Vervelende Kerstklus geklaard maar niet bespaard

Vandaag heb ik in recordtempo mijn minst-favoriete Kerstklus geklaard; kerstkaarten sturen.

Familie en vrienden gaan bijkans nog van hun stoel af vallen, ze zijn dit jaar ook nog eens op tijd (als TNT een beetje meewerkt).

Ik heb vorig weekend een leuke foto van Sarah genomen in rendier outfit voor de kerstboom, op internet iets leuks ermee gedaan bij zo'n kaartenwebsite, Excel met adressen ge-upload, beetje bijgewerkt (reuze handig, dat programma pikte meteen de buitenlandse adressen eruit omdat de postcode daar niet van klopte), toen nog even betalen (slik) en klaar met het gedoe.

Eigenlijk vielen de kosten nog wel enigzins mee, 77 euro voor 62 kaarten, inclusief porto. Als je niet meetelt dat ik nog enkele kaarten had, ergens, dan ben je dat misschien toch ook wel kwijt als je zelf kaarten koopt, schrijft en bezegeld.

Ik heb wel een enkele kaart gekozen, geen dubbele en zonder enveloppe. Dat scheelt de ontvanger weer een enveloppe openscheuren en weggooien en dus een halve tak die mag blijven staan in het bos.

Ik ben wel zo blij dat ik vanavond niet nog samen met MrPenny de kerstkaarten productielijn moet opstarten (om beurten je naam erin schrijven, een die enveloppen schrijft of ettiketten plakt, een die zegeltjes plakt, de buitenlandse goed apart houden en dan altijd weer een priority zegel tekort... bleuh!).

Ik heb vandaag ook niet bespaard op eerlijkheid. Ik kreeg teveel wisselgeld terug en ik kon het weer niet hoor, eerlijk duurt het langst. Ja, die jongen heeft zelf een fout gemaakt maar nee... ik voel me er niet fijn bij. Zo wil ik niet aan m'n geld komen (en bovendien heeft die jongen vanavond een kasverschil uit te leggen, als hij hoort wat ie fout doet, leert hij er tenminste van). De kassier keek eigenlijk nogal hoogst verbaasd op dat ik die 2 euro terug gaf, zou eigenlijk toch normaal moeten zijn.

Ben trouwens nog helemaal vergeten te vertellen wat ik allemaal voor manlief had gescoord voor de 5 euro pakjesavond. 5 cadeautjes voor 5 euro; hij kreeg een mooie trui (1 euro rek bij de kringloop, was gekreukeld en we vonden ook nog een piepklein vlekje), notitieblocjes die in z'n broekzak passen, een boxershort met zeer toepasselijke toespeling op zijn doe het zelf-kwaliteiten - ahum, katoenen zakdoeken en ik had foto's van Sarah en ons uitgeprint en in lijstjes gedaan voor op zijn bureau (lijstjes hadden we al maar hij kwam er nooit aan toe). Allemaal zeer goede aanleiding tot allerlei dichterij van mijn hand. Mijn man riep na een gedichtje dat ie had gewild dat we "dat soort gedichtjes" gingen schrijven, hij had zich nog ingehouden. Het was in ieder geval erg gezellig voor 12 euro (manlief was 2 euro over budget gegaan met een nuttig cadeau, een nieuwe wekker. Ook nuttig voor hem, ik porde hem wel eens wakker "hoe laat is het?" omdat ik zo bijzonder bijziend ben ;-) )