zaterdag 26 mei 2018

De privacy post

Eigenlijk krijg ik geen gegevens van je te zien waar ik iets mee kan of zou willen maar in het kader van de AVG, doe ik even mee.

Reacties:
Ik zou het liefst mensen gewoon willen laten reageren maar helaas heb ik dan een halve dagtaak aan spam verwijderen. Daarom heb ik maar de optie "aanmelden" aan moeten zetten. Verder doe ik niets met de gegevens die je hebt ingevuld. Als je jouw blog invult, kom ik misschien wel even ook bij jou lezen maar waarschijnlijk vind je dat wel gezellig als je het invult.

Volgen via Bloglovin of e-mail: 
Van Bloglovin krijg ik een melding als iemand me gaat volgen, daar staat alleen een gebruikersnaam in, maar meestal denk ik "goh, leuk" en delete ik die berichten meteen ongeopend.
Volgen via e-mail: Dit loopt via feedburner, zover ik weet kan ik geen accounts of e-mail adressen zien. Ik krijg ook geen melding als een bezoeker zijn of haar e-mail adres invult bij Feedburner om dit blog te volgen.


Leuke cijfertjes:
Soms vind ik het leuk om eens te kijken hoeveel mensen hier komen lezen en wat ze graag lezen. Ik heb hiervoor Google Analytics op de achtergrond van dit blog. Ik kan daarin niets zien over specifieke bezoekers zien. Ik zie alleen algemene gegevens zoals het aantal bezoekers, aantal lezers van een artikel, uit welk land ze komen (soms ben ik dan benieuwd of zoveel van jullie expats of spammers zijn ;-) ) en dan nog wat dingen waar ik geen belangstelling voor heb (type browser dat bezoekers gebruiken bijvoorbeeld, waarom?).
Zelf gebruik ik overigens Ghostery als extensie op Chrome en als browser op mijn mobiel. Gratis software die zorgt dat je niet achtervolgt wordt etc. online. Niet dat ik iets te verbergen heb maar dat hoeft niemand te weten.

Hopende u hiermede voldoende op te hoogte te hebben gesteld, verblijf ik


1001 tips.

P.S. Ik neem jouw privacy en die van mij echt serieus. Momenteel ben ik een beetje laconiek over de AVG omdat de grote jongens van de software- en social media platformen dat ook zijn.  Ik heb de knop "No, I do not accept but want to keep using this" nog niet gezien.

maandag 12 maart 2018

Koopkramp

De laatste weken ben ik bezig met het voorbereiden van onze kledingkasten op de lente, zomer en een bruiloft.
Ik heb een kledingrek van 90 centimeter waar al mijn zomer/winterkleding aan hangt en twee gevouwen pyama's ernaast momenteel. Van die 90 centimeter is inmiddels wel de helft leeg en het wordt wel een beetje karig als het straks warmer wordt.

Na veel wikken en wegen heb ik voor mezelf wat nieuwe dingen gekocht met GOTS label en daarnaast voor iedereen twee effen shirtjes met Oeko-tex label van de Zeeman.
Dat laatste omdat (lichtgekleurde) katoenen shirtjes bij mij nooit zo lang vlekvrij en heel blijven en over de kinderen zal ik maar niet beginnen (sprak zij, die net kneedgum uit een favoriet pluchen dier heeft moeten knippen). Van die vlekken waar niks meer aan helpt en winkelhaakjes en gaatjes waarvan het ontstaan bij een groot deel een compleet mysterie is.
De kniepert in mij kan dan weer geen €40 uitgeven aan het juiste shirtje dat maar twee seizoenen mee gaat.
Ook heb ik maar geen wit shirtje gekocht, vragen om moeilijkheden in mijn geval. Geen idee ook waarom Zeeman witte kinderleggings verkoopt. Zou dat voor de omzet zijn omdat moeders ervoor terug komen of zouden er echt kinderen zijn die ??

Er is niemand in ons gezin die echt blij wordt van shoppen dus we gingen vandaag  kort en krachtig op de kortingen en noodzaken af. Door wat leuke aanbiedingen te gebruiken, bespaarden we € 41, 40 op het totaal van € 175,00 en hadden we toch kinderschoenen die de goedkeuring van de kinderfysio krijgen (DrVisser). We kochten 4 paar schoenen, 2 paar sandalen, 3 paar kousenvoetjes, 12 paar sneakersokken, 6 shirtjes en 4 leggings. Daar wordt mijn koopjeskant vrolijk van. De etische etter in mij sart me dat dit eigenlijk gewoon niet kan.

Dan die bruiloft nog.
Ali heeft best leuke jurken en jurkjes eigenlijk.
Bij een van de jurken zag ik foto's van een kledingfabriek die moesten aantonen dat we met een gerust hart het product konden kopen.
Ik zag dames die zaten te naaien gezeten op een laag plastic krukje. Op het kantoor zag je mensen op stoelen die hier ook al 25 jaar niet meer mogen. Daarbij weten we wel uit diverse bronnen dat de arbeiders in China en andere landen heel wat meer uren moeten werken dan wij hier. Dan zijn die foto's ook nog van wat men ons graag wil laten zien en geloven.
Als moeder vraag ik me af hoe je nog voor je kinderen kunt zorgen na je lange werktijd, als je jarenlang 10 uur per dag op een plastic krukje voorovergebogen hebt gezeten op naaiwerk. Voor een habbekrats.
Het schijnt zo te zijn dat veel kinderen in China opgroeien bij familie terwijl de ouders lange dagen en weken in een fabriek werken. Minder werken is geen optie, de lonen zijn te laag om rond te komen en een studie te betalen.
Ik vraag me af hoe de volgende generatie Chinezen ons gaat zien.
Wil ik daar aan meewerken? Nee.
Dus ik besloot wat te doen. Ik schreef een e-mail in mijn alleraardigst en buigerig Engels, dat ik me zorgen maakte om de arbeidsomstandigheden. Ik hield het maar bij die stoelen, terwijl ik weet dat er meer speelt. Hoewel ik doodgemaild word met e-mails van mijn Ali vrienden, kwam er geen reactie.
Maar mijn e-mail is wel gelezen, er is een piepklein speldenprikje uitgedeeld.
Als er genoeg mensen een speldenprikje uitdelen, gaat het vanzelf een keertje zeer doen.




zondag 4 maart 2018

Ons energieverbruik in een vrijstaand huis (1900) met 4 personen, loont isoleren?

Isoleren?
Maart vorig jaar werden wij de nieuwe eigenaren van ons droomhuisje uit 1900.
Vanwege deze leeftijd (en het verbruik van de vorige bewoners), leek extra isolatie ons wel wenselijk. In de aanvraag voor de vergunning hebben we dan ook een buitenisolatie opgenomen (kosten: € 14.000, excl subsidie).

We grepen echter naast de subsidiepot omdat we ons vorige huis drie keer moesten verkopen voor het helemaal rond was. Nu de pot leeg is, kun je alleen nog maar gunstig geld lenen voor isolatiemaatregelen. Wij zijn niet zo van lenen.
Vorige week ben ik eens gaan rekenen, na bijna een jaar hier. Ik vermoed, dat ook dat hele gedoe met de verkoop weer zo heeft moeten zijn en een reden had ;-).

Met een beetje rekenen kwam ik namelijk erachter dat met de huidige prijzen en het huidige verbruik, het meer dan 50 jaar duurt voor we die investering terug hebben verdiend.
Bovendien kwamen we erachter in het afgelopen jaar, dat we toch een spouwmuur bleken te hebben rondom de woonkamer. Er zit niet zo'n mooie isolatie tussen, maar toch, de muur is bij elkaar genomen toch wel dik.
Maar ja, wat gaat die gasprijs doen?
Het nieuwe plan is daarom om alleen de keuken en heel misschien een stuk van de badkamer een extra isolatie schilletje te geven aan de buitenkant. Omdat dat allemaal op de begane grond ligt, kan mijn man dat zelf wel vastschroeven. €14.000 past sowieso ook niet meer in het verbouw spaarpotje nu door alle tegenvallers.
Een warmteboiler zou wel een mooie investering zijn, die zich waarschijnlijk terug verdiend door de subsidie maar helaas hebben we nu nog even geen ruimte voor het vat.




Ons verbruik
Ons voorlopig ingeschat verbruik was wel even schrikken. We verbruiken nu 400-500 kWh meer aan elektriciteit en 900 - 1000 m3 meer aan gas dan in ons vorige huis, uit 1981.

Het gasverbruik bevreemd me niet zo maar de elektra, dat vond ik wel bijzonder, aangezien we geen nieuwe apparaten hebben aangeschaft, toch?
Samen met mijn man maakte ik een opsomming waar dit aan zou kunnen liggen en wij vermoeden, dat de grootste oorzaken zijn:
- de airco's boven bij de kinderkamers (het is daar in de zomer echt te heet om te slapen, we hebben de airco's daarom 30 minuten tot een 1 uur laten draaien rond bedtijd);
- de nieuwe oven (we hebben altijd een combi-magnetron gebruikt). Nog beter opletten of wat we willen bakken ook niet in de airfryer past;
- de aangeschafte hotpot/ multicooker (geweldig ding overigens);
- en het gebruikte gereedschap voor de verbouwing
Hmm.. okee, toch veel veranderingen dus.

Onze slaapkamer moet nog worden gebouwd/ verbouwd en daar zullen we ook een split-unit voor aanschaffen voor de airco en eventueel verwarming. Het verbruik gaat dus nog hoger worden.

Momenteel en voorlopig slapen we in het onverwarmde washok, ons bed past precies tussen de muur en de wasmachine (vandaar: geen plek voor vat van warmteboiler voorlopig). Hoewel we altijd geslapen hebben zonder verwarming aan, daar is het soms dus echt berekoud.
Vooral ook omdat er geen streepje licht binnen mag komen als de andere kant van het bed enigszins wil kunnen slapen. De deur naar het verwarmde vertrek naast onze tijdelijke slaapkamer moet daarom dicht, vanwege een lantaarnpaal 15 meter verderop.
Helaas kon ik geen lekker warme poezen onesie vinden om wraak te nemen op mijn ega die bang is van katten (en licht in het donker) dus het werd deze week een lekker dikke trainingsbroek van de Zeeman en een bijpassend warme trui die ik al had voor in bed. Lekker dikke sokken erbij en het probleem was opgelost. In de schuur staat ook nog een elektrische bijverwarming maar ja, ons bent zuunig hè? ;-)

Nou was ik was niet van plan de rest van mijn leven zo te slapen in de winter dus in de nieuwe slaapkamer zal de verwarming toch wel eens even aan gaan en de airco in de zomer.
Daarnaast worden onze kinderen groter en zullen ze meer apparaten gaan gebruiken (onze oudste heeft vorige week mijn oude mobiel gekregen en had binnen een dag een verslaving ontwikkeld).
Daarom lijken zonnepanelen me dan wel weer een goede investering. Ooit - eens, als de grootste kosten in de verbouwing gedaan zijn.




zondag 17 december 2017

Settelen

Onze verhuizing is alweer 8 maanden geleden (echt?). Na elke verhuizing, breekt er een periode aan, dat je je nog even moet settelen. Voor mij is die periode nog niet zo lang geleden volledig gestart.
Vanaf het moment dat we ons huis gingen verkopen, schakelde ik over op de hoogste versnelling en omdat geen enkel voertuig daarvoor geschikt is en dat van mij al helemaal niet meer, crashte ik net na de verhuizing. Een burn-out.
Pas nu begin ik meer om me heen te kijken.
En hee, daar zijn ook nog mensen om misschien eens een sociale kring mee op te bouwen.
Enne, pfffff... wat moet er nog veel gebeuren aan dit huis, nou ja, alle percelen beter gezegd.
Op dit moment kunnen we bijvoorbeeld een van onze parkeerplaatsen niet gebruiken omdat het a.te drassig is b. de keermuur flinke scheuren vertoond en we niet met voertuig en al bij de buren uit willen komen.  Of op een schaap dat er graast. Erg snel ziet het vrolijke vijftal in de wei er niet uit.
De oplossing: duur! Net als zoveel dingen aan het verbouwen van een opknappertje, duur.
Die shit dag dat het rioolbedrijf voor de derde keer bij ons op de koffie kwam bijvoorbeeld: meer dan 1000 euro (maar wel een putje om het chemisch toilet van de camper in te kunnen legen gekregen, dat dan weer wel).

U kunt wel raden mijne dames en heren, hoe het met ons verbouwbudget gaat.
Ik heb me altijd afgevraagd hoe mensen toch zulke grote budget overschrijdingen op hun verbouwbudget kunnen maken. Het blijkt reuze eenvoudig te zijn.
Ons ging dat niet gebeuren, wij hadden de kennis in huis en je kunt gewoon alles budgetteren.
Alles was gebudgetteerd, schoonmaakmiddelen, schroeven, vervanging van een klusapparaat, friet afhalen zelfs.
Maar ja, shit happens dus.
Op dit moment weet ik nog steeds niet hoe ver we al over budget zijn. Blissfully unaware noemen de Engelsen dat. Het is meer dan 10.000 sowieso.
Het grootste en duurste probleem is toch steeds de uren die je moet inhuren omdat de kennis, vaardigheden of tijd ontbreken. Of bijvoorbeeld dure apparatuur, zoals een betonzager, graafmachine of complete poepzuiger.

We nemen nu even pauze, in januari gaan we weer plannen en budgetten maken. Blissfully unaware...




donderdag 6 juli 2017

De verhuizing

Het zijn rare en drukke maanden geweest.
Het oude huis moest drie keer verkoopklaar gemaakt worden omdat de koop twee keer niet door ging, er moest worden ingepakt, gepoetst, geklust, verhuisd, geschoven, nog meer geklust en eindeloos veel opruimen en nog meer klussen. Dat laatste zal nog wel even doorgaan want ons klushuis is nog lang niet klaar.

Het wonen hier is heerlijk, we komen geregeld ouders van school tegen in onze straat, die komen hier wandelen omdat het zo fijn is hier. We delen de straat nu met schapen, kippen, een pauw en geen vervelende draken meer en heeel veel fruitbomen ipv "elke centimeter bebouwd en ingepland". Op het laatst had ik het gevoel dat ik een donker hol in reed als ik onze oude wijk in reed, smal, donker door al het hoge steen, blegh! Hier rijdt ik af en toe om, om leuke, mooie of fijne dingen te zien in de straat.

En financieel? Nou, dat is toch heel mooi op z'n pootjes terecht gekomen. Het was even stressen toen we veel eigen geld in moesten leggen, overbruggen en we gedoe hadden met de verkoop maar nadat we voor de tweede keer bij de notaris waren geweest was het allemaal prima.
Het geld dat van de notaris kwam, ging op een spaarrekening; de huisrekening. Daar ging vanaf wat we al zelf hadden moeten inleggen en nu boek ik daar steeds bonnetjes en facturen vanaf naar de betaalrekening. Alle bonnen worden bewaard voor de belastingdienst, want we moeten laten zien dat we de overwaarde van het oude huis weer in het nieuwe hebben gestoken.
We betalen nu aan hypotheek: €511 per maand (was meer dan 900). Er zit nu al een overwaarde van €40.000 op het huis. (Allemaal dankzij besparen en extra aflossen!) Na de verbouwing wordt dat meer maar dan hebben we natuurlijk ook veel geïnvesteerd in het huis.
Met veel geduld en veel zelf doen (ik hoop dat mijn man de buitenisolatie toch zelf wil gaan doen) en veel geluk, zou het zelfs zo kunnen zijn dat we van een rijtjeshuis in een krappe wijk naar een vrijstaand huis met vrij uitzicht zijn gegaan zonder al te veel in te teren op ons vermogen door te verkopen in een gunstige markt en een huis te kopen dat al jaren te koop was in de crisis, vlak voor de markt aantrok.
Maar goed,  er moet nog veel verbouwd worden met de gebruikelijke tegenvallers dus laten we niet te vroeg juichen.

Een fotoverslagje van het deel van de bovenverdieping waar onze jongste nu slaapt:

Waar eerst een open ruimte was...

Werd een tussenwand gebouwd.

Er kwam een halletje tussen twee slaapkamers en nadat we met verkeerd gekleurde electradraden hadden gestoeid...


Was er een roze kamertje met verlichting waarvan de schakelaar zowaar toch in de kamer zat ;-), in plaats van op de hal.

Bed: gratis MP, Kast: van onze slaapkamer, ooit overgekocht van de vorige huurder, boekenkast: uit de vrijgezellenflat van mijn man, speelkeuken/poppenkast/ winkel: IKEA hack. Vloer: betaald door keuken te bestellen in periode dat je  10% aankoopbedrag aan cadeaubonnen kreeg.

Onze meiden mochten zelf een kleur kiezen. Ze mochten ook muurstickers uitzoeken op Aliexpress.

Onze dames hebben dus al een kamer die bijna af is, wij slapen voorlopig nog wel tussen een wandje en de wasmachine, in de bijkeuken. Het past net en dat is hartstikke mooi.
We zijn nu met de keuken bezig. Eigenlijk staan daar straks alleen de muren nog van overeind, grotendeels dan, de rest is gesloopt of moet nog worden gesloopt (zoals de negen heuvelen vloer). Toen we het plafond gingen vervangen, kwam aan het licht dat de isolatie verkeerd was aangebracht en het dak kon gaat rotten. Daardoor, kwam er eerst een nieuw dak boven de keuken, badkamer en bijkeuken. Daarna ging het sloopwerk binnen verder. Een enorme puinhoop en werk geeft het maar uiteindelijk hebben we straks een keuken met rolstoelvriendelijke doorgang naar onze slaapkamer, de badkamer en woonkamer.

Ik zal de volgende keer wat foto's van de keuken in wording delen en van onze omgeving.