Bloed, zweet en... daarom fairtrade

De laatste dagen heb ik op de Belgische TV uitzendingen bekeken van een serie van de BBC: "Blood, sweat and t shirts" en "Blood, sweat and takeaways".
Sommige afleveringen had ik al op Nederland 3 gezien ook van de serie "Blood, sweat and luxuries". Zie hieronder links om ze te bekijken.

Gister was er een korte terugblik op serie die gemaakt is in de kledingindustrie; hard en soms enorm lang werkende mensen, niet al te vriendelijke bazen, risico's op ongelukken die voor lief worden genomen (hoezo, arbo?). Ook slechte werkomstandigheden, hoge en harde minimum productie eisen per dag, slechte hygiëne, lage lonen, kinderarbeid, gezinnen uit elkaar gerukt om maar ergens te kunnen werken, noem het maar op, het is op film vastgelegd en je kunt het zien.
De mensen die daar werken hebben twee keuze's: werken of (hun kinderen laten) sterven van de honger of net overleven maar geen toekomst voor hun kinderen.
Dan vraag ik me nog af of het niet zo is dat de bedrijven die mee gewerkt hebben aan de opnames naar hun idee weinig fout doen en niets te verbergen hebben volgens de standaard daar. Wat gebeurd er bij die bedrijven die niet mee wilde werken?

Toen kwam de rijstindustrie aan bod en kwam ik erachter, dat ik vrouwen zoals jij en ik de prostitutie in help door goedkope rijst te eten. Doordat de opbrengsten van de rijstoogst te laag zijn om het hele jaar van te overleven, trekken vrouwen na de oogst naar Bangkok om daar te werken in bordelen. Moeders, net als ik, die hun lichaam moeten verkopen zodat hun kinderen te eten hebben. De vrouw die je hiernaast ziet, heeft twee kinderen.
Ik kreeg een hele vieze smaak en brok in mijn keel terwijl ik dacht aan alle rijst die ik gegeten heb de laatste tijd. Ik proefde de rijst, ik proefde de schuld.

Vanmorgen keek ik dus op het pak rijst dat ik altijd gebruik, van Lidl. "Geproduceerd in Europa" stond erop. Ik zocht het op. Mijn rijst blijkt echt uit Europa te kunnen komen, in Italië, Frankrijk en Spanje zijn rijstvelden.
Even was ik opgelucht en toen bedacht ik me, dat ik niet schuldig ben aan het eten van prostitutie rijst (thuis tenminste!) maar de mensen daar ook niet help door Europese rijst te eten.
Als ik Europese rijst eet, ben ik geen deel van het probleem misschien maar ook niet van de oplossing.

Wil ik de prostitutie en alle andere vormen van uitbuiting verminderen dan kan ik kiezen voor fair trade producten. Maar, net als zoveel anderen denk ik; heb ik twee drempels: mijn budget is niet helemaal berekend op alles fair trade inkopen en ik moet er meer moeite voor doen, om fair trade producten te kopen. En dan nog: ben ik verantwoordelijk voor het oplossen van deze problemen en: hoe zit het met die fair trade, is dat wel betrouwbaar, hoeveel blijft er aan de strijkstok hangen?
Toch wil ik iets doen dus ik heb een oplossing bedacht: ik ga deels fair trade producten kopen.

Laat ik maar eens beginnen met dingen die ik wel kan betalen en die makkelijk bereikbaar zijn voor mij:
-een paar pakken fair trade rijst op voorraad te zetten,
- voortaan alleen nog maar fair trade bananen kopen,
- fair trade sinaasappelsap kopen bij Lidl;
- fair trade chocolade kopen;
- in de supermarkten waar ik geregeld kom zoeken naar wat er wel fair trade te koop is,
- een bezoekje brengen aan de natuurvoedingswinkel en wereldwinkel,
- oriënteren op fair trade kleding maar ik heb pas na de zwangerschap misschien weer eens iets nodig, dus dat heeft geen haast.

http://www.nederland3.nl/programma/blood-sweat-and-takeaways

http://www.uitzendinggemist.nl/programmas/2405-blood-sweat-luxuries

http://www.ovguide.com/tv/blood_sweat_and_t_shirts.htm

Nederlandse spin-off van BNN:
http://www.uitzendinggemist.nl/programmas/8280-bloed-zweet-en-luxeproblemen