diner bij kaarslicht

Gister waren we 4 jaar getrouwd. We hadden afgesproken om gewoon thuis samen wat te doen. Omdat ik door omstandigheden die manlief goed begreep een beetje soort van half vergeten was een kaartje te kopen, maken of schrijven voor 's morgens wilde ik het 's avonds goedmaken.

Ik ben dus een beetje "outta my way" gegaan om de tafel gezellig, mooi en romantisch te maken.

Na wat zoeken in keuken- en andere kasten en proberen had ik heel veel kaarsjes(houders) en decoratie gevonden. In mijn trouwboeket zaten rode rozen en die wilde ik eigenlijk nog een bosje gaan halen voor in de kleine (Turkse thee) glaasjes en een vaas op tafel. Na een beetje prutsen en doen vond ik het eigenlijk zo ook wel goed. Met gewoon goed zoeken en een beetje creativiteit, hoef je vaak helemaal niks te kopen.

Het gekleurde water is gewoon limonadesiroop, de twee taartkaarsjes (ieder twee, we hebben ieder de helft gedaan van die vier jaar) en de rode kaarssen staan in een borrelglaasje in wat zout (als ik ze ga opruimen hou ik het zout apart, niet meer zo handig voor consumptie maar we hebben het binnenkort toch nodig op de oprit). In plaats van een gekochte kaart heb ik vier kleintjes gemaakt van en met papier en ander materiaal dat ik nog had liggen.

Ik gebruik regelmatig voor (tafel)decoratie binnen van alles uit de tuin en als het slecht weer is, uit de vensterbank.

En oh ja, dat is een horloge daar op zijn bord. Die heeft hij van mij gekregen op onze trouwdag maar hij lag al tijden werkeloos in de kast omdat het bandje stuk was. Ik heb gister lijm gehaald en het bandje gelijmd voor hem en zo had ie toch een piepklein beetje een cadeautje.

Ik had het mezelf niet te moeilijk gemaakt wbt eten. Een soep in zak, een kleine rollade, een zakje krieltjes en een mix van groenten die ik nog in de koelkast had. Ik had mijn man gevraagd om een toetje mee te nemen. Ow boy- ow boy!, hij heeft iets gevonden in de supermarkt waarvan ik liever niet had geweten dat het bestond (vanwege de lijn en bloedsuikerspiegel) maar oh, ooooh, oh...

Zie nu op de foto dat ik toch echt de volgende keer de vouwen uit dat tafellaken moet strijken, hihi.

Ben ik soms de goedkoopste bank van Nederland?

Mensen proberen mij nog wel eens te gebruiken als de goedkoopste bank van Nederland. De rente is bij deze bank zeer gunstig en niet nakomen van betalingsverplichtingen heeft weinig tot geen gevolgen.

Een vriendschap ging kapot toen mijn beste vriendin de 1500 gulden die ik haar geleend had (zodat ze haar opleiding af kon maken en niet hoefde te gaan werken omdat er thuis geen geld was voor nog een jaar school toen ze bleef zitten) niet terug betaalde.
Ik had beter moeten weten, een eerdere gezamelijke vakantie die mijn vader had voorgeschoten werd ook met mondjesmaat, laat en niet volledig terug betaald, wij deden dat laatste af als een misverstand (zij beweerde een betaling meer te hebben gedaan) Hetzelfde misverstand en aanverwante artikelen deed zich echter ook bij die 1500 gulden voor terwijl ik alles toch zorgvuldig had opgeschreven om weer een misverstand te voorkomen.

Toen kwam er een meneer in mijn leven die al zijn financiele lasten een jaar lang door mij heeft laten betalen en veel geld van me leende, onder emotionele druk, valse beloften en emoties. Genoeg daarover, ik ga daar geen energie meer aan verspillen verder. Dat geld, was dus ook mooi weg, dankzij de goedkoopste bank van Nederland. Nu ben ik in dit geval niet de enige misleide bank, er zitten meer mensen op deze meneer te azen, die krijgt z'n verdiende loon nog wel eens.

Ik heb toen mezelf beloofd dat ik noooooit meer geld uit zou lenen uitgesloten een heeele vaste vriend of man, mijn vader en mijn zus.

Daar heb ik me sindsdien aan gehouden en het gaat nu heel goed met de financiele voorraad van de goedkoopste bank van Nederland.

Nu blijkt alleen dat ik mijn zus helaas ook moet uitsluiten van de uitsluitingen. Ik moet al 2,5 maand 40 euro van haar terugkrijgen en ik heb er al twee of drie keer om moeten vragen. Ik heb ook al gevraagd of het soms slecht uit kwam, dan konden we wel iets regelen
Ik vind het irritant en genant om het nog een keer te moeten vragen en ik vind het naar mij toe zeer respectloos van haar. Die 40 euro doet me niks, het gaat me op het principe.
Ik wil niet per sé die 40 euro, ik wil respect en gewoon normaal sociaal gedrag van haar ontvangen.
Eigenlijk is het nog meer respectloos en lomp omdat ze weet hoe erg en voor hoeveel geld ik ben opgelicht door die ex en hoe zwaar ik het toen heb gehad, zowel financieel als emotioneel.

Ook hier had ik beter moeten weten. Ik zit al jaren ingeklemd tussen ruzies tussen mijn vader en zus over geleend geld en haar gedrag en dat van haar kinderen. Vreselijk dat gedoe. Vertrekt zus dan beginnen stiefmoeder en vader te klagen en roddelen wanneer de deur nog maar net dicht is, spreek is zus, andersom.
De volgende keer dat er gezamelijk grote cadeaus moeten worden gekocht moet ik dit dus anders regelen blijkbaar, balen, je eigen zus!
Ik snap echt niet hoe dat soort mensen in elkaar steekt.

Hoe lang vinden jullie dat het redelijk is om te wachten met iemand geleend geld terug te betalen? (voor mij is een week het absolute maximum, tenzij je anders hebt afgesproken, dat je elkaar bijvoorbeeld op een later moment nog ziet en het dan contant afrekent)

Nou ja, ik ben in ieder geval wel de meest milieuvriendelijke, Maatschappelijk Verantwoord Ondernemende, klimaatneutrale bank van Nederland ;-).

Doneer je kraampakket (of wat over is) aan het goede doel

Ik vond het zo zonde om mijn nog bijna complete kraampakket weg te gooien. Nu blijkt dat je je kraampakket ook kunt doneren aan stichting babyhope.

Stichting Baby Hope zamelt kraammaterialen in voor kraamprojecten in Afrika,
Zuid-Amerika en Oost-Europa. Doel is meer hygiëne tijdens bevallingen,
zodat meer vrouwen hun pasgeboren baby’s levend en wel tegen zich
aan kunnen drukken.

Stichting Baby Hope is medio 2003 opgericht door een moeder die haar ongebruikte
kraampakket niet wilde weggooien. Baby Hope is inmiddels uitgegroeid tot een netwerk
van 200 inzamelingspunten door heel Nederland. Daarmee ondersteunt de stichting maar liefst 14 kraamprojecten in 11 landen!

Ik ga vanmiddag mijn pakket inleveren bij een inzamelpunt bij mij in de buurt.

http://www.stichtingbabyhope.org/


Op de website van Baby Hope kun je ook hele leuke en goede houten puzzels kopen (duurzaam geproduceerd, veilig, CE-merk en stevig).
Ik twijffel tussen de olifant of het paard voor Sarah, voor Kerst 2014...

Planning

Ik had in de planning zitten om nu mijn spaarkaarten van de aktie van Proef de aandacht uit te printen en nu ook de gespaarde EKO-merkjes te plakken. Mooi niet dus, gister was de uiterste datum en ik heb mezelf dus 4 gratis bioscoopkaartjes door de neus geboord.
Oeps, misschien toch moet ik toch meer dingen opschrijven en plannen (en vervolgens ook doen enzo).

Het zat ook nog in m'n planning om de bekleding van dat autostoeltje af te maken maar dat is nog niet gelukt. Eerst moest de werkkamer ook opgeruimd worden zodat ik daar kan gaan zitten naaien en veel tijd schiet er niet over de laatste tijd met allerlei afspraken en een zielig kind.
Ons kind vind zichzelf vooral zielig en wil heel veel getroost worden, aandacht, samen spelen etc. maar ik vind haar ook wel zielig hoor, onszelf ook, wij moeten tig spuitluiers per dag verschonen hihihi (gister 10, naast de normale verschoningen).

Gister kwam eindelijk de dag die al heeel lang op mijn verlanglijstje stond en in de planning zat. Gister mocht ik eindelijk naar een re-integratiecoach (na ongeveer 9 maanden wachten en stilstaan).
Eindelijk gaat er iets gebeuren!
Hoop ik... Ik denk nl. steeds dat ik er ben en dat er iets gaat gebeuren als ik een stap verder kom bij het UWV en dat is dan weer niet zo, dan moet je weer een stap of persoon verder voor er echt garen op de klos komt.
Dacht ik daar gister ook te zitten voor een re-integratietraject, bleek dat niet zo te zijn. Ëérst een loopbaanherorrientatietraject (van 3 maanden, pff.. dus nog 3 maanden wachten op de mogelijkheid om weer te mogen gaan werken)
Ik vind het een helemaal logische volgorde hoor en ik ben er echt hartstikke blij mee en ik waardeer het dat ik dit krijg aangeboden maar het had ook wel een paar maanden geleden mogen starten aangezien het toch onvermijdelijk was dat dit moest.

Die WAO - of hoe het tegenwoordig ook mag heten - datum komt er wel aan en ik heb een beetje zitten lezen wat die regelingen een beetje inhouden en wat dat financieel betekent, daar wordt je niet vrolijk van, zeker niet op de lange termijn. De eerste jaren gaat het nog prima maar dan ga je steeds verder achteruit in de nieuwe regelingen. Ik snap nu waarom er "WAO-gat" verzekeringen zijn maar "WAO krater" is haast toepasselijker als je een hypotheek en huis hebt en daar wilt blijven wonen.

In mijn hoofd heb ik in de financiele planning al een nieuw spaardoel opgenomen; ik moet maar alvast sparen voor het geval ik (deels) in de nieuwe WAO terecht kom. Op termijn zou er bar weinig over kunnen blijven aan het eind van de maand om te sparen voor studiekosten en rijbewijzen etc., nu kan het nog wel.

Het financieel domme is dat ik in 2002 al voor de helft van mijn aantal werkuren ben afgekeurd, ik zou toen de WAO in gekund hebben en dan zou ik nu onder de WAO vallen maar ik wou het per sé niet en ging weer werken. De arbeidsdeskundige zegt dat ik heel veel verkeerde keuze's heb gemaakt wbt werk (dingen die niet passen bij de beperkingen die ik heb bedoeld hij daarmee)
Of het op alle gebieden een domme keuze was weet ik niet precies, voor m'n lijf en (sociale) levenskwaliteit wel maar m'n hart was er gewoon nog niet aan toe. Ik heb er dus niet echt spijt van, ik kan mezelf er niet om voor de kop slaan. Het is maar geld en ik heb er ook fijne dingen voor terug gekregen.

Beestjes in de tuin II

Gister kreeg ik de mogelijkheid om vanaf de drempel van de deur een vogeltje van dichtbij te bewonderen, het zat in het vogelvoederhuisje naast de deur (zie gister) te eten en schrok van mij... Achgos, zo lief.
Ik stond nog gebukt omdat ik m'n schoenen aan het aantrekken was en ik zat dus maar maximaal 15 centimeter van het beestje af met m'n gezicht.
In het donker zag ik een oogje glanzen, het bleef nog zitten ook, ààààh, wat lief! Even kijken, 't vogeltje is een beetje muisgrijs... Aaaaaah-wat, muisgrijs??!!! Errrr... okay.. - bam (deur dicht)!

Duss.... muizen kunnen heel goed in vogelvoederhuisjes klimmen en ze hebben ook nog binnen 24 uur het eten gevonden. Misschien dus toch niet zo'n leuk idee, zo'n vogelvoederhuisje op standaard, naast je deur (zeker als je nachtblind bent).

Ik hoop maar niet dat we weer muizen in huis krijgen als ze al buiten zitten. Dan krijg ik nl. weer een hele genante toestand met mijn man, omdat mijn muisvriendelijke vallen verhaal dan weer actueel wordt.
Muisvriendelijke vallen zijn in theorie vriendelijk omdat je de gevangen muizen weer los kunt laten, in praktijk vriendelijk voor de muizen omdat je niks vangt, op die ene muis na die er per ongeluk binnen struikelt.
In mijn geval, 10 jaar geleden, ving ik na 2 weken eindelijk die ene muis op m'n balkon, om half 12 's avonds, dat beest ging tekeer en maakte een enorme herrie in die val. Ik maar m'n pyama uit, kleren aan, dik ingepakt (het vroor) en op de fiets naar het bos bij de kinderboerderij met die muis in m'n fietstas. De volgende avond... verdorie, er zat toch NOG een muis, ik knip het licht aan, stuiven er wel 20 weg.
Een jaar of twee geleden hadden we hier een muis in huis, ik kocht een geavanceerder exemplaar op internet, konden er wel zes in, succes gegarandeerd, kon jaren mee, etc., wel een beetje prijzig (bijna 30 euro!).
We hebben Mickey (zo noemden we hem) nog een avond bijna zelf gevangen maar die val; mooi niet. Mickey bleef weken bij ons in huis en ging steeds vaker op mijn bureau zitten keutelen, dat had ie niet moeten doen, de ondankbare, ik wilde zijn leven nog wel sparen! Na nog een paar weken was het welletjes, er kwamen muizenklemmen (twee voor 1 euro) en binnen een dag... pats!

Gelukkig zijn ruiten te glad voor muizen, daar zie ik ze nog niet tegenop rennen, toch? Oh wee als ik toch binnenkort kleine pootafdrukjes op m'n ruiten zie!

Denk trouwens dat manlief blogjes leest, had vandaag ineens klussende (eigen) man in huis. Hij heeft eindelijk de traphekjes opgehangen (had ie al beloofd sinds Sarah 9 maanden is ofzo).

De nieuwe geluidjes van de verwarming waren trouwens niet een kwestie van wennen (wat ik al hoopte, het is best irritant), manlief heeft daar voor doorgeleerd en wist dat dat niet normaal was. Technisch verhaal volgde.. errr.. okay, bel jij de monteur even en leg jij het maar uit...

Beestjes in de tuin

Ik had al een paar keer zo'n leuke vogelvoedersilo gezien met een zuignap zodat je het ding tegen het raam kunt plakken. Zo leuk voor Sarah ook, leek me.
Gister bij het boodschappen doen kwam ik vogelpretpakketten tegen in de super en toen bedacht ik me, dat ik me die 15 euro mooi kon besparen:

Gewoon een zuignapje dat ik nog had liggen en klaar. Ik heb ook het voederhuisje dichterbij het raam gezet er er wat lekkers in gelegd.
Oh, leuk! Ik kijk na de vorige zin naar buiten en er hangt net een koolmeesje aan het netje. In het voederhuisje is het buffet ook al geopend zag ik vanmorgen.

Over buffetten gesproken, ik ben al wat informatie aan het verzamelen en opvragen voor onze bruiloft. Pfff.. wat een keuze's en wat een gedoe maar ik denk dat we al een beetje weten wat en waar we willen. We moeten alleen die locaties nog bekijken (en een paar anderen) en deze keer alles heeeel goed afspreken en vastleggen zodat we nu wel alles krijgen zoals afgesproken en gewenst.
Een kasteel hier in de buurt leek ons zo leuk, tot bleek dat ze rond de 3000 euro durven te vragen voor alleen de huwelijksvoltrekking en dan meen ik dat je ook nog entree moest betalen voor alle gasten. Dat doen we dus mooi niet, ik ben daar gek zeg.


Knaagdier drinkflesje schoonmaken
We hebben natuurlijk ook nog de konijnen in de tuin en gister was het weer eens hoog tijd dat hun drinkflesjes een grote beurt kregen, eentje zag echt groen van de aanslag. Jammer genoeg was het metalen kettinkje (zo'n kettinkje dat aan een gootstopje zit) kwijt dus ik heb me beholpen met spliterwten maar dat ging ook prima. Ook heerlijk therapeutisch, keihard schudden met die flesjes met spliterwten erin (en een beetje water, ik had eerst te veel schuim, dan komen de erwten moeilijk rond). Met een tandenborstel en een sopje van hete soda nog even nasoppen en krabben en klaar. Hete soda kon meteen even door de goot, even laten staan en dat was ook schoon (al was de soda misschien toen toch wel een beetje uitgewerkt, dat weet ik niet).


Gister had ik een klussende man in huis, dat was ook wel eens leuk voor de verandering. Hij was alleen niet van mij en ook nog eens te jong voor mij, schat ik zo. De CV-monteur had een treurige mededeling; de programmeerbare kamerthermostaat die wij wilden ophangen, die werkt dus mooi niet met onze CV omdat de CV van 2002 is en die thermostaat nieuwere technologie aan boord heeft. Hij had wel passende in de auto, kostte 160 euro. Err.. okee, we passen wel wat beter op en ik zet wel alarmpjes in m'n mobiel (tenslotte weet je ook niet wanneer de ketel vervangen moet worden).

Ons moppie is gelukkig weer beter, ik wist alleen niet, dat die eerste dag(en) als kinderen weer beter zijn eigenlijk nog zwaarder is dan de dagen ervoor. Ze hing zo'n beetje tussen moe en actief en lekker en niet lekker in dus ze wist helemaal niet wat ze wilde en wat ze met zichzelf aan moest. (Mamaaaahahahahaaaa, ik wil bij jou op schoot en lekker aan je hangen......mwaamaaa.... ik wil toch niet stil zitten, denk ik.... ik wil van schoot....neeee, zet me nou niet op de grond, weeeeeeh, mamamaaaaaaah! Ik wil bij jou op schoot en hangen, pak me nou op!) Ik was dinsdag kapot 's avonds. We slapen ook al slecht sinds Sarah ziek werd of eigenlijk sinds die twee voortanden tegelijk kwamen en gister zat ik ondanks de kou nog half te dutten en te gapen als een idioot op de fiets. Nadeel van gapen in het verkeer is dat je even niets ziet als het een flinke gaap is en dat is niet zo handig dus... Ik kon nog net een geparkeerde auto ontwijken die ik van een kilometer afstand wel gezien had maar niet echt geregistreerd of opgeslagen in m'n bovenkamer. Mammie is moe...

Verwarming

Ik zondig al weken tegen mijn eigen regels van zuinigheid en voorkoming van verspilling.
Regelmatig lig ik in m'n warme bedje en hoor ik boven de combi-ketel aanslaan; aaarrgghh, weer vergeten de thermostaat naar beneden te draaien voor we naar bed gingen!
Ik hou mezelf voor dat ik mijn man wakker zal maken als ik uit bed ga om naar beneden te gaan maar de echte reden is natuurlijk dat ik geen zin heb om uit bed te gaan.

Gelukkig staat bij ons de thermostaat niet zo hoog (max 18 graden schat ik) maar het zal zo een flinke rekening worden!
Ik heb net daarom een herinnering in mijn electronische agenda gezet, elke avond om 21:00u "thermostaat naar beneden". Mijn man gaat vaak rond 22:00u al naar bed om nog wat te lezen, 23:00u wil hij toch wel slapen. Ik moet eigenlijk vaker gewoon meegaan, ik blijf nog wel eens voor de TV plakken. Anyway, om 21:00u mag de thermostaat wel naar beneden, dan hebben we nog lang genoeg warmte ervan.

Op zolder ligt nog een programmeerbare thermostaat maar volgens mij moet ik daarvoor ofwel boren ofwel nog langere schroefjes halen, staat mij bij. Geen van beide echt handig nu ik thuis ben met ons zieke moppie.
Dat ding ophangen en aansluiten komt dus nog wel, ik heb in ieder geval nu een tussen oplossing, die ook wel werkt.

Woensdag krijgt de combi-ketel ook een verwenbeurt, er komt een monteur langs.
Na enig chagerijn, gegil en gestamp kwamen wij erachter dat niet onze betere helft beneden de oorzaak was van de koude douche die we boven kregen. Ook als er niemand aan de kraan zat beneden word het soms boven err... minder prettig douchen (potverdrie meestal net als je je haar uitspoeld of als je net bezig bent met kritieke delen die niet van kou gechameerd zijn natuurlijk). Er is dus iets anders aan de hand, ik gok de driewegklep, bij de onderhoudsbeurt vertelde de monteur al dat het kiele-kiele was daarmee. Ik snap bijna helemaal wat zo'n ding doet ;-) maar geen idee wat het kost om dat ding te vervangen, we zien het wel en het zal toch moeten.

Ik heb vanmorgen mijn afspraken van vandaag afgebeld vanwege ons zieke meisje, gelukkig een en al begrip en gewoon twee nieuwe afspraken gemaakt.
Met ons meisje lijkt het nu echt beter te gaan, vanmorgen 38.3 graden maar dat was nog wel met een restje zetpil nog aan het werk om de koorts te verlagen.
Ze heeft een hele grote papfles gedronken vanmorgen maar toen het fruit-tijd was bleek ze niet zo gecharmeerd van manderijn (die ik - zorgvuldig mijn geduld bewarend- had zitten ontvellen voor haar).

Manlief is vanmorgen naar de apotheek gesjeesd terwijl ik nog in coma lag (twee keer eruit geweest afgelopen nacht, niet goed meer in slaap kunnen komen), ik was best wel een beetje moe nog. Ik bleek zelfs de wekker van mijn man gewoon uit het stopcontact gehaald te hebben (hij had de snooze niet afgezet en ik was te daas om het goede knopje te vinden en was het beu denk ik, het stopcontact is gewoon m'n arm iets verder uitstrekken, veeel makkelijker te vinden als je nog half slaapdronken bent, hihihi).

kinderziektes

Afgelopen nacht werd ons kleine meisje wakker met een huil die mij al vertelde dat ze zich helemaal niet fijn voelde en het klonk niet als "naar gedroomd". Ons arme liefje bleek 39.2 graden te hebben, vanmorgen 39.6.
Niet zo uitzonderlijk voor kinderen, wel voor die van ons. Op een paar keer even een paar uurtjes verhoging of koorts na, verder heeel veel gewoon niet lekker zijn hebben we dit nog niet aan de hand gehad.
Ze wist afgelopen nacht echt geen raad met zichzelf en ons moeder- en vaderhartje huilde ook van haar horen huilen. Vanmorgen was ze gelukkig minder overstuur, ze wil lekker tegen ons aan hangen en dan gaat het redelijk, op een zielig snikje na af en toe. Voor ons ook een stukje fijner, dan kun je nog wat doen voor het arme schaapje en helpt het nog ook. Het voelt enerzijds ook wel fijn, heel egoïstisch gezien, nodig zijn, als papa en mama.

Om 2 uur vannacht heb ik al op een antwoordantwoordapparaat ingesproken dat ik maandag om 10 uur waarschijnlijk niet op mijn afspraak kan komen omdat m'n kind ziek is, anders heb ik 40 euro aan m'n broek hangen, als ik niet 24 uur van te voren afbel. Ik heb meteen aansluitend nog een afspraak die ik ook wel heel belangrijk vind (bij een reïntegratie bureau). Ik weet nog niet of ze morgen nog koorts heeft en of ik die afspraken laat schieten maar dan heb ik in ieder geval maar gebeld.
Ik ga dan ook weer denken wat "men" hiervan vind, wordt je geacht je afspraken na te komen, die tenslotte ook geld kosten, of wordt je geacht als moeder bij je kind te blijven? Zoveel mensen, zoveel meningen, denk ik maar eigenlijk is de enige die ertoe doet, die van mij. Ik zou me rot en schuldig voelen om haar achter te laten bij een oppas en voor haar is het ook veel minder fijn, dus ik doe het niet.
Kinderziektes in het moeder zijn, ik heb dit nog niet aan de hand gehad!

Het toeval wil dat ik een jaar geleden ook precies op 39,2 werd getemperatuurd, toen hadden manlief en ik allebei de Mexicaanse griep. Ik lag toen in het ziekenhuis en werd heel snel genezen verklaard - gaat u maar lekker naar huis met uw Mexicaanse griep. Sarah moest naar mijn vader en zijn vriendin omdat wij Sarah niet wilden aansteken aangezien ze net uit de couveuse kwam en we ook zo ziek waren dat we niet ook nog voor haar konden zorgen. Wat hebben ons zo rot gevoeld, als we even wakker waren, net papa en mama en dan moet je je kindje uit logeren sturen.
Ay-ay caramba, wat had je toch ook een hete koorts van die Mexicaanse griep! Toen er echt boodschappen gehaald moesten worden, hebben we een thermometer gepakt om te zien wie de laagste temperatuur had, diegene moest dan maar boodschappen gaan doen, haha. Ik was overigens de pisang, ik weet nog dat ik een beetje door de supermarkt leek te zweven, eigenwijs is ook wijs (volgende keer maar eens iemand hulp vragen, goh ja, dat kan ook nog).



22:13u: Ach gos, ze heeft inmiddels 40,5! Toch maar even de doktersassistente gebeld hoe het ook alweer zat met kinderen en koorts en wanneer je de hulptroepen moet inschakelen. Paracetemol mocht toch gerust. Na een zetpilletje... hing ze nog een half uurtje als een aapje bij mij op schoot (terwijl ze een video van Nijntje kon kijken) en toen zat ze aleer te spelen en kroop ze rond. Ik ging even boodschappen doen en toen ik terugkwam zei manlief dat ze alweer beter was, de koorts was weg. Ah, mooi, wat fijn. Nou, mooi niet, 1,5 uur later stonden we weer met de thermometer en scoorde ze 40,5. Arm meiske toch.
Ik ga nu naar bed, we moeten er zeker nog een keer uit komende nacht, als deze zetpil weer is uitgewerkt...
Moeders is morgen dus mooi thuis en de kleine blijft ook thuis, alleen papa en mama liggen zo lekker en fijn als je ziek bent, denk ik.

Het lijnen gaat best goed, we hebben zelfs berekend dat we eigenlijk wel wat weinig calorieen binnen hebben gekregen vandaag. Het is nog wennen en zoeken.
Ik moet af en toe wel zo lachen om m'n man, die is echt een beetje op de kwajongens toer met smokkelen en dingen verdraaien en dan lacht ie er ook zo kwajongens bij.

D-day

Het is vandaag D-day voor ons, om 12 uur 30 start operatie "Lose it & get fitt".
Om 12:30u staat de eerste gezamelijke afspraak bij de dietiste. Een paar weken geleden heb ik mijn man een gewaagd voorstel gedaan; "zullen we samen naar een dietiste gaan en samen nu eens echt gaan afvallen?". Tot mijn verbazing vond hij het meteen een heel goed idee. Ik had verwacht enige overredingskracht nodig te hebben (en als hij dan bij zijn standpunt gebleven was, was ik ook weer mooi "off the hook", ahem..)

Nou moeten we dus straks, nou ja, we mogen... Van de ene kant hoop ik dat het ons gaat veranderen, van de andere kant vrees ik het. Ik zie nou niet bepaald uit naar een dieet volgen. Zo gauw ik me ook maar voorneem om te gaan afvallen, krijg ik honger en trek. Maar mijn grootste vrees is nog wel dat ik beter in m'n vel kom te zitten maar dan wel overal vel over heb zeg maar.
Ik heb het al bij twee mensen gezien, ook na een buikwandcorrectie, hiiiiiii.
Maar ja, het is m'n eigen schuld, had ik maar niet zo dik moeten worden en kwabjes en lapjes zijn een kleine prijs voor de gezondheid en verlengde levensduur die we ervoor terug krijgen en dat is veel belangrijker, zeker nu we papa en mama zijn. Als we dus een dag niet voor onszelf dit willen, dan maar een dag het alleen voor Sarah doen zodat ze een gezond eetpatroon ziet en leert, lekker kan spelen, rennen en ravotten met ons en ons langer mee mag maken.

Het is het echt waard maar ik zie er zo tegenop....
Dag tijgernoten, lekkere broodjes, snackbar, McDonalds, pizza met kaas, mayonaise, chips en chocolade(mouse); ik zal jullie nog maar af en toe zien. Hallo sportschool (kennen jullie me nog?), salades, fruit (getver), wortels en komkommers bij de TV en honger.

vrekkenbroeken en autostoeltjes

Kapotte rits-rem

Ik zag gisterochtend mijn mans broek hangen en ik wilde jullie deze even niet onthouden:

 Zo beschermd manlief al tijden zijn eerbaarheid. De rem van de rits is stuk maar hij heeft een elastiekje aan z'n rits gefriemeld en dat elastiekje maakt ie dan weer aan z'n knoop vast. Het was mij niet echt opgevallen dus het werkt. Nou moest ik hem natuurlijk wel even plagen door te vragen of hij ook wel altijd een reserve elastiekje op zak had voor het geval deze zou klappen, ik zag hem denken....errrr..
Nou heb ik ooit gelezen, ik geloof in de Vrekkenkrant compleet uit de bieb, dat je ritsremmen ook weer kunt laten werken door gewoon met een tangetje even te knijpen aan weerszijde. Ik zal het toch maar eens voorstellen aan hem.
Manlief heeft a. geen zin om te winkelen, laat staan passen en b.wil ook al geen nieuwe broeken kopen omdat hij binnenkort een kleinere maat hoopt te hebben. Ik heb toch ook geen nieuwe broek gekocht en wat zwangerschapsbroeken voor thuis van zolder gehaald. Voor buitenshuis heb ik nog een nette zwarte, een jeans en een lelijke bruine broek, 't zou net moeten gaan...

Autostoeltjes

Ons een-ig meisje is inmiddels wel een beetje uit de maxi-cosi gegroeid. Zo'n ding zou dan goed moeten zijn tot 13kg. Ik zou niet graag het kind zien van 13 kg dat wbt lengte nog wel in de Maxi-cosi past, noch het moeten baren (gewicht bij 1 jaar gedeeld door 3 is ongeveer rond het geboortegewicht, zegt men, auauwuw).

Ik zat dus al een tijdje op Markplaats te azen op tweedehands autostoeltjes. Deze week keek ik weer eens en toen had ik beet: een stoeltje (Maxi Cosi Priori) voor 20 euro en vandaag eentje voor 15 euro. Van de eerste was de bekleding verschoten en versleten, die ben ik opnieuw aan het bekleden met die zwarte broek waar ik uit geknapt ben. Is die dikke kont van mij nog ergens goed voor, de stof van een voor- of achterpand van de pijp is breed genoeg voor het middenstuk en ik denk dat ik met nog een pand wel de zijkanten kan doen. Ik ga ook nog 2 badstof aankleedkussen hoezen hergebruiken of een ander stukje stof en dan heb ik voor 35 euro, een kapotte broek en wat draad twee autostoeltjes (excl moeite, het wordt nog wat hoor....)

Ik vond hier inspiratie over het opnieuw bekleden van een autostoeltje en de schrijfster van deze blog heeft weer hier gekeken.
Leuk! Die stofjes! Die van mij worden wat saaier maar ach.. meestal doet ons meisje bijna meteen haar oogjes dicht als we in de auto stappen.

P.S. update: de bekleding van het stoeltje van 15 euro is nog prima, schoon en heel dus dat scheelt me één broekspijp en heel wat moeite ;;-). Even door de machine heen met een beetje Dettol erbij en klaar.
Ik denk dat ik maar een handeltje begin in Maxi Cosi's. Je koopt gewoon een oudere Maxi Cosi voor ten hoogste 15 euro op Marktplaats, je koopt de nieuwste bekleding voor 60 euro los en dan heb je precies hetzelfde als wat in de winkel staat voor rond de 200 euro. Of je maakt zelf een nieuwe bekleding met een lapje van 1 meter hele leuke stof en wat band en dan is het nog design, exclusief, limited edition of hoe je het ook wil noemen ook nog.
Ik snap dat nou niet helemaal, dat iemand een helemaal nieuw autostoeltje koopt omdat het hoesje nieuw is en mensen dan kunnen zien dat je de laatste, nieuwste en duurste hebt gekocht, blèh.(ik hoorde van een familielid ook dat ze het te veel gedoe vond om de bekleding even los te halen, in plaats van even wassen verkocht ze het op internet en dan werd er weer een nieuwe, schone gekocht voor het volgende kind)  Rare lui, die Nederlanders..

To do - notitieboekje van afvalpapier

Vandaag heb ik me aan het bijwerken van de administatie en papperassen gezet. Even weer orde op zaken stellen en opruimen. Ik ben een lijstjes-mens; handig om alles, ook de harde schijf, een beetje opgeruimd en ordelijk te houden (anders denk ik steeds "oh ja, ik moet nog dat" "oh ja, dan ook...") en dingen niet te vergeten.

Toen ik door de stapel papier heen was heb ik even een "nieuw" to do boekje gemaakt.
Uit de oud papierbak die ik naast me had gezet tijdens het opruimen heb ik wat gekleurd papier opgevist dat eenzijdig bedrukt was. Het papier heb ik met de tekst naar binnen dubbel gevouwd, op een stapeltje gelegd, samen een keertje dubbel gevouwen, een paar nietjes erdoorheen gehengst en voila, een to do boekje met drie kleuren (hoge - normale - lage prioriteit) en "vakjes" waar ik kleine briefjes of bonnetjes even in kwijt kan.

Zo, dat is weer op de rit, nu nog even een was aanzetten en dan op naar het winkelcentrum.
Ik moet even verkoudheidsmiddelen inkopen voor ons alle drie en ik ben vanmorgen even uit de band gesprongen... van m'n broek (in feite laatste zwarte passende), sjùùùùt!
Ik heb nog heel even overwogen om m'n positiebroeken maar van zolder af te halen en die tijdelijk maar weer te gaan dragen. We gaan tenslotte deze week samen naar de diëtiste en hopen binnenkort te gaan afvallen dus een nieuwe broek kopen in een maat die ik niet meer lang hoop te hebben... wel een beetje zonde. Ik ga toch maar even kijken wat er te vinden is and when the price is right... toch maar niet in positiebroeken gaan lopen.

Trouwens ook nog een goede telefoontikken bespaar methode gevonden; bellen met baby. Oh nee, ze is geen baby meer, ze is nu een dreumes ;-). Het duurde ons dametje dit weekend te lang, dat gekwebbel en gegiebel van mij met mijn zus, ze wilde een boterham en wel nu! De telefoon stond naast haar op de commode op de speaker, ze grijpt 'em vast en timmert even flink op de commode ermee, bam-klets-beng!. Toen had ik dus geen werkende telefoon meer en moest ik m'n zus vanaf mobiel terugbellen om het gesprek af te ronden. Zuslief lag natuurlijk helemaal in een deuk maar ik was niet zo blij met dat helemaal lege schermpje. Alsof ze wist wat ze geflikt had zat ze nog heel zoetjes en schijnbaar zelfingenomen te grijnzen toen ik later aan het prutsen was met de telefoon om hem weer aan de praat te krijgen. Gelukkig kreeg ik de telefoon nog gemaakt (batterijen opnieuw erin en een paar kloppen de andere kant op, wat er ook geen contact maakte even; nu wel weer).
Ik rond de volgende keer maar iets sneller af. Wat nou onder moeders vleugels? Flink de veren eronder bij moeders zul je bedoelen!

Verrast

Gister ben ik helemaal vertroeteld tot op het bot door manlief. Ik mocht eigenlijk niks doen (wat uiteraard niet gelukt is) en hij heeft zo z'n best gedaan om het een fijne en leuke dag te maken voor me, echt heel lief.

Ik kreeg: slaap en rust (owh.. even bijslapen, wat was ik daar aan toe, ik ben nog steeds niet fit), brunch op bed, een leuk uitje (met museumkaart eindelijk die rondleiding in dat kasteel bij ons in de buurt, was heeeel mooi en interessant), hij heeft voor me gekookt 's avonds en daarna lekker saampjes op de bank 2 films gekeken, er waren er toevallig twee achter elkaar op TV die we wel leuk vonden, anders waren we in de privé collectie gedoken.

De grootste verrassing kreeg ik meteen 's morgens, onder ons bed bleek geen Wii te liggen en ook geen ring. Ik kreeg een ketting en toen kwam de grootste verrassing, 5 woorden; "Wil je met me trouwen?"

Die had ik niet zien aankomen, ik dacht eigenlijk dat die vraag nooit meer zou komen. Het was dus heel onverwachts en ik schoot helemaal vol, na een tijdje sniffen en knuffelen bedacht ik me pas dat ik ook nog antwoord moest geven. Ik heb natuurlijk "ja" gezegd.

Voor wie zich nu afvraagd waarom ik manlief altijd "manlief" noem en hij mij vervolgens nog ten huwelijk kan vragen, dat zit zo: wij zijn in 2005 een geregistreerd partnerschap aangegaan, om meerdere redenen, juridisch en tijd- plus geldgebrek. Voor de wet zijn wij dus al getrouwd maar op een hele kleine receptie en een lunch met de naaste familie na, hebben wij nooit een bruiloft gehad. Op de foto zie je ons toen we trouwden (ik in m'n super mooie-precies wat ik wilde - jurk die ik voor 100 euro heb kunnen kopen op Marktplaats) Op onze trouwdag is eigenlijk alles fout gegaan wat fout kon gaan dus we waren toen blij dat we het nog een keer zouden kunnen doen en dan goed (je kunt een geregistreerd partnerschap om laten zetten in een huwelijk en daar ook een mooie ceremonie aan koppelen en uiteraard een bruiloft).  Na een tijdje en een rampzalige bruiloft in de familie en nog wat familiedrama vonden wij het wel helemaal prima zoals het was, het gaat niet om het feestje, het gaat om wat je samen hebt!

Toch hadden we het er wel zo weer eens over, de akte om laten zetten in een huwelijk en dan wel een bruiloft vieren maar dan lieten we het idee weer varen. We droomden ook wel eens samen dat we ons huwelijk en onze bruilof zouden vieren met ons eigen bruidsmeisje of jonkertje naast ons. Ik dacht dat ik een punt achter het getwijffel en gedraal had gezet door te zeggen tegen mijn man dat ik er pas weer over na ging denken als hij mij officieel zou vragen. Ik had niet verwacht dat hij dat nog zou gaan doen, wel toch een beetje stiekem gehoopt misschien.

Nu wordt ik dus toch nog een keer de bruid en komt dat feest er.

Mijn schoonloeders reactie op ons nieuws was helaas nogal een domper op mijn verjaardag en onze bruiloftsplannen en hoe we ernaar uit gaan zien.

Ik wil mijn bruiloft niet laten verpesten door ...... (piep) maar ja, het is wel m'n schoonm(l)oeder en mijn man's moeder, anderzijds, geeft dat geen super speciale rechten of ontslaat dat van verplichtingen (om je normaal, vriendelijk en bij voorkeur nog een beetje liefdevol op te stellen naar je zoon bijvoorbeeld). Oww... echt heel lastig, ik heb zo'n hekel aan ruzie of problemen maken en ik vind het zooo lastig om iemand te zeggen "okee, nu ga je echt te ver". Ik kan het hier wel leuk neertikken maar in praktijk.... Elders in de familie is het ook niet helemaal "one happy family", vorige week was het daar ook weer gedoe en zure gezichten.

Op een of andere manier moet het dus nog echt "onze dag" worden, ik vrees dat we twee familiediners op moeten nemen in de voorbereidingen om het ook een fijne, stressloze dag te laten worden.

een jaartje verschil en pakjesavond

4 november 2009

49 cm 2,185 kg

4 november 2010

71 cm 7,9 kg blakend gezond

Wat een verschil hè? Ongelooflijk.

De verjaardag van Sarah hebben we gister doorgebracht in Burgers Zoo. Leek ons zo leuk voor haar, ze kijkt graag naar beestjes.  

Ze vond het ook leuk, zoveel te zien, zoooo leuk... al die ...... andere kindjes... De beestjes vond ze ook wel leuk hoor maar ze reageerde nog het meest op andere kinderen.

Eigenlijk hadden we dus bijna net zo goed naar de kinderboerderij kunnen gaan maar dit was voor ons ook wel erg leuk en gezellig.

Het was eigenlijk maar goed dat ze net een stuk te jong was om alles te kunnen zien en begrijpen, anders had ze nu een licht trauma opgelopen. Toen we haar net voor het glas bij het verblijf van de jakhals hadden geparkeerd bleek dat beest net een mol opgegraven te hebben, die trok hij heel triomfantelijk met z'n tanden uit de grond om de mol vervolgens verder te bewerken volgens de wetten van de natuur. Mijn man riep snel heel tactvol "kijk Sarah, het hondje speelt met zijn knuffeltje!".

Voor vertrek heb ik nog even vlug gekeken of er een kortingsbon of code te vinden was op internet van Burgers Zoo. Het enige wat ik vond was 1 euro korting per kaartje wanneer je online je toegangskaarten besteld en betaald om vervolgens zelf ze te printen. Toch weer 2 euro bespaard.

Als we bij "de buren" aangaan (het openlucht museum) parkeren we altijd gratis, net een stukje verder dan het parkeerterrein kun je gratis parkeren op de openbare weg.

We hebben nog even op google maps gekeken met streetview maar dan vonden we toch een beetje ver lopen dus we betaalden maar die 3 euro voor de parkeermunt.

Ik vind google maps met die street view functie wel zo handig, ik kijk wel eens vaker hoe ik nou precies moet rijden, hoe de kruising eruit ziet waar ik af moet slaan en waar ik in de buurt van mijn bestemming mijn auto (gratis) kan parkeren.

Ik heb iets met/ tegen betaald parkeren. Vaak is het natuurlijk wel logisch hoor maar ik vind het altijd een gedoe en ik werd er helemaal een beetje weerbarstig van toen het winkelcentrum in mijn "home town" ineens helemaal betaald parkeren werd, terwijl de parkeerplaatsen er al jaren lagen, betaald van de gemeentebelasting die we zelf betaald hadden. Ik heb bijna nooit betaald geparkeerd daar, ik ging altijd een stukje verderop staan en liep maar een stukje. Behalve die ene fatale koopavond dat wij even vlug onze trouwringen op moesten halen en mijn man niet wilde lopen en ik heel aso geen zin had een kaartje te halen.. dat werd een mooie prent. 

Vorige week had ik mijn derde prent ooit in de bus, ik schreef laatst toch dat ik onderweg naar België last had van haast en een zware rechtervoet.... en jawel hoor... een prent, weer 27 euro verspild, dom-dom-dom. Boontje komt om z'n loontje.

Ik ga nu even heel tactvol m'n contactlens ofzo verliezen op de slaapkamer, mijn man heeft gezegd dat onder het bed "verboden terrein is" voor mij en ik ben wel benieuwd of er een klein doosje onder ligt (nieuwe/vervangende ring voor m'n kale rechterhand) of een grote (tweedehands Wii) voor morgen. Over een kwartier wordt ik voor de vierde keer 30, aarrhhhggg, ook dat gaat TE snel.

Ben trouwens ook al met 5 december bezig, ik wil dit jaar wel weer "5 pieken pakjesavond" doen (besteding maximaal 5 euro, mag zelf gemaakt, gekregen of tweedehands zijn). Ik heb al iets gevonden voor mijn man voor 75 cent, dus ik heb nog 4,25 over. Ik moet nog wel iets gaan naaien of anderzins maken voor erbij (van restmateriaal, kost dus niks) maar ik zal na 5 december het idee en resultaat nog wel even laten zien aangezien manlief hier ook soms even (bij)leest.

Hier misschien wat leuke zelfmaakideeën voor 5 december:
Zelf sieraden maken:
http://www.instructables.com/tag/type-id/category-living/channel-jewelry/
Handige dingetjes zelf maken:
http://www.instructables.com/tag/type-id/category-living/channel-organizing/
Zeepjes, badbruisballetjes etc.
http://www.instructables.com/tag/type-id/category-living/channel-beauty/
Zelf iets maken en meteen reclyclen:
http://www.instructables.com/tag/type-id/category-living/channel-reuse/

Ik vrees dat Sarahs opa's, oma's en tantes weer zullen gaan vragen wat Sarah wil voor Sinterklaas dus ik ben voor Sarah ook al maximaal 5 euro dingetjes aan het bedenken (vingerverf, boekjes, etc), de familie mag wel delen in onze december-gedachte; goed is goed en genoeg is genoeg, het gaat om het idee!