Koopkramp

De laatste weken ben ik bezig met het voorbereiden van onze kledingkasten op de lente, zomer en een bruiloft.
Ik heb een kledingrek van 90 centimeter waar al mijn zomer/winterkleding aan hangt en twee gevouwen pyama's ernaast momenteel. Van die 90 centimeter is inmiddels wel de helft leeg en het wordt wel een beetje karig als het straks warmer wordt.

Na veel wikken en wegen heb ik voor mezelf wat nieuwe dingen gekocht met GOTS label en daarnaast voor iedereen twee effen shirtjes met Oeko-tex label van de Zeeman.
Dat laatste omdat (lichtgekleurde) katoenen shirtjes bij mij nooit zo lang vlekvrij en heel blijven en over de kinderen zal ik maar niet beginnen (sprak zij, die net kneedgum uit een favoriet pluchen dier heeft moeten knippen). Van die vlekken waar niks meer aan helpt en winkelhaakjes en gaatjes waarvan het ontstaan bij een groot deel een compleet mysterie is.
De kniepert in mij kan dan weer geen €40 uitgeven aan het juiste shirtje dat maar twee seizoenen mee gaat.
Ook heb ik maar geen wit shirtje gekocht, vragen om moeilijkheden in mijn geval. Geen idee ook waarom Zeeman witte kinderleggings verkoopt. Zou dat voor de omzet zijn omdat moeders ervoor terug komen of zouden er echt kinderen zijn die ??

Er is niemand in ons gezin die echt blij wordt van shoppen dus we gingen vandaag  kort en krachtig op de kortingen en noodzaken af. Door wat leuke aanbiedingen te gebruiken, bespaarden we € 41, 40 op het totaal van € 175,00 en hadden we toch kinderschoenen die de goedkeuring van de kinderfysio krijgen (DrVisser). We kochten 4 paar schoenen, 2 paar sandalen, 3 paar kousenvoetjes, 12 paar sneakersokken, 6 shirtjes en 4 leggings. Daar wordt mijn koopjeskant vrolijk van. De etische etter in mij sart me dat dit eigenlijk gewoon niet kan.

Dan die bruiloft nog.
Ali heeft best leuke jurken en jurkjes eigenlijk.
Bij een van de jurken zag ik foto's van een kledingfabriek die moesten aantonen dat we met een gerust hart het product konden kopen.
Ik zag dames die zaten te naaien gezeten op een laag plastic krukje. Op het kantoor zag je mensen op stoelen die hier ook al 25 jaar niet meer mogen. Daarbij weten we wel uit diverse bronnen dat de arbeiders in China en andere landen heel wat meer uren moeten werken dan wij hier. Dan zijn die foto's ook nog van wat men ons graag wil laten zien en geloven.
Als moeder vraag ik me af hoe je nog voor je kinderen kunt zorgen na je lange werktijd, als je jarenlang 10 uur per dag op een plastic krukje voorovergebogen hebt gezeten op naaiwerk. Voor een habbekrats.
Het schijnt zo te zijn dat veel kinderen in China opgroeien bij familie terwijl de ouders lange dagen en weken in een fabriek werken. Minder werken is geen optie, de lonen zijn te laag om rond te komen en een studie te betalen.
Ik vraag me af hoe de volgende generatie Chinezen ons gaat zien.
Wil ik daar aan meewerken? Nee.
Dus ik besloot wat te doen. Ik schreef een e-mail in mijn alleraardigst en buigerig Engels, dat ik me zorgen maakte om de arbeidsomstandigheden. Ik hield het maar bij die stoelen, terwijl ik weet dat er meer speelt. Hoewel ik doodgemaild word met e-mails van mijn Ali vrienden, kwam er geen reactie.
Maar mijn e-mail is wel gelezen, er is een piepklein speldenprikje uitgedeeld.
Als er genoeg mensen een speldenprikje uitdelen, gaat het vanzelf een keertje zeer doen.

Ons energieverbruik in een vrijstaand huis (1900) met 4 personen, loont isoleren?

Isoleren?
Maart vorig jaar werden wij de nieuwe eigenaren van ons droomhuisje uit 1900.
Vanwege deze leeftijd (en het verbruik van de vorige bewoners), leek extra isolatie ons wel wenselijk. In de aanvraag voor de vergunning hebben we dan ook een buitenisolatie opgenomen (kosten: € 14.000, excl subsidie).

We grepen echter naast de subsidiepot omdat we ons vorige huis drie keer moesten verkopen voor het helemaal rond was. Nu de pot leeg is, kun je alleen nog maar gunstig geld lenen voor isolatiemaatregelen. Wij zijn niet zo van lenen.
Vorige week ben ik eens gaan rekenen, na bijna een jaar hier. Ik vermoed, dat ook dat hele gedoe met de verkoop weer zo heeft moeten zijn en een reden had ;-).

Met een beetje rekenen kwam ik namelijk erachter dat met de huidige prijzen en het huidige verbruik, het meer dan 50 jaar duurt voor we die investering terug hebben verdiend.
Bovendien kwamen we erachter in het afgelopen jaar, dat we toch een spouwmuur bleken te hebben rondom de woonkamer. Er zit niet zo'n mooie isolatie tussen, maar toch, de muur is bij elkaar genomen toch wel dik.
Maar ja, wat gaat die gasprijs doen?
Het nieuwe plan is daarom om alleen de keuken en heel misschien een stuk van de badkamer een extra isolatie schilletje te geven aan de buitenkant. Omdat dat allemaal op de begane grond ligt, kan mijn man dat zelf wel vastschroeven. €14.000 past sowieso ook niet meer in het verbouw spaarpotje nu door alle tegenvallers.
Een warmteboiler zou wel een mooie investering zijn, die zich waarschijnlijk terug verdiend door de subsidie maar helaas hebben we nu nog even geen ruimte voor het vat.

Ons verbruik
Ons voorlopig ingeschat verbruik was wel even schrikken. We verbruiken nu 400-500 kWh meer aan elektriciteit en 900 - 1000 m3 meer aan gas dan in ons vorige huis, uit 1981.

Het gasverbruik bevreemd me niet zo maar de elektra, dat vond ik wel bijzonder, aangezien we geen nieuwe apparaten hebben aangeschaft, toch?
Samen met mijn man maakte ik een opsomming waar dit aan zou kunnen liggen en wij vermoeden, dat de grootste oorzaken zijn:
- de airco's boven bij de kinderkamers (het is daar in de zomer echt te heet om te slapen, we hebben de airco's daarom 30 minuten tot een 1 uur laten draaien rond bedtijd);
- de nieuwe oven (we hebben altijd een combi-magnetron gebruikt). Nog beter opletten of wat we willen bakken ook niet in de airfryer past;
- de aangeschafte hotpot/ multicooker (geweldig ding overigens);
- en het gebruikte gereedschap voor de verbouwing
Hmm.. okee, toch veel veranderingen dus.

Onze slaapkamer moet nog worden gebouwd/ verbouwd en daar zullen we ook een split-unit voor aanschaffen voor de airco en eventueel verwarming. Het verbruik gaat dus nog hoger worden.

Momenteel en voorlopig slapen we in het onverwarmde washok, ons bed past precies tussen de muur en de wasmachine (vandaar: geen plek voor vat van warmteboiler voorlopig). Hoewel we altijd geslapen hebben zonder verwarming aan, daar is het soms dus echt berekoud.
Vooral ook omdat er geen streepje licht binnen mag komen als de andere kant van het bed enigszins wil kunnen slapen. De deur naar het verwarmde vertrek naast onze tijdelijke slaapkamer moet daarom dicht, vanwege een lantaarnpaal 15 meter verderop.
Helaas kon ik geen lekker warme poezen onesie vinden om wraak te nemen op mijn ega die bang is van katten (en licht in het donker) dus het werd deze week een lekker dikke trainingsbroek van de Zeeman en een bijpassend warme trui die ik al had voor in bed. Lekker dikke sokken erbij en het probleem was opgelost. In de schuur staat ook nog een elektrische bijverwarming maar ja, ons bent zuunig hè? ;-)

Nou was ik was niet van plan de rest van mijn leven zo te slapen in de winter dus in de nieuwe slaapkamer zal de verwarming toch wel eens even aan gaan en de airco in de zomer.
Daarnaast worden onze kinderen groter en zullen ze meer apparaten gaan gebruiken (onze oudste heeft vorige week mijn oude mobiel gekregen en had binnen een dag een verslaving ontwikkeld).
Daarom lijken zonnepanelen me dan wel weer een goede investering. Ooit - eens, als de grootste kosten in de verbouwing gedaan zijn.

Settelen

Onze verhuizing is alweer 8 maanden geleden (echt?). Na elke verhuizing, breekt er een periode aan, dat je je nog even moet settelen. Voor mij is die periode nog niet zo lang geleden volledig gestart.
Vanaf het moment dat we ons huis gingen verkopen, schakelde ik over op de hoogste versnelling en omdat geen enkel voertuig daarvoor geschikt is en dat van mij al helemaal niet meer, crashte ik net na de verhuizing. Een burn-out.
Pas nu begin ik meer om me heen te kijken.
En hee, daar zijn ook nog mensen om misschien eens een sociale kring mee op te bouwen.
Enne, pfffff... wat moet er nog veel gebeuren aan dit huis, nou ja, alle percelen beter gezegd.
Op dit moment kunnen we bijvoorbeeld een van onze parkeerplaatsen niet gebruiken omdat het a.te drassig is b. de keermuur flinke scheuren vertoond en we niet met voertuig en al bij de buren uit willen komen.  Of op een schaap dat er graast. Erg snel ziet het vrolijke vijftal in de wei er niet uit.
De oplossing: duur! Net als zoveel dingen aan het verbouwen van een opknappertje, duur.
Die shit dag dat het rioolbedrijf voor de derde keer bij ons op de koffie kwam bijvoorbeeld: meer dan 1000 euro (maar wel een putje om het chemisch toilet van de camper in te kunnen legen gekregen, dat dan weer wel).

U kunt wel raden mijne dames en heren, hoe het met ons verbouwbudget gaat.
Ik heb me altijd afgevraagd hoe mensen toch zulke grote budget overschrijdingen op hun verbouwbudget kunnen maken. Het blijkt reuze eenvoudig te zijn.
Ons ging dat niet gebeuren, wij hadden de kennis in huis en je kunt gewoon alles budgetteren.
Alles was gebudgetteerd, schoonmaakmiddelen, schroeven, vervanging van een klusapparaat, friet afhalen zelfs.
Maar ja, shit happens dus.
Op dit moment weet ik nog steeds niet hoe ver we al over budget zijn. Blissfully unaware noemen de Engelsen dat. Het is meer dan 10.000 sowieso.
Het grootste en duurste probleem is toch steeds de uren die je moet inhuren omdat de kennis, vaardigheden of tijd ontbreken. Of bijvoorbeeld dure apparatuur, zoals een betonzager, graafmachine of complete poepzuiger.

We nemen nu even pauze, in januari gaan we weer plannen en budgetten maken. Blissfully unaware...

De verhuizing

Het zijn rare en drukke maanden geweest.
Het oude huis moest drie keer verkoopklaar gemaakt worden omdat de koop twee keer niet door ging, er moest worden ingepakt, gepoetst, geklust, verhuisd, geschoven, nog meer geklust en eindeloos veel opruimen en nog meer klussen. Dat laatste zal nog wel even doorgaan want ons klushuis is nog lang niet klaar.

Het wonen hier is heerlijk, we komen geregeld ouders van school tegen in onze straat, die komen hier wandelen omdat het zo fijn is hier. We delen de straat nu met schapen, kippen, een pauw en geen vervelende draken meer en heeel veel fruitbomen ipv "elke centimeter bebouwd en ingepland". Op het laatst had ik het gevoel dat ik een donker hol in reed als ik onze oude wijk in reed, smal, donker door al het hoge steen, blegh! Hier rijdt ik af en toe om, om leuke, mooie of fijne dingen te zien in de straat.

En financieel? Nou, dat is toch heel mooi op z'n pootjes terecht gekomen. Het was even stressen toen we veel eigen geld in moesten leggen, overbruggen en we gedoe hadden met de verkoop maar nadat we voor de tweede keer bij de notaris waren geweest was het allemaal prima.
Het geld dat van de notaris kwam, ging op een spaarrekening; de huisrekening. Daar ging vanaf wat we al zelf hadden moeten inleggen en nu boek ik daar steeds bonnetjes en facturen vanaf naar de betaalrekening. Alle bonnen worden bewaard voor de belastingdienst, want we moeten laten zien dat we de overwaarde van het oude huis weer in het nieuwe hebben gestoken.
We betalen nu aan hypotheek: €511 per maand (was meer dan 900). Er zit nu al een overwaarde van €40.000 op het huis. (Allemaal dankzij besparen en extra aflossen!) Na de verbouwing wordt dat meer maar dan hebben we natuurlijk ook veel geïnvesteerd in het huis.
Met veel geduld en veel zelf doen (ik hoop dat mijn man de buitenisolatie toch zelf wil gaan doen) en veel geluk, zou het zelfs zo kunnen zijn dat we van een rijtjeshuis in een krappe wijk naar een vrijstaand huis met vrij uitzicht zijn gegaan zonder al te veel in te teren op ons vermogen door te verkopen in een gunstige markt en een huis te kopen dat al jaren te koop was in de crisis, vlak voor de markt aantrok.
Maar goed,  er moet nog veel verbouwd worden met de gebruikelijke tegenvallers dus laten we niet te vroeg juichen.

Een fotoverslagje van het deel van de bovenverdieping waar onze jongste nu slaapt:

Waar eerst een open ruimte was...

Werd een tussenwand gebouwd.

Er kwam een halletje tussen twee slaapkamers en nadat we met verkeerd gekleurde electradraden hadden gestoeid...

Was er een roze kamertje met verlichting waarvan de schakelaar zowaar toch in de kamer zat ;-), in plaats van op de hal.

Bed: gratis MP, Kast: van onze slaapkamer, ooit overgekocht van de vorige huurder, boekenkast: uit de vrijgezellenflat van mijn man, speelkeuken/poppenkast/ winkel: IKEA hack. Vloer: betaald door keuken te bestellen in periode dat je  10% aankoopbedrag aan cadeaubonnen kreeg.

Onze meiden mochten zelf een kleur kiezen. Ze mochten ook muurstickers uitzoeken op Aliexpress.

Onze dames hebben dus al een kamer die bijna af is, wij slapen voorlopig nog wel tussen een wandje en de wasmachine, in de bijkeuken. Het past net en dat is hartstikke mooi.
We zijn nu met de keuken bezig. Eigenlijk staan daar straks alleen de muren nog van overeind, grotendeels dan, de rest is gesloopt of moet nog worden gesloopt (zoals de negen heuvelen vloer). Toen we het plafond gingen vervangen, kwam aan het licht dat de isolatie verkeerd was aangebracht en het dak kon gaat rotten. Daardoor, kwam er eerst een nieuw dak boven de keuken, badkamer en bijkeuken. Daarna ging het sloopwerk binnen verder. Een enorme puinhoop en werk geeft het maar uiteindelijk hebben we straks een keuken met rolstoelvriendelijke doorgang naar onze slaapkamer, de badkamer en woonkamer.

Ik zal de volgende keer wat foto's van de keuken in wording delen en van onze omgeving.

Voor je iets kopen gaat en hoe het hier gaat

Ik kreeg net een reactie van Mel en wilde in mijn antwoord verwijzen naar een handige vragenlijst-voor-je-iets-koopt, die bij mij in mijn hoofd zit opgeslagen.
Bleek die nog niet op mijn blog te staan (of ik kan hem niet vinden).
Deze vragenlijst, of de "Pin Pas als ... Als je het zeker weet" van Genoeg is ook goed te gebruiken als je aan het opruimen en minimaliseren bent vind ik.
Ik heb ooit eens een lijst van 40 vragen in het Nederlands gehad maar die kan ik helaas zo even niet meer vinden. In deze lijst zijn ook vragen opgenomen als: waar ga ik het opbergen in mijn huis? Heb ik zin en tijd om het te onderhouden? Wat ga ik uit mijn huis weg doen? Etc.

De Genoeg pin pas, deze kun je downloaden en printen op: http://www.genoeg.nl/handig/pinpas/. Heel handig voor in je portemonnee!

Hoe het hier gaat.
Over minder dan drie weken krijgen we de sleutels van ons nieuwe paleisje. Er is al veel opgeruimd, weg gegaan en voorbereid, in theorie zouden we bijna alles zo moeten kunnen inpakken.
In theorie zei ik dus hè? ;-).

Ik probeer wat planten uit de tuin te stekken. Onze paastaken zijn van de druivenstuik, met kamperfoelie takken erbij, gaan ze wortelen op water, dan heb ik nog meer stekken.
De fruitbomen gaan toch niet mee, de laatste set kopers wil ze houden.
De laatste set kopers inderdaad, we zitten inmiddels aan het derde setje. Van de eerste kopers ging de verkoop van hun huis niet door, dus ze moesten zich terugtrekken.
De tweede kopers kwamen 5 uur voor het voorbehoud afliep, om 8 uur 's avonds op 16 februari aan met een afwijzing voor een hypotheek van 10 januari, terwijl ze na 10 januari nog uitstel hadden aangevraagd vanwege een papiertje, wat een loonstrookje bij een nieuwe werkgever zou zijn. Het bleek een negatieve BKR notering te zijn. We hebben er niet eens meer op gereageerd, om zo lang dan te wachten, dat is puur een machtsspelletje en aan negativiteit aandacht schenken, is zonde van onze energie.
En dus konden wij een paar weken geleden weer opnieuw in de verkoop, gelukkig was het weer binnen een week verkocht. En nu hoop ik op "drie maal is scheepsrecht".

Zaterdag zijn we toch nog maar eens naar ons nieuwe stulpje gereden, om het even weer te zien. Weer wat buren ontmoet en gezellig even mee gekletst. We kennen nu drie buren al. In totaal hebben we 6 buren, omdat onze tuin aan de overkant van de dijk ligt en we aan een klein straatje wonen.
De tuinburen die we leerden kennen, bleken twee dochters te hebben en de nieuwe buurvrouw kruide haar oudste dochter van 17 meteen even onze kant op als oppas. Dat is dus ook mooi geregeld want het meisje dat ik via Facebook al had gevonden, heeft een nieuwe baan.
Naast onze tuin staan nu schapen in de wei, heel gezellig. Misschien zitten we over een paar weken op ons terras naar dartelende lammetjes te kijken. Verderop in de straat lopen er al lammetjes buiten en de andere kant op lopen herten en paarden.
We hebben er heel veel zin in. Mijn man ziet wel heel erg op tegen de verbouwing. Het is ook nog druk op zijn werk en alles bij elkaar is zijn ADD op volle sterkte daardoor. Ik maak me wel zorgen om hem.
Mijn lijf is ook niet zo blij met de stress maar goed, over een maand of twee, ziet alles er heel anders uit!

Opruimen en minimaliseren, een truc gevonden

Al lang vind ik dat wij te veel spullen hebben. Spullen die ruimte in ons huis en hoofd kosten, die tijd kosten, die geld kosten.
De laatste jaren kopen we daarom nog minder spullen en gaat er geregeld een aardige hoeveelheid weg.
Dan nog hebben we meer dan ik wil bezitten. Ik denk dat ik vooral moeite heb met dingen weg doen waar ik nog iets mee kan, ooit.
Het is zuur iets te moeten kopen wat je ooit hebt gehad maar weg gedaan hebt voor mij omdat ik graag geld bespaar.
Nog veel zuurder vind ik echter iets moeten kopen omdat ik het niet kan vinden (omdat we te veel spullen hebben! ;-) ). Dat wil nog wel eens gebeuren hier.
Anderzijds bespaar je geld door minder spullen te hebben, hoe erg is het dan om af en toe toch weer iets te moeten kopen?
In theorie, kan en wil ik dus spullen los laten.
In praktijk,  lukt dat veel minder goed. Zodra je iets ziet of nog erger, vasthoud, ervaar je ongemerkt diverse emoties en gaan er razendsnel gedachten door je hoofd, volgens diverse studies.
In mijn geval denk ik dat de samenvatting is dat ik nog steeds bang ben een (groot) geld tekort te krijgen op een later moment in mijn leven. Dan is elke cent er een en kan ik wat ik vasthoudt misschien niet zo makkelijk kopen. Een vriendin vind een te leeg huis een beangstigend beeld, in haar hoofd gaat het dan niet goed met je (denken anderen). Zo denkt iedereen wel wat.

Maar nu.
Ik heb sinds kort een stok achter de deur, een verhuizing, ik merk dat dat enorm goed werkt. Alles wat ik weg doe, hoeft niet verhuisd te worden (scheelt geld) en in het nieuwe huis op en neer geschoven te worden tot we klaar zijn met de verbouwing.
Een verhuisbedrijf veel geld betalen om je spullen te verhuizen en dan bij het uitpakken nog veel weg doen (of na een aantal jaar onuitgepakte dozen of ongebruikte spullen weg doen), dat zal niemand graag doen.

Dit bleef er over van een propvol bovenkastje (excuses voor de abominabele kwaliteit foto).

Misschien helpt het, als je doet alsof je gaat verhuizen. Wat neem je dan mee en wat vind je niet de moeite waard?
Het is denk ik ook emotioneel iets waardoor je beter kunt loslaten als je gaat verhuizen; wat neem je mee naar je nieuwe leven en wat wil je achterlaten? Ik denk dat je een plaatje in je hoofd hebt als je gaat verhuizen, een beeld, een ideaal.
Misschien kun je door die emotie net iets beter knopen doorhakken en bewaren wat je echt wilt.
Misschien kun je een grote opruimbeurt combineren met het opknappen van een of meerdere ruimtes in je huis. Vanwege een nieuw verfje of behangetje heb je dan ook ruimte nodig voor de spullen in die ruimte.
Verhuis gewoon per kamer in je eigen huis!

En ja, ik heb Konmari ook al gelezen en gepind.
;-) Ik begon met onze trapkast, al gauw stonden al de schoonmaakspullen bij de deur 'cause it did not spark joy' maar ik realiseerde me gelukkig nog op tijd dat ik ze wel nodig had ;-).
Mijn kle

Vier dozen servies en ander keukenspul ging naar de kringloop. Ik heb nu nog maar een servies. Na het maken van deze foto's is er nog een doos glaswerk weg gegaan.

De voorraadkast is nog niet gedaan. Die zijn we leeg aan het eten.

Lijstje met de voorraad vlees, groenten, zetmeel en overige met daaronder gerechten die we hier van kunnen maken. Rechts op het blaadje schrijf ik wat we nog moeten kopen voor het gerecht. Als ik het boodschappenlijstje maak, kan ik dan makkelijk zien wat we nog moeten kopen om de voorraad op te maken. 

Huis verkocht! (zelf je huis verkopen deel 2)

credits: www.myguysmoving.com

Mevrouw de makelaar (ik) mag weer rustiger aan doen, ons huis is verkocht!
Nou deed ik dat toch al want mijn lijf gooide keihard de rem op alles en ik heb sinds vrijdag niet veel tijd buiten bed en bank doorgebracht. En nog viel er zaterdag en zondag een en ander uit door de overbelasting (als je zelf niet stopt, gooit je zenuwstelsel je wel stil).
Het gaat nog wel een paar weken duren voor ik weer "voor mij normaal" kan functioneren.

Afgelopen donderdag begonnen we weer met bezichtigingen. Die dag leidde ik drie mensen rond. Vrijdag lagen er verschillende biedingen maar hebben we het net niet gered alles rond te krijgen voor het weekend.
Toch geen slechte score voor een leek; van de 6 bezichtigingen die ik heb gedaan, hebben er 4 een bod op het huis uitgebracht. Misschien heb ik een roeping gemist? Functie gezocht: makelaar voor flats en bungalows, rolstoeltoegankelijk.

Mijn hemel, wat ben ik blij dat ik niet met de makelaar hier in mijn woonplaats in zee ben gegaan. Die hadden we nu flink moeten betalen, hij had een hoger courtage percentage bedongen als hij boven de verkoopprijs zou verkopen. Is mij dus ook gelukt ;-).

Besparing door zelf te verkopen via een internetmakelaar: € 4698,75. Okee, dat was wel de moeite waard!

Nu moeten de kopers nog tekenen, hebben ze een paar dagen bedenktijd en dan durf ik een beetje te geloven dat we het geflikt hebben.
Pas echt gerust ben ik als de ontbindenden voorwaarden zijn afgelopen. Nee, als we bij de notaris zitten denk ik.

Toch heb ik ons Excelletje "Hoeveel zijn we waard" al aangepast, ik kon het niet laten. We zijn nu even tonnairs, tot de verbouwing. Niet dat we er veel van op de rekening hebben want alles gaat weer terug in het volgende huis.
Ons gunstige bankspaarproduct zijn we helaas kwijt nu, dat is wel jammer. Ons spaargeld zit immers in ons huis omdat we veel extra hebben afgelost, daarom moest dit worden opengebroken, om te kunnen overbruggen.
Dus ergo:  je kunt wel tonnair zijn maar nog steeds geld tekort hebben.
En jawel hoor, ik moet komend jaar ook weer naar Lourdes waarschijnlijk (herkeuring UWV, als je er vandaan komt, kun je weer van alles, op papier dan.) dan zijn we tonnairs met een gat in ons maandbudget waardoor we heeel zuinig aan moeten leven (zie "ergo:") Maar goed, ook dat overleven we wel.
De nieuwe hypotheek is een stuk lager dus dat scheelt.

Gister heb ik nog een aflevering van "uitstel van executie" gekeken. Misschien niet de beste kijkkost als je je huis aan het verkopen bent. De mensen in de aflevering van gisteren zaten al 10 jaar met een huis in hun maag. Ze waren ook nog eens opgelicht door de "mensen" waar ze hun huis aan hadden verhuurd.
 Ik denk niet dat eerst een huis kopen en dan pas je huis verkopen in veel delen van Nederland goed zou gaan en ik raad niemand dit dan ook aan. Mits een verkoopmakelaar dit adviseert, zoals bij ons het geval was. In onze regio vliegen de huizen weg, het risico dat je zonder komt te zitten, is dus aanwezig. De prijzen zijn er ook naar inmiddels. En daar hebben wij dan weer ontzettend veel geluk mee gehad.

Mevrouw de makelaar (zelf je huis verkopen deel 1).

Om een uur of een is ze weer hier, mevrouw de makelaar. Ze zal dan ons huis nog een keer nalopen. Is alles opgeruimd, gepoetst, blinken de kranen, ruikt alles fris (daar heeft ze trucjes voor). Dan gaat ze nog een keer haar kunstje vertonen en neemt ze de kijkers enthousiast pratend mee door ons huis. Waarschijnlijk voor de laatste keer.
Tot die tijd ligt ze in bed. Want mevrouw de makelaar, dat ben ik.
Ik werk samen met een echte NVM makelaar, die zijn diensten aanbied via internet.
Voor €575,00 staan we op Funda, met plattegronden en doet hij het juridische stuk en de onderhandelingen.
Foto's en tekst maakte ik zelf, plattegronden en plaatsing regelde hij.
Tot nu toe bevalt die samenwerking erg goed en bespaarde die ons €4500.
De huizenmarkt is booming waar wij wonen en tot nu toe hebben alle kijkers een bod uitgebracht. Dat stuk doet hij dan weer en daar ben ik wel blij mee want hij stelt de juiste vragen aan kopers en kan rustig blijven en reageren als mensen heeele mooie bedragen bieden.
Het hoogste was alleen nog niet bevestigd per e-mail vrijdag en daarom mocht ik de kijkafspraak van vandaag niet afzeggen.

Ik heb mijn man gevraagd vandaag te zuigen, opruimen en poetsen zodat ik strakjes alleen maar het huis even na moet lopen terwijl ik etherische olie op de verwarmingen druppel. In de wasmand strooi ik een klein beetje voorwasmiddel. In de tuin kneus ik wat blaadjes.
Dan zet ik nog een keer mn liefste lach op die verhult hoeveel pijn ik heb en hoe moe ik ben en doe ik nog een keer mn kunstje.

Vroeger was ik geen muurbloempje maar een 'het-liefst-verdween-ik-IN-de-muur-bloempje' rond vreemden. Daarna heb ik die onzekerheid een tijd overschreeuwd door zenuwachtig, veel en hard te praten om mensen en mezelf te overtuigen dat ik toch wel 'leuk en goed' was.
Nu heb ik, meestal, de goede middenweg te pakken.
Bij kijkers komt dat van pas, ik merk dat het goed werkt af en toe je mond dicht te houden en een stilte te laten vallen (tellen helpt). De kijkers zeggen of vragen dan wat waar je op in kunt gaan.
Het moeilijkste vond ik het stel dat zo stil en wat verlegen leek. Ik vond het moeilijk ze te peilen. Maar, stille wateren hebben soms diepe gronden blijkt maar weer want ze deden meteen de volgende ochtend een fantastisch bod. Dat ze alleen nog moeten e-mailen, potver, nu moet ik daardoor nog een keer.
Achter ze zitten nog drie mooie biedingen maar 'it ain't over till the fat lady sings'.
Zingen zal ik als t rond is!

Some people have all the luck, others...

Ik vond hem leuk ;-)

Tips om (veel) te besparen op cadeaus.

Ik ben "zo'n moeder". Zo'n moeder die in augustus of september al bijna klaar is voor cadeaumaand december. Sterker nog, in december 2015 was ik al voor een aardig deel klaar.

In december 2015 kocht ik bij de speelgoedbank (bij ons alleen open voor Sint en Kerst, na bezoek van de minima wordt alles verkocht) de grote cadeaus voor mijn kinderen voor december 2016.
Daar kocht ik toen een mooie Playmobil set (die hierboven) in een ongeopende doos voor €7,50 en een leertelefoon van V-tech voor een paar euro. Nieuw betaal je voor deze stukken speelgoed respectievelijk €39,95 en €30,00. Besparing op de Playmobil set: 81%!
In januari of februari 2014 kocht ik het grote cadeau voor een verjaardag in november 2015 op Marktplaats.

Hier mijn tips om flink te besparen op cadeaus:
- Koop niet pas eind november of in december, artikelen worden dan hoger geprijsd in winkels, online en op Marktplaats.
Zo betaalde ik in oktober €16,07 voor een Lego Friends set op Aliexpress. In november kostte precies dezelfde set meer dan €25,00. De andere verkopers van de set, hadden ook de prijzen verhoogd.
- Koop in januari en februari afgeprijsd speelgoed en cadeaus in de opruiming in winkels of op Marktplaats, in december en januari worden de slaapkamertjes opgeruimd om plaats te maken voor het nieuwe speelgoed. Wat lang blijft staan, wordt steeds goedkoper.
- Koop het hele jaar door kleine zgan cadeautjes bij de kringloop en leg ze weg. Ik heb voorlopig even genoeg boeken daardoor ;-). Het gaat kinderen voor een deel om het uitpakken en krijgen. Liever dan een net boek van de kringloop van 50 cent dan een prulletje van 5 euro.
Ga ook eens naar een andere kringloopwinkel, misschien in een betere buurt. Ik heb laatst erg goed gewinkeld bij de kringloop een "duur dorp" verderop.
- Koop het hele jaar door bij opruim/ outlet winkels en leg weg.
Ik heb al een mooi setje met een zwemster klaar liggen voor beide kinderen voor als ze hun zwemdiploma halen en een opblaasbare kano. De setjes heb ik al een paar jaar geleden gekocht in een Blokker "opruimwinkel". Alles was daar de helft van de al ver afgeprijsde prijs op dat moment.
Kruidvat heeft ook wel eens knutselspulletjes voor half geld.
- Cadeauwensen kun je deels sturen en bijsturen bij kinderen. "Ik wil het kasteel van Playmobil" heb ik bijgestuurd naar "Ja, je kunt iets van Playmobil vragen aan Sinterklaas" omdat ik dat had liggen. Ook heb ik uitgelegd dat er veel kindjes zijn met wensen en dat Sinterklaas niet alles kan onthouden en sommige dingen erg duur zijn.
Ik heb haar verwachting en hoop dat ze iets van Playmobil zou krijgen aangewakkerd en wat was ze blij!

Een voorbeeld van hoe dat in praktijk ging dit jaar, toen onze fantastische geluksbom alweer 7 jaar werd.