van 2013 naar 2014

Nog een paar uurtjes en 2013 zit er weer op.

Wij wensen jullie een super gelukkig, gezond en goed 2014.

Mocht het toch even niet zo gaan zoals je wilt, bedenk je dan: na regen, komt altijd weer zonneschijn

Wij gaan een beetje een spannende jaarswisseling in: Ienimini is behoorlijk ziek, als ze nog iets zieker wordt, moeten we gaan bellen en zou ze zelfs naar het ziekenhuis gestuurd kunnen worden. 

Ik blijf dus nuchter voor de zekerheid; ik neem de eerste "shift" als ze naar de huisartsenpost of het ziekenhuis moet, MrPenny blijft dan bij Minipenny.
Na de antibiotica en paracetamol vind ik haar nu wel iets beter dus ik denk en hoop dat het allemaal wel mee gaat vallen.

Hebben jullie al nagedacht over jullie goede voornemens voor 2014? 
Ik ben er wel mee bezig geweest; ik wil me gaan focussen op gezin, gezondheid en geluk in 2014. In Excel had ik het begin gemaakt om alle plannen voor alle plannen te plannen :-). Ben ermee gestopt, het was te veel van het goede. Het lijkt me beter om me elke dag af te vragen: past wat ik vandaag heb gedaan bij mijn belangrijkste focuspunten?

Misschien ga ik toch nog verder met dat Excelletje maar dan ga ik die wel anders beginnen. Dan ga ik eerst kijken: wat gaat er al goed en wil ik zo blijven doen, waar kan het nog iets beter?

Het is geen wonder dat goede voornemens zo moeilijk zijn om vol te houden als je alleen kijkt naar wat er niet goed gaat. Het lijkt me beter om eerst uit te gaan van het positieve en niet jezelf alleen maar op je kop te geven.

Voordelig af en toe met de trein reizen

Vanavond ga ik naar de film met mijn zus. We geven elkaar niets meer voor onze verjaardagen maar gaan in plaats daarvan een keer per jaar iets leuks doen samen (cabaret, musical, bioscoopje).
Zij woont nog in Brabant en dus ga ik een uurtje treinen.
Een dagretour kost  € 28,20 en ik reis bijna nooit meer met de trein dus ik heb geen kortingskaart meer. Wel zijn geregeld dagkaarten te koop bij Kruidvat, Hema, AH en aanverwante artikelen waar ik wel eens gebruik van maak.
Toen ik googlede op "dagkaart NS", bleken er diverse websites te zijn waar je op terug kunt vinden welke acties lopen. Helaas bleken er geen dagkaarten te koop te zijn op dit moment.

Toch vond ik hier nog een even goede optie voor mij; een dagretour voor 18 euro (incl koffie/cappu/thee met gevulde koek) via een actie.
Ik moest wel toestemming geven dat mijn naam in een krant afgedrukt mocht worden bleek, anders kon ik niet bestellen. Als achternaam vulde ik daar in "Dachthetniet". Op het uiteindelijke e-ticket dat ik bij NS kon kopen staat wel mijn eigen naam.

€ 10,20 bespaard en geen treinkaartje meer aan hoeven schaffen op het station in de kou, prima deal!

Klaar met Kerst

Ik geloof dat ik altijd carnaval leuker zal blijven vinden dan Kerstmis ;-). Het ligt niet aan Kerst, het ligt aan mij maar ik ben blij dat het over is eigenlijk.

 Eerste Kerstdag kwam mijn schoonfamilie gourmetten. De brownies en het gourmet waren lekker maar enorm gezellig was het niet. (Laat maar, heel verhaal, ik kan mijn energie beter in positieve dingen steken.)

Als toetje hadden we wel een lekkere pavlova naar een recept van Ramon Beuk (website van de Lidl dus ;-)) en Nigella Lawson. Echt een aanrader.
Ik heb alleen wel vier pogingen moeten doen om de caramel goed te maken maar dat is altijd een probleem bij mij. Zonder caramel kan ook.
Nigella Lawson zag ik toevallig op TV, vooral gekeken om me te verbazen over de acteerprestaties van Lawson. Ze kon zo mooi, genietend van het uitzicht en gelukzalig in de camera lachen alsof er niets naars was gebeurd het afgelopen jaar. (Okee, ik geloof nu wel dat ze niet alleen dingen bereidt om in haar mond te stoppen maar ook voor haar neus ;-))

Tweede Kerstdag zijn we naar een levende kerststal geweest waar ook kinderactiviteiten waren.
De meeste mensen waren wel gekleed op het bos maar een enkel jong meisje kwam in kerstoutfit. Vooral een meisje op 7 centimeter hoge suède hakken, met studs, als Bambi door het weiland wankelend, bibberend in haar dunne panty, waarvan je aan haar gezicht kon aflezen dat ze niet bepaald de kerstgedachte in haar hoofd had, werkte op onze lachspieren.
Zo ben ik ook geweest vroeger, ach, dan zal ik ook wel mensen aan het lachen hebben gemaakt, mooi zo ;-).
Minipenny zette zich na het knutselen toch nog over haar angst heen en wilde toch op het paardje rijden. Ik was heel trots op haar en genoot van haar op dat paardje. Ze zat helemaal trots te stralen.
Mijn diner voor tweede kerstdag heb ik iets simpeler gemaakt (ook door gebrek aan rode wijn voor stoofpeertjes en cranberrysaus) en we aten gewoon op placemats ipv het damast. Ik was wel even klaar met moeilijk doen.

Ik probeerde nog een leuke, mooie kerstfoto te maken van mijn twee engeltjes:

Maar met veel gegiechel van de dames en "wohoow-wooh-aah!", schoof en kieperde Ienimini zo van de schoot van grote zus af:

Waarop grote zus er maar gezellig bij kroop (en even later klaagde omdat kleine zus aan haar haar had getrokken en dus niet lief was, waarop gehuil van Ienimini omdat zuslief te hard op haar leunde om overeind te komen).

Vervolgens was het niet meer mogelijk om normaal en kerstachtig te glimlachen maar moest de mond wijd open terwijl Ienimini ging gymnastieken:

Nou ja, het was kerst, ze hadden iets aan wat op elkaar leek en ze hadden het leuk. Tot zover de poging tot een mooie Kerstfoto. Ik vind het goed zo.

Had ik al verteld dat je voor het perfecte plaatje je kunt wenden tot vele tijdschriften maar niet tot mijn blog? ;-) ;-). Ik doe daar niet aan mee.

Fijne Kerst!

Wij wensen jullie allemaal een hele fijne en gezellige Kerst, we hopen dat 2014 jullie veel moois, gezondheid en geluk mag brengen.

Moneypenny, MrPenny, Minipenny en Ieniminipenny

Ik geloof dat we bijna Kerstklaar zijn hier. We moeten alleen morgen nog even dweilen en ik moet mijn bureau in de keuken opruimen (schoonmoeder komt). 

Vandaag brownies gebakken met Minipenny, voor bij de koffie morgenmiddag. Het recept had ik van het forum van het consuminderhuis Parkstad in Landgraaf.

Van Annemiek van Deursen, coördinatrice van het consuminderhuis, krijg ik mooie e-mails over het verloop van de kerstactie in het consuminderhuis. Vele mensen zijn geholpen met de kerstactie, waarbij boodschappenpakketten en waardebonnen werden uitgedeeld tijdens de kerstviering maar ook stilletjes in het donker aan huis op diverse adressen.

Op het blog van Jutvrouw zag ik een filmpje over het consuminderhuis. Annemiek van Deursen zegt daarin dat je mensen niet helpt door te zeggen "kom maar hier arme hals, hier heb je wat te eten, dan plaats ik me tegelijkertijd boven die persoon en daar hou ik niet van.". 

Hoewel ik het er roerend mee eens was en het in mijn hoofd had, wist ik toch niet goed hoe ik moest omgaan met het dakloze meisje dat regelmatig bij mijn supermarkt staat om het StraatNieuws te verkopen. 

Ik heb haar wel eens wat geld gegeven en ik groet haar wel altijd. Ze vind Minipenny ook heel leuk (als die er niet bij is, vraagt ze "waar is de meisje?") Vorige week kreeg ik een kerstkaart van haar toen ik mijn boodschappen kwam doen. Ik heb haar wat geld gegeven, voor Kerstmis. Wat deed ik nog? Ik gaf haar nog een bemoedigend armklopje à la "jij arme ziel". Aarrgggh!

Daarna heb ik thuis wat informatie opgezocht over dakloos zijn, ook bij bijvoorbeeld illegaliteit want ik vermoed dat ze niet legaal hier is.

Vandaag moest ik even de laatste boodschapjes doen en ze stond er weer, dus ik begroette haar met haar naam, omdat ik die inmiddels wist van de kerstkaart. 

Ze zei dat ze pijn had in haar rug, van de baby. Baby?! Blijk ik al weken, maandenlang even vluchtig hallo te zeggen en niet echt goed te kijken naar haar. Ze is 7 maanden zwanger. 

Wat ben ik een slecht goed mens. Ik groet haar wel en geef haar heel soms geld maar ik zie haar niet, als mens.

Ze heeft me wat dingen verteld die me zorgen baarden. Ik moet natuurlijk wel een slag om de arm houden, ik weet tenslotte niet of ze wel de waarheid spreekt. 

Toen ik na een tweede ronde alle kerstboodschappen binnen had zat mijn hoofd er nog vol mee en ben ik gaan googlen en heb ik gebeld naar een instantie omdat ik me zorgen maakte om haar situatie. 

Ik heb het vermoeden dat ze niet de zorg en opvang krijgt waar ze recht op heeft of gebruik van kan maken. Ze heeft me ook verteld dat ze terug wil naar haar land van herkomst en ook daar zijn soms mogelijkheden voor. 

Alle antwoorden heb ik nu nog niet maar mijn zorg is al ietsje minder.

Ik heb nog geen idee wat ik kan doen om haar te helpen, of dat wel echt nodig is en of ik dat wel moet willen. Of ik haar nog ga zien weet ik niet eens.

Toch voelt het een beetje raar dat ik mijn leven deze Kerst helemaal compleet heb, een goede man, de twee kinderen die we ons wensten, een eigen huis, genoeg geld voor luxe boodschappen, gezelligheid thuis etc. terwijl zij en haar ongeboren kindje verre van compleet zijn.

Ik moet het even een plekje geven en afsluiten, zoals ik ook mijn zorgen en het verdriet om mijn moeder een plekje heb gegeven dit jaar. Mijn moeder is met de noorderzon vertrokken toen ik een tiener was, ze is zeer waarschijnlijk (nog steeds) geestelijk ziek. Nu Ienimini net is geboren, had ik het toch weer even moeilijk voor de Kerst. 

Ik heb me dit jaar voorgesteld dat het heel goed met haar gaat, dat ze in een fijn verzorgingstehuis zit of iets dergelijks met goede en fijne zorg. Ik heb me haar voorgesteld in een leuke woonkamer met mensen met wie ze kan opschieten (dat is nog een een rijke fantasie ;-) ) en ook me vriendelijke verpleging voorgesteld etc. Daar heb ik haar nu achtergelaten. Als ik nu aan haar moet denken, zie ik haar daar.

Kerst is nu voor ons, voor nu, voor geluk en ontspannen.

Alles goed!

Woehahah, LOL, sorry allemaal, jullie moeten wel gedacht hebben dat ik een beetje gek geworden was!!! Er is niks met me aan de hand, alles gaat goed, ik heb alleen per ongeluk iets op m'n blog geknald wat nog niet af was. Ik ben niet psychotisch of manisch ofzo, alleen een beetje verstrooid.

Ik had een idee voor een blogje in Bridget Jones-stijl over mijn dag gister. Ik had gisteravond alleen geen zin en puf om het te schrijven dus ik heb voor mezelf wat steekwoorden opgeschreven, zodat ik geen dingen zou vergeten. Was van plan het later te herschrijven.
Heb ik per ongeluk blijkbaar op "publiceren" gedrukt ipv "opslaan"!

Het gaat echt goed hoor, het is wel druk geweest de laatste tijd en ik ben een beetje moe, ik heb wat last van de kerstkriebels (rond Kerst wordt ik vaak een beetje verdrietig om de situatie met en zorgen om mijn moeder), MrPenny is echt heel moe maar het komt allemaal weer goed. We zien uit naar een heerlijke kerstvakantie.

Hè, verdorie, nou is wel de lol van mijn Bridget Jones-stijl-stukje af... jullie hebben de tekst al half gezien...



Tekst van gister, die nog niet geplaatst had moeten worden, waardoor begrijpelijkerwijs mijn geestelijke gezondheid in twijfel werd gesteld:

voor me te langzaam, 2 vrachtwagens afstand, okee 4 personen auto's. Ineens begrip voor bumperklevers. Besloten niet te kleven, wel dicht erop bij stoplicht. Hond los in auto, geen wonder, zie je niets.

Geergerd langdradigheid, wel zorgvuldig, alle informatie maar IQ hoger dan 80. Besloten niet te hummen, geleerd dat dat praten aanmoedigt.

Ienimini in slaap, in gang, verwarming uit. Maar een beetje aanrommelen op de computer, zo gaan rusten. Ieni nog steeds niet wakker, koud en toch wel moe.
Besloten om inmiddels hoge nood te combineren met sublitie wek geluiden.

Mini ophalen, naar de bieb, lenzen ophalen, AH karretje

Tijd genoeg, tijd zat, makkelijk. Kerstkleertjes bij elkaar zoeken.
Gaaaah, moet nog... en moet zo weg zijn.
Help, waarom gaat jurk niet meer aan over hoofd? Ging paar maanden geleden nog wel. Jurk aangekregen, zelfs rits dicht. Voel me net dame van stand op Jane Austen-achtig bal; krijg geen lucht.
Zaken die moeizaam tot zeer moeizaam gaan in een te strakke jurk met kokerrok: baby uit de box halen, eigen schoeisel aantrekken, iets van de grond pakken, schoenen van je kind aantrekken, kind vastzetten op achterbank van driedeurs auto, maxi cosi in auto vastzetten, onderstel wagen achter in auto stoppen, zelf instappen in auto, autorijden zonder rok op te moeten trekken tot schunnige hoogte, op verlichte parkeerplaats uit auto stappen terwijl tegelijkertijd rok naar beneden te trekken tot wederom beschaafde lengte.


Semi op tijd, samenzijn ouders, geen aansluiting, niet de enige moeder, alleen hebben die moeders een vader bij. Toch aan de babbel met iem. MrPenny binnen.

Kleine dief

Wat voor iemand ben je, als je een kinderkarretje in een supermarkt wegpikt voor de 50 cent?
Dat vraag ik me al een half uur af.
Mini wilde graag een kinderkarretje bij de AH, nou vooruit dan, ik bleek nog 50 cent te hebben. Vlakbij de ingang staat een computerscherm met spelletjes en daar wilde Minipenny even mee spelen. Ik had een rollade gepakt en stond met m'n rug naar het kinderkarretje toe, anderhalve meter er vandaan, Mini te helpen met het spelletje. Toen ik de rollade in het karretje wilde leggen, was het weg.
Ik ben er wel van geschrokken, voor hetzelfde geld had Ienimini er nog naast gestaan in de wagen (die had ik wel naast me, al paste het niet helemaal sociaal in het gangpad). Zo kom je er dus pijnlijk achter, dat er van alles kan gebeuren als je je even omdraait waar je niets van hoeft te horen of zien. Voorlopig waak ik als een havik over m'n kinderen en laat ik ze geen moment meer uit het oog en onze spullen ook niet.
Ik ben eerst maar gaan zoeken in de winkel of er een kindje mee rondliep, Mini was natuurlijk wel teleurgesteld dat haar karretje weg was. Geen kind met karretje gezien.
Het personeel heb ik ook nog gevraagd of ze misschien een kinderkarretje hadden weggezet maar dat deden ze uiteraard nooit, omdat een karretje altijd van iemand is. Mini kreeg van AH een boodschappenmuntje als goedmakertje.
Het begint al te zakken maar ik ben zo boos dat iemand een karretje van een klein kind jat en 50 cent van mij.
Als ik weet dat je geen cent hebt en honger heb, dan kun je nog meer dan 50 cent van me krijgen maar jezelf verrijken over de rug van een ander, een kind zelfs daar heb ik geen enkel begrip voor, ook al is het maar 50 cent.
Mini snap het ook niet, ze weet dat je een dief bent als je dingen meeneemt die niet van jou zijn en ze heeft het de hele tijd over een dief en stelen. Arme kruimel, al bestolen op je vierde jaar, welkom in de wereld.

Bijna kerstklaar

Gisteravond hebben we alvast het "gerechtje" voor het kerstdiner op Mini's school gemaakt. MrPenny heeft het deeg en het gehaktmengsel gemaakt van de worstenbroodjes. Ik had weer eens een moeilijk plan in m'n hoofd: worstenbroodkerstkransjes.

Deeg uitgerold en het gehakt in cirkeltjes er op gelegd.

Tweede lap deeg erop alles goed aandrukken. Dan het middelste rondje weggehaald met een appelboor en de buitenste rand gemaakt met een koekjesuitsteker.

En toen het ging rijzen bedacht ik me ineens: "ai, dit gaat z'n vorm niet houden waarschijnlijk tijdens het rijzen en bakken". Koekjesdeeg natuurlijk iets heel anders.

Hum, tja, ik weet niet of een kleuter er een kerstkransje in ziet maar ze zijn wel lekker.

Na bijna 2 uur was de kerstboom eindelijk klaar. Ik vind er eigenlijk niet zo heel veel aan, zo'n kerstboom. Ik zit nog steeds te wachten op het moment dat ik naar de kerstboom kijk en denk "jaa, leuk, gezellig!" Ik heb het gedaan voor de kinderen. 

Vanmorgen zei Minipenny dat ze het heel fijn en leuk vond dat ik de kerstboom had neergezet (nog geen antwoord gehad van papa op de vraag of hij dit ingefluisterd had) en Ienimini keek vandaag ook blij naar de kerstboom. Kijk, daar doen we het voor, mijn rotklus is dus alweer ruimschoots beloond.

Nu eindelijk alles klaar was, kon ik lekker gaan relaxen. Vanmorgen eindelijk de nieuwe Bridget Jones erbij gepakt. Lekker op de bank onder een dekentje (scheelt stookkosten). Naast me lag Ienimini te snurken, was zo moe, dat ik ook in slaap viel.

Nou dacht ik dus klaar te zijn maar ik bedacht me ook dat we nog veel boodschappen moeten doen, heel veel. Net een menu bedacht voor tweede kerstdag, eerste kerstdag komt familie bij ons gourmetten (lekker makkelijk!). Ben maar aan het boodschappenbriefje begonnen, ik hoop dat ik alles kan krijgen.

We moeten ook nog een keer verder met de tuin winterklaar maken. MrPenny is al het fruit aan het snoeien. We hebben er een boekje bij nodig en het is spannend of het lukt maar meestal komt het wel goed.
Op de voorgrond staat een strooibak met gemalen eierschalen, die hebben we een tijdje bewaard om kalk te hebben voor de moestuin in het najaar . Het moet nog over de moestuin uitgestrooid worden en wat ingewerkt.

Er hangt ook al een lijstje met leuke dingen voor in de kerstvakantie klaar. We willen verschillende musea gaan bezoeken die ook leuk zijn voor kinderen en waar onze museumkaart geldig is .  Minipenny krijgt daarom haar eigen museumkaart deze kerstvakantie.

In de tweede week ga ik met Minipenny naar een kasteel waar een lichtjesavond is, waarop sprookjes worden verteld door acteurs. Zal ze super vinden. Met museumkaart kregen we 10 euro korting p.p., met de kerstvakantie erbij, heb ik Mini's kaart er misschien alweer uit.
We willen ook wandelingen gaan maken en zeker een levende kerststal bezoeken, met wat rustdagen tussendoor thuis. We gaan ons dus wel vermaken, lekker hoor, met z'n viertjes.

Kerst to do lijstje

Mijn to do lijstje vanmorgen... ging best goed vandaag. Moet morgen alleen nog verder met die vervloekte wijkkrant en nog wat ruilen en dan is m'n lijstje van vandaag klaar. Yeah me!

Kerststukjes maken: 

Veel groen verzameld, meeeer dan genoeg. Dennenappels geraapt en nog nat op coctailprikkers gezet, als ze droog zijn, zit de prikker goed vast. We hebben ook nog het boompje met sierappeltjes in de straat aangevallen met een paraplu, dat kun je ook makkelijk op een coctailprikker zetten. We maakten van alles extra, voor de school van Minipenny. Ik had gehoord op het schoolplein dat veel ouders niets meegeven. Bleek een beetje stemmingmakerij te zijn vandaag. Fijn, zondag voor niets m'n vingers aan elkaar geplakt gehad met hars van die verse dennenappels. 

Ik had nog oud geworden klei die weg moest, die heb ik tussen de oase gepropt; gratis oase.

Twee kleine kerststukjes voor op de secretaire. Er zitten echte kerstroosjes tussen in een plastic bloempotje. Het leek me leuk om een kerststukje te maken rond een mooi plantje, zodat er iets levends in zat. Ik dacht eerst aan een kerstster maar kerstroosjes vind ik veel mooier. Gemaakt met oplaadbare ledtheelichtjes (set van 8, bij Action, kind- en keelvriendelijker dan theelichtjes, van theelichtjes branden krijgen veel mensen wat keelpijn). Dat kleine meisje op de foto links ben ik, toen ik nog jong was ;-). 

Groot kerststuk, versie 2. In dit kerststuk zit een azalea.Valt nog best tegen, een mooi kerststuk maken, versie 1 was echt niet mooi, vind deze redelijk. Oefening baart kunst, dit is geloof ik de tweede keer ooit dat ik kerststukjes heb gemaakt.

Kerstkaarten voor de klas. Minipenny komt de laatste week thuis met kerstkaarten van klasgenoten. Sturen wij geen kerstkaarten meer, voel je je weer een beetje verplicht om aan zo iets mee te doen. Ik was er dus niet zo heel erg voor maar ja... 

Ik heb op de computer een kleurplaatjes kerstkaart gemaakt. Van internet copywright-vrije plaatjes geplukt en op alle zijden een kerstkleurplaatje geprint zodat ze dat kunnen inkleuren. Zo vind ik het iets minder zonde van het papier en gedoe. Een enveloppe doe ik er niet omheen, dat is alleen maar weer oud papier, het is zo ook goed.

"Afspraken kalender" was ook een leuk actiepunt, ik heb afgelopen vrijdag een afspraak gemist bij de osteopaat door het gedoe met de drie agenda's. Dacht dat het pas deze vrijdag was... Als ik weer tijd heb me verder oriënteren op een smartphone. Ik heb uiteindelijk besloten er eentje aan te schaffen.

Kerstmis

We zijn eigenlijk nog niet bijgekomen van Sinterklaas maar de Kerst komt er al weer aan.
Op de school van Minipenny zijn veel kerstdingen waarvoor we dingen moeten meegeven, maken en doen. Maandag moet ik een complete "kerststukjes set" bij elkaar gesprokkeld hebben (dit weekend het bos in voor groen en dennenappels) en dan is er nog het "kerstdiner" waarvoor ik heb bedacht dat papa en Mini wel mooi samen miniworstenbroodjes kunnen maken.
Vanmorgen zocht ik in huis alvast wat spulletjes bij elkaar voor de inzameling voor de voedselbank op school. Vrijdag mag Mini mee boodschappen doen en dan staat er nog een hele lijst voor de voedselbank op het lijstje, dat mag ze dan maandag naar school brengen. Een peuter begrijpt overigens niet wat een voedselbank is en waarom het nodig is, ik kan me er iets bij voorstellen. Toen ik er voor het eerst van hoorde, stond ik ook met m'n oren te klapperen.. in Nederland??

Vandaag heb ik met Mini geknutseld voor Kerst, op de computer heb ik een paar simpele kerstfiguurtjes gemaakt in wit en blauw en die hebben we samen uitgeknipt en op een draad geplakt; kerstslinger.
Mini is echter nog op van het Sinterklaas gebeuren en toen het knippen en kleuren niet netjes genoeg wilde lukken naar haar zin (oh jee, zou ik het perfectionisme nu al overgedragen hebben?) kreeg ze een total melt down. Ienimini is ook van slag, ze wil niet drinken.
Mede hierom hebben we besloten het met Kerst rustiger aan te doen en meer naar ons eigen gezin te kijken dan de wensen van familie(bezoekjes).

Nou zijn we op het Sinterklaas familieweekend ook nog behoorlijk eens ziek geworden met ons vieren. Het virus wat nu heerst blijkt enorm besmettelijk te zijn.
Iedereen toen we weggingen nog een dikke kus en toen was de hele familie ziek dus (maar 2 van de 20 zijn nog niet ziek geworden).
We zijn dus allemaal kapot eigenlijk en dan wil ik komend weekend nog het huis op stelten gaan zetten om plek te maken voor de kerstboom.

Met Kerst denk ik ook aan al die mensen op de wereld, die geen Kerst kunnen vieren zoals wij dat doen. Mensen in Nederland maar ook daarbuiten.
In plaats van kerstkaarten versturen, sturen wij sinds een aantal jaren geld naar een aantal goede doelen. Dit jaar was een van de doelen ook weer het consuminderhuis in Landgraaf.
Sinds ik Annemiek van Deursen bevlogen hoorde spreken op een landelijke genoegdag, jaren geleden, ben ik fan van het consuminderhuis en Annemiek.
Voor kerst vraagt Annemiek altijd aandacht voor de kerstactie van het consuminderhuis, waarbij vele gezinnen een nuttig en aangenaam kerstpakket zullen ontvangen na een fijne kerstviering in het consuminderhuis. Annemiek schrijft dan over mensen die het afgelopen jaar geholpen zijn door het consuminderhuis.
Ik heb er een stukje uit gekozen, het stukje dat mij zelf het meeste raakte. Een verhaal over verborgen armoede en echte liefde.

Uit: Mijmeringen Annemiek van Deursen - Kerstactie 2013 deel 3:

Stille armoede...

Zaterdag 7 december ....en ik moest van mezelf even naar het consuminderhuis. Wat administratie... iets uitprinten, de was ophangen en genieten van een opgeruimd huis. Hoe goed hebben alle vrijwilligers hun best gedaan afgelopen week. De motivatie is zeer hoog.

Eigenlijk dwaalde ik op zaterdag tegen 12 uur door het huis omdat ik me een beetje zorgen maakte over het echtpaar dat pas gebruik maakt van onze broodlijn die rond dit tijdstip loopt. Meneer had er zoveel moeite mee dat hij in armoede was beland. Deze mensen zijn een voorbeeld van stille armoede. Hij was al eerder doorverwezen naar ons via maatschappelijk werk, maar de schaamte was te groot en zijn ze niet gekomen. Mevrouw heeft zwaar diabetes en moet regelmatig eten dus meneer at bijna niets omdat er gewoon geen geld voor was nadat alle vaste lasten waren betaald en schulden afgelost. En ja....dat is echte liefde.

Meneer is al tenger en was in twee maanden nog eens 15 kilo afgevallen omdat hij het weinige eten dat ze kunnen kopen aan zijn vrouw gunt. Hij at om de dag iets maar het kon niet langer zo. Ik wist van maatschappelijk werk dat er werkelijk niets meer in de kast stond dus heb ik de eerste keer dat ze kwamen een grote boodschappentas goed gevuld met basisproducten uit mijn “winkeltje” Meneer zijn tranen zaten hoog zag ik, bij het zien van al die nodige boodschappen. Ik heb het stel even met rust gelaten en ze uit het zicht gehouden want meneer is zo’n mannelijke man van een generatie die in hun jeugd leerden dat mannen niet huilen.

Nu twee weken verder moest ik even met ze praten en kijken of hij er iets beter uitzag en wat rustiger was geworden. Dat was ook zo. Meneer drong er weer op aan dat hij graag wil komen helpen en dat kan nu ook zonder dat hij ergens van afvalt van zwakte. Ze zijn blij met onze hulp vertelden ze en de schaamte zal veel minder zijn als meneer aan de slag kan bij ons. Voor wat hoort wat...Eigenwaarde is een groot goed....

 Je leest het al....we bereiken velen die leven in stille armoede want onze drempel is laag en dit mens met het moeke uiterlijk gemakkelijk aan te spreken. We kunnen de mensen in nood nog binnen een half uur aan een tas boodschappen helpen en de 12 weken wachtlijst voedselbank overbruggen daardoor. We stabiliseren en onze voor wat hoort wat regels” brengt deze mensen dan weer in de consuminderkringen waar ze leren meer te doen met minder geld maar ook in de vele workshops aanschouwelijk onderwijs waar ze leren kwaliteiten ontwikkelen en bezig zijn met kerststukken maken die niets kosten........

Deze stukken kunnen ze weer cadeau doen aan hun dierbaren.

We willen deze maand lichtjes laten schijnen voor de velen in nood in de vorm van een kerstpakket maar ook mijn winkeltje boordevol vullen zodat het leven niet alleen met Kerst voor deze mensen leefbaar is.....

Elke euro is welkom en we zijn dankbaar voor wat jij missen kan. Mijn 50 euro is al overgemaakt op

rekening: Iban NL14RABO0173658903 tnv St. Consuminderhuis PARKSTAD

Doe je mee?

Zet er maar kerstactie bij en komt het helemaal goed.

Annemiek.

Te doen lijstjes

Gister pakte ik mijn "to do" notitieboekje erbij en begon de dag maar eens, met de echt dringende dingen te selecteren en op een los briefje te schrijven.
..... en daarna nog maar eens aanstrepen wat het meest dringend was, het was onmogelijk om het allemaal onder schooltijd af te krijgen.
Uiteindelijk....heb ik maar liefst 2 dingen af gekregen (dat zijn de sterretjes).

grrrrrrrr....
Okee, vanmorgen met goede moed weer aan de gang...
Sta ik fijn op tijd klaar om naar school te gaan, iedereen gevoed, gekleed en klaar voor vertrek... spuugt Ienimini haar halve ochtendfles uit, over haar jas, over haar kleding, over de maxi cosi... Goed... het wordt dus weer zo'n dag?
Ienimini ligt inmiddels helemaal schoon lekker een dut te doen en de wasmachine staat aan, vanmiddag gaat de hoes van de Maxi Cosi in de was en dan is alles weer vergeven en vergeten.

Grotendeels liep het gister mis op mijn belangrijkste actiepuntje..de wijkkrant. Om een lang verhaal kort te maken, ik moest op zoek naar een andere drukker (die wel iets fatsoenlijks kan leveren). Ik heb uren prijzen en offertes zitten vergelijken. Nu heb ik er uiteindelijk eentje gevonden die net iets duurder is maar veel-veel betere recensies krijgt. Ik heb ze gister gemaild en hoop snel iets te horen.

Net nog een puntje afgewerkt: Avast anti virus op m'n computer geïnstalleerd. Dat is helemaal gratis, ik kreeg deze tip van een computer geek en vond het op m'n vorige laptop fijn werken. Ik moet nog even kijken of ik tegen een kleine betaling een kleine upgrade neem maar voor nu: done!

Ik krijg dit jaar ook zowaar de kerstkriebels, denk er zelfs over om toch eens een ander kleurtje in de kunstboom te hangen en dus iets erbij te kopen aan kerstfrutsels. Op Marktplaats vond ik net niets van mijn gading dus ik wil nog even shoppen.
Nu nog bedenken waar we in hemelsnaam de kerstboom neer gaan zetten, de woonkamer is aardig vol met meubels, een speelkeukentje en de box. Omgekeerd aan het plafond dan maar? Toch nog een beetje lekker tegendraads.... volgend actiepuntje...