
Zo, dat is weer op de rit, nu nog even een was aanzetten en dan op naar het winkelcentrum.
Ik moet even verkoudheidsmiddelen inkopen voor ons alle drie en ik ben vanmorgen even uit de band gesprongen... van m'n broek (in feite laatste zwarte passende), sjùùùùt!
Ik heb nog heel even overwogen om m'n positiebroeken maar van zolder af te halen en die tijdelijk maar weer te gaan dragen. We gaan tenslotte deze week samen naar de diëtiste en hopen binnenkort te gaan afvallen dus een nieuwe broek kopen in een maat die ik niet meer lang hoop te hebben... wel een beetje zonde. Ik ga toch maar even kijken wat er te vinden is and when the price is right... toch maar niet in positiebroeken gaan lopen.
Trouwens ook nog een goede telefoontikken bespaar methode gevonden; bellen met baby. Oh nee, ze is geen baby meer, ze is nu een dreumes ;-). Het duurde ons dametje dit weekend te lang, dat gekwebbel en gegiebel van mij met mijn zus, ze wilde een boterham en wel nu! De telefoon stond naast haar op de commode op de speaker, ze grijpt 'em vast en timmert even flink op de commode ermee, bam-klets-beng!. Toen had ik dus geen werkende telefoon meer en moest ik m'n zus vanaf mobiel terugbellen om het gesprek af te ronden. Zuslief lag natuurlijk helemaal in een deuk maar ik was niet zo blij met dat helemaal lege schermpje. Alsof ze wist wat ze geflikt had zat ze nog heel zoetjes en schijnbaar zelfingenomen te grijnzen toen ik later aan het prutsen was met de telefoon om hem weer aan de praat te krijgen. Gelukkig kreeg ik de telefoon nog gemaakt (batterijen opnieuw erin en een paar kloppen de andere kant op, wat er ook geen contact maakte even; nu wel weer).
Ik rond de volgende keer maar iets sneller af. Wat nou onder moeders vleugels? Flink de veren eronder bij moeders zul je bedoelen!
zaterdag 6 november 2010
Verrast
Gister ben ik helemaal vertroeteld tot op het bot door manlief. Ik mocht eigenlijk niks doen (wat uiteraard niet gelukt is) en hij heeft zo z'n best gedaan om het een fijne en leuke dag te maken voor me, echt heel lief.
Ik kreeg: slaap en rust (owh.. even bijslapen, wat was ik daar aan toe, ik ben nog steeds niet fit), brunch op bed, een leuk uitje (met museumkaart eindelijk die rondleiding in dat kasteel bij ons in de buurt, was heeeel mooi en interessant), hij heeft voor me gekookt 's avonds en daarna lekker saampjes op de bank 2 films gekeken, er waren er toevallig twee achter elkaar op TV die we wel leuk vonden, anders waren we in de privé collectie gedoken.
De grootste verrassing kreeg ik meteen 's morgens, onder ons bed bleek geen Wii te liggen en ook geen ring. Ik kreeg een ketting en toen kwam de grootste verrassing, 5 woorden; "Wil je met me trouwen?"
Die had ik niet zien aankomen, ik dacht eigenlijk dat die vraag nooit meer zou komen. Het was dus heel onverwachts en ik schoot helemaal vol, na een tijdje sniffen en knuffelen bedacht ik me pas dat ik ook nog antwoord moest geven. Ik heb natuurlijk "ja" gezegd.
Voor wie zich nu afvraagd waarom ik manlief altijd "manlief" noem en hij mij vervolgens nog ten huwelijk kan vragen, dat zit zo: wij zijn in 2005 een geregistreerd partnerschap aangegaan, om meerdere redenen, juridisch en tijd- plus geldgebrek. Voor de wet zijn wij dus al getrouwd maar op een hele kleine receptie en een lunch met de naaste familie na, hebben wij nooit een bruiloft gehad. Op de foto zie je ons toen we trouwden (ik in m'n super mooie-precies wat ik wilde - jurk die ik voor 100 euro heb kunnen kopen op Marktplaats) Op onze trouwdag is eigenlijk alles fout gegaan wat fout kon gaan dus we waren toen blij dat we het nog een keer zouden kunnen doen en dan goed (je kunt een geregistreerd partnerschap om laten zetten in een huwelijk en daar ook een mooie ceremonie aan koppelen en uiteraard een bruiloft). Na een tijdje en een rampzalige bruiloft in de familie en nog wat familiedrama vonden wij het wel helemaal prima zoals het was, het gaat niet om het feestje, het gaat om wat je samen hebt!Toch hadden we het er wel zo weer eens over, de akte om laten zetten in een huwelijk en dan wel een bruiloft vieren maar dan lieten we het idee weer varen. We droomden ook wel eens samen dat we ons huwelijk en onze bruilof zouden vieren met ons eigen bruidsmeisje of jonkertje naast ons. Ik dacht dat ik een punt achter het getwijffel en gedraal had gezet door te zeggen tegen mijn man dat ik er pas weer over na ging denken als hij mij officieel zou vragen. Ik had niet verwacht dat hij dat nog zou gaan doen, wel toch een beetje stiekem gehoopt misschien.
Nu wordt ik dus toch nog een keer de bruid en komt dat feest er.
Mijn schoonloeders reactie op ons nieuws was helaas nogal een domper op mijn verjaardag en onze bruiloftsplannen en hoe we ernaar uit gaan zien.
Ik wil mijn bruiloft niet laten verpesten door ...... (piep) maar ja, het is wel m'n schoonm(l)oeder en mijn man's moeder, anderzijds, geeft dat geen super speciale rechten of ontslaat dat van verplichtingen (om je normaal, vriendelijk en bij voorkeur nog een beetje liefdevol op te stellen naar je zoon bijvoorbeeld). Oww... echt heel lastig, ik heb zo'n hekel aan ruzie of problemen maken en ik vind het zooo lastig om iemand te zeggen "okee, nu ga je echt te ver". Ik kan het hier wel leuk neertikken maar in praktijk.... Elders in de familie is het ook niet helemaal "one happy family", vorige week was het daar ook weer gedoe en zure gezichten.
Op een of andere manier moet het dus nog echt "onze dag" worden, ik vrees dat we twee familiediners op moeten nemen in de voorbereidingen om het ook een fijne, stressloze dag te laten worden.
donderdag 4 november 2010
een jaartje verschil en pakjesavond
4 november 2009
49 cm 2,185 kg
4 november 201071 cm 7,9 kg blakend gezond
Wat een verschil hè? Ongelooflijk.
De verjaardag van Sarah hebben we gister doorgebracht in Burgers Zoo. Leek ons zo leuk voor haar, ze kijkt graag naar beestjes.
Ze vond het ook leuk, zoveel te zien, zoooo leuk... al die ...... andere kindjes... De beestjes vond ze ook wel leuk hoor maar ze reageerde nog het meest op andere kinderen.
Eigenlijk hadden we dus bijna net zo goed naar de kinderboerderij kunnen gaan maar dit was voor ons ook wel erg leuk en gezellig.
Het was eigenlijk maar goed dat ze net een stuk te jong was om alles te kunnen zien en begrijpen, anders had ze nu een licht trauma opgelopen. Toen we haar net voor het glas bij het verblijf van de jakhals hadden geparkeerd bleek dat beest net een mol opgegraven te hebben, die trok hij heel triomfantelijk met z'n tanden uit de grond om de mol vervolgens verder te bewerken volgens de wetten van de natuur. Mijn man riep snel heel tactvol "kijk Sarah, het hondje speelt met zijn knuffeltje!".
Voor vertrek heb ik nog even vlug gekeken of er een kortingsbon of code te vinden was op internet van Burgers Zoo. Het enige wat ik vond was 1 euro korting per kaartje wanneer je online je toegangskaarten besteld en betaald om vervolgens zelf ze te printen. Toch weer 2 euro bespaard.
Als we bij "de buren" aangaan (het openlucht museum) parkeren we altijd gratis, net een stukje verder dan het parkeerterrein kun je gratis parkeren op de openbare weg.
We hebben nog even op google maps gekeken met streetview maar dan vonden we toch een beetje ver lopen dus we betaalden maar die 3 euro voor de parkeermunt.
Ik vind google maps met die street view functie wel zo handig, ik kijk wel eens vaker hoe ik nou precies moet rijden, hoe de kruising eruit ziet waar ik af moet slaan en waar ik in de buurt van mijn bestemming mijn auto (gratis) kan parkeren.
Ik heb iets met/ tegen betaald parkeren. Vaak is het natuurlijk wel logisch hoor maar ik vind het altijd een gedoe en ik werd er helemaal een beetje weerbarstig van toen het winkelcentrum in mijn "home town" ineens helemaal betaald parkeren werd, terwijl de parkeerplaatsen er al jaren lagen, betaald van de gemeentebelasting die we zelf betaald hadden. Ik heb bijna nooit betaald geparkeerd daar, ik ging altijd een stukje verderop staan en liep maar een stukje. Behalve die ene fatale koopavond dat wij even vlug onze trouwringen op moesten halen en mijn man niet wilde lopen en ik heel aso geen zin had een kaartje te halen.. dat werd een mooie prent.
Vorige week had ik mijn derde prent ooit in de bus, ik schreef laatst toch dat ik onderweg naar België last had van haast en een zware rechtervoet.... en jawel hoor... een prent, weer 27 euro verspild, dom-dom-dom. Boontje komt om z'n loontje.
Ik ga nu even heel tactvol m'n contactlens ofzo verliezen op de slaapkamer, mijn man heeft gezegd dat onder het bed "verboden terrein is" voor mij en ik ben wel benieuwd of er een klein doosje onder ligt (nieuwe/vervangende ring voor m'n kale rechterhand) of een grote (tweedehands Wii) voor morgen. Over een kwartier wordt ik voor de vierde keer 30, aarrhhhggg, ook dat gaat TE snel.
Ben trouwens ook al met 5 december bezig, ik wil dit jaar wel weer "5 pieken pakjesavond" doen (besteding maximaal 5 euro, mag zelf gemaakt, gekregen of tweedehands zijn). Ik heb al iets gevonden voor mijn man voor 75 cent, dus ik heb nog 4,25 over. Ik moet nog wel iets gaan naaien of anderzins maken voor erbij (van restmateriaal, kost dus niks) maar ik zal na 5 december het idee en resultaat nog wel even laten zien aangezien manlief hier ook soms even (bij)leest.
Hier misschien wat leuke zelfmaakideeën voor 5 december:
Zelf sieraden maken:
http://www.instructables.com/tag/type-id/category-living/channel-jewelry/
Handige dingetjes zelf maken:
http://www.instructables.com/tag/type-id/category-living/channel-organizing/
Zeepjes, badbruisballetjes etc.
http://www.instructables.com/tag/type-id/category-living/channel-beauty/
Zelf iets maken en meteen reclyclen:
http://www.instructables.com/tag/type-id/category-living/channel-reuse/
Ik vrees dat Sarahs opa's, oma's en tantes weer zullen gaan vragen wat Sarah wil voor Sinterklaas dus ik ben voor Sarah ook al maximaal 5 euro dingetjes aan het bedenken (vingerverf, boekjes, etc), de familie mag wel delen in onze december-gedachte; goed is goed en genoeg is genoeg, het gaat om het idee!
zaterdag 30 oktober 2010
verjaardagsfeestje
Gistermiddag heb ik mijn weerstand tegen huisartsbezoek en medicatie, tevens hoop in huismiddeltjes, toch maar opgegeven. Ik kon zo bij tante Lenie in Pieterburen tussen de huilers gaan liggen mee blaffen en ik hoeste bloed op. Toch maar de huisarts gebeld. Half uurtje later lag ik weer in m'n bed met een batterij medicatie op m'n nachtkastje, in slagorde opgesteld (voornamelijk astma-medicatie, daar had ik al jaren geen last meer van maar met twee griepjes zo achter elkaar ben ik nu dus mooi weer aan de beurt, balen).
Daar zit je niet op te wachten zo vlak voor je eerste dochters eerst verjaardag. Godzijdank gaat het nu alweer zo goed dat ik net heb kunnen koken en nu Dikkie Diks uit zit te printen voor Sarah's tractatie maandag (update, zie foto, mijn man heeft gelukkig mee zitten knippen, het "poezenmandje" is gewoon een kartonnen doos met een deken eromheen). Als ik die klaar heb zal de energie wel weer op zijn maar ik ben al lang blij dat het kan en dankbaar daarvoor.Ow, stop de tijd, het gaat echt te snel, mijn baby is over een paar dagen al geen baby meer maar een dreumes! Een jaar geleden plus een paar uur begonnen de eerste weeën, raar idee.
Ik had gedacht morgen in "petit commitee"(niet zo vreselijk veel mensen uitgenodigd, dan kun je nog eens een praatje met je gasten maken) gezellig schattig roze petit fourtjes te eten. Ik was te laat om een taart te bestellen en zelf maken zat er echt niet in. Vandaag mee boodschappen doen vond mijn man ook niet zo'n goed idee.
Manlief dus vanmorgen naar de supermarkt voor de schattige petit fourtjes. Waar stonden ze in de winkel? Oh ja... hij wist 't. We hebben nu dus "grande voer" in plaats van "petit four". Nee, het had mijn man niet bevreemd dat ze niet allemaal roze waren zoals ik had verteld en dat er geen "petit four" op de verpakking stond, hij vond ze wel duur maar ze stonden toch waar ik had gezegd dat ze zouden staan? Klopt, ongeveer wel, hij zat er alleen een metertje naast maar goed, het zal toch wel smaken en er zal zeker niemand honger lijden.
De slinger hebben we al opgehangen. Ik heb laatst een mooie stoffen vlaggenslinger gekocht die voornamelijk roze is (Xenos), die kan zeker mee tot Sarah uit huis gaat. Van papieren slingers krijg ik de crisis als ik ze weer netjes op een stapeltje moet zien te krijgen om ze te kunnen hergebruiken en meestal gaan ze dan nog maar 2 verjaardagen mee.
De cadeautjes zijn net ingepakt, twee feestjurkjes zijn al gestreken (een reserve, da's wel handig, anders moet ik nog iets anders strijken tussendoor en voor de foto's wil je toch iets leuks).
Oh ja... ik moest nog een kroon voor haar maken, dat ga ik nu dan maar even doen en daarna Dikkie Diks knippen en daarna... oh ja.. toch maar weer even rusten, ik zal m'n energie morgen nog hard nodig hebben.
donderdag 28 oktober 2010
vekouwuh
Ik kan me erover blijven verbazen hoe beroerd je je kunt voelen van een verkoudheid.
Ik moest vanmorgen echt er even uit voor brood en smeerkaas voor Sarah, pff.. dat viel tegen. Thuisgekomen heb ik nog heel suf een tijdje met de sleutel van m'n auto in het slot van de voordeur zitten peuteren. Toen bedacht ik me pas dat het misschien wel verstandig was om toch maar wat rust te nemen vandaag, ondanks dat ik "alleen maar een beetje verkouden was".
De zelfgemaakte hoestdrank van ui-water en honing (met nog wat munt uit de tuin), doet wel z'n werk, het komt goed los. Het smaakt helemaal niet naar ui, al komt de geur nu de tweede dag er wel meer doorheen.
Ik kan maar niet besluiten of ik zelf een taart ga maken voor Sarah's aankomende verjaardag of er toch maar eentje bestel. Ik had me voorgenomen een Dribbel taart te gaan maken maar ik ben niet zo'n bakwonder en ik wil niet al het bezoek aansteken met m'n verkoudheid. Ik denk dat ik maar een Dribbel afbeelding van internet trek en een fototaart bestel....
Ik moest vanmorgen echt er even uit voor brood en smeerkaas voor Sarah, pff.. dat viel tegen. Thuisgekomen heb ik nog heel suf een tijdje met de sleutel van m'n auto in het slot van de voordeur zitten peuteren. Toen bedacht ik me pas dat het misschien wel verstandig was om toch maar wat rust te nemen vandaag, ondanks dat ik "alleen maar een beetje verkouden was".
De zelfgemaakte hoestdrank van ui-water en honing (met nog wat munt uit de tuin), doet wel z'n werk, het komt goed los. Het smaakt helemaal niet naar ui, al komt de geur nu de tweede dag er wel meer doorheen.
Ik kan maar niet besluiten of ik zelf een taart ga maken voor Sarah's aankomende verjaardag of er toch maar eentje bestel. Ik had me voorgenomen een Dribbel taart te gaan maken maar ik ben niet zo'n bakwonder en ik wil niet al het bezoek aansteken met m'n verkoudheid. Ik denk dat ik maar een Dribbel afbeelding van internet trek en een fototaart bestel....
dinsdag 26 oktober 2010
Bespaard de afgelopen week
- ik heb sinds kort een nieuwe routine: aan het eind van de dag pak ik de bezem (ja, eindelijk eentje gevonden, het is alleen toch een gewone kamerbezem geworden) en veeg ik het speelgoed de ene kant op (de speelmat op) en vervolgens laat ik de bezem een stukje zakken en veeg ik de rest van de kamer even aan de andere kant op. Bespaart stofzuigerbeurten en dus energie en ik ben sneller klaar dan met stofzuigen ook nog.- van een tweede, derde of misschien wel vierdehands pyamaatje van Sarah (gekregen van een vriendin) was het elastiek "op" maar verder was ie nog prima en schattig. Ik dacht dat 't nog ging, tot ze door de kamer kroop met haar broek op haar enkels. Pyamaatje was zo zelf gerepareerd. Klein stukje open getornd, stukje elastiek (Zeeman) afgeknipt en aan een kleine veiligheidspeld, even rond, knoopje in het elastiek, paar steekjes en klaar. 5 minuten werk en een nieuwe pyama uitgespaard.
- man's kentekenbewijs deel overschrijving binnen 5 minuten terug gevonden door plattegrond van "wat waar staat op zolder".
Manlief had al overal gezocht, ook op zolder en wilde alle papieren opnieuw aan gaan vragen (kost geloof ik 50 euri's). Toen ie mij vertelde dat het in een licht blauwe map zat en dat hij twijffelde of die nog wel in huis was, of dat ie die weg had gedaan, wist ik dat de map nog in huis moet zijn. Toen ik me die map voor de geest haalde wist ik dat die nog prima was de laatste keer dat ik hem zag, die zouden we dus nooit weggegooid hebben (als hij geleegd was) in dit huishouden, die zou zeker hergebruikt zijn en dat was ie niet dus de map moest er gewoon nog zijn, met inhoud. Op de plattegrond stond een vakje "oude admin. M - uitzoeken" en daar stonden drie dozen met mijn man's voormalige soort van Chinese administratie (dat is alles in een (schoen)doos gooien en gaan grabbelen als je iets nodig hebt). Ik ben ooit mijn leven gaan beteren na het lezen van een boek over opruimen, daar stond in dat het ook loont om op te ruimen, okee, ze hadden dus gelijk.
- Voor de APK even rond de auto gelopen en verlichting gecontroleerd, zelf vervangen waar nodig. Ik controleer ze regelmatig hoor maar het is me al twee keer gebeurd dat ik net weer een kapot lampje over het hoofd had gezien en dat er een nieuw lampje, incl. arbeidskosten, op de rekening stond.
- kleertjes voor Sarah in de volgende maat gekocht bij Zeeman, Wibra en op Marktplaats. Who gives a ....? Iedereen die ziet dat het van de Zeeman of Wibra komt, winkelt daar zelf ook! Er zijn winkels genoeg waar je kleding kunt kopen van dezelfde kwaliteit maar dan een stuk(je) duurder, dat vind ik nou zonde.
Een vriendin van me liet me gister trots weten dat ze alle cadeautjes voor 5 december al zo goed als rond heeft, alles via Marktplaats. Dingen die nieuw wel 80 tot 100 euro kosten, heeft zij voor een prikkie (5-7,50 euro) maar dan moet ik er wel bij zeggen dat ze een soort Marktplaats-godheid is, ze is er zo goed in.
Ze hebben drie kinderen en weinig inkomen. Ze is al vroeg begonnen om de stormloop voor te zijn en ze heeft uitgevonden dat mensen in het noorden van Nederland minder vragen voor artikelen (heeft misschien iets te maken met bevolkingsdichtheid) dan in het zuiden. Toen zat ze nog met de verzendkosten. Toen haar man beleefd op het werk vroeg of hij misschien wat naar het antwoordnummer mocht laten sturen (dat deden collega's al) van het bedrijf zei het hoofd postkamer dat hij het heel netjes vond dat hij het tenminste vroeg, de rest deed het stiekem, hij mocht zoveel laten komen als hij wilde. Ik denk niet dat ik dat nou gedaan zou hebben (toch op kosten van je werkgever) maar misschien ben ik weer veel ste braaf.
- babyvoeding zelf maken en invriezen. Ik heb het idee dat de eisen aan de kindervoeding lager worden naarmate kinderen ouder worden. Het voordelige merk dat ik altijd kocht, is nu echt bocht dus ik ben in de supermarkt eens etiketten gaan vergelijken. Duurdere merken waren toch een stukje beter maar wel duurder dus dat spoorde aan om te zorgen dat er voldoende in de vriezer ligt zodat ik geen potjes nodig heb (op ma en woe eet zij apart en eet ik later met mijn man, de rest van de week zoveel mogelijk gewoon met de pot mee). Heerlijk om te zien hoe je kind (vr)eet en zichtbaar geniet van je zelfgemaakte eten. Misschien meen ik het maar om mijn eigen ego te strelen maar ik meen echt dat de mondhoeken toch een stukje hoger staan bij mijn eten ipv een potje. Wat ik heel handig vind is diepvrieserwtjes of spinazi deelblokjes (achtergehouden van maaltijd) in de vriezer met een klein vriezerbakje rijst of aardappel erbij, ben je zo klaar en je kunt iets meer groenten erbij kiepen als je denkt dat de kleine veel honger heeft. Vlees bak of kook ik en maak ik klein, vervolgens gaat het in ijsblokbakjes (als ik het bakje weer nodig heb, maak ik het leeg en stop ik de vleesklontjes in een zakje (vaak doe ik dat eigenlijk al als het goed ingevroren is, dan hoef ik maar een keer met koude vingers die klontjes uit de vormpjes te persen en beuken). Sarah is gek op "risotto" (rijst, erwtjes, kaas en een beetje boter). Ik vries ook tomatenblokjes in in kleine bakjes, met rijst of pasta erbij en misschien nog een klein beetje van een of andere groente en/of wat vleesklontjes en wat boter vind Sarah het weer prima en eet ze het gulzig op.
Ik weet niet of dit bij alle kinderen zo werkt by the way, misschien heeft mijn kind aparte smaakpappilen, ik hoor ook van ouders dat kinderen het vertikken iets anders te eten dan potjes. Ik heb die van mij opgevoed met veel zelfgemaakt en weinig suikers, met chocolade of zoete kinderdingetjes maak je haar niet blij meestal. Ze wil liever yoghurt zonder iets erin en een soepstengel ipv een of ander kinderkoekje (al had ik via de post een "fruitreepje" gekregen wat ik zelf niet te pruimen vond maar dat lustte ze dan wel weer).
- levensduur van de douchegel en shampoo verlengd met water en douchbeurt hier en daar ingekort met een eierwekkertje.
- het droogrek weer trouw in gebruik genomen (laatste tijd veel in de droger gegooid uit vermoeidheid en luiheid).
- zelf neusdruppels gemaakt (glazen flesje en druppelaar uitkoken, een theelepeltje zout oplossen in een glas water en klaar) en ik ben nu bezig om hoestdrank te maken (zie tijdstip; kon niet meer slapen van het hoesten en de keelpijn) en terwijl ik wacht, kan ik mooi even zeveren hier. Ik kan het recept niet meer terugvinden maar ik moet een ui trekken in water en later gaat er honing bij. Het moet nu even koken en dan zet ik de pan in de magnetron, zodat het verder kan stoven en trekken (soort van hooikist). Morgenvroeg zeef ik het wel en doe ik er honing bij (ja, 't lijkt mij ook niet lekker maar ik ben enigzins wanhopig). Ik heb ook al gestoomd met kamille thee en kamille thee met honing gedronken, weinig effect. De tip om een lepeltje honing zo lang mogelijk in je mond te houden heeft wel geholpen, het heeft m'n keelpijn verzacht en het lijkt ook de hoest te dempen, hàààààh, gelukkig, ik denk dat ik nu nog wel even kan slapen.
P.S..... sh..!, ui+water is te ver in gekookt, veeel ste ver (neus zit blijkbaar erg verstopt). Keuken ruikt nu nogal aangebrand en uiwater is onbruikbaar. Ik ga het in de magnetron proberen, lijkt me een veiligere optie en dan kan ik over een paar minuten gaan slapen.
Abonneren op:
Posts (Atom)