dinsdag 30 november 2010

diner bij kaarslicht

Gister waren we 4 jaar getrouwd. We hadden afgesproken om gewoon thuis samen wat te doen. Omdat ik door omstandigheden die manlief goed begreep een beetje soort van half vergeten was een kaartje te kopen, maken of schrijven voor 's morgens wilde ik het 's avonds goedmaken.
Ik ben dus een beetje "outta my way" gegaan om de tafel gezellig, mooi en romantisch te maken.

Na wat zoeken in keuken- en andere kasten en proberen had ik heel veel kaarsjes(houders) en decoratie gevonden. In mijn trouwboeket zaten rode rozen en die wilde ik eigenlijk nog een bosje gaan halen voor in de kleine (Turkse thee) glaasjes en een vaas op tafel. Na een beetje prutsen en doen vond ik het eigenlijk zo ook wel goed. Met gewoon goed zoeken en een beetje creativiteit, hoef je vaak helemaal niks te kopen.
Het gekleurde water is gewoon limonadesiroop, de twee taartkaarsjes (ieder twee, we hebben ieder de helft gedaan van die vier jaar) en de rode kaarssen staan in een borrelglaasje in wat zout (als ik ze ga opruimen hou ik het zout apart, niet meer zo handig voor consumptie maar we hebben het binnenkort toch nodig op de oprit). In plaats van een gekochte kaart heb ik vier kleintjes gemaakt van en met papier en ander materiaal dat ik nog had liggen.
Ik gebruik regelmatig voor (tafel)decoratie binnen van alles uit de tuin en als het slecht weer is, uit de vensterbank.
En oh ja, dat is een horloge daar op zijn bord. Die heeft hij van mij gekregen op onze trouwdag maar hij lag al tijden werkeloos in de kast omdat het bandje stuk was. Ik heb gister lijm gehaald en het bandje gelijmd voor hem en zo had ie toch een piepklein beetje een cadeautje.

Ik had het mezelf niet te moeilijk gemaakt wbt eten. Een soep in zak, een kleine rollade, een zakje krieltjes en een mix van groenten die ik nog in de koelkast had. Ik had mijn man gevraagd om een toetje mee te nemen. Ow boy- ow boy!, hij heeft iets gevonden in de supermarkt waarvan ik liever niet had geweten dat het bestond (vanwege de lijn en bloedsuikerspiegel) maar oh, ooooh, oh...

Zie nu op de foto dat ik toch echt de volgende keer de vouwen uit dat tafellaken moet strijken, hihi.

6 opmerkingen:

  1. Van harte gefeliciteerd! Maar dat maakt me even nieuwsgierig: hoe staat het dan met jullie trouwplannen? Toch wel (weer?) met elkaar? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Proficiat! Leuk dat jullie dat nog zo mooi vieren. Ziet er zo romantisch uit.

    groetjes,

    Pien

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Hanneke: ow-oh! Ik dacht dat ik dat uitgelegd had maar wij zijn al getrouwd dmv een geregistreerd partnerschap. Komend jaar,op de dag dat we 6 jaar samen zijn, gaan we ons gereg. partnerschap omzetten in een huwelijk en onze bruiloft vieren (hebben we de vorige keer heeel bescheiden en besloten gedaan en toen ging echt alles mis dus gelukkig kan het nog een keer over ;-))
    Beetje ingewikkeld en niet zo standaard allemaal. Ik denk dat ik het nog vaak zal moeten uitleggen aangezien mijn juridische naam voor ons trouwen natuurlijk mijn meisjesnaam was, na ons trouwen: meisjesnaam- mans naam en vanaf augustus wordt het toch alleen mans naam (ik heb mijn feministisch gedachtegoed toch verlaten voor het gemak en het feit dat het over een paar jaar niet lijkt of ik Sarah's stiefmoeder ben terwijl ik haar op de wereld heb gezet).

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat ziet dat er leuk uit MP! Het blijkt maar weer dat het 'the thought that counts' is en niet de hoeveelheid duur eten uit de winkel of in een restaurant.

    Maar nu ben ik wel errug nieuwsgierig naar Het Toetje... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Eh, ja,.....

    Je had wel eens iets gemeld over een trouwdag waar alles misging, maar zelfs mijn intelligentie schiet wel eens tekort ;-(, zeker als het om moderne manieren en relaties gaat!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @Hanneke en Petra: Hanneke, dat ligt niet aan jouw intelligentie hoor, dat komt gewoon omdat wij het zo ingewikkeld doen. Soms maken teveel keuze's het leven ingewikkeld. Gelukkig blijkt het zo te zijn dat deze contstructie een nadeeltje heeft: je mag alleen in je eigen woonplaats de akte om laten zetten in een huwelijk en dus, vielen er een hoop trouwlocaties af.. Eigenlijk hebben we er nu maar eentje over die geschikt is ivm toegankelijkheid voor gehandicapten (die gaan we morgen bekijken), dat scheelt een hoop getwijffel en keuzes.
    Petra, dat toetje kwam denk ik van AH of anders Em té, het waren twee plastic bakjes op een voetje in een verpakking en het merk was Italiaans klinkend, verder weet ik het niet meer, ik heb het uit mijn geheugen proberen te bannen ;-).

    BeantwoordenVerwijderen

Reactie? Vragen? Altijd leuk om van anderen te horen.