traktatie

Minipenny trakteerde vandaag "worteltjes" met een van haar favoriete konijntjes (op de gedeelde eerste plaats staan onze eigen schatjes) erop met daarin knijpfruit.
Na een kleine tegenvaller moest ik gister mijn traktatieplan omgooien maar uit eindelijk is het nog iets redelijks geworden. De kindjes herkenden er een wortel en een konijn in, missie geslaagd.

De kosten waren afgerond 35 cent per kind (knijpfruit van Lidl is 1,49 voor 6 stuks, pakje crêpepapier 0,90 bij Pipoos, groen papieren lint had ik nog (Wibra, 1 euro voor 100 meter) en dan nog 6 blaadjes geprint).
Het originele plan was een worteltje van crêpepapier met daarin rozijntjes (konijnenkeutels!) maar het werd natuurlijk weer een last-minute actie en de rozijntjes waren uitverkocht bij de super.

Vorig jaar had ik een duurder cakeje en nog een uitdeelboekje erbij. Achteraf vond ik dat een beetje TE allemaal.
Ik vind regelmatig "rommel" in het laatje van dochterlief waar ik persoonlijk niet op zit te wachten, dan is er weer getrakteerd. Met "rommel" bedoel ik een speeltje of dingetje met weinig speelwaarde en/of verre van veilig. Dat gaat vaak dezelfde avond nog de prullenbak in als Minipenny naar bed is. Zonde van de verspilling van de grondstoffen, zonde van het geld, zonde van de moeite. Ik doe er dus niet meer aan mee.

Morgen wordt mijn meisje alweer 2 jaar, weer een mijlpaal. Het lijkt van de ene kant dat ze nog maar zo kort bij ons is en nog zooo klein is, aan de andere kant lijkt het alsof ze nooit weg is geweest en al zo'n grote zelfstandige meid is.
Ze loopt alleen nog steeds niet helaas, ze is sinds een groeispurt in de vakantie eigenlijk alleen maar achteruit gegaan. Ze had al sinds de vakantie veel moeite met omrollen of gaan zitten als ze op haar rug lag en dat heeft ze wel gekund. De laatste weken rolt ze helemaal niet meer om, je vind haar op precies dezelfde plek terug als waar je haar de avond ervoor hebt neergelegd 's morgens. We beginnen ons nu dus toch wel zorgen te maken dus ik heb haar fysiotherapeut gevraagd om een doorverwijzing naar een kinderarts. Het kan helemaal niks zijn of iets van voorbijgaande aard maar we willen het nu toch wel echt zeker weten. Ik hoop maar dat ons lieve kleine meisje niets ernstigs of beperkends heeft.

(P.S. Ja, het is inderdaad erg laat. Voor Minipennies cadeau voor morgen moest er ook nog last minute wat gemaakt worden en papa ligt al vanaf 8 uur in bed (ziek))

Een bijgepunte pony, afgevallen appels-appelmoes en spannende champignonsoep

Zelfgeknipte pony

Zelf haar knippen

Kapsterlief vindt dat het mooier is om de pony van Sarah mee te laten groeien, anders heb je jarenlang foto's met een pony hoor! (So??) Ik moet echter elke morgen model of nog erger, staartjes in haar haartjes zien te krijgen. Er zijn dagen dat het handiger en haalbaarder lijkt een valse kat een bel om te binden. Kapsterlief had de pony van Sarah voor de bruiloft dus best lang gelaten, er mocht wel een stukje af. Tussen de kappersbeurten door doe ik dat zelf. Zie: http://haarknippen.hitbitz.com/pony.htm. Een vriendin van me knipt haar jongens ook wel eens zelf en dat zie je nogal duidelijk (zo'n scheve, te korte, happerige pony) maar als je de instructies volgt, ziet het er veel netter uit. Er zijn al verschillende mensen die hebben gezegd dat de kapper het toch zo leuk heeft geknipt en schattig enzo.

Het is een keertje iets te kort geworden, natuurlijk net voor Kerst. Ik heb het toen een tijdje niet meer aangedurfd maar ik ben er toch maar weer aan begonnen, iets voorzichtiger...

Even tussendoor: bij-effect van de nee-fase... "Ben je moe lieverd?" "Nee!" Ze is heel even wakker geschrokken toen ik haar op haar rug legde en ligt nu alweer zachtjes te snurken.

Afgevallen appels-appelmoes

 We gingen dit weekend een wandeltochtje maken uit een boekje. Op onze route barstte het van de oude appelbomen waar ladingen appels onder lagen waar niemand iets mee deed. We hebben de beste uitgezocht en na een half uurtje gezellig samen snijden en schillen kon het in de pan. Het heeft met een klein beetje suiker opgestaan tot het geroerd kon worden tot lekker grove appelmoes. In een andere pan heb ik even geschikte potten uitgekookt met soda om wat appelmoes in te kunnen maken en de rest ging de vriezer in. 's Avonds aten we pannekoeken (van zelfgemalen meel) met appelmoes, erug lekker! Eigenlijk eten we nooit meer appelmoes. Ik vond het altijd tegenvallen als ik het kocht, het voelde altijd als een duidelijk voelbare accute aanval op m'n tandglazuur en het smaakte ook zo. Deze vond ik wel lekker, daar lust ik af en toe wel wat van! Ik moet maar weer eens wat weckpotjes kopen in de kringloopwinkel of op een rommelmarkt.

Spannende champignonsoep

Zoals ik laatst al schreef, heb ik gratis eetbare paddestoeltjes in de tuin. Ik had er nog niets van gemaakt, omdat ik zo slim was geweest om ons nieuwe tweedehandsklinkertjespad af te spuiten met de hogedrukreiniger, zonder ze af te dekken. Toen zaten de paddenstoeltjes dus onder het straatzand. Na een paar goede regenbuien waren ze weer schoon en plukte ik de grootste. Er bleef niet zo heel veel van over in de pan dus er gingen nog wat gekochte champignons bij (en een beetje boter, bloem, beetje melk, water, een bouillonblokje en een gesneden lente-uitje). Het was een erg lekker soepie maar ik vond het toch wel een heel klein beetje spannend. Gelukkig kreeg niemand van ons de rennende rambam of ontzettende buikpijn dus het waren inderdaad de goede paddestoelen. Ik had er tosti's bij gemaakt, van helemaal zelfgebakken brood. Mijn man vindt het af en toe leuk en ontspannend om een brood helemaal zelf te maken. Dat kneden is ook wel erg ontspannend.

In de schuur staat ook nog ons fraai stukje huisvlijt in wording; een houten speel- keukentje/winkeltje/poppenkastje/schoolbord/magneetbord/wat verder gefantaseerd gaat worden/opbergmeubel voor Sarah's 2e verjaardag. Ik heb gister alle gaatjes dichtgeplamuurd met kneedbaar hout dus hij kan na een schuurbeurtje geschilderd worden (met veilige verf). Hij is echt goed gelukt, we zijn er heel trots op eigenlijk.

Ik kan er zo van genieten, al die huisvlijt!

Bespaard op kinderkleding en een zandbak

Met gepaste trots presenteert huize Penny de Koninginnendagcollectie 2011.

Het blauwe tuniekje linksboven was 1,50 (bleek van een duur merk te zijn, zag ik thuis pas, ik kijk daar niet naar), alle andere kleertjes waren.... 20 cent per stuk, ook de dunne slaapzak maat 90 waar ik nog zo naar op zoek was (ik had maar een dunne slaapzak voor de zomer en die moet toch ook wel eens in de was). Van te voren thuis even braaf op het lijstje gekeken wat ik nog nodig had in de komende maten en toen op pad. Wel een gelukje hoor, 20 cent...! Totaal bespaard: 107,50 (uitgegaan van gemiddeld maar 7 euro per kledingstuk nieuw bij Zeeman of Wibra).

De opbrengst van dit jaar is wel heel wat beschaafder dan de opbrengst van de Koninginnenmarkt van vorig jaar, op een electronisch liedjesboek na, voor 50 cent, heb ik geen speelgoed gekocht. Ik dacht wel dat Sarah zo'n boekje leuk zou vinden maar ze heeft al zoveel dat ik het niet nodig vond nog wat nieuw speelgoed erbij te kopen maar ach, 50 cent. Het is echt een schot in de roos, ze vind het boekje geweldig.

Sarah kreeg vanmorgen ook al een zandbak. Ze heeft er heerlijk in gespeeld en ze wilde er niet meer uit toen we naar de Koninginnemarkt en supermarkt gingen.
Gister hebben we een grote kunststof bak met deksel gekocht bij de Zweedse ballentent. Het ging weer op z'n Utregs hoor maar uiteindelijk heeft ie 8 euro gekost. Bij de Gamma even twee zakken speelzand gehaald, eentje was eigenlijk ook voldoende geweest. Zo kun je dus een complete zandbak, die handig verplaatsbaar is (handig als je tuinen nog verbouwd moeten worden!) met deksel voor 10 euro hebben. De gaatjes in de deksel leggen we na het spelen dicht met bakstenen, zo blijft de deksel ook beter liggen. Bespaard: 20 euro, minimaal.
Mijn vader doet het ook handig, die heeft voor de kleinkinderen een speciekuip met zand om mee te spelen. Ze kunnen er niet in zitten maar wel heerlijk spelen en rommelen met zand vanaf "de buitenkant".

Het is wel welkom, die besparingen, het wordt echt het duurste jaar ooit voor ons. Gister hebben we een nieuw bed gekocht, de tuin moet nog op de schop en dan de bruiloft nog.
Eigenlijk wilde ik niet zo'n super dure jurk maar ik ben toch overstag gegaan, ik ga m'n droomjurk laten maken. Je kunt wel altijd op de centjes letten maar je moet ook een beetje leven en een beetje lief voor jezelf zijn (zoals ik al eerder zei, wij zijn soms meer selectief consument dan consuminderaars). Ik heb in mijn leven nog maar een kans, één dag om zo'n jurk te kunnen dragen waar iets in m'n buik heel blij "plop" van zegt en gaat kriebelen als ik er een zie, waar ik altijd van gedroomd heb om er eens een te mogen dragen.
Ik ben er zo vol van en blij mee en ik mag mijn beste vriend, die ik altijd alles vertel, niets vertellen omdat het ongeluk zou brengen en het "niet hoort". Hnguh... moeilijk hoor.
Nou weet ik dat hij wel eens leest hier maar niet vaak dus ik kan hier redelijk veilig een linkje neerzetten zodat jullie een beetje snappen in welke categorie het ongeveer gezocht moet worden, mijn droomjurk, en mocht hij toch weer eens lezen, hier niet klikken schat.

Vanmorgen bleek ik een SMS'je van gister gemist te hebben. Ik schrok toen ik het berichtje zag en moest even huilen. We hebben elkaar vanmorgen wat vaker geknuffeld hier, pfff...
Het zwaard van Damocles is gevallen, een van onze beste vrienden en onze leukste familieleden gaan toch scheiden. We hebben nog een hele tijd gehoopt dat ze er uit konden komen samen, zeker omdat ze drie kinderen hebben. Het begon ons wel steeds duidelijk te worden dat de kinderen misschien juist meer gebaad zouden zijn bij een scheiding.
Nu heeft hij gister zijn koffers gepakt toen zij was werken, de kinderen naar bed gebracht zonder iets te zeggen of uit te leggen (dat moest zij maar doen) en toen zij thuis kwam, is hij vertrokken. Hij heeft niets gezegd over de kinderen, niet eens wanneer hij ze weer wilde zien, hoe zij het moet oplossen op de dagen dat zij werkt en hij bij de kinderen was, dat mag ze zelf allemaal uitzoeken blijkbaar. Dat hadden we niet van hem verwacht. Ik hoop zo enorm, dat de kinderen niet de kinderen van de rekening worden.
"Gelukkig" ben ik nog steeds werkloos en daarom kan ik komen oppassen op vrijdagen voorlopig en dan hoop ik dat er iemand anders kan op zaterdag. Ik weet nog niet of en wanneer ik ingeschakeld moet worden, het lijkt me wel even een flinke maar leuke uitdaging, 4 kinderen tegelijk verzorgen!

kinderjurkje van oude damesblouse

Vorig jaar heb ik van de mouwen van een oude damesblouse een kort broekje genaaid voor Sarah.
Afgelopen weekend heb ik een jurkje genaaid van de rest van de blouse.
Lichtblauw draad had ik nog (meer dan genoeg), de lintjes waren nog over en de stof was dus ook gratis. De enige kosten waren dus wat elektriciteit en een beetje textiellijm, et voìla! Het patroon was ook gratis, ik heb gewoon een ander jurkje op de blouse gelegd en toen afgetekend met tovertextielstift (da's handig met naaien, de kleur verdwijnt gewoon weer na 12 uur) zodat ik ongeveer de maat had, de rest zelf bedacht.
Ik was vanmorgen bij een coupeuse voor mijn trouwjurk en ze vond de jurk helemaal niet slecht. Dat wil zeggen dat ik er goed in geslaagd ben de schoonheids- en beginnersfoutjes weer te verdoezelen, hihihi. Of ze wilde gewoon aardig zijn, dat kan ook.
Er ligt nog een roze blouse met vlek en een paarse die nog van papa is geweest en ik zit nog vol ideetjes om daar ook iets van te maken...

Van oude bloempotten heeft Sarah nog twee Paascadeautjes gemaakt voor familie (twee dagen niet hoeven koken, hiep-hoi). Deze keer was het wel vingerverven met een smile gelukkig en het werd prachtig. Ik heb een doosje met 4 margrieten gekocht en in elk potje een magriet gezet.

Voor de lange duur moet het wel even milieu-onvriendelijk in de vernis, voor optimale dubbele recycling; niet vernissen. Als je geen vernis gebruikt kun je de verf weer afwassen (of dat gebeurt vanzelf met water geven, kwam ik achter, ehem) en de pot nog een keertje laten bevingerverven.

Lente!!

 Eindelijk is het lente, wat heb ik er naar uit gezien. Toen we ons schuurtje uitgemest hebben (en zo ingericht dat m'n fiets er weer zonder kleerscheuren uit en in kan) kwam ik twee potjes paasspul tegen van 2 jaar gelden. De narcisjes hebben helaas (nog) niet hun tweede ronde gemaakt maar de blauwe druifjes kwamen na een weekje "kuren" in de vensterbank (zon, voeding en water) weer opnieuw tot leven. Als ze uitgebloeid zijn, laat ik ze wat drogen en kunnen ze weer in de schuur voor volgend jaar.
Sarah en ik hebben er nog een leuke bloempot bij gemaakt samen.
Nou ziet het er wel schattig en gezellig uit maar in tegenstelling tot wat de (glossy) magazines zouden laten zien (oh zo gezellig aan het knutselen met je stralende peuter met een leuk en vertederend resultaat), zal ik even vertellen hoe dat echt ging in het kort... "Wééééééééh-Huuuuuuuuuuuurrrhhhhuuuuuu" "Hee, lieverd, vind het niet leuk?" "Wéééééééhèèèèhuuuuuu" "Oh.. nee schatje, niet je handjes nu in je mondje stoppen met die verf... hier, pak deze pot maar even vast, smeer je handjes maar even af, kom"

Als consumenten krijgen we al genoeg nep en misleiding voorgeschoteld. De laatste tijd kijk ik regelmatig het programma "de rekenkamer" naast "keuringsdienst van waarde". Laatst ging een programma over inktpatronen voor printers, weet je dat de inkt in de patronen die wij kopen omgerekend 3000 euro per liter kost? En dan het "gerecycled" toiletpapier, vroeger was dat zo goedkoop en zo bruin, tegenwoordig is het duurder en wit. Marketing madness!
In de laatste aflevering die ik zag van de rekenkamer werd er berekend wat het krijgen van een kind kost. Ik mistte in hun berekening nog de positiekleding voor de moeder, schilderen, behangen en gordijnen voor het kamertje eventueel en die drie rompertjes per maat leek me ook aan de krappe kant maar dan komt de totale som wel aan de 5500 pleuro. D.w.z. als je het allemaal nieuw koopt en dan koop je nog de "normale" dingen, niet de absolute merkkleding en uitzet.
Nou, dat hebben wij toch echt niet uitgegeven. Met krijgen, lenen, tweedehands, kringloop en B-merken (Zeeman, Wibra, Bebeqo voor de wagen) kun je ook voor 900 tot 1500 klaar zijn met de complete uitzet voor de baby en de zwangerschap.
Volgens mij kom je zelfs met een voordelig IKEA-bedje, wat tweedehands kleertjes en linnengoed of kleertjes en linnengoed van Zeeman, een badje, wat nieuwe flessen en spenen en een tweedehands of B-merk 3in1 (maxi cosi, wiegje, wandelwagen) wagen al een heel eind.
Maar in hemelsnaam hoe krap je ook zit, bespaar niet op veiligheid.
Laatst stond er bij de Mac een jong gezin in de auto naast ons met een baby los in een verouderd babystoeltje dat niet meer aan de veiligheidseisen* voldeed (dat model deed ik bij de kringloop ook weg) en dan nog twee kleintjes los over de achterbank. Vader had binnen hamburgertjes gehaald, geld om binnen te gaan zitten met drinken erbij leek er niet te zijn. De auto was ook in staat van ontbinding, best triest enerzijds maar dan denk ik ook "hoe haal je het gvd in je hoofd om geld uit te geven aan McDonalds terwijl je dat zou kunnen sparen voor fatsoenlijke autostoeltjes voor je kinderen".
(*over veiligheidseisen: dat op deze website wordt genoemd dat tweedehands stoeltjes af te raden zijn, daar ben ik het niet helemaal mee eens. Je kunt het kunststof goed bekijken en je kunt de bekleding even los maken om te kijken of de piepschuim schaal die erin ligt nog intakt is.)

Gister konden we het toch weer niet laten. ik-moi-I, die muts die roept dat je net zo goed naar de kinderboerderij kunt gaan met je peuter, ben naar de Apelheul geweest. Sarah gratis, wij voor 17 euro p.p. en dan nog benzinegeld en ach ja, toch maar daar lunchen ipv buiten op een bankje omdat het nog een beetje fris was. Maar ja, ik was er maar een keer geweest toen ik 17 was en wilde altijd nog weer eens een keertje gaan en manlief was nog nooit geweest dus eigenlijk was het ook gewoon voor ons.

Als je kindje dan zit te gieren van de pret en helemaal straalt.... tja.. onbetaalbaar...

Nu ik de foto zie vind ik het toch wel een beetje eng eruit zien maar het aapje leek het wel leuk te vinden en sprong gewoon weg toen hij die kleine handjes beu was.
Sarah vond het fantastisch, we hebben haar ook weinig zien lachen de laatste tijd, er moet een kies doorkomen. Vanmorgen weer de eerste niet-spuitluier gezien, hoera!
Wij hebben zelf ook om beurten een ontslakkingskuur van moeder natuur gehad, de afgelopen weken daarom ben ik even weinig online geweest.

Over bevolking

Als een van de oorzaken van onze milieuproblemen wordt vaak overbevolking genoemd, of, zoals een mevrouw tijdens een discussie na een milieufilm die ik bijwoonde het subtiel verwoorde: "het probleem is al die mensen die maar blijven doorfokken". Ik heb m'n kaken op elkaar moeten drukken om niet te reageren, dat mijn kind niet gefokt is maar uit liefde ontstaan.

Het valt mij op dat ook milieu-minded mensen die al twee of zelfs drie kinderen op de wereld hebben gezet  schrijven en spreken over het beperken van het aantal geboorten. Het is niet alsof deze problematiek niet bekend was toen zij het verlangen naar (nog) een kind voelden aangezien hun kinderen net puberen of nog lang niet.
Toch kan ik deze mensen niet veel verwijten. Het verlangen naar een kind laat zich gewoon niet zo goed combineren met de problemen van de wereld en je wil en zal natuurlijk als ouder niet schrijven dat je gewild had dat je het bij een kind gelaten had vanwege het milieu.
Wel vind ik het een beetje gespleten om mijn generatie te vertellen dat de bevolkingsgroei beperkt zou moeten worden terwijl je zelf in de luwte van de discussie wel je geluk 2 tot 3 keer hebt vergroot.

Onze overheid lijdt in deze discussie helemaal aan een gespleten persoonlijkheid; enerzijds word er geroepen dat we de bevolkingsgroei moeten beperken de andere keer worden zorgen geuit over de vergrijzing en de bevolkingskrimp in Nederland en wordt ons verzocht om heen te gaan en ons te vermenigvuldigen. Het liefst ook nog op jonge leeftijd, dat is gezonder voor ons, ons kind en de kosten van de volksgezondheid.
Wanneer doe je het nou nog goed?
Enerzijds hebben we wel genoeg Nederlanders nodig om onze economie draaiende te houden, anderzijds puilt de wereld bijna uit van de mensen en kan de aardbol het eigenlijk niet meer aan.

Dat wil zeggen, onze aardbol kan ons niet aan zoals we nu consumeren.
Waarom zou de ene ouder waar dan ook ter wereld het verlangen naar nog een kindje moeten laten varen zodat andere mensen hun vervuilende en verspillende consumptiepatroon in stand kunnen houden?
Er zijn mensen op deze wereldbol die het normaal vinden om te eten van wegwerpborden omdat een vaatwasser inruimen nog te veel moeite is (hotels gebruiken ze ook veel), hun airco en verwarming zomer en winter aan hebben staan, hun zwembaden en grote huizen blijven vullen en verwarmen en rondknorren in hun Hummer en aan aanverwante artikelen en nog vele, vele andere veel minder erge dingen doen die ook bijdragen aan het probleem...
Anderzijds geloof ik niet in "ik doe geen moeite voor het milieu, anderen (die nog veel erger zijn dan ik) doen het ook niet", dan ben je niet de oplossing maar onderdeel van het probleem.

Als je al zover zou zijn dat je toch je kindergeluk wilt beperken tot een kind, dan krijg je weer te maken met weer andere meningen.
Ik citeer even een mening uit blaadje dat ik deze week las: "maar één kind is egoïstisch" of om naaste familie te citeren "Niemand kiest natuurlijk zelf ervoor om maar één kind te hebben".
Als je maar één kind wilt moet er iets met je aan de hand zijn en moet je het gaan uitleggen of zelfs verantwoorden. "Maar" een kind is zielig, egoïstisch.
Ik vind dat je een goede reden moet hebben om de beslissing te nemen een mensenleven te laten beginnen en dat je net als bij een relatie niet iets nodig moet hebben van de ander maar iets te geven moet hebben. Een kind op de wereld zetten omdat je andere kind anders zielig zou zijn of vanwege de sociale druk, vind ik geen goede reden.
Ik denk ook wel eens: beter een kind goed, dan twee half opvoeden. Bij een opvoeding hoort ook een kind begeleiden tot volwassenheid en het kind een goede en passende opleiding geven (bij voorkeur zonder het kind het leven te laten beginnen met een schuld), vinden wij. Er zijn genoeg mensen die juist een stuk minder egoistisch waren geweest om het bij één kind (of twee) te houden door chronisch geld- of tijdgebrek of een slechte relatie.

Wij denken over een tweede kind maar weten intern al niet zo goed wat we vinden zonder deze externe meningen dus het maakt het extra ingewikkeld.
We verlangen eigenlijk wel naar nog een kindje maar we zien wel aardig wat beren op de weg.
Vanaf het punt van zwanger willen worden tot nu zijn er toch veel tegenvallers geweest waarvan je zegt "mwa...maar goed dat ik dat niet van te voren wist anders was ik er misschien niet aan begonnen".
Het probleem is dat we het nu wel van te voren weten. Problemen met zwanger raken, bekkenklachten, een kraamdepressie, de kans is wel aanwezig dat het weer gaat gebeuren.
Dat is niet alleen emotioneel lastig maar ook praktisch. Sarah was de dolle en zware rit meer dan waard maar een volgende keer heb ik toch liever een goede routekaart waar ook omleidingen goed op aangegeven staan en van te voren klaar liggen. Die moeten we zelf gaan ontwerpen en regelen.

Het vreet dus al emotionele energie en het is al zo lastig en dan komen die milieuminded-gelukkige ouders van 2 of 3- nog eens aan met hun wijsheden over overbevolking en het milieu. Bleuh!
Ik denk dat ik maar een website opstart: wewewe compenseerjekind punt NL, voor al die andere ouders die zich ook nog genoodzaakt voelen om zich iets aan te trekken van wat andere ouders nu zeggen over het milieu en bevolking.

Van het tuinpuinruimen heb ik best wel spierpijn vandaag maar verder gaat het eigenlijk super, geweldig, fantastisch. Alles doet het nog en geen felle pijn(scheuten), goody!
Zo'n vooruitgang is eigenlijk ook wat emotioneel omdat je je beseft dat je dingen heel lang normaal hebt gevonden die dat eigenlijk helemaal niet zijn. Laatst was ik bij de huisarts voor een doorverwijzing en aan haar reactie merkte ik toen ook dat wat ik maar als "normaal" was gaan beschouwen, toch niet zo normaal was.
Tja, a womans gotta do what a woman 's gotta do, when the going gets tough, the tough get going und so weiter. Het was en is denk ik wel goed hoe ik er in sta maar dat neemt niet weg dat je er niet een beetje verdriet van mag hebben... achteraf... hoop ik (dat het nu "achteraf" is bedoel ik dus, hihihi).

kindershirtjes gepimpt

Vrijdagavond heeft manlief de TV voor zichzelf en toen heb ik mezelf maar eindelijk eens wat tijd voor mezelf gegund om iets te fröbelen. Zaterdagochtend ben ik ook grotendeels bezig geweest, met shirtjes voor Sarah "pimpen".

Het middelste shirtje was een mouwloos hempje dat ik niet zo leuk vond en ook niet handig ivm zon op de schoudertjes, die verbranden zo snel. Ik heb er mouwtjes aan genaaid die ik laatst uit een jurkje heb getoornd (omdat het niet makkelijk aangetrokken kon worden) en twee roze strikjes gemaakt en die erop genaaid om het wat meer meisjes-achtig te maken.

Over de andere shirtjes ben ik niet zo tevreden, ik vind ze nogal LVT (Leuk Voor Thuis) maar manlief zegt dat ze ook netjes zijn voor buitenshuis. Ik vind ze er niet goed genoeg uit zien, ze zien eruit of ze zijn gemaakt in een slechte Chinese sweatshop door een schele Chinees vind ik.

Wat vinden jullie?

Ik vind deze nog een twijfel geval, het gaat net. Het oogje zit verkeerd er daardoor ziet het er ook een beetje raar uit. Sarah vind 'em wel fantastisch, ze reageerde er heel enthousiast en blij op. Klanttevredenheid zit dus wel goed.

Deze vind ik echt niet kunnen om je kind aan te trekken buitenshuis, is niet lekker uit de verf gekomen.

Ik heb ook nog deze gemaakt, met stof van een kapotte tas:

Die is ook LVT.

Ik heb een vorm uit de stof geknipt, die vastgelijmd op het shirtje met textiellijm en rondom vastgezet op de naaimachine. Nou is bij deze ook iets mis gegaan omdat ik geen versteviging achter het shirtje had gestreken. Ik ben een beetje van de "trial and error"-methode (gewoon proberen en je ziet vanzelf of het goed of fout gaat) en dat komt het resultaat dus niet altijd ten goede.

Hier een "how to" inclusief de door mij opgedane leermomenten:

1. Teken een figuurtje op een tissue (prentenboeken voor kinderen zijn daarvoor ideaal). Als je eigenwijs zoals ik bent ga je meteen voor iets ingewikkelds met meerdere lagen stof en lastige lijntjes, als je wijs bent kies je één stofje en een simpeler figuur (zoals figuurtjes van Dick Bruna).

2. Als je eigenwijs bent, probeer je eerst nog met een watervaste stift het figuur over te brengen op de stof (een geknoei en je lijnen worden te dik, daar moet je wel precies overheen naaien, kansloze missie dus) maar het is veel handiger om de tissue vast te spelden en gewoon over alle lijnen heen te stikken (foto is de achterkant).

3. Dan trek je de tissue overal weg en knip je de stof bij bij de randjes en knip je de figuur uit.

Ik had het stukje onder de snavel dus niet goed neergelegd en vastgezet, daarom zit er nu nog een extra stukje over.

4. Strijk, naai of spelt versteviging aan de binnenkant van het shirtje.
Als je eigenwijs bent, doe je dit niet, dan loopt je machine geheid een keertje vast bij stap 5 en heb je een lelijke plek of zelfs een gat in het shirtje (daar kun je dan wel weer overheen gaan zigzaggen, wordt er niet mooier op)

5. Vervolgens leg je je figuur op het shirtje en ga je over alle lijnen (eventueel twee keer) met een zigzagsteek met een steekafstand van ongeveer een half en de steekbreedte kun je instellen zo dik als je je lijn wilt hebben. Ik heb gemerkt dat het mooier wordt met een smallere steekbreedte.

En dan nog een tip; het is allemaal niet zo groot wbt maat en de stof komt dus makkelijk dubbel te liggen onder je naald. Ik heb twee keer een achterpand aan het voorpand vast gezigzagd toen ik even niet oplette! Dan kun je dus weer aan het tornen... Ik heb dus geleerd om regelmatig te stoppen en even te voelen of alles nog wel goed ligt.
Het shirtje met de kip heeft nu twee regenwormen op de achterkant genaaid, bij het naaien van de vleugel zat de stof dubbel en de gaatjes op het achterpand kwamen er niet uit in de was.

De gebruikte stoffen komen uit mijn lapjesmand; daar gaat oude of kapotte kleding in (en er lag ook een verknipte handdoek in die ik nog over had van washandjes maken). Het roze/rood is van een oud shirtje dat mij te krap en te kort was geworden, het geel is van een hemdje waar een bloedvlek in zat en het wit is een handdoek. De effen shirtjes zaten tussen de kleding die ik had gekregen van een vriendin.
Ik vond ze een beetje saai zo effen en ik dacht; ach, als het niet leuk wordt, ze kunnen altijd nog ergens onder (onder een shirtje, onder een jurkje).


Het is hier wel huize huisvlijt de laatste weken. Nu we een goed recept hebben bakken we regelmatig zelf harde broodjes 's weekend (van zelfgemalen meel, heeft manlief zelf gemalen op de molen), gister hadden we boerenkool uit eigen tuin (Sarah heeft nu "live" rupsje nooitgenoeg gezien, vlak voor ik 'em weer buiten zette) en straks ga ik een brood met paprika en chorizo maken, voor bij de minestronesoep vanavond.

Kinderkleertjes naaien voor de luie naaister

Soms zit ik zonder onderwerpen en inspiratie voor m'n blog, het andere moment meer dingetjes te melden dan tijd en daarom heb ik nog niet geschreven over een leuk boek dat ik bij de bieb heb gevonden:




Ik wilde de kunst even afkijken en ik had wat maten nodig ivm plannen om van een heren- en damesblouse jurkjes voor de zomer te naaien en dit was precies wat ik zocht.

In het boek staat een patroontje voor verschillende rokjes, jurkjes, een (zonne)mutsje, broekjes, een jasje, wanten, een slaapzak maar ook slabbertjes en zelfs babyschoentjes. Allemaal simpele patronen die zelfs ik nog tot een goed eind kan brengen.
Helemaal leuk zijn de pagina's waarop uitgelegd staat wat je allemaal nog van gebruikte kleding kunt maken.
Met een beetje knip- en naaiwerk kun je voor een baby van ëén trui nog een broekje, een truitje, een rokje of muts en een haarband knippen en naaien. Op de pagina ernaast staat in een shirt met lange mouwen een overgooier met bijpassende legging (mouwen) en een haarband getekend. Je moet er maar even opkomen.

Van sokken en maillots kun je ook nog veel maken. De eerste tip; knip van een te korte maillot de voetjes af, even omzomen en je hebt een legging (Die tip had ik al eens gelezen ergens maar weer vergeten. Super idee voor die ene legging van Sarah die te kort is maar zoooh leuk is en past bij dat ene jurkje). De schrijfster legt ook uit hoe je van sokken en maillots knuffels kunt naaien (ook leuk om met wat oudere kinderen te doen als activiteit).

Ik kreeg een e-mail van de bieb dat ik het boekje alweer 3 weken in huis heb en dat het terug moest of verlengd moest worden (ik heb daarvoor een service ingesteld, daar betaal je wel voor maar het scheelt boete).
Verlengen dus! Ik ben er nog niet aan toegekomen. Ik heb nog wat naaiprojectjes liggen maar ik gun mezelf de tijd niet om lekker boven achter de machine te kruipen. Met Sarah een paar meter verder terwijl ze de laatste tijd zo kwakkelt ben je dan ook weer bang dat je je kleintje wakker maakt (al zitten er twee deuren tussen en vloek ik alleen binnensmonds als er iets fout gaat maar goed, wat in je kop zit...)

Bol.com reclameblok
Sinds gister staat er op mijn blog een lijstje van boeken die ik leuk (en nuttig) vindt, waaronder dit boek. Er komen er nog bij. Als een van jullie op deze boeken zou klikken en daarna binnen 5 dagen iets bij bol.com zou kopen zonder terug te gaan naar bol via een andere site, zoals google, dan krijg ik daar een commissie over. Ik heb alle andere reclame verwijderd omdat ik daarbij niet goed kon controleren wie er op mijn blog adverteerde, dit kan ik wel helemaal controleren. Ik verwacht niet dat het veel op gaat brengen maar ach...

"give away": Ter Stal kortingscoupon 15%, geldig tot 5 maart
Ik heb vorig weekend wat kleertjes voor Sarah gekocht bij Ter Stal (uitverkoop! vooruit gekocht, twee kledingstukken voor 5 euro) en meegedaan aan een actie. Nu heb ik een kortingsbon van 15% "gewonnen", geldig tot 5 maart. Ik heb even niks nodig, kan iemand die bon gebruiken?

Vrije vrijdag

Op vrijdag zijn we allebei vrij en worden meestal de huishoudelijke verplichtingen voldaan.

Vanmorgen mochten we eerst aantreden bij de diëtiste. Ik een beetje mokkend, met lichte vrees omdat ik het niet zo goed gedaan heb de afgelopen maand. Yeah, toch nog een kilo afgevallen!

We hadden daarna allebei trek in iets lekkers (logisch toch, als je van de dietiste af komt?). Een kant en klaar broodje kun je zo halen maar is zo duur dus op naar de super. Bij de kassa van Lidl schrok ik van wat ik moest afrekenen; meer dan 7 euro voor 4 italiaanse bollen, 30+ kaasplakken, filet american, cola, soepgroenten en bouillon?!
Al gauw had ik de oorzaak en de oplossingen gevonden. Zo stom hè, het zijn gewoon de basisdingen die ik heel goed weet; kaas koop je veeeel voordelig aan het stuk (bij een andere winkel) en kleine flesjes cola kosten een fortuin (koop ik de laatste tijd zodat ik me beter aan m'n dagelijks cola quotum kan houden). Het is erin geslopen de laatste tijd, die dingen die ik veel gemakkelijker, minder tijdrovend of handiger vond terwijl het met een beetje moeite ook anders kan.
Ik was ook wel even een beetje klaar met besparen en zuinig zijn, ik vond dat we ook wel eens een "break" verdiend hadden (consumindermoeheid??). Vervolgens kijk ik dan ook nog eens niet naar de prijs ook, die opgaat in het totale bedrag van weekboodschappen.
Stoute - slechte consumindervrouw!

Ik dacht er al over om toch weer een (electronisch) kasboek bij te gaan houden, omdat we niet helemaal lekker op budget lijken te zitten, nog een reden erbij dus.
In tijden dat ik het wel goed bijhoudt en zo zuinig mogelijk probeer te zijn kijk ik altijd thuis de kassabon na, ik zoek dan op wat de duurste dingen waren en of er dingen op staan die anders gekund hadden (of niet gehoeven hadden), ik heb vaak gemerkt dat ik daarvan wel leerde.

Deze maand zullen we zowieso rustig aan moeten doen; ik moet van KLM nog steeds mijn geld terug krijgen (was toegezegd dat het er binnen een week zou zijn en daar had ik dus ook rekening mee gehouden) en dankzij het UWV hebben we geen toegemoetkoming kosten kinderopvang gekregen, da's rond de 400 euro die we deze maand niet hebben. Ik los het zoveel mogelijk op door zuinig te zijn en probeer zoveel mogelijk van de spaarrekeningen af te blijven.

Els vroeg of ik wist hoeveel kleertjes je nodig hebt voor een kind, per maat. Daar denk ik eerlijk gezegd zelf ook nog over na.
Ik denk dat ik ervoor zorg dat ik voor ongeveer 10 dagen kleertjes heb. De ene dag is het wisselende voorstelling (3 keer omkleden), de andere dag kan ze gerust nog een dagje met een gedragen kledingstuk. Met 10 sets zou ik ongeveer uit moeten komen met de was (met een maatje groter als back-up voor nood). Omdat wij veel te luchten hangen, heb ik minder was van ons dus ik draai minder machines per week denk ik. Ik heb erop gegokt dat ik eens per week licht bont was en eens per week donker bont en dat het dan wel uitkomt.
Afhankelijk van het jaargetijde wil ik er nog een stuk of 2 a 3 vestjes/truitjes bij of  't shirtjes met lange mouw. Onder shirtjes met korte mouw kunnen weer rompers met lange mouw en van shirtjes met lange mouw zou ik ook nog weer een stukje af kunnen halen als wat ik in voorraad heb niet klopt met het weerbeeld.
Door haar groeicurve in het boekje van het consultatiebureau door te trekken denk ik dat ze deze zomer maat 86, hoogstens 92 zal dragen.
Toen ik zwanger was heb ik een lijstje gemaakt van wat ik had in alle maten, zodat ik wist wat ik nog bij moest kopen, bijhouden is toch weer vergeten en er is meer roze bijgekocht, waardoor ze wel erg veel kleertjes had in sommige maten.
Ik heb nu weer alles geteld in haar kast en opgeschreven in mijn agenda. Nu weet ik dat ik voor maat 86 alleen nog shirtjes met korte mouw en een leuk jurkje hoef te kopen of maken (ik turf streepjes van wat er is, * betekent dat er (ruim) voldoende is).
Volgens mij zou het moeten lukken zo maar misschien dat meer ervaren mama's nog tips hebben?

Ik heb straks trouwens nog een fijn huidhoudelijk klusje te doen. Gister kreeg ik even grote ogen toen ik dit in de tuin zag zitten:

Wauw, wat een mooi beest! Dat zie je niet vaak en zeker niet van zo dichtbij. Wat een gelukje.
Ik kon voor het raam gaan staan kijken en foto's maken en het beest bleef gewoon zitten. Sja... na een paar tellen zag ik wel waarom, e havik (is het waarschijnlijk, we hebben het op moeten zoeken) zat te eten van een verse prooi (ik denk een ekster)...híííííjuch! Horror!
De konijnen zaten tegen elkaar aangedrukt hyperventilerend in hun hok. Help!, een roofvogel in de tuin, aaaaaaah, vrouwtje, doe toch iets!
Gelukkig zaten ze veilig in hun hok maar de konijnen hebben nu dus kooi-arrest, tenzij we thuis zijn en er naast gaan zitten, dan mogen ze in de ren (met alleen tomaten/kersengaas erover).
Er komt nog een stevig nieuw hok met een roofvogelveilige ren eraan (die twee hooligans hebben hun hok weer opgevreten, het volgende hok krijgt meteen metalen profieletjes op alle knaagbare hoeken zodat we eens langer dan 2 jaar met een kooi doen).
Uiteindelijk schrok de havik en vloog hij weg toen ik iets verplaatste in de vensterbank om mijn camara er op te zetten.
Hoe ga ik dit subtiel omschrijven... nou err... mijn klusje bestaat dus uit inspectie van het plaats delict en eventueel begraven van het stoffelijk overschot dat niet is opgehaald door de dader. Oh, ik hoop echt dat ie nog terug is geweest en netjes z'n bordje leeg heeft gegeten.
Er wordt wel eens verwijtend gezegd dat mensen zeggen dat ze van de natuur houden maar de natuur niet te dichtbij willen hebben. Ja, vind je het gek!?

Hoera, ik ben een consuminderkind

Hoera ik ben een consuminderkind.
Vandaag draag ik een LVT-outfit (Leuk Voor Thuis), dat is een outfit van kleertjes die mama heeft gekregen voor mij die net een beetje te jongensachtig of net niet zo superduperleuk zijn, maar prima voor een dagje thuis.

Op andere (niet-thuis) dagen draag ik meer roze en paars en andere meisjeskleurtjes en krijg ik vaak complimentjes en oooh's en aaah's over mijn kleding, dat ik en mijn jurkje toch zo schattig zijn.

Dit is de favoriet in de familie, mijn roze/grijze jurk met pluche ballen, hij kostte ongeveer een euro bij de kringloopwinkel. Mama kocht er een Zebra*-legging bij en klaar. (*Zebra = Zeeman/ Wibra).

Mama vind het leuk om te winkelen voor kleertjes voor mij, bij Zebra en de kringloopwinkel, vooral in de uitverkoop, dan koopt ze het leukste in één of meerder maten vooruit, in haar agenda zit sinds kort zelfs een lijstje waarin ze kan zien wat ik nog nodig heb, dat riekt wel haast efficient. 

Mama schrikt soms een beetje van "normale" prijzen voor kinderkleding, (omdat ze die niet gewend is) maar ze raakt niet in paniek als ik m'n kleertjes vies of kapot maak (zou anders zijn als ik iets van 20/60 euro zo vies maak dat de vlek er misschien niet meer uit komt).

Ik heb ook super veel speelgoed, ik krijg zelfs elke drie weken nieuw speelgoed om mee te spelen, van de speel-o-theek. Als ik er mee uitgespeeld ben, wordt het opgeruimd, bij de speel-o-theek, niet op onze zolder en dat vind mama ook wel prettig ;-).

Die hele ton blokjes komt van de kringloop, daar speel ik heerlijk mee na één euro, een sopje en droogje. Verder heb ik veel speelgoed en spulletjes gekregen van andere kindjes, mensen weten dat mama daar haar neus niet voor optrekt en zo komt er geregeld wat aan. Ik heb nu genoeg speelgoed om een heel kinderdagverblijf te vermaken eigenlijk.

Papa en mama hebben voor mijn verjaardag na veel denken wat duurs gekocht, omdat ze toch gevoelig waren voor "dat dat zo hoorde", het was tenslotte mijn eerste verjaardag. Ze hebben hebben alweer spijt; die playmobile boerderij staat in twee andere varianten in hetzelfde thema bij de speel-o-theek.

Ik kijk graag naar "Hopla" (gratis op uitzending gemist) of een video'tje (met mate). Omdat iedereen z'n video's weg doet, is de keuze reuze bij de kringloop voor een habbekrats (videorecorders om af te spelen ook, die zijn 5 euro bij ons). Mama kan nu ook zonder schuldgevoel die vre-se-lijke Nijntje video wegdoen (na een paar keer dat irritante liedje gehoord te hebben, gezongen door zo'n irritant kinderstemmetje heb je het gevoel dat je kapot gaat van ellende, na nog een paar filmpjes wil je niets liever meer) en mama hoeft ook niet steeds hetzelfde flimpje te kijken met mij ;-). Op TV komt er ook gratis wel leuks hoor maar met uitzending gemist of video kan mama beter bepalen wanneer ik even iets kan/mag kijken.

Potjes kindervoeding en kindertoetjes krijg ik wel soms maar yeghh... bah, ik trek vaak een vies gezicht erbij. Geef mij maar mama's zelfgekookte eten en pure volle yoghurt. Oh ja, een een gewone rijstwafel of volkoren biscuitje zo af en toe.

Papa en mama sleuren mij nog wel eens mee naar een dierentuin of andere attraktie maar voor mij hoeft het niet per sé (nog niet). Mijn favoriete uitje is naar de kinderboerderij, als de kippen er maar zijn. Andere (gratis) uitjes zijn ook leuk, als er maar andere kindjes zijn om naar te kijken en zwaaien of als er maar iets interessant beweegt.

Ik ben dus eigenlijk een over-verwend kind, mijn kledingkast is bomvol, ik kom om in het speelgoed en leuke filmpjes en ik heb mijn eigen huistraiteur.

Maar vooral, omdat papa en mama niet zoveel tijd verspillen aan "snel een beetje hoger, haren langer mooier", hebben ze tijd om met mij te spelen en knuffelen en daar kun je al helemaal geen prijs op plakken...

vrekkenbroeken en autostoeltjes

Kapotte rits-rem

Ik zag gisterochtend mijn mans broek hangen en ik wilde jullie deze even niet onthouden:

 Zo beschermd manlief al tijden zijn eerbaarheid. De rem van de rits is stuk maar hij heeft een elastiekje aan z'n rits gefriemeld en dat elastiekje maakt ie dan weer aan z'n knoop vast. Het was mij niet echt opgevallen dus het werkt. Nou moest ik hem natuurlijk wel even plagen door te vragen of hij ook wel altijd een reserve elastiekje op zak had voor het geval deze zou klappen, ik zag hem denken....errrr..
Nou heb ik ooit gelezen, ik geloof in de Vrekkenkrant compleet uit de bieb, dat je ritsremmen ook weer kunt laten werken door gewoon met een tangetje even te knijpen aan weerszijde. Ik zal het toch maar eens voorstellen aan hem.
Manlief heeft a. geen zin om te winkelen, laat staan passen en b.wil ook al geen nieuwe broeken kopen omdat hij binnenkort een kleinere maat hoopt te hebben. Ik heb toch ook geen nieuwe broek gekocht en wat zwangerschapsbroeken voor thuis van zolder gehaald. Voor buitenshuis heb ik nog een nette zwarte, een jeans en een lelijke bruine broek, 't zou net moeten gaan...

Autostoeltjes

Ons een-ig meisje is inmiddels wel een beetje uit de maxi-cosi gegroeid. Zo'n ding zou dan goed moeten zijn tot 13kg. Ik zou niet graag het kind zien van 13 kg dat wbt lengte nog wel in de Maxi-cosi past, noch het moeten baren (gewicht bij 1 jaar gedeeld door 3 is ongeveer rond het geboortegewicht, zegt men, auauwuw).

Ik zat dus al een tijdje op Markplaats te azen op tweedehands autostoeltjes. Deze week keek ik weer eens en toen had ik beet: een stoeltje (Maxi Cosi Priori) voor 20 euro en vandaag eentje voor 15 euro. Van de eerste was de bekleding verschoten en versleten, die ben ik opnieuw aan het bekleden met die zwarte broek waar ik uit geknapt ben. Is die dikke kont van mij nog ergens goed voor, de stof van een voor- of achterpand van de pijp is breed genoeg voor het middenstuk en ik denk dat ik met nog een pand wel de zijkanten kan doen. Ik ga ook nog 2 badstof aankleedkussen hoezen hergebruiken of een ander stukje stof en dan heb ik voor 35 euro, een kapotte broek en wat draad twee autostoeltjes (excl moeite, het wordt nog wat hoor....)

Ik vond hier inspiratie over het opnieuw bekleden van een autostoeltje en de schrijfster van deze blog heeft weer hier gekeken.
Leuk! Die stofjes! Die van mij worden wat saaier maar ach.. meestal doet ons meisje bijna meteen haar oogjes dicht als we in de auto stappen.

P.S. update: de bekleding van het stoeltje van 15 euro is nog prima, schoon en heel dus dat scheelt me één broekspijp en heel wat moeite ;;-). Even door de machine heen met een beetje Dettol erbij en klaar.
Ik denk dat ik maar een handeltje begin in Maxi Cosi's. Je koopt gewoon een oudere Maxi Cosi voor ten hoogste 15 euro op Marktplaats, je koopt de nieuwste bekleding voor 60 euro los en dan heb je precies hetzelfde als wat in de winkel staat voor rond de 200 euro. Of je maakt zelf een nieuwe bekleding met een lapje van 1 meter hele leuke stof en wat band en dan is het nog design, exclusief, limited edition of hoe je het ook wil noemen ook nog.
Ik snap dat nou niet helemaal, dat iemand een helemaal nieuw autostoeltje koopt omdat het hoesje nieuw is en mensen dan kunnen zien dat je de laatste, nieuwste en duurste hebt gekocht, blèh.(ik hoorde van een familielid ook dat ze het te veel gedoe vond om de bekleding even los te halen, in plaats van even wassen verkocht ze het op internet en dan werd er weer een nieuwe, schone gekocht voor het volgende kind)  Rare lui, die Nederlanders..

Bespaard de afgelopen week

- ik heb sinds kort een nieuwe routine: aan het eind van de dag pak ik de bezem (ja, eindelijk eentje gevonden, het is alleen toch een gewone kamerbezem geworden) en veeg ik het speelgoed de ene kant op (de speelmat op) en vervolgens laat ik de bezem een stukje zakken en veeg ik de rest van de kamer even aan de andere kant op. Bespaart stofzuigerbeurten en dus energie en ik ben sneller klaar dan met stofzuigen ook nog.

- van een tweede, derde of misschien wel vierdehands pyamaatje van Sarah (gekregen van een vriendin) was het elastiek "op" maar verder was ie nog prima en schattig. Ik dacht dat 't nog ging, tot ze door de kamer kroop met haar broek op haar enkels. Pyamaatje was zo zelf gerepareerd. Klein stukje open getornd, stukje elastiek (Zeeman) afgeknipt en aan een kleine veiligheidspeld, even rond, knoopje in het elastiek, paar steekjes en klaar. 5 minuten werk en een nieuwe pyama uitgespaard.

- man's kentekenbewijs deel overschrijving binnen 5 minuten terug gevonden door plattegrond van "wat waar staat op zolder".
Manlief had al overal gezocht, ook op zolder en wilde alle papieren opnieuw aan gaan vragen (kost geloof ik 50 euri's). Toen ie mij vertelde dat het in een licht blauwe map zat en dat hij twijffelde of die nog wel in huis was, of dat ie die weg had gedaan, wist ik dat de map nog in huis moet zijn. Toen ik me die map voor de geest haalde wist ik dat die nog prima was de laatste keer dat ik hem zag, die zouden we dus nooit weggegooid hebben (als hij geleegd was) in dit huishouden, die zou zeker hergebruikt zijn en dat was ie niet dus de map moest er gewoon nog zijn, met inhoud. Op de plattegrond stond een vakje "oude admin. M - uitzoeken" en daar stonden drie dozen met mijn man's voormalige soort van Chinese administratie (dat is alles in een (schoen)doos gooien en gaan grabbelen als je iets nodig hebt). Ik ben ooit mijn leven gaan beteren na het lezen van een boek over opruimen, daar stond in dat het ook loont om op te ruimen, okee, ze hadden dus gelijk.

- Voor de APK even rond de auto gelopen en verlichting gecontroleerd, zelf vervangen waar nodig. Ik controleer ze regelmatig hoor maar het is me al twee keer gebeurd dat ik net weer een kapot lampje over het hoofd had gezien en dat er een nieuw lampje, incl. arbeidskosten, op de rekening stond.

- kleertjes voor Sarah in de volgende maat gekocht bij Zeeman, Wibra en op Marktplaats. Who gives a ....? Iedereen die ziet dat het van de Zeeman of Wibra komt, winkelt daar zelf ook! Er zijn winkels genoeg waar je kleding kunt kopen van dezelfde kwaliteit maar dan een stuk(je) duurder, dat vind ik nou zonde.

Een vriendin van me liet me gister trots weten dat ze alle cadeautjes voor 5 december al zo goed als rond heeft, alles via Marktplaats. Dingen die nieuw wel 80 tot 100 euro kosten, heeft zij voor een prikkie (5-7,50 euro) maar dan moet ik er wel bij zeggen dat ze een soort Marktplaats-godheid is, ze is er zo goed in.
Ze hebben drie kinderen en weinig inkomen. Ze is al vroeg begonnen om de stormloop voor te zijn en ze heeft uitgevonden dat mensen in het noorden van Nederland minder vragen voor artikelen (heeft misschien iets te maken met bevolkingsdichtheid) dan in het zuiden. Toen zat ze nog met de verzendkosten. Toen haar man beleefd op het werk vroeg of hij misschien wat naar het antwoordnummer mocht laten sturen (dat deden collega's al) van het bedrijf zei het hoofd postkamer dat hij het heel netjes vond dat hij het tenminste vroeg, de rest deed het stiekem, hij mocht zoveel laten komen als hij wilde. Ik denk niet dat ik dat nou gedaan zou hebben (toch op kosten van je werkgever) maar misschien ben ik weer veel ste braaf.

- babyvoeding zelf maken en invriezen. Ik heb het idee dat de eisen aan de kindervoeding lager worden naarmate kinderen ouder worden. Het voordelige merk dat ik altijd kocht, is nu echt bocht dus ik ben in de supermarkt eens etiketten gaan vergelijken. Duurdere merken waren toch een stukje beter maar wel duurder dus dat spoorde aan om te zorgen dat er voldoende in de vriezer ligt zodat ik geen potjes nodig heb (op ma en woe eet zij apart en eet ik later met mijn man, de rest van de week zoveel mogelijk gewoon met de pot mee). Heerlijk om te zien hoe je kind (vr)eet en zichtbaar geniet van je zelfgemaakte eten. Misschien meen ik het maar om mijn eigen ego te strelen maar ik meen echt dat de mondhoeken toch een stukje hoger staan bij mijn eten ipv een potje. Wat ik heel handig vind is diepvrieserwtjes of spinazi deelblokjes (achtergehouden van maaltijd) in de vriezer met een klein vriezerbakje rijst of aardappel erbij, ben je zo klaar en je kunt iets meer groenten erbij kiepen als je denkt dat de kleine veel honger heeft. Vlees bak of kook ik en maak ik klein, vervolgens gaat het in ijsblokbakjes (als ik het bakje weer nodig heb, maak ik het leeg en stop ik de vleesklontjes in een zakje (vaak doe ik dat eigenlijk al als het goed ingevroren is, dan hoef ik maar een keer met koude vingers die klontjes uit de vormpjes te persen en beuken). Sarah is gek op "risotto" (rijst, erwtjes, kaas en een beetje boter). Ik vries ook tomatenblokjes in in kleine bakjes, met rijst of pasta erbij en misschien nog een klein beetje van een of andere groente en/of wat vleesklontjes en wat boter vind Sarah het weer prima en eet ze het gulzig op.
Ik weet niet of dit bij alle kinderen zo werkt by the way, misschien heeft mijn kind aparte smaakpappilen, ik hoor ook van ouders dat kinderen het vertikken iets anders te eten dan potjes. Ik heb die van mij opgevoed met veel zelfgemaakt en weinig suikers, met chocolade of zoete kinderdingetjes maak je haar niet blij meestal. Ze wil liever yoghurt zonder iets erin en een soepstengel ipv een of ander kinderkoekje (al had ik via de post een "fruitreepje" gekregen wat ik zelf niet te pruimen vond maar dat lustte ze dan wel weer).

- levensduur van de douchegel en shampoo verlengd met water en douchbeurt hier en daar ingekort met een eierwekkertje.

 - het droogrek weer trouw in gebruik genomen (laatste tijd veel in de droger gegooid uit vermoeidheid en luiheid).

- zelf neusdruppels gemaakt (glazen flesje en druppelaar uitkoken, een theelepeltje zout oplossen in een glas water en klaar) en ik ben nu bezig om hoestdrank te maken (zie tijdstip; kon niet meer slapen van het hoesten en de keelpijn) en terwijl ik wacht, kan ik mooi even zeveren hier. Ik kan het recept niet meer terugvinden maar ik moet een ui trekken in water en later gaat er honing bij. Het moet nu even koken en dan zet ik de pan in de magnetron, zodat het verder kan stoven en trekken (soort van hooikist). Morgenvroeg zeef ik het wel en doe ik er honing bij (ja, 't lijkt mij ook niet lekker maar ik ben enigzins wanhopig). Ik heb ook al gestoomd met kamille thee en kamille thee met honing gedronken, weinig effect. De tip om een lepeltje honing zo lang mogelijk in je mond te houden heeft wel geholpen, het heeft m'n keelpijn verzacht en het lijkt ook de hoest te dempen, hàààààh, gelukkig, ik denk dat ik nu nog wel even kan slapen.

P.S..... sh..!, ui+water is te ver in gekookt, veeel ste ver (neus zit blijkbaar erg verstopt). Keuken ruikt nu nogal aangebrand en uiwater is onbruikbaar. Ik ga het in de magnetron proberen, lijkt me een veiligere optie en dan kan ik over een paar minuten gaan slapen.

Wasbare luiers huren om te proberen

Ik was het van plan toen ik zwanger was maar wijs door inzicht in mijn ik had ik bedacht dat ik misschien niet zo geschikt was voor wasbare luiers, zeker niet met een baby erbij.

Ik ben al blij als ik de "normale" was enigzins bij kan houden. Manlief en ik zijn beide niet bepaald genetisch begiftigd met een talent-voor-huishouden-gen (schoonmoeder beschouwd het openen van een paar ramen als "afstoffen" om de ernst van de situatie maar even duidelijk te maken).

Toch heb ik vandaag een huurpakket wasbare luiers besteld (zoek op "wasbare luiers huren" en je vindt van alles). Er kunnen twee dingen gebeuren: het wordt helemaal niks omdat ik steeds geen schone luiers heb en alsnog wegwerpluiers om ons kleintje heen plak ofwel: ik krijg hierdoor eindelijk dat laatste zetje waardoor mijn was Dobbelsteen-goed bijgehouden wordt voortaan omdat ik toch echt luiers moet wassen.
In ieder geval gaat het hele zaakje na 4 weken weer terug naar de afzender en dan kan ik beslissen of ik wasbare luiers ga kopen (nieuw of tweedehands).
Ik betaal er 10 euro per week huur voor, plus twee keer verzendkosten en een pak inleggers van nog geen 5 euro. Dat vind ik wel interessant genoeg. Ik ben benieuwd hoe het mij gaat bevallen en nog belangrijker, hoe het Sarah gaat bevallen. Sarah krijgt van veel merken luiers uitslag. Ik hou jullie op de hoogte.

Ik heb ook een voordelige manier gevonden om je huis geschilderd te krijgen.
Manlief was al bezig geweest maar na de eerste laag was er een errr.. hele lange tijd niets gebeurd (de afplaktape begon van de ruiten te vallen, zo lang, het was van een goed merk...). Ik was die tape op de ruiten en lelijke kozijnen goed beu dus een paar straten verder lokte ik een schilder van de ladder voor een prijsopgave. Het zou 750 euro kosten maar ja, het moest echt gebeuren. Wat denk je? Afgelopen weekend is ons huis geschilderd, door mijn man...
De prijs was redelijk maar het was wel erg veel, ineens sloeg de zin toe om de ladder op te gaan. Ik ga binnenkort een prijsopgave vragen voor de woestenij achter ons huis (door anderen gebruikt als tuin)!
Ik had trouwens ook zelf wel kunnen schilderen als het zo nodig moest, hoor ik jullie denken. Beneden had ik het wel gekund, een huishoudtrapje ga ik ook nog wel op maar sinds mijn knie het 20 meter boven de grond begaf (nadat ik ook al een keer uit een boom was komen vallen als een rijp appeltje, wat me de bijnaam "Bokita" heeft opgeleverd) laat ik lange ladders graag aan anderen over, desnoods betaald!

babygebabbel

Hallo, hier weer een berichtje van bespaarbaby Minipenny!

Ik heb een nieuw spelletje met mama, ik ga in mijn stoeltje zitten stuiteren, wiebelen, slingeren, grijpen, lachen en gillen en dan moet mama proberen om het lepeltje met mijn eten nog in mijn mondje te krijgen, zoals je hier ziet, heb ik gewonnen gister.
Ik ben dol op geluidjes nu, mama hoort het toch niet meer, haar trommelvliezen zijn al dagen geleden in staking gegaan door de overbelasting.

Ik eet al heel goed en mama hoeft niet meer alles wat ze maakt zo fijn te pureren. Het was even wennen, dat kauwen, maar nu ik het door heb vind ik het wel leuk. Zo heel af en toe krijg ik 's avonds "fastfood" uit een potje, eigenlijk bijna alleen als we niet thuis zijn, dat vind mama veiliger dan eten voor mij meenemen in een koeltasje zegt ze.

Er is niets dat ik niet lust maar vooral van boontjes ga ik heel blij zingen aan tafel, daar wordt ik zo blij van! Ik ben nu al zo'n grote meid dat ik al kleine stukjes boon zelf mag kauwen van mama.

Wat ik ook heel lekker vind, en mama super makkelijk, is rijst met tomaat met soms een beetje kaas of een half ijsklontje gehakt. Mama pureert een blik gepelde tomaten een beetje en vriest dat in en ze kookt wat witte rijst voor mij en vriest dat ook in in ijsblokjesvormpjes. Da's ook wel een stukje voordeliger (circa 0,15) dan 0,75 (Bonbebe) of 1,29 (Olvarit buiten reclame) per maaltijd en mama weet precies wat erin zit.

Soms krijg ik er ook een blokje courgette erbij (meteen even gestoomd boven de rijst) vind ik helemaal lekker bij de tomaat. Ook lekker vind ik boontjes-tomaat-wortel en aardappel, een soort stoofschotel. Ook heel makkelijk voor mama en lekker voor mij is een beetje diepvrieserwtjes in de magnetron met wat water gaar maken, paar ijsblokjes rijst er meteen bij en wat kaas erover (risotto), hmmmm...

Mijn fruithap maakt mama ook nog steeds zelf, 2 tot 3 stuks fruit schilt, pelt en snijdt ze dan, dan gaat het in de blender en daar eet ik twee dagen van dus de andere dag hoeft ze niks te doen.

Weet je wat ik ook super lekker vind? Yoghurt! Gewoon puur, the real deal, gewoon uit een pak. Ik heb een keertje zo'n mug-toetje gehad op bezoek ergens, da's toch a. te weinig (75ml wordt aanbevolen), b.hartstikke duur, c. suikerig en d. zonde van al die verpakking?

Ik eet kortom veel gezonder dan papa en mama (eten geen fruit, geen ongezoete yoghurt, etc), mama wou dat zij ook beter had leren eten vroeger maar binnenkort ben ik oud genoeg om dingen op te merken en na nog een tijdje om vragen te stellen dus papa en mama moeten ook maar snel beter leren eten, anders is het wel heel hypocriet en een slecht voorbeeld.

Vanaf deze week eet ik 5 dagen per week zoveel mogelijk met de pot mee, hoeft mama ook niet meer zoveel in te vriezen en eet ik nog verser.
Mama houdt gewoon een beetje rekening met wat ze kookt en doet er later zout en kruiden bij enzo. Als papa werkt dan eet ik alleen met mama maar als ik van het kinderdagverblijf kom ben ik moe en mama is dan net uit haar werk, dan krijg ik snel iets uit de vriezer en ga ik daarna naar bed, papa en mama eten dan later samen. Zo heeft mama mooi haar tijd een beetje verdeeld tussen papa en mij met het avondeten, 2 avonden eet ik "alleen", 2 avonden eet papa alleen en de rest eten we samen.

Dit weekend is het feest, papa is jarig. Mama had zelf een hele mooie taart willen maken voor papa, ze heeft al van zoveel meiden gehoord dat het leuk is om te doen en dat het best meevalt maar ja, mama hinkepinkt zondag misschien nog steeds wel rond op 1 been of 4 (inclusief krukken) dus mama is al blij als ze de verjaardagsvisite goed kan verzorgen. Op mijn verjaardag gaat ze voor mij een taart van Dribbel maken heeft ze gezegd, heeft ze ook nog wat maandjes om te oefenen.

Afgelopen weekend waren onze konijntjes jarig en ze kregen van mama konijnentaart van sla, wortel, appel en witlof met een stukje brood. Silke werd 2 en kreeg dus twee wortelkaarsjes. Van Norman weten we niet wanneer hij jarig is dus we vieren het maar tegelijk.

Hopelijk kunnen we zondag ook vieren dat we wereldkampioen zijn geworden, het zou toch wel heeeeel gaaaaf zijn!!

Hoe dan ook, dan wordt ik eindelijk niet meer wakker gevuufd (vuvuzela) 's middags door de buurjongens of wakker van aso's die om half 12 's avonds ineens met voetbalmuziek voluit en luid toeterend nog even bij de buren op bezoek komen om te vieren dat we gewonnen hebben, daar moet ik zo van huilen. Mama was gister best wel een beetje pissig toen ze half bijgekomen was van de schrik maar van de buurvrouw mocht ze niet zeiken omdat papa en mama ook al over de katten zeikten (nou, dat doen we dus nooit tegen de buren maar papa zegt wel eens iets in de tuin of stuift naar buiten als ie er eentje ziet en mama had al het idee dat de buuf zich daarom zo nuffig en zuur tegen ons gedroeg tijdens het buurtfeestje en had papa al voor de tigste keer op z'n kop gegeven over dat kattengezeur om geen mot te krijgen met de buren (papa haat katten, mama vindt ze heel leuk en lief (en mist haar oude kater soms nog steeds), zo lang ze hun pootjes en poepjes maar thuis houden). Papa mag nu heerlijk zeiken en klagen wat ie wil dus, aangezien het de buren blijkbaar ontbreekt aan beschaafdheid en respect.)

Recycle Sewing: van hemdsmouw tot baby broekje

Ons lieftallig model showt hier haar nieuwe zomerbroekje, made by mama van de mouwen van een gedateerde blouse met vlek.

Men neme hiervoor:

*een dames- of herenblouse
*een patroon van een simpel kinderbroekje uit de Knippie (zie leeszaal bibliotheek) Even het patroontje kopieren of overtrekken op patroonpapier (<- "patroonpapier" = gratis bij sommige schoenen of bloemboeketten). Het gaat met name om het kruis en ongeveer de maat, de stof wil of moet je toch misschien korter of minder breed maken.

*naald en draad

*onderbroeken elastiek (Zeeman) en een klein veiligheidsspeldje om het elastiek door het tunneltje te halen

*2 uurtjes tijd als je een beginneling bent zoals ik

En dan niet zoals ik weer eens aan de verkeerde kant gaan zitten stikken (meteen met een goede stevige steek, twee keer, krijg je het zeker bijna of helemaal niet losgetornd), je hebt al weinig marge (oeps). Ik dacht dat het daardoor al niet veel meer zou worden dus ik heb er boven geen beleg op gemaakt voor het tunneltje v/h taille elastiek (mijn lieve levende paspop lag te slapen en ik moest het natuurlijk zo nodig afmaken ipv tussendoor even te passen), anders was het nog iets beter gelukt.

Van het bovenste deel van de mouw ga ik nog een 7/8 broekje naaien en van de voor- en achterpanden een jurkje en een hempje.

Ik heb ook nog een paarse oude blouse van papa klaarliggen, daar ga ik ook nog een of twee broekjes van maken. Het viel me laatst op dat ze eigenlijk een dun, paars broekje zou moeten hebben voor de zomer, lekker dun en het past goed bij veel shirtjes die ze heeft. Ik hoop dat ik ook nog genoeg stof heb om zonnehoedjes in beide kleuren te maken.

Even een buggy boeken

Gelukkig ben ik klaar met het boeken van de vakantie, ik ben blij dat het geregeld is. We zitten nu in de buurt van Zeveren, Poesele en een stuk daaronder Aarsele (sorry hoor, ik kon het niet laten, ik zat gister op de kaart te kijken wat er zoal in de buurt lag en het viel me zo op), dat ligt in de buurt van Gent allemaal. We zitten niet ver van Brussel (waar een bierbrouwerijmuseum schijnt te zijn maar ik geloof ook een museum met Egyptische artikelen, dat wordt opsplitsen of een drukke dag), Bokrijk, de Belgische kust, Lille en nog heel veel leuke plaatsjes en bezienswaardigheden. Het is een rustige en groene camping en er is natuur en een kasteel op loopafstand, ideale combi dus. We hebben er al veel zin in.

Misschien gaan we dus nog wel een dagje naar de kust, ik moest daarom aan dit melig filmpje denken dat ik ooit op de Belgische TV heb gezien, we lagen helemaal dubbel dus ik wilde het even delen ter vermaak: http://www.youtube.com/watch?v=7_zo8SlDsQM

Manlief wilde het kleine koelkastje maar even meenemen op vakantie, handig, toch? Vast wel handig ter plaatse maar echt niet nodig, we hebben een koelbox en op de camping kun je gratis elementen invriezen (scheelt bovendien ruimte in de auto, met een beetje puzzelen passen de konijnen er dan weer bij, kunnen die ook gezellig weer mee op vakantie en het scheelt oppaskosten).

We wilden toch maar ook vroeg of laat eens een buggy kopen, eentje met 5 standen (van zit tot lig) en die aan de fiets mee kan (liefst ook met boodschappen mandje onderin). We hebben een fijne wandelwagen maar in mijn autootje en achterop de fiets is het wat minder handig allemaal. Op Marktplaats maar eens wat gezocht, poeh nou, wat een prijzen nog voor "een buggy voor erbij" met onze wensen.
Nieuw kunnen die dingen blijkbaar wel tot 800 euro kosten. Duh! Voor wat metaal en stof??!! Ik krijg zo het idee dat er ook een hele markt is voor mensen die ook de kinderwagen als statussymbool zien. Mij kan het persoonlijk niet zo boeien. Het gaat er toch om wat er IN de wagen zit?
Enfin, al snel had ik wat moois gevonden dat precies aan onze wensen voldoet en dan is het nog een nieuwe ook.
Volgende week gaan we de buggy ophalen bij het magazijn in Rotterdam en dan maken we er een leuk dagje uit van (was goedkoper dan de bezorgkosten en ik wil het even zien). Twee vliegen in een klap.

Ik heb even wat gegoogled, het schijnt op een dure buggy te lijken en ik zag op de site meer dingen waarvan ik dacht dat het gekopieerd was van duurdere merken (stokke kinderstoel bijvoorbeeld) maar dan veel goedkoper http://www.bebeqo.nl/. Een buggy vinden en boeken was echt een stuk makkelijker dan die vakantie!

Vanmiddag heb ik een dienst op de Speel-o-theek (en morgenvroeg ook, denk dat ik maar een matrasje meeneem) en kan ik daarvoor of erna nog mooi even kijken naar handige reisgidsen. Die koop ik eigenlijk nooit, die leen ik altijd van de bieb.
Ik heb net met een kloppend hart ingelogd op onze biebpassen om te kijken naar de openstaande boetes, ik wist dat het niet goed was. De totale schade is wel behoorlijk groot, Sarah heeft 9,15 open staan en ik 3,30. Dat is alles behalve consuminderen. Hè, die kinderen toch, ik heb toch zo vaak tegen Sarah gezegd dat ze haar boeken moest inleveren maar ja, druk met oefenen met draaien en graaien.... kinderen....;-)

Egyptologie, megaspeelkleed en tuin(kamperen)

De Saqqara-dag van afgelopen zaterdag was erg de moeite waard. Waarschijnlijk zijn niet veel van jullie enorm geboeid door Egyptologie (zoals ik) maar mocht er iemand zijn; ik moet m'n aantekeningen nog even uitwerken (zodat ik over een paar jaar nog iets snap van m'n krabbels), als je er interesse in hebt, mail maar even. Ik heb me luxe daarheen laten rijden (trein) en ook nog lekker gelunched bij de Botanische tuinen, verwendagje dus!


Ik heb vorige week voor Sarah een megaspeelkleed in de woonkamer gemaakt. Ze was zo aan het oefenen met draaien en rollen en in de box draaide ze zich tussen de spijltjes (weeeeeeeeh) en van de babygym rolde ze af en een vloer komt hard aan op je achterhoofdje als je nog niet de totale controle hebt over het terugdraaien op je rug. Daarbij zat ze ook regelmatig akelig dicht bij de scherpe en harde verwarming. Ik heb ons "oude" tweepersoonsdekbed van zolder gehaald. In de campingboxen viste ik zo'n stevige tentstokknijper op (om dekbed aan verwarming te klemmen) en in de keukenla een elastiekje (dekbed om thermostaatknop vastgemaakt) et voila! En Sarah kan nu rollen en rollen en rollen en spelen wat ze wil (sinds gister rolt ze ook er alweer naast, ik denk het startsein van de grote ontdekkingsexpeditie die de komende jaren door onze woonkamer en de rest van het huis zal trekken).

De buurkat(ten) die steeds in m'n voortuin z'n behoefte doet begint te slim te worden verdorie. Mijn kwakende eend met bewegingssensor lag vanmorgen met z'n gezicht in het zand (de eend hielp overigens wel, zo af en toe hoor ik de eend en als ik dan ga kijken is de kat al weg aan het sprinten). De vijand is afgelopen nacht dus van achter genaderd, heeft de eend omgegooid en is toen triomfantelijk een drolletje gaan draaien. Grrrrrr....





Dit weekend heeft Mr.Penny ons grasveldje wat opgeknapt en wat nieuw gras gezaaid. We hadden nog een erg oude en erg roestige grasschaar die het nog prima doet. Ik moest toevallig toch nog een boodschap halen en heb meteen goedkope cola meegenomen om de grasschaar in te ontroesten, het is aardig gelukt.














Wil er trouwens nog iemand een kopje muntthee? Wij hebben meer dan genoeg. Tuintip: zet munt en citroenmelisse in een emmer of bak in de tuin, anders kun je binnen een jaar een theehandeltje beginnen.












Leuk, jullie reacties op het tuinkamperen!
Daarover slecht nieuws: ik heb even zitten google-en om het uit te zoeken en ik vrees dat er toch weinig hoop is voor kampeergasten in de tuin. Misschien is er hier en daar nog een gemeente te vinden die het nog niet geregeld heeft in de Algemeen Plaatselijke Verordening (sinds het vervallen van de landelijke kampeerregels, WOR, is het noodzakelijk dit lokaal te regelen)
In die van mijn gemeente staat het volgende, en waarschijnlijk is deze tekst wel ingefluisterd via de VNG (Vereniging van Nederlandse Gemeenten) dus hij zal in veel gemeenten wel hetzelfde luiden:

1. Het is verboden ten behoeve van recreatief nachtverblijf kampeermiddelen te plaatsen of geplaatst te houden buiten een kampeerterrein dat als zodanig in het bestemmingsplan is bestemd of mede bestemd.
2. Het verbod geldt niet voor het plaatsen van kampeermiddelen voor eigen gebruik door de rechthebbende op een terrein.
3. Het college kan ontheffing verlenen van het verbod in het eerste lid.
4. Onverminderd het bepaalde in artikel 1:8 kan de ontheffing worden geweigerd in het belang van:
a. de bescherming van natuur en landschap;
b. de bescherming van een dorpsgezicht.

Zo'n ontheffing, daar zou ik dan weer niet voor gaan, dan heb je denk ik meteen de belastingdienst in je nek als je die aanvraagt voor een langere periode ivm (neven)inkomsten.

Het is te snappen waarom deze regels ontstaan maar 't is wel jammer, als je toch een kennis 2 weekjes te gast wil hebben in je tuin, je zou zeggen, het is jouw tuin en jouw verantwoordelijkheid als ze overlast veroorzaken. Helaas, degenen voor u hebben het helaas al verpest voor de rest. (Het schijnt dat er bijvoorbeeld in Reusel veel problemen zijn geweest met jonge wandelende drankorgels die kampeerden bij boeren in de tuin, ja, dan noem je ook iets... Reusel (ik ben daar in de buurt opgegroeid dus ik ken het ;-) ))