Voorbeschouwing september

Ik zie op andere blogs dat er wordt terug gekeken op augustus maar ik ben juist vooruit aan het kijken naar september.
Eigenlijk wilden we vanaf september 250 euro per maand extra gaan sparen maar dat gaat al niet lukken zeer waarschijnlijk, omdat beide auto's door de APK moeten dus dan boek je alleen maar op en neer.

Waarom ik extra wil gaan sparen? Om alvast te wennen aan een lager inkomen cq banksaldo.
Als ik met die kleine buikbewoner voorop op sollicitatiegesprek ga, is er toch wel een redelijke dat een andere kandidaat de voorkeur krijgt namelijk en mijn uitkering loopt in februari af. Dat was wel een van de redenen dat we lang getwijfeld hebben of we nog een tweede kind wilden en er ook een punt achter hebben gezet. Maar goed, het is nu zo, we willen het net als ieder ander heel graag maar we zullen er dus wat meer voor moeten doen en voor moeten opgeven dan de normale tweeverdieners met hypotheek.
Vanaf februari gaat mijn inkomen er dus met 500 euro op achteruit, ik krijg dan nog maar een percentage van het minimumloon. Tenzij ik nog een baan vind maar dat is al zo lang niet gelukt dat ik denk dat het met de toeter erbij helemaal mission impossible wordt.
Ik ben nu wel zelfs bezig met solliciteren naar thuiswerk (desperate times call for desperate messures) maar ik hoor er niets van terug. Eventjes nog achteraan.

Maar goed, "het feest" is dus over, we moeten wat "luxe" dingen gaan schrappen, geen spontane uitjes en horeca uitgaven meer, opletten met de boodschappen, weer beter opletten met verbruik van benzine, electra, gas en water, misschien moeten we toch maar naar een goedkopere sportschool of die toch maar opzeggen, toch maar bepaalde lidmaatschappen opzeggen, echt letten op de kilometers en ik moet weer echt nauwkeurig op de centjes gaan letten en meer gaan bijhouden. Het kan allemaal wel maar het zal wennen zijn, veel tijd en moeite kosten maar dan moet het net kunnen.

De eerste mooie besparing zou zijn als Minipenny toch weer zin zou krijgen om zindelijk te worden maar helaas is het potje alweer volledig uit de gratie. Nu kreeg ik van mijn zus de tip om een oud onderbroekje in de luier te doen, dan voelt ze toch nattigheid zeg maar. Daar gaan we dus maar eens mee aan de slag.

Ik moet ook eens gaan informeren bij onze energieleverancier of ons voorschot misschien al een stukje omlaag kan, vrijdag komen namelijk de zonnepanelen. Ik ben wel benieuwd hoor, ik zie er wel al naar uit om die meter achteruit te zien draaien.

Inmiddels ben ik toch al overgestapt naar de positiebroeken, mijn normale broeken zaten niet lekker en het zag er ook echt niet uit, ik had wel drie buiken. Ik twijfel of ik al verder ben en mijn man zegt dat ik de vorige keer ook al in week 8 of 9 in positiekleding liep en volgens mij klopt dat wel. Als je wat meer gevuld bent, komt je vulling zo snel naar boven en naar voren als je zwanger bent zeg maar even kort gezegd ;-). Mijn buik steekt al verder uit dan m'n boops en het begint er wel vrij duidelijk zwanger uit te zien dus. We hopen daarom dat ze vrijdag snel klaar zijn, dan kunnen we nog naar mijn schoonouders om het nieuws te vertellen. Vooral mijn schoonvader zal wel erg opgetogen zijn, Minipenny is alles voor hem.
Mijn zus had het dit weekend op een feest al pijlsnel door, ik had haar al 5 keer naar m'n buik zien kijken om nog eens te checken dus toen heb ik haar maar even apart genomen. Gelukkig waren mijn vader en zijn vriendin wel erg enthousiast maar mijn zus dus niet. Sja, ik kan er veel over zeggen maar het best en kortste is: dit ligt niet aan mij of ons, dit zit bij haar tussen de oren.
Helemaal leuk is het niet als je eigen zus zo vervelend doet maar het is nu eenmaal zo. Ik heb in de loop der jaren wel geleerd om niets te verwachten van haar, dan valt alles wat komt weer mee en dan geniet ik daar maar van. Bij Mini is ze pas op kraamvisite gekomen toen die 3 maanden oud was, bijvoorbeeld. Ik hoefde dus sowieso al niets aan emotionele of praktische steun te verwachten dus ik mis er niks aan. Jammer voor haar.