Spijt van extra hypotheek aflossingen.

We wisten dat dit huis ons eindstation niet zou zijn. Lang wilde ik daarom niet extra aflossen, gezien onze situatie. Ik wilde niet dat ons spaargeld in bakstenen vast zou zitten.
Mijn werkgever, het UWV, wordt niet serieus genomen door hypotheekverstrekkers, dat wisten we. Maar wij waren in de veronderstelling dat nog een kwart van mijn inkomen meegeteld zou worden naar aanleiding van informatie online en via-via.
Aflosfans zagen in verhuizen ook geen probleem, je kreeg inmiddels toch de overwaarde zo uit je oude huis. Ook zou een overbruggingshypotheek een optie zijn.

Dan nu de realiteit:

Voordeel: we hebben al een tijd lagere maandlasten en we besparen op rente.
Voordeel: we hebben niet ook nog eens extra rente hoeven te betalen over ons spaargeld aan de belastingdienst.
Voordeel: we zouden bij het aflopen van de rentevaste periode een mooiere rente krijgen en daardoor flink wat geld besparen. Ook kon de hypotheek op een inkomen, mochten ze toch moeilijk gaan doen over dat van mij.

Situatie:
1. Mijn inkomen wordt helemaal niet meegeteld voor de hypotheek. Was ik in 2002 wel de WAO in gegaan (ik was toen al afgekeurd voor 20 uur per week maar kon het emotioneel nog niet aan en was eigenwijs), dan was dit niet aan de orde geweest. Ik heb nu een WIA uitkering en dus pech. Ook jij of je partner kunnen ook arbeidsongeschikt raken en in een WIA terecht komen en dit probleem ondervinden.
2. We moeten een huis zoeken dat rolstoelvriendelijk is, we willen de badkamer en een washok al echt beneden hebben, idealiter in ieder geval ruimte om later ook beneden te gaan slapen aangezien mijn aandoening fysiek progressief is. Dat betekent dat veel huizen afvallen voor ons.
3. Ook willen we er wel wat mee opschieten en dus meer richting ons droomhuis (meer landelijk, geen tussenwoning meer).
4. Landelijk is leuk maar het moet niet te landelijk worden, omdat ik sommige dagen al geen auto meer kan rijden of niet zou moeten rijden en dat dan ook niet doe. Er moeten dus voldoende voorzieningen in de buurt zijn of goed OV.

Nadeel: we moeten nu eerst ons huis verkopen om de overwaarde uit het huis te halen. Meer dan € 40.000 hebben we extra afgelost en dat zit nu vast. (Ook zit er 17.000 vast in een spaardepot). Echter, door de situatie punt 2 is het niet echt een optie onze oude schoenen weg te gooien voor we nieuwe hebben. Tel daarbij op twee kleine kinderen die we niet twee keer van school willen laten veranderen.
Nadeel: bij een overbrugging wordt maar 80% van de taxatiewaarde van je huidige huis geteld. Zo'n overbruggingshypotheek is dus niet zo zaligmakend.

Ons huis is €220.00 waard maar om een huis van 210.000 te kopen, moeten we €35.000 zelf op tafel kunnen leggen. Zo groot is de buffer dus niet.

Onze absolute favoriet is goedkoper dan €210.000 maar ook dat lukte niet.
Ik voel me nu heel schuldig, ik ben destijds niet de WAO ingegaan omdat ik eigenwijs en stom was en ik heb mijn man overtuigd van dat extra aflossen.
Ik had maximaal moeten aflossen tot het hypotheekbedrag PLUS overwaarde gelijk was aan wat we konden lenen op het inkomen van mijn man. Liever nog minder en pas eigen geld inleggen als de hypotheekverstrekker(s) moeilijk gingen doen bij oversluiten aan het einde van de rentevaste periode.

Daarbij ben ik door wat reken en uitzoekwerk voor de hypotheek tot de conclusie gekomen dat mijn uitkering al in april in vrije val naar beneden gaat. Tenzij dat ik dan een baan heb (hahahahaha!!!). Ik denk er nu over, om voor mezelf te beginnen.
Een baan vinden wordt nu nog lastiger want:
- ik weet nog niet waar we gaan wonen.
- ik sta niet in het doelgroepenregister (om vage en kromme regels, ik heb al overal aangeklopt want logisch gezien, hoor ik er wel in, mijn aandoening is begonnen bij geboorte maar pas heel laat gediagnosticeerd.) daardoor wordt ik nu afgewezen want werkgevers willen doelgroepers om nu aan de banenafspraken en later aan het quotum te kunnen voldoen. Ik kan mijn aandoening niet meer verbergen en ik mag het ook niet omdat ik dan de werkgever financieel benadeel.
- de werkplek moet enigzins rolstoelvriendelijk zijn. Je kunt even een plank en wat balken kopen bij een bouwmarkt voor wat trapjes, ik kan desnoods als een aapje een paar trapjes op twee keer per dag maar ik kan niet mijn rolstoel een lange trap op slepen op slechte dagen. (Ik had ooit zicht op een werkplek op zo'n soort locatie maar dat bleek een wassen neus helaas.)
- ik heb een gat in mijn CV.
- een krantenwijk, een baan aan de kassa, hamburgers omdraaien, poetswerk, het zou mij een worst wezen maar helaas kan ik dat fysiek niet.
- Oh ja en ik heb binnenkort een medische rijkeuring en ik ben slechts 6 keer op gemoeten voor mijn rij-examen door de zenuwen. Zowieso kan ik sommige dagen niet autorijden of beter niet autorijden en dat doe ik dan ook niet, dan ben ik aangewezen op OV. Moet ook maar kunnen, reizen per OV naar je werk. (Wel weer extra geld op de rekening mocht ik niet meer mogen rijden, kan ik m'n auto verkopen ;-))

Maar, er zijn ook "gelukkigs".
Gelukkig, heb ik een fantastische man, die geen opoffering te groot is. Ondanks dat hij nooit zoveel uren heeft gewerkt of heeft willen werken per week, laat staan om erom te vragen bij zijn werkgever, gaat hij full time werken. Ook om opslag vragen wilde hij al heel lang niet, zag hij huizenhoog tegenop.
Gelukkig, vond zijn werkgever het goed en krijgt hij ook opslag.

We gaan dus een hele spannende periode in!!
Ik hoop dat we voor de zomer ergens anders wonen.