Milieuvriendelijke muggenval

Het raamhor op Ienimini's slaapkamertje is naar beneden gekomen en staat op MrPenny's klussenlijst. Het arme dreumesje zit onder de muggenbulten. Zag ik net dit op Facebook, straks eentje maken!

Wat betreft mijn nieuw verworven diagnose zit ik nog een beetje rond de twee in de fasen van rouwverwerking/acceptatie.
1. ontkenning (nog niet uit);
2. protest of boosheid (er heeft al een tijdschriftje van de patiëntenvereniging vliegles gekregen, terwijl ik boos riep "klote Ehlers Danlos!");
3. onderhandelen en vechten (deels herkenbaar);
4. depressie (hè nee hè, moet die ook nog? Die sla ik over hoor!);
5. acceptatie (aaah, zucht).

Ergens ooit kom ik wel bij 5 en ik geloof ook, dat er weer een betere periode komt. Deze slechte periode duurt nu wel al erg lang, al sinds eind vorig jaar/ begin dit jaar.
Het is wel fijn dat nu de juiste hulp op gang komt. De fysio zet tape op m'n knieen en voeten en dat scheelt al wel.
Een nachtspalk voor mijn pols is ook onderweg. Ik zit nu te klieren met een herbruikbare, zelfklittende bandage-achtige sliert, die steeds niet lekker zit en waarvan het hergebruik nogal haken en ogen heeft. Ben je helemaal gefrustreerd voor je gaat slapen ;-).

Maar ik ga nu eens verder met de zomer bucketlist van Minipenny. Ze heeft deze week deze briefjes getrokken:
- naar opa en oma (gedaan, meteen gelogeerd, gister helemaal afgepeigerd terug gebracht)
- strijkkralen
- make-up en nagels doen
- met cijfers spelen
- steppen of fietsen
- naar het watermuseum
- een tent bouwen binnen of buiten

Vorige week had ze het briefje "naar de bioscoop" getrokken. Wij samen naar de bios voor haar eerste bioscoopfilm en daarna "uit eten" (gratis Crapy Meal bij de Mac tegen inlevering van bioskaartje en groot menu voor mij). Enorm genoten van met z'n tweetjes uit. Dit weekend wordt het dus watermuseum.
Nou hadden we al wat aanschouwelijk onderwijs deze week, de singel achter onze tuin was namelijk overgelopen maar in 24 uur heeft het waterschap het waterpeil met zo'n 50 centimeter verlaagd, knap!

Geeft het kind water en spelen

Waterballet in de tuin
Een balletpakje van de kringloopwinkel (gekregen van Sinterklaas, die komt daar ook ;-)), een tutu dat ooit eens onderdeel was van een elfenkostuumpje en al drie keer is vermaakt en/of hersteld, een "echt" ballerina knotje gemaakt met een dikke elastiek als "donut" en een bak water...
Licht uit, zon aan en genieten maar.
Ik kreeg een zeer exclusieve uitvoering te zien van het zwanenmeer (met hiphop invloeden), met een perfect uitgevoerde gieter-pirouette, prachtige sprongen en dat alles begeleid door akoestische zang.

Ik moet nog steeds mijn "summer bucketlist" afmaken maar laat ik er maar veel water spelactiviteiten in stoppen.
De summer bucketlist is een grote plastic pot met briefjes erin met allerlei activiteiten die we kunnen doen in de zomervakantie.
Via Money saving mom (erg leuke site vind ik, "reclame" en Amerikaanse kortingsbonnen gewoon negeren) kreeg ik het idee om verschillend gekleurde papiertjes erin te stoppen, die verschillende categorieën vertegenwoordigen. Zoals de categorieën "buiten spelen", "creatief", "uitjes", "samen maken/ koken".
Ik kan de link nu natuurlijk niet meer vinden maar het was gelijk aan dit idee.
Minipenny mag 6 verschillend gekleurde papiertjes uit de pot trekken elke week en dan plan ik die activiteiten in ergens in de week.

Er zijn heel veel dingen die je gratis of bijna gratis kunt doen deze zomer, thuis of buiten.
Laatst heb ik een speeltuintje met peuterbadje (keurig hekje eromheen) ontdekt, het Oortjespad, helemaal gratis. Iets verderop zit een speeltuin met peuterbadje met een lage entreeprijs.
Er blijkt ook hier in de buurt een kinderspeelplek binnen te zijn die gratis is, bedoeld om winkelende ouders te trekken. Lijkt me top als het regent.
Voor oudere kinderen zou je eens het internet af kunnen speuren naar leuke gratis activiteiten. Als je lid bent van de bieb, krijg je ook korting op musea en activiteiten.
Maar thuis is er ook nog genoeg te doen, zoek eventueel op "summer bucketlist" voor inspiratie.

Nieuwe auto en verjaardag

Voor de verjaardag van MrPenny hebben we een impuls uitgave gedaan. We hebben mijn rode nep-Panda (Seat Marbella) ingeruild voor een nieuwe rode auto. Die van mij begon toch wel erg vaal te worden op sommige plekken.

Tenminste, dat stond er op Facebook afgelopen vrijdag...;-)

Ik had iets geregeld voor MrPenny wat hij al heel lang wilde: in een Ferarri rijden. Eerst wilde ik de Ferrari voor de deur zetten, waar normaal mijn rode monstertje staat en zijn reactie filmen.

Dat kon de consuminderaar in mij echt niet (à 57,50 per kwartier) maar ik vond dat ik er ook wel even lol van mocht hebben dus we gingen naar het verhuurbedrijf in mijn rode autootje om hem er naast te zetten. ff lachen.

Nou... zoek de verschillen..

Minipenny sprong verschrikt op en trok een sprintje toen de Ferrari gestart werd, heeft ze ook geen last van bij mijn auto ;-).

MrPenny vond het heel erg gaaf, heeft het er nog veel over gehad en zijn mondhoeken stonden ver omhoog gekruld. Hij had de Ferrari mogen laten brullen in een tunnel, als een kind zo blij die jongen.

Ik word er echt niet warm of koud van, een Ferrari. Het enige waar ik dan wel jaloers naar keek was de lak ;-) (zie tweede foto ;-)).  

Ik vond dat MrPenny wel wat extra's had verdiend, hij zorgt zo goed voor ons huishouden en de meiden als ik even niet (helemaal) kan. Een keertje een beetje met geld smijten moet kunnen.

Na de Ferrari rit zouden we naar een leuk plaatsje gaan en daar gaan uit eten met het gezin, MrPenny mocht kiezen waar hij heen wilde.

Ienimini zou nog slapen tijdens de rit maar viel laat in slaap en moest nog wel even een tijdje slapen, vond MrPenny. Heel zorgzaam... Ik was ook in slaap gevallen en werd wakker... bij de Duitse grens....
Ja, ik heb echt de goede echtgenoot gekozen, die jongen blijft me verassen :-)

Zijn Hyundai moest ook even brullen en toen met 160 over de Duitse bahn. Waar je al geen inspiratie van kan krijgen.

Ach, heerlijk, eten in Duitsland, laten we eens lekker gek doen.

Even later reden we voorbij een grote supermarkt en bedacht ik me dat we wel meteen er een einkaufsreise van konden maken. Dus zijn we nog gestopt bij de Duitse Lidl voor wat dingen die Lidl in Nederland niet of niet meer heeft (bouillonpoeder, biologische volkoren pasta, chili con carne mix, kamille thee, aardappeltjes in pot, Duitse soep etc.).

En nog heel fout bij de Duitse Wibra (de KIK; Kundschaft Interessiert Ka nichts; waarschijnlijk dezelfde gebrekkige arbeidsomstandigheden tijdens de productie als bij Wibra) twee schattige jurkjes gekocht voor de meiden voor Ka nichts.

(En dan de dag erop wel heel hypocriet, consuminderend en duurzaam innemen zodat ze er twee zomers mee kan doen... kuch... nobody's perfect...)

Het eten in de molen van Kalkar was erg lekker en de bediening erg goed. In Nederland vind ik de horeca bijna altijd teleurstellend. Als het eten al eens goed is, zit je weer de hele tijd zonder drinken. In Duitsland heb je dat bijna nooit.

Het was eigenlijk een heerlijk middagje vakantie. Precies wat we nodig hadden na de afgelopen weken.

Ik hou van mijn man en zijn rare ideeën!

Buffer maken in het komende half jaar!

Vandaag eigenlijk de allereerste gastblog hier.
Dit stuk heb ik overgenomen van Herminez op een forum waar ik al jaren lid van ben. Het is geschreven door een mede-consuminderaar die een gemeentepolitieke functie bekleed met zorg in haar portefeuille.

Op dit moment zijn alle gemeenten in Nederland bezig met het voorbereiden van enorme transities van taken. Zaken die eerst door het Rijk of de zorgverzekeraars werden uitgevoerd komen op het bordje van gemeenten te liggen. Natuurlijk met minder geld. In de pers lees je vooral veel over de Jeugdzorg. Wat daarbij een beetje wegvalt is dat er ook heel veel aan het veranderen is in de inkomensondersteuning en regelingen voor minima en chronisch zieken. Daarnaast mogen gemeenten voor van alles en nog wat eigen bijdragen vragen. Behalve dat de lasten voor velen nog zwaarder zullen worden en de inkomens lager, zou het ook wel eens zo kunnen zijn dat er in de eerste maanden van 2015 veel fout gaat.

ik denk dat het verstandig is, nu je nog een paar maanden hebt in 2014 om een voorraad in natura aan te leggen. Probeer nu te oogsten van wat gratis in de natuur te vinden is. Verwerk het zo dat je het kan bewaren. Let ook op aanbiedingen van basis levensbehoeften en leg daar een voorraad van aan. Als je nu iedere week wat mee neemt heb je aan het einde van het jaar een mooie voorraad. In de komende weken zijn veel verse groenten van het seizoen voor weinig te koop. Ze laten zich makkelijk verwerken en bewaren. Ook een klein spaarpotje met contant geld is handig om aan te leggen. 

Alleenstaande ouders krijgen een korting op hun bijstandsuitkering. Die moet worden gecompenseerd via de belastingdienst. Ik heb er weinig vertrouwen in dat dit soepel gaat verlopen. Ook voor mensen die beschermd werken kunnen er veranderingen optreden in de vorm van ander werk of geen of ander vervoer. Tenslotte vervallen er veel tegemoetkomingen voor chronisch zieken en gehandicapten (CER, WTCG). 

Ik verwacht werkelijk dat veel mensen in de problemen komen omdat aan het begin van het jaar, zeker bij chronisch zieken en gehandicapten al snel het eigen risico moet worden betaald. Probeer dus nu, hoe moeilijk ook, een buffer te maken. Je voorraad en wat contant geld thuis zorgen ervoor dat je rekeningen van vaste lasten afgeschreven kunnen worden zonder dat je zelf direct aan het verhongeren slaat. 

Met nog een half jaar te gaan voor het 1 januari is, is het misschien ook een idee om alle kennis die je hebt over consuminderen weer eens te verfrissen en voor jezelf op een rijtje te zetten. Zoek wat recepten op, kijk wat er weer aan "gewoonten" zijn ingeslopen die verbetering behoeven en wat je huis uit kan en misschien nog iets op kan brengen. 

Ik kijk regelmatig naar series over preppers bij Discovery of extreem couponing op TLC. Dat is allemaal te erg, maar ondertussen inspireert het me soms wel weer.

ik wil niemand bang maken, maar een gewaarschuwd mens telt voor twee. Let op wat je eigen gemeente communiceert. Ieder gemeente maakt zijn eigen regels en het is dus heel lastig om in algemene zin iets uit te leggen. 

Money is de klos, heeft toch Ehlers Danlos

Vrijdag naar de reumatoloog geweest voor de uitslag. Ik hoopte inmiddels toch dat het niks was allemaal. Dat de klachten niet ernstig genoeg waren om er een stickertje op te plakken of psychosomatisch. Van die dingen die op te lossen zijn.

Helaas pindakaas. Ik ben voor de rest van mn leven de klos want ik heb Ehlers Danlos. Ik heb inderdaad type 3, het hypermobiliteits type.

Kenmerken Ehlers Danlos 3 vertaald in lekentaal:
- Gegeneraliseerde hypermobiliteit
Door een fout in je bindweefsel zitten je gewrichten niet lekker stevig in elkaar, je spieren maken overuren om de boel toch bij elkaar te houden. We kunnen ook 'kunstjes'.
- Zacht aanvoelende huid
Kan een voordeel zijn ;-).
Je hebt wel snel blauwe plekken (en bijna nooit een idee hoe je eraan komt) en bij mij wordt mn huid kapot getrokken van sommige pleisters. Ontharen is ook een ramp.
- (Sub) luxaties gewrichten
Soms/ geregeld schiet er toch iets uit de kom of schiet er iets een beetje uit de kom. Vaak 'zit er iets niet helemaal lekker'.  Auw...
- Artralgie
Gewrichtspijn...ja, ook au.
- Vermoeidheid
Breek me de bek niet open ;-).

Ook heeft de reumatoloog vastgesteld dat ik daarnaast ook chronische pijn heb buiten mijn gewrichten en een vitamine D gebrek.

Ik ben er best wel van de leg van en verdrietig. Ik weet dat er nog veel kan verbeteren met de juiste behandeling maar... this one is for life...
Anderzijds is het ook wel erkenning; ik stel me niet aan, ik ben niet kleinzerig, ik ben niet lui, blijkt. Maar na al die jaren dat gedacht te hebben, doet dat besef ook wel zeer.

Beetje verwaarloosd...

Sorry lieve Roos en iedereen, dat ik niet eerder heb gereageerd. Ik heb mijn blog wat verwaarloosd de laatste tijd. Na een tijdje is het dan lastig oppakken (of ik vergat het weer).

Het gaat niet slecht met me maar ook niet zo goed. 

Een paar weken geleden heb ik alles waar ik mee bezig was uit m'n handen moeten laten vallen omdat het niet zo best ging. Mijn hersenen konden niet meer verwerken wat er allemaal van ze werd gevraagd en besloten om sommige taken dan maar niet meer uit te voeren. 

Mijn geheugen ging nogal haperen, na twee belangrijke afspraken vergeten te zijn (ook geen idee meer welke datum het was) en twee keer het huis bijna in de hens te hebben gezet (gas en strijkijzer vergeten) zag ik pas in dat het niet meer ging zo. Dingen die ik had gezegd te doen, afgesproken had, ik had geen idee meer soms, de tijd, wat ik moest doen, ik vergat van alles. 

Inmiddels zat ik uit onzekerheid over die vergeetachtigheid op lijstjes af te strepen of ik Ienimini drinken en eten had gegeven omdat ik bang was dat ik dat ook zou vergeten.

Ik heb dus m'n voet van het gas gehaald om bij te kunnen komen en vooral mijn hersenen bij te laten komen voor daar nog kortsluiting zou ontstaan.

Het gaat inmiddels wel beter maar ik ben nog hartstikke moe en soms niet zo geordend. Ik kan wel m'n agenda weer volgen en ik ben geen gas, elektrische apparatuur of kinderen meer vergeten.

De psychiater en therapeut denken dat het door de EMDR-therapie komt. Mijn hersenen kregen in het begin te veel te verwerken en als je hersenen overbelast zijn gaan ze automatisch bepaalde processen geen prioriteit meer geven. Schijnt een soort zelfbescherming te zijn.

Ook liep er de zoveelste UWV klacht naast en nog meer stressgevende zaken dus tja... kan mijn hersenen geen ongelijk geven, ik was een slechte werkgever (te veel overuren, te hoge werkdruk etc.) ;-).

Er loopt nu ook aan de fysieke kant van mijn gezondheid het een en ander. Aanstaande vrijdag heb ik eindelijk mijn tweede afspraak bij de reumatoloog en weten we hopelijk wat meer. 

Er is een redelijke kans dat er een fysieke, genetische oorzaak is voor klachten waar ik al jaaaren mee loop en dat ik niet lui ben, dat het niet "tussen de oren" zit. Dat is wel even schrikken en slikken.

Inmiddels ben ik nu zo ver dat ik voor mezelf op een rijtje heb gezet dat er veel overeenkomsten zijn, wat de uitslag ook mogen worden. 

Ook al ben ik toch alleen flink hypermobiel en is de pijn psychosomatisch. Dan nog heb ik flinke pijn waar iets aan moet gebeuren, moeten mijn spieren getraind worden om die slappe en losse gewrichten van mij te helpen en om te zorgen dat ze niet zo snel moe worden (en ik dus ook) en moet ik afvallen om verergering of bijkomende klachten te voorkomen en bestrijden.

Mijn gezondheid heb ik dus eigenlijk ook wat verwaarloosd.

Wij zijn een beetje bang dat de diagnose nog wel eens Ehlers Danloss Syndroom kon worden (Ehlers Danloss type 3 is hetzelfde als hypermobiliteitssyndroom). De reumatoloog heeft het er al even over gehad. Zo lang je daarvan maar niet het vasculair type hebt, is er, zij het met pijn en moeite, wel prima oud mee te worden. Bij het vasculair type kun je eigenlijk elke dag plotseling komen te overlijden dus dan vind ik, positief gezien, dat ik nog in m'n handjes mag wrijven (ook al doet het soms zeer ;-) ) als ik "alleen maar" een van de andere types zou hebben. Het is overigens super zeldzaam hoor. Ehlers Danloss is ook wel zeldzaam dus misschien heb ik het gewoon ook helemaal niet.

Fibromyalgie is ook nog een kanshebber, ook een bindweefsel probleem.
Eigenlijk maakt zo'n stickertje ook niet zo heel veel uit, het doet gewoon zeer en je bent er moe van, punt. Geen van allen wordt geaccepteerd door het UWV of de maatschappij dus dat maakt ook al niet uit.

Het is alleen wel handig om te weten wat het is, dan weet je ook wat je er aan kunt doen en waar je rekening mee moet houden.

Ik heb nu een fijne nieuwe fysiotherapeut gevonden, ervaring met alle kans hebbende diagnoses, die het snapt, ze zegt dat er veel verbeterd kan worden. 

"Maakt niet uit wat het is, het is gewoon k**, zei ze al". Ja - ze snapt 't.

Die über vervelende pijn in m'n bil, dat zit in houding volgens haar en komt weer door scoliose in m'n rug. 

Bij deze fysiopraktijk is ook een diëtist en ik kan ook hydrotherapie (oefeningen in iets warmer water) van ze krijgen in het zwembad hier vlakbij.

Gelukkig heb ik al ervaring met ziektes met moeilijke namen verslaan of in toom houden dus ik kom er wel weer. 

Ik bedacht me laatst dat als energie steken in ziektes het hoofd bieden een winstgevende commerciële bezigheid zou zijn, ik inmiddels wel een zeer succesvol bedrijf zou hebben ;-). 

Wat een aanzien zouden (chronisch) zieken dan hebben. Dat iemand ze vraagt wat voor werk ze doen, dat die zieke met gepaste trots zegt: "Ik ben afgekeurd" en die ander helemaal onder de indruk is, zo niet jaloers. "Wow, afgekeurd, dat is vast hard werken en veel uren maken".

Goed ik dwaal af...;-).

Ik had nog foto's klaar staan om jullie te laten zien dat jullie niet als enige verwaarloosd zijn. 

De moestuin wordt dus weer niets dit jaar, het onkruid staat er inmiddels manshoog.

MrPenny heeft net de elektrische geit nog over het gras getrokken maar voor de rest houden we even maar een klein stukje bij. Da's ff genoeg.

Salade toren gemaakt van plantenbakken van Wibra. Onderin pluksla, dan veldsla die niet op wil komen en pompoen die nog verzet moet worden, daarboven weer kruiden.
De druivenranken beginnen langzaamaan bezit te nemen van ons terras.

Uiteindelijk maar tomatenplantjes gekocht, ze zitten in een speciale tomatenzak. Duimen maar. De appels en andere fruitbomen gaan niets geven dit jaar. Mogelijk verkeerd gesnoeid of ze nemen een sabbatical. Volgend jaar probeer ik maar weer te snoeien...

Tweede deel van de tuin achter 't hekje, met rechts de moestuin (ergens onder de rommel). Er liggen, staan en hangen nog wat projectjes die nog niet af zijn. Die schuttingdelen moeten plantenbakken worden en die grote kratten worden verhoogde groentenbedden.... ooit...
Al wel aardbeien geoogst, yammie.

Zeist aan zee?

Vandaag wilden Mrpenny en Minipenny wandelen 'in het bos met de vuurtoren'.
Ze waren er al eens geweest zonder mij, ik had het dus nog niet gezien.
Het werd weer een heerlijke wandeling samen.
Ik heb wat foto's voor jullie gemaakt zodat jullie er ook van kunnen genieten.

We wandelden later bij een prachtig landhuis in dat leuke en mooie bos. We hebben besloten dat de huidige bewoners gaan verhuizen als we de loterij winnen ;-).
Er stond geen bordje bij maar MrPenny heeft een app met daarin alle monumenten in Nederland. Dus je staat ergens, tikt op die app en je ziet informatie over alle monumenten waarbij je in de buurt staat. Handig, leuk, interessant en gratis.

En dit is dan de vuurtoren.  Het is een kunstwerk.

Je moet er even nieuwsgierig zijn en eronder gaan staan. Dan zie je waar dit kunstwerk over gaat.
Zou het ooit zo ver komen, Zeist aan zee?

Over de zeespiegel gesproken, ik heb gezegd dat ik mee ga doen aan zero plastic week. Als het water binnenspoelt hier, zitten we niet alleen mooi in de soep maar ook in de plastic soup.

Jah... zero plastic week..
1. Wanneer is het ook alweer?
2. Hoe ga ik het in hemelsnaam doen?
3. Is er een pagina met cheats ofzo?!
Ga even any.do bijwerken (fijne to do app).

Even later:
Goed nieuws: zero plastic week is pas 9 juni.
Minder goed nieuws: volgens de website is het de bedoeling dat ik keihard 'NEE' ga schreeuwen tegen winkelpersoneel dat me plastic aanbiedt. ??? Mag ik niet ook een button maken?

Zelf gemaakt, zelf bespaard

 Een vriendin is helaas ernstig ziek en momenteel weer terug naar het ziekenhuis. Ze heeft leukemie en heeft net een beenmerg transplantatie gehad.
We hebben wel contact met haar via Facebook maar het werd echt tijd voor een kaartje om haar hopelijk op te beuren.
Om tijd te besparen, aangezien ik daar al zoveel van tekort kom, ging ik eens neuzen bij deze en gene winkel.
De kaarten die ik leuk en toepasselijk vond, kostten  € 3,50 tot € 4,75.
Dat vond ik zo zonde en bovendien onpersoonlijk. Ik heb er wat bijgelegd door een boekenbon te kopen van € 10,00 en zelf een kaart gemaakt, samen met Minipenny.
De zieke houdt van fantasy boeken en dus hoop ik dat ze een leuk nieuw boek gaat kopen als ze daar aan toe is, wat de nodige afleiding kan bezorgen.
Samen met Minipenny zocht ik mooie plaatjes op internet uit. Daarna bedachten we samen een verhaal speciaal voor deze vriendin.
Samen met mijn elfjes-expert bedacht ik een deel van een verhaal, ik vroeg haar wat er allemaal ging gebeuren en breidde er nog wat tekst en open einden omheen. De rest van het verhaal moet de zieke zelf bedenken en zich afvragen, wat alles betekent en hoe het verder gaat. Ik hoop dat ze het leuk vind en er wat afleiding in vind.

 Sinds een tijdje knip ik drankkartonnen open, ik hoorde daar steeds maar iets klotsen voor ik ze weggooide.
Heb het een paar keer gemeten, weet je dat je circa 2% van de inhoud weggooit?
Dat vond ik wel zonde en zo'n knipje is zo gezet.
Op de achtergrond zie je mijn preikonten die opnieuw zijn opgekweekt.Ze moeten binnenkort in de grond.

Ook vierden we pas geleden de eerste verjaardag van Ieniminipenny voor familie.
Omdat Ienimini een koemelk allergie heeft, kon ik niet de oh zo gemakkelijke taart service van Hema gebruiken (plaatje of foto uitzoeken, doorsturen, taart ophalen, klaar).
Dus ik zelf aan de slag om een leuke lactosevrije kindertaart te maken. Okee, serieus, zijn er mensen die dat voor hun ontspanning doen?
Volgend jaar ben ik het hopelijk weer vergeten, heb ik ervan geleerd en begin ik er weer aan ;-).
Maar goed, er was taart, het werd lekker gevonden dus het was goed!
De bakker vroeg er 30 tot 40 euro voor, dat hebben we mooi weer bespaart. De figuurtjes op de taart zijn... kastknopjes. Die zocht ik al jaren en ik wilde iets van Winnie de Poeh op de taart.

En dan vroegen jullie je waarschijnlijk af waarom het (weer) zo lang heeft geduurd sinds mijn vorige bericht.
Ik kom niet goed aan bloggen toe, onder andere bloggen maar ook veel meer.
Twee kleine kinderen die alle zorg en liefde nodig hebben die ze verdienen is al een aardige aanslag op mijn tijd en daarnaast is er nog veel dat mijn tijd en energie opslokt.
Ik ben pas geleden begonnen met EMDR-therapie (Eye Movement Desentilisation and Reproccesing) om minder last te hebben van trauma's uit het verleden. Het haalt inderdaad de heftigheid van vervelende herinneringen af heb ik gemerkt maar ook waarschijnlijk omdat ik nu ook pas in het begin zit, komen er heel veel andere dingen terug naar boven zowel in mijn herinnering als in mijn lijf en zie ik dingen in die ook niet zo prettig zijn.
Daarbij loopt er ook gedoe met het UWV/re-integratiebureau en op een van mijn vrijwilligersbaantjes verlopen de contacten momenteel nogal heftig onderling. Er vliegen hier mailtjes, gesprekken en appjes voorbij.... phoe.... Niveau van 13-jarigen (van een jeugdinrichting?).
Thuis loopt het huishouden etc. niet naar m'n zin omdat ik ook fysiek ook tegen wat problemen aan loop (morgen naar de huisarts, vrijdag naar de reumatoloog, benieuwd wat ze weten).
Maar, ik begin alweer terug te vechten en mijn grenzen te beschermen. Ik heb even een paar weken vrij genomen van vrijwilligerswerk (zoek het even lekker uit met elkaar, ik kom wel weer als het wat normaler gaat) en vandaag een officiële klacht over het re-integratiebureau ingediend bij het UWV.
Dan maar een bitch (Beautiful Intelligent Totally in Control of Herself) ;-).

Geen baby meer

Vandaag wordt Ienimini 1 en is ze geen baby meer. Ze is er zelf mee in haar nopjes. Jammer, geen baby meer in huis.

Zo tussen de leeftijd van 9 en 12 maanden gaat bij veel mama's de biologische klok weer tikken lijkt het wel. Zal wel weer iets ingenieus van moeder natuur zijn.
Soms wordt het gevoel onbewust bewust genegeerd maar deze mama bewust bewust. Pijnlijk bewust eigenlijk. Praktisch en medisch gezien is een derde wondertje niet ideaal voor ons.
Ik moet het een plekje geven, geen babies meer in huis.

Misschien gaat een weekje van huis wel helpen. We gaan de meivakantie vieren op een leuke camping in Zeeland.  Gratis,  dankzij de tip van blog collega Geld over.  We mogen de caravan van vrienden lenen.  Zo liggen onze kruimels lekker warm en kunnen we dat eens ervaren.  We overwegen er eentje te kopen, handig om te weten wat je precies wil.

Paasknutsel enzo

Vandaag begon de kleine paasvakantie voor Minipenny. We maakten nog even een paaskaart voor die ene tante die nog altijd een paaskaart stuurt en dan ook maar meteen voor de opa's en oma's om geen scheve gezichten te krijgen. Hopen dat ze morgen bezorgd worden. We maakten ze met restjes papier, oude kaarten en papierponsjes.

Bij Zeeman zag ik paasprullaria voor de helft van het geld. Voor 50 cent schattige haasjes gekocht die we zelf in elkaar moesten plakken. Dat was ook een leuke activiteit samen. De paasknutsels vanuit school bleven nogal uit. 

Misschien omdat de kinderen te druk waren met andere dingen? Ik heb een e-mailtje gehad van de juf dat we onze 4-jarige thuis moeten helpen bij het voorbereiden van haar eerste spreekbeurt. Jawel, een spreekbeurt! Ze durft en wil net sinds een paar weken iets zeggen in de klas. 

Af en toe vraag ik me af wat ze tegenwoordig in groep 8 doen als ik zie hoe hard het moet in groep 1 (groep 0 in feite, ze is in november jarig). 

Anyhoe...

Komende week start er een tijdelijke actie bij Zeeman, als je een grote, gesloten zak oude kleding inlevert, krijg je direct 10% korting op je aankopen.

Ik zag laatst een tip op Facebook (meen deze groep); je kunt groenten zoals lente-ui, venkel en prei weer opnieuw laten uitgroeien.
De onderkant van een prei werd hier in water gezet. Toen er wortels waren, ging het in een closetrol met potgrond en voilà: een gedrocht ;-).
Het staat nu in de volle grond, ik ben benieuwd hoe groot het gaat worden.

We hebben hier ook nog heuglijk nieuws te melden, Ienimini gaat letterlijk en figuurlijk vooruit!
Ze is helemaal blij dat ze nu op haar buik het huis door kan. Wat een interessante dingen allemaal!

Dat was wel even wennen, er moesten dingen weggehaald en beschermd worden en we moeten oppassen waar Ienimini gebleven is  (recht achter de deur bijvoorbeeld?).
Laatst zat ik op de grond met in elke arm een krijsend kind. Mini had haar kinderstoel op het vingertje van Ieni geschoven, één nucleair boos krijsend kind. Vervolgens schuif ik die stoel geschrokken opzij, op de teen van Mini die er inmiddels naast stond, twee kids nucleair.
Terwijl ik daar zo op de grond zat met m'n armen vol dacht ik: "dit ga ik waarschijnlijk nog wel vaker meemaken". 

De fysiotherapeute was ook te spreken over Ienimini's voortgang.
We moeten haar nu op haar knietjes zien te krijgen zodat ze op handen en knieën gaat kruipen. Ik had daarvoor nieuwe oefeningen gekregen maar ik had al snel een leukere variatie erbij bedacht. Ze mag nu heerlijk in een bak met Duplo graaien terwijl ze ervoor zit op haar knietjes en ik corrigeer af en toe.

En verder:
Ik voel me nog steeds niet lekker en fit meestal. Ben ook veel duizelig maar dat komt misschien gewoon van m'n oor/ oren. Ik ben vooral belachelijk veel moe.
Ben er nog niet achter of dit nou allemaal komt van te veel hooi op m'n vork nemen met het vrijwilligerswerk en daarna die griep of wat anders wat er los van staat.
Ook heel lastig dus om te bepalen of ik het rustiger aan moet gaan doen met m'n vrijwilligerswerk of niet. Ik wil zo graag weer re-integreren dus weer opbouwen is zo goed.

Deze week kwam mijn tijdelijke hulp binnen gestrompeld op een gekneusde enkel en ook door met haar te praten besefte ik me, dat een uitkering, hetzij ww- of ziekte-uitkering, zelfs voor sommige mensen een luxe is die men zich niet kan veroorloven.
Dertig procent inkomen inleveren kan gewoon bij sommige mensen niet, zeker niet als je meerdere kinderen hebt en iemand in huis die hoge zorgkosten heeft. Ik weet niet zeker of het bij haar zo is maar ik heb zo m'n vermoedens.
Dan voel ik me echt een zeikerd, zeur, aansteller en prinsesje, als ik daar aan denk. Ik heb kunnen en mogen zeggen "ik kan nu echt niet meer" en wij kunnen rondkomen met wat minder. Sommigen moeten blijven doorgaan, voor hun kinderen.