Voor je iets kopen gaat en hoe het hier gaat

Ik kreeg net een reactie van Mel en wilde in mijn antwoord verwijzen naar een handige vragenlijst-voor-je-iets-koopt, die bij mij in mijn hoofd zit opgeslagen.
Bleek die nog niet op mijn blog te staan (of ik kan hem niet vinden).
Deze vragenlijst, of de "Pin Pas als ... Als je het zeker weet" van Genoeg is ook goed te gebruiken als je aan het opruimen en minimaliseren bent vind ik.
Ik heb ooit eens een lijst van 40 vragen in het Nederlands gehad maar die kan ik helaas zo even niet meer vinden. In deze lijst zijn ook vragen opgenomen als: waar ga ik het opbergen in mijn huis? Heb ik zin en tijd om het te onderhouden? Wat ga ik uit mijn huis weg doen? Etc.

De Genoeg pin pas, deze kun je downloaden en printen op: http://www.genoeg.nl/handig/pinpas/. Heel handig voor in je portemonnee!

Hoe het hier gaat.
Over minder dan drie weken krijgen we de sleutels van ons nieuwe paleisje. Er is al veel opgeruimd, weg gegaan en voorbereid, in theorie zouden we bijna alles zo moeten kunnen inpakken.
In theorie zei ik dus hè? ;-).

Ik probeer wat planten uit de tuin te stekken. Onze paastaken zijn van de druivenstuik, met kamperfoelie takken erbij, gaan ze wortelen op water, dan heb ik nog meer stekken.
De fruitbomen gaan toch niet mee, de laatste set kopers wil ze houden.
De laatste set kopers inderdaad, we zitten inmiddels aan het derde setje. Van de eerste kopers ging de verkoop van hun huis niet door, dus ze moesten zich terugtrekken.
De tweede kopers kwamen 5 uur voor het voorbehoud afliep, om 8 uur 's avonds op 16 februari aan met een afwijzing voor een hypotheek van 10 januari, terwijl ze na 10 januari nog uitstel hadden aangevraagd vanwege een papiertje, wat een loonstrookje bij een nieuwe werkgever zou zijn. Het bleek een negatieve BKR notering te zijn. We hebben er niet eens meer op gereageerd, om zo lang dan te wachten, dat is puur een machtsspelletje en aan negativiteit aandacht schenken, is zonde van onze energie.
En dus konden wij een paar weken geleden weer opnieuw in de verkoop, gelukkig was het weer binnen een week verkocht. En nu hoop ik op "drie maal is scheepsrecht".

Zaterdag zijn we toch nog maar eens naar ons nieuwe stulpje gereden, om het even weer te zien. Weer wat buren ontmoet en gezellig even mee gekletst. We kennen nu drie buren al. In totaal hebben we 6 buren, omdat onze tuin aan de overkant van de dijk ligt en we aan een klein straatje wonen.
De tuinburen die we leerden kennen, bleken twee dochters te hebben en de nieuwe buurvrouw kruide haar oudste dochter van 17 meteen even onze kant op als oppas. Dat is dus ook mooi geregeld want het meisje dat ik via Facebook al had gevonden, heeft een nieuwe baan.
Naast onze tuin staan nu schapen in de wei, heel gezellig. Misschien zitten we over een paar weken op ons terras naar dartelende lammetjes te kijken. Verderop in de straat lopen er al lammetjes buiten en de andere kant op lopen herten en paarden.
We hebben er heel veel zin in. Mijn man ziet wel heel erg op tegen de verbouwing. Het is ook nog druk op zijn werk en alles bij elkaar is zijn ADD op volle sterkte daardoor. Ik maak me wel zorgen om hem.
Mijn lijf is ook niet zo blij met de stress maar goed, over een maand of twee, ziet alles er heel anders uit!

Opruimen en minimaliseren, een truc gevonden

Al lang vind ik dat wij te veel spullen hebben. Spullen die ruimte in ons huis en hoofd kosten, die tijd kosten, die geld kosten.
De laatste jaren kopen we daarom nog minder spullen en gaat er geregeld een aardige hoeveelheid weg.
Dan nog hebben we meer dan ik wil bezitten. Ik denk dat ik vooral moeite heb met dingen weg doen waar ik nog iets mee kan, ooit.
Het is zuur iets te moeten kopen wat je ooit hebt gehad maar weg gedaan hebt voor mij omdat ik graag geld bespaar.
Nog veel zuurder vind ik echter iets moeten kopen omdat ik het niet kan vinden (omdat we te veel spullen hebben! ;-) ). Dat wil nog wel eens gebeuren hier.
Anderzijds bespaar je geld door minder spullen te hebben, hoe erg is het dan om af en toe toch weer iets te moeten kopen?
In theorie, kan en wil ik dus spullen los laten.
In praktijk,  lukt dat veel minder goed. Zodra je iets ziet of nog erger, vasthoud, ervaar je ongemerkt diverse emoties en gaan er razendsnel gedachten door je hoofd, volgens diverse studies.
In mijn geval denk ik dat de samenvatting is dat ik nog steeds bang ben een (groot) geld tekort te krijgen op een later moment in mijn leven. Dan is elke cent er een en kan ik wat ik vasthoudt misschien niet zo makkelijk kopen. Een vriendin vind een te leeg huis een beangstigend beeld, in haar hoofd gaat het dan niet goed met je (denken anderen). Zo denkt iedereen wel wat.

Maar nu.
Ik heb sinds kort een stok achter de deur, een verhuizing, ik merk dat dat enorm goed werkt. Alles wat ik weg doe, hoeft niet verhuisd te worden (scheelt geld) en in het nieuwe huis op en neer geschoven te worden tot we klaar zijn met de verbouwing.
Een verhuisbedrijf veel geld betalen om je spullen te verhuizen en dan bij het uitpakken nog veel weg doen (of na een aantal jaar onuitgepakte dozen of ongebruikte spullen weg doen), dat zal niemand graag doen.

Dit bleef er over van een propvol bovenkastje (excuses voor de abominabele kwaliteit foto).

Misschien helpt het, als je doet alsof je gaat verhuizen. Wat neem je dan mee en wat vind je niet de moeite waard?
Het is denk ik ook emotioneel iets waardoor je beter kunt loslaten als je gaat verhuizen; wat neem je mee naar je nieuwe leven en wat wil je achterlaten? Ik denk dat je een plaatje in je hoofd hebt als je gaat verhuizen, een beeld, een ideaal.
Misschien kun je door die emotie net iets beter knopen doorhakken en bewaren wat je echt wilt.
Misschien kun je een grote opruimbeurt combineren met het opknappen van een of meerdere ruimtes in je huis. Vanwege een nieuw verfje of behangetje heb je dan ook ruimte nodig voor de spullen in die ruimte.
Verhuis gewoon per kamer in je eigen huis!

En ja, ik heb Konmari ook al gelezen en gepind.
;-) Ik begon met onze trapkast, al gauw stonden al de schoonmaakspullen bij de deur 'cause it did not spark joy' maar ik realiseerde me gelukkig nog op tijd dat ik ze wel nodig had ;-).
Mijn kle

Vier dozen servies en ander keukenspul ging naar de kringloop. Ik heb nu nog maar een servies. Na het maken van deze foto's is er nog een doos glaswerk weg gegaan.

De voorraadkast is nog niet gedaan. Die zijn we leeg aan het eten.

Lijstje met de voorraad vlees, groenten, zetmeel en overige met daaronder gerechten die we hier van kunnen maken. Rechts op het blaadje schrijf ik wat we nog moeten kopen voor het gerecht. Als ik het boodschappenlijstje maak, kan ik dan makkelijk zien wat we nog moeten kopen om de voorraad op te maken. 

Huis verkocht! (zelf je huis verkopen deel 2)

credits: www.myguysmoving.com

Mevrouw de makelaar (ik) mag weer rustiger aan doen, ons huis is verkocht!
Nou deed ik dat toch al want mijn lijf gooide keihard de rem op alles en ik heb sinds vrijdag niet veel tijd buiten bed en bank doorgebracht. En nog viel er zaterdag en zondag een en ander uit door de overbelasting (als je zelf niet stopt, gooit je zenuwstelsel je wel stil).
Het gaat nog wel een paar weken duren voor ik weer "voor mij normaal" kan functioneren.

Afgelopen donderdag begonnen we weer met bezichtigingen. Die dag leidde ik drie mensen rond. Vrijdag lagen er verschillende biedingen maar hebben we het net niet gered alles rond te krijgen voor het weekend.
Toch geen slechte score voor een leek; van de 6 bezichtigingen die ik heb gedaan, hebben er 4 een bod op het huis uitgebracht. Misschien heb ik een roeping gemist? Functie gezocht: makelaar voor flats en bungalows, rolstoeltoegankelijk.

Mijn hemel, wat ben ik blij dat ik niet met de makelaar hier in mijn woonplaats in zee ben gegaan. Die hadden we nu flink moeten betalen, hij had een hoger courtage percentage bedongen als hij boven de verkoopprijs zou verkopen. Is mij dus ook gelukt ;-).

Besparing door zelf te verkopen via een internetmakelaar: € 4698,75. Okee, dat was wel de moeite waard!

Nu moeten de kopers nog tekenen, hebben ze een paar dagen bedenktijd en dan durf ik een beetje te geloven dat we het geflikt hebben.
Pas echt gerust ben ik als de ontbindenden voorwaarden zijn afgelopen. Nee, als we bij de notaris zitten denk ik.

Toch heb ik ons Excelletje "Hoeveel zijn we waard" al aangepast, ik kon het niet laten. We zijn nu even tonnairs, tot de verbouwing. Niet dat we er veel van op de rekening hebben want alles gaat weer terug in het volgende huis.
Ons gunstige bankspaarproduct zijn we helaas kwijt nu, dat is wel jammer. Ons spaargeld zit immers in ons huis omdat we veel extra hebben afgelost, daarom moest dit worden opengebroken, om te kunnen overbruggen.
Dus ergo:  je kunt wel tonnair zijn maar nog steeds geld tekort hebben.
En jawel hoor, ik moet komend jaar ook weer naar Lourdes waarschijnlijk (herkeuring UWV, als je er vandaan komt, kun je weer van alles, op papier dan.) dan zijn we tonnairs met een gat in ons maandbudget waardoor we heeel zuinig aan moeten leven (zie "ergo:") Maar goed, ook dat overleven we wel.
De nieuwe hypotheek is een stuk lager dus dat scheelt.

Gister heb ik nog een aflevering van "uitstel van executie" gekeken. Misschien niet de beste kijkkost als je je huis aan het verkopen bent. De mensen in de aflevering van gisteren zaten al 10 jaar met een huis in hun maag. Ze waren ook nog eens opgelicht door de "mensen" waar ze hun huis aan hadden verhuurd.
 Ik denk niet dat eerst een huis kopen en dan pas je huis verkopen in veel delen van Nederland goed zou gaan en ik raad niemand dit dan ook aan. Mits een verkoopmakelaar dit adviseert, zoals bij ons het geval was. In onze regio vliegen de huizen weg, het risico dat je zonder komt te zitten, is dus aanwezig. De prijzen zijn er ook naar inmiddels. En daar hebben wij dan weer ontzettend veel geluk mee gehad.

Mevrouw de makelaar (zelf je huis verkopen deel 1).

Om een uur of een is ze weer hier, mevrouw de makelaar. Ze zal dan ons huis nog een keer nalopen. Is alles opgeruimd, gepoetst, blinken de kranen, ruikt alles fris (daar heeft ze trucjes voor). Dan gaat ze nog een keer haar kunstje vertonen en neemt ze de kijkers enthousiast pratend mee door ons huis. Waarschijnlijk voor de laatste keer.
Tot die tijd ligt ze in bed. Want mevrouw de makelaar, dat ben ik.
Ik werk samen met een echte NVM makelaar, die zijn diensten aanbied via internet.
Voor €575,00 staan we op Funda, met plattegronden en doet hij het juridische stuk en de onderhandelingen.
Foto's en tekst maakte ik zelf, plattegronden en plaatsing regelde hij.
Tot nu toe bevalt die samenwerking erg goed en bespaarde die ons €4500.
De huizenmarkt is booming waar wij wonen en tot nu toe hebben alle kijkers een bod uitgebracht. Dat stuk doet hij dan weer en daar ben ik wel blij mee want hij stelt de juiste vragen aan kopers en kan rustig blijven en reageren als mensen heeele mooie bedragen bieden.
Het hoogste was alleen nog niet bevestigd per e-mail vrijdag en daarom mocht ik de kijkafspraak van vandaag niet afzeggen.

Ik heb mijn man gevraagd vandaag te zuigen, opruimen en poetsen zodat ik strakjes alleen maar het huis even na moet lopen terwijl ik etherische olie op de verwarmingen druppel. In de wasmand strooi ik een klein beetje voorwasmiddel. In de tuin kneus ik wat blaadjes.
Dan zet ik nog een keer mn liefste lach op die verhult hoeveel pijn ik heb en hoe moe ik ben en doe ik nog een keer mn kunstje.

Vroeger was ik geen muurbloempje maar een 'het-liefst-verdween-ik-IN-de-muur-bloempje' rond vreemden. Daarna heb ik die onzekerheid een tijd overschreeuwd door zenuwachtig, veel en hard te praten om mensen en mezelf te overtuigen dat ik toch wel 'leuk en goed' was.
Nu heb ik, meestal, de goede middenweg te pakken.
Bij kijkers komt dat van pas, ik merk dat het goed werkt af en toe je mond dicht te houden en een stilte te laten vallen (tellen helpt). De kijkers zeggen of vragen dan wat waar je op in kunt gaan.
Het moeilijkste vond ik het stel dat zo stil en wat verlegen leek. Ik vond het moeilijk ze te peilen. Maar, stille wateren hebben soms diepe gronden blijkt maar weer want ze deden meteen de volgende ochtend een fantastisch bod. Dat ze alleen nog moeten e-mailen, potver, nu moet ik daardoor nog een keer.
Achter ze zitten nog drie mooie biedingen maar 'it ain't over till the fat lady sings'.
Zingen zal ik als t rond is!

Some people have all the luck, others...

Ik vond hem leuk ;-)