kindershirtjes gepimpt

Vrijdagavond heeft manlief de TV voor zichzelf en toen heb ik mezelf maar eindelijk eens wat tijd voor mezelf gegund om iets te fröbelen. Zaterdagochtend ben ik ook grotendeels bezig geweest, met shirtjes voor Sarah "pimpen".

Het middelste shirtje was een mouwloos hempje dat ik niet zo leuk vond en ook niet handig ivm zon op de schoudertjes, die verbranden zo snel. Ik heb er mouwtjes aan genaaid die ik laatst uit een jurkje heb getoornd (omdat het niet makkelijk aangetrokken kon worden) en twee roze strikjes gemaakt en die erop genaaid om het wat meer meisjes-achtig te maken.

Over de andere shirtjes ben ik niet zo tevreden, ik vind ze nogal LVT (Leuk Voor Thuis) maar manlief zegt dat ze ook netjes zijn voor buitenshuis. Ik vind ze er niet goed genoeg uit zien, ze zien eruit of ze zijn gemaakt in een slechte Chinese sweatshop door een schele Chinees vind ik.

Wat vinden jullie?

Ik vind deze nog een twijfel geval, het gaat net. Het oogje zit verkeerd er daardoor ziet het er ook een beetje raar uit. Sarah vind 'em wel fantastisch, ze reageerde er heel enthousiast en blij op. Klanttevredenheid zit dus wel goed.

Deze vind ik echt niet kunnen om je kind aan te trekken buitenshuis, is niet lekker uit de verf gekomen.

Ik heb ook nog deze gemaakt, met stof van een kapotte tas:

Die is ook LVT.

Ik heb een vorm uit de stof geknipt, die vastgelijmd op het shirtje met textiellijm en rondom vastgezet op de naaimachine. Nou is bij deze ook iets mis gegaan omdat ik geen versteviging achter het shirtje had gestreken. Ik ben een beetje van de "trial and error"-methode (gewoon proberen en je ziet vanzelf of het goed of fout gaat) en dat komt het resultaat dus niet altijd ten goede.

Hier een "how to" inclusief de door mij opgedane leermomenten:

1. Teken een figuurtje op een tissue (prentenboeken voor kinderen zijn daarvoor ideaal). Als je eigenwijs zoals ik bent ga je meteen voor iets ingewikkelds met meerdere lagen stof en lastige lijntjes, als je wijs bent kies je één stofje en een simpeler figuur (zoals figuurtjes van Dick Bruna).

2. Als je eigenwijs bent, probeer je eerst nog met een watervaste stift het figuur over te brengen op de stof (een geknoei en je lijnen worden te dik, daar moet je wel precies overheen naaien, kansloze missie dus) maar het is veel handiger om de tissue vast te spelden en gewoon over alle lijnen heen te stikken (foto is de achterkant).

3. Dan trek je de tissue overal weg en knip je de stof bij bij de randjes en knip je de figuur uit.

Ik had het stukje onder de snavel dus niet goed neergelegd en vastgezet, daarom zit er nu nog een extra stukje over.

4. Strijk, naai of spelt versteviging aan de binnenkant van het shirtje.
Als je eigenwijs bent, doe je dit niet, dan loopt je machine geheid een keertje vast bij stap 5 en heb je een lelijke plek of zelfs een gat in het shirtje (daar kun je dan wel weer overheen gaan zigzaggen, wordt er niet mooier op)

5. Vervolgens leg je je figuur op het shirtje en ga je over alle lijnen (eventueel twee keer) met een zigzagsteek met een steekafstand van ongeveer een half en de steekbreedte kun je instellen zo dik als je je lijn wilt hebben. Ik heb gemerkt dat het mooier wordt met een smallere steekbreedte.

En dan nog een tip; het is allemaal niet zo groot wbt maat en de stof komt dus makkelijk dubbel te liggen onder je naald. Ik heb twee keer een achterpand aan het voorpand vast gezigzagd toen ik even niet oplette! Dan kun je dus weer aan het tornen... Ik heb dus geleerd om regelmatig te stoppen en even te voelen of alles nog wel goed ligt.
Het shirtje met de kip heeft nu twee regenwormen op de achterkant genaaid, bij het naaien van de vleugel zat de stof dubbel en de gaatjes op het achterpand kwamen er niet uit in de was.

De gebruikte stoffen komen uit mijn lapjesmand; daar gaat oude of kapotte kleding in (en er lag ook een verknipte handdoek in die ik nog over had van washandjes maken). Het roze/rood is van een oud shirtje dat mij te krap en te kort was geworden, het geel is van een hemdje waar een bloedvlek in zat en het wit is een handdoek. De effen shirtjes zaten tussen de kleding die ik had gekregen van een vriendin.
Ik vond ze een beetje saai zo effen en ik dacht; ach, als het niet leuk wordt, ze kunnen altijd nog ergens onder (onder een shirtje, onder een jurkje).


Het is hier wel huize huisvlijt de laatste weken. Nu we een goed recept hebben bakken we regelmatig zelf harde broodjes 's weekend (van zelfgemalen meel, heeft manlief zelf gemalen op de molen), gister hadden we boerenkool uit eigen tuin (Sarah heeft nu "live" rupsje nooitgenoeg gezien, vlak voor ik 'em weer buiten zette) en straks ga ik een brood met paprika en chorizo maken, voor bij de minestronesoep vanavond.

Kinderkleertjes naaien voor de luie naaister

Soms zit ik zonder onderwerpen en inspiratie voor m'n blog, het andere moment meer dingetjes te melden dan tijd en daarom heb ik nog niet geschreven over een leuk boek dat ik bij de bieb heb gevonden:




Ik wilde de kunst even afkijken en ik had wat maten nodig ivm plannen om van een heren- en damesblouse jurkjes voor de zomer te naaien en dit was precies wat ik zocht.

In het boek staat een patroontje voor verschillende rokjes, jurkjes, een (zonne)mutsje, broekjes, een jasje, wanten, een slaapzak maar ook slabbertjes en zelfs babyschoentjes. Allemaal simpele patronen die zelfs ik nog tot een goed eind kan brengen.
Helemaal leuk zijn de pagina's waarop uitgelegd staat wat je allemaal nog van gebruikte kleding kunt maken.
Met een beetje knip- en naaiwerk kun je voor een baby van ëén trui nog een broekje, een truitje, een rokje of muts en een haarband knippen en naaien. Op de pagina ernaast staat in een shirt met lange mouwen een overgooier met bijpassende legging (mouwen) en een haarband getekend. Je moet er maar even opkomen.

Van sokken en maillots kun je ook nog veel maken. De eerste tip; knip van een te korte maillot de voetjes af, even omzomen en je hebt een legging (Die tip had ik al eens gelezen ergens maar weer vergeten. Super idee voor die ene legging van Sarah die te kort is maar zoooh leuk is en past bij dat ene jurkje). De schrijfster legt ook uit hoe je van sokken en maillots knuffels kunt naaien (ook leuk om met wat oudere kinderen te doen als activiteit).

Ik kreeg een e-mail van de bieb dat ik het boekje alweer 3 weken in huis heb en dat het terug moest of verlengd moest worden (ik heb daarvoor een service ingesteld, daar betaal je wel voor maar het scheelt boete).
Verlengen dus! Ik ben er nog niet aan toegekomen. Ik heb nog wat naaiprojectjes liggen maar ik gun mezelf de tijd niet om lekker boven achter de machine te kruipen. Met Sarah een paar meter verder terwijl ze de laatste tijd zo kwakkelt ben je dan ook weer bang dat je je kleintje wakker maakt (al zitten er twee deuren tussen en vloek ik alleen binnensmonds als er iets fout gaat maar goed, wat in je kop zit...)

Bol.com reclameblok
Sinds gister staat er op mijn blog een lijstje van boeken die ik leuk (en nuttig) vindt, waaronder dit boek. Er komen er nog bij. Als een van jullie op deze boeken zou klikken en daarna binnen 5 dagen iets bij bol.com zou kopen zonder terug te gaan naar bol via een andere site, zoals google, dan krijg ik daar een commissie over. Ik heb alle andere reclame verwijderd omdat ik daarbij niet goed kon controleren wie er op mijn blog adverteerde, dit kan ik wel helemaal controleren. Ik verwacht niet dat het veel op gaat brengen maar ach...

"give away": Ter Stal kortingscoupon 15%, geldig tot 5 maart
Ik heb vorig weekend wat kleertjes voor Sarah gekocht bij Ter Stal (uitverkoop! vooruit gekocht, twee kledingstukken voor 5 euro) en meegedaan aan een actie. Nu heb ik een kortingsbon van 15% "gewonnen", geldig tot 5 maart. Ik heb even niks nodig, kan iemand die bon gebruiken?

vaatwasser

Hiep ende hoera! KLM heeft eindelijk ons geld terug betaald en UWV gaat, na tussenkomst van strenge doch daadkrachtige meneer van het klachtenbureau van UWV, ook met terugwerkende kracht betalen (van de notaris niet eens iets gehoord, de trut).

De stijgende lijn is ons saldo is dit weekend alleen doorbroken door de aanschaf van een nieuwe vaatwasser. Alle gevonden reparatiemethodieken, geraadpleegde literatuur en mensen die er verstand van hebben ten spijt, onze vaatwasser was economisch total loss, reparatie was niet meer rendabel.

Nou hoor ik een aantal van jullie denken dat ik een ontzettend slechte consuminderaar ben dat ik een vaatwasser meen nodig te hebben. Eigenlijk vind ik de term "bewust consuminderaar" of "selectief consuminderaar" misschien ook wel beter van toepassing op ons.
Maar goed, geloof me, in mijn huishouden is een vaatwasser geen overbodige luxe. Mijn lijf gaat heftig in protest na een flinke afwas en mijn man begint ervoor al. Vanwege mijn protesterende lijf spoelt manlief altijd voor en kook ik (dat heeft meerdere voordelen, als mijn man gaat koken gaat er vaak even later een kliko open en wordt er een pan leeggeklopt erboven) Maar voorspoelen is wel het maximale wat van mijn mans avondenergie, tijd en humeur gevraagd kan worden.
Daarnaast denk ik met deze vaatwasser zeker de discussie te kunnen winnen wat beter is voor het milieu en de portemonnee: met de hand afwassen of een vaatwasser. Zeker in de eco stand wint deze vaatwasser die discussie.

Hij heeft allerlei handige dingetjes waardoor er superveel in past (zelfs als ie door een man wordt gevuld ;-) ). Hij doet zijn werk ook uitstekend, we hebben niet alleen een nieuwe vaatwasser maar ook nieuw servies en glaswerk lijkt het wel. Heftig voorspoelen is nu ook verleden tijd dus nu verbruiken we echt minder water dan met afwassen en voorspoelen op de hand (het kostte manlief een minstens een half uur en heeeel veel water, dat voorspoelen). Luxeprobleempje: ik moet nu wat messen bij gaan kopen, er kan zoveel in een wasbeurt dat ik het niet meer red met het aantal messen dat ik heb liggen.

We zijn dus heel erg blij met de aankoop, ik zei zaterdag nog tegen mijn man "Dat doen we toch wel goed hè? Dat we zo naar een winkel kunnen om een nieuwe vaatwasser te kopen?" Dat is niet in elk huis vanzelfsprekend en is het bij ons ook ooit niet geweest. Dan ben ik toch weer een beetje trots op ons, op wat we hebben bereikt.

Het banksaldo moet dus even bijkomen (helaas zijn er meer apparten in huis terminaal, ai-ai) maar Mini en ik ook.
Minipenny is al vanaf november haast steeds opnieuw weer een beetje ziek en ik voel me ook weer niet zo lekker en die knie blijft maar vervelen dus vandaag zijn we allebei nog een extra dag thuis gebleven om even echt goed op te knappen. Bleek geen slecht idee, we gaan allebei nog maar een paar daagjes echt goed bijkomen zodat we er weer tegen kunnen.

Met het budget gaat het heel goed, vandaag even nog wat afschrijvingen in Yunoo geladen en naar de budgetten gekeken:
Huishouden » Geldopnames € 50,- van € 70,-
Huishouden » Boodschappen 83% € 206,34 van € 250,- (met nog een week te gaan, dus gaat het lukken)
Huishouden » Persoonlijke verzorging 0% € 0,- van € 50,- (dat klopt niet, gister is de thuiskapster geweest en dus is het bedrag 14,95 maar die heeft mijn man van zijn eigen rekening betaald en hij is zijn wachtwoord van internetbankieren kwijt, dus ik kan zijn afschrijvingen niet binnen halen in Yunoo)

Het was me het weekje wel

Donderdag; budget vs boekingen
Op mijn verlanglijstje stond nog steeds ons budget en de werkelijk geboekte bedragen op de rekening weer eens goed onder de loupe te nemen. Het verlangen om het ook werkelijk te doen was alleen niet zo groot, met het hoofd koel onder de grond was het iets te comfortabel geworden (struisvogelpolitiek).

Ik wilde eigenlijk Offline Rekening Overzicht weer downloaden maar ik heb toch besloten Yunoo eens uit te proberen. What a coooool thingy!! Het ging zo gemakkelijk en snel dat ik gauw nog meer bankgegevens heb gedownload en in Yunoo gezet, waardoor ik nu een overzicht heb over een langere periode. Ik vind het echt fijn en snel werken, je moet alleen even goed nakijken of Yunoo de juiste posten toekent maar het meeste stond wel goed en dus had ik heel snel een overzicht, super. Je kunt ook jouw uitgaven vergelijken met die van anderen, ik twijffel een beetje aan de uitkomsten daarvan maar ik denk dat dat komt doordat ons inkomen er niet goed in staat (waardoor we wel zorgtoeslag zouden krijgen bijvoorbeeld, wat het bedrag bij ziektekosten(verzekering) vertekent).

En jawel hoor;
- we geven sommige maanden minder uit dan budget aan boodschappen maar de meeste maanden zitten we erboven. Ons budget is 217 per maand, we gaven gemiddeld 300,74 uit per maand. Oplossing:
Ik weet dat er veel "makkelijke momenten" cq. "makkelijke maanden" zijn geweest maar misschien moet het budget ook ietsie omhoog. We rekenen 50 euro per week voor 2 volwassenen en een kind, inclusief luiers, billendoekjes, schoonmaakmiddelen, deo, shampoo, douchege en tandverzorging. Zeker nu de kleine flink me-eet en we meer bio eten, is het iets weinig, ik ga het verhogen naar 55 per week, dat is nog steeds niet veel.
- we pinnen veel meer dan ik dacht en nu weten we natuurlijk niet meer waar het aan op is gegaan. Ik dacht dat we gemiddeld hoogstens 70 per maand pinden, ik pin bijna nooit maar manlief wel vaker.
Oplossing : ben begin deze maand weer fris begonnen met een kasboekbakje (een plastic bakje waar je alle bonnen in gooit, blocnoteje erbij om de dingen op te schrijven waarvan geen bon is met een pen erbij en halverwege en aan het eind van de maand tellen)
- Wij hebben van onze administratie een wirwar van rekeningen en heenenweer boekingen gemaakt; daar kappen we dus fijn mee. We gaan voortaan alles naar de gezamelijke rekening laten storten en laten afschrijven. We moeten nog even kijken of we nog ieder een "verantwoordingvrije zakgeldrekening" willen.
Verder zouden wij meer uitgeven aan hypotheek en verzekeringen dan anderen maar ik weet daar geen oplossing voor, daar hebben we al naar laten kijken pas.

Vrijdag: voorproefje
Vrijdag hadden we oppas geregeld en gingen we proefeten bij een restaurant waar we misschien onze bruiloft wilden vieren. Heeerlijk gegeten, ook heel fijn zo met z'n tweetjes, we kwamen erachter dat dat al een half jaar geleden was!
Het gesprek en de offerte die we kregen voor het eten vond ik minder goed gaan, het zat me niet lekker allemaal.

Zaterdag: Valentijnsverrassing?
Ik wilde eigenlijk rode hartjeskoekjes bakken voor manlief toen hij weg was maar ik was vergeten boter mee te nemen met de boodschappen, dus het werden broodjes. Toch wel lekker, zelf een deegje kneden en friemelen. M'n handjes zagen alleen knalrood van de voedingskleurstof toen ik klaar was en met "afwasbaar" bedoelen ze waarschijnlijk het aanrecht, daar kwam het wel vanaf maar niet van mijn handjes, weg verassing.

 Na drie keer handen wassen met schuurmiddel en schuurspons waren m'n handjes toch weer schoon en m'n deegje was mooi gaan rijzen.

De laatste rijs ging niet helemaal naar wens hier en daar, door het rijzen was de vorm eruit. Ik hoopte dat het goed zou komen met en beetje trekken en duwen maar dat is er niet mooi uitgekomen in de oven bij alle broodjes.

Na het broodjes-voorbakken was er nog tijd om met Sarah te spelen, in polonaise kropen we samen gierend van de pret over de vloer en deden we verstoppertje en tikkertje. Het was het eigenlijk wel waard hoor, ons meisje heeft wel zo gelachen en gegierd maar helaas schoot toen m'n knie weer uit het spoor, en later die avond nog eens echt goed, auauwwww. Gelukkig ben ik bijzonder eigenwijs en heb ik vaak genoeg gezien hoe die knie weer terug gezet werd. Vooral als manlief dan gaat dreigen met ziekenhuisbezoek wordt ik ook op dit gebied plots bijzonder zelfvoorzienend.

Zondag: even verder kijken

We moesten het restaurant van vrijdag uiterlijk woensdag iets laten weten ivm een andere optie voor een bruiloft dus we gingen nog eens langs bij onze tweede keus. Dit was onze tweede keus ivm de afstand en omdat we twijffels hadden over de kwaliteit van het eten en de aankleding. Dit gesprek ging veel beter, we hadden na afloop een veel beter gevoel en vertrouwen dan bij de andere locatie. We hebben er ook iets eenvoudigs gegeten met Sarah en dat was lekker en de porties waren royaal. Met even rekenen kwamen we erachter dat de offerte ook meer dan 1500 euro scheelde (in praktijk denk ik 2000 omdat we bij de eerste locatie waarschijnlijk getild zouden worden met de drank op nacalculatie, we hebben nu all-in) en dat we dan bovendien ook nog veel meer kregen ook. We vinden de locatie die beter uit de bus komt eigenlijk ook veel leuker en mocht een ander dat niet vinden; jammer dan, het is onze bruiloft. Een stukje verder weg kan je bruiloft dus soms een stuk goedkoper!

Hù-pffff... dat is nu dus geregeld, gelukkig. 's avonds zocht ik op internet naar instuctiefilmpjes hoe je zelf trouwboeketjes, corsages of polsboeketjes kunt maken. Ook mijn bedankjes ga ik zelf maken (ik heb nog stukken vitrage waarvan ik zakjes kan naaien). Je kunt veel materiaal gewoon bestellen op internet en het zelf maken.

Trouwauto doen we niet, we komen gewoon heel chique aanlopen bij het gemeentehuis, duiven ook niet (arme beesjes in zo'n mand gepropt in een warme auto, daar zie ik wel zo weinig romantiek in), bellenblaas denk ik nog over maar vind ik ook niet nodig, fotograaf hoop ik te vinden tussen studenten fotografie en m'n jurk hoop ik te huren of te vinden op marktplaats. Het allerbelangrijkste kan ik niet kopen; dat het maar een gezellige en mooie dag mag worden.

Maandag: Valentijns dag

Gelukkig waren er twee broodjes goed gelukt en maandagochtend heb ik ze afgebakken voor manlief, die er heel blij mee was.

De woensdag ervoor had ik op het kinderdagverblijf twee kunstwerkjes meegekregen die Sarah had gemaakt voor Valentijn. Van het kleine hartje heb ik een Valentijnskaart gemaakt voor papa, die hebben we samen voorzien van lippenstiftkusjes en opgestuurd naar papa's werk.

Manlief zou dit jaar eens voor mij koken op Valentijnsdag, het was super lekker (bietjes met aardappelpartjes en dunne filetlapjes) en met veel liefde gemaakt. Onverwachts kreeg ik ook nog een boeketje rozen van manlief. Wat een fijne dag weer.

Dinsdag: sfeerlichtje van knoflooknetje

Bij het koken raakte het knoflooknetje leeg dus ik knipte de metalen eindjes eraf om de rest in de plasticafvaltas te kunnen stoppen. Ik bedenk me vaak voordat ik iets weg gooi "kan ik hier nog iets mee?" en plots kwam daar een druppeltje inspiratie. Over een borrelglaas heen:

Woensdag: wasdag

De gevolgen van een onrustige nacht lagen te in te weken in het kinderbadje, het lag helemaal vol. Sarahtje was ziek geworden en die hebben we daarom 5 keer van top tot teen moeten verschonen, inclusief bedje of eigen kleding. Vandaag werd dus wasdag. Eerst vlekken verwijderen, inweken, natte was naar boven slepen met m'n zere knie, meteen maar even wat vouwen, was ophangen, gedoe, kortom, mijn favoriete bezigheden.

De vaatwasser bedacht zich dat dit de ideale dag was om een nieuw mankement te krijgen en wilde niet zijn werk doen. Zoals het een moderne huisvrouw betaamd heb ik een drievoud aan tijd die het gekost zou hebben om de afwas op de hand te doen eerst gespendeerd aan het proberen te repareren van de vaatwasser. Na drie keer de vaatwasser leeghozen en 3 pleisters waren de oplossingen op en dus nou ja, nog minder favoriete bezigheden volgden - afwassen.

Afgepeigerd lag ik gister om half tien al in mijn mandje met een ontspannend boek "zelf apparaten in huis repareren". Na een bladzijde over "het leve ende werken den vaatwasser" was ik vertrokken.

En vandaag ben ik een beetje aan het rommelen, beetje de was doen, even langs de huisarts en wat administratieve dingetjes.

Ik voel me een beetje Don Quichot de laatste weken aangezien ik me bezig moet houden met het "ophalen" van geld waar ik gewoon recht op heb. Ik moet van een notaris, het UWV en KLM nog aardig veel euri's krijgen die op mijn bankrekening thuis horen en niet die van hun en het verloopt wel zo verschrikkelijk beroerd allemaal. Papieren raken kwijt, ik heb plots een helemaal verkeerd adres in het systeem, mijn collega heeft een fout gemaakt, etc. etc.

Die roddel dat ik de goedkoopste bank van Nederland ben, blijkt toch wel hardnekkig te zijn?

Ik heb eigenlijk in bijna alle gevallen het advies gekregen om een officiele klacht op hoger niveau in te dienen. Blèh, wat een gedoe, als al die incompetente toetaas eens gewoon hun werk ging doen (Pardon my English maar het verwijt is wel echt terrecht, tot aan de notaris toe), lijkt me zoooveel makkelijker..

Vrije vrijdag

Op vrijdag zijn we allebei vrij en worden meestal de huishoudelijke verplichtingen voldaan.

Vanmorgen mochten we eerst aantreden bij de diëtiste. Ik een beetje mokkend, met lichte vrees omdat ik het niet zo goed gedaan heb de afgelopen maand. Yeah, toch nog een kilo afgevallen!

We hadden daarna allebei trek in iets lekkers (logisch toch, als je van de dietiste af komt?). Een kant en klaar broodje kun je zo halen maar is zo duur dus op naar de super. Bij de kassa van Lidl schrok ik van wat ik moest afrekenen; meer dan 7 euro voor 4 italiaanse bollen, 30+ kaasplakken, filet american, cola, soepgroenten en bouillon?!
Al gauw had ik de oorzaak en de oplossingen gevonden. Zo stom hè, het zijn gewoon de basisdingen die ik heel goed weet; kaas koop je veeeel voordelig aan het stuk (bij een andere winkel) en kleine flesjes cola kosten een fortuin (koop ik de laatste tijd zodat ik me beter aan m'n dagelijks cola quotum kan houden). Het is erin geslopen de laatste tijd, die dingen die ik veel gemakkelijker, minder tijdrovend of handiger vond terwijl het met een beetje moeite ook anders kan.
Ik was ook wel even een beetje klaar met besparen en zuinig zijn, ik vond dat we ook wel eens een "break" verdiend hadden (consumindermoeheid??). Vervolgens kijk ik dan ook nog eens niet naar de prijs ook, die opgaat in het totale bedrag van weekboodschappen.
Stoute - slechte consumindervrouw!

Ik dacht er al over om toch weer een (electronisch) kasboek bij te gaan houden, omdat we niet helemaal lekker op budget lijken te zitten, nog een reden erbij dus.
In tijden dat ik het wel goed bijhoudt en zo zuinig mogelijk probeer te zijn kijk ik altijd thuis de kassabon na, ik zoek dan op wat de duurste dingen waren en of er dingen op staan die anders gekund hadden (of niet gehoeven hadden), ik heb vaak gemerkt dat ik daarvan wel leerde.

Deze maand zullen we zowieso rustig aan moeten doen; ik moet van KLM nog steeds mijn geld terug krijgen (was toegezegd dat het er binnen een week zou zijn en daar had ik dus ook rekening mee gehouden) en dankzij het UWV hebben we geen toegemoetkoming kosten kinderopvang gekregen, da's rond de 400 euro die we deze maand niet hebben. Ik los het zoveel mogelijk op door zuinig te zijn en probeer zoveel mogelijk van de spaarrekeningen af te blijven.

Els vroeg of ik wist hoeveel kleertjes je nodig hebt voor een kind, per maat. Daar denk ik eerlijk gezegd zelf ook nog over na.
Ik denk dat ik ervoor zorg dat ik voor ongeveer 10 dagen kleertjes heb. De ene dag is het wisselende voorstelling (3 keer omkleden), de andere dag kan ze gerust nog een dagje met een gedragen kledingstuk. Met 10 sets zou ik ongeveer uit moeten komen met de was (met een maatje groter als back-up voor nood). Omdat wij veel te luchten hangen, heb ik minder was van ons dus ik draai minder machines per week denk ik. Ik heb erop gegokt dat ik eens per week licht bont was en eens per week donker bont en dat het dan wel uitkomt.
Afhankelijk van het jaargetijde wil ik er nog een stuk of 2 a 3 vestjes/truitjes bij of  't shirtjes met lange mouw. Onder shirtjes met korte mouw kunnen weer rompers met lange mouw en van shirtjes met lange mouw zou ik ook nog weer een stukje af kunnen halen als wat ik in voorraad heb niet klopt met het weerbeeld.
Door haar groeicurve in het boekje van het consultatiebureau door te trekken denk ik dat ze deze zomer maat 86, hoogstens 92 zal dragen.
Toen ik zwanger was heb ik een lijstje gemaakt van wat ik had in alle maten, zodat ik wist wat ik nog bij moest kopen, bijhouden is toch weer vergeten en er is meer roze bijgekocht, waardoor ze wel erg veel kleertjes had in sommige maten.
Ik heb nu weer alles geteld in haar kast en opgeschreven in mijn agenda. Nu weet ik dat ik voor maat 86 alleen nog shirtjes met korte mouw en een leuk jurkje hoef te kopen of maken (ik turf streepjes van wat er is, * betekent dat er (ruim) voldoende is).
Volgens mij zou het moeten lukken zo maar misschien dat meer ervaren mama's nog tips hebben?

Ik heb straks trouwens nog een fijn huidhoudelijk klusje te doen. Gister kreeg ik even grote ogen toen ik dit in de tuin zag zitten:

Wauw, wat een mooi beest! Dat zie je niet vaak en zeker niet van zo dichtbij. Wat een gelukje.
Ik kon voor het raam gaan staan kijken en foto's maken en het beest bleef gewoon zitten. Sja... na een paar tellen zag ik wel waarom, e havik (is het waarschijnlijk, we hebben het op moeten zoeken) zat te eten van een verse prooi (ik denk een ekster)...híííííjuch! Horror!
De konijnen zaten tegen elkaar aangedrukt hyperventilerend in hun hok. Help!, een roofvogel in de tuin, aaaaaaah, vrouwtje, doe toch iets!
Gelukkig zaten ze veilig in hun hok maar de konijnen hebben nu dus kooi-arrest, tenzij we thuis zijn en er naast gaan zitten, dan mogen ze in de ren (met alleen tomaten/kersengaas erover).
Er komt nog een stevig nieuw hok met een roofvogelveilige ren eraan (die twee hooligans hebben hun hok weer opgevreten, het volgende hok krijgt meteen metalen profieletjes op alle knaagbare hoeken zodat we eens langer dan 2 jaar met een kooi doen).
Uiteindelijk schrok de havik en vloog hij weg toen ik iets verplaatste in de vensterbank om mijn camara er op te zetten.
Hoe ga ik dit subtiel omschrijven... nou err... mijn klusje bestaat dus uit inspectie van het plaats delict en eventueel begraven van het stoffelijk overschot dat niet is opgehaald door de dader. Oh, ik hoop echt dat ie nog terug is geweest en netjes z'n bordje leeg heeft gegeten.
Er wordt wel eens verwijtend gezegd dat mensen zeggen dat ze van de natuur houden maar de natuur niet te dichtbij willen hebben. Ja, vind je het gek!?

Hoera, ik ben een consuminderkind

Hoera ik ben een consuminderkind.
Vandaag draag ik een LVT-outfit (Leuk Voor Thuis), dat is een outfit van kleertjes die mama heeft gekregen voor mij die net een beetje te jongensachtig of net niet zo superduperleuk zijn, maar prima voor een dagje thuis.

Op andere (niet-thuis) dagen draag ik meer roze en paars en andere meisjeskleurtjes en krijg ik vaak complimentjes en oooh's en aaah's over mijn kleding, dat ik en mijn jurkje toch zo schattig zijn.

Dit is de favoriet in de familie, mijn roze/grijze jurk met pluche ballen, hij kostte ongeveer een euro bij de kringloopwinkel. Mama kocht er een Zebra*-legging bij en klaar. (*Zebra = Zeeman/ Wibra).

Mama vind het leuk om te winkelen voor kleertjes voor mij, bij Zebra en de kringloopwinkel, vooral in de uitverkoop, dan koopt ze het leukste in één of meerder maten vooruit, in haar agenda zit sinds kort zelfs een lijstje waarin ze kan zien wat ik nog nodig heb, dat riekt wel haast efficient. 

Mama schrikt soms een beetje van "normale" prijzen voor kinderkleding, (omdat ze die niet gewend is) maar ze raakt niet in paniek als ik m'n kleertjes vies of kapot maak (zou anders zijn als ik iets van 20/60 euro zo vies maak dat de vlek er misschien niet meer uit komt).

Ik heb ook super veel speelgoed, ik krijg zelfs elke drie weken nieuw speelgoed om mee te spelen, van de speel-o-theek. Als ik er mee uitgespeeld ben, wordt het opgeruimd, bij de speel-o-theek, niet op onze zolder en dat vind mama ook wel prettig ;-).

Die hele ton blokjes komt van de kringloop, daar speel ik heerlijk mee na één euro, een sopje en droogje. Verder heb ik veel speelgoed en spulletjes gekregen van andere kindjes, mensen weten dat mama daar haar neus niet voor optrekt en zo komt er geregeld wat aan. Ik heb nu genoeg speelgoed om een heel kinderdagverblijf te vermaken eigenlijk.

Papa en mama hebben voor mijn verjaardag na veel denken wat duurs gekocht, omdat ze toch gevoelig waren voor "dat dat zo hoorde", het was tenslotte mijn eerste verjaardag. Ze hebben hebben alweer spijt; die playmobile boerderij staat in twee andere varianten in hetzelfde thema bij de speel-o-theek.

Ik kijk graag naar "Hopla" (gratis op uitzending gemist) of een video'tje (met mate). Omdat iedereen z'n video's weg doet, is de keuze reuze bij de kringloop voor een habbekrats (videorecorders om af te spelen ook, die zijn 5 euro bij ons). Mama kan nu ook zonder schuldgevoel die vre-se-lijke Nijntje video wegdoen (na een paar keer dat irritante liedje gehoord te hebben, gezongen door zo'n irritant kinderstemmetje heb je het gevoel dat je kapot gaat van ellende, na nog een paar filmpjes wil je niets liever meer) en mama hoeft ook niet steeds hetzelfde flimpje te kijken met mij ;-). Op TV komt er ook gratis wel leuks hoor maar met uitzending gemist of video kan mama beter bepalen wanneer ik even iets kan/mag kijken.

Potjes kindervoeding en kindertoetjes krijg ik wel soms maar yeghh... bah, ik trek vaak een vies gezicht erbij. Geef mij maar mama's zelfgekookte eten en pure volle yoghurt. Oh ja, een een gewone rijstwafel of volkoren biscuitje zo af en toe.

Papa en mama sleuren mij nog wel eens mee naar een dierentuin of andere attraktie maar voor mij hoeft het niet per sé (nog niet). Mijn favoriete uitje is naar de kinderboerderij, als de kippen er maar zijn. Andere (gratis) uitjes zijn ook leuk, als er maar andere kindjes zijn om naar te kijken en zwaaien of als er maar iets interessant beweegt.

Ik ben dus eigenlijk een over-verwend kind, mijn kledingkast is bomvol, ik kom om in het speelgoed en leuke filmpjes en ik heb mijn eigen huistraiteur.

Maar vooral, omdat papa en mama niet zoveel tijd verspillen aan "snel een beetje hoger, haren langer mooier", hebben ze tijd om met mij te spelen en knuffelen en daar kun je al helemaal geen prijs op plakken...

OT: Egypte(/ologie)

Onze reis naar Egypte heb ik donderdag al geannuleerd, het was mij toen al wel duidelijk dat er nog meer aan zat te komen, alleen wist ik niet wanneer, en dat het ook niet opgelost en veilig is op 24 maart. Op vrijdag ging het al nog verder en vreselijk mis in Caïro en vele andere plaatsen.

Waarschijnlijk ben ik nu 320 euro kwijt, KLM pakketreizen wilde donderdag niets aanbieden ter compensatie omdat er volgens hen nog geen slechte berichten waren binnengekomen vanuit het ministerie (wat niet klopt, woensdag werden alle niet-essentiele reizen naar Cairo al afgeraden en nou snap ik wel dat ik pas in maart zou gaan maar KLM kan ook wel snappen dat ik dat veel te gevaarlijk vind nu, met een klein kind erbij, dan ben je toch minder flexibel en minder snel verplaatst in geval van nood. Daarnaast zijn alle toeristische trekpleisters voorlopig nog wel even gesloten en ik ging niet voor het goede visweer natuurlijk) Maar goed, allemaal bijzaak, er zijn ergere dingen dan 320 euro leergeld (dit soort bestemmingen toch maar weer pas op het laatste moment boeken, zoals ik dat vroeger ook deed maar toen was ik alleen...)

Ik vrees voor wat vandaag gaat brengen voor de bevolking van Egypte:

Een verslaggever van Aljazeera schat dat er op het plein, linksboven, al ongeveer 10.000 mensen op de been waren meer dan een uur geleden.

Ik heb sinds vrijdag al verschillende keren met tranen in de ogen het laatste nieuws vernomen. Wat verschrikkelijk voor de bevolking van Egypte.

Hoewel ik me er heel schuldig over voel, voel ik als liefhebber van de Egyptologie bijzonder veel emotie bij de beelden en verslagen uit Egypte over wat er geplunderd, vernield en beschadigd is geraakt uit de Egyptische oudheid, terwijl het menselijk leed me nog vele malen harder zou moeten treffen - heel dubbel. (Het rode gebouw dat je ziet, is het Egyptisch museum, dat ligt dus vlakbij het epicentrum van wat er gaande is)

Ik hou van de Egyptologie, het oude Egypte en daarom ook Egypte en de mensen in Egypte maar hen "ken" ik niet zo goed als ik de oude farao's ken dus misschien is het verschil in emotie daardoor anders. Net als vele liefhebbers van de Egyptologie speur ik ook naar aanwijzingen en oplossingen over wat we verloren zijn.

Uit het beeldmateriaal dat beschikbaar is weten we al bijvoorbeeld dat deze beelden vernield zijn in het Egyptisch museum:

Ze komen uit het graf van Tut(ankamon), ik weet gelukkig bijna zeker dat er van elk twee zijn, we hopen dat de "tweelingbeelden" op reis zijn op dit moment, naar een buitenlandse expositie, zoals ze vaker zijn geweest. Van de schatten van Tut is één vitrine ingeslagen, de overige schade is op andere plekken toegebracht (voor mij persoonlijk niet minder belangrijk of interessant dan de inhoud van de graftombe van Tut, overigens).

Zover ik weet heeft nog niemand het goede antwoord op de vraag van wie de mummies waren die beschadigd zijn (er werd eerst gespeculeerd dat het de overgrootouders van Tut zouden zijn maar dat bleek niet zo). Ik heb ook zitten zoeken en vergelijken tot ik vierkante ogen had. Ik en anderen denken dat het in ieder geval niet een mummie is van een van de farao's (ik had Ramses de grote best erg gevonden, die wil ik nog zooo graag zien en zijn vader en zoon ook). (Foto is zo klein mogelijk gemaakt voor diegenen die er niet zo op zitten te wachten deze foto goed te bekijken.) 

Ik denk dat ik nu maar even m'n PC af ga sluiten, ik heb er al teveel uurtjes achter gezeten vandaag maar niet voordat ik deze mensen nog even wil laten zien en eren op mijn blog:

Dit zijn een paar van de helden die een menselijke ketting om het museum in Caïro heen hebben gevormd om het te beschermen tegen verdere plundering. Mensen die nu wel andere zaken en belangen aan hun hoofd hebben, die andere zaken en mensen willen beschermen en ze staan er toch. Mensen zoals deze zijn er gelukig velen opgestaan de laatste dagen, in Caïro en in andere plaatsen, om de Egyptische oudheden te beschermen.

SHOEKRAN!!!

(bedankt)

Printer uit de zon en gratis (naai)cursus

Jawel, er vielen zowaar weer wat heerlijke zonnestralen binnen in huis. Ik zie zo uit naar het voorjaar, ik ben wel een beetje klaar met die winter.
Op donderdagochtend doe ik de huishoudelijke boel boven, samen met Sarah (die gaat met een doekje zo hier en daar de vloer aaien, ik hoop nog steeds dat ik haar kan leren het leuk te vinden om de plinten te doen ;-) )
Toen ik die zon zag dacht ik aan de tip die ik laatst ook ergens las, zet je printer uit de zon, dat scheelt inktpatronen (ivm uitdrogen). Ik heb mijn printer toen uit de zon gezet maar hij was toch weer ergens anders op de tafel terecht gekomen.
Ik moest toch even herinrichten zodat ik boven de naaimachine kwijt kan (ik vind beneden toch wel erg rommelig en ik ben bang dat er eens een keer een naaldje ontsnapt, die dan door Sarah gevonden wordt).

Ik ben toch heel blij dat ik een naaicursus heb gedaan, ik kan bij lange na nog niet alles maar wel al genoeg om simpele dingen te (ver)maken. Ik zag laatst dat de volksuniversiteit hier ook curussen aanbied voor een redelijke prijs. Met een korte cursus en een voordelige machine kun je al heel veel (besparen).
Ik heb wel eens een aflevering gezien van een naaicursus op TV, zag er niet slecht uit, die kun je hier terugzien of gratis online volgen bij http://elearning.teleac.nl/.

Bij de kringloop en Lidl staan zo vaak  goedkope naaimachines dat ik spijt heb dat ik een dure nieuwe heb gekocht toen mijn moeders oude Singer echt met pensioen moest. Ik heb mijn machine wel op de groei en voor de toekomst gekocht, ik hoop tzt weer lessen te gaan nemen, beter te worden in naaien en ik hoop de machine dus ook nog jarenlang nodig te hebben.
We hebben bij de kringloop ook van die prachtige oude trapnaaimachines gehad laatst, visioenen van gezellig en zonder electra zitten naaien in de woonkamer doemen dan bij mij op maar erhmm.... toch maar niet.

Ik zag, nu ik zocht naar die naaicursus, trouwens nog meer leuke en nuttige gratis cursussen bij teleac; fiets onderhoud, klussen thuis, meubels vermaken, EHBO, taart versieren, scrappen, vogels kijken c.q. beluisteren (oh leuk, wil ik al een tijd, ik weet nooit welke vogel ik hoor en wil het al jaren leren).

Onze oven was trouwens dinsdag al gerepareerd bij Selectron, als we hadden gewild, waren we de oven dus maar 2 dagen kwijt geweest in plaats van "jaaa.... dat zou nog wel eens een paar weken kunnen duren" via Bobshop. Morgen gaan we weer naar Arnhem en nu wel even naar oma en wandelen in het openluchtmuseum. Ik denk dat we morgenavond maar pizza eten, we moeten toch testen?!

Morgenochtend hebben we nog een andere prioriteit; Sarah heeft een paspoort nodig, we hebben gister een vakantie geboekt naar Egypte. Oh, ik zie er zo naar uit, manlief en Sarah Egypte laten zien en mijn liefde voor de Egyptologie delen (zoals mijn man al de liefde voor molens al heeft gedeeld, Sarah kan al "molen" zeggen en ze vindt het prachtig, dus ik moet even er ook wat liefde voor Egyptologie ingieten voor het te laat is).
Het is mijn huwelijkscadeau aan mijn man. Compleet logisch toch, om je huwelijksreis tussen je officiele trouwdag en bruiloft in te doen ;-)?

Goedkoop is duurkoop II

Vervolg op het ovengedoe.
Onze combi-combi dag afgelopen vrijdag (nuttig en aangenaam combineren om de combi-oven weg te brengen) liep een beetje anders.
Naar oma gingen we niet, we vonden het (kleine) risico dat Sarah nog steeds besmettelijk zou zijn toch wel een risico, we gaan wel als we de combi weer mogen ophalen.
We zijn wel op de weg terug nog wat leuks gaan doen in de buurt (we hebben beiden jeugdsentiment in Nijmegen liggen. Best apart, we hebben elkaar misschien vroeger al wel eens gezien denken we).

Bij Selectron (dat is het bedrijf dat de service doet voor Samsung) in Arnhem ging het super. We werden netjes en leuk geholpen door een mevrouw aan de balie.
Onze inpakkunst werd op prijs gesteld maar alles moest eraf zodat de oven gecontroleerd kon worden op schade (heel logisch, anders krijg je onmogelijke discussies).
Alle accesoires die we van Bobshop mee moesten sturen, daar hadden ze geen behoefte aan, dat was helemaal niet nodig geweest.
Achteraf toch wel goed dat we alles met pijn en moeite erin hadden gestopt, toen we vertelden dat we een keer een flinke "plof" gehoord hadden, werd er naar de metalen rekjes gekeken. We krijgen nu ook gratis een nieuwe glasplaat en een nieuw rekje (omdat een rubber dopje onder het rekje niet goed was, is er een soort steenslag in de glasplaat gekomen door die plof, dat rekje mag geen contact maken met de glasplaat als de magnetronfunctie aan staat, daar zijn die dopjes voor maar die moeten dan dus wel goed zijn).
Netjes hè?

We begrepen ook dat het nog erger is dan we dachten; Bobshop hoeft nog niet eens te bellen naar Arnhem, ze hoeven alleen maar op een moment dat het ze het beste uitkomt een knopje op een website te drukken. Te veel moeite als je aftersales als een keuze beschouwt ipv een verplichting blijkbaar.

Ik had overigens wel gekeken naar recensies over Bobshop, die waren goed maar... die stonden wel op de prijsvergelijkingssite, ik vraag me achteraf af hoe betrouwbaar die recensies zijn als degene die de website beheert betaald wordt door de (web)shops die daar adverteren vergeleken worden...

Geleerd dus:
- prijsvergelijken op internet prima; beoordelingen en recensies uit andere bronnen halen;
- via internet bestellen prima; echter grotere en duurdere artikelen kopen we alleen nog bij een bedrijf met fillialen in den lande voor het geval we een klacht hebben na aankoop (en dan wel het juiste bedrijf lastig vallen met je klacht hahaha)
- geen service krijgen bij het bedrijf waar je gekocht hebt of onnodig op kosten gejaagd worden, NIET prima (uiteraard), bellen met de producent en je komt een stuk voordeliger een stuk verder...

Soms krijg je ook juist ergens service waar je het niet verwacht omdat je niet zo veel betaald hebt. Zo kwam er jaren geleden tot mijn verbazing keurig een reparatiebusje op afspraak voor de deur waar mijn goedkope Aldi-fiets (130 euro) in verdween om er even later gerepareerd met meteen een servicebeurtje erbij weer uit te komen. Afgelopen week werd ik ook heel netjes geholpen bij Wibra met een artikel van 1,99 dat niet voldeed.
Soms heb ik zelf ook niet zo'n zin om iets kleins of goedkoops te gaan ruilen maar meestal ga ik toch maar als ik nog een bonnetje heb terug, ook 2 euro is weer 2 euro (van mij) en anders blijven er kwalitatief slechte dingen in de winkels liggen, als niemand terug gaat.

goedkoop is duurkoop

Weer wat geleerd; over goedkoop en duurkoop in het Internettijdperk (en hoe het goedkoper kan).

Een tijdje terug kocht ik een nieuwe combi-magnetron, via zo'n prijsvergelijkingssite zag ik dat ie net wat goedkoper was bij Bobshop dan bij BCC. Ik heb lekker makkelijk via internet dat ding besteld en thuis laten bezorgen (wat BCC ook doet).
Had ik maar bij BCC besteld, dan had ik bij het filiaal hier in de buurt mijn defecte oven kunnen inleveren of omruilen en tijdens de reparatie had ik zelfs een leentoestel gekregen van BCC.
Dat weet ik zo precies omdat wij dachten dat we de oven toch bij BCC hadden besteld en daar dus gingen klagen over het defect een week na aankoop. Een een hele poos en wat bellen bleek dus dat ze ons niet konden helpen en dat ik geen factuur of betalingsbewijs van BCC thuis kon vinden omdat we de oven daar dus helemaal niet gekocht hadden (kuch, oeps, bloos, mag ik even door de grond zakken??!).

Aan de bel met Bobshop dus, amaaaai, wat een ellende...

Bobshop meent dat je consumentengoederen kunt verkopen voor lage prijzen en de kosten van het halen van je consumentenrecht gewoon door te berekenen aan "de klagers". Een soort verkeerd toegepaste EasyJet bedrijfsfilosofie.

We gaan bellen met het telefoonnummer dat op de factuur staat. Het is een 0900-maarliefst50centperminuut nummer.
Er wordt mij gemeld dat het nummer 50 cent per minuut kost, met een maximum van 25 euro voor ik word doorverbonden. Moet mij dit gerust stellen?? Ze vinden het dus normaal dat het voor jouw rekening komt als het maar liefst 50 minuten duurt voor je doorverbonden en geholpen bent???

Ondertussen hang ik dus in de wacht. 
Ik leg het geval uit en wordt doorverwezen naar de website, daar moet ik een reparatieverzoek indienen en dan moet ik het apparaat, goed verpakt opsturen op eigen kosten maar ik zal het allemaal wel zien, de site wijst voor zichzelf.
Opsturen?! Hallo meneer, we hebben het hier niet over een mixer of elektrische tandenborstel! Waar haal ik überhaupt een passende doos vandaan, het kreng is 56 bij 34 bij 54 en looodzwaar, zeker omdat alle accesoires ook mee gestuurd moeten worden (en ik heb gekozen voor een zeer compleet uitgerust model) en IK moet ervoor zorgen dat het "deugdelijk verpakt is" (synoniem voor alle eventuele schade is voor u, dan was het niet goed verpakt). Hoe dan? (als je mobiel stuk is sturen ze daarom een plastic kratje naar je thuis op, daar leg je je mobieltje in foam in vast zodat het schadevrij op- en neer kan reizen... Kom op zeg, als zelfs telecombedrijven het snappen...)
Bovendien heeft onze vaste pakketbezorger, die steunend en puffend voor de deur stond toen de oven geleverd werd, gezegd dat het ding eigenlijk te zwaar was om zo verstuurd te worden. TNT gaat het pakket dus weigeren, dus hoezo is zelf opsturen een optie?
En dan nog wat, toen ik deze combi uitzocht heb ik er ook bewust voor gekozen omdat er een gratis pickup&return service was bij defecten (nu blijkt die service dus te gelden voor het adres van de winkelier, niet een particulier adres nu ik de kleine letters lees maar dat is nog geen probleem, dan drop ik het toch even bij Bobshop af?)
Ik vraag Bobshop of ik het mag komen brengen op een van de 3 adressen die op de website staat. Nee, dat mag absoluut niet, ik kan het nergens zelf afleveren, ik MOET het zelf opsturen of laten ophalen. Klanten die wat willen komen ophalen, zijn op dezelfde adressen wel welkom.

Vandaag kom ik erachter hoe het zit, Bobshop laat de klachten afhandelen door een extern reparatiebedrijf en de apparaten gaan dus naar dat adres, niet dat van hun als ze opgehaald worden (ondanks het feit dat Samsung combi-magnetrons dus gratis op komt halen in Harderwijk maar dan zou Bobshop zelf een telefoontje moeten plegen en dat riekt wel heel erg naar zoiets als klantenservice. Dat is bij Bobshop blijkbaar een vies woord. Bobshop laat klanten met een defect zelf bellen naar Bobshop tegen een hoog tarief, vervolgens moeten ze zelf een onduidelijk formulier invullen en alles zelf regelen). Vreemd genoeg mag je je apparaat dus wel zelf opsturen naar Bobshop in Harderwijk maar zelf komen brengen, dat mag dus niet. Levert Bobshop niks op en kost alleen maar.
Als je het laat ophalen, rekent Bobshop daar 41 euro en nog een beetje voor. Dat is alleen voor het ophalen, de levering terug is gratis volgens de medewerkers Bobshop die ik vandaag spreek, dùh!! (onderzoekskosten bij een reparatiebedrijf zijn overigens 22 euro, als ik van 41 euro 22 af haal, tja, dat kan wel kloppen voor een pakket binnenland, met nog een beetje extra winstkostendekking voor Bobshop maar die onderzoekskosten hoor ik toch niet te betalen als het om een (direct) defect gaat onder garantie??)

Ik kom er ook achter dat het externe reparatiebedrijf gewoon een consumentenbalie heeft in Duiven en Leiden, waar je je op werkdagen gewoon kunt melden samen met je defectje. Maar goed, dat heeft Bobshop natuurlijk liever niet, daar kunnen ze jou niets voor in rekening brengen.
Ik wil dus dat dat ophaalgedoe wordt geannuleerd, ik ga het zelf wel brengen van Utrecht naar Duiven maar Bobshop vind dat niet, dat moet ik zelf maar regelen. Pardon? Me eerst nodeloos op kosten jagen en het dan niet willen oplossen? Bobshop wil niet echt begrijpen dat dit allemaal niet klopt en neemt een totaal klantonvriendelijke en arrogante houding aan.
Ik krijg een telefoonnummer van het reparatiebedrijf en tja... dan maar zelf nog maar eens bellen, liever dat dan 41 euro aan m'n billen. Het telefoonnummer blijkt een fout telefoonnummer dus na een tijdje nodeloos in de wacht krijg ik te horen dat ik naar een website toe moet gaan. Arrgghh! Okee, dan maar eens naar Duiven bellen, in Duiven luncht men, Leiden is nog niet open...

Okee, nu ben ik het echt beu, somebody - Samsung - help me! Dit neem ik zo niet en dat hele Bobshop daar wil ik eigenlijk gewoon niks meer mee te maken hebben.
Ik bel met Samsung en even later openen de poorten der klantenservicehemel  zoals het hoort zich voor me...

Voor slechts 10 cent per minuut wordt ik keurig te woord gestaan als ik vraag of Samsung me misschien kan helpen. Samsung geeft me meteen het goede telefoonnummer van het bedrijf in Arnhem dat de reparatie- of garantie uitvoert voor Samsung. Ja, sorry, ik moet wel even zelf bellen. Hee, die naam ken ik, die heb ik eerder gezien de laatste dagen.
Ik bel het bedrijf in Arnhem, tegen normale gesprekkosten, niks 0900.
Ja hoor, ik ben op werkdagen tussen 8.30 en 17.00u welkom met m'n apparaat en nee hoor, ik hoef niets van te voren in te vullen of aan te vragen, gewoon de bon erbij doen is voldoende als ik het zelf kom brengen.
Wat blijkt, als ik via Bobshop m'n garantie had gehaald, was onze oven eerst naar Harderwijk gegaan of/ dan naar Duiven of Leiden en die hadden het vervolgens naar precies hetzelfde bedrijf in Arnhem gestuurd en dan was het wellicht ook nog weer in omgekeerde richting terug gekomen, ooit.
Wat een fantastische manier om een mensenn extra lang zonder magnetron/ oven te laten zitten (zonder vervangende oplossing) met als bonus een aanzienlijk verhoogd risico van vervoerschade (ook voor rekening en risico van de klant, uiteraard).
Wat een olie- en wegmisbruik ook.

Manlief had wel een project lopen in de buurt van Harderwijk en kon dus daar wel even langs rijden met de oven, in regio Arnhem heeft hij niets helaas.
Op vrijdag is hier iedereen vrij en dus pakken we morgen wat te drinken en eten in en gaan we lekker een dagje eindelijk weer eens op bezoek bij oma (woont op de route naar Arnhem) en uit (ons favoriete museum, in Arnhem, gratis vanwege onze museumkaarten).
De oven, die leveren we schadevrij af bij z'n tijdelijk logeeradres, gratis.

Zo, dan ga ik nu "gegratineerde preischotel" proberen te maken in een hapjespan (wellicht ga ik nog wel ontdekken dat ik de mag. en oven bijna niet meer nodig heb de komende tijd ;-) ). De oven staat namelijk al helemaal ingepakt en dichtgeplakt (met bubbelfolie, kranten en een lege colafles gevuld met lucht als butsbuffer tussen de ovenrekjes en het het ruitje) op de gang, hebben we gisteravond met z'n twee een half uur er op staan sjouwen, pielen en plakken om het zo deugdelijk mogelijk in te pakken.
Nou ja, er kan morgen zeker niets mee gebeuren onderweg...!