Toekomstplannen

Met enige angst en beven zagen wij de WIA-keuring tegemoed, wat zou het lot en het UWV in haar oneindigende wijsheid voor ons in petto hebben, ook financieel?
We dachten dat we daarna tenminste zouden weten waar we aan toe waren. Dat blijkt dus niet zo te zijn bij nader inzien. Ik heb vele maanden even niet willen gaan rekenen over alle mogelijke gevolgen, ook van allerlei nieuwe dingen in 2012 maar ik ben vorige week toch eens goed gaan (be)rekenen. Daar zijn we wel een paar dagen van van slag geweest.

Ik heb nog 1 jaar en 3 maanden om een baan te vinden. Die baan moet aan nogal wat eisen en wensen van het UWV en die van mijzelf voldoen. Er zijn nogal wat dingen die niet kunnen en mogen, anders houdt ik me niet aan de regels en daar kunnen financiele sancties op volgen. Zo mag ik bijvoorbeeld maximaal 4 uur per dag werken.
Allemaal heel begrijpelijk en redelijk hoor, ik verwijt het UWV op dit punt helemaal niets.

Uitdaging 1 is alleen, dat ik afgewezen wordt voor wat ik nog wel mag, omdat ik overgekwalificeerd ben en dat de banenmarkt sowiezo al niet zo ruim is op dit moment.
Uitdaging 2 is dat ik een vrouw met een klein kind ben, daar zitten veel werkgevers ook al niet helemaal op te wachten. Daarnaast ben ik ook nog dik en het schijnt dat ze daar ook al niet meer op zitten te wachten nu, liever gezond dan rond... Tja, ik zou zo eigenlijk ook denken als werkgever.
Uitdaging 2a is kinderopvang. Ik moet overal minimaal een hele dag afnemen per week en daarnaast mag ik halve dagen afnemen. Dat wil dus zeggen dat ik een halve dag moet betalen waarop ik niet aan het werk ben. Dat vindt de belasting niet goed, daardoor moet ik sowiezo 1 uur per week zelf betalen maar als ze ook nog naar het werkrooster van mijn man gaan kijken bij de belastingdienst wordt dat 7 uur ofzoiets. (een KDV rekent 6 uren voor een halve dag). Ik heb er aan zitten rekenen met diverse rekentools en in ons budget wat we vergoed krijgen aan kinderopvang en wat ik mag houden van mijn salaris als ik weer ga werken. De conclusie is dat het 187 euro per maand kost als ik ga werken. Daarbij heb ik ook er al rekening mee gehouden dat wij als ik niet werk, 84 euro per maand betalen voor de peuterspeelzaal. Verdien ik nog minder dan in mijn laatste baan vorig jaar (dat was al enorm inleveren tov mijn oude salaris), dan liepen de kosten van werken in een berekening zelfs op tot 300 euro per maand.
Als ik dus al werk vindt, dan zou een betaalbare oplossing zijn dat ik naar een gastouder toe ga. Dan zit ik dus niet rustig op m'n werk, om verschillende persoonlijke redenen en ervaringen. Lastige keuze hoor, ik denk dat ik liever krom lig en rust heb.

Een enigzins asociale maar financieel aantrekkelijke keuze zou dus zijn om niet te gaan werken, dan lever ik niet 187 tot 300 euro per maand aan inkomen in.

Dat is ook weer niet verstandig vanwege feit 3; als ik geen werk heb/ niet gewerkt heb aan het eind van de uitkering, krijg ik nog maar ongeveer 400 euro per maand (percentage minimum inkomen). Ook al hebben wij echt geen tophypotheek (al zegt onze adviseur dat we hem in deze tijd nooit gekregen hadden), daar heeft onze hypotheek niet echt rekening mee gehouden en de polis van die arbeidsongeschikheidsverzekering die we hebben, daar kun je je billen mee afvegen, heb je er nog iets aan. Ik ga het denk ik toch nog proberen maar ik verwacht er niets tot weinig van. We zouden het in dit scenario net wel/ net niet redden per maand. Structureel eigenlijk gewoon niet.

Dan is tenslotte uitdaging 4 dat het UWV, zeker onder druk van de huidige economische situatie, ook nog eens zou kunnen vinden over 1 jaar en 3 maanden, dat ik best wel (meer) kan werken.
Worst case scenario is daardoor dat mijn inkomen uitkomt op 0,00 want recht op een WW-uitkering heb ik dan niet. Daar heeft niemand rekening mee gehouden toen wij de hypotheek afsloten.

Nou ben ik niet zo'n zwartkijker, ik hoop en denk toch wel dat er ergens een super oplossing voorbij komt als ik er maar mee bezig blijf maar ik wil wel voorbereid zijn op de worst scenario.
Gelukkig hebben we aardig wat (be)spaart, waardoor we een goede buffer hebben, we kunnen het, met super zuinig zijn en een klein beetje spaargeld per maand erbij misschien wel twee jaar uitzingen.

Als de kleine dan naar school gaat, dan kan ik weer wat makkelijker werken onder schooltijd en dat zou weer meer lucht geven. Dat gaan we redden aangezien Sarah nu al twee is.

Uitdagingen opgelost dus?
Erhm... nee. Het is wel even wat om hier op tafel te leggen maar wij hopen al een tijdje eigenlijk nog op gezinsuitbreiding in de toekomst. Tja.... dan duurt het dus nog 4 jaar, 9 maanden en ? maanden voor we in de basisschooltijd beland zijn. Nou ja, als we überhaubt zwanger worden, Sarah was al medisch-statistisch gezien een fantastisch spontaan wondertje en we willen niet meer gaan dokteren. Maar we gaan dus weer van het positieve uit.

Dusss... nog meer (be)sparen maar.
Uit ervaring weten we dat een kinderwens een goede motivatie is ;-).
Ik ga de komende tijd wat dingen schrappen zoals die sportschool waar ik toch niet kom en wat lidmaatschappen waar ik eigenlijk niets mee doe.
Daarnaast wil ik de tijd die ik nu thuis heb besteden aan leren nog meer zelf te doen en te maken en dat vaker te doen. Met name wil ik echt zelf groenten gaan verbouwen, dat scheelt op de boodschappen kosten.
Ook wil ik zelf die kleine en grote klussen in huis gaan oppakken, zodat we daar niet iemand voor in hoeven te huren. Zo wil ik ons leven meer crisisbestendig maken.

Verder heb ik ook nog toekomstplannen voor de blog.
Ik denk er de laatste tijd over om te stoppen omdat ik alles al wel zo'n beetje heb verteld en ik mijn stukjes weer van slechte kwaliteit begin te vinden. 
Ik denk erover om met een andere opzet overnieuw te beginnen op een andere blog. Die blog wil ik ook wil delen met mijn omgeving (op deze vertel ik wel eens wat dingen over mezelf of anderen die niet iedereen hoeft te weten of voor problemen gaan zorgen).
Ik ga dus uit de kast komen als consuminderaar naar mijn omgeving toe, ik ga meer van mezelf laten zien. Take it, or leave it.
Het heeft al een naam, waar ik nog niet helemaal tevreden over ben, een naam die al jaren in mijn hoofd zit. Lastig is alleen dat het niet slim is om die hier te noemen omdat dan makkelijk deze heeele anonieme blog aan de nieuwe blog te koppelen is. Het zou dus zomaar zo kunnen zijn dat ik over een tijdje geregeld verwijs naar een blog van iemand anders... iemand die ik goed ken. Als ik inspiratie heb zal ik hier ook nog geregeld wat plaatsen wat ik niet vindt passen op de andere blog.

Nou, dit bedoel ik dus met slechte kwaliteit... blogje is weer veeeeeel te lang geworden, arme jullie.

Toch wil ik tot slot nog even iets herhalen dat ik op een forum gezegd heb waar iets gebeurde waar ik een beetje stil van werd:
Heel graag zou ik van het voetstukje afstappen waar ik nu op geplaatst wordt.
Ik vind dat ik zeker geen moeder Theresa type ben, ik ben zelfs zelf verre van heilig.
Wat ik verkondig is tips en inpiratie voor anderen maar het is zeker geen evangelie waar ik me zelf heel strikt aan houdt. Ik maak echt niet alles zelf en ik maak nog steeds genoeg financiele misstapjes en blunders.
Ik wil alleen mensen vermaken en inspireren.
De dingen waar ik over loop te blaten zijn daarnaast ook niet naar ieders smaak, tijd of portemonnee. Iedere situatie is anders. En niks moet, alles mag.
Verder ben ik uit een redelijke diepe financiele krater gekomen maar ik vind dat ik/wij nog erg veel geluk hebben gehad (wij hadden twee nette inkomens bij die schuld) en dat er zoveel mensen zijn die zo veel erger en zo langer in de problemen zitten dan wij hebben gezeten. Wat wij hebben meegemaakt is daar echts niets bij. Ik snap het alleen wel, hoe heftig en ingrijpend zo'n situatie is, omdat we het zelf ook hebben meegemaakt.


Ik hoop dat er uit mijn blog nooit iets anders naar voren gekomen is dan dit.

Hij komt, hij komt!

Zo vlak voor het heerlijk avondje slaat de twijffel toch even toe; geven we te weinig, geven we teveel?
Ik heb besloten om af te gaan op ons gevoel en onze waarden en niet die van de commerciele maatschappij om ons heen.
Ik erger me eigenlijk wel aan dat Sinterklaasjournaal,dat door scholen en kinderdagverblijven ook op de voet wordt gevolgd. Is het nou echt nodig om het zo op te kloppen en het zo spannend en belangrijk te maken? Zouden we niet ook beter onze kinderen geven, delen en de immateriele waarde van (immateriële) dingen mee geven?

Waar ik me ook pissig over kan maken zijn de ouders die hun kinderen in deze tijd onder de duim proberen te houden door ze angst aan te praten dat ze niks krijgen als ze niet superlief zijn.
Ik pas nu wel eens op bij familie en ik had laatst een kind dat gewoon ziek was van de Sintstress. De avond dat ze bij hun vader sliepen lag daar een dreigbrief van zwarte piet voor ze klaar. Op school ging ook al de roddel dat een jongetje dat vaak niet lief was, zijn schoen had gezet en niks had gekregen.
Dat bij elkaar opgeteld, leidde dus tot een kotsende kleuter, die dacht dat ze vast niks meer zou krijgen van de Sint. Gelukkig had ze het wel keurig in papa's auto gedeponeerd 's morgens, die had het ook verdiend, het knurft. Ik heb gelukkig niet meer hoeven dweilen en poetsen verder die dag. Later hoorde ik dat meer ouders zich bezig houden met deze praktijken. Be-lac-he-lijk!
Vraag dan een cursus opvoeden aan de Sint, verpest het niet voor je kind.

Ik heb voor straks cadeautjes die ik door het jaar heen al apart had gekocht/ apart gelegd voor onze kleine meis. Gewoon kleine dingen, bij elkaar voor een tientje ofzo. Ik krijg ook wel eens dingen van familie of vrienden toegeschoven voor Sarah, dingen waar hun eigen kinderen te groot voor zijn. Als het netjes is, kan het ook weer prima dienen als cadeautje. (Heb je geen familie met oudere kinderen, kringloop of Marktplaats zijn ook prima bronnen voor prima tweedehands).

Wat denk je? Krijgt Sarah gister iets dat ik in soortelijk al ingepakt klaar had liggen voor vandaag. Ik heb het al meer dan een half jaar geleden bij Lidl gekocht, dus ruilen zit er niet meer in. Had het hoogtepunt van haar cadeautjes moeten worden...;-(
Eigenlijk had ik tante moeten vragen om het te ruilen maar ja.... vond ik ook weer zoiets...naar tante en ons dochtertje toe. Daar heb ik nu wel een beetje spijt van, had ik gewoon moeten doen.

Toch ga ik de verleiding weerstaan om nog naar de speelgoedwinkel te rennen om nog iets anders erbij te halen. Ze is 2, ze heeft al super veel speelgoed en bij de speel-o-theek is er nog meer te leen, het is zo genoeg en goed.

Nou moet ik dus wel komend jaar familie goed vertellen dat ze al een poppenhuis en een babypop krijgt van ons, voor het weer mis gaat. Dat speelgoed ligt al apart hier voor volgend jaar. Er is een mooie babypop nog in verpakking en helemaal nieuw gekregen (moeder van een vriendin is helaas overleden, had dure babypoppen gekocht ooit in de hoop op kleindochters, het werden hele leuke kleinzonen) en het prachtige poppenhuis was tweedehands voor 5 euro, moet ik nog even iets aan repareren maar daar heb ik gelukkig een jaar lang voor ;-).

Zo nog even chocolmelk halen en slagroom, een bordje met lekkers op tafel, een leuk spelletje erbij en lekker een middag en avond extra leuk met elkaar doorbrengen. DAAR gaat Sinterklaas om, niet om de cadeautjes.

Zelf zalf en lipbalsem maken

 Vanmorgen heb ik zalf voor Sarah's gezichtje gemaakt en lipbalsem voor mezelf en manlief.
Het zeeppompje met douchegel had ik ook gister leeg gemaakt dus ik heb ook douchegel gemaakt met Zetesol, water, zout,  etherische olie en een piepklein drupje voedingskleurstof voor het leuk.
Zalf kun je heel makkelijk en voordelig thuis maken. Voor lipbalsem heb je alweer ingrediënten nodig waar je voor op pad zult moeten.

Ik zal toch voor beiden het recept geven.

 

Eerst alles goed uitkoken (10 minuten).

Je hebt nodig:
- glazen potjes om de ingrediënten in te verwarmen en mengen;
- potjes of kleine flesjes om je product in te bewaren als het klaar is (reisflaconnetjes bij de drogisterij of lege tubes bij de apotheek kopen eventueel);
- lepeltjes om te roeren;
- een tang om alles uit het hete water te halen.
Als alles uitgekookt is zet je het op een schone doek neer.

Dan de ingrediënten afwegen op een weegschaal (nauwkeurig tot 1 gr).  

Zalf
Neem een glazen potje en weeg hierin af:
25 gr vaseline
35 gr plantaardige olie*

Met eventueel 3 tot 10 druppels etherische olie**

  

Lipbalsem
Neem een glazen potje en weeg hierin af:
7 gr bijenwas
11 gr plantaardige olie
of
6 gr bijenwas
5 gr cacaoboter
6 gr jojoba-olie

Giet het grootste deel van het water waarin je alles hebt uitgekookt weg en zet er het glazen potje / de potjes in. Verwarm alles au bain marie op ongeveer 40 graden tot alle ingrediënten gesmolten zijn en goed gemengd kunnen worden.

Laat het een beetje afkoelen en giet het dan terwijl het nog vloeibaar is over in het potje of tubetje.

Als je een etherische olie wilt toevoegen, laat de zalf dan ook eerst wat afkoelen, voeg de etherische olie toe, roer het goed door en giet het dan over.










*
Olijfolie: geschikt voor een hele droge huid, nadeel kan de geur zijn (hoewel de etherische olie dat wel op kan lossen, het duurt langer voor de zalf ingetrokken is.
Zonnebloemolie: minder vet, neutralere geur.
Jojoba olie: een erg goede, verzorgende olie, ik merk wel degelijk verschil in kwaliteit tov olijf- en zonnebloemolie, prettige geur, trekt goed in. Nadeel is de hogere prijs.

**
Gebruik echt niet meer dan 10 druppels en begin liever met 2 tot 4 druppels mocht je het idee hebben dat er ook maar een kleine kans is op (over)gevoeligheid. Gebruik alleen etherische (essentiële) olie (zie verpakking), geen geurolie!
Goede en veilige etherische oliën zijn lavendel en mandarijn, deze zijn ook geschikt voor kinderen en zwangere vrouwen.
Lavendel verzacht wondjes, acné, is desinfecterend maar zacht voor de huid. Lavendel kun je ook gebruiken bij slapeloosheid (op een watje naast je bed of als het goed gaat op je hoofdkussen) al werkt het bij sommigen averechts. In de zomer kun je muggen verjagen met lavendel.
Mandarijn vervaagt littekens en zwangerschapsstriemen.
Ook een fijne olie geschikt voor veel toepassingen is Tea Tree. Heerst er griep en/of verkoudheid in huis, verdamp wat tea tree in water; de lucht wordt erdoor gezuiverd en de kans neemt af dat mensen elkaar aansteken. Tea tree is ook erg bekend om de werking tegen acné (dan moet je wel een lichtere crème maken, een zalf is te vet voor een acné huid. Een crème maak je met een emulgator, plantaardige olie, water en etherische olie, de emulgator kun je via websites bestellen of bij sommige drogisterijen kopen)
Voor meer info over de werkzaamheid van etherische olie zie Google of bijvoorbeeld: http://www.loesje.info/cosmetica/etherische_olien_AZ.htm

Gebruik nooit Tijm in het gezicht. Mensen met een hoge bloeddruk; gebruik geen rozemarijn.



 Ik hoop dat de irritatie in Sarah's gezichtje snel opknapt, al kort na het smeren werd haar wangetje al een stuk minder rood.
Dat heerlijke kind van me had vandaag weer poetsdrang. Ze weet dat ik eerst ga poetsen en dan zuigen op dinsdag en ze is nog steeds in die fase dat het leuk is om dan mee te helpen. Ze heeft haar eigen halve schuursponsje en ze mag met de veger "meehelpen", geweldig vindt ze dat.

Zelfgemaakte speculaas en zorgverzekering

Vandaag heb ik met een recept van de site van Genoeg zelf speculaas gebakken. Lekker dikke speculaas heb ik ervan gemaakt en hij is wel zoooo lekker dat ik er niet vanaf kan blijven. Mijn koekiemonster vond ze ook erg lekker.

Laatst wilde ik ook zelf pepernoten bakken maar door een foutje mijnerzijds was het resultaat pepernoten met een doorsnee van 2 tot 3 cm en een dikte van een paar millimeter die naar peperkoek smaakten. Nu weet ik dus wel hoe je zelf peperkoek kunt maken, gewoon dat recept verkeerd volgen ;-).

Deze week ben ik ook bezig geweest met onze zorgverzekering voor 2012. Een klusje waar ik al jaren tegenop zag, met als gevolg dat we veel premie betalen en elke maand veel zelf betalen.

Ik ben eerst op Independer en http://www.zorgkiezer.nl/?ref=adwords&gclid=COqh2-im16wCFUcj3godUSlrqg gaan zoeken naar een andere verzekeraar en toen naar de eigen website van de verzekeraar en mijn eigen verzekeraar gegaan om te kijken en vergelijken.

Toen alle verschillen in dekking in een overzicht gezet en nu heb ik voorlopig een verzekeraar waar ik interesse in heb. Die verzekeraar biedt echter twee aanvullende verzekeringen en ik twijfelde nog; zelf betalen/ zelf sparen of het risico afdekken met een verzekering?

Ik moest er even over denken en fiepen in Excel en toen nog eens wat aanpassen maar volgens mij heb ik nu goed uit kunnen rekenen wat voor ons het beste was. Ik heb alleen gekeken naar de verschillen tussen de twee verzekeringen.

Ik dek voor mezelf dus een risco van bijna 500 euro af voor 147 euro per jaar. Het blijft een beetje natte vinger werk natuurlijk. Wie het heel erg leuk vindt, zou voor de volledigheid en correctheid nog uit moeten rekenen hoe groot de kans is dat en het een EN het ander zou kunnen voorvallen in een jaar met nog betere uitgangspunten.

 Volgend jaar krijg je pas vanaf de 21e fysiotherapie behandeling iets uit de basisverzekering vergoed MAAR dan moet je aandoening ook nog op een lijst voorkomen die daarbij gehanteerd wordt. Misschien kan ik wel officieel hard krijgen dat ik iets heb van die lijst maar ik heb het gedoe er niet voor over dus ik verzeker mezelf wel.

Nu is het nog afwachten wat onze tandarts met zijn tarieven gaat doen (de tandartsen mogen vanaf 2012 zelf hun tarieven bepalen) en of hij weer een contract sluit met de verzekeraar die ik op het oog heb. Wat een gedoe allemaal maar ja, je bent eigenlijk een dief van je eigen portemonnee als je het maar laat aanhobbelen.

De plaatselijke schoenmaker alhier probeert ook een dief van mijn portemonne te zijn. Die heeft mijn Ecco laarzen verknald, die kan ik na zijn slordige reparatie dus echt niet meer aantrekken buitenshuis en daar heb ik nog 21 euro voor moeten betalen ook, plus, nieuwe laarzen, die kosten 140 euro.  Daar ben ik dus niet blij mee en daar is het laatste nog niet over gezegd. Ik heb de rechtsbijstand om advies gevraagd en hem in gebreke gesteld en aansprakelijk voor de schade gesteld.

Dat was handig om te weten en om een voorbeeldbriefje te krijgen van de rechtsbijstand, ik heb vandaag ook de leverancier van m'n nieuwe handtas met zonnepaneel in gebreke gesteld daarmee.

Was ik een Amerikaan dan had ik een advocaat genomen en een kwantum-korting bedongen, ik ben namelijk deze week ook nog met de kleine op m'n arm uitgegleden in het ziekenhuis door mijn veel te gladde zolen (tja, DOM, denken dat je voor 60 euro goede leren schoenen kunt kopen en zo geld besparen, die kunnen dus mooi weg, krijg er ook harstikke pijn van in m'n rug. Weer iets voor de koopwijzer...). Vandaar dat ik dus maar 140 euro ga investeren in Ecco's en mijn rug (die nog zeer doet). Sarah had trouwens niets hoor van die val, mijn moederinstinct heeft daarvoor gezorgd gelukkig, ze vond het eigenlijk wel lollig en zag het als een mooie kans om er tussenuit te knijpen. 

Recensie: tas met zonnepaneel (a-solar bag)

De A-solar city bag http://www.a-solar.eu/

Voorlopige recensie

Wat is het:
Een handtas met zonnepaneel en powerbank (accu) met plaats voor en de mogelijkheid tot het opladen van een mobiele telefoon, iPad, gps/navigatie-systeem, mp3-speler, mobiele spelcomputer, e-book-reader etc. onderweg of thuis zonder een stopcontact.

Wat kost het:
79 euro, inclusief BTW, exclusief bezorgkosten (prijs 13-11-2011). Ik vroeg en kreeg hem voor mijn verjaardag van mijn man.

Wat krijg je daar voor:
Een zwarte handtas (27x22x7) met handige opbergvakjes, en een goed verstelbare draagriem, met een zonnepaneel in de flap, accu, diverse stekkertjes zodat je verschillende apparaten kunt aansluiten. handige opberg vakjes.
Aan de binnenkant is er een vakje voor de powerbank, een vakje voor een mobiel, twee elastieken om een pen handig binnen handbereik op te bergen, een stukje lager nog twee pennenvakjes en 4 vakjes op creditcardformaat, aan "de overkant" is er een groot vak gemaakt. De rits zit er bewust omgekeerd in, daardoor wordt de tas spatwaterdicht (is mij verteld door de fabrikant, ik dacht dat het een productiefout was, jammer dat die informatie niet gegeven wordt).
Aan de buitenzijde is er nog een vakje met daarboven, goed bedacht, een musketonhaak zodat je je tas veilig en handig aan een lus van je broek kunt haken.

Hoe werkt het:
De powerbank/accu wordt opgeladen geleverd, je kunt dus meteen je mobiel/apparaat opladen. Ik heb de eerste nacht de accu helemaal leeg laten lopen op mijn mobiel. Mijn mobiel was de volgende ochtend helemaal opgeladen. Vervolgens kun je de accu weer opladen via het zonnepaneel.
Het werkt dus!

Is het milieu-vriendelijk?
Op meerdere manieren zelfs. Je bespaart natuurlijk energie (en geld) door je apparaten op te laden via zonlicht maar ook is de tas zelf voor 51% gemaakt uit gerecycled PET-materiaal.We like-we like!

Pluspunten:
Milieu-vriendelijk, geldbesparend, de veilige musketonhaak, handige opbergvakjes, de tas draagt fijn (al heb ik hem maar 3 uur gedragen momenteel).

Minpunten:
Dat zijn er helaas op dit moment nogal wat. We hebben een klacht ingestuurd naar A-solar omdat het stiksel van de tas erg slecht is. Het stiksel is al losgelaten op een plek, het stiksel zit in een hoek niet goed (de stof is eigenlijk ook niet helemaal mooi tot een nette ronde hoek gevormd) waardoor de tas binnen afzienbare tijd lelijk open zal gaan staan op die hoek en de voering zit op twee plekken niet goed (waardoor de voering uitsteekt). We moesten foto's opsturen van het stiksel en wachten nu op een e-mail van A-solar over hoe ze dit op gaan lossen.

 We hopen dat we een maandagmorgen modelletje hebben ontvangen, van een tas van deze prijs verwacht je een betere kwaliteit. Jammer dat het technisch wel goed zit maar dat er niet voldoende aandacht is besteed aan het uiterlijk van de tas. Een kapotte of lelijk geworden tas beland bij veel mensen thuis weer in een hoek en dat zou jammer zijn, ik zie natuurlijk het liefst de solar tassen een big hit worden zodat we veel energie gaan besparen.
Ook is het jammer dat er geen handleiding is meegeleverd. Zo brand er op de powerbank een blauw lampje, een blauw knipperend lampje of een rood lampje maar je weet niet wat dat betekent. Na veel zoeken vind je op de website bij de FAQ dat het rode lampje betekent dat de powerbank energie aan het opladen is via het zonnepaneel. Dat een blauw lampje betekent dat de accu vol is moet je beredeneren doordat het blauwe lampje aangaat als je de powerbank voor het eerst aan zet. Ik DENK dat het lampje nu blauw knippert omdat de accu bijna leeg is. Verder ook geen uitleg over hoe je het beste om kan gaan met het product, zoals de accu regelmatig leeg laten laden voor de levensduur van de accu of iets dergelijks. Dat de rits bewust omgekeerd in de tas is gezet, wordt ook niet uitgelegd. Jammer. Een handleiding op de website met alleen een verwijzing hier naar toe op het label dat aan het product zit zou al voldoende zijn (en papier besparen).

Voorlopig oordeel:

5

Erg jammer, het had allemaal zo mooi kunnen zijn.

(en mijn man baalt natuurlijk enorm dat zijn cadeautje een tegenvaller is)

Update 27-11:
Helaas moet ik mijn oordeel bijstellen naar een
3
Omdat we nog steeds niets van A-solar hebben gehoord en nu ook na circa 10 keer openen en sluiten het klitteband van de sluiting los heeft gelaten.

En verder bij ons thuus:
Vrijdag kregen wij veel bekijks toen we met "onze" vier kindertjes in optocht naar de supermarkt liepen (11-11 was de dag van de duurzaamheid ;-) ) Twee van de kindjes van de nicht van mijn man zijn net zo blond als Sarah en eentje heeft net zo'n bruin haar als mijn man dus het leek net of we rondliepen met uitsluitend eigen werk toen het ook nog zo gegroepeerd liep toevallig.
De oudste (5) zei dat ze wel vaker met z'n drieën gezellig in bad gingen en dat er dan best nog wel plaats was voor nog een kindje dus ze gingen gezellig met z'n vieren in bad. Hoe milieuvriendelijk!
Het was behoorlijk vermoeiend en heel anders dan anders, 4 kinderen tegelijk, zie het ook maar in het gareel te houden allemaal. De onplezierige taken en luchtjes zijn ook heeel anders dan bij je eigen kind.
N. van 2,5 bleek een enorme diaree-luier te hebben toen ze in bad gingen, B van 4 plaste in bad waardoor zijn zus (die ik al minutenlang vruchteloos uit bad probeerde te krijgen) ineens toch het bad uit vlamde en even later zag ik B van het badwater drinken (terwijl ik zijn zus probeerde af te drogen), ieieieieieh! Toen ik B-lief ook uit bad had en aan het afdrogen was melde zuslief dat ze een scheetje had gelaten in de slaapkamer. Toen ik de slaapkamer inliep was de cirkel compleet, ik had van elk kind serieuze braakneigingen gehad, B en ik vluchtten terug de badkamer in. Maar verder was het heel leuk, behalve dan dat ik de vader van de kids tot mijn stomme verbazing tegen kwam, die had vrij, ouderschapsverlof. Pardon???!!!! De hele dag vrij? ouderschapsverlof? Waarom sta ik hier dan een uur en een kwartier van huis om een hele dag op JOUW kinderen te passen???? Tja... vrijdag is haar dag met de kinderen dus haar probleem, vindt hij. Hij wil ze best op die dag maar dan wil hij ook maar de helft van de alimentatie betalen (terwijl hij al te weinig betaald en het krap is voor haar). Hoe haal je het in je hoofd denk ik dan, je bent toch vader van die kinderen?!
De crematie de volgende dag was heel mooi, ik ben blij dat ik geweest ben. Tussen de kerk en het crematorium in kreeg ik enorme heimwee naar Brabant toen ik de omgeving zag maar toch vind ik Utrecht ook erg leuk en ben ik er aan gehecht geraakt.
Na etenstijd kwam ik aan bij mijn schoonouders met Sarah. Het bedienen van mijn schoonvader was gelukkig ook mooi en fijn gegaan. Woensdag wordt hij geopereerd, de heel dikke darm gaat eruit. Er staat extra personeel bij de operatie voor het geval hij weer een hartstilstand krijgt tijdens de operatie en we hopen op een goede uitkomst.
Op de crematie hoorde ik pas dat mijn stiefmoeder toch ook geopereerd wordt. Zij houdt nog wel een heel stuk dikke darm over en na een half jaar een tijdelijk stoma kan ze een hersteloperatie krijgen. Misschien gaat zij ook al binnenkort.
Tja.... voor het zeggen heb je het niet. Ik ben heel erg blij dat ze gebruik kunnen maken van de moderne technieken zodat ze in leven mogen blijven en/of weer een hogere levenskwaliteit kunnen krijgen. Het wordt misschien even zwaar voor ons allemaal maar we krijgen er zoooveel voor terug!

Soms heb je van die weken...

Soms heb je van die weken dat alles bij elkaar komt...

Helaas is maandagavond de schoonvader van mijn zus toch nog plotseling overleden, de crematie is zaterdagmiddag.

Jammer genoeg heeft mijn schoonvader ook te kampen met dezelfde ziekte; darmkanker. Hij wordt woensdag geopereerd. Afgelopen weekend schrokken we nogal van de mededeling dat hij erom gevraagd heeft om bediend te worden (sacrement der zieken/ sacrement der stervenden). Voor de zekerheid, de vorige operatie ging het namelijk mis en is hij door reanimatie weer terug bij ons gekomen. Wij worden natuurlijk daar ook bij verwacht.... zaterdagmiddag.

Soms moet je in die weken dat alles bij elkaar komt dus ook moeilijke keuze's maken.

Mijn man en ik hebben besloten ons op te splitsen; hij gaat zijn vader steunen en ik ga mijn zus, zwager en petekindjes steunen en daarna kom ik ook naar mijn schoonouders samen met Sarah.

Sarah is tijdens de crematie bij een vriendin waar ik morgen al heen ga om op haar kindjes op te passen, haar gastouder is (weer) zonder bericht niet komen opdagen en van de aardbodem verdwenen. Schandalig, dat je een (alleenstaande) moeder zo in de steek laat, hoe haalt het mens het zich in het hoofd?

Ik was al een beetje verdrietig en soms boos op de wereld door wat andere dingen die speelden en boven kwamen door therapie. Na een paar dagen rondgelopen te hebben met een grote donkere wolk met bliksemschichten is het gelukkig alweer wat opgeklaard boven mijn hoofd en ook in mijn hoofd.

Een paar dagen geleden keek ik naar dat kleine meisje van ons, dat op de bank zat te lachen om haar favoriete flimpje. Zo puur, zo eenvoudig, zo onschuldig, zo onwetend en ik dacht "oh meisje, kon ik maar even jouw hoofdje lenen, niet bewust van de dingen die staan te komen en kunnen komen en niet bewust van alle nare dingen die mensen elkaar aan kunnen doen". Gelukkig mocht dat, ik ging naast haar zitten voor een knuffel en ze kwam lekker tegen me aan zitten, met haar hoofdje even tegen me aan. Alsof ze het door wilde geven haast....hm... daar knapt een mens van op. Er is gelukkig nog veel meer moois en goeds op de wereld dan het nare.

De tweede verjaardag van Minipenny



Ons cadeau, een zelfgemaakt (IKEA hack) keukentje, winkeltje, poppenkast, whiteboard, schoolbord, zitbank en speelgoed opberg meubel. Een deel van de tussenwand kan neergeklapt worden zodat het meubeltje gebruikt kan worden als poppenkast, winkel, loketje of wat Sarah zelf nog gaat bedenken. Ze kan hier jaren mee vooruit en het zal niet snel stuk gaan. Mocht ze het keukentje etc. ontgroeid zijn, dan is het te gebruiken als zit- en opbergbank.Mocht het helemaal op zijn, dan kan het gerecycled worden.

Op de opbergbakken zit een foto van wat er in de bak zit, dat is handig met helpen met opruimen (ook voor papa, gniffel).

Er komen nog links en rechts twee deurtjes en in het midden een klep. Op de rand komen nog draaiknoppen, er komt nog een gordijntje, een laag witte verf, een très chique marmeren aanrechtblad (plakfolie), etc., etc.. Aan de "onderkant" van dit plankje komen 4 zwarte schijven, omgedraaid en op het "aanrechtblad" gelegd, is het de kookplaat. De deurtjes moeten er nog voor en hij moet nog in de verf, er moet een gordijntje komen, etc., etc. We dachten dat het in elkaar zetten het moeilijkste en meeste werk zou zijn en al die kleine dingetjes, ach... dat deden we wel even. Helaas is hier ook de griep ongenode gast in huis dus al die kleine dingetjes zijn nog niet af helaas. Komt nog wel goed.

De pannetjes, winkelinrichting en kassa hadden we op een verlanglijstje gezet en heeft ze vorige week al gekregen van het eerste deel van de verjaardagsvisite. Daardoor heb ik nu een leuk compleet gebeuren.

In plaats van naar een pretpark of dierentuin gingen we naar een andere kinderboerderij dan normaal. Die heeft een leuke speelplaats erbij. Veeeeeel leuker dan de hele dag in de buggy zitten. Ze heeft het overmorgen denk nog over de beestjes die ze van dichtbij heeft gezien.

 

Oeps, het was een beetje later geworden, dus in plaats van pannenkoeken bakken thuis, gingen we even buiten de deur lunchen bij de goudgele "M". Lekker fout mag op een verjaardag.

In een van de opbergbakken vond Sarah nog een cadeautje, een boel poppenkast poppen (Koninginnedag 2 jaar geleden gekocht en weg gelegd, ik had toen het idee al in m'n hoofd). Die vond ze wel interessant! Alleen had ze al die Disney figuren nog nooit gezien, bedacht ik me vanmorgen pas.

Na het slaapje mocht Sarah daarom lekker lang TV kijken. Ik had wat kringloop videobanden gepakt om haar te introduceren met Doornroosje, de kleine zeemeermin en Aladin (weet iemand van welk Disney verhaal die twee muizen zijn by the way?) 

Het slimme ding had vanmorgen even met wat poppetjes uit de bak gespeeld, zag een stukje van Doornroosje, klimt van de bank (wij dachten "oh, nou, die concentratie was wel heeel kort!"), trekt die bak open en plukt er zo een van de goede feeën uit en kruipt weer terug op de bank met de goede - goede fee van Doornroosje. Ze is nu veel bezig met dingen die hetzelfde zijn. Daarom leggen volwassenen het nou dus af tegen een klein kind met memory, dat geheugen is fenomenaal!

Na de film van Doornroosje (gezellig tussen papa en mama in of erop, we hadden ons voorgenomen vandaag niets anders te doen dan leuke dingen doen met/ voor Sarah) bakte papa nog pannenkoeken, die erg goed gekeurd werden door de jarige job.

Zonder grote, dure, merkcadeaus en zonder dierentuin of pretpark poespas maar met een beetje zelfmaak, een beetje tweedehands en een beetje strategisch verlanglijstje hebben we ons lieve kleine meisje dus toch behoorlijk schandalig weten te verwennen.

Zondag komt de laatste helft van de verjaardagsvisite en dan zit de verjaardagsweek er eindelijk op.

Ik vind het hartstikke leuk als al dat bezoek komt hoor maar ik ben ook altijd weer blij als ze gaan, vooral als er hele drukke kinderen of mensen bij zijn, pffffff. Ik hou van al onze familieleden en vrienden, het zijn geweldige schatten allemaal echt waar maar er zitten er een paar bij, als ik daar vijf minuten naast zit komt het rook me uit de oren van het gekwetter (joh, lief mens, haal toch ff adem tussendoor).

Wel heerlijk hoor, als je je verjaardag samen met je kind kunt vieren, dan kun je volledig in de ontkenning dat je je eigen verjaardag eigenlijk ook viert en dus weer een jaartje ouder bent.

Ik heb nu weer zo'n mijlpaal. Zo'n getal dat je gaat terug kijken; hoe oud ben ik nu, wat heb ik al gedaan, wat heb ik bereikt, hoeveel rimpels heb ik al, hoeveel kilo is erbij sinds m'n 18e, hoe staat of hangt de rest erbij.... shit...

We reden voorbij het winkelcentrum en manlief zei "Hee kijk, ze bestaan dit jaar al 30 jaar". En ik heel beteuterd "Wat? Dertig jaar? Boehoe, het winkelcentrum is pas 30 jaar oud en moet je kijken hoe dat eruit ziet, ik word 35!".

traktatie

Minipenny trakteerde vandaag "worteltjes" met een van haar favoriete konijntjes (op de gedeelde eerste plaats staan onze eigen schatjes) erop met daarin knijpfruit.
Na een kleine tegenvaller moest ik gister mijn traktatieplan omgooien maar uit eindelijk is het nog iets redelijks geworden. De kindjes herkenden er een wortel en een konijn in, missie geslaagd.

De kosten waren afgerond 35 cent per kind (knijpfruit van Lidl is 1,49 voor 6 stuks, pakje crêpepapier 0,90 bij Pipoos, groen papieren lint had ik nog (Wibra, 1 euro voor 100 meter) en dan nog 6 blaadjes geprint).
Het originele plan was een worteltje van crêpepapier met daarin rozijntjes (konijnenkeutels!) maar het werd natuurlijk weer een last-minute actie en de rozijntjes waren uitverkocht bij de super.

Vorig jaar had ik een duurder cakeje en nog een uitdeelboekje erbij. Achteraf vond ik dat een beetje TE allemaal.
Ik vind regelmatig "rommel" in het laatje van dochterlief waar ik persoonlijk niet op zit te wachten, dan is er weer getrakteerd. Met "rommel" bedoel ik een speeltje of dingetje met weinig speelwaarde en/of verre van veilig. Dat gaat vaak dezelfde avond nog de prullenbak in als Minipenny naar bed is. Zonde van de verspilling van de grondstoffen, zonde van het geld, zonde van de moeite. Ik doe er dus niet meer aan mee.

Morgen wordt mijn meisje alweer 2 jaar, weer een mijlpaal. Het lijkt van de ene kant dat ze nog maar zo kort bij ons is en nog zooo klein is, aan de andere kant lijkt het alsof ze nooit weg is geweest en al zo'n grote zelfstandige meid is.
Ze loopt alleen nog steeds niet helaas, ze is sinds een groeispurt in de vakantie eigenlijk alleen maar achteruit gegaan. Ze had al sinds de vakantie veel moeite met omrollen of gaan zitten als ze op haar rug lag en dat heeft ze wel gekund. De laatste weken rolt ze helemaal niet meer om, je vind haar op precies dezelfde plek terug als waar je haar de avond ervoor hebt neergelegd 's morgens. We beginnen ons nu dus toch wel zorgen te maken dus ik heb haar fysiotherapeut gevraagd om een doorverwijzing naar een kinderarts. Het kan helemaal niks zijn of iets van voorbijgaande aard maar we willen het nu toch wel echt zeker weten. Ik hoop maar dat ons lieve kleine meisje niets ernstigs of beperkends heeft.

(P.S. Ja, het is inderdaad erg laat. Voor Minipennies cadeau voor morgen moest er ook nog last minute wat gemaakt worden en papa ligt al vanaf 8 uur in bed (ziek))

Een bijgepunte pony, afgevallen appels-appelmoes en spannende champignonsoep

Zelfgeknipte pony

Zelf haar knippen

Kapsterlief vindt dat het mooier is om de pony van Sarah mee te laten groeien, anders heb je jarenlang foto's met een pony hoor! (So??) Ik moet echter elke morgen model of nog erger, staartjes in haar haartjes zien te krijgen. Er zijn dagen dat het handiger en haalbaarder lijkt een valse kat een bel om te binden. Kapsterlief had de pony van Sarah voor de bruiloft dus best lang gelaten, er mocht wel een stukje af. Tussen de kappersbeurten door doe ik dat zelf. Zie: http://haarknippen.hitbitz.com/pony.htm. Een vriendin van me knipt haar jongens ook wel eens zelf en dat zie je nogal duidelijk (zo'n scheve, te korte, happerige pony) maar als je de instructies volgt, ziet het er veel netter uit. Er zijn al verschillende mensen die hebben gezegd dat de kapper het toch zo leuk heeft geknipt en schattig enzo.

Het is een keertje iets te kort geworden, natuurlijk net voor Kerst. Ik heb het toen een tijdje niet meer aangedurfd maar ik ben er toch maar weer aan begonnen, iets voorzichtiger...

Even tussendoor: bij-effect van de nee-fase... "Ben je moe lieverd?" "Nee!" Ze is heel even wakker geschrokken toen ik haar op haar rug legde en ligt nu alweer zachtjes te snurken.

Afgevallen appels-appelmoes

 We gingen dit weekend een wandeltochtje maken uit een boekje. Op onze route barstte het van de oude appelbomen waar ladingen appels onder lagen waar niemand iets mee deed. We hebben de beste uitgezocht en na een half uurtje gezellig samen snijden en schillen kon het in de pan. Het heeft met een klein beetje suiker opgestaan tot het geroerd kon worden tot lekker grove appelmoes. In een andere pan heb ik even geschikte potten uitgekookt met soda om wat appelmoes in te kunnen maken en de rest ging de vriezer in. 's Avonds aten we pannekoeken (van zelfgemalen meel) met appelmoes, erug lekker! Eigenlijk eten we nooit meer appelmoes. Ik vond het altijd tegenvallen als ik het kocht, het voelde altijd als een duidelijk voelbare accute aanval op m'n tandglazuur en het smaakte ook zo. Deze vond ik wel lekker, daar lust ik af en toe wel wat van! Ik moet maar weer eens wat weckpotjes kopen in de kringloopwinkel of op een rommelmarkt.

Spannende champignonsoep

Zoals ik laatst al schreef, heb ik gratis eetbare paddestoeltjes in de tuin. Ik had er nog niets van gemaakt, omdat ik zo slim was geweest om ons nieuwe tweedehandsklinkertjespad af te spuiten met de hogedrukreiniger, zonder ze af te dekken. Toen zaten de paddenstoeltjes dus onder het straatzand. Na een paar goede regenbuien waren ze weer schoon en plukte ik de grootste. Er bleef niet zo heel veel van over in de pan dus er gingen nog wat gekochte champignons bij (en een beetje boter, bloem, beetje melk, water, een bouillonblokje en een gesneden lente-uitje). Het was een erg lekker soepie maar ik vond het toch wel een heel klein beetje spannend. Gelukkig kreeg niemand van ons de rennende rambam of ontzettende buikpijn dus het waren inderdaad de goede paddestoelen. Ik had er tosti's bij gemaakt, van helemaal zelfgebakken brood. Mijn man vindt het af en toe leuk en ontspannend om een brood helemaal zelf te maken. Dat kneden is ook wel erg ontspannend.

In de schuur staat ook nog ons fraai stukje huisvlijt in wording; een houten speel- keukentje/winkeltje/poppenkastje/schoolbord/magneetbord/wat verder gefantaseerd gaat worden/opbergmeubel voor Sarah's 2e verjaardag. Ik heb gister alle gaatjes dichtgeplamuurd met kneedbaar hout dus hij kan na een schuurbeurtje geschilderd worden (met veilige verf). Hij is echt goed gelukt, we zijn er heel trots op eigenlijk.

Ik kan er zo van genieten, al die huisvlijt!

Kerst valt vroeg dit jaar

screw Christmas

Het lijkt ieder jaar wel erger en vroeger te beginnen en ik zoek dus dekking thuis. Ze zijn er weer, jakkie bah... de Kerstafdelingen. Toen ik de eerste in oprichting zag bij het tuincentrum was het net die warme/ hete dag die we een tijdje terug hadden. Zo gek heb ik het nog niet meegemaakt tot nu toe gelukkig, dat ik in een dun shirtje zonder jas voorbij een opgedrikte kerstboom liep.
Het moet hier toch wel minstens mijn verjaardag zijn geweest (begin november) voor er pepernoten in huis komen en Sinterklaas moet echt weer thuis zijn aangekomen met de boot voor de kerstprullaria van de zolder komt.

Ik wordt er altijd een beetje eng van, zo'n kerstafdeling. Ten eerste ben ik piepbenauwd dat ik iets van die volle tafels af laat vallen, het is er ook altijd stikdonker en dat is dan gezellig (of: zo ziet die goedkope rommel er weer mooier en duurder uit). Ten tweede struinen er altijd vrouwen rond met een hongerige blik in hun ogen alsof er na dit jaar nooit meer een kerstafdeling zal zijn en jij toch wel toevallig net hun weg zou kunnen blokkeren naar de mooiste bal. Ten derde heb ik een hekel aan die opgeklopte "oh wat zijn wij heden blij"-sfeer van Kerst. In mijn ervaring is Kerst voor veel mensen een poging om te laten zien hoe groen het gras wel niet bij ze is.

Vroeger speelden we een toneelstukje op school met Kerst. Ik weet dat veel mensen dat nog steeds doen. Ook al kun je het niet betalen, ook al is het verre van "vrede op aarde" in huis, met Kerst speel je "het Kerstverhaal: het verhaal van een gezin dat ruim in het geld zit (zie de (nieuwe) kerstdecoratie in de tuin of door het raam, het eten en niet te vergeten de cadeaus), waar het altijd reuze gezellig en liefdevol aan toe gaat. Mag ik een teiltje?

Mijn enige zorg voor Kerst is of en hoe ik de kerstboom (tweedehands van de kringloop, decoratie deels eveneens) ergens neer ga planten zonder dat ons ukje zich kan electrocuteren. Verder zie ik het wel, misschien een stolletje, zeker ergens gourmetten en verder gezellig bij elkaar zijn, gewoon, niet speciaal omdat het Kerst is.

De Kerst valt dit jaar ook vroeg in de zin dat m'n astma als ie opspeelt dat meestal vlak voor de Kerst doet. Ik ben nu al aan de beurt en daar had ik dus nog niet op gerekend. Na een week en medicatie was ik wel weer een beetje bij maar het huishouden enzo ligt dus ook een week achter dus ik moet nog even aan de slag hier.

De postbode bracht ook nog een lief briefje van het UWV, de definitieve uitslag van het keuringsgeheel. Heùh... dat is op papier toch ook even andere koek.  Daar staat in wat ik niet (meer) kan en mag doen en dat ik nog wel textiel producten vervaardiger mag zijn maar dan wel zonder een machine te bedienen (hùh??!) en dat ik electronica aan elkaar kan en mag knutselen mits bla-bla-bla-blah.
Ik denk dat ik eerder een speld zelf heb gemaakt dan dat ik de speld in de hooiberg vind waarop staat "baan geschikt en beschikbaar voor jou" maar ja... ik mag geen machines bedienen hè?? ;-)
Bleuh... ik weet wel dat ze gelijk hebben hoor maar de Libelle leest leuker...
Ach ja, komt tijd, komt raad. Ik moet eigenlijk 1 januari ergens werk hebben, anders moet ik de kinderopvang helemaal zelf gaan betalen of ik raak Sarah's plek kwijt en dan heb ik niks als ik wel weer werk heb. Het ergste nog van alles; Sarah daar weghalen, ze heeft het zo naar haar zin daar en zo nodig om lekker met andere kinderen en op de speelplaats te spelen...ik zou het zo erg vinden als ik geen werk kan vinden en Sarah voortaan thuis moet blijven... Ik heb mezelf tot 1 december gegeven... anders moet ik opzeggen.