Opschoondag en guerilla gardening

Alweer even geleden dat ik een berichtje heb geschreven.
De laatste weken vooral druk geweest met ziek zijn van een enorme allergische aanval (je blijkt er zelfs koorts van te kunnen krijgen heb ik mogen ervaren, ik was hondsberoerd) en daarvan bijkomen.
Verder druk geweest met onze kleine prinsesjes, huishouden, sociale contacten en vrijwilligerswerk

Momenteel ben ik bezig met het organiseren van de opschoondag in mijn wijk. Op 29 maart wordt die landelijk gehouden. Ik moet sowieso nog ergens wat te drinken met wat lekkers gesponsord proberen te krijgen (ons wijkbudget is - €225,00 dit jaar kwamen we achter na de begroting gemaakt te hebben). Het liefst wil ik fairtrade en bio producten promoten daarbij.
Ik heb ook al een ideetje om gratis aan prijsjes voor de beste opruimSTERs te komen. Dan heb ik ook nog een ideetje om een afvalspel te maken, waarmee de winnaar dan een duurzaam prijsje kan verdienen (solar helicoptertje).
Maar... ik wil ook nog op die dag een beetje guerilla gardening gaan doen: bloemen zaaien en zetten in de wijk. Als ik dat geritseld krijg tenminste.
Nou klinkt dat wel heel stoer, guerilla gardening, terwijl ik het er al met de wijkbeheerder van de gemeente over heb gehad en toestemming heb.
Hij vroeg of ik het wel even wilde melden waar dingen stonden, anders wordt het bij onderhoud weer weggemaaid of weggehaald. De heren die dat werk doen zijn niet altijd van de fijngevoeligste soort natuurlijk, ze hebben vorig jaar ook stokrozen en andere planten in een stuk adoptiegroen mee gemaaid.
De laatste keer dat we opschoondag in onze wijk organiseerden kwam er helemaal niemand dus ik ben benieuwd. Laat ik het maar zo zien: als het niks wordt ben ik nuttig bezig geweest en hebben we weer drinken en wat lekkers in voorraad voor een andere keer (burendag bijvoorbeeld, hebben we ook geen budget meer voor).

Ook ben ik bezig met andere projecten voor de wijk:
- de plukplek (eerst maar eens beginnen met een paar fruitbomen en -struiken en zien of die heel blijven, uiteindelijk wil ik kleine moestuintjes voor kinderen),
- "gevleugelde vrienden" (insectenhotels en nestkastjes timmeren door jong en oud (bejaardentehuis in de wijk)),
- "vijver" (vijver aantrekkelijker maken, meer aankleding, rolstoel en kinderwagenvriendelijk pad naar een veilige steiger waar de eendjes en zwanen gevoerd kunnen worden en een stukje natuureducatie dmv borden).

Ik weet niet hoe lang ik nog veel kan blijven doen voor het vrijwilligerswerk, het is namelijk officieel, jawel... ik mag aan een re-integratietraject beginnen!
Ben er heel erg blij mee, ik hoop dat het nu wel gaat lukken om een baan te vinden en succesvol te re-integreren.
Het zou helemaal super zijn als ze me ergens kunnen voorstellen en ik zo een baan vind, dan hoef ik niet te liegen over het gat in m'n CV en dat ik arbeidsgehandicapt/ziek ben.

Bloed, zweet en... daarom fairtrade

De laatste dagen heb ik op de Belgische TV uitzendingen bekeken van een serie van de BBC: "Blood, sweat and t shirts" en "Blood, sweat and takeaways".
Sommige afleveringen had ik al op Nederland 3 gezien ook van de serie "Blood, sweat and luxuries". Zie hieronder links om ze te bekijken.

Gister was er een korte terugblik op serie die gemaakt is in de kledingindustrie; hard en soms enorm lang werkende mensen, niet al te vriendelijke bazen, risico's op ongelukken die voor lief worden genomen (hoezo, arbo?). Ook slechte werkomstandigheden, hoge en harde minimum productie eisen per dag, slechte hygiëne, lage lonen, kinderarbeid, gezinnen uit elkaar gerukt om maar ergens te kunnen werken, noem het maar op, het is op film vastgelegd en je kunt het zien.
De mensen die daar werken hebben twee keuze's: werken of (hun kinderen laten) sterven van de honger of net overleven maar geen toekomst voor hun kinderen.
Dan vraag ik me nog af of het niet zo is dat de bedrijven die mee gewerkt hebben aan de opnames naar hun idee weinig fout doen en niets te verbergen hebben volgens de standaard daar. Wat gebeurd er bij die bedrijven die niet mee wilde werken?

Toen kwam de rijstindustrie aan bod en kwam ik erachter, dat ik vrouwen zoals jij en ik de prostitutie in help door goedkope rijst te eten. Doordat de opbrengsten van de rijstoogst te laag zijn om het hele jaar van te overleven, trekken vrouwen na de oogst naar Bangkok om daar te werken in bordelen. Moeders, net als ik, die hun lichaam moeten verkopen zodat hun kinderen te eten hebben. De vrouw die je hiernaast ziet, heeft twee kinderen.
Ik kreeg een hele vieze smaak en brok in mijn keel terwijl ik dacht aan alle rijst die ik gegeten heb de laatste tijd. Ik proefde de rijst, ik proefde de schuld.

Vanmorgen keek ik dus op het pak rijst dat ik altijd gebruik, van Lidl. "Geproduceerd in Europa" stond erop. Ik zocht het op. Mijn rijst blijkt echt uit Europa te kunnen komen, in Italië, Frankrijk en Spanje zijn rijstvelden.
Even was ik opgelucht en toen bedacht ik me, dat ik niet schuldig ben aan het eten van prostitutie rijst (thuis tenminste!) maar de mensen daar ook niet help door Europese rijst te eten.
Als ik Europese rijst eet, ben ik geen deel van het probleem misschien maar ook niet van de oplossing.

Wil ik de prostitutie en alle andere vormen van uitbuiting verminderen dan kan ik kiezen voor fair trade producten. Maar, net als zoveel anderen denk ik; heb ik twee drempels: mijn budget is niet helemaal berekend op alles fair trade inkopen en ik moet er meer moeite voor doen, om fair trade producten te kopen. En dan nog: ben ik verantwoordelijk voor het oplossen van deze problemen en: hoe zit het met die fair trade, is dat wel betrouwbaar, hoeveel blijft er aan de strijkstok hangen?
Toch wil ik iets doen dus ik heb een oplossing bedacht: ik ga deels fair trade producten kopen.

Laat ik maar eens beginnen met dingen die ik wel kan betalen en die makkelijk bereikbaar zijn voor mij:
-een paar pakken fair trade rijst op voorraad te zetten,
- voortaan alleen nog maar fair trade bananen kopen,
- fair trade sinaasappelsap kopen bij Lidl;
- fair trade chocolade kopen;
- in de supermarkten waar ik geregeld kom zoeken naar wat er wel fair trade te koop is,
- een bezoekje brengen aan de natuurvoedingswinkel en wereldwinkel,
- oriënteren op fair trade kleding maar ik heb pas na de zwangerschap misschien weer eens iets nodig, dus dat heeft geen haast.

http://www.nederland3.nl/programma/blood-sweat-and-takeaways

http://www.uitzendinggemist.nl/programmas/2405-blood-sweat-luxuries

http://www.ovguide.com/tv/blood_sweat_and_t_shirts.htm

Nederlandse spin-off van BNN:
http://www.uitzendinggemist.nl/programmas/8280-bloed-zweet-en-luxeproblemen