Perfectionisme

Dit weekend ben ik weer bezig geweest met mijn nieuwe hobby glasfusen. Van mijn schoonmoeder en schoonzus had ik "een bestelling" gekregen voor Sinterklaas, om een hanger te maken.
Ik leer nog steeds veel, er zijn wel bepaalde regels waar je rekening mee moet houden maar dan nog is het soms een gok hoe je werk er uiteindelijk uit komt te zien.
Als perfectionist is dat soms wel lastig. Dit weekend was mijn grootste irritatie dat ik mijn hotpot heb beschadigd (de magnetron heeft meer vermogen dan we dachten). Een nieuwe is een duur grapje dus ik hoop dat hij het toch nog een tijd volhoudt.
Ook een irritatie was glas dat blauw leek te zijn paars werd en paars glas dat niet mooi paars werd. Leercurve dus.
Over de laatste twee werkstukjes ben ik wel matig tot redelijk tevreden, daar kan een hangertje aan.

Mijn perfectionisme werkt ook door in de pré Sinterklaas spanning. Wij vieren het jaar 3 keer (opa en oma, thuis, familieweekend andere kant). Daardoor moest ik veel kopen of bestellen en regelen voor verschillende mensen en uiteraard onze kinderen. Vooral voor de kinderen vind ik het spannend, vinden ze het wel leuk, wordt de een niet jaloers op de ander, is het niet teveel van het goede, is het stom of leuk, is tweedehands met een beetje gebruikssporen toch niet zielig? Ook houdt ik het budget in de gaten.
Bovenop alle spanning van de laatste tijd barstte zaterdag ineens bij mij de bom en was ik boos; waarom moest ik alles regelen aan cadeaus en inpakken en waarom ben ik degene die bij ons altijd verantwoordelijk is voor budgetten, uitgaven en spaarsaldi? Waarom heb ik de meeste zorgen om onze financiële toekomst? (ivm uitkeringsgedoe).
Ik chagrijnig, Mr ook flink chagrijnig van mij maar het antwoord was de bekende weg - omdat ik het niet vraag of zeg. MrPenny uit geregeld zijn respect en waardering voor het feit dat ik onze financiën en administratie zo goed beheer. Natuurlijk is hij er ook erg blij mee, omdat hij er geen zin, aanleg of talent voor heeft, het ligt mij nu eenmaal beter maar... ik moet wel informatie en zorgen delen en hulp vragen waar nodig.

In mijn perfectionisme voel ik me hoofdverantwoordelijk voor van alles en zo schuldig als het niet goed gaat of goed lijkt te gaan. Dat gaat het best snel als je perfectionist bent ;-).
Onze financiën/ uitgaven, de administratie, het huishouden, dat iedereen netjes gekleed gaat, de opvoeding en ontwikkeling van de kinderen en het voorkomen van alle mogelijke onheil voor hen, (moeilijke) banden met de familie, dat ik snel beter wordt, dat ik snel weer aan het werk kan/ga, dat ik overgewicht heb etc. etc.
Vaak leg ik mezelf zoveel op dat er geen beginnen aan is en de moed al in de schoenen zakt voor ik ergens aan begin.
Vast herkenbaar voor veel mensen in enige mate, vooral dames.

Ja, het heeft allemaal z'n oorsprong en oorzaken, helaas heb ik heel veel vervelende dingen meegemaakt.
Ik wil daar liever niet op ingaan maar om kort te zijn; mijn levensgeschiedenis heeft al twee psychologen aan het huilen gekregen en heeft meerderen van hen openvallende monden bezorgd terwijl die mensen toch aardig wat gewend zijn, daar wilde ik het bij laten.
Ik heb daarvoor al veel therapie gehad. Naar ik afgelopen vrijdag heb begrepen heb ik dan wel weer redelijk wat ondermaatse therapie ontvangen, dat schiet natuurlijk ook niet lekker op.
Het blijkt toch lastig te zijn om oude dingen los te laten en helemaal in het hier en nu te leven en die oude bagage en denkpatronen in overlevingsstand te dumpen.
Als perfectionist en met mijn harde instelling tegenover mezelf erger ik me daar dan ook weer aan. Get over it already & JFDI (Just F***ing Do It)!!

Vrijdag zag ik een indrukwekkende uitzending over vluchtelingen:
Joris United http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1380459
en als ik dan ook denk aan de mensen op de Filipijnen, die ook dood en ellende meemaken, dan denk ik: dat is toch allemaal veel erger, stel je niet zo aan.
Ik heb heel veel om ontzettend dankbaar voor te zijn, mijn lieve en mooie meiden, een fantastische echtgenoot, genoeg te eten, te veel spullen, een (eigen) huis en momenteel voldoende geld om rond te komen.
Wat wil een mens nog meer?
Mag ik voor Sinterklaas een toverstokje (z.g.a.n), om mijn huishouden helemaal spic en span te toveren met een zwier maar vooral om op mezelf te richten "hocus pocus Pilatus pas, ik wou dat ik niet zo irritant onzeker was".

Smartphone of niet?

Het is weer de tijd van het jaar dat mijn agenda op begint te raken. De laatste dagen kreeg ik daardoor plotsklaps en zeer onverwachts het idee en de beginnende intentie om een smartphone aan te schaffen.
Uitgerekend ik, degene die het afgelopen jaar best wel wat gemopperd heeft op smartphones.

Mijn bezwaren:
- Het ding vreet stroom.
Ik leg nu eens in de anderhalve week mijn simpele telefoon aan een klein zonnepaneeltje, dat altijd in het raam staat (gekocht bij Lidl, euro of 15). Binnen no-time, gratis en milieu vriendelijk is mijn mobieltje dan weer anderhalve week paraat.
In de prijscategorie waar ik me aan het oriënteren ben, mag je al in je handjes wrijven als je smartphone het 2 dagen volhoud (natuurlijk wel afhankelijk hoeveel je het ding gebruikt).

- Ik wil niet de halve dag met mijn hoofd boven een schermpje hangen, zoals ik zoveel mensen zie doen.
Een "offline leven" vind ik ook belangrijk. Als ik nu de laptop uit zet, ben ik er ook echt voor mijn gezin en anderen.

- Een smartphone begint echt "de norm" te worden. Er wordt vaak vanuit gegaan dat je er ook eentje hebt en dus ook bepaalde apps kunt gebruiken.
Ik wordt daar een beetje recalcitrant van. Ik trok vroeger naar een rock- of metalconcert juist een roze blouse aan (op een leren broek) omdat iedereen iets daar zwart draagt.

- Het model wat ik op het oog heb (Nokia Lumnia 620) kost 167 euro.
Ik weet niet of ik wel zoveel wil uitgeven. Een nieuwe agenda en kalender kosten een euro of 15 max.

De voordelen die ik zie:
- Ik heb nu 3 agenda's/ kalenders
1. mijn eigen papieren agenda
2. een kalender in de keuken voor gezamenlijke dingen en even dingen snel opschrijven.
3. een outlook agenda, die ik alleen gebruik om afspraken naar de smartphone van mijn man te sturen. Voor gezamenlijke dingen waar hij aan moet denken of afspraken die ik heb, waarbij hij thuis moet blijven om op de kinderen de passen.
Ik vergeet natuurlijk wel eens dingen over te nemen van de ene agenda in de ander, met alle gevolgen van dien.
Met een smartphone kan ik terug naar een systeem.

- Ik zou dan gemakkelijker een dingen in mijn agenda of, met name voor mij belangrijk, to do list kunnen zetten. Mijn mobiel heb ik altijd bij maar mijn agenda en notitieboekje liggen nog wel eens ergens thuis per ongeluk en dan loopt het ook weer niet handig.

- Ik zou dan weer een navigatiesysteem hebben (hmm.. moet ik toch een data abo erbij maar de phone die ik heb gezien heeft ook een offline navigatiesysteem, geloof ik.) Geen overbodige luxe voor mij, het gaat wel eens mis en dan kom ik ergens te laat. Ik zoek nu van de voren de route uit en maak aantekeningen maar zit dan altijd met m'n billen samengeknepen in de auto omdat ik bang ben iets te missen of verkeerd te doen en dan hopeloos te verdwalen (laatst 25 minuten rondgereden, kost ook benzine).

- Het scheelt veel plek in mijn tas.

- er zijn wel handige en leuke apps beschikbaar

- als ik een Windows phone neem, kan ik ook op mijn telefoon in Word en Excel dingetjes maken en later overzetten op de laptop om er verder aan te werken.

Hmmm.... wat te doen, wat te doen??

Kleuterpuberteit

Toch nog een paar dagen later dan ik had verwacht, gebeurde het dinsdag; Mini crashte 's middags op de bank. Nou ja, grotendeels op de bank dan. Helemaal op van alle basisschool gebeurtenissen. 

Aan haar gedrag was al langer te merken dat ze veel indrukken te verwerken had en soms moe was.

Welkom op de basisschool, welkom in de kleuterpuberteit. Ai-ai, wat is het meiske lichtgeraakt. We gaan redelijk redelijk en begripvol om met alle onredelijkheid maar handhaven wel onze normen en regels. Dat zorgt ervoor dat er nu iets vaker een luchtalarm af gaat in huis (heel hard huilen) en dat de gang wat vaker bezocht wordt dan normaal (als ze straf heeft verdiend, moet ze op de gang staan). 

Al dat geduld, wild spelen, veel aandacht vragen, liefdevol steunen en mopperen kost mij ook best wel wat energie maar goed, het is maar een fase. 

Ik ben nog steeds bezig met de vriezer vullen met een voorraad babyvoeding. Eergister bedacht ik me dat het veel handiger was om de "twee op een vlam" methode te gebruiken voor het koken van de groenten. 

Ik moest spaghetti koken voor ons en zette boven de spaghetti een vergiet met stukken courgette in de pan. Deksel erop en stomen maar. 

In een ander pannetje kookte ik wat rijst. Ook pureerde ik wat tomaten uit blik. 

Zo maakte ik 5 porties courgette met tomaat en rijst. Minipenny vond dat heerlijk als baby. 

Ienimini eet haar groenten niet zo goed de laatste dagen dus veel kan ik weer weggooien maar ook dat trekt vast wel weer bij.

Bijna weer op orde

Na twee keer geveld te zijn door de griep was ik aardig uitgeput geraakt de laatste weken. Ik heb daardoor veel minder geblogd.
Toen ik net een beetje aan de beterende hand was, vierden Mini en ik onze verjaardagen.
Ik doe net of het bezoek alleen voor Mini komt en doe alsof m'n neus bloed à la "ik ben niet jarig hoor", zo kan ik nog een beetje denken dat ik niet weer een jaartje ouder ben geworden.
Na het feestgedruis was ik dus weer helemaal uitgeput en ziekig en kwam er niet veel uit m'n handen.

Dit weekend hebben we samen het huis(houden) weer wat op orde gebracht, dat was in die weken ziek zijn wel wat versloft.
Ik kan daar slecht tegen, ook tegen ziek zijn. Vooral als het lang duurt, krijg ik diverse schuldgevoelens omdat ik vind dat ik tekort schiet tegenover iedereen en dat ik me niet moet aanstellen. Niet dat dat helpt maar het is een patroon wat er al jaren in zit bij mij en dat verander je niet in een keer.

De meiden vragen ook best veel aandacht en tijd de laatste tijd.
Minipenny is nu op de basisschool gestart en komt daar aardig opgedraaid vandaan. Verder was er natuurlijk de spanning van haar verjaardag, toen naar school gaan en dan komen Sinterklaas, Kerst en Oud en nieuw er nog aan. Ergens in januari zal ze wel weer rustig en makkelijk worden ;-).
Ienimini is heel erg boos. Ze is boos en gefrustreerd dat het haar niet lukt om terug te draaien van haar buik naar haar rug en dat haar mondje zeer doet omdat ze tandjes moet krijgen.
Omdat wij hier in huis allemaal een spierprobleempje hebben, heb ik een afspraak gemaakt bij de kinderfysio voor haar, om even na te laten kijken of zij het ook heeft en we al moeten/kunnen gaan oefenen met haar.
Ik heb het gevoel dat we bij Mini te lang afgewacht hebben, ze ging uiteindelijk pas lopen toen ze twee jaar en drie maanden was en heeft nu nog steeds een motorische achterstand. Mini wordt daarom volgende week ook even nagekeken worden door de kinderfysio.
Met een beetje pech heb ik er straks dus nog een taak bij: met twee kinderen fysiotherapie oefeningen doen. Maar ja, da's vervelender voor de meiden dan voor mij.

Ienimini is inmiddels begonnen met fruit- en groentenhapjes. Vooral het fruit vindt ze heerlijk. Tot nu toe heeft ze nog maar een keer iets uit een potje gekregen, de rest heb ik zelf gemaakt.
Dat kost ook wel tijd maar ik vind het belangrijk en fijn.
Ik pureer nu meer ineens en vries het in in ijsklontjesbakjes.
Eenmaal ingevroren kan het uit het vormpje gehaald worden en dan in een plastic zakje waarop staat wat erin zit. Twee dagen achter elkaar krijgt ze dan vers gemaakte babyvoeding en andere dagen kan ik wat uit de vriezer nemen.

Voor mijn verjaardag kreeg ik een hot pot met gereedschappen en materialen. Mijn lieve mannetje had ook een magnetron geregeld zodat ik de dag van mijn verjaardag meteen kon gaan glas fusen.
Ik heb nu vier hangers gemaakt en veel bij geleerd maar het voordeel van kunstzinnige uitingen is, dat je altijd kunt zeggen dat het zo bedoeld was. Mijn vierde werkje vond ik wel geslaagd, ik draag het nu.

Uitslag give-away wedstrijd

Allereerst sorry! Sorry dat ik een tijd niets van me heb laten horen, ook de uitslag van de wedstrijd niet.
Ik ben de afgelopen weken veel ziek geweest. In vier weken tijd heb hebben mijn lieve meiden twee keer de griep in huis geïmporteerd en ben ik twee keer het haasje geweest. Net een beetje bijgekomen van de vorige griep en toen was het weer raak.
Eigenlijk had ik gister de griepprik moeten halen maar toen lag ik nog dubbel van de buikpijn op de bank.

Anyway, ik heb de uitslag van de give-away wedstrijd.
De hoogst beoordeelde inzendingen waren van Joke, Mirjam en Koningin Minima.
Mijn twee liefste juryleden mochten lootjes trekken om de nummer 1, 2 en 3 te bepalen.
Jurylid nummer 1 trok het eerste lootje.....

 En gewonnen heeft...paparapa... Mirjam.
Mirjam krijgt de energiemeter.

 Jurylid 2 err... snapte de bedoeling niet helemaal. De camera werd weg gelegd en er werden twee opgevouwen briefjes voor gehouden.

Uiteindelijk koos jurylid 2 voor links en toen we het openvouwden stond daar de naam in van ... Joke.
Joke heeft de Ecobutton gewonnen.

Dat houdt in dat Koningin Minima de derde prijs heeft gewonnen, de douchecoach.







Dan ga ik nu weer een beetje rustig aan doen want ik moet vandaag nog naar het consternatiebureau met Ienimini en Minipenny naar de peuterspeelzaal brengen en bij het ophalen haar afscheidsfeestje vieren.
Minipenny wordt zondag 4 jaar en mag dus trakteren op de peuterspeelzaal en morgen op het kinderdagverblijf. Ik heb "rozijnenvlinders" gemaakt.
Eigenlijk wilde ik iets met papier gaan maken maar omdat ik zo beroerd ben, had ik niet zo'n zin om 30 vlinderlijfjes met kleine voelsprieten uit te gaan knippen.
Het lijfje is nu een stiftje met rolstempel (Action) en de voelsprieten zijn gemaakt van chenille (Hema). Stuk minder milieuvriendelijk maar nu even een stuk makkelijker, het is wel in ieder geval gezonder dan snoep.

Wedstrijd met energiebesparende prijzen: Wat is jouw favoriete besparingstip?

Omdat dit mijn vierhonderdste bericht is (400 al?! wow), houd ik een give away wedstrijd.

Wat is jouw favoriete besparingstips? 

Tips die ook milieuvriendelijk zijn, krijgen meer punten

De eerste prijs: een Voltkraft Energy meter.

Dit handige apparaatje steek je in het stopcontact, vervolgens steek je de stekker van een apparaat in de energie meter. Na een uur of meer (of één wasbeurt bijvoorbeeld) kun je aflezen hoeveel stroom het apparaat heeft verbruikt. Wanneer je het verbruikstarief van je energieleverancier hebt ingevoerd op de energiemeter, zie je ook meteen wat het gekost heeft. Handig om grote verbruikers en sluipverbruik op te sporen!

De tweede prijs: een Ecobutton.

Met dit apparaatje zet je met een druk op de knop je PC op stand-by en zo bespaar je ook weer stoom, als je kort van je PC weg gaat. 

De derde prijs: een douchecoach.

Om je douchetijd te verkorten. Geschikt voor een heerlijke douche van 5 minuten. 

Tip: Grijp je naast de prijzen of ben je zoals ik super kippig (brilsterkte -8), dan kan een batterijloos eierwekkertje uitkomst bieden als douchecoach. 

Cheat tip: misschien vind je nog een leuke tip op de website De week van de energierekening.

De wedstrijd loopt tot en met 23 oktober 2013. Daarna zal de voorzitster van de jury de namen van de beste inzenders in de hoge hoed gooien, waarna de overige leden van de jury (Minipenny en Ieniminipenny) de winnaars zullen trekken.
Zorg dat ik je ergens kan bereiken als je reageert. Omdat ik veel last had van spam moeten jullie tegenwoordig helaas inloggen maar ik weet niet of ik iedereen meteen kan mailen via het profiel. Misschien dus makkelijker om nu even apart in te loggen met naam en e-mail adres, dan kan ik je zeker bereiken.
De verzendkosten zijn overigens uiteraard voor mijn rekening.

Oh ja, als je een van de prijzen al hebt thuis, vermeld het even erbij. Als ik je naam als eerste of tweede trek, kan ik dan nog de prijs switchen voor je.

Veel succes. Als deze wedstrijd al is afgelopen als je dit leest, veel leesplezier in alle tips, die hieronder staan.

Wij hebben zelf overigens ook weer prijs. We hebben weer een automatische vensterbankplanten beregeninstallatie. Het regende gister weer binnen via het plafond, over de spachtelputz heen :-(. Het water loopt via onze slaapkamer naar beneden, net als drie jaar geleden (zie foto, het is nu nog vochtiger en er zit zwart schimmel).
Manlief wilde de gipsplaten op onze slaapkamer eruit breken om de oorzaak te achterhalen. Ik vroeg hoeveel jaar het dan ongeveer zou gaan duren voor onze slaapkamer weer op orde zou zijn. Ik kreeg een deadline van 6 jaar. Hoewel reëel vond ik dit toch niet zo'n goed plan dus ik zei: "Bel mijn papa maar".  De twee bouwkundigen hielden samen een overleg over de mogelijke oorzaken en gelukkig vond MrPenny daarna de oorzaak. Nu moet het dakraam, na meer dan 30 jaar, vervangen worden. Omdat het dakraam op Ienimini's kamer ook zo oud is, laten we dat ook meteen vervangen. Morgen maar eens offertes opvragen.
We hielden er al jaren rekening mee dat ze eens vervangen zouden moeten worden en gelukkig (sorry, momentje... ik stap even op mijn stokpaardje Buffertje.) hebben we spaargeld achter de hand voor dit soort dingen ;-).

Ook zelfgemaakt: glasfusen

Vandaag kon ik weer een itempje toevoegen op ons lijstje van "Dingen die wij zelf kunnen (maken)". Sinds vanmiddag kan ik zelf sieraden maken d.m.v. glasfusen. Ik maakte deze twee sieraden:

Ik had al de hele tijd een idee in mijn hoofd om een ring of hanger te maken in zilver(klei) waarin ik de godin Isis wilde verwerken. Daarbij wilde ik ook  de godin twee kinderen  laten beschermen met haar vleugels of twee hartjes of iets anders vast laten houden. Het werd allemaal veel te moeilijk en klein dus ik ging op zoek naar een versimpelde vorm. Voor de workshop van vandaag moest ik naar nog eenvoudigere vormen, om het in glas te kunnen maken.

Ineens viel 't kwartje afgelopen week en hierboven het resultaat. De driehoeken links- en rechtsboven zijn de vleugels van Isis. Een ander ziet het niet maar ik weet dat het Isis is als ik nu naar mijn ring kijk. Isis symboliseert voor mij liefde, kracht en de zorgen, opofferingen en liefde van een moeder voor haar kind. 

Verder hebben de driehoeken de volgende symboliek: de middelste driehoek ben ik, de driehoeken er omheen zijn Minipenny, Ienimini en MrPenny. 

Samen vormen ze weer een driehoek, een gezin, een eenheid. 

Het doet ook aan een piramide denken. Een driehoek of piramide is wat vorm betreft de sterkste constructie denkbaar.

Toen ik vanmiddag naar de workshop reed was ik heel benieuwd, of ik inderdaad ook wel zo klein in glas driehoeken zou kunnen snijden. Ook had ik al bepaalde kleuren in gedachte. 

Ik vind het wonderwel geslaagd.

Het was ook leuk om te doen. Ik zou graag nog verder willen creëren en experimenteren. Misschien vraag ik een hotpot starterset voor mijn verjaardag (een een magnetron van Marktplaats erbij?). 

Daar moet ik nog eventjes over denken omdat ik al zoveel hobby's heb, nog naaiprojectjes genoeg bijvoorbeeld. Daarbij wil ik het echt op zolder doen, waar de kinderen niet komen, in verband met verdwaalde glas splintertjes. Op zolder staan echter twee bureaus waar nog geen vlieg op kan landen. Op de ene ligt Mount Washmore I en op de andere II. 

Nou ben ik daar mee bezig door elke dag een bakkie en een pakkie te doen (bak was vouwen en een pak papier opruimen) dus misschien zie ik het meer zitten als de zolder weer be-hobby-baar is straks.

Energiebesparingstips vanuit de ziekenboeg

Ienimini heeft nog een heel zielig hees huiltje op dit moment maar is er nog het best aan toe van ons allemaal. Ze zat dit weekend duidelijk niet lekker in haar velletje en kreeg vlekken, ik vermoed dat ze door de vijfde ziekte heen is gegaan. Minipenny hoestte al een tijdje en kreeg vannacht buikpijn, keelpijn en koorts. MrPenny is nog aan het werk maar is snipverkouden en voelt zich ook wat grieperig. Hij gaat heel stoer door, zal dit weekend wel crashen. Ik ben sinds gister ook ziek, koorts, keelpijn, rommelende buik.

Minipenny heb ik om 2 uur naar bed gebracht, zodat ik de herhaling van Dubbeltje op z'n kant kon kijken zodat ze even lekker kon slapen om beter te worden (grapje hoor, het kwam gewoon zo uit).

Ik lees vaak best harde woorden over de deelnemers aan een dubbeltje. Zelf kan ik me ook wel eens ergeren aan de totale blindheid waar sommigen aan lijden maar ik vind, dat ik niet mag oordelen over anderen als ik maar een klein stukje zie. Daarbij hebben wij zelf ook een schuld van 14.400 gehad dus we weten een beetje hoe het is. Struisvogelen is ons ook niet vreemd geweest. 

Waar ik wel nog steeds een beetje last van heb als ik kijk, is dat ik overal bespaardingetjes zie. Bijvoorbeeld dit keer zag ik allemaal lampen en spotjes die 

a. overdag branden;

b. geen spaarlampen waren;

c. wel gezellig waren maar één lichtbron (met spaarlamp) is een stuk voordeliger.

Laatst moesten we ergens stroom lenen, bij een activiteit op mijn vrijwilligerswerk. De bewoner in kwestie zou 20 euro krijgen, voor 3 uur stroom voor de DJ. Die bewoner vertelde me, dat hij niet wist of dat wel genoeg was. Hij vertelde dat hij 240 euro betaalt voor energie per maand. 

Iemand anders vertelde me later, dat zij met NUON had gebeld en NUON had gezegd, dat een verbruik van 4000 kWh per jaar, voordelig was. Het gemiddelde zou 8000 kWh zijn, voor een vergelijkbaar huishouden, dat is pertinent niet waar.

Beide huishoudens wonen in hetzelfde type huis als ik, hier in de wijk. Voor we zonnepanelen kregen, verbruikten we 2200 kWh per jaar en 800 nog iets aan gas per jaar. We betaalden toen 74 euro per maand.

Haast moest ik bij beide buurtbewoners op m'n tong bijten. Bijna had ik gevraagd "mag ik bij je langskomen en samen door je huis lopen, misschien kan ik je nog heeel veel tips geven!". (Misschien moet ik toch maar budgetcoach worden)

Zoals:

- vervang alle lampen voor spaarlampen.

- giet koffie en warm water in een isoleerkan, om niet steeds opnieuw water warm te hoeven maken.

- stook zuinig, dat wil zeggen; geregeld luchten, de zon zoveel mogelijk binnen laten komen, een trui aantrekken als je het koud hebt, de radiatoren uit in  ruimtes waar je (bijna) niet komt, etc.

- koop minder voorraad en zet die tweede vriezer en koelkast uit. Wanneer je veel groenten uit eigen tuin hebt, leer in te maken.

- gooi niet alles meteen in de wasmand, een handdoek en ook kleding kun je meerdere keren gebruiken, voor het weer gewassen moet worden. Kleding kun je tussentijds luchten.

- probeer de droger zo min mogelijk te gebruiken, dat scheelt ook slijtage aan je kleding.

- zet je computer uit als je hem niet gebruikt, bij een laptop trek je ook de stekker uit het stopcontact.

- zet alles wat je niet gebruikt helemaal uit, maak slim gebruik van verlengsnoeren met schakelaars of master/slave stekkerblokken.

- een waterpomp in de vijver kost erg veel stroom, zit je krap, overweeg de vijver op te ruimen.

- als je buitenverlichting nu altijd aan is, kun je er een bewegingsmelder tussen zetten. Zo gaat het licht alleen aan als er iemand bij de lamp in de buurt is, meteen inbraakbeveiliging in een klap.

- overweeg extra buitenverlichting en /of kerstdecoratie weg te halen. 

-vergelijk je verbruik met vergelijkbare huishoudens.

Dat laatste kun je doen op de website van Milieucentraal. Komende week houdt Milieucentraal de Week van de Energierekening zag ik, dan kun je zelfs prijzen winnen door bespaartips te lezen en informatie  in te winnen voor jouw situatie.

Het mooiste compliment

"Mama", zei Minipenny vanmorgen, toen we samen voor de spiegel stonden (ik stond aan m'n haar te rommelen en dus zij ook), "ik heb niet hetzelfde haar als jij hè?" "Ik vind jouw haar mooi".
"Ja maar schat", zei ik, "jij hebt ook heel mooi haar hoor". Terwijl ze nog wat door haar haren woelde zei ze "Ik wil ook haar net als jij, een keertje". Ik keek verrast in de spiegel en ze zei "en ook net zo'n bril als jij hebt".
Wat een compliment, mijn dochter vind me mooi en wil op mij lijken! Heu, kinderen spreken de waarheid hè... zeggen ze dan (uche-uche-uche!).
Soms komt iets zo op het juiste moment. Ik voelde met net een beetje down omdat ik op de weegschaal was geweest vanmorgen. Vorige week heb ik ook kleding bij moeten kopen omdat zoveel niet meer past en ik twijfel toch aan m'n nieuwe kapsel.

Wat betreft het kapsel heb ik inmiddels antwoorden op de vragen waar ik mee zat in mijn vorige bericht. a. Het grijs is nogal toegenomen en op gaan vallen sinds de geboorte van Ieniminni. b. Manlief heeft er niets van gezegd omdat ik al depressief was en hij niet wilde, dat ik er me druk over ging maken. Wel lief dus toch ;-).

Vorige week heb ik me aangemeld bij een sportschool en ben ik al een keertje gaan sporten. Het is hooognodig tijd. Ik had me een tijdje geleden al opgegeven voor "Start to run", ik wilde gaan hardlopen. Gezond, goed voor de geest en voordeliger (en leuker) dan fitnessen. Iedereen zou het moeten kunnen maar ik had steeds ergens last van of ik hield het niet vol. Omdat ik dus blijkbaar niet iedereen ben, heb ik me toen bedacht dat ik eerst maar eens wat conditie en spierkracht op moet gaan bouwen in de sportschool.

Vanmorgen zag ik, dat ik weer aangekomen was. Nou komt dat deels door m'n medicatie maar grotendeels heb ik het toch echt zelf gedaan. Stoppen met eten is nog moeilijker dan stoppen met roken lijkt het wel. Ik ben ook een beetje boos op mezelf, dat ik het maar niet volhoud en steeds maar juist verder aankom. De 100 kilo begint nu in de buurt te komen dus een goede reden, om een echte, serieuze "stoppoging" te doen.

Over mijn bril overigens ook goed nieuws, ik was vorige week brillen aan het passen. (Van mijn huidig montuur is de lak her en der af helaas.) Een aardige andere klant was mee aan het kijken en beoordelen en zei opeens "Ja!, deze is leuk, die staat je echt goed!". "Bedankt", zei ik, "dit is mijn eigen bril". Zouden ze m'n bril niet kunnen overspuiten?

Elke dag een stapeltje en een bak

Ik nam het me steeds voor: ik ga elke dag een bak was vouwen maar het kwam er maar niet van.
Sinds een paar dagen lukt het wel. Ik vouw nu elke dag een bak was en ik ga elke dag een stapeltje paperassen opruimen. Dit stapeltje heb ik gister uit onze ordners gehaald (ouder dan 5 jaar) en ingescand.

Waarschijnlijk lag het ook aan mijn energie en hoe ik in m'n vel zat, dat het niet lukte om elke dag wat te doen.
Vorige week had ik nog een terugval (/ last van de post partum depressie) maar sinds die terugval over is, voel ik me beter dan daarvoor.
Thank god! Zo'n depressie is eigenlijk helemaal niks voor mij, omdat ik altijd overal het positieve van probeer te zien. Ik vind het dus behoorlijk moeilijk om te accepteren.
Twee weken geleden had ik ook voor het eerst weer een moment, dat ik me enorm gelukkig voelde en wist hoeveel ik van de meiden houd. Daar ben ik daarop weer een paar dagen behoorlijk verdrietig over geweest, ik heb zoveel van ze gemist door die stomme depressie, er is zoveel langs me heen gegaan. Inhalen kun je het niet, jammer genoeg.
Accepteren en genieten van wat ik nu wel weer heb en voel is het beste, al mag het verdriet er ook zijn.
Ik heb bijvoorbeeld vanmorgen zo lekker geknuffeld en gestoeid in bed met Minipenny en gister hebben we lekker gek gedanst op K3. Echt enorm genieten dat we dat weer doen.

Bovenop het stapeltje papier op de foto ligt mijn nieuwe kapseltje. Ik ga straks naar de kapper en laat meer dan 20 centimeter van m'n haar af knippen.
Al een hele tijd zat ik te twijfelen maar toen ik een foto van mijn haar zag, werd ik er steeds zekerder van dat een stuk eraf echt "the way to go" is. Mijn post partum haar is zo dun, het is zo'n zielig bosje en het hangt ook maar een beetje saai en slapjes.
Ik heb het vaker gehad zoals ongeveer op de onderste foto, achter kort en voor lang, en dat stond wel leuk. Straks wil ik alleen nog even overleggen hoe kort ik ga, ik zou het liefst net als de vorige keer wel nog net een staartje kunnen maken (heel handig voor de bad hair day).

Ik ga mezelf straks echt trakteren op een bezoekje naar een kapper. Normaal komt de thuiskapster maar ik heb nu een keertje zin in een echt uitje naar de kapper met haren wassen, beetje hoofdmassage en langer dan 4 minuten geknip en gefrunnik aan m'n haar. Dat heb ik al 4 jaar niet meer gedaan.
Ik wil mijn haar ook nog kleuren maar dat ga ik zelf doen, scheelt weer een boel geld. Waarschijnlijk doe ik dat vanavond, dan kan MrPenny nog even meekijken of er wel overal verf zit.
Misschien ga ik zelfs nog even bij Hema lunchen, even lekker een verwendagje.
Af en toe moet je jezelf eens lekker verwennen. Ik mag mezelf ook wel eens belonen, omdat ik nu zo goed bezig ben om de was/zolder bij te werken en de adminstratiemappen.
Op mijn werk had ik ook al zo'n hekel aan filen, daar had ik soms ook een hele stapel liggen en kreeg ik er wel eens, terecht, klachten over. Toch, als je er eenmaal mee bezig bent, voelt het lekker en daarna helemaal, als alles weer netjes in mappen zit en makkelijk terug te vinden is.
Nog even wat dagen doorwerken en dan is er weer meer orde in huis.

Update:
VOOR:

Toen ik deze foto vanmorgen zag, vlak voor ik weg ging, dacht ik:

a. ***** hoe lang zit al dat grijze haar er al??!

b. waarom heeft niemand me dat even gezegd (dat het tijd werd om m'n haren te gaan verven), zo bijvoorbeeld, mijn man??!

c. Ik denk dat ik toch maar de kapper het laat verven, dan is het zeker netjes (aangezien mijn man blijkbaar slecht ziet). Kan ik ook de kunst even afkijken en het de volgende keer zelf verven.

Nou, ik heb waar voor m'n geld gekregen hoor, ik heb een heeele tijd bij de kapper gezeten. Wel meer dan een uur. Theetjes gedronken, haarmaskertje gehad (er hangt nog een lichte cocoslucht aan m'n haar), haartjes geknipt (dag haartjes!) en geverfd, praatje erbij en lekker de haartjes ontspannend gewassen gehad.

NA

Paparapam:

Zo, nu nog vlug even een bakkie doen. (bak was dus).