Beestjes in de tuin II

Gister kreeg ik de mogelijkheid om vanaf de drempel van de deur een vogeltje van dichtbij te bewonderen, het zat in het vogelvoederhuisje naast de deur (zie gister) te eten en schrok van mij... Achgos, zo lief.
Ik stond nog gebukt omdat ik m'n schoenen aan het aantrekken was en ik zat dus maar maximaal 15 centimeter van het beestje af met m'n gezicht.
In het donker zag ik een oogje glanzen, het bleef nog zitten ook, ààààh, wat lief! Even kijken, 't vogeltje is een beetje muisgrijs... Aaaaaah-wat, muisgrijs??!!! Errrr... okay.. - bam (deur dicht)!

Duss.... muizen kunnen heel goed in vogelvoederhuisjes klimmen en ze hebben ook nog binnen 24 uur het eten gevonden. Misschien dus toch niet zo'n leuk idee, zo'n vogelvoederhuisje op standaard, naast je deur (zeker als je nachtblind bent).

Ik hoop maar niet dat we weer muizen in huis krijgen als ze al buiten zitten. Dan krijg ik nl. weer een hele genante toestand met mijn man, omdat mijn muisvriendelijke vallen verhaal dan weer actueel wordt.
Muisvriendelijke vallen zijn in theorie vriendelijk omdat je de gevangen muizen weer los kunt laten, in praktijk vriendelijk voor de muizen omdat je niks vangt, op die ene muis na die er per ongeluk binnen struikelt.
In mijn geval, 10 jaar geleden, ving ik na 2 weken eindelijk die ene muis op m'n balkon, om half 12 's avonds, dat beest ging tekeer en maakte een enorme herrie in die val. Ik maar m'n pyama uit, kleren aan, dik ingepakt (het vroor) en op de fiets naar het bos bij de kinderboerderij met die muis in m'n fietstas. De volgende avond... verdorie, er zat toch NOG een muis, ik knip het licht aan, stuiven er wel 20 weg.
Een jaar of twee geleden hadden we hier een muis in huis, ik kocht een geavanceerder exemplaar op internet, konden er wel zes in, succes gegarandeerd, kon jaren mee, etc., wel een beetje prijzig (bijna 30 euro!).
We hebben Mickey (zo noemden we hem) nog een avond bijna zelf gevangen maar die val; mooi niet. Mickey bleef weken bij ons in huis en ging steeds vaker op mijn bureau zitten keutelen, dat had ie niet moeten doen, de ondankbare, ik wilde zijn leven nog wel sparen! Na nog een paar weken was het welletjes, er kwamen muizenklemmen (twee voor 1 euro) en binnen een dag... pats!

Gelukkig zijn ruiten te glad voor muizen, daar zie ik ze nog niet tegenop rennen, toch? Oh wee als ik toch binnenkort kleine pootafdrukjes op m'n ruiten zie!

Denk trouwens dat manlief blogjes leest, had vandaag ineens klussende (eigen) man in huis. Hij heeft eindelijk de traphekjes opgehangen (had ie al beloofd sinds Sarah 9 maanden is ofzo).

De nieuwe geluidjes van de verwarming waren trouwens niet een kwestie van wennen (wat ik al hoopte, het is best irritant), manlief heeft daar voor doorgeleerd en wist dat dat niet normaal was. Technisch verhaal volgde.. errr.. okay, bel jij de monteur even en leg jij het maar uit...