Hoe maak je een vaatwasser die niet meer wil starten?

Vanmorgen was ie echt vol dus ik kon weer aan de slag, grrr... Het ging dus weer niet. Ik heb het slot met handgreep eruit geschroefd om ermee naar de onderdelenhandel te gaan, ik was het helemaal zat.

Het probleem is dat de zwarte schakelaar hiernaast niet goed vrij komt, waardoor de vaatwasser niet start omdat het "normaal" zou betekenen dat de deur niet goed gesloten is.

Het witte plastic onderdeel dat je ziet boven de schakelaar, hoort (voldoende) omhoog te komen als de deur gesloten word.

Door de deur te sluiten draait een ander onderdeeltje (zie volgende foto, wit onderdeel dat draait tegen/om een wit en rond onderdeel dat aan je vaatwasser zit, dit onderdeel draait en vervolgens hoor je een klik, dan is het grotere plastic onderdeel bij de schakelaar vrij gekomen) om en daardoor komt het wit plastic onderdeel vrij.

Toen het onderdeel er eenmaal uit was heb ik het zitten bestuderen en ik kon me niet voorstellen wat een compleet nieuw onderdeel zou gaan helpen op de veren na, ik zou precies dezelfde stukjes plastic terug kopen, echter wel met nieuwe, sterkere veren.

Met een klein tangetje heb ik op de plek waar het linkse veertje vasthaakt in het plastic "het haakje" eerst rechtgebogen en toen een paar milimeter verder een nieuwe knik/haak gebogen zodat de veer weer strakker zou komen te staan.

Toen nog eens wat uitgeprobeerd en de dikkere veer die je ernaast ziet ook wat versteld zodat de handgreep wat beter terug zou komen.

Nog even alles schoongemaakt, goed laten drogen, de contactpuntjes even schoonkrabben en weer alles erin geschroefd.

Le voilá, hij deed het weer, meteen. Ik heb de klep nog eens opengetrokken en weer dicht gemaakt, hij ging weer opnieuw aan, yeah!!!

Dus men neme (uiteraard voor eigen risico, als het niet lukt, don't blame me):

-schroevendraaier

- tangetje

STROOM ERAF (jaaah, het hoeft niet spannender te worden dan nodig hè), schroefjes los maken, electa even losmaken (eventueel foto maken hoe het zit zodat je kan controleren of je het goed terug hebt vastgezet als je klaar bent), beetje buigen met een tangetje, contactpuntjes even schrapen, electra weer eraan, 8 schroefjes weer terug en dan klik je hier:
http://www.youtube.com/watch?v=45zyrRKi34I&feature=related

Kostenbesparing van 50 tot 600 euro (zijnde: vervangen onderdeel-onderdeel laten vervangen door een monteur tot nieuwe (inbouw) vaatwasser kopen)

Tot dusver mijn geplande low-tech dag... ;-)

Dit onderdeel zit of past in onze Indesit vaatwassers maar bij veel andere merken zal het waarschijnlijk wel zo'n beetje hetzelfde werken en kun je de problemen dus op dezelfde manier verhelpen.

Niets is meer veilig hier...

Mijn lieve kleine meisje wordt weer een stukje groter, ze kan achteruit kruipen en niets is hier meer veilig. De deurmat moest weg (vies als ze daar aan zit), mijn mooie plant moest uit de vensterbank (vallen bloemetjes uit, op de grond, die weer in het mondje kunnen), de vitrages en gordijnen worden aangevallen (ideaal om je aan op te trekken), ik heb eindelijk dat losse stuk plint vast moeten zetten, de ventilator moet ik nog opruimen, etc. etc. Vanmorgen hing ze een hele tijd aan de onderste knip van de deur (I want to break freeee!)

Haar witte sokjes waren na een expeditie onder de radiator ineens niet meer zo wit en ze had plukjes stof gevonden om mee te spelen. Oeps, hoe lang was het ook alweer geleden dat ik de radiators geraggerd had?? Best lang dus... wat een rotklus trouwens zeg met die ragger.

Daarna wilde ik nog even de stofzuiger pakken maar eigenlijk ging opvegen zo hier en daar net zo goed. Er ging een peertje boven m'n hoofd gloeien; ping! Idee! Als ik nou gewoon eens een bezem koop om de vloer tig keer per week te vegen, dan zuig ik gewoon nog maar een keer per week. Scheelt energie en zo'n bezem is ook veel makkelijker even te pakken. Zo'n rubber bezem lijkt me misschien wel wat maar misschien hebben jullie nog goede tips/ervaringen?

De PC is ook niet meer veilig. Sinds kort ben ik soort van thuis in de wereld van wazige woorden op IT-gebied, pingen, poofen, kraken, etc. etc. Om een lang verhaal kort te maken; voorlopig maar even niet internetbankieren tot alles nog een keer helemaal goed is nagekeken en m'n PC's helemaal leeg zijn geweest en opnieuw geïnstalleerd. Je hebt er een hoop werk aan, ik kom later nog wel een keer met meer tips maar hier alvast een paar

1. zorg voor een goede firewall

2. zorg voor een goed beveiligingspakket (zie consumentenbond of de beste computergeek die je kent, aan sommige pakketen heb je geen ...., dat het nog verkocht mag worden...grr)

3. zorg voor beveiliging tegen inbraak en zorg dat pogingen registreerd worden

4. verander regelmatig je wachtwoorden en geef niemand je wachtwoord. Wees er je van bewust dat je door het sturen van een e-mail aan iemand, het bezoeken van een website, iets plaatsen in een gastenboek etc., etc. je IP-adres achter laat. Als ze je IP-adres hebben is het daarna een kaasje schijnbaar.

5. sluit je computer goed af... ik had vanmorgen het toch WEER ondanks alles niet goed afgesloten, ik zag ineens nog lampjes branden op m'n laptop. Geduld is een schone zaak. Voor hackers is het heel praktisch als je je PC aan laat staan, zeker als het nog aan een (draadloos) netwerk hangt.

Het probleem is ook nog dat je er zelf verantwoordelijk voor bent wat op jouw PC/IP gebeurd dus als je het zaakje niet goed beveiligd... jouw verantwoordelijkheid schijnbaar, belachelijk aangezien zoveel computers zo lek als een mandje zijn, maar goed, politie en justitie (en softwarefabrikanten!) liggen ver achter op (cyber)criminelen schijnbaar.

Ik ben helemaal technologie-moe, al die apparaten hier die raar doen en waar ik tijd in moet steken om het aan de praat te krijgen of te houden, ik wordt er niet goed van. Je wordt er ook een beetje boos van, tenslotte komt iedereen blijkbaar heel makkelijk zo je huiskamer in en kan iemand zo van alles over je te weten komen en zich ook voordoen als jou en verder, gatver.

Ik moet een paar rekeningen betalen maar dat durf ik niet meer, ik ga ze wel bij de bank betalen (op PC daar, zal wel goed beveiligd zijn).

Ik denk dat ik morgen maar een low-tech dag neem, zo min mogelijk apparaten...

Wanneer is iets echt niet meer bruikbaar?

Dit weekend stond ik met man- en kindlief in de electronicazaak. De 15 jaar geleden gekochte TV was echt niet meer bruikbaar.
Aan TV's proberen te repareren, daar begin ik niet aan, te ingewikkeld en gevaarlijk bij die oudjes. Dus er staat nu een andere TV, een energiezuinige LCD LED.
Drie zaken zijn wij afgeweest, bij de tweede onze keus gemaakt, die was daar ook nog 50 euro goedkoper ook. Mooi... nou, mooi niet, hij was niet op voorraad en misschien kwam ie over een maand maar uiteraard probeerde de verkoper wat anders aan te bieden. We hebben afscheid genomen van de beste man. Bij de concurrent een paar deuren verder stond "onze" TV, echter dan weer duurder. Toen wij ons dilemma voorlegden aan de verkoper ging er zonder enig probleem 100 euro van de prijs af zodat we het voor dezelfde prijs kregen als bij zijn voorganger een paar deuren terug. Dat ging zo makkelijk... dan ga je ook vermoeden dat er meer dan genoeg marge op die dingen zit...

Nu zijn de problemen met de vaatwasser ook verder opgelopen. Ook als ik met een koffielepel dat ene onderdeeltje op scherp zet en wat wrik en wring in het handvat zodat de vaatwasser goed sluit en dichtgaat, gaat ie niet meer aan.
Wbt leeftijd en aanschafkosten is een monteursbezoekje niet echt financieel verantwoord.
Zelf nog proberen te repareren wel. Superleuk klusje, vind ik, vooral de voldoening als het lukt is enorm groot en als het niet lukt...tja, dan ben je even ver als dat je niets gedaan zou hebben.
Het gereedschapskistje kwam van zolder en ik aan de slag. Ik heb het probleem gevonden en toen ik alles weer dichtschroefde, jawel, resultaat, hij deed het!

Nu is het plastic mechaniekje van de sluiting (die een schakelaar indrukt of vrijgeeft) toch een beetje materiaalmoe vrees ik en elke wasbeurt het electronisch paneel losschroeven om het apparaat aan de gang te krijgen, mwah... ook niet zo praktisch.
Komende week schroef ik het mechaniek er dus even uit en snor ik de handleiding van het apparaat op voor een bezoekje aan de onderdelenshop. Even de prijs opvragen en dan de afweging maken, ik zal met manlief nog een maximum afspreken.

Update: onderdeeltjes kun je natuurlijk tegenwoordig ook op internet vinden, bedacht ik me net en indeed... daar is tie dan! 49,80 kost ie, incl verzendkosten. Ik heb de vaatwasser overgenomen voor 100 euro maar een nieuwe kost al gauw weer meer dan 300 voor een normale en meer dan 600 voor een inbouw (en wij wilden naar inbouw als deze vaatwasser op was...eigenlijk. Toen we het prijsverschil zagen, er.... misschien dat we er zo ook wel iets omheen kunnen bouwen...goed genoeg voor ons). Daarnaast is het ook weer verspilling om de vaatwasser de deur te wijzen als ie weer jaren mee kan door een onderdeeltje te vervangen, vinden wij.

De levensduur van mijn ex-koelkast heb ik 4 jaar kunnen verlengen met een nieuw onderdeeltje van 18 euro, een aardige meneer bij de onderdelenshop en inschakeling van een hulplijn ("hallo pap, ik lig nu mijn koelkast te repareren en ik weet niet meer zeker welk draadje waar zat, hoe zit het ook alweer met die electradraad kleuren?")

Gewoon proberen en leren (wel met in achtneming van je eigen veiligheid uiteraard, van te veel stroom wordt je erg sloom)

De sluiting van de wasmachine is ook al tijden geleden afgebroken, daarom ligt er al 2 jaar een stevige schroevendraaier bij. Ik ben al bijna niet meer anders gewend dan om een wasmachine open te maken met een schroevendraaier. De onderdelenmeneer zei dat het 20 euro zou kosten, wij vonden een schroevendraaier iets goedkoper en ook prima voldoen, zeker omdat de wasmachine al 12 jaar oud was en er elk moment een ander gebrek op kon treden...

Er is in Amsterdam een repair-cafe, ook op andere plaatsen heb ik wel eens van dergelijke initiatieven gehoord waar je hulp kunt krijgen bij het repareren van goederen. Ook op internet kun je veel hulp terugvinden of vragen en anders is er misschien altijd nog... je papa.

Terug van weg geweest

Ondanks dat we alle drie de eerste vier dagen om beurten behoorlijk ziek zijn geweest, toch een heerlijke vakantie gehad.

We hebben het goed gehad, lekker uitgerust, gelezen, uitstapjes gemaakt, lekker gegeten (pizzahut!) en genoten van elkaar.

Het verblijf in de trekkershut is goed bevallen, we hebben het stappelbed op z'n kant gezet en toen had ons meisje genoeg plek voor haar campingbedje. Ze heeft zich ook goed vermaakt. We hadden een strandtentje buiten opgezet voor haar om lekker in te spelen, met de ritsen half dicht was het meteen een mooie speelbox (en bescherming tegen de meer dan 30 eenden die er rond scharrelden). Ze heeft er veel in gespeeld.

Vanmorgen hebben we haar daar het dagverblijf gebracht zodat we samen kunnen uitpakken en schoonmaken thuis. De tranen prikten in m'n ogen alsof het de eerste dag was dat we haar ooit weg hadden hoeven brengen naar daar en papa vond het ook helemaal niet leuk. Als je zoveel dagen lekker met elkaar bent geweest, pfff... we mistten haar al toen we weg liepen. Maar het is heerlijk om te kunnen missen en gemist te worden anderzijds.

Hiernaast zie je een foto van onze jonkvrouw Sarah in museum "Kortrijk 1302". Er lagen verkleedkleren voor kinderen en als je moeder een beetje prettig gestoord is en jij je beentjes weer eens moet strekken... tja, dan krijg je dit soort dingen in je foto album...

Rondom Deinze (B) is het ook prachtig, veel moois te zien en het is er groen. Gent was geweldig mooi, heel romantisch ook wel, vond ik. Je kunt je zo voorstellen dat de tijd er even terug gedraaid wordt en je paard en (bene)wagen ziet in plaats van auto's. Prachtig en heerlijk.

Het zijn twee weken van afsluiten en een nieuw begin geweest. We hebben de toch wel heftige tijd rond de geboorte van Sarah en wat onprettige ervaringen kunnen afsluiten.

Vandaag stond ik nog met het laatste afspraakkaartje van het ziekenhuis in m'n hand bij het opruimen, dat laatste kaartje van de laatste keer dat we in spanning af moesten wachten en de uitslag goed was, geen nieuwe controles meer voorlopig, geen potentiele kanker meer in m'n lijf. Ik wilde dat kaartje eerst samen met mijn man begraven in de tuin maar misschien ga ik er nog iets van maken samen met nog wat andere dingen die ik definitief wil afsluiten.

Gelukkig is nu iedereen weer gezond of gezond genoeg om zeer tevreden te zijn bij ons. Wij zijn zeer tevreden en welvarend, viel mij op vakantie maar weer eens op. Ik heb tenminste op school geleerd dat welvaart je financiele vermogen is om aan je behoeften en verlangens te voldoen. Wij zijn tevreden met wat we bezitten en kunnen consumeren, bijzonder tevreden... dus we zijn zeer welvarend volgens de definitie. We zijn ook nog eens gelukkig, wat wil een mens nog meer?

De TV hebben wij bijvoorbeeld niet gemist op vakantie, gelukkig maar, het was al niet meer al te helder allemaal, hij is nu echt stuk. Bleuh, moet ik dus een nieuwe gaan uitzoeken.

De vaatwasser wilde ook opeens niet meer functioneren net voor de vakantie maar ik (waar ik heel trots op was) heb 'em "gemaakt". Er moet nu wel een koffielepel en wat kunst- en vliegwerk aan te pas komen (en engelen geduld, je moet het een paar keer proberen) maar dan wordt onze vaat gedaan.

Jaah, ik weet het, vaatwassers zijn helemaal niet milieu-aardig, mooie gelegenheid om 'em de deur uit te doen, luxe die niet nodig is, etc. etc. maar jullie hebben mijn huishouden niet meegemaakt zonder vaatwasser. Daar krijg ik heel veel rommel, viezigheid en gedoe van en geen leuke man dus tzt komt er een nieuwe... ik ga me een beetje orienteren en tegen de tijd dat de koffielepelmethode ook niet meer werkt....

(misschien in een klap met de stereo met trekdestekkertechniek en wasmachine met schroevendraaieropening vervangen in een leuke deal?)

Een vakantie brengt mij op een op andere manier altijd inspiratie, zo ook deze keer. Ik denk al langer na over mijn "carriere" en ik kwam er niet echt uit. Wat ik in ieder geval niet meer wil is 8 uur per dag in een (kippen)hok gezet worden, op een stoel, achter een PC om werk te doen dat ik al 10 jaar ontgroeid ben. Van het idee alleen al krijg ik de kriebels.

Ik heb altijd een winkel willen openen, of een webshop (wat wel iets praktischer is als je een kleintje hebt) maar ik kon niet helemaal "mijn ding" vinden. Ik wil alleen verkopen waar ik echt achter sta en ik wilde iets eco, iets duurzaam, iets goeds. Ik heb het nu eindelijk mijn ding gevonden. Het zal nog niet meevallen, ik wil natuurlijk weer iets moeilijks en niet al te standaard.

Ik wil graag een (web)winkel in duurzaam speelgoed starten. Echt duurzaam speelgoed, kwalitatief hoogstaand speelgoed dat toevoegd ook aan de ontwikkeling van een kind, veilig speelgoed zonder giftige stoffen en het liefst nog duurzame (moderne of composteerbare, niet-plastic, olie-onafhankelijke) materialen, duurzaam geproduceerd, in Europa, zonder kinderarbeid geproduceerd met zo min mogelijk verspilling, had ik al gezegd dat het duurzaam moest zijn ;-)?? Het valt nog niet echt mee om hier leveranciers voor te vinden weet ik inmiddels al, ik heb nog geen merk gevonden dat aan alle wensen voldoet (wat soms wel balen is, dan zie ik ontzettend leuk speelgoed, moet het weer ingevlogen worden vanuit Azië en dat is dus niet de bedoeling). Wordt vervolgd...

Voor mijn vakantie viel er nog (eindelijk) een damesblad van vorig jaar bij mij op de deurmat, met het artikel erin waar ik aan mee heb gewerkt. Wow! Drie pagina's! Dat was ook nog eens een mooie afsluiter. Het verhaal was blijkbaar lezenswaardig genoeg om de voorpagina te halen met bladzijde verwijzing erbij. In neonletters staat er op de cover "mijn internetdate kostte me 12.000". Wauw... echt super goed, ik ben er zo blij mee, vrouwen die alleen al bij de supermarkt of tijdschriftenkiosk dat ene zinnetje hebben gelezen... de waarschuwing heeft zoveel mensen mogen bereiken... geweldig. En ze leefden gelukkig nog lang, PUNT, dat is het einde van dit verhaal voor mij, ik ben er nu echt klaar mee.

All you need is...

Op dit moment zit ik met m'n laptopje op het draadloos internet van een camping te bloggen.
Toen ik vroeger met mijn ouders ging kamperen zouden we daar raar van opgekeken hebben, we wisten nog niet eens dat internet bestond!
Inmiddels zie ik hier mensen aankomen die de caravan met een afstandsbediening zichzelf laten parkeren, voor de lol en de buren mag de caravan dan zelfs nog een rondje draaien.
Caravans met douches en ovens, luxe campers met een scooter achterin, we zien hier wat voorbij komen. Ook zijn er mensen die op de fiets komen met alles wat ze nodig hebben in een klein fietstasje, ze kamperen in kleine tentjes. Voor die mensen schaam ik me haast nog voor onze overvolle auto terwijl wij nog in een trekkershut zitten.
De ene avond komt er een luxe en grote caravan met vergelijkbare auto voor ons staan en komen er maar liefst 4 kinderen uit de auto gerold, de andere avond komen er twee volwassenen uit zo'n zelfde contraptie met de achterbank nog helemaal vol. Wat ik ook erg knap vond was het piepkleine caravannetje (model hondenhok aan stok) dat aan een Golfje VW was gehangen waar nog eens vier volwassenen uit kwamen.

Het is grappig om al die verschillen te zien, hoe veel en hoe weinig de een of de ander nodig heeft. Iedereen heeft het goed, iedereen eet goed, slaapt goed en vermaakt zich goed, onafhankelijk van hoe en waarmee men hier aankomt.

Gisteravond hebben we "een toertje gemaakt", een flinke omweg naar "huis" zodat de kleine even lekker kon slapen en manlief houdt wel van toertjes maken. Ik ben er niet zo dol op, met de auto benzine slurpend rondrijden om een beetje rond te kijken maar ach... hoe lang kan het nog? Ik voorzie wel dat wij het nog gaan meemaken dat het niet meer te betalen is om zomaar een toertje te maken omdat de benzine niet meer te betalen is. Dan vertellen we Sarah over zoveel jaar "Toen jij klein was hebben we op vakantie nog een heel eind omgereden zodat jij lekker kon slapen, wel anderhalf uur" en dan kijkt ze met grote ogen...??
Waarom ik dit denk? (Peakoil)

e-mail adres gehacked en kledingplan gesneuveld

Vanmorgen zag ik een bericht in m'n inbox staan dat een mail die ik verstuurd had niet goed was aangekomen bij de ontvanger. Hè? Dacht ik nog, het is al wel even geleden dat ik die e-mail verstuurd heb! Even verder gescrolld en toen schrok ik wel even: het was niet de laatste e-mail die ik aan die persoon had verstuurd, er was een e-mail met spam verstuurd vanuit mijn inbox. Ze hebben gewoon ingebroken op m'n mailbox en het gebruikt!

Ik heb het misbruik van mijn account gemeld bij Hotmail en alle wachtwoorden aangepast, m'n virusprogramma een uitgebreide scan laten uitvoeren plus een gratis programma gedownload om het voortaan te voorkomen (Ad-aware). Maar balen is het wel. Ik had natuurlijk overal hetzelfde wachtwoord, wat moet je anders als je zo'n leeghoofd bent als ik? Blij werd ik er dus niet van dat ze misschien m'n wachtwoord gekraakt hebben en andere zaken hebben kunnen traceren, zoals het wachtwoord op m'n spaarrekening.
Het melden van misbruik van je account bij Hotmail blijkt geen overbodige luxe als je je account wilt behouden, op dit moment hebben zoveel mensen last van hetzelfde probleem als ik dat Hotmail alle accounts waar spam vanaf komt doodleuk zonder vragen opheft, ben je je e-mail en alle adressen kwijt!

Het kijke-kijke nie kope-kledingplan is dit weekend jammerlijk gesneuveld. Toen ik mezelf voornam een half jaar geen nieuwe kleding te kopen had ik er geen rekening mee gehouden dat ik ook nog aan zou kunnen komen. Wekenlang ben ik nog streng geweest voor mezelf, ik mocht geen nieuwe kleding kopen, ik moest maar afvallen. Ik heb vorige week de handdoek in de ring gegooid en ingezien dat afvallen even niet gaat gebeuren en dat het echt niet meer kon. Het zag er niet meer uit en ik liep er enorm mee voor schut. Vrijdag dus wezen winkelen, in de uitverkoop, dat gelukkig dan nog wel. Het was deels wel leuk, weer eens winkelen na zo'n lange tijd, anderzijds helemaal niet leuk. Met warm weer kleding passen; niet leuk, in veel leuke dingen niet passen; niet leuk. Als in de kleding die je wel past net zo goed met grote letters achterop kon staan "Officially FAT" wordt het nog minder leuk. Uit frustratie maar ff wat lekkers eten hoor ;-).

Na de vakantie ga ik weer sporten en fietsen, echt! (onder voorbehoud van blesserende brokkenpilotenacties op vakantie waarop de kans niet onderschat moet worden in mijn situatie).

kaarten versturen

Vroeger moest je ze ook nog met de hand schrijven, tegenwoordig is het sociaal geaccepteerd om je te bedienen van adres etiketten, godzijdank, maar ik blijf het een vervelende en saaie klus vinden; kerst- of vakantiekaarten klaar maken voor verzending. Bovendien vind ik het ook best zonde, wij noemen de kerstkaartronde ook wel eens "het rondsturen van oud papier", na de Kerst gooit iedereen het weer weg.
Toch is het enerzijds ook wel leuk en gezellig, die Kerst en vakantiekaarten.

De vakantiekaarten zijn dan nog best leuk; daar kun je nog een leuk verhaal op schrijven over wat je hebt meegemaakt. Deels voel ik me ook verplicht om iedereen wat leuks te schrijven, dat hoort toch op een vakantiekaart. Dan schrijf ik nog mensen die elkaar kennen weer wat anders en een hele kaart vol in klein handschrift, anders is het ook weer of je geen moeite wilde doen, pffff. Dan nog zit ik dus minstens een uur van mijn welverdiende vakantie te besteden aan het schrijven van kaarten.
De laatste jaren waren we daarom bijzonder selectief, we stuurden eigenlijk alleen de mensen die echt teleurgesteld zouden zijn anders een kaart (zoals een tante die nogal "kaarterig" is en mijn schoonouders).

Een paar jaar geleden hadden we al een redelijk makkelijke oplossing; gewoon een stickervel met wat adressen geprint en meegenomen op vakantie. Ter plaatse het geheugenkaartje van ons fototoestel in een foto-afdruk apparaat gestoken bij een supermarkt en wat wat zelfgemaakte vakantiefoto's afgedrukt. Wat postzegels gekocht, adresstickers erop en het scheelt al wat werk en het is wel origineel. (neem een cd marker mee, daar kun je makkelijker mee schrijven op foto-papier).

Dit jaar ga ik het misschien nog makkelijker doen; ik heb me aangemeld op een website waarop je online kaarten kunt aanmaken en versturen. Dat betekent op vakantie het fototoestel aan een computer hangen, leuke kaart maken (heb al wat uitgezocht, scheelt straks ook tijd), een verhaal schrijven, de adressen selecteren die we nodig hebben (kun je van te voren uploaden) en klaar!
Het zou ons voor 10 kaarten 10,35 kosten en voor 20 kaarten iets van 21 nog iets, inclusief porto en eenmalige aanmeldingskorting. Da's nog voordelig ook en je bent ook geen tijd kwijt met ansichtkaarten uitzoeken. Enige nadeel is dat er een Nederlandse postzegel op zit, het zal me worst wezen...! Misschien is er toevallig nog een Belgische site (we gaan naar België), is "echter", maar ik denk dat ik dan meer kwijt ben.

Je kunt op die website ook verjaardagskaarten vooruit klaarzetten. Dat zou wel wat voor mij zijn als we daar nog aan deden tenminste, verjaardagskaarten. Iedereen is er al aan gewend dat wij dat altijd vergeten dus ach... waarom zouden we er weer aan beginnen?

Groene stroom

Via Treemagotchi kwam ik op de website http://www.groenestroomjagraag.nl/
Daar kan je zien waar de stroom van jouw energieleverancier vandaan komt. Ik denk dat jij dat interessant vindt. Want het blijkt dat veel aanbieders van 'groene stroom' helemaal niet zorgen voor nieuw aanbod van duurzame energie. Wij betalen ervoor; mogen ze ook naar ons luisteren. Klik op jouw leverancier en laat weten wat je van hun aanbod vindt!

Woops, mijn energieleverancier van groene stroom bleek helemaal niet zo groen.

Verder heel veel leuke en nuttige acties gedaan vandaag op Treemagotchi. Mijn kabouter staat weer in het zonnetje en hij heeft een hele gave gitaar gekregen.

Ga fietsen

De wensen van mijn man voor zijn verjaardag kennen weinig variatie, het is elk jaar ofwel de laatste CD van de Heideroosjes ofwel een van de laatst verschenen molenboeken. Vorig jaar was er weer een nieuwe CD uit dus dit jaar, ja hoor... Saaaaai!
Hij wilde graag een goede tweedehands fiets kopen en ik vond dat ie wel een groot cadeau had verdiend dit jaar. Via MP dus wat geregeld, ik had wel de fietsdrager, en de auto nodig (en chauffeur, autorijden gaat maar is niet leuk, au) dus toen moest ik maar vertellen wat de verassing was. Manlief mocht dus mee voor een proefritje en hij was meteen verkocht. Gister had ik er een fijne boodschappenjongen aan; hij wilde wel even dat ene kleine ditje of datje gaan halen op de fiets hoor. Hij is er zo blij mee, heel erg leuk!

Nu kunnen we lekker met z'n drietjes gaan fietsen als het weer ernaar is en we gaan onze "nieuwe" fietsen ook mee op vakantie nemen.
Hopelijk gaat er nu ook veel minder auto gereden worden in huize Penny!
(Met zo'n fijne fiets mag ik zijn auto misschien wel lenen als die van mij er niet meer is? Manlief dringt angstvallig aan op het aanhouden van de auto.
Ik vrees dat ie liever niet heeft dat ik in zijn auto rij omdat hij dan zelf even geen auto heeft. Enne... die vette kras van een paar jaar geleden kon daar ik, ook volgens de politie, helemaal niks doen. De veroorzaker, die was doorgereden was fout maar ja, hij zat/zit er wel op, die kras... )

De fietsenhandelaar gaf ons nog een goede onderhoudstip, hij zei ons dat je je fiets voor de winter moet inspuiten met vaseline-spray, dat voorkomt veel roest.


afbeelding van: http://www.treehugger.com/files/2008/03/dude_get_a_bike.php

Water bij de ....

Afgelopen week was de schoonmaak-sprayfles met azijn, water en een beetje geurolie beneden op en de laatste azijn stond natuurlijk boven op zolder (geen zin om twee trappen te nemen met die zere knie). In de keuken moest er echt even wat gepoetst worden dus toen heb ik wat afwasmiddel in de sprayflacon gedaan met water erbij. Het blijkt super handig te zijn en goed te werken!
Met een paar druppeltjes afwasmiddel kan ik dus wekenlang schoonmaken op deze manier.

Ik doe wel vaker water bij de douchegel, handzeep en het afwasmiddel zodat het langer mee gaat. Dat spul is vaak nog erg geconcentreerd en bestaat toch al grotendeels uit water, een beetje extra water erbij maakt niet zoveel uit.
Daar hoef je huisgenoten overigens niets over te vertellen, zolang je er niet net te veel bij doet, merken ze er waarschijnlijk niets van (ik bestrijd mijn mans afwasmiddelverkwisting zo al jaren, het is af en toe wel spannend of het schuim van het schudden weer op tijd uit de fles wegtrekt zodat hij het niet ziet ;-) )

Gister zat er een kaartje onder mijn ruitenwisser; of mijn auto te koop was. Ik heb nog gebeld uit nieuwsgierigheid en kreeg een bod van 400 euro. Op internet zag ik precies dezelfde auto, met bijna hetzelfde kenteken, bijna zelfde aantal km's voor 1450 bij een garagebedrijf.
Dit jaar nog eens honderden euro's in de auto steken om 'em door de APK te krijgen is misschien niet zo heel wijs dus misschien is ie dan voor mij op. Eigenlijk wil ik al jaren de tweede auto weg doen, om mezelf te dwingen te gaan fietsen of OV'en omdat dat beter is voor het milieu en die 30 euro die de auto per maand kost, da's toch ook weer een week boodschappen...

Lastig hoor. Ik hou echt van die auto omdat ik zo van mijn oma en opa hield/hou en ze heel veel voor mij betekend hebben. De eerste jaren rook ik nog de typische geurtjes van opa en oma (en de hond op de achterbank) als het geregend had heel goed, dat was zo fijn.
Lastige keuze; milieu en wat besparen versus zoveel sentiment.