Koffiedrab drogen en bewaren voor de tuin

Update:
De koffiedrab droger blijkt in praktijk niet goed te werken als plek om drab te drogen. Voor het bewaren en als hulpje om een pantykous vol te gieten is ie wel bruikbaar ;-).
Dat heb ik nou altijd,  vol creatieve ideeën maar de uitvoering wil nog wel eens anders uitpakken ;-).
Er kwamen vragen waarom ik zou willen drogen en de drab niet meteen in de tuin gooide. Nou, dat komt omdat ik geen koffie lust. MrPenny produceert alleen s weekends drab voor mij. Het is dus een handig voorraadje.

In mijn vorige blog had ik het over plantenkragen waar ik nog koffiedrab langs zou strooien om planten te beschermen tegen slakken, gravende katten en ander ongedierte. (Ik vind katten heel lief en leuk hoor maar wat ze allemaal in mijn tuin al gesloopt hebben...).
Koffiedrab is meteen ook goede mest voor de tuin.

Heel waardevol dus om te bewaren en her te gebruiken. Handig om een voorraadje van te hebben.
Het drogen en bewaren van koffiedrab wil echter nog wel eens problemen geven, zoals schimmel, samenklonteren etc.
Ook wilde ik iets kleins hebben om op het aanrecht of in de vensterbank neer te kunnen zetten. Daarnaast wilde ik iets maken met gerecyclede materialen. De laatste wens was een goede inhoudsmaat, zodat er 's weekends, als MrPenny thuis is, meerdere filterzakken zouden passen.
Na enige prakkedenken ontstond:

De Moneypenny koffiedrapdroger
klik op de foto's om te vergroten

Neem:
- een leeg drankkarton,
- een tweede drankkarton of gewoon karton,
- een fruitnetje (nog aan een kant gesloten),
- een oude panty of een pantykousje en
- twee elastiekjes.

Knip de bovenkant van het drankkarton af en maak met een mes horizontale snedes in het pak. Maak steeds twee snedes boven elkaar. Pas als je alle snedes hebt gemaakt, knip of snij je de ruimte tussen de twee sneden open zodat er gleuven ontstaan. (Zo blijft het pak steviger en is het snijden makkelijker).
Maak een stuk karton dat precies in de bodem van het drankkarton past en stop deze in de panty.

 Steek je hand in de panty en houd je vingertoppen op de hoeken van het karton dat je hebt gemaakt voor de bodem.

 Duw de panty met het karton erin naar de bodem van het pak.

Sla de panty over de rand van het pak.
De panty trekt nu nog in het midden van het pak samen.
Om de panty verder te openen:
Maak van een ander drankkarton of een stuk karton een rechthoek die precies in het drankkarton past.

Stop de rechthoek in het pak (je kunt er ook twee maken).

De opening is nu groter geworden.

 Hang het fruitnetje in het pak, sla het over de rand en zet dat vast met elastiekjes.
De koffiedrab die droog genoeg is, valt nu vanzelf door "de zeef" van het fruitnetje naar beneden in de panty.
Door de gaten in het pak blijft er voldoende luchtcirculatie waardoor schimmel wordt voorkomen. Door de panty lekt het echter niet. Aldus mijn theorie.
Je moet het niet te hard gaan "aankloppen", dan valt het te snel naar beneden en blijft de drab in de panty niet luchtig genoeg.

Als de panty vol is, kun je er een knoopje in maken, touwtje eraan en ophangen in een droge ruimte.
Wanneer het een tijd duurt voor je het gaat gebruiken, zou ik het nog ergens anders in luchtdicht bewaren. Ik denk dat dat beter is, zo blijft de geur etc. aan de koffiedrab hangen en juist daaraan heeft ongedierte ook een hekel, het is niet alleen de structuur.

Koffiedrab die ik vorig jaar met veel pijn, moeite en gedoe heb gedroogd stond nog in de trapkast. Ik heb het er met een trechter in gegoten toen het echt goed droog was. Toch is het samengeklonterd het komt er niet of nauwelijks meer uit.

Toch is het fijn om een smal strookje koffiedrab te kunnen strooien dus ik bedacht daarvoor het volgende:

Je kunt de bovenkant van een plastic fles af snijden en vervolgens de bovenkant van de panty erdoorheen halen en omslaan. Zo kun je makkelijker strooien/gieten door een kleiner gat. Denk alleen dat mijn gaatje dan weer iets te klein is, de ervaring zal het leren.
Als je een draaidop neemt, kun je zo alles ook weer afsluiten. De panty zit dan tussen de fles en de draaidop.

Van: Cut out + keep.net

Dat laatste heb ik niet zelf bedacht hoor, die tip heb ik eens op internet gezien. Je kunt zo namelijk ook zakken rijst e.d. makkelijk afsluiten.
Hier hebben ze het gedaan met de bovenkant van een potje multi-vitaminen, werkt ook al.

Zaaien enzo

 

Al een tijdje spaar ik "afval" voor het voorzaaien, opkweken en beschermen van groenten, kruiden en bloemen voor de tuin.
Zowel de bovenkant als de onderkant van een klein eierdoosje heb ik gevuld met potgrond. De deksel heeft een gaatje, maar dat zet je makkelijk dicht met de sluiting (zie op foto).
Een bakje van peren (hier favoriet fruit) is een prima "kasje" voor over de eierdoos helften.

De netjes die over de peren zaten heb ik ook bewaard. Ik ga ze waarschijnlijk nog openknippen en aan elkaar maken om er kleine gaastunneltjes mee te maken voor over jonge plantjes of net gezaaid goed. Ook heb een een hoop wc rollen gespaard om in voor te zaaien. De sojamelk pakken worden "kragen" om plantjes heen om ze te beschermen tegen ongedierte etc. Daaromheen komt dan nog koffiedrap.

Ik heb ook mijn "flessekasjes" weer tevoorschijn gehaald. Op de foto zie je dat ik ze open heb gesneden.
Ze kunnen nu open staan, zoals rechts op de foto als de plantjes groter zijn. Ik zet er een klein knijpertje op.
Het kweken begint met een dichtgeklapt flesje (zoals de meeste flesjes op de foto).
Als de plantjes al wat mogen wennen aan mee koude of als het te vochtig wordt in het flessekasje, kan de dop er nog af. Zo kan er meer lucht bij.

 Nou moest ik die wc-rollen in de flessekasjes ook nog vullen. Van een dubbel gevouwen leeg pak pap maakte ik een trechter.
De trechter zette ik in de wc-rol, vervolgens schepte ik wat potgrond in de trechter en klopte ik met alles flink op het aanrecht zodat de potgrond in de rol zakte.
Met de trechter bleek ik ook prima de potgrond aan te kunnen drukken. Dan deed ik er nog een los laagje potgrond op.
Als de zaadjes erin gaan, worden ze afgedekt met nog een heel licht en los laagje potgrond (als dat nodig is tenminste).

 De onderkant van de trechter had ik van binnen naar buiten beplakt met plakband. Zo gleed het zand er makkelijker door er bleef het goed heel.
Om aan te geven wat ik bedoel, heb ik ook nog geplakt met een stukje schilderstape.

De bak en de doos met flessekasjes staat nu op onze slaapkamer, daar komt lekker veel zon. Ik kwam altijd ruimte tekort op de vensterbank en ik vond het een beetje rommelig en ongezellig worden. Ik heb nu nog wel "officiële" voorzaaibakjes waarin ik ook dingen voor kan zaaien beneden.

Boven heb ik nu alleen kerstomaatjes gezaaid, de rest komt nog maar het is wel handig om alles klaar te hebben staan.

Minipenny heeft zaad voor flox uitgezocht, dat mag ze straks nog zaaien.

In een plasic bak van een bamipakket staan closetrollen met daarin peulen voorgezaaid.
In de laatste Genoeg las ik een hele handige tip; laat de closetrollen niet rond maar vouw ze twee keer dubbel zodat je vierkantjes krijgt. Zo nemen ze minder ruimte in.
De peulen staan in de koudste plek van het huis; de hal. Binnenkort zaai ik weer meer, ik wil de oogst een beetje spreiden.

Ik was vergeten om wat piepers uit te laten lopen dus ze zullen wat laat in de grond gaan. Vorig jaar had ik een aantal kleine piepers (biologisch van Lidl) laten uitlopen en die in de grond gestopt. De moestuinmeneer vertelde me dat dat niet nodig was geweest, je kunt ze ook gewoon in stukjes snijden en van een aardappel meerdere stukjes poten. Als er maar een uitloper aan zit. 

Ik heb ook rode pootuitjes gekocht, omdat ik rood lekker vind maar ook omdat ik een mol in de tuin heb gehad.

Mollen vinden de geur van knoflook en ui niet lekker, heb ik gelezen. Tegen de schutting aan heb ik een rij rode ui gezet in de hoop dat hij bij de buren gaat blijven. Die kunnen wel een gratis tuinman gebruiken om het onkruid om te spitten ;-).

In de keuken verzamelen we gft voor het compostvat in een bakje. Als het vol is lopen we even de tuin in om het te legen.
Ik verzamel ook eierschalen in een vaas (ik heb een kleine verzameling Delfts blauw spul in de keuken, daar staat ie bij). De vaas was deze week vol en de schalen werden gemalen in het keukenmachientje. Recycling en gratis kalk voor de tuin!

Helaas is er iemand in Nederland die de verkeerde vorm van zaaien bezigt. Haat zaaien.
Vanmorgen had ik een afspraak op het politiebureau om aangifte te doen.
Ik heb mijn oma als jong meisje beloofd dat ik eerder iets zou doen en zou laten weten dat ik het er niet mee eens was als er weer zo'n gek op stond. Mijn oma was Duitse en haar familie absoluut niet sympathiserend met de ideeën van Hitler maar na een tijdje was het te laat...

Landelijke Genoegdag 2014 - Goed en gezellig

De landelijke genoegdag is altijd een fijne dag, een dag waar je gelijkgestemden kunt ontmoeten en (her)inspiratie op kunt doen. Een feest voor mij. Helaas kan ik maar om het jaar gaan, omdat mijn schoonmoeder altijd haar verjaardag op dezelfde dag viert.
Dit jaar werd het in Oss gehouden en reisden vele consuminderaars gratis met de trein naar Oss. Zoals altijd werd de Genoegdag namelijk gehouden op de dag dat je vrij kunt reizen met het boekenweek geschenk.
Een van de leuke dingen op de Genoegdag is de ontspannen sfeer, waar de organisatie voor zorgt, zonder dat het houtje touwtje wordt.

v.l.n.r. 2 dames van de redactie van de boeken in de
Genoegreeks, Heleen van der Sanden (met , Annemiek van
Deursen, Thomas Volman en Martin van der Gaag.

Aan het begin van het programma werden er enkele eerste uitgaves feestelijk overhandigd aan de auteurs.
Heleen van der Sanden, uitgever van het tijdschrift Genoeg, ontving het eerste exemplaar van alweer de 100e editie van Genoeg.

Annemiek van Deursen, bekend van haar tuinrubriek in Genoeg, haar Mijmeringen en oprichtster van het consuminderhuis in Landgraaf, ontving het eerste exemplaar van haar nieuwe boek "De eerlijke moestuin".

Martin van der Gaag en Thomas Volman, ook bekend van hun rubriek "over de datum" in Genoeg, ontvingen het eerste exemplaar van hun boek "de luxe van Genoeg".

Annemiek van Deursen, de eerlijke moestuin

Workshop "De eerlijke moestuin".
Met haar openheid, kennis, menslievendheid en humor weet Annemiek van Deursen altijd de aandacht van het publiek vast te houden.
Annemiek vertelde over haar nieuwe boek en de totstandkoming hiervan. Het is een praktisch boek waarin bij elke maand van het jaar tips en aanwijzingen zijn te vinden over wat er die maand moet gebeuren in de (moes)tuin. Ook is er veel aandacht voor hergebruik en onderhoud van materialen. Daarnaast bevat het boek veel smakelijke recepten. Volgens een recensie zowel geschikt voor de beginnende als de gevorderde tuinier.
Ook vertelde Annemiek van Deursen over het consuminderhuis. We zagen een foto van "het winkeltje", hier vanuit worden mensen die echt niets meer hebben voorzien van eerste levensbehoeften. Ze vertelde dat het acht weken duurt voor een bijstandsuitkering wordt uitgekeerd, de wachtlijst voor de voedselbank is 12 weken. In de tussentijd is er geen instantie of geld om deze mensen te helpen, behalve als je in Landgraaf of omgeving woont.
Ook vertelde Annemiek over de groep mensen, die op zaterdag wordt voorzien van noodzakelijke etenswaren. "De uitgemergelden", noemen ze deze groep in het consuminderhuis.
Het bleek om hoofdzakelijk alleenstaande mannen te gaan, die vaak al weken niet meer (goed) gegeten hebben. De moeders met kinderen, die komen wel maar de alleenstaande mannen komen vaak laat of niet aankloppen. Beschamend en schokkend, dat dit in Nederland bestaat.

De luxe van Genoeg, horizonleven

Workshop "De luxe van genoeg".
Deze workshop werd verzorgd door de schrijvers van het gelijknamige boek.Volgens een recensie van Marieke Henselmans een boek waarin verschillende theorieën en boeken over het onderwerp consuminderen samengevoegd worden tot een geheel en voor het eerst duidelijke verbanden worden gelegd.
Echter brengt dit boek ook een nieuwe term:  horizonleven. Een theorie die er van uitgaat dat wij als mens steeds een beetje hoger op de ladder willen en daar zelfs mee doorgaan als we twijfelachtig eigenlijk wat staan te bibberen op een hoge sport van die ladder.
Vraag is wie we daar een plezier mee doen.  Een van de auteurs nam de beslissing wat lager op de ladder te klimmen. Dat gaf nog niet voldoening en hij koos later zelfs een compleet andere ladder.
Volgens de schrijvers en onderzoek zou werk moeten voldoen aan vijf voorwaarden om er gelukkig van te worden, zoals "verdien je er genoeg geld mee", "heb je autonomie", "geeft het aanzien".
"Mooie theorie, niet de praktijk", vond een bezoeker achteraf. Ik denk dat de schrijvers bedoeld hebben dat je ook hierin niet moet streven naar perfectie maar naar het meest acceptabel en aangenaam niveau.

Edit/ rectificatie
Om zeker te zijn dat ik niemands woorden verkeerd zou citeren, samenvatten of links zou gebruiken zonder toestemming, heb ik de rechthebbenden berichtjes gestuurd over dit artikel.
Martin van der Gaag stuurde deze reactie:

Dank voor je mooie beschrijving. Maar, in "De luxe van genoeg" (www.deluxevangeneog.blogspot.nl) vertelt geïnterviewde Willem van der Til, die ook op het podium aanwezig was bij de boekpresentatie, toch echt iets anders over de door hem bedachte term 'horizonleven'. Die gaat niet zozeer over het feit dat we alsmaar hogerop willen, maar dat we aangespoord worden vooral voor onze toekomst te leven en te vergeten dat ons leven vandáág plaatsvindt. Plannen maken voor de toekomst is belangrijk, maar het leven van vandaag ook. Dat laatste wordt makkelijk overschaduwd door de wensen die reclame en carrière-ideeën bij je oproepen. En als je dat niet merkt, heb je kans dat je aan het 'horizonleven' bent

De lunch die volgde was zoals gewoonlijk goed verzorgd en lekker.

In het middagprogramma kon er uit verschillende workshops gekozen worden. Heel lastig, vond ik. Uiteindelijk koos ik voor:

Brainstorm workshop "Gelukkig met genoeg".

Workshop "Gelukkig met genoeg"

Deze workshop werd verzord door Nynke Valk. Ik zag toevallig dat ze op haar eigen blog erover heeft geschreven klik.
Eerst vertelde Nynke over haar model van eenvoud. Een cirkel met in het midden de principes van eenvoud, daarbuiten principes van versnippering (zie link).
Daarna volgde een brainstorm "wat maakt jouw leven ingewikkeld?". Hier kozen wij een top vijf uit, daarna een top drie. Mijn top drie: 1. perfectie, 2. balanceren (tussen verschillende verantwoordelijkheden), 3. willen is niet kunnen.
In kleine groepjes werd dit kort onderling besproken en vervolgens samen. Mooi, dat samen delen, ik vond dat er wel waardevolle opmerkingen werden gemaakt.
De workshop eindigde met visualisatie. Ik stelde me voor hoe mijn leven zou zijn als al die obstakels uit de weg zouden zijn, hoe ik me dan zou voelen, wat ik dan zou doen. De essentie voor mij: ik had keuzes gemaakt. Blijven hangen in een situatie of niet, dingen accepteren of niet is voor mij ook een keuze.
Later op de middag sprak ik Nynke Valk toevallig nog en ze vertelde me iets meer over haar boeddhistische achtergrond. We hadden het over gedachten en situaties die wolken zijn, ze zijn niet vast, ze veranderen en je hebt wel eens verschillend uitzicht ;-). Ik vatte het als volgt samen: mensen zouden graag een schip zijn dat voor anker ligt, zodat niets veranderd maar een schip is nou eenmaal gebouwd om te varen.

Try-out "Stop met klagen", Low impact man.

Ik heb vaak niet zoveel met de humor van onze zuiderburen, vaak vind ik het gortdroog en flauw. Steven Vromman, beter bekend als de Low impact man is daar een uitzondering op.
Hoewel enige Belgische droogte aanwezig was, bleef de aanmaak van speeksel hoog door het vele lachen.
Aan het begin van de voorstelling schetste Steven Vromman een situatie waarin alle stroom uitgevallen was. Hoe reken je dan je boodschappen af, hoe kom je door de schuifdeuren, chaos op de weg, hoe kom je binnen in je huis met elektrische poort en wat als je eenmaal binnen bent? (Met de pepermolen met ledverlichting je kinderen naar het toilet begeleiden, bijvoorbeeld).
De show ging ook over helden, mensen over de hele wereld die kleine en grote dingen hebben gedaan die een grote impact op de wereld (om hen heen) hebben gehad.
Ook verder in de voorstelling, vonden mensen voldoende inspiratie met een leuke dosis eco-humor om zelf aan de slag te gaan. Thuis of daarbuiten.

Afsluiting van de dag, l Heleen van der Sanden, r Low impact
man Steven Vromman.

Om voorbereid te zijn op eventuele stroomuitval, presenteerde de Low impact man zijn teksten niet op een beamer maar op een papieren versie. De teksten bleken aan het eind van de voorstelling de tekst te zijn van het refrein van een lied, dat door iedereen mee gezongen kon worden.
Hierna werd de dag afgesloten door Heleen van der Sanden.

Toen ik mijn jas ging halen in de garderobe werd nog daar gezongen: "Wòòòrd activist, bevrijd jezelf, zoek bondgenoten, deel alles en doe het met liefdèè...". Gewoon goed en gezellig dus, zoals ik al zei ;-).

Later stond ik met een knorrende maag (ik heb zondag een vastdag gehad, alleen gelunched en een appel als avondeten om rond de 500 cal. uit te komen) op een perron. Geïnspireerd door de Low Impact Man zei ik tegen mezelf: "ik ben een persoon, die geen lege calorieën nodig heeft". En het lukte om de geuren uit de lege-calorieën-Kiosk te weerstaan. Nu de cola nog.

Ik vertrok thuis met het boekenweekgeschenk en het boek over het vastendieet, om te lezen in de trein. Op de terugweg had ik een kleine bibliotheek in mijn rugzak. Mijn vier nieuwe aanwinsten:
- De eenvoudige moestuin van Annemiek van Deursen, gesigneerd, letterlijk met opdracht (haha). Ik had Annemiek in de trein gesproken, ze had me gevraagd welk boek ik had gekocht voor het boekenweekgeschenk. Nu heeft ze in mijn boek geschreven: "Gewoon veel groenten telen en eten en 't figuurtje volgt." Hihihi.
- Besparen maar van Marieke Henselmans, dit boek kregen we als cadeautje bij het vertrek. Marieke Henselmans zag ik voor het eerst "in het echt".
s'Middag zag ik het boek uitgedeeld worden aan mensen die eerder vertrokken. Even later zag ik dat Marieke Henselmans aanstalten maakte om te vertrekken. Ik heb twee keer de stoute schoenen aangetrokken en nu heb ik een gesigneerd exemplaar. Die ga ik, net als de eenvoudige moestuin, doorgeven aan mijn kinderen. Het consuminderen is mij weer doorgegeven door mijn opa, oma en moeder, ik wil het ook weer doorgeven.
- Exit supermama van Denise Hulst en Sjoukje van de Kolk, wat lief dat ze dat speciaal voor mij hebben geschreven ;-).
- Gare Du Nord van Philips Freriks, die stond in een hoekje in de trein. Het moest wel bookcrossing zijn en inderdaad. Leuk, ik heb nog nooit een bookcrossing boek gevonden. Op mijn bureau ligt nu een flinke stapel leesvoer maar ik hoop dat ik het boek binnenkort weer vrij kan laten voor de volgende lezer.

Met excuses voor de slechte kwaliteit van de foto's.

Moneypenny

Voorjaarscollectie

Uit de voorjaarscollectie van FILA, de special edetion metalic slipper.

 Het tweede paar slippers van dit merk stuk. MrPenny kwam daarom aanzetten met de klustape ;-). Okee, nu ga ik er dus niet meer mee terug!

 Voor Minipenny moest er even gesjopt worden voor nieuwe schoenen. Het achterste paar was niet echt mijn idee maar ze is er zooo blij mee. K3 schoenen met glitters en lampjes :-( pfffff. Nou ja, alles went. Bij het witte paar ontdekte ik pas DE manier om een kleuter schoenen aan te smeren. Put kleuter uit en laat deze TV kijken in een schoenwinkel. Duik onder het TV scherm en pas vervolgens de onderhavige kleuter schoenen aan die jij leuk vind. Ging veel beter!

Morgen is oma jarig. Oma wilde een Dahlia bol maar Minipenny verstond een bloemkool. Het werd een melig telefoon gesprek waarbij oma nog twee keer per ongeluk bloemkool zei.
We hadden nog een mooie schaal en de bloemkool was zo gekocht.  MrPenny pakte bij de inpak tafel van het tuincentrum nog een keurig stickertje mee om het af te maken. Wat een lolbroek is die jongen vandaag.
Zelf kan ik niet mee morgen,  ik ga naar de Genoegdag in Oss.  Ik heb er veel zin in.
Alleen ga ik daarom nu even rusten, anders moet ik morgen om drie uur bij elkaar geveegd worden en ik vind het niet netjes im rommel te maken bij een ander ;-).

Ontrommelen

Al tijden neem ik me voor om ons huis, met name de zolder, te "ontrommelen".
Laatst begon ik enthousiast met onze kledingkast. Alles wat niet meer paste ging in een zak, "voor betere tijden", op de dichtgebonden zak schreef ik de datum van die dag. Als die betere tijden dan toch niet aanbreken, gooi ik het over een jaar weg zonder erin te kijken.

Omdat ik een mega allergische aanval met hoge koorts kreeg van het stof in die lang niet gedragen kleding en het stof op de kledingkast, werd mijn enthousiasme voor het ontrommelen wel wat minder.
Als ik weer eens tijd en energie vind, ergens, moet ik toch echt eens met die zolder aan de slag.

Laatst deed ik een kleine en vlugge ontrommelactie in huis.
Ik ben lid van een weggeef/doorgeef groep in mijn buurt op Facebook. Op die groep is een doorgeeftas, die wordt steeds verloot voor wie wil mee loten. De gelukkige komt de doorgeeftas ophalen, mag thuis grabbelen en stopt er een nieuw artikel in voor elk artikel dat eruit is gehaald.
Zo kon ik toch afstand doen van bijvoorbeeld dat vaasje dat al jaren achter de tv verstopt stond. Zo'n miskoopje wat toch niet helemaal past in je huis maar wat je zonde vind om weg te gooien.
Na mijn opruimactie werd de doorgeeftas "de doorgeeftassen" ;-).
Er zijn heel veel van die groepen in mijn omgeving, weggeef, gratis op te halen, aanbieden regio (woonplaats/gemeente/kengetal), kinderspullen, noem het maar op.

Nou heb ik wel meer dingen in huis die ik makkelijker weg zou kunnen doen als het niet de kraakwagen zou gaan.
Daar is een handige site voor, namelijk inzameldoelen.nl. Zoek je een goed doel voor kleding, speelgoed, babyspullen, medische spullen, boeken, kinderkleding, huisraad etc., hier vind je een goed doel om het aan te doneren.

Nou dus nog ergens tijd en energie vinden, zoals ik al zei.
Ik heb ook wat minder geblogd de laatste tijd vanwege het gebrek aan tijd en energie.
Morgen heb ik een afspraak met de huisarts om e.e.a. te bespreken en op een rijtje te krijgen. Ik heb in ieder geval  een vorm van reuma, wat de laatste tijd erg opspeelt.
Ik wil ook voor de kinderen nog eens beter laten uitzoeken wat het nu is wat we hebben, zij hebben het ook ge-orven van mij. Voor mezelf en de kinderen is het wel belangrijk te weten wat we preventief kunnen doen om erger (veel kans op artrose) te voorkomen. Ik hoop dat ik nog geen artrose heb, moet nog nagekeken worden.

Laatst hebben we ook een gesprek gevraagd voor Ieniminnipenny. Die bleef ook maar niet helemaal opknappen en inmiddels zat het consternatiebureau en de pedagoog moeilijk te doen over achterstand in groei en ontwikkeling. Het was wel een verhelderend gesprek, ze moeten eigenlijk gewoon hun mond houden heeft de huisarts gezegd, het is allemaal gewoon medisch verklaarbaar en er is geen "standaard" op deze leeftijd.
Ienimini krijgt nu koemelk- en lactose vrije voeding en we moeten haar toch weer de astma medicatie geven.

De spannende avond waar ik een praatje moest houden over duurzaamheid is inmiddels ook achter de rug, godzijdank. Het viel natuurlijk hartstikke mee maar er viel echt veel spanning van me af toen het over was, pfff.... Nah, weer een grens verlegd.
Het ergste van die avond was achteraf dat de verantwoordelijke wethouder bij het onderwerp duurzaamheid concreet niet heel erg veel verder komt dan "ja maar we gaan investeren in perscontainers voor plastic afval hoor!".
Toch is er ergens iets gebeurd op het gemeentehuis, ik weet niet of ik dat nou geheel aan de wijkbeheerder, die avond met de wethouder of aan een ander contact te danken heb maar we krijgen wat budget van de gemeente voor onze duurzame projecten in wording in de wijk. Yihaa!