Even niet geblogd ivm drukke tijden in eigen huis&tuin.
Ik moest even prioriteiten stellen. Prioriteit 1 ligt zichzelf een verhaaltje te vertellen in bed zo te horen (over de babyfoon) 2 staat in de tuin te werken (hoera! ik krijg dit jaar eindelijk een tuin) en 3 is gelukt: ik heb werk gevonden!
Dat is echt super leuk gegaan: ik ben gaan kijken naar organisaties waar ik graag zou willen werken, ben gaan solliciteren en nah ja.. tis nog gelukt ook!! Ik ga toch weer als secretaresse aan de slag, ik mistte het toch echt, het zit gewoon in me en het gaat er denk ik ook niet meer uit. Ik BEN gewoon een secretaresse maar ik heb nu wel geleerd dat dat ook prima is, voldoende is en echt bij me past en dat ik er gelukkig van wordt en da's toch waar ik het om gaat.
Dusss.. vanaf maandag ben ik weer op en top Moneypenny!
Ik ga alleen niet meer werken voor (commerciele) organisaties waar van die totale kantoortutten ook graag werken (altijd bezit met de lijn, constant bezorgd over het uiterlijk, onzeker als de pest over van alles thuis en op het werk maar dat alles verborgen onder een dikke laag make-up en een behoorlijk nare (werk)houding. Mensen die zichzelf een bepaalde (over)levenswijze hebben opgelegd en het niet kunnen accepteren dat een ander het anders doet of vind, bjèk...).
DE baan houdt wel een beetje best wel minder inkomen in... sja, dat is het risico van het vak als je je droom wilt invullen om ook in je werk iets voor het milieu te doen in plaats van het te belasten.
Het wordt goed opletten, het budget is weer bijwerkt, het kasboek is weer in ere hersteld en we gaan er tegenaan, het moet gewoon lukken.
Ik heb heel veel zin in maandag, ook wel spannend hoor!
Ondertussen zijn we dus ook met de tuin bezig en da's ook nog een hele klus, alle bestrating gaat eruit en deels nieuw komt erin (deels bijgekocht, grotendeels gebruikt/ gratis van Marktplaats) en dan zijn er nog duizend en een klussen en klusjes.
Deze week heb ik (erg laat in het jaar) nog wat dingetjes gezaaid in de vensterbank. De basilicum zie je bijna groeien en de courgettezaadjes hebben ook al een indrukwekkend groot plantje geproduceerd. In de trapkast staan de champignons ook te groeien als een dolle (van Action).
Leuk hoor, allerlei dingen uit eigen huis&tuin!
Ik vond op internet nog stammetjes met shi-take, die zet je zo in de tuin en je hebt er 5 jaar lang 2-3 keer oogst van, leuk! Maar goed, eerst maar even alles op orde hebben, iets voor volgend jaar voor tussen de fruitbomen en -struiken.
We hebben inmiddels best veel eetbaars in de tuin; vlierbessenstruiken als haag, appelbomen, perenbomen, bessenstruiken, druif, pruim, aardbei, kers, groenten en (thee)kruiden. Het liefst hebben we een "functionele" vaste plant. Het wil alleen nog niet altijd veel oogst opleveren maar dat maakt niet uit, dat komt nog wel als de bomen en struiken ouder zijn en wij wijzer.
Door ons gebrek aan planning kunnen we weer overnieuw beginnen met sommige fruitstruiken. Manlief ging gister nog eens vragen of je die nu kunt verplaatsen. "Ja", was het antwoord, "als je ze kapot wilt hebben wel". Hmmpff shit... we hebben de stratenmaker al besteld en het moet er dus echt uit. Nou zei die man wel dat je moet verplaatsen als de blaadjes eraf zijn. In ons geval mag het dus toch? Er heeft laatst een familie R. Nooitgenoeg in de bessenstruik gelogeerd en echt, er is geen blaadje meer over... ;-) We gaan het toch maar eens proberen een keer laat op een avond, die struiken verplaatsen. Wat dan blijft leven heeft geluk, wat niet onze planning overleefd, wordt volgend jaar vervangen.
zaterdag 4 juni 2011
dinsdag 17 mei 2011
Bespaard en verkwist; de getalletjes
Ik heb hier beloofd dat ik bij zou gaan houden wat ik zoal bespaar en verkwist en dat wekelijks op te biechten (of enigzins te bejubelen ;-) ). Ik ben niet alleen bij gaan houden hoeveel euro's ik bespaarde maar ook hoeveel Co2 uitstoot, water, electriciteit (kWh's) en gas (m3) ik bespaarde of verkwiste.
Ik ga daarbij uit van deze getallen (dubbelklik op afbeelding om te openen):
*auto km's: routeplanner fietsersbond
*milieucentraal over huishoudelijke Co2-uitstoot: http://www.milieucentraal.nl/pagina.aspx?onderwerp=Bereken+uw+CO2+uitstoot
*Co2 uitstoot groenten en fruit http://www.milieucentraal.nl/pagina.aspx?onderwerp=Groente- en fruitkalender#Energielabel_op_basis_van_CO2-uitstoot
Het is lay-out technisch nog een drama en ik moet nog wat (be)rekenen maar morgen komt het eerste weekverslag. Het was eigenlijk een hele leuke en nuttige oefening voor mezelf, zo sta je eens stil bij niet alleen de financiele gevolgen van je consumptie maar ook de gevolgen voor het milieu.
Wie betere bronnen/ getallen heeft, ik hoor 't graag!
dinsdag 10 mei 2011
Bespaard en verkwist week 1
Ik wil in mijn blog andere mensen tips geven hoe je euro’s en het milieu kunt besparen maar uw geachte schrijfster maakt er de laatste maanden zelf een potje van.
Niets is de mens vreemd maar 100% snap ik het niet van mezelf, waarom bespaar en beknibbel ik aan de ene kant zoveel terwijl ik aan de andere kant geld verspil de laatste maanden?
Om eerlijk te zijn denk ik dat het komt door luiheid, echte vermoeidheid, verschillende emotionele redenen, gemak, jezelf trakteren, vermaak, voldoende welvaart en hebzucht dat ik op dit gebied niet hard genoeg voor mezelf ben (op vele andere vlakken ben ik daar juist echt een kei in ;-) ).
We doen het niet slecht financieel en er komt nog een erfenis aan maar na dit jaar zullen de spaarrekeningen een stuk leger zijn (bruiloft, tuinen aanleggen, nieuw bed, koelkast en wasmachine vervangen en allerlei andere kosten) en… ik moet WIA aan gaan vragen, wat betekend dat hoe dan ook onze inkomsten per 1 september er op achteruit gaan.
Ik vind het emotioneel moeilijker dan financieel, die ****/####/…/!!!!!!!!-WIA maar ja, je doet er niks aan, zeker niet met thuis gaan zitten janken en/of wachten.
Eigenlijk zouden we meer moeten gaan (be)sparen om de hypotheek stukje bij beetje verder af te lossen, zodat we zeker financieel positief blijven en kunnen sparen voor grote en/of leuke dingen.
Zeker omdat…., vaste lezers, ga ff goed zitten… we de knoop doorgehakt hebben; we hopen vurig dat we nog een kindje mogen krijgen. Als het zo mag zijn dan zijn we straks dus met vier personen, wat nog meer geluk maar ook meer uitgaven betekent.
In mijn hoofd heb ik me bedacht wat ik de laatste dagen heb bespaard en heb verspild, “ter leeringh ende vermeak” maar eens opgeschreven. Ik denk dat ik er wel wat aan heb als ik dit langer ga doen, dus daarom vandaag week 1 van "bespaard en verkwist". Hoe en wat je rekent is misschien een punt van discussie en het is maar een halfje:
Zondag
*picknick tussen de boterbloemen, drankje op eigen terras en diner gekookt door man ipv een kostbaar uitje of restaurant/terras zoals door manlief aangeboden. Moeilijk te zeggen wat er bespaart is, gokje: +60,00.
Min:
*Met auto naar beoogde picknickplek ipv fiets, manlief niet voorzichtig omgesprongen met z’n fiets en daardoor nu mankement (moederdag enigszins overschaduwd door donderwolkje dat niet zo blij was met hoe onverschillig man was omgesprongen met duur verjaardagscadeau (“nieuwe” tweedehands fiets) van donderwolkje) –1,60.
* manlief had nog een extra moederdagcadeau gegeven, zo’n lekker douche-smeer-scrubpakket, de tekst erbij en wat Sarah had gemaakt plus een ander cadeautje van 5 euro was voor mij eigenlijk al meer dan genoeg voor Moederdag, niet ondankbaar bedoeld maar toch: -12,50 (schat ik, gezien het merk).
* manlief wilde ’s avonds zoutjes en heeft het tankstation daarvoor bezocht, ongeveer –2,50 incl benzinekosten.
Maandag
*Gelunched in de auto op een mooi plekje 1 km van de Mac af ipv bij de Mac +6,95 (en heel veel calorieën)
*Auto beetje gewassen in/door de regen ipv wasstraat +7,50.
*Auto-onderdeel zelf gemaakt met een beetje moeite, lijm, touw en plakband ipv vervangend onderdeel sloop halen +8,00.
*3 liter douchegel in voordelige grootverpakking gekocht (Action en Boni) ipv kleine flacon huismerk supermarkt +8,62 (ik heb maar 1,00 voor een kleine flacon van 250 ml gerekend, bij A-merken wordt de besparing dus nog groter).
*Goedkope legging en smokey-eyes make-up niet gekocht, omdat ik iets vergelijkbaars eigenlijk nog wel had thuis. Pijpjes eigen lange legging omgeslagen om er een “zomerlegging” van te maken (deze ga ik niet tellen maar het was 5,38).
Min:
* 's avonds helemaal uitgeteld en hoofdpijn, makkelijk eten: pizza's en salades –5,44.(versus "normale"/ voordelige maaltijd)
* Twee armbandjes die ik niet ECHT nodig had -1,68. (Een ervan een jaar geleden gezien in een etalage voor 40 euro en geprobeerd na te maken maar da’s niet gelukt dus ik ben er wel erg blij mee, voor 49 cent. De ander is echt heel hip en super leuk, ben van plan simpele, effen shirtjes af te gaan dragen ipv nieuw kopen en dan leukt zoiets het wel op).
Dinsdag
*Ritje per fiets ipv normaal met de auto: +1,20. (Volgens ANWB routeplanner).
*oppas (b)urenruil, de babyfoon gaat vanavond naar de buren ipv dat de oppas komt, wij passen ook wel eens op hun baby(foon) +16,50 (wij hebben een dure oppas, 6,50 per uur).
overzicht van deze week:
Niets is de mens vreemd maar 100% snap ik het niet van mezelf, waarom bespaar en beknibbel ik aan de ene kant zoveel terwijl ik aan de andere kant geld verspil de laatste maanden?
Om eerlijk te zijn denk ik dat het komt door luiheid, echte vermoeidheid, verschillende emotionele redenen, gemak, jezelf trakteren, vermaak, voldoende welvaart en hebzucht dat ik op dit gebied niet hard genoeg voor mezelf ben (op vele andere vlakken ben ik daar juist echt een kei in ;-) ).
We doen het niet slecht financieel en er komt nog een erfenis aan maar na dit jaar zullen de spaarrekeningen een stuk leger zijn (bruiloft, tuinen aanleggen, nieuw bed, koelkast en wasmachine vervangen en allerlei andere kosten) en… ik moet WIA aan gaan vragen, wat betekend dat hoe dan ook onze inkomsten per 1 september er op achteruit gaan.
Ik vind het emotioneel moeilijker dan financieel, die ****/####/…/!!!!!!!!-WIA maar ja, je doet er niks aan, zeker niet met thuis gaan zitten janken en/of wachten.
Eigenlijk zouden we meer moeten gaan (be)sparen om de hypotheek stukje bij beetje verder af te lossen, zodat we zeker financieel positief blijven en kunnen sparen voor grote en/of leuke dingen.
Zeker omdat…., vaste lezers, ga ff goed zitten… we de knoop doorgehakt hebben; we hopen vurig dat we nog een kindje mogen krijgen. Als het zo mag zijn dan zijn we straks dus met vier personen, wat nog meer geluk maar ook meer uitgaven betekent.
In mijn hoofd heb ik me bedacht wat ik de laatste dagen heb bespaard en heb verspild, “ter leeringh ende vermeak” maar eens opgeschreven. Ik denk dat ik er wel wat aan heb als ik dit langer ga doen, dus daarom vandaag week 1 van "bespaard en verkwist". Hoe en wat je rekent is misschien een punt van discussie en het is maar een halfje:
Zondag
*picknick tussen de boterbloemen, drankje op eigen terras en diner gekookt door man ipv een kostbaar uitje of restaurant/terras zoals door manlief aangeboden. Moeilijk te zeggen wat er bespaart is, gokje: +60,00.
Min:
*Met auto naar beoogde picknickplek ipv fiets, manlief niet voorzichtig omgesprongen met z’n fiets en daardoor nu mankement (moederdag enigszins overschaduwd door donderwolkje dat niet zo blij was met hoe onverschillig man was omgesprongen met duur verjaardagscadeau (“nieuwe” tweedehands fiets) van donderwolkje) –1,60.
* manlief had nog een extra moederdagcadeau gegeven, zo’n lekker douche-smeer-scrubpakket, de tekst erbij en wat Sarah had gemaakt plus een ander cadeautje van 5 euro was voor mij eigenlijk al meer dan genoeg voor Moederdag, niet ondankbaar bedoeld maar toch: -12,50 (schat ik, gezien het merk).
* manlief wilde ’s avonds zoutjes en heeft het tankstation daarvoor bezocht, ongeveer –2,50 incl benzinekosten.
Maandag
*Gelunched in de auto op een mooi plekje 1 km van de Mac af ipv bij de Mac +6,95 (en heel veel calorieën)
*Auto beetje gewassen in/door de regen ipv wasstraat +7,50.
*Auto-onderdeel zelf gemaakt met een beetje moeite, lijm, touw en plakband ipv vervangend onderdeel sloop halen +8,00.
*3 liter douchegel in voordelige grootverpakking gekocht (Action en Boni) ipv kleine flacon huismerk supermarkt +8,62 (ik heb maar 1,00 voor een kleine flacon van 250 ml gerekend, bij A-merken wordt de besparing dus nog groter).
*Goedkope legging en smokey-eyes make-up niet gekocht, omdat ik iets vergelijkbaars eigenlijk nog wel had thuis. Pijpjes eigen lange legging omgeslagen om er een “zomerlegging” van te maken (deze ga ik niet tellen maar het was 5,38).
Min:
* 's avonds helemaal uitgeteld en hoofdpijn, makkelijk eten: pizza's en salades –5,44.(versus "normale"/ voordelige maaltijd)
* Twee armbandjes die ik niet ECHT nodig had -1,68. (Een ervan een jaar geleden gezien in een etalage voor 40 euro en geprobeerd na te maken maar da’s niet gelukt dus ik ben er wel erg blij mee, voor 49 cent. De ander is echt heel hip en super leuk, ben van plan simpele, effen shirtjes af te gaan dragen ipv nieuw kopen en dan leukt zoiets het wel op).
Dinsdag
*Ritje per fiets ipv normaal met de auto: +1,20. (Volgens ANWB routeplanner).
*oppas (b)urenruil, de babyfoon gaat vanavond naar de buren ipv dat de oppas komt, wij passen ook wel eens op hun baby(foon) +16,50 (wij hebben een dure oppas, 6,50 per uur).
overzicht van deze week:
Volgende week dinsdag komt week 2, dan hoop ik ook te kunnen berekenen hoeveel Co2 ik bespaar en verspil.
maandag 9 mei 2011
Boekrecensie en inspiratie: Leven van 1 euro per dag
Gezien voor moederdag, gekregen en uitgelezen op moederdag "Leven van 1 euro per dag" van Kath Kelly.
Non-fictie met humor, besparingstips en "food for thought" over je eigen consumptie; weer leuk boek voor de collectie en lijst van favorieten.
Kath Kelly is onderwijzeres in de Engelse stad Bristol. Als haar broer zijn verloving bekendmaakt staat Kelly voor een financieel probleem; ze wil het bruidspaar een mooi cadeau geven maar het geld daarvoor heeft ze niet.
Onder invloed van drie glazen wijn zegt Kelly op een feestje tegen haar eveneens budget beperkte vrienden dat ze het jaar tot de bruiloft zal leven van 1 pond per dag, om geld te sparen voor het cadeau. Haar hoop dat iedereen te bezopen was om haar uitspraak te herinneren vervliegt als ze de volgende ochtend een SMS'je ontvangt van een vriend met de mededeling "Morgen!Bij de drogist kun je paracetamol krijgen voor 26 cent per pakje!".
Allereerst inventariseert Kelly wat ze in haar gehuurde kamer zoal heeft opgeslagen aan voedsel, kleding en verzorgingsproducten. Dat blijkt veel te zijn maar niet voldoende voor een jaar, al snel ontdekt veel methoden om te voorzien in haar voeding, toiletartikelen en zelfs kleding.
Zo ontdekt ze de ver afgeprijsde artikelen (aan de datum) het laatste uur dat de supermarkt open is (hebben wij volgens mij in Nederland niet?), kledingruilparties, proefmonsters aanvragen en verdienen, gratis drinken en eten op verschillende plekken (boekenwinkels, coffeeshops, buffetten na gratis lezingen, social events op haar werk, etc.) en ruilen.
Het openbaar vervoer is nu ook boven budget maar Kelly loopt en fietst veel, langere afstanden (zelfs naar Frankrijk en terug, voor vakantie!), lift ze.
Ze neemt regelmatig plaats achter een PC in de bibliotheek (gratis internet) om de gratis evenementen, introductielessen en al van dies meer bij haar in de buurt op te zoeken en om contact te houden met haar vrienden per e-mail. Ze ondervind dat er veel gratis of voor weinig te krijgen is van voeding tot boeken, massages, visagie, coaching, kleding, cadeautjes, schoonheidsspecialiste of kapper.
Het is alleen jammer dat een verkeerde veronderstelling in een nieuwere druk niet hersteld is. De schrijfster zegt te weten dat je een mooncup in kunt laten brengen en dat ze overwogen heeft er eentje in te laten brengen. Als inmiddels ervaren en zeer tevreden mooncupgebruikster kan ik met zekerheid zeggen dat een mooncup niet ingebracht wordt bij je; dat doe je gewoon zelf (met veel gemak) en vice versa. Wel jammer van de negatieve pers voor de mooncup.
Van maand tot maand verteld Kelly hoe het haar vergaat, met de nodige humor en tussen de regels door leuke en handige tips. In de laatste pagina's van het boek krijg je tips overzichtelijk ingedeeld per onderwerp.
Leuker boek dan ik gedacht had en dat voor maar 5 euro ;-).
Ik ben geïnspireerd achtergelaten door Kelly. Afgelopen nacht kon ik niet slapen en heb ik wat proefmonstertjes aangevraagd; de vakantieperiode komt er weer aan en dan zijn ze wel handig.
Voor een tube zonnebrand moest ik wel m'n hele doopceel lichten, de rest viel erg mee, alleen mijn adres moest ik prijs geven.
Alles gevonden op www.gratis.nl en www.helemaalgratis.nl. Via deze sites kwam ik terecht op http://www.try-now.nl/.
Vandaag had ik een afspraak 26 kilometer van huis dus fietsen was helaas geen optie maar ik heb wel braaf mijn eigen drinken en lunch meegenomen in plaats van aan te leggen bij de lokale McVet daar om de hoek.
Ook nog meteen naar Action geweest op mijn plaats van bestemming, die hebben we hier niet. Ik ging voor hobbylijm (ik zweer bij die van Action, die kun je wegwrijven waar teveel zit en je krijgt geen lelijke "slakkensporen" van lijm), notitieboekjes, batterijen, douchegel en om te kijken naar kunstbloemen (eventueel voor de corsages op onze bruiloft, dan kan ik ze (ver) van te voren zelf maken met eventueel een vers blad erbij). Ik kwam naar buiten met nog twee armbandjes en een kweekbak voor champignons waartoe ik me had laten verleiden, sh... Gelukkig is het me wel gelukt om veel andere "koopjes" te weerstaan, zoals kleding, make-up, deco en speelgoed en ander spul dat ik oh zo graag wilde bezitten maar niet echt nodig had.
Vandaag vond ik in een supermarkt waar ik niet vaak kom een grote fles goedkoop badschuim (werkt net zo goed als douchegel) voor 80 cent per liter (meen ik, weet niet waar ik de bon heb gelaten). Bij Kruidvat of Trekpleister hebben ze ook wel eens van die grote flessen in de aanbieding. Straks even de zeepdispenser bijvullen metbadschuim douchegel, beetje aanlengen met water en we kunnen weer een tijd vooruit.
Non-fictie met humor, besparingstips en "food for thought" over je eigen consumptie; weer leuk boek voor de collectie en lijst van favorieten.
Kath Kelly is onderwijzeres in de Engelse stad Bristol. Als haar broer zijn verloving bekendmaakt staat Kelly voor een financieel probleem; ze wil het bruidspaar een mooi cadeau geven maar het geld daarvoor heeft ze niet.
Onder invloed van drie glazen wijn zegt Kelly op een feestje tegen haar eveneens budget beperkte vrienden dat ze het jaar tot de bruiloft zal leven van 1 pond per dag, om geld te sparen voor het cadeau. Haar hoop dat iedereen te bezopen was om haar uitspraak te herinneren vervliegt als ze de volgende ochtend een SMS'je ontvangt van een vriend met de mededeling "Morgen!Bij de drogist kun je paracetamol krijgen voor 26 cent per pakje!".
Allereerst inventariseert Kelly wat ze in haar gehuurde kamer zoal heeft opgeslagen aan voedsel, kleding en verzorgingsproducten. Dat blijkt veel te zijn maar niet voldoende voor een jaar, al snel ontdekt veel methoden om te voorzien in haar voeding, toiletartikelen en zelfs kleding.
Zo ontdekt ze de ver afgeprijsde artikelen (aan de datum) het laatste uur dat de supermarkt open is (hebben wij volgens mij in Nederland niet?), kledingruilparties, proefmonsters aanvragen en verdienen, gratis drinken en eten op verschillende plekken (boekenwinkels, coffeeshops, buffetten na gratis lezingen, social events op haar werk, etc.) en ruilen.
Het openbaar vervoer is nu ook boven budget maar Kelly loopt en fietst veel, langere afstanden (zelfs naar Frankrijk en terug, voor vakantie!), lift ze.
Ze neemt regelmatig plaats achter een PC in de bibliotheek (gratis internet) om de gratis evenementen, introductielessen en al van dies meer bij haar in de buurt op te zoeken en om contact te houden met haar vrienden per e-mail. Ze ondervind dat er veel gratis of voor weinig te krijgen is van voeding tot boeken, massages, visagie, coaching, kleding, cadeautjes, schoonheidsspecialiste of kapper.
Het is alleen jammer dat een verkeerde veronderstelling in een nieuwere druk niet hersteld is. De schrijfster zegt te weten dat je een mooncup in kunt laten brengen en dat ze overwogen heeft er eentje in te laten brengen. Als inmiddels ervaren en zeer tevreden mooncupgebruikster kan ik met zekerheid zeggen dat een mooncup niet ingebracht wordt bij je; dat doe je gewoon zelf (met veel gemak) en vice versa. Wel jammer van de negatieve pers voor de mooncup.
Van maand tot maand verteld Kelly hoe het haar vergaat, met de nodige humor en tussen de regels door leuke en handige tips. In de laatste pagina's van het boek krijg je tips overzichtelijk ingedeeld per onderwerp.
Leuker boek dan ik gedacht had en dat voor maar 5 euro ;-).
Ik ben geïnspireerd achtergelaten door Kelly. Afgelopen nacht kon ik niet slapen en heb ik wat proefmonstertjes aangevraagd; de vakantieperiode komt er weer aan en dan zijn ze wel handig.
Voor een tube zonnebrand moest ik wel m'n hele doopceel lichten, de rest viel erg mee, alleen mijn adres moest ik prijs geven.
Alles gevonden op www.gratis.nl en www.helemaalgratis.nl. Via deze sites kwam ik terecht op http://www.try-now.nl/.
Vandaag had ik een afspraak 26 kilometer van huis dus fietsen was helaas geen optie maar ik heb wel braaf mijn eigen drinken en lunch meegenomen in plaats van aan te leggen bij de lokale McVet daar om de hoek.
Ook nog meteen naar Action geweest op mijn plaats van bestemming, die hebben we hier niet. Ik ging voor hobbylijm (ik zweer bij die van Action, die kun je wegwrijven waar teveel zit en je krijgt geen lelijke "slakkensporen" van lijm), notitieboekjes, batterijen, douchegel en om te kijken naar kunstbloemen (eventueel voor de corsages op onze bruiloft, dan kan ik ze (ver) van te voren zelf maken met eventueel een vers blad erbij). Ik kwam naar buiten met nog twee armbandjes en een kweekbak voor champignons waartoe ik me had laten verleiden, sh... Gelukkig is het me wel gelukt om veel andere "koopjes" te weerstaan, zoals kleding, make-up, deco en speelgoed en ander spul dat ik oh zo graag wilde bezitten maar niet echt nodig had.
Vandaag vond ik in een supermarkt waar ik niet vaak kom een grote fles goedkoop badschuim (werkt net zo goed als douchegel) voor 80 cent per liter (meen ik, weet niet waar ik de bon heb gelaten). Bij Kruidvat of Trekpleister hebben ze ook wel eens van die grote flessen in de aanbieding. Straks even de zeepdispenser bijvullen met
zaterdag 7 mei 2011
deze week
Voordelige nasi: paar scheppen nasikruiden uit grootverpakking (Makro) en zelf gekweekte taugé (natuurvoedingswinkel voor de "zaadjes", opgekweekt in een oude pindakaaspot met panty erover ipv een speciaal kweekglas)
Onder het maken van de nasi onze uk in de smiezen houden, die heerlijk in haar bak zand (/zandbak) speelt buiten. De bak staat voor het raam en als ik de lamellen weg trek (en de raampjes open zet), kan ik haar prima in de gaten houden terwijl ik bezig ben in de keuken.
De tuin(en) moet nog steeds maar ik hoop dat we snel zo ver zijn dat we alle spullen en gegevens hebben en dan kunnen ze beginnen.
Ik ben veel bezig voor de speel-o-theek, we hebben binnenkort een evenement om wat geld in het laatje te brengen en ik heb me bezig gehouden met wat PR-dingetjes.
Morgenochtend krijg ik dat zelfgemaakte dingetje van Sarah waar ik zo benieuwd naar ben en misschien dat ene boekje "Leven van 1 euro per dag" dat ik had gevraagd voor moederdag. Hier mag met moeder- of vaderdag mama of papa ook bepalen wat we gaan doen die dag. Ik heb een fietstochtje naar een kasteel hier in de buurt gevraagd, met picknick en wandeling rond het kasteel. 's Avonds gaat MrPenny koken voor ons, we gaan straks naar Brabant voor een verjaardag en dan nemen we asperges mee.
Net heb ik al de tabouleh (couscous salade) gemaakt, zo heerlijk maar we hebben het in Nederland niet in de supermarkt helaas dus ik heb nu zelf tabouleh gemaakt (even gegoogled), zodat het lekker door kan trekken voor morgen. Ik heb er al van gesnoept; yam-yam-yam! In het recept staat dat je tomaat, ui en komkommer zou moeten raspen, nou, ik heb het grootste deel dus fijn even door de blender heen gestuurd en een deel fijn gesneden voor 't gemak, ging ook prima.
zaterdag 30 april 2011
Bespaard op kinderkleding en een zandbak
Met gepaste trots presenteert huize Penny de Koninginnendagcollectie 2011.
Het blauwe tuniekje linksboven was 1,50 (bleek van een duur merk te zijn, zag ik thuis pas, ik kijk daar niet naar), alle andere kleertjes waren.... 20 cent per stuk, ook de dunne slaapzak maat 90 waar ik nog zo naar op zoek was (ik had maar een dunne slaapzak voor de zomer en die moet toch ook wel eens in de was). Van te voren thuis even braaf op het lijstje gekeken wat ik nog nodig had in de komende maten en toen op pad. Wel een gelukje hoor, 20 cent...! Totaal bespaard: 107,50 (uitgegaan van gemiddeld maar 7 euro per kledingstuk nieuw bij Zeeman of Wibra).
De opbrengst van dit jaar is wel heel wat beschaafder dan de opbrengst van de Koninginnenmarkt van vorig jaar, op een electronisch liedjesboek na, voor 50 cent, heb ik geen speelgoed gekocht. Ik dacht wel dat Sarah zo'n boekje leuk zou vinden maar ze heeft al zoveel dat ik het niet nodig vond nog wat nieuw speelgoed erbij te kopen maar ach, 50 cent. Het is echt een schot in de roos, ze vind het boekje geweldig.
Gister hebben we een grote kunststof bak met deksel gekocht bij de Zweedse ballentent. Het ging weer op z'n Utregs hoor maar uiteindelijk heeft ie 8 euro gekost. Bij de Gamma even twee zakken speelzand gehaald, eentje was eigenlijk ook voldoende geweest. Zo kun je dus een complete zandbak, die handig verplaatsbaar is (handig als je tuinen nog verbouwd moeten worden!) met deksel voor 10 euro hebben. De gaatjes in de deksel leggen we na het spelen dicht met bakstenen, zo blijft de deksel ook beter liggen. Bespaard: 20 euro, minimaal.
Mijn vader doet het ook handig, die heeft voor de kleinkinderen een speciekuip met zand om mee te spelen. Ze kunnen er niet in zitten maar wel heerlijk spelen en rommelen met zand vanaf "de buitenkant".
Het is wel welkom, die besparingen, het wordt echt het duurste jaar ooit voor ons. Gister hebben we een nieuw bed gekocht, de tuin moet nog op de schop en dan de bruiloft nog.
Eigenlijk wilde ik niet zo'n super dure jurk maar ik ben toch overstag gegaan, ik ga m'n droomjurk laten maken. Je kunt wel altijd op de centjes letten maar je moet ook een beetje leven en een beetje lief voor jezelf zijn (zoals ik al eerder zei, wij zijn soms meer selectief consument dan consuminderaars). Ik heb in mijn leven nog maar een kans, één dag om zo'n jurk te kunnen dragen waar iets in m'n buik heel blij "plop" van zegt en gaat kriebelen als ik er een zie, waar ik altijd van gedroomd heb om er eens een te mogen dragen.
Ik ben er zo vol van en blij mee en ik mag mijn beste vriend, die ik altijd alles vertel, niets vertellen omdat het ongeluk zou brengen en het "niet hoort". Hnguh... moeilijk hoor.
Nou weet ik dat hij wel eens leest hier maar niet vaak dus ik kan hier redelijk veilig een linkje neerzetten zodat jullie een beetje snappen in welke categorie het ongeveer gezocht moet worden, mijn droomjurk, en mocht hij toch weer eens lezen, hier niet klikken schat.
Vanmorgen bleek ik een SMS'je van gister gemist te hebben. Ik schrok toen ik het berichtje zag en moest even huilen. We hebben elkaar vanmorgen wat vaker geknuffeld hier, pfff...
Het zwaard van Damocles is gevallen, een van onze beste vrienden en onze leukste familieleden gaan toch scheiden. We hebben nog een hele tijd gehoopt dat ze er uit konden komen samen, zeker omdat ze drie kinderen hebben. Het begon ons wel steeds duidelijk te worden dat de kinderen misschien juist meer gebaad zouden zijn bij een scheiding.
Nu heeft hij gister zijn koffers gepakt toen zij was werken, de kinderen naar bed gebracht zonder iets te zeggen of uit te leggen (dat moest zij maar doen) en toen zij thuis kwam, is hij vertrokken. Hij heeft niets gezegd over de kinderen, niet eens wanneer hij ze weer wilde zien, hoe zij het moet oplossen op de dagen dat zij werkt en hij bij de kinderen was, dat mag ze zelf allemaal uitzoeken blijkbaar. Dat hadden we niet van hem verwacht. Ik hoop zo enorm, dat de kinderen niet de kinderen van de rekening worden.
"Gelukkig" ben ik nog steeds werkloos en daarom kan ik komen oppassen op vrijdagen voorlopig en dan hoop ik dat er iemand anders kan op zaterdag. Ik weet nog niet of en wanneer ik ingeschakeld moet worden, het lijkt me wel even een flinke maar leuke uitdaging, 4 kinderen tegelijk verzorgen!
donderdag 28 april 2011
De prijs van kleding
Laatst stond ik bij ons in het dorp in een kinderkledingzaak, die ik eens wilde verkennen, naarstig te zoeken naar nette excuses om de zaak in de vijfde versnelling per direct te verlaten.
Van het tweedehands kledingrekken vooraan in de winkel was ik per ongeluk afgedwaald naar de outlet-rekken die de rest van de winkel bleken te vullen. De echt alleraardigste verkoopster probeerde mij een afgeprijsd bloesje te verkopen, van 60 euro voor slechts 35 euro.
Vijf-en-dertig euro???!! Voor een kwart meter stof, wat draad en een paar knopen??? Whù?!!
Een paar weken daarvoor haalde ik Sarah op een mooie dag op van het kinderdagverblijf, die had heerlijk buiten gespeeld. Met haar (gekregen) spijkerbroekje was ze de halve speelplaats vol met zand en krijt over gekropen. "Okay", dacht ik, "ik heb dus toch nog een extra paar broekjes nodig voor de zomer".
Ik dacht bij Zeeman of Wibra even wat broekjes bij te kopen voor een euro of 7 a 10 per stuk maar ik had geluk. Bij Zeeman lagen peuter spijkerbroekjes voor maar 2,49 per stuk.
Twee euro en negen-en-veertig cent maar??!! Voor een spijkerbroek inclusief zakken en overige normale onderdelen? Whù?
Ik begon me toch af te vragen en het begon te knagen, dus ik voelde "á la Keuringsdienst van Waarde" Zeeman eens aan de tand, dit kon niet zuiver zijn.
Ik kreeg antwoord van Koos matroos, het kan echt, ook op een manier dat het sociaal gezien en op het gebied van milieu klopt. Zeeman is er zelfs heel open over en investeert zelfs geld in een externe partij die hen adviseert op het gebied van MVO en onafhankelijke audits uitvoert. http://www.zeeman.com/Over-Zeeman/Onderneming/Verantwoord-ondernemen.aspx
Nou heb ik ook gedacht dat iedereen wel zo'n mooi verhaal kan schrijven op z'n website maar dat zou niet zo slim zijn en bovendien ook strafbaar in principe. Volgens de warenwet mag je namelijk niet een product verkopen dat niet aan de eigenschappen voldoet die jij eraan geeft (bijvoorbeeld biologische voeding die helemaal niet biologisch verbouwd is).
Hoe komt dat enorme prijsverschil dan? Misschien een "designer" met een salaris boven de Balkenende-norm? Dure tussenhandel en dure "tussenschijven"?
Of zitten er overal tussenin en achteraan mensen die zich goed verrijken en zich helemaal een ongeluk lachen om wat mensen bereid zijn uit te geven, voor de buren ....errr. pardon... hun kind?
Eigenlijk doen "we" het dus onszelf aan, hogere prijzen dan nodig maar ja, wat als je niet zo bij "we" hoort eigenlijk en toch allerlei spullen moet aanschaffen...
Ik droom er wel eens van om een bedrijf te starten dat echt goede producten maakt voor redelijke en in verhouding staande prijzen. Apparaten die niet worden ontworpen om kapot te gaan na een bepaalde tijd maar om lang mee te gaan. Zoveel mogelijk standaard onderdeeltjes zodat reparatie en vervanging makkelijk en voordelig is. Garantie die verder gaat dan de deur, spullen die zo goed zijn dat de aanschaf ook nog eens aantrekkelijk is door de tweedehands waarde... maar ja...zo kruimelt het koekje niet meer. Jammer voor onze beurs, goed voor DE beurs, bijzonder jammer voor onze planeet (die uitgeput en uitgepuft wordt).
The story of stuff met Nederlandse ondertiteling:
http://video.google.nl/videoplay?docid=-7886122881288756203#
Van het tweedehands kledingrekken vooraan in de winkel was ik per ongeluk afgedwaald naar de outlet-rekken die de rest van de winkel bleken te vullen. De echt alleraardigste verkoopster probeerde mij een afgeprijsd bloesje te verkopen, van 60 euro voor slechts 35 euro.
Vijf-en-dertig euro???!! Voor een kwart meter stof, wat draad en een paar knopen??? Whù?!!
Een paar weken daarvoor haalde ik Sarah op een mooie dag op van het kinderdagverblijf, die had heerlijk buiten gespeeld. Met haar (gekregen) spijkerbroekje was ze de halve speelplaats vol met zand en krijt over gekropen. "Okay", dacht ik, "ik heb dus toch nog een extra paar broekjes nodig voor de zomer".
Ik dacht bij Zeeman of Wibra even wat broekjes bij te kopen voor een euro of 7 a 10 per stuk maar ik had geluk. Bij Zeeman lagen peuter spijkerbroekjes voor maar 2,49 per stuk.
Twee euro en negen-en-veertig cent maar??!! Voor een spijkerbroek inclusief zakken en overige normale onderdelen? Whù?
Ik begon me toch af te vragen en het begon te knagen, dus ik voelde "á la Keuringsdienst van Waarde" Zeeman eens aan de tand, dit kon niet zuiver zijn.
Ik kreeg antwoord van Koos matroos, het kan echt, ook op een manier dat het sociaal gezien en op het gebied van milieu klopt. Zeeman is er zelfs heel open over en investeert zelfs geld in een externe partij die hen adviseert op het gebied van MVO en onafhankelijke audits uitvoert. http://www.zeeman.com/Over-Zeeman/Onderneming/Verantwoord-ondernemen.aspx
Nou heb ik ook gedacht dat iedereen wel zo'n mooi verhaal kan schrijven op z'n website maar dat zou niet zo slim zijn en bovendien ook strafbaar in principe. Volgens de warenwet mag je namelijk niet een product verkopen dat niet aan de eigenschappen voldoet die jij eraan geeft (bijvoorbeeld biologische voeding die helemaal niet biologisch verbouwd is).
Hoe komt dat enorme prijsverschil dan? Misschien een "designer" met een salaris boven de Balkenende-norm? Dure tussenhandel en dure "tussenschijven"?
Of zitten er overal tussenin en achteraan mensen die zich goed verrijken en zich helemaal een ongeluk lachen om wat mensen bereid zijn uit te geven, voor de buren ....errr. pardon... hun kind?
Eigenlijk doen "we" het dus onszelf aan, hogere prijzen dan nodig maar ja, wat als je niet zo bij "we" hoort eigenlijk en toch allerlei spullen moet aanschaffen...
Ik droom er wel eens van om een bedrijf te starten dat echt goede producten maakt voor redelijke en in verhouding staande prijzen. Apparaten die niet worden ontworpen om kapot te gaan na een bepaalde tijd maar om lang mee te gaan. Zoveel mogelijk standaard onderdeeltjes zodat reparatie en vervanging makkelijk en voordelig is. Garantie die verder gaat dan de deur, spullen die zo goed zijn dat de aanschaf ook nog eens aantrekkelijk is door de tweedehands waarde... maar ja...zo kruimelt het koekje niet meer. Jammer voor onze beurs, goed voor DE beurs, bijzonder jammer voor onze planeet (die uitgeput en uitgepuft wordt).
The story of stuff met Nederlandse ondertiteling:
http://video.google.nl/videoplay?docid=-7886122881288756203#
woensdag 27 april 2011
Het loopt hier... niet?
Onze peuterpuber wilde 2e paasdag bij opa en oma toch ineens lopen, achter de "rollator" van haar neefje waar oma haar achter had geplant. Ik pinkte een traantje weg en manlief barstte bijna uit elkaar van trots, ze loopt, wauw!
Van oma mochten we de rollator lenen zodat ze thuis verder kon oefenen. Thuis vertikt ze het om binnen zich ook maar op te trekken aan het ding en op het kinderdagverblijf had de juf haar in haar onschuld achter een rollatortje gezet waarop volgend het hele speelplein even kwam kijken wat er aan de hand was met onze dramaqueen. Ze wil thuis wel buiten lopen met de rollator maar dus wel alleen buiten, met mama, met DIE.
Dat eigenwijze heeft ze echt van mijn man.
Wij blijken een zeer interessante buurt te hebben met vele bezienswaardigheden, alles wordt enthousiast aangewezen of begroet (waardoor er af en toe een lichtschicht waarneembaar is hier, van een kat die pijlsnel vlucht voor de gillende peuterpuber), je bent wel even onderweg zo ;-).
De lokale radio had mijn persbericht opgepakt en daarom zat ik vanavond voor een beetje gratis reclame voor de speel-o-theek met grote oorkleppen op en een intimiderend grote microfoon voor m'n neus met 3 brokken in m'n keel in de studio. Ieieieh! De programmamaker had zichzelf en mij niet echt goed voorbereid waardoor ik dingen weer moest corrigeren en ging vragen stellen waar ik niets van wist van te voren en ook nog eens geen antwoord op wist. Welke wielmaten kinderfietsjes hadden bijvoorbeeld.... Hùh?! Dat liep dus ook niet goed maar goed, misschien hebben mensen het daardoor juist onthouden... hoopikdan?
Dan kom ik ook nog eens nergens toe de laatste week lijkt het wel, voorjaarsonrust of moeheid?
Ook aan de bruiloft moet ik nog e.e.a. doen aan regelwerk en vandaag heb ik daardoor minstens een halve minuut in stilte doorgebracht achter mijn laptop. Wat mensen toch durven te vragen zo gauw het woord "bruiloft" valt. Het vieze is ook nog dat ze op hun website en een flyer een prijs vermelden die nog geen 40% is van wat ze daadwerkelijk op de offerte zetten. Meer dan 40 euro p.p. voor even feliciteren en wat drinken, voor nog een uurtje, bij het gemeentehuis. In nog geen 400 jaar dus!
Nu heb ik dus tussen het gemeentehuis en de feestlocatie wat kilometers en tijd te overbruggen en geen mogelijkheid om onze gasten van een koel drankje te voorzien tussendoor. Picknicken? Picknickmandjes meegeven.. Ideeën, iemand??
dinsdag 26 april 2011
kinderjurkje van oude damesblouse
Vorig jaar heb ik van de mouwen van een oude damesblouse een kort broekje genaaid voor Sarah.
Afgelopen weekend heb ik een jurkje genaaid van de rest van de blouse.
Lichtblauw draad had ik nog (meer dan genoeg), de lintjes waren nog over en de stof was dus ook gratis. De enige kosten waren dus wat elektriciteit en een beetje textiellijm, et voìla! Het patroon was ook gratis, ik heb gewoon een ander jurkje op de blouse gelegd en toen afgetekend met tovertextielstift (da's handig met naaien, de kleur verdwijnt gewoon weer na 12 uur) zodat ik ongeveer de maat had, de rest zelf bedacht.
Ik was vanmorgen bij een coupeuse voor mijn trouwjurk en ze vond de jurk helemaal niet slecht. Dat wil zeggen dat ik er goed in geslaagd ben de schoonheids- en beginnersfoutjes weer te verdoezelen, hihihi. Of ze wilde gewoon aardig zijn, dat kan ook.
Er ligt nog een roze blouse met vlek en een paarse die nog van papa is geweest en ik zit nog vol ideetjes om daar ook iets van te maken...
Van oude bloempotten heeft Sarah nog twee Paascadeautjes gemaakt voor familie (twee dagen niet hoeven koken, hiep-hoi). Deze keer was het wel vingerverven met een smile gelukkig en het werd prachtig. Ik heb een doosje met 4 margrieten gekocht en in elk potje een magriet gezet.donderdag 14 april 2011
Klantvriendelijk
Ons midweekje weg was natuurlijk veel ste kort maar wel fijn.
Ik kan alleen bij nader inzien die roompot aanbieding bij het park Hambachtal niet zo aanbevelen als je met een klein kind gaat. Ze gaan die huisjes schijnbaar opknappen en waarschijnlijk mag je er daarom zo goedkoop verblijven maar dat zeggen ze er uiteraard niet bij als je boekt. Je ziet alleen foto's die met zo'n makelaarscamera zijn gemaakt, alles lijkt mooier en groter.
Nou blijken wij in het bezit te zijn van een zeer probaat middel tegen alle chagerijnigheid en (klant)onvriendelijkheid. Eerst wordt de ruimte gescand en alle chagerijnig kijkende elementen worden vastgelegd voor behandeling en dan... gaat ons kleine blondje meisje zitten lachen, zwaaien en flirten tot die chagerijnige mensen ook naar haar lachen. In een gasterij in een openluchtmuseum in Duitsland bleek de soldaat-serveerster die ons alleen nog maar had toegeblaft zowaar nog te kunnen lachen en de sergant kwam plots in beweging en kwam aan lopen met lollies en kwam ons meisje aaien en knuffelen.
Kon ze maar altijd mee...
Dit weekend had ik onverwachts bezoek uit Brabant en ze wilden eten bij Mc hier dus toen ging ik ook maar mee met Sarah, voor de gezelligheid uiteraard ;-). Onze Brabantse familie heeft nu ervaren dat de klantvriendelijkheid en service nogal ver van het Brabants niveau af ligt. Er ging even wat mis, het was nog niet zozeer de inhoud maar de manier waarop de reactie kwam waardoor er echt twee monden open vielen.
In Brabant zeggen ondernemers over service en klantvriendelijkheid "sja, as ik het nie doe, dan gaan de mensen de volgende keer op een ander"
Rondom Utrecht denkt men "Dit is mijn winkel, mijn product, het is altijd goed, we doen nooit iets fout en als je het niet bevalt, dan ga je maar op een ander"
Die ervaring hebben wij helaas al meerdere keren gehad hier. Terugkomen met klachten lijkt hier wel "not done". Eigenlijk kan er ook nooit "sorry" of "vervelend" af hier, dat zou schuld bekennen zijn en er kan toch niets mis zijn met hun product, dus het ligt aan jou.
Laatst moest ik echt eraan geloven, op naar de Hunkermoller, om mijn postpartum BH-maat goed laten opmeten en een nieuwe voorraad stutmateriaal aan te schaffen. Drie dezelfde BH's gekocht en meegenomen op vakantie maar ik heb bijna daar al een andere BH gekocht omdat een deel zich zo hard in m'n huid groef dat ik er een knalrode en flink pijnlijke streep van kreeg, plus een kapotte huid. Precies tussen de dames in, auw.
"Ja", was de conclusie, toen de centimeter erlangs werd gehouden (een centimeter? die had ik niet gezien de vorige keer), "U heeft een verkeerde maat gekocht". Toen ik uitlegde dat ik me had laten helpen door haar collega om mijn nieuwe maat vast te stellen en dat ik voor 50 euro weg kon gooien werd het duidelijk dat ik niet iets anders kwam kopen maar zowaar kwam klagen, het lef!
Vervolgens was het een allergische reactie en als toetje zei de dame die me had geholpen dat ze nooit een verkeerde maat verkocht en dat ze zich mij ook helemaal niet kon herinneren, hoor.
Lekker stel zeg, de een staat tegen je te liegen en de volgende impliceert dat je een leugenaar bent.
Nou mag ik terug komen met de bon en de BH's maar twee heb ik er dus al gedragen en eigenlijk mag ik die dus niet ruilen. Ik ga zaterdag (dat heeft m'n moeder me geleerd, als ze moeilijk doen over garantie en dingen waar je wel recht op hebt, dan ga je op zaterdag terug en doe je zo nodig heel duidelijk (hoorbaar) je verhaal).
Twee weken geleden ging ik naar onze lokale Zweedse ballentent, tot nu toe altijd een prettige ervaring geweest maar mijn laatste bezoekje heeft een schriftelijk excuus, belofte tot beterschap en twee bonnen voor een kop koffie met gebak geresulteerd omdat wel zoveel van mijn tijd was verspild het het personeel wel zo onbehoorlijk was geweest dat ik bij thuiskomst digitaal een klacht heb ingediend. Een kennis die werkt bij IKEA werkt was benieuwd wat er nou gebeurd was en zei vervolgens; ow maar dat mag echt nooit zo, en dat al helemaal niet en dat doen wij al jaren niet meer zo omdat het zo klantonvriendelijk is, geen wonder dat Utrecht het slechtst lopende filliaal van Nederland is. Aha, dacht ik, het ligt dus toch echt niet aan ons.
Ik vind deze provincie inmiddels echt leuk en mooi en ik hoef niet meer terug naar Brabant maar het enige nadeel van Utrecht is wel dat er Utrechtenaren wonen.
Om dit soort klantvriendelijkheid en gedoe heb ik al jaren overstapangst.
Ik zag wel aanbiedingen voorbij komen van andere energieleveranciers, mijn energieleverancier heeft 2 jaar honderden euro's die ik tegoed had gegijzeld en ik was ze dus al tijden beu maar overstappen vond ik wel zo eng... God weet wat er allemaal mis zou gaan en wat een Gedoe het zou worden.
Ik heb het gedaan.
En jawel hoor, er ging wat mis, ik kreeg weken later een meterstandenkaart in de bus, of ik die even wilde invullen.. Huh, pardon, zullen we eerst zoiets als een overeenkomst sluiten waarin staat wat ik ga betalen, wel tarief, hoe lang en dat ik van jullie die 190 euro terug krijg na 10 maanden???!
Dat werd dus bellen maar tot mijn verbazing werd ik heel netjes geholpen en excuses en de brief kwam er nog een keertje aan. Alles is nu dus helemaal in orde en goed. Scheelt een tientje per maand.
Ze belden vandaag nog om te vragen of ik tevreden was over de overstap en of ik nog vragen had. Dikke duim voor E.on.
Klachten zijn kansen lieve ondernemers!
Hebben jullie al gehoord van dat Belgische programma waarin ze de klantenservice van een telecombedrijf eens goed terug hebben gepakt, echt super goed en heel grappig; hier het filmpje:
Ik kan alleen bij nader inzien die roompot aanbieding bij het park Hambachtal niet zo aanbevelen als je met een klein kind gaat. Ze gaan die huisjes schijnbaar opknappen en waarschijnlijk mag je er daarom zo goedkoop verblijven maar dat zeggen ze er uiteraard niet bij als je boekt. Je ziet alleen foto's die met zo'n makelaarscamera zijn gemaakt, alles lijkt mooier en groter.
Het was niet echt kindveilig, het huisje. Het eerst huisje hebben we geweigerd omdat er stukken uit de tegelvloer waren waardoor er scherpe randen waren, niet zo handig met een kruipende peuter. Met een zucht en een steun kregen we een ander huisje, ook met vele gebreken maar wat niet veilig was, was tenminste af te schermen of op te lossen.
Niet zo heel erg klantvriendelijk allemaal dus eigenlijk. ook dom van ze, anders hadden we misschien van de zomer voor het volle pond een huisje ergens anders geboekt bij ze, als het goed bevallen was. Nu dus mooi niet, ik vertrouw die verhalen en foto's nu niet meer op hun website.
Nou blijken wij in het bezit te zijn van een zeer probaat middel tegen alle chagerijnigheid en (klant)onvriendelijkheid. Eerst wordt de ruimte gescand en alle chagerijnig kijkende elementen worden vastgelegd voor behandeling en dan... gaat ons kleine blondje meisje zitten lachen, zwaaien en flirten tot die chagerijnige mensen ook naar haar lachen. In een gasterij in een openluchtmuseum in Duitsland bleek de soldaat-serveerster die ons alleen nog maar had toegeblaft zowaar nog te kunnen lachen en de sergant kwam plots in beweging en kwam aan lopen met lollies en kwam ons meisje aaien en knuffelen.
Kon ze maar altijd mee...
Dit weekend had ik onverwachts bezoek uit Brabant en ze wilden eten bij Mc hier dus toen ging ik ook maar mee met Sarah, voor de gezelligheid uiteraard ;-). Onze Brabantse familie heeft nu ervaren dat de klantvriendelijkheid en service nogal ver van het Brabants niveau af ligt. Er ging even wat mis, het was nog niet zozeer de inhoud maar de manier waarop de reactie kwam waardoor er echt twee monden open vielen.
In Brabant zeggen ondernemers over service en klantvriendelijkheid "sja, as ik het nie doe, dan gaan de mensen de volgende keer op een ander"
Rondom Utrecht denkt men "Dit is mijn winkel, mijn product, het is altijd goed, we doen nooit iets fout en als je het niet bevalt, dan ga je maar op een ander"
Die ervaring hebben wij helaas al meerdere keren gehad hier. Terugkomen met klachten lijkt hier wel "not done". Eigenlijk kan er ook nooit "sorry" of "vervelend" af hier, dat zou schuld bekennen zijn en er kan toch niets mis zijn met hun product, dus het ligt aan jou.
Laatst moest ik echt eraan geloven, op naar de Hunkermoller, om mijn postpartum BH-maat goed laten opmeten en een nieuwe voorraad stutmateriaal aan te schaffen. Drie dezelfde BH's gekocht en meegenomen op vakantie maar ik heb bijna daar al een andere BH gekocht omdat een deel zich zo hard in m'n huid groef dat ik er een knalrode en flink pijnlijke streep van kreeg, plus een kapotte huid. Precies tussen de dames in, auw.
"Ja", was de conclusie, toen de centimeter erlangs werd gehouden (een centimeter? die had ik niet gezien de vorige keer), "U heeft een verkeerde maat gekocht". Toen ik uitlegde dat ik me had laten helpen door haar collega om mijn nieuwe maat vast te stellen en dat ik voor 50 euro weg kon gooien werd het duidelijk dat ik niet iets anders kwam kopen maar zowaar kwam klagen, het lef!
Vervolgens was het een allergische reactie en als toetje zei de dame die me had geholpen dat ze nooit een verkeerde maat verkocht en dat ze zich mij ook helemaal niet kon herinneren, hoor.
Lekker stel zeg, de een staat tegen je te liegen en de volgende impliceert dat je een leugenaar bent.
Nou mag ik terug komen met de bon en de BH's maar twee heb ik er dus al gedragen en eigenlijk mag ik die dus niet ruilen. Ik ga zaterdag (dat heeft m'n moeder me geleerd, als ze moeilijk doen over garantie en dingen waar je wel recht op hebt, dan ga je op zaterdag terug en doe je zo nodig heel duidelijk (hoorbaar) je verhaal).
Twee weken geleden ging ik naar onze lokale Zweedse ballentent, tot nu toe altijd een prettige ervaring geweest maar mijn laatste bezoekje heeft een schriftelijk excuus, belofte tot beterschap en twee bonnen voor een kop koffie met gebak geresulteerd omdat wel zoveel van mijn tijd was verspild het het personeel wel zo onbehoorlijk was geweest dat ik bij thuiskomst digitaal een klacht heb ingediend. Een kennis die werkt bij IKEA werkt was benieuwd wat er nou gebeurd was en zei vervolgens; ow maar dat mag echt nooit zo, en dat al helemaal niet en dat doen wij al jaren niet meer zo omdat het zo klantonvriendelijk is, geen wonder dat Utrecht het slechtst lopende filliaal van Nederland is. Aha, dacht ik, het ligt dus toch echt niet aan ons.
Ik vind deze provincie inmiddels echt leuk en mooi en ik hoef niet meer terug naar Brabant maar het enige nadeel van Utrecht is wel dat er Utrechtenaren wonen.
Om dit soort klantvriendelijkheid en gedoe heb ik al jaren overstapangst.
Ik zag wel aanbiedingen voorbij komen van andere energieleveranciers, mijn energieleverancier heeft 2 jaar honderden euro's die ik tegoed had gegijzeld en ik was ze dus al tijden beu maar overstappen vond ik wel zo eng... God weet wat er allemaal mis zou gaan en wat een Gedoe het zou worden.
Ik heb het gedaan.
En jawel hoor, er ging wat mis, ik kreeg weken later een meterstandenkaart in de bus, of ik die even wilde invullen.. Huh, pardon, zullen we eerst zoiets als een overeenkomst sluiten waarin staat wat ik ga betalen, wel tarief, hoe lang en dat ik van jullie die 190 euro terug krijg na 10 maanden???!
Dat werd dus bellen maar tot mijn verbazing werd ik heel netjes geholpen en excuses en de brief kwam er nog een keertje aan. Alles is nu dus helemaal in orde en goed. Scheelt een tientje per maand.
Ze belden vandaag nog om te vragen of ik tevreden was over de overstap en of ik nog vragen had. Dikke duim voor E.on.
Klachten zijn kansen lieve ondernemers!
Hebben jullie al gehoord van dat Belgische programma waarin ze de klantenservice van een telecombedrijf eens goed terug hebben gepakt, echt super goed en heel grappig; hier het filmpje:
Abonneren op:
Posts (Atom)