Voor je iets kopen gaat en hoe het hier gaat

Ik kreeg net een reactie van Mel en wilde in mijn antwoord verwijzen naar een handige vragenlijst-voor-je-iets-koopt, die bij mij in mijn hoofd zit opgeslagen.
Bleek die nog niet op mijn blog te staan (of ik kan hem niet vinden).
Deze vragenlijst, of de "Pin Pas als ... Als je het zeker weet" van Genoeg is ook goed te gebruiken als je aan het opruimen en minimaliseren bent vind ik.
Ik heb ooit eens een lijst van 40 vragen in het Nederlands gehad maar die kan ik helaas zo even niet meer vinden. In deze lijst zijn ook vragen opgenomen als: waar ga ik het opbergen in mijn huis? Heb ik zin en tijd om het te onderhouden? Wat ga ik uit mijn huis weg doen? Etc.

De Genoeg pin pas, deze kun je downloaden en printen op: http://www.genoeg.nl/handig/pinpas/. Heel handig voor in je portemonnee!

Hoe het hier gaat.
Over minder dan drie weken krijgen we de sleutels van ons nieuwe paleisje. Er is al veel opgeruimd, weg gegaan en voorbereid, in theorie zouden we bijna alles zo moeten kunnen inpakken.
In theorie zei ik dus hè? ;-).

Ik probeer wat planten uit de tuin te stekken. Onze paastaken zijn van de druivenstuik, met kamperfoelie takken erbij, gaan ze wortelen op water, dan heb ik nog meer stekken.
De fruitbomen gaan toch niet mee, de laatste set kopers wil ze houden.
De laatste set kopers inderdaad, we zitten inmiddels aan het derde setje. Van de eerste kopers ging de verkoop van hun huis niet door, dus ze moesten zich terugtrekken.
De tweede kopers kwamen 5 uur voor het voorbehoud afliep, om 8 uur 's avonds op 16 februari aan met een afwijzing voor een hypotheek van 10 januari, terwijl ze na 10 januari nog uitstel hadden aangevraagd vanwege een papiertje, wat een loonstrookje bij een nieuwe werkgever zou zijn. Het bleek een negatieve BKR notering te zijn. We hebben er niet eens meer op gereageerd, om zo lang dan te wachten, dat is puur een machtsspelletje en aan negativiteit aandacht schenken, is zonde van onze energie.
En dus konden wij een paar weken geleden weer opnieuw in de verkoop, gelukkig was het weer binnen een week verkocht. En nu hoop ik op "drie maal is scheepsrecht".

Zaterdag zijn we toch nog maar eens naar ons nieuwe stulpje gereden, om het even weer te zien. Weer wat buren ontmoet en gezellig even mee gekletst. We kennen nu drie buren al. In totaal hebben we 6 buren, omdat onze tuin aan de overkant van de dijk ligt en we aan een klein straatje wonen.
De tuinburen die we leerden kennen, bleken twee dochters te hebben en de nieuwe buurvrouw kruide haar oudste dochter van 17 meteen even onze kant op als oppas. Dat is dus ook mooi geregeld want het meisje dat ik via Facebook al had gevonden, heeft een nieuwe baan.
Naast onze tuin staan nu schapen in de wei, heel gezellig. Misschien zitten we over een paar weken op ons terras naar dartelende lammetjes te kijken. Verderop in de straat lopen er al lammetjes buiten en de andere kant op lopen herten en paarden.
We hebben er heel veel zin in. Mijn man ziet wel heel erg op tegen de verbouwing. Het is ook nog druk op zijn werk en alles bij elkaar is zijn ADD op volle sterkte daardoor. Ik maak me wel zorgen om hem.
Mijn lijf is ook niet zo blij met de stress maar goed, over een maand of twee, ziet alles er heel anders uit!

Opruimen en minimaliseren, een truc gevonden

Al lang vind ik dat wij te veel spullen hebben. Spullen die ruimte in ons huis en hoofd kosten, die tijd kosten, die geld kosten.
De laatste jaren kopen we daarom nog minder spullen en gaat er geregeld een aardige hoeveelheid weg.
Dan nog hebben we meer dan ik wil bezitten. Ik denk dat ik vooral moeite heb met dingen weg doen waar ik nog iets mee kan, ooit.
Het is zuur iets te moeten kopen wat je ooit hebt gehad maar weg gedaan hebt voor mij omdat ik graag geld bespaar.
Nog veel zuurder vind ik echter iets moeten kopen omdat ik het niet kan vinden (omdat we te veel spullen hebben! ;-) ). Dat wil nog wel eens gebeuren hier.
Anderzijds bespaar je geld door minder spullen te hebben, hoe erg is het dan om af en toe toch weer iets te moeten kopen?
In theorie, kan en wil ik dus spullen los laten.
In praktijk,  lukt dat veel minder goed. Zodra je iets ziet of nog erger, vasthoud, ervaar je ongemerkt diverse emoties en gaan er razendsnel gedachten door je hoofd, volgens diverse studies.
In mijn geval denk ik dat de samenvatting is dat ik nog steeds bang ben een (groot) geld tekort te krijgen op een later moment in mijn leven. Dan is elke cent er een en kan ik wat ik vasthoudt misschien niet zo makkelijk kopen. Een vriendin vind een te leeg huis een beangstigend beeld, in haar hoofd gaat het dan niet goed met je (denken anderen). Zo denkt iedereen wel wat.

Maar nu.
Ik heb sinds kort een stok achter de deur, een verhuizing, ik merk dat dat enorm goed werkt. Alles wat ik weg doe, hoeft niet verhuisd te worden (scheelt geld) en in het nieuwe huis op en neer geschoven te worden tot we klaar zijn met de verbouwing.
Een verhuisbedrijf veel geld betalen om je spullen te verhuizen en dan bij het uitpakken nog veel weg doen (of na een aantal jaar onuitgepakte dozen of ongebruikte spullen weg doen), dat zal niemand graag doen.

Dit bleef er over van een propvol bovenkastje (excuses voor de abominabele kwaliteit foto).

Misschien helpt het, als je doet alsof je gaat verhuizen. Wat neem je dan mee en wat vind je niet de moeite waard?
Het is denk ik ook emotioneel iets waardoor je beter kunt loslaten als je gaat verhuizen; wat neem je mee naar je nieuwe leven en wat wil je achterlaten? Ik denk dat je een plaatje in je hoofd hebt als je gaat verhuizen, een beeld, een ideaal.
Misschien kun je door die emotie net iets beter knopen doorhakken en bewaren wat je echt wilt.
Misschien kun je een grote opruimbeurt combineren met het opknappen van een of meerdere ruimtes in je huis. Vanwege een nieuw verfje of behangetje heb je dan ook ruimte nodig voor de spullen in die ruimte.
Verhuis gewoon per kamer in je eigen huis!

En ja, ik heb Konmari ook al gelezen en gepind.
;-) Ik begon met onze trapkast, al gauw stonden al de schoonmaakspullen bij de deur 'cause it did not spark joy' maar ik realiseerde me gelukkig nog op tijd dat ik ze wel nodig had ;-).
Mijn kle

Vier dozen servies en ander keukenspul ging naar de kringloop. Ik heb nu nog maar een servies. Na het maken van deze foto's is er nog een doos glaswerk weg gegaan.

De voorraadkast is nog niet gedaan. Die zijn we leeg aan het eten.

Lijstje met de voorraad vlees, groenten, zetmeel en overige met daaronder gerechten die we hier van kunnen maken. Rechts op het blaadje schrijf ik wat we nog moeten kopen voor het gerecht. Als ik het boodschappenlijstje maak, kan ik dan makkelijk zien wat we nog moeten kopen om de voorraad op te maken. 

Huis verkocht! (zelf je huis verkopen deel 2)

credits: www.myguysmoving.com

Mevrouw de makelaar (ik) mag weer rustiger aan doen, ons huis is verkocht!
Nou deed ik dat toch al want mijn lijf gooide keihard de rem op alles en ik heb sinds vrijdag niet veel tijd buiten bed en bank doorgebracht. En nog viel er zaterdag en zondag een en ander uit door de overbelasting (als je zelf niet stopt, gooit je zenuwstelsel je wel stil).
Het gaat nog wel een paar weken duren voor ik weer "voor mij normaal" kan functioneren.

Afgelopen donderdag begonnen we weer met bezichtigingen. Die dag leidde ik drie mensen rond. Vrijdag lagen er verschillende biedingen maar hebben we het net niet gered alles rond te krijgen voor het weekend.
Toch geen slechte score voor een leek; van de 6 bezichtigingen die ik heb gedaan, hebben er 4 een bod op het huis uitgebracht. Misschien heb ik een roeping gemist? Functie gezocht: makelaar voor flats en bungalows, rolstoeltoegankelijk.

Mijn hemel, wat ben ik blij dat ik niet met de makelaar hier in mijn woonplaats in zee ben gegaan. Die hadden we nu flink moeten betalen, hij had een hoger courtage percentage bedongen als hij boven de verkoopprijs zou verkopen. Is mij dus ook gelukt ;-).

Besparing door zelf te verkopen via een internetmakelaar: € 4698,75. Okee, dat was wel de moeite waard!

Nu moeten de kopers nog tekenen, hebben ze een paar dagen bedenktijd en dan durf ik een beetje te geloven dat we het geflikt hebben.
Pas echt gerust ben ik als de ontbindenden voorwaarden zijn afgelopen. Nee, als we bij de notaris zitten denk ik.

Toch heb ik ons Excelletje "Hoeveel zijn we waard" al aangepast, ik kon het niet laten. We zijn nu even tonnairs, tot de verbouwing. Niet dat we er veel van op de rekening hebben want alles gaat weer terug in het volgende huis.
Ons gunstige bankspaarproduct zijn we helaas kwijt nu, dat is wel jammer. Ons spaargeld zit immers in ons huis omdat we veel extra hebben afgelost, daarom moest dit worden opengebroken, om te kunnen overbruggen.
Dus ergo:  je kunt wel tonnair zijn maar nog steeds geld tekort hebben.
En jawel hoor, ik moet komend jaar ook weer naar Lourdes waarschijnlijk (herkeuring UWV, als je er vandaan komt, kun je weer van alles, op papier dan.) dan zijn we tonnairs met een gat in ons maandbudget waardoor we heeel zuinig aan moeten leven (zie "ergo:") Maar goed, ook dat overleven we wel.
De nieuwe hypotheek is een stuk lager dus dat scheelt.

Gister heb ik nog een aflevering van "uitstel van executie" gekeken. Misschien niet de beste kijkkost als je je huis aan het verkopen bent. De mensen in de aflevering van gisteren zaten al 10 jaar met een huis in hun maag. Ze waren ook nog eens opgelicht door de "mensen" waar ze hun huis aan hadden verhuurd.
 Ik denk niet dat eerst een huis kopen en dan pas je huis verkopen in veel delen van Nederland goed zou gaan en ik raad niemand dit dan ook aan. Mits een verkoopmakelaar dit adviseert, zoals bij ons het geval was. In onze regio vliegen de huizen weg, het risico dat je zonder komt te zitten, is dus aanwezig. De prijzen zijn er ook naar inmiddels. En daar hebben wij dan weer ontzettend veel geluk mee gehad.

Mevrouw de makelaar (zelf je huis verkopen deel 1).

Om een uur of een is ze weer hier, mevrouw de makelaar. Ze zal dan ons huis nog een keer nalopen. Is alles opgeruimd, gepoetst, blinken de kranen, ruikt alles fris (daar heeft ze trucjes voor). Dan gaat ze nog een keer haar kunstje vertonen en neemt ze de kijkers enthousiast pratend mee door ons huis. Waarschijnlijk voor de laatste keer.
Tot die tijd ligt ze in bed. Want mevrouw de makelaar, dat ben ik.
Ik werk samen met een echte NVM makelaar, die zijn diensten aanbied via internet.
Voor €575,00 staan we op Funda, met plattegronden en doet hij het juridische stuk en de onderhandelingen.
Foto's en tekst maakte ik zelf, plattegronden en plaatsing regelde hij.
Tot nu toe bevalt die samenwerking erg goed en bespaarde die ons €4500.
De huizenmarkt is booming waar wij wonen en tot nu toe hebben alle kijkers een bod uitgebracht. Dat stuk doet hij dan weer en daar ben ik wel blij mee want hij stelt de juiste vragen aan kopers en kan rustig blijven en reageren als mensen heeele mooie bedragen bieden.
Het hoogste was alleen nog niet bevestigd per e-mail vrijdag en daarom mocht ik de kijkafspraak van vandaag niet afzeggen.

Ik heb mijn man gevraagd vandaag te zuigen, opruimen en poetsen zodat ik strakjes alleen maar het huis even na moet lopen terwijl ik etherische olie op de verwarmingen druppel. In de wasmand strooi ik een klein beetje voorwasmiddel. In de tuin kneus ik wat blaadjes.
Dan zet ik nog een keer mn liefste lach op die verhult hoeveel pijn ik heb en hoe moe ik ben en doe ik nog een keer mn kunstje.

Vroeger was ik geen muurbloempje maar een 'het-liefst-verdween-ik-IN-de-muur-bloempje' rond vreemden. Daarna heb ik die onzekerheid een tijd overschreeuwd door zenuwachtig, veel en hard te praten om mensen en mezelf te overtuigen dat ik toch wel 'leuk en goed' was.
Nu heb ik, meestal, de goede middenweg te pakken.
Bij kijkers komt dat van pas, ik merk dat het goed werkt af en toe je mond dicht te houden en een stilte te laten vallen (tellen helpt). De kijkers zeggen of vragen dan wat waar je op in kunt gaan.
Het moeilijkste vond ik het stel dat zo stil en wat verlegen leek. Ik vond het moeilijk ze te peilen. Maar, stille wateren hebben soms diepe gronden blijkt maar weer want ze deden meteen de volgende ochtend een fantastisch bod. Dat ze alleen nog moeten e-mailen, potver, nu moet ik daardoor nog een keer.
Achter ze zitten nog drie mooie biedingen maar 'it ain't over till the fat lady sings'.
Zingen zal ik als t rond is!

Some people have all the luck, others...

Ik vond hem leuk ;-)

Tips om (veel) te besparen op cadeaus.

Ik ben "zo'n moeder". Zo'n moeder die in augustus of september al bijna klaar is voor cadeaumaand december. Sterker nog, in december 2015 was ik al voor een aardig deel klaar.

In december 2015 kocht ik bij de speelgoedbank (bij ons alleen open voor Sint en Kerst, na bezoek van de minima wordt alles verkocht) de grote cadeaus voor mijn kinderen voor december 2016.
Daar kocht ik toen een mooie Playmobil set (die hierboven) in een ongeopende doos voor €7,50 en een leertelefoon van V-tech voor een paar euro. Nieuw betaal je voor deze stukken speelgoed respectievelijk €39,95 en €30,00. Besparing op de Playmobil set: 81%!
In januari of februari 2014 kocht ik het grote cadeau voor een verjaardag in november 2015 op Marktplaats.

Hier mijn tips om flink te besparen op cadeaus:
- Koop niet pas eind november of in december, artikelen worden dan hoger geprijsd in winkels, online en op Marktplaats.
Zo betaalde ik in oktober €16,07 voor een Lego Friends set op Aliexpress. In november kostte precies dezelfde set meer dan €25,00. De andere verkopers van de set, hadden ook de prijzen verhoogd.
- Koop in januari en februari afgeprijsd speelgoed en cadeaus in de opruiming in winkels of op Marktplaats, in december en januari worden de slaapkamertjes opgeruimd om plaats te maken voor het nieuwe speelgoed. Wat lang blijft staan, wordt steeds goedkoper.
- Koop het hele jaar door kleine zgan cadeautjes bij de kringloop en leg ze weg. Ik heb voorlopig even genoeg boeken daardoor ;-). Het gaat kinderen voor een deel om het uitpakken en krijgen. Liever dan een net boek van de kringloop van 50 cent dan een prulletje van 5 euro.
Ga ook eens naar een andere kringloopwinkel, misschien in een betere buurt. Ik heb laatst erg goed gewinkeld bij de kringloop een "duur dorp" verderop.
- Koop het hele jaar door bij opruim/ outlet winkels en leg weg.
Ik heb al een mooi setje met een zwemster klaar liggen voor beide kinderen voor als ze hun zwemdiploma halen en een opblaasbare kano. De setjes heb ik al een paar jaar geleden gekocht in een Blokker "opruimwinkel". Alles was daar de helft van de al ver afgeprijsde prijs op dat moment.
Kruidvat heeft ook wel eens knutselspulletjes voor half geld.
- Cadeauwensen kun je deels sturen en bijsturen bij kinderen. "Ik wil het kasteel van Playmobil" heb ik bijgestuurd naar "Ja, je kunt iets van Playmobil vragen aan Sinterklaas" omdat ik dat had liggen. Ook heb ik uitgelegd dat er veel kindjes zijn met wensen en dat Sinterklaas niet alles kan onthouden en sommige dingen erg duur zijn.
Ik heb haar verwachting en hoop dat ze iets van Playmobil zou krijgen aangewakkerd en wat was ze blij!

Een voorbeeld van hoe dat in praktijk ging dit jaar, toen onze fantastische geluksbom alweer 7 jaar werd.

Update verhuizing

Even een update over onze verhuizing en hypotheekperikelen.

Ten eerste, belangrijkste, voornaamste en "gelukkigste": we hebben gister het koopcontract van ons droomhuis getekend! De absolute favoriet waar ik het eerder over had. We zijn er zo blij mee. Echt wat we wilden; vrijstaand, beetje buitengebied maar wel voorzieningen in de buurt, een ouder huis met karakter en vrij uitzicht op twee paardenweides met daarachter fruitbomen.
We krijgen hele leuke reacties van kennissen en vrienden dat ze dit huis ook zo zouden willen hebben, sommigen geven eerlijk toe een beetje jaloers te worden op ons ;-).
Ook die lieve collega blogger en vrijwilliger Mrs H zag het ook wel zitten. H, kom maar een keer lekker fietsen, kun je in onze camper in de tuin slapen als je wilt.

Ik weet niet of ik dit verhaal ooit verteld heb op mijn blog maar jaren terug ging ik ergens voor het eerst heen als vrijwilliger en daar had ik over geschreven op mijn blog. Voor de verandering was ik daar eens ruim op tijd dus ik had tijd om me voor te stellen en te kletsen. Een mevrouw vroeg mij of ze me iets onder vier ogen mocht vragen en we verdwenen in een bergkast. Ik dacht dat deze mevrouw wellicht wat maandelijks ongemak materiaal nodig had maar daar in de kast fluisterde ze: "Ben jij Moneypenny?" en toen ik bevestigend knikte met grote ogen fluisterde ze "Ik ben Mrs H te B!". Inmiddels zijn H en ik al jaren collega vrijwilliger.

De werkgever van mijn man was bereid mee te werken aan een langere werkweek en opslag (eindelijk vroeg mijn man het!) zodat we de hypotheek rond konden krijgen zonder dat ons huis verkocht was.
De verkoop gaat echter best goed. Ons huis was, afhankelijk hoe je rekent, in een paar uur verkocht, of -2 dagen want het stond nog niet op Funda. De eerste kijker, via een vriendin, kocht het voor de vraagprijs. Alleen hebben de koper moeten afhaken omdat hun koper moest afhaken.
Klein kansje dat we alsnog met hen een akkoord bereiken, als ze hun ontbindende voorwaarde van de verkoop van hun eigen huis gaan laten vallen. Anders moeten we verder gaan opruimen en een beetje klussen en gaan we de markt toch op. Waarschijnlijk is het dan binnen een week ook weer verkocht.

Gister, een paar minuten na het tekenen in de auto, schoot ik ineens helemaal vol en zat ik te janken als een kind op de achterbank. Al die jaren sparen, besparen, alles goed bijhouden, meer moeite doen om geld te besparen, zoveel mogelijk leven op een inkomen, al mijn werk, het was het zo waard! Ik krijg er voor terug voor ons waar we van droomden; een vrijstaand huis, bla-bla (zie boven ;-)). We hadden gedacht dat het, gezien die WIA, waarschijnlijk nooit zou gaan lukken. We moesten van wat we hadden maar maken wat we konden.
Gister, kreeg ik mijn salaris voor al mijn werk, want het is ons wel gelukt, dankzij ons eigen geld en mijn werk daarvoor.
Ik doe niet graag arrogant maar mijn man is niet bepaald een budgettair of financieel wonder. Zijn kwaliteiten liggen gewoon weer op andere vlakken waar ik ze dan weer niet heb. Dus ik heb voor de centjes gezorgd en van hem kreeg ik dan weer een goede bouwkundige keuring en een zeer uitgebreid bouwkundig budget voor de verbouwing in Excel inclusief spijkers en een post van 5% onvoorzien zoals gebruikelijk in de bouw. Zijn salaris komt als de verbouwing achter de rug is en ik zit te stralen en genieten op de bank.

Er moet namelijk nog een "beetje" geklust worden aan het nieuwe huis ;-). Maar daar, gaan jullie hier vast nog meer over lezen...

Spijt van extra hypotheek aflossingen.

We wisten dat dit huis ons eindstation niet zou zijn. Lang wilde ik daarom niet extra aflossen, gezien onze situatie. Ik wilde niet dat ons spaargeld in bakstenen vast zou zitten.
Mijn werkgever, het UWV, wordt niet serieus genomen door hypotheekverstrekkers, dat wisten we. Maar wij waren in de veronderstelling dat nog een kwart van mijn inkomen meegeteld zou worden naar aanleiding van informatie online en via-via.
Aflosfans zagen in verhuizen ook geen probleem, je kreeg inmiddels toch de overwaarde zo uit je oude huis. Ook zou een overbruggingshypotheek een optie zijn.

Dan nu de realiteit:

Voordeel: we hebben al een tijd lagere maandlasten en we besparen op rente.
Voordeel: we hebben niet ook nog eens extra rente hoeven te betalen over ons spaargeld aan de belastingdienst.
Voordeel: we zouden bij het aflopen van de rentevaste periode een mooiere rente krijgen en daardoor flink wat geld besparen. Ook kon de hypotheek op een inkomen, mochten ze toch moeilijk gaan doen over dat van mij.

Situatie:
1. Mijn inkomen wordt helemaal niet meegeteld voor de hypotheek. Was ik in 2002 wel de WAO in gegaan (ik was toen al afgekeurd voor 20 uur per week maar kon het emotioneel nog niet aan en was eigenwijs), dan was dit niet aan de orde geweest. Ik heb nu een WIA uitkering en dus pech. Ook jij of je partner kunnen ook arbeidsongeschikt raken en in een WIA terecht komen en dit probleem ondervinden.
2. We moeten een huis zoeken dat rolstoelvriendelijk is, we willen de badkamer en een washok al echt beneden hebben, idealiter in ieder geval ruimte om later ook beneden te gaan slapen aangezien mijn aandoening fysiek progressief is. Dat betekent dat veel huizen afvallen voor ons.
3. Ook willen we er wel wat mee opschieten en dus meer richting ons droomhuis (meer landelijk, geen tussenwoning meer).
4. Landelijk is leuk maar het moet niet te landelijk worden, omdat ik sommige dagen al geen auto meer kan rijden of niet zou moeten rijden en dat dan ook niet doe. Er moeten dus voldoende voorzieningen in de buurt zijn of goed OV.

Nadeel: we moeten nu eerst ons huis verkopen om de overwaarde uit het huis te halen. Meer dan € 40.000 hebben we extra afgelost en dat zit nu vast. (Ook zit er 17.000 vast in een spaardepot). Echter, door de situatie punt 2 is het niet echt een optie onze oude schoenen weg te gooien voor we nieuwe hebben. Tel daarbij op twee kleine kinderen die we niet twee keer van school willen laten veranderen.
Nadeel: bij een overbrugging wordt maar 80% van de taxatiewaarde van je huidige huis geteld. Zo'n overbruggingshypotheek is dus niet zo zaligmakend.

Ons huis is €220.00 waard maar om een huis van 210.000 te kopen, moeten we €35.000 zelf op tafel kunnen leggen. Zo groot is de buffer dus niet.

Onze absolute favoriet is goedkoper dan €210.000 maar ook dat lukte niet.
Ik voel me nu heel schuldig, ik ben destijds niet de WAO ingegaan omdat ik eigenwijs en stom was en ik heb mijn man overtuigd van dat extra aflossen.
Ik had maximaal moeten aflossen tot het hypotheekbedrag PLUS overwaarde gelijk was aan wat we konden lenen op het inkomen van mijn man. Liever nog minder en pas eigen geld inleggen als de hypotheekverstrekker(s) moeilijk gingen doen bij oversluiten aan het einde van de rentevaste periode.

Daarbij ben ik door wat reken en uitzoekwerk voor de hypotheek tot de conclusie gekomen dat mijn uitkering al in april in vrije val naar beneden gaat. Tenzij dat ik dan een baan heb (hahahahaha!!!). Ik denk er nu over, om voor mezelf te beginnen.
Een baan vinden wordt nu nog lastiger want:
- ik weet nog niet waar we gaan wonen.
- ik sta niet in het doelgroepenregister (om vage en kromme regels, ik heb al overal aangeklopt want logisch gezien, hoor ik er wel in, mijn aandoening is begonnen bij geboorte maar pas heel laat gediagnosticeerd.) daardoor wordt ik nu afgewezen want werkgevers willen doelgroepers om nu aan de banenafspraken en later aan het quotum te kunnen voldoen. Ik kan mijn aandoening niet meer verbergen en ik mag het ook niet omdat ik dan de werkgever financieel benadeel.
- de werkplek moet enigzins rolstoelvriendelijk zijn. Je kunt even een plank en wat balken kopen bij een bouwmarkt voor wat trapjes, ik kan desnoods als een aapje een paar trapjes op twee keer per dag maar ik kan niet mijn rolstoel een lange trap op slepen op slechte dagen. (Ik had ooit zicht op een werkplek op zo'n soort locatie maar dat bleek een wassen neus helaas.)
- ik heb een gat in mijn CV.
- een krantenwijk, een baan aan de kassa, hamburgers omdraaien, poetswerk, het zou mij een worst wezen maar helaas kan ik dat fysiek niet.
- Oh ja en ik heb binnenkort een medische rijkeuring en ik ben slechts 6 keer op gemoeten voor mijn rij-examen door de zenuwen. Zowieso kan ik sommige dagen niet autorijden of beter niet autorijden en dat doe ik dan ook niet, dan ben ik aangewezen op OV. Moet ook maar kunnen, reizen per OV naar je werk. (Wel weer extra geld op de rekening mocht ik niet meer mogen rijden, kan ik m'n auto verkopen ;-))

Maar, er zijn ook "gelukkigs".
Gelukkig, heb ik een fantastische man, die geen opoffering te groot is. Ondanks dat hij nooit zoveel uren heeft gewerkt of heeft willen werken per week, laat staan om erom te vragen bij zijn werkgever, gaat hij full time werken. Ook om opslag vragen wilde hij al heel lang niet, zag hij huizenhoog tegenop.
Gelukkig, vond zijn werkgever het goed en krijgt hij ook opslag.

We gaan dus een hele spannende periode in!!
Ik hoop dat we voor de zomer ergens anders wonen.

Zakgeld opslag

Onze oudste dochter wordt komende week alweer 7 jaar. Haar eerste cadeautje kreeg ze vandaag; een kasboekje. Ze vond het boekje (€ 0,45 bij de Actie winkel) mooi maar was meer opgetogen over de aangekondigde opslag geloof ik.

Sinds een jaar krijgt ze zakgeld. Ze verdeelt dat iedere week over drie potten. Nou ja, twee potjes en een elektronische spaarpot van een bank.

Ze kreeg t/m deze week (6 jaar):

€ 0,10 potje uitgeven.

Dit mag ze vrij besteden zoals ze zelf wil, ik geef wel tips soms.
Okee, vaak, ik zou haar eigenlijk misschien vaker toch een prul moeten laten kopen dat zo stuk is of waar ze niks aan heeft. Ik zeg niet dat ze het niet moet kopen maar ik zeg "Ik zou..." of "Ik denk dat je beter...." of "Weet je wat het wel is...". Ze is nog op de leeftijd dat ze iets aanneemt van mij dus dat gaat gewoon goed.

€0,20 cadeautjes.

Alleen voor papa, mama en kleine zus met een maximum van €2,50. Door het in een apart potje te doen, heeft ze genoeg geld als een van ons jarig is en leert ze dat je geld apart moet houden voor aankopen.

€0,50 sparen.

In de elektronische spaarpot spaart ze voor grotere dingen. Ze spaart dan weken voor iets en elke week, of soms elke dag, wil ze dan weten of ze al genoeg geld heeft. Ze heeft er al Barbie kleertjes en spulletjes en een Frozen jurk voor gekocht. Ze is dan heel trots dat ze dat zelf gekocht heeft.
Ze heeft door mij ook Aliexpress ontdekt. Als ze iets wil kopen, kijken we hoeveel het kost, meestal is dat wel heeel veel weken sparen. Dan vraagt ze mij om op Ali te kijken of het daar goedkoper is en soms besteld ze dan daar iets via mij.
Dat heeft een bijkomend voordeel; ze rekent dan bij mij af wat ik voor haar bestel en ik krijg al dat kleingeld weer terug voor in de huishoudportemonnee, kan ik haar weer zakgeld uitbetalen want we doen verder heel weinig contant ;-).

Vanaf volgende week krijgt ze:

€ 0,30 uitgeven - vanaf dan zelf nieuwe plakstift, plakband en stickertjes voor op haar kamer kopen.

€ 0,50 sparen - dat is € 26 per jaar, dat vonden wij wel echt voldoende om zelf te besteden aan speelgoed per jaar als je 7 bent.

€ 1,40 cadeautjes - vanaf dan zelf cadeautjes betalen voor kinderfeestjes en verjaardagen in het gezin, max €7,00. Ik ben uitgegaan van ongeveer 7 kinderfeestjes en dan nog 3 verjaardagen thuis. 

Vanaf deze week moet ze dus ook samen met ons haar kasboek bij gaan houden. Meteen een mooie oefening in schrijven en rekenen.

Voorin schreef ik alle "betaaldata" tot haar volgende verjaardag. Ze twijfelt nu wel eens of ze haar zakgeld heeft gehad. Dat ga ik dan ook doen aangezien ik best een warhoofdje kan zijn. Elke week afstrepen en we weten het weer.

Zoals te zien is, kocht ze een blokfluit met papa vrijdag, wat ga ik hem daar nog vaak voor bedanken, denk ik.

Laatst wilde ze iets kopen dat ze op TV had gezien. Tubetjes met een goedje dat opdroogt waar je sieraden mee zou kunnen maken. Een leuke reclame erbij, een leuk liedje erbij, een leuke prijs erbij.

Daarbij is ze ook nog te jong om er echt iets mee te maken. Op Pintrest zocht ik naar alternatieven en kwam ik op hot glue. We kochten voor een paar centen glitter hot glue en gingen samen aan de knutsel. Drie keer raden, ik kon de ontwerpen overtrekken met hot glue, dat kon zij nog niet.
Hot glue € 0,48, Gel-a-peel tube €7 (kleine set is geloof ik rond de vijftien, de grotere gaan tot over de dertig euro). Alleen loopt de glitter hot glue nogal uit. Waarschijnlijk is het beter om gewone hotglue te gebruiken en te verven met nagellak.

Vorige week had ze genoeg gespaard voor Numnums (ook van de reclame) met lipgloss. Ik vroeg haar of ze misschien met mij lipgloss wilde maken thuis, gratis, daar heb ik alles voor in huis (ooit cursus gevolgd). Maar ze wilde toch graag de Numnum. Wat bleek in de winkel, in een ondoorzichtig bakje van €3,95 zitten twee figuurtjes en een lipgloss OF een stempel. Aan de buitenkant kun je niet zien wat. Dat vond ze zelf dan toch ook niet zo'n goede koop. Deze week maakten we dus toch zelf lipgloss en daar is ze heel blij mee.

Even later had ik best spijt dat ik m'n rolstoel niet mee had genomen want we konden de hele speelgoedzaak afstruinen naar iets anders.
Zusjelief van 3 krijgt 5 cent per week maar had nog geld over van de vakantie (in de zomer krijgen ze ieder €5,00 geen-gezeur-geld voor ijsjes en andere behoeften die wij niet willen vervullen op dat moment) en wilde ook nog wat kopen.

Weer kon ik het niet laten en zo kon ik ook nog met de kinderen naar de Action lopen om ze geld uit te sparen. De oudste bespaarde meer dan €4,00 op een mandela kleurboek en de jongste €2,21 op een stuiterbal.
Hadden ze geld over, verdorie, nou zit ik met die ***blokfluit ;-).

77 appels van 2 boompjes op een postzegeltuin.

Zo'n 7 jaar geleden kochten wij in de tuincentrum uitverkoop twee kleine appelboompjes voor een heel mooi prijsje.
Een boompje deed het niet zo best en bleek op oude bestrating in de grond te staan, het werd verplaatst. Daarna deden ze het beiden steeds beter.
Dit jaar hadden we de grootste oogst ooit: 77 stuks.

77 biologische appels, dat is een gigantisch rendement op onze investering.
In onze voortuin hingen er nog eens 21 van de buurboom. Omdat ik er ook nog wat in huis had, waren daar ineens meer dan honderd appels te verwerken.

De grootste en mooiste hoopte ik even te kunnen bewaren. Ze lagen in een doos met een kleine afstand tussen elke appel en een opgerold stuk krant tussen de rijen. De minder lagen bovenop zodat die eerst aan de beurt kwamen. Na een kleine week hebben we er toch appelsap van gemaakt. We waren toch bang dat we ze weg zouden moeten gooien als we even niet op zouden letten. Daarnaast vond de ingeweckte biologische-appelsap-van-eigen-tuin ook gretig aftrek hier.

Van een deel van de appels maakte ik appelmoes en weckte dat in in bewaarde potjes babyvoeding (handige kleine porties voor de kinderen, die soms appelmoes als toetje krijgen. Geleerd bij oma dus leuk.)

Met de sapcentrifuge maakte ik wat liters appelsap. Die moest eerst goed verhit worden en kon toen in hete flesjes. 

De kinderen drinken wel eens appelsap van Schulp in de horeca. Ik neem de flesjes mee naar huis want ik heb gehoord dat ze geweldig zijn om mee te wecken. 

Ik baal altijd als er een gat in de dop is geslagen voor een rietje. 

In de zomervakantie kregen de kinders ze weer bij een museum en heb nog ik de stoute schoenen aangetrokken en om de doppen gevraagd bij vertrek. De vrijwilligster vulde meteen onze rugzak met nog meer gebruikte Schulp flesjes. Fantastisch,  zo had ik er nu lekker veel.

Toen kwam het stuk waar ik wel tegenop zag, het stroopkoken. 

De eerste keer stonden we halsbrekende hete (au!) toeren uit te halen om de gekookte prut uit te persen. De keer daarop had ik de sapcentrifuge en heb ik sap ingekookt maar dat was het ook niet.

Maar nu blijk ik DE methode gevonden te hebben.

1. Zoveel mogelijk schone peren en appels in stukken in een grote pan koken met een beetje water en wat uren laten sudderen.  Ik leg herbruikbaar bakpapier op de bodem om te pan te beschermen. De stukken peer gaan er eerst in, dan de appels.

Ik had alleen maar drie peren in huis. Daardoor kwam er minder pectine in de stroop en moest ik enorm veel inkoken van het sap tot ik schenkstroop had.

2. Zet een emmer met gaatjes in de bodem in een andere emmer. Hang er een schoon oud kussensloop in. Schep de gekookte appelprut in het kussensloop.

Draai het kussensloop goed dicht en zet een bordje op de sluiting. Bovenop het bord zet je wat zwaars. Dek af en laat een nacht uitlekken.

De volgende dag wring je zoveel mogelijk kleverig sap uit het kussensloop, waarna nog even aan de rand ophangen zodat het goed kan uitlekken. 

3. Leeg de emmer in een pan en laat het sap inkoken. Ik was daar wel even zoet mee.

Af en toe schep je een beetje op een bordje of dekseltje en laat je dat afkoelen.

Ik heb gemerkt dat de vloeistof eerst een beetje meer vloeibaar wordt en dan donkerder wordt als het echt goed gaat indikken. Op dat moment moet je er echt bij blijven en om de minuut testen en later rustiger laten inkoken. Te vroeg stoppen is niet erg, dan kook je het gewoon verder in als je het te dun vind na het afkoelen. Ben  je te laat gestopt, dan heb je geen stroop meer maar fruitleer/ Turks fruit. In stukjes snijden en opeten als snoepjes blijft dan alleen nog over.