Er stond nog een dringend puntje op het lijstje van "dingen voor de bruiloft"; een huwelijksreis boeken. Zo een maand van te voren kon het toch geen kwaad om dat eens te gaan doen (ahum, ik wachtte natuurlijk op een last-minute... living on the edge!).
Wij gaan altijd graag in het niet-hoogseizoen op vakantie, we houden niet van drukte en we houden niet van dure vakanties. Het schijnt dat er basisscholen zijn waar je zelf kunt bepalen wanneer je kind vakantie heeft door het jaar heen, I'm all ears, hoeven we niet met de hele massa mee op vakantie rond pasen of de HePi-vakantie.
Het is ergens onder Parijs geworden, ik heb een "Chalet" gehuurd. ("Chalet" mon ass, het is gewoon een veredelde stacaravan gekruist met een trekkershut maar het heeft precies wat we willen en het was de goedkoopste in het rijtje). Valt de accommodatie tegen, ach Parijs is altijd romantisch en goed en een dagje EuroDisney wordt ook volop genieten voor ons allemaal (ik ben er nog nooit geweest, Sarah ook niet ;-)) daarnaast is er genoeg kasteel- en natuurgoed in de buurt. Nu alleen nog een lekker leesboek voor de "rustdagen" en we kunnen heerlijk ontspannen en genieten.
Ik zou me geen fijnere huwelijksreis kunnen bedenken. We hebben er nog over gedacht, vliegen, een verre bestemming, zon, zee maar het is gedoe, het is duur maar vooral, we vinden er geen bil aan. Op een eiland heb ik het ook na een korte week al echt helemaal gezien, hoogstens een lang weekend voor Ameland en dan wil ik er af. Wij boeken dus lekker ONZE droomhuwelijksreis, vast niet zoals het "hoort", nou ja, jammer dan voor degene die er zich aan stoort.
Direct na de boeking ging ik meteen de Lidl en Aldi-filialen in de buurt opzoeken, zo wordt de boeking altijd afgerond bij reisbureau Moneypenny.
Onze eerste vakantie (toevallig ook Frankrijk) hadden we die adressen niet bij. Mon dieu, we schrokken ons een alpinopetje bij de kassa van de supermarkt waar we binnen waren gestapt. Zo wordt je voordelige kampeervakantie toch nog snel duur.
Reisgidsen is ook een bespaarpostje bij ons, die lenen we gewoon bij de bieb.
De volgende stap bij ons is de onderhandelingen over het molenmaximum. Manlief is helemaal van de molens en dus kun je zomaar een halve vakantie molens moeten kijken als je hem z'n gang laat gaan.
Kan het je ook nog gebeuren dat je heerlijk en ontspannen te genieten van het uitzicht op weg naar een gepland uitje, je hoort nog "sorry!" en even later ziet de bestuurder achter je je gezicht enthousiast in manliefs schoot duiken (omdat hij bruusk een haakse bocht heeft gemaakt bij het zien van een bordje "mühle ->"). Sinds Sarah er is, is de formule: molenmaximum = aantal reisdagen : 3.
"De tegenpartij" is inmiddels akkoord gegaan met het maximum van 6, doch exclusief "toevallige passages". De ervaring leert dat het er vaak de schijn van heeft dat er niet zo heel veel toeval in het spel is. Ik zit al in mezelf al te gniffelen als ik hem de avond van te voren zo ijverig en soms haast koortsachtig zie studeren op de landkaart maar ik heb het natuurlijk nooit "door" als hij zegt "we zouden ook zo kunnen rijden" ;-).
Het kinderbedje, -badje en -stoeltje was gratis inbegrepen er zijn al stoelen voor buiten en zelfs twee ligstoelen, dat scheelt weer ruimte in de auto en dus kunnen we weer meer meenemen wat we eigenlijk niet per sé nodig hebben.
Het schijnt dat vrouwen de helft van wat ze inpakken niet gebruiken op vakantie. Mij is niks gevraagd.
Wat betreft kleding heb ik daar nou helemaal geen last van; ik trek aan wat er in de tas zit tot ik de bodem heb gevonden, tussendoor hang ik nog eens wat uit en als er echt niks meer is, dan ga ik pas eens nadenken om toch maar wat te gaan wassen. Da's milieuvriendelijk hè, zo'n volle emmer of trommel ;-).
Shampoo en douchegel houden we ook bijna niet over. Wij vullen zo'n klein flaconnetje (Xenos, drogisterij, flaconnetje van de vorige vakantie) met ons eigen merk (zo'n mini verpakking is naar verhouding gillend duur), daar moet je het dan de hele vakantie mee zien te doen. Dan kom je er toch ook weer achter dat je eigenlijk zo weinig nodig hebt, dat is nou ook een van de dingen die ik zo heerlijk vind aan vakantie... ik zie er nu al zo naar uit...
Hier vind je veel tips om geld te besparen. Voor mensen die het moeten maar ook voor mensen die het willen. Ik bespaar ook graag tijd, moeite en het milieu, daar schrijf ik hier ook soms over.
vrijdag 29 juli 2011
maandag 25 juli 2011
Alle ballen in de lucht
Het zijn hier in huize Penny even drukke en rare tijden. Ik ben twee super lieve en leuk gelukte nichtjes rijker geworden.
Een baan ben ik alweer armer... ja.. dat was even een vluggertje, het ging vooral fysiek niet maar mentaal was het ook nog even te veel - te snel. Het kleine meisje had er ook last van, dat kleine poppetje voelt alles bij mij als er iets is en ze was helemaal van slag. Op het kinderdagverblijf hadden ze het ook al gemerkt dat er iets met haar was, ze was zo stil en gilde niet meer zoveel (wel fijn voor ze maar gelukkig is ze inmiddels weer de oude- helaas voor de trommelvliezen van de juf).
Er zijn helaas ook wat ziekenhuisbezoekjes, dokters(post)bezoekjes voor anderen en onszelf geweest de laatste tijd. Er hing even een Enge en Erge diagnose boven m'n hoofd maar het bleek gelukkig weer een storm in een glas water, niets ergs of onomkeerbaars aan de hand.
Op dit moment heb ik een boksersoog, lekker rauw en maar een spleetje om door te kijken. Dat gebeurd eens in de zoveel jaar, een flinke ontsteking. We kunnen het maar weer gehad hebben, beter nu dan dat ik in m'n trouwjurk sta als Kaat Piraat met één oog afgeplakt.
Ik vrees alleen dat ik morgen weer naar de huisarts kan bellen, ik ben dat kaboutertubetje met oogzalf kwijt geraakt sinds gisteravond en ik kan het nergens vinden (ja, dùh, het is 3 centimeter bij een halve centimeter groot!) en ik denk dat ik nog wel een paar daagjes mag zalven.
We hebben zelfs nog overwogen om onze bruiloft te verzetten vanwege ernstige ziekte en misschien een zware operatie voor mijn stiefmoeder. Het is nu nog steeds onzeker of ze geopereerd gaat worden en of ze wel op onze bruiloft kan komen helaas maar mijn vader is daar zo lekker nuchter in ("ach, als je het een paar maanden uitstelt, dan heb ik misschien wel weer een ongeluk gehad en kan ik er niet bij zijn, dat weet je gewoon nooit en als ze nou nog dood was gegaan... maar hiervoor moet je niet je bruiloft verzetten hoor") dus we hebben de bruiloft niet verschoven. Het is heel hard maar het is wel zo, vaak hebben papa's wel gelijk en goed advies.
Tussendoor hebben we ook nog onze voor- en achtertuin verbouwd. Met wat stenen gratis van Marktplaats, wat gekregen stenen, wat bijbesteld, een beetje van wat we nog hadden recyclen en een goedkope stratenmaker via Marktplaats hebben we nu drie terassen om te zitten, als het weer mee zou werken tenminste. We hebben ook zelf een buitenkraantje aangelegd, nou ja, bijna dan, het moet nog aangesloten worden in de meterkast door een loodgieter maar dan is ie af. Het heeft ons wel een hoop geld gescheeld allemaal, zelf gratis stenen gaan ophalen, zelf een slang door de kruipruimte leggen, kraantje maken, riolering verleggen, beetje ophogen, etc. Ik zal nog wel eens foto's maken hoe het geworden is.
Met m'n groenten en kruiden gaat het niet zo goed dit jaar, op de courgette na is alles verpietert (met twijffel of het met de courgette wel goed komt erbij), volgend jaar beter.
De illusie van een "niet te moeilijke bruiloft hoor" is helaas ook al vervlogen. Over een beetje meer dan een maand ga ik trouwen maar m'n jurk of mijn man's pak hangt hier nog niet en daar wordt ik wel een beetje nerveus van. Ik moet zelf ook nog naaien voor Sarah maar daarvoor moet ik eerst nog de werkkamer deblokkeren door ons "oude" bed te verkopen of aan de stoep te zetten.
Ik had ook even niet ingecalculeerd dat er ook nog mensen zich tegen onze bruiloft aan zouden gaan bemoeien. Als ze nog eens ooit gaan trouwen en daar nog ooit zelf het geld voor bij elkaar hebben mogen ze lekker hun eigen bruiloft gaan organiseren met hun eigen geld, dat lijkt me de best oplossing, blùh.
Zo leer je weer eens mensen kennen. Het schijnt dat dat stel dat zich met onze gastenlijst etc. bemoeit meer om zich heen aan het slaan is omdat ze zelf problemen hebben maar dat vind ik nog geen excuus.
De scheiding waar ik eerder over vertelde verloopt ook niet bepaald op rolletjes helaas... voor de kinderen met name. Een hoop verdriet. Ik probeer er zoveel mogelijk te zijn, met name voor mijn vriendin maar ook voor haar ex als hij dat wil. Het is voor iedereen wennen maar het wordt wel beter.
Vorige week vrijdag hebben we opgepast op het hele spul en ik heb nog meer bewondering voor onze vriendin, ga d'r maar aan staan, drie kinderen in je eentje. Wij deden heel trots een high five toen we alle vier de kindertjes goed gevuld, gedoucht en zonder morren in bedje hadden liggen maar toen moesten we nog de keuken poetsen waar een spaghetti bolognese bom leek ontploft te zijn.
Het is hier al rommel in huis en in m'n hoofd geweest omdat er de laatste maand altijd wel iemand ziek is hier, er zal maar iets heersen en je komt met een een-ouder gezin ff allemaal aan de beurt, pff.
Afgelopen week heb ik maar bij Wibra nog maar eens twee hoeslakens voor het kinderbedje gekocht omdat ik nog maar net bij kon houden met wassen en drogen met dat nare weer bij die nare (spuit)luiers. Ik vond het net een beetje te spannend dus ik vond het de investering van 5 euro wel waard.
Ik heb ook enorm m'n slag geslagen bij de Zeeman de laatste twee weken. Op al het afgeprijsde goed, krijg je nog eens 50% korting. Ik heb nu een fijne voorraad spijkerbroekjes in komende maten die 75 cent of 1,50 per stuk hebben gekost. Een paar leuke shirtjes kon ik ook niet laten liggen, die waren ook 1 euro tot 1,50, Sarah heeft zelf uitgezocht welke ze leuk vond. Voor mezelf heb ik een fijne spijkerbroek gekocht bij Zeeman van 14,99. Fijn geprijsd en ook fijne maatvoering, maat 46 was me te groot, woehoo!
Zeeman heeft laatst ook nog een super leuke stunt uitgehaald op de Amsterdam Fashion week om te laten zien dat leuke kleding helemaal niet duur hoeft te zijn. Bijzonder grappig hoe de modepopjes reageerden toen ze erachter kwamen dat de nieuwe ontwerper "Frank" gewoon een stunt van Zeeman was. Het was ooh en aah en leuk en na de onthulling "tja.. van een afstandje zag het er leuk uit maar als je dichtbij keek dan zag je het toch wel dat het niks was". Goed gelukt en leuk gedaan, you go Koos!
http://youtu.be/f1lJxbX04lE
Ik zit nu nog in het proces van de WIA-keuring maar ik heb het advies van de arts al ontvangen; ik wordt deels "afgekeurd". Eigenlijk is deels het beste voor mij uit twee slechten (40 uur werken gaat niet lukken realistisch gezien maar helemaal niet werken, daar moet ik ook niet aan denken) maar toch heb ik het er wel moeilijk mee. Het is toch wel ff wat als je beperkingen w.b.t. functie (fysieke beperkingen, beperkingen in uren, etc.) op papier staan en je deels "afgekeurd" wordt. Ik weet dat het het beste is, voor mijn gezondheid, voor ons gezin, voor de financieën maar ik kan er echt geen gat van in de lucht springen. Ik zal vast wel niet de enige zijn die niet de slingers uit de kast pakt wanneer je hoort dat je in de WIA terecht komt, het is even een proces dat je door moet.
Ach ja, nu denk ik eraan dat ik m'n groot verlof nog aan moet vragen bij het UWV (huwelijksreis dus), dat kan wel op m'n to do lijst die ik op die WC-rol heb staan ;-), samen met de huwelijksreis nog boeken, taart bestellen en toch ook maar bloemen in plaats van zelf wat maken en nog ontelbaar veel andere dingen.
En.. nog even de notaris m'n identiteitsbewijs sturen, na 6 jaar kan eindelijk die erfenis verdeeld worden waar ik 6 jaar geleden heel erg om verlegen zat maar nu kan ik het gelukkig besteden zoals mijn opa en oma gewild hadden; niet aan de krater op m'n bankrekening die m'n ex daar had geslagen maar aan de studie van hun achterkleinkind en iets nuttigs voor ons gezin. Zo zie je maar weer hoe dingen er op vooruit kunnen gaan in de loop van de tijd. Eind goed, al goed, altijd :-). En ze leefden gelukkig nog lang :-).
Hier nog even een foto "hard werken (en sparen) wordt beloond" (dan kun je jezelf belonen met een fijn, groot en goed bed naar keuze, we slapen weer zooo heerlijk! Al was het alleen maar omdat ik de knieën van mijn wederhelft niet meer in m'n achterwerk geplant krijg 's nachts ;-) )
Een baan ben ik alweer armer... ja.. dat was even een vluggertje, het ging vooral fysiek niet maar mentaal was het ook nog even te veel - te snel. Het kleine meisje had er ook last van, dat kleine poppetje voelt alles bij mij als er iets is en ze was helemaal van slag. Op het kinderdagverblijf hadden ze het ook al gemerkt dat er iets met haar was, ze was zo stil en gilde niet meer zoveel (wel fijn voor ze maar gelukkig is ze inmiddels weer de oude- helaas voor de trommelvliezen van de juf).
Er zijn helaas ook wat ziekenhuisbezoekjes, dokters(post)bezoekjes voor anderen en onszelf geweest de laatste tijd. Er hing even een Enge en Erge diagnose boven m'n hoofd maar het bleek gelukkig weer een storm in een glas water, niets ergs of onomkeerbaars aan de hand.
Op dit moment heb ik een boksersoog, lekker rauw en maar een spleetje om door te kijken. Dat gebeurd eens in de zoveel jaar, een flinke ontsteking. We kunnen het maar weer gehad hebben, beter nu dan dat ik in m'n trouwjurk sta als Kaat Piraat met één oog afgeplakt.
Ik vrees alleen dat ik morgen weer naar de huisarts kan bellen, ik ben dat kaboutertubetje met oogzalf kwijt geraakt sinds gisteravond en ik kan het nergens vinden (ja, dùh, het is 3 centimeter bij een halve centimeter groot!) en ik denk dat ik nog wel een paar daagjes mag zalven.
We hebben zelfs nog overwogen om onze bruiloft te verzetten vanwege ernstige ziekte en misschien een zware operatie voor mijn stiefmoeder. Het is nu nog steeds onzeker of ze geopereerd gaat worden en of ze wel op onze bruiloft kan komen helaas maar mijn vader is daar zo lekker nuchter in ("ach, als je het een paar maanden uitstelt, dan heb ik misschien wel weer een ongeluk gehad en kan ik er niet bij zijn, dat weet je gewoon nooit en als ze nou nog dood was gegaan... maar hiervoor moet je niet je bruiloft verzetten hoor") dus we hebben de bruiloft niet verschoven. Het is heel hard maar het is wel zo, vaak hebben papa's wel gelijk en goed advies.
Tussendoor hebben we ook nog onze voor- en achtertuin verbouwd. Met wat stenen gratis van Marktplaats, wat gekregen stenen, wat bijbesteld, een beetje van wat we nog hadden recyclen en een goedkope stratenmaker via Marktplaats hebben we nu drie terassen om te zitten, als het weer mee zou werken tenminste. We hebben ook zelf een buitenkraantje aangelegd, nou ja, bijna dan, het moet nog aangesloten worden in de meterkast door een loodgieter maar dan is ie af. Het heeft ons wel een hoop geld gescheeld allemaal, zelf gratis stenen gaan ophalen, zelf een slang door de kruipruimte leggen, kraantje maken, riolering verleggen, beetje ophogen, etc. Ik zal nog wel eens foto's maken hoe het geworden is.
Met m'n groenten en kruiden gaat het niet zo goed dit jaar, op de courgette na is alles verpietert (met twijffel of het met de courgette wel goed komt erbij), volgend jaar beter.
De illusie van een "niet te moeilijke bruiloft hoor" is helaas ook al vervlogen. Over een beetje meer dan een maand ga ik trouwen maar m'n jurk of mijn man's pak hangt hier nog niet en daar wordt ik wel een beetje nerveus van. Ik moet zelf ook nog naaien voor Sarah maar daarvoor moet ik eerst nog de werkkamer deblokkeren door ons "oude" bed te verkopen of aan de stoep te zetten.
Ik had ook even niet ingecalculeerd dat er ook nog mensen zich tegen onze bruiloft aan zouden gaan bemoeien. Als ze nog eens ooit gaan trouwen en daar nog ooit zelf het geld voor bij elkaar hebben mogen ze lekker hun eigen bruiloft gaan organiseren met hun eigen geld, dat lijkt me de best oplossing, blùh.
Zo leer je weer eens mensen kennen. Het schijnt dat dat stel dat zich met onze gastenlijst etc. bemoeit meer om zich heen aan het slaan is omdat ze zelf problemen hebben maar dat vind ik nog geen excuus.
De scheiding waar ik eerder over vertelde verloopt ook niet bepaald op rolletjes helaas... voor de kinderen met name. Een hoop verdriet. Ik probeer er zoveel mogelijk te zijn, met name voor mijn vriendin maar ook voor haar ex als hij dat wil. Het is voor iedereen wennen maar het wordt wel beter.
Vorige week vrijdag hebben we opgepast op het hele spul en ik heb nog meer bewondering voor onze vriendin, ga d'r maar aan staan, drie kinderen in je eentje. Wij deden heel trots een high five toen we alle vier de kindertjes goed gevuld, gedoucht en zonder morren in bedje hadden liggen maar toen moesten we nog de keuken poetsen waar een spaghetti bolognese bom leek ontploft te zijn.
Het is hier al rommel in huis en in m'n hoofd geweest omdat er de laatste maand altijd wel iemand ziek is hier, er zal maar iets heersen en je komt met een een-ouder gezin ff allemaal aan de beurt, pff.
Afgelopen week heb ik maar bij Wibra nog maar eens twee hoeslakens voor het kinderbedje gekocht omdat ik nog maar net bij kon houden met wassen en drogen met dat nare weer bij die nare (spuit)luiers. Ik vond het net een beetje te spannend dus ik vond het de investering van 5 euro wel waard.
Ik heb ook enorm m'n slag geslagen bij de Zeeman de laatste twee weken. Op al het afgeprijsde goed, krijg je nog eens 50% korting. Ik heb nu een fijne voorraad spijkerbroekjes in komende maten die 75 cent of 1,50 per stuk hebben gekost. Een paar leuke shirtjes kon ik ook niet laten liggen, die waren ook 1 euro tot 1,50, Sarah heeft zelf uitgezocht welke ze leuk vond. Voor mezelf heb ik een fijne spijkerbroek gekocht bij Zeeman van 14,99. Fijn geprijsd en ook fijne maatvoering, maat 46 was me te groot, woehoo!
Zeeman heeft laatst ook nog een super leuke stunt uitgehaald op de Amsterdam Fashion week om te laten zien dat leuke kleding helemaal niet duur hoeft te zijn. Bijzonder grappig hoe de modepopjes reageerden toen ze erachter kwamen dat de nieuwe ontwerper "Frank" gewoon een stunt van Zeeman was. Het was ooh en aah en leuk en na de onthulling "tja.. van een afstandje zag het er leuk uit maar als je dichtbij keek dan zag je het toch wel dat het niks was". Goed gelukt en leuk gedaan, you go Koos!
http://youtu.be/f1lJxbX04lE
Ik zit nu nog in het proces van de WIA-keuring maar ik heb het advies van de arts al ontvangen; ik wordt deels "afgekeurd". Eigenlijk is deels het beste voor mij uit twee slechten (40 uur werken gaat niet lukken realistisch gezien maar helemaal niet werken, daar moet ik ook niet aan denken) maar toch heb ik het er wel moeilijk mee. Het is toch wel ff wat als je beperkingen w.b.t. functie (fysieke beperkingen, beperkingen in uren, etc.) op papier staan en je deels "afgekeurd" wordt. Ik weet dat het het beste is, voor mijn gezondheid, voor ons gezin, voor de financieën maar ik kan er echt geen gat van in de lucht springen. Ik zal vast wel niet de enige zijn die niet de slingers uit de kast pakt wanneer je hoort dat je in de WIA terecht komt, het is even een proces dat je door moet.
Ach ja, nu denk ik eraan dat ik m'n groot verlof nog aan moet vragen bij het UWV (huwelijksreis dus), dat kan wel op m'n to do lijst die ik op die WC-rol heb staan ;-), samen met de huwelijksreis nog boeken, taart bestellen en toch ook maar bloemen in plaats van zelf wat maken en nog ontelbaar veel andere dingen.
En.. nog even de notaris m'n identiteitsbewijs sturen, na 6 jaar kan eindelijk die erfenis verdeeld worden waar ik 6 jaar geleden heel erg om verlegen zat maar nu kan ik het gelukkig besteden zoals mijn opa en oma gewild hadden; niet aan de krater op m'n bankrekening die m'n ex daar had geslagen maar aan de studie van hun achterkleinkind en iets nuttigs voor ons gezin. Zo zie je maar weer hoe dingen er op vooruit kunnen gaan in de loop van de tijd. Eind goed, al goed, altijd :-). En ze leefden gelukkig nog lang :-).
Hier nog even een foto "hard werken (en sparen) wordt beloond" (dan kun je jezelf belonen met een fijn, groot en goed bed naar keuze, we slapen weer zooo heerlijk! Al was het alleen maar omdat ik de knieën van mijn wederhelft niet meer in m'n achterwerk geplant krijg 's nachts ;-) )
zaterdag 4 juni 2011
Eigen huis&tuin
Even niet geblogd ivm drukke tijden in eigen huis&tuin.
Ik moest even prioriteiten stellen. Prioriteit 1 ligt zichzelf een verhaaltje te vertellen in bed zo te horen (over de babyfoon) 2 staat in de tuin te werken (hoera! ik krijg dit jaar eindelijk een tuin) en 3 is gelukt: ik heb werk gevonden!
Dat is echt super leuk gegaan: ik ben gaan kijken naar organisaties waar ik graag zou willen werken, ben gaan solliciteren en nah ja.. tis nog gelukt ook!! Ik ga toch weer als secretaresse aan de slag, ik mistte het toch echt, het zit gewoon in me en het gaat er denk ik ook niet meer uit. Ik BEN gewoon een secretaresse maar ik heb nu wel geleerd dat dat ook prima is, voldoende is en echt bij me past en dat ik er gelukkig van wordt en da's toch waar ik het om gaat.
Dusss.. vanaf maandag ben ik weer op en top Moneypenny!
Ik ga alleen niet meer werken voor (commerciele) organisaties waar van die totale kantoortutten ook graag werken (altijd bezit met de lijn, constant bezorgd over het uiterlijk, onzeker als de pest over van alles thuis en op het werk maar dat alles verborgen onder een dikke laag make-up en een behoorlijk nare (werk)houding. Mensen die zichzelf een bepaalde (over)levenswijze hebben opgelegd en het niet kunnen accepteren dat een ander het anders doet of vind, bjèk...).
DE baan houdt wel een beetje best wel minder inkomen in... sja, dat is het risico van het vak als je je droom wilt invullen om ook in je werk iets voor het milieu te doen in plaats van het te belasten.
Het wordt goed opletten, het budget is weer bijwerkt, het kasboek is weer in ere hersteld en we gaan er tegenaan, het moet gewoon lukken.
Ik heb heel veel zin in maandag, ook wel spannend hoor!
Ondertussen zijn we dus ook met de tuin bezig en da's ook nog een hele klus, alle bestrating gaat eruit en deels nieuw komt erin (deels bijgekocht, grotendeels gebruikt/ gratis van Marktplaats) en dan zijn er nog duizend en een klussen en klusjes.
Deze week heb ik (erg laat in het jaar) nog wat dingetjes gezaaid in de vensterbank. De basilicum zie je bijna groeien en de courgettezaadjes hebben ook al een indrukwekkend groot plantje geproduceerd. In de trapkast staan de champignons ook te groeien als een dolle (van Action).
Leuk hoor, allerlei dingen uit eigen huis&tuin!
Ik vond op internet nog stammetjes met shi-take, die zet je zo in de tuin en je hebt er 5 jaar lang 2-3 keer oogst van, leuk! Maar goed, eerst maar even alles op orde hebben, iets voor volgend jaar voor tussen de fruitbomen en -struiken.
We hebben inmiddels best veel eetbaars in de tuin; vlierbessenstruiken als haag, appelbomen, perenbomen, bessenstruiken, druif, pruim, aardbei, kers, groenten en (thee)kruiden. Het liefst hebben we een "functionele" vaste plant. Het wil alleen nog niet altijd veel oogst opleveren maar dat maakt niet uit, dat komt nog wel als de bomen en struiken ouder zijn en wij wijzer.
Door ons gebrek aan planning kunnen we weer overnieuw beginnen met sommige fruitstruiken. Manlief ging gister nog eens vragen of je die nu kunt verplaatsen. "Ja", was het antwoord, "als je ze kapot wilt hebben wel". Hmmpff shit... we hebben de stratenmaker al besteld en het moet er dus echt uit. Nou zei die man wel dat je moet verplaatsen als de blaadjes eraf zijn. In ons geval mag het dus toch? Er heeft laatst een familie R. Nooitgenoeg in de bessenstruik gelogeerd en echt, er is geen blaadje meer over... ;-) We gaan het toch maar eens proberen een keer laat op een avond, die struiken verplaatsen. Wat dan blijft leven heeft geluk, wat niet onze planning overleefd, wordt volgend jaar vervangen.
Ik moest even prioriteiten stellen. Prioriteit 1 ligt zichzelf een verhaaltje te vertellen in bed zo te horen (over de babyfoon) 2 staat in de tuin te werken (hoera! ik krijg dit jaar eindelijk een tuin) en 3 is gelukt: ik heb werk gevonden!
Dat is echt super leuk gegaan: ik ben gaan kijken naar organisaties waar ik graag zou willen werken, ben gaan solliciteren en nah ja.. tis nog gelukt ook!! Ik ga toch weer als secretaresse aan de slag, ik mistte het toch echt, het zit gewoon in me en het gaat er denk ik ook niet meer uit. Ik BEN gewoon een secretaresse maar ik heb nu wel geleerd dat dat ook prima is, voldoende is en echt bij me past en dat ik er gelukkig van wordt en da's toch waar ik het om gaat.
Dusss.. vanaf maandag ben ik weer op en top Moneypenny!
Ik ga alleen niet meer werken voor (commerciele) organisaties waar van die totale kantoortutten ook graag werken (altijd bezit met de lijn, constant bezorgd over het uiterlijk, onzeker als de pest over van alles thuis en op het werk maar dat alles verborgen onder een dikke laag make-up en een behoorlijk nare (werk)houding. Mensen die zichzelf een bepaalde (over)levenswijze hebben opgelegd en het niet kunnen accepteren dat een ander het anders doet of vind, bjèk...).
DE baan houdt wel een beetje best wel minder inkomen in... sja, dat is het risico van het vak als je je droom wilt invullen om ook in je werk iets voor het milieu te doen in plaats van het te belasten.
Het wordt goed opletten, het budget is weer bijwerkt, het kasboek is weer in ere hersteld en we gaan er tegenaan, het moet gewoon lukken.
Ik heb heel veel zin in maandag, ook wel spannend hoor!
Ondertussen zijn we dus ook met de tuin bezig en da's ook nog een hele klus, alle bestrating gaat eruit en deels nieuw komt erin (deels bijgekocht, grotendeels gebruikt/ gratis van Marktplaats) en dan zijn er nog duizend en een klussen en klusjes.
Deze week heb ik (erg laat in het jaar) nog wat dingetjes gezaaid in de vensterbank. De basilicum zie je bijna groeien en de courgettezaadjes hebben ook al een indrukwekkend groot plantje geproduceerd. In de trapkast staan de champignons ook te groeien als een dolle (van Action).
Leuk hoor, allerlei dingen uit eigen huis&tuin!
Ik vond op internet nog stammetjes met shi-take, die zet je zo in de tuin en je hebt er 5 jaar lang 2-3 keer oogst van, leuk! Maar goed, eerst maar even alles op orde hebben, iets voor volgend jaar voor tussen de fruitbomen en -struiken.
We hebben inmiddels best veel eetbaars in de tuin; vlierbessenstruiken als haag, appelbomen, perenbomen, bessenstruiken, druif, pruim, aardbei, kers, groenten en (thee)kruiden. Het liefst hebben we een "functionele" vaste plant. Het wil alleen nog niet altijd veel oogst opleveren maar dat maakt niet uit, dat komt nog wel als de bomen en struiken ouder zijn en wij wijzer.
Door ons gebrek aan planning kunnen we weer overnieuw beginnen met sommige fruitstruiken. Manlief ging gister nog eens vragen of je die nu kunt verplaatsen. "Ja", was het antwoord, "als je ze kapot wilt hebben wel". Hmmpff shit... we hebben de stratenmaker al besteld en het moet er dus echt uit. Nou zei die man wel dat je moet verplaatsen als de blaadjes eraf zijn. In ons geval mag het dus toch? Er heeft laatst een familie R. Nooitgenoeg in de bessenstruik gelogeerd en echt, er is geen blaadje meer over... ;-) We gaan het toch maar eens proberen een keer laat op een avond, die struiken verplaatsen. Wat dan blijft leven heeft geluk, wat niet onze planning overleefd, wordt volgend jaar vervangen.
dinsdag 17 mei 2011
Bespaard en verkwist; de getalletjes
Ik heb hier beloofd dat ik bij zou gaan houden wat ik zoal bespaar en verkwist en dat wekelijks op te biechten (of enigzins te bejubelen ;-) ). Ik ben niet alleen bij gaan houden hoeveel euro's ik bespaarde maar ook hoeveel Co2 uitstoot, water, electriciteit (kWh's) en gas (m3) ik bespaarde of verkwiste.
Ik ga daarbij uit van deze getallen (dubbelklik op afbeelding om te openen):
*auto km's: routeplanner fietsersbond
*milieucentraal over huishoudelijke Co2-uitstoot: http://www.milieucentraal.nl/pagina.aspx?onderwerp=Bereken+uw+CO2+uitstoot
*Co2 uitstoot groenten en fruit http://www.milieucentraal.nl/pagina.aspx?onderwerp=Groente- en fruitkalender#Energielabel_op_basis_van_CO2-uitstoot
Het is lay-out technisch nog een drama en ik moet nog wat (be)rekenen maar morgen komt het eerste weekverslag. Het was eigenlijk een hele leuke en nuttige oefening voor mezelf, zo sta je eens stil bij niet alleen de financiele gevolgen van je consumptie maar ook de gevolgen voor het milieu.
Wie betere bronnen/ getallen heeft, ik hoor 't graag!
dinsdag 10 mei 2011
Bespaard en verkwist week 1
Ik wil in mijn blog andere mensen tips geven hoe je euro’s en het milieu kunt besparen maar uw geachte schrijfster maakt er de laatste maanden zelf een potje van.
Niets is de mens vreemd maar 100% snap ik het niet van mezelf, waarom bespaar en beknibbel ik aan de ene kant zoveel terwijl ik aan de andere kant geld verspil de laatste maanden?
Om eerlijk te zijn denk ik dat het komt door luiheid, echte vermoeidheid, verschillende emotionele redenen, gemak, jezelf trakteren, vermaak, voldoende welvaart en hebzucht dat ik op dit gebied niet hard genoeg voor mezelf ben (op vele andere vlakken ben ik daar juist echt een kei in ;-) ).
We doen het niet slecht financieel en er komt nog een erfenis aan maar na dit jaar zullen de spaarrekeningen een stuk leger zijn (bruiloft, tuinen aanleggen, nieuw bed, koelkast en wasmachine vervangen en allerlei andere kosten) en… ik moet WIA aan gaan vragen, wat betekend dat hoe dan ook onze inkomsten per 1 september er op achteruit gaan.
Ik vind het emotioneel moeilijker dan financieel, die ****/####/…/!!!!!!!!-WIA maar ja, je doet er niks aan, zeker niet met thuis gaan zitten janken en/of wachten.
Eigenlijk zouden we meer moeten gaan (be)sparen om de hypotheek stukje bij beetje verder af te lossen, zodat we zeker financieel positief blijven en kunnen sparen voor grote en/of leuke dingen.
Zeker omdat…., vaste lezers, ga ff goed zitten… we de knoop doorgehakt hebben; we hopen vurig dat we nog een kindje mogen krijgen. Als het zo mag zijn dan zijn we straks dus met vier personen, wat nog meer geluk maar ook meer uitgaven betekent.
In mijn hoofd heb ik me bedacht wat ik de laatste dagen heb bespaard en heb verspild, “ter leeringh ende vermeak” maar eens opgeschreven. Ik denk dat ik er wel wat aan heb als ik dit langer ga doen, dus daarom vandaag week 1 van "bespaard en verkwist". Hoe en wat je rekent is misschien een punt van discussie en het is maar een halfje:
Zondag
*picknick tussen de boterbloemen, drankje op eigen terras en diner gekookt door man ipv een kostbaar uitje of restaurant/terras zoals door manlief aangeboden. Moeilijk te zeggen wat er bespaart is, gokje: +60,00.
Min:
*Met auto naar beoogde picknickplek ipv fiets, manlief niet voorzichtig omgesprongen met z’n fiets en daardoor nu mankement (moederdag enigszins overschaduwd door donderwolkje dat niet zo blij was met hoe onverschillig man was omgesprongen met duur verjaardagscadeau (“nieuwe” tweedehands fiets) van donderwolkje) –1,60.
* manlief had nog een extra moederdagcadeau gegeven, zo’n lekker douche-smeer-scrubpakket, de tekst erbij en wat Sarah had gemaakt plus een ander cadeautje van 5 euro was voor mij eigenlijk al meer dan genoeg voor Moederdag, niet ondankbaar bedoeld maar toch: -12,50 (schat ik, gezien het merk).
* manlief wilde ’s avonds zoutjes en heeft het tankstation daarvoor bezocht, ongeveer –2,50 incl benzinekosten.
Maandag
*Gelunched in de auto op een mooi plekje 1 km van de Mac af ipv bij de Mac +6,95 (en heel veel calorieën)
*Auto beetje gewassen in/door de regen ipv wasstraat +7,50.
*Auto-onderdeel zelf gemaakt met een beetje moeite, lijm, touw en plakband ipv vervangend onderdeel sloop halen +8,00.
*3 liter douchegel in voordelige grootverpakking gekocht (Action en Boni) ipv kleine flacon huismerk supermarkt +8,62 (ik heb maar 1,00 voor een kleine flacon van 250 ml gerekend, bij A-merken wordt de besparing dus nog groter).
*Goedkope legging en smokey-eyes make-up niet gekocht, omdat ik iets vergelijkbaars eigenlijk nog wel had thuis. Pijpjes eigen lange legging omgeslagen om er een “zomerlegging” van te maken (deze ga ik niet tellen maar het was 5,38).
Min:
* 's avonds helemaal uitgeteld en hoofdpijn, makkelijk eten: pizza's en salades –5,44.(versus "normale"/ voordelige maaltijd)
* Twee armbandjes die ik niet ECHT nodig had -1,68. (Een ervan een jaar geleden gezien in een etalage voor 40 euro en geprobeerd na te maken maar da’s niet gelukt dus ik ben er wel erg blij mee, voor 49 cent. De ander is echt heel hip en super leuk, ben van plan simpele, effen shirtjes af te gaan dragen ipv nieuw kopen en dan leukt zoiets het wel op).
Dinsdag
*Ritje per fiets ipv normaal met de auto: +1,20. (Volgens ANWB routeplanner).
*oppas (b)urenruil, de babyfoon gaat vanavond naar de buren ipv dat de oppas komt, wij passen ook wel eens op hun baby(foon) +16,50 (wij hebben een dure oppas, 6,50 per uur).
overzicht van deze week:
Niets is de mens vreemd maar 100% snap ik het niet van mezelf, waarom bespaar en beknibbel ik aan de ene kant zoveel terwijl ik aan de andere kant geld verspil de laatste maanden?
Om eerlijk te zijn denk ik dat het komt door luiheid, echte vermoeidheid, verschillende emotionele redenen, gemak, jezelf trakteren, vermaak, voldoende welvaart en hebzucht dat ik op dit gebied niet hard genoeg voor mezelf ben (op vele andere vlakken ben ik daar juist echt een kei in ;-) ).
We doen het niet slecht financieel en er komt nog een erfenis aan maar na dit jaar zullen de spaarrekeningen een stuk leger zijn (bruiloft, tuinen aanleggen, nieuw bed, koelkast en wasmachine vervangen en allerlei andere kosten) en… ik moet WIA aan gaan vragen, wat betekend dat hoe dan ook onze inkomsten per 1 september er op achteruit gaan.
Ik vind het emotioneel moeilijker dan financieel, die ****/####/…/!!!!!!!!-WIA maar ja, je doet er niks aan, zeker niet met thuis gaan zitten janken en/of wachten.
Eigenlijk zouden we meer moeten gaan (be)sparen om de hypotheek stukje bij beetje verder af te lossen, zodat we zeker financieel positief blijven en kunnen sparen voor grote en/of leuke dingen.
Zeker omdat…., vaste lezers, ga ff goed zitten… we de knoop doorgehakt hebben; we hopen vurig dat we nog een kindje mogen krijgen. Als het zo mag zijn dan zijn we straks dus met vier personen, wat nog meer geluk maar ook meer uitgaven betekent.
In mijn hoofd heb ik me bedacht wat ik de laatste dagen heb bespaard en heb verspild, “ter leeringh ende vermeak” maar eens opgeschreven. Ik denk dat ik er wel wat aan heb als ik dit langer ga doen, dus daarom vandaag week 1 van "bespaard en verkwist". Hoe en wat je rekent is misschien een punt van discussie en het is maar een halfje:
Zondag
*picknick tussen de boterbloemen, drankje op eigen terras en diner gekookt door man ipv een kostbaar uitje of restaurant/terras zoals door manlief aangeboden. Moeilijk te zeggen wat er bespaart is, gokje: +60,00.
Min:
*Met auto naar beoogde picknickplek ipv fiets, manlief niet voorzichtig omgesprongen met z’n fiets en daardoor nu mankement (moederdag enigszins overschaduwd door donderwolkje dat niet zo blij was met hoe onverschillig man was omgesprongen met duur verjaardagscadeau (“nieuwe” tweedehands fiets) van donderwolkje) –1,60.
* manlief had nog een extra moederdagcadeau gegeven, zo’n lekker douche-smeer-scrubpakket, de tekst erbij en wat Sarah had gemaakt plus een ander cadeautje van 5 euro was voor mij eigenlijk al meer dan genoeg voor Moederdag, niet ondankbaar bedoeld maar toch: -12,50 (schat ik, gezien het merk).
* manlief wilde ’s avonds zoutjes en heeft het tankstation daarvoor bezocht, ongeveer –2,50 incl benzinekosten.
Maandag
*Gelunched in de auto op een mooi plekje 1 km van de Mac af ipv bij de Mac +6,95 (en heel veel calorieën)
*Auto beetje gewassen in/door de regen ipv wasstraat +7,50.
*Auto-onderdeel zelf gemaakt met een beetje moeite, lijm, touw en plakband ipv vervangend onderdeel sloop halen +8,00.
*3 liter douchegel in voordelige grootverpakking gekocht (Action en Boni) ipv kleine flacon huismerk supermarkt +8,62 (ik heb maar 1,00 voor een kleine flacon van 250 ml gerekend, bij A-merken wordt de besparing dus nog groter).
*Goedkope legging en smokey-eyes make-up niet gekocht, omdat ik iets vergelijkbaars eigenlijk nog wel had thuis. Pijpjes eigen lange legging omgeslagen om er een “zomerlegging” van te maken (deze ga ik niet tellen maar het was 5,38).
Min:
* 's avonds helemaal uitgeteld en hoofdpijn, makkelijk eten: pizza's en salades –5,44.(versus "normale"/ voordelige maaltijd)
* Twee armbandjes die ik niet ECHT nodig had -1,68. (Een ervan een jaar geleden gezien in een etalage voor 40 euro en geprobeerd na te maken maar da’s niet gelukt dus ik ben er wel erg blij mee, voor 49 cent. De ander is echt heel hip en super leuk, ben van plan simpele, effen shirtjes af te gaan dragen ipv nieuw kopen en dan leukt zoiets het wel op).
Dinsdag
*Ritje per fiets ipv normaal met de auto: +1,20. (Volgens ANWB routeplanner).
*oppas (b)urenruil, de babyfoon gaat vanavond naar de buren ipv dat de oppas komt, wij passen ook wel eens op hun baby(foon) +16,50 (wij hebben een dure oppas, 6,50 per uur).
overzicht van deze week:
Volgende week dinsdag komt week 2, dan hoop ik ook te kunnen berekenen hoeveel Co2 ik bespaar en verspil.
maandag 9 mei 2011
Boekrecensie en inspiratie: Leven van 1 euro per dag
Gezien voor moederdag, gekregen en uitgelezen op moederdag "Leven van 1 euro per dag" van Kath Kelly.
Non-fictie met humor, besparingstips en "food for thought" over je eigen consumptie; weer leuk boek voor de collectie en lijst van favorieten.
Kath Kelly is onderwijzeres in de Engelse stad Bristol. Als haar broer zijn verloving bekendmaakt staat Kelly voor een financieel probleem; ze wil het bruidspaar een mooi cadeau geven maar het geld daarvoor heeft ze niet.
Onder invloed van drie glazen wijn zegt Kelly op een feestje tegen haar eveneens budget beperkte vrienden dat ze het jaar tot de bruiloft zal leven van 1 pond per dag, om geld te sparen voor het cadeau. Haar hoop dat iedereen te bezopen was om haar uitspraak te herinneren vervliegt als ze de volgende ochtend een SMS'je ontvangt van een vriend met de mededeling "Morgen!Bij de drogist kun je paracetamol krijgen voor 26 cent per pakje!".
Allereerst inventariseert Kelly wat ze in haar gehuurde kamer zoal heeft opgeslagen aan voedsel, kleding en verzorgingsproducten. Dat blijkt veel te zijn maar niet voldoende voor een jaar, al snel ontdekt veel methoden om te voorzien in haar voeding, toiletartikelen en zelfs kleding.
Zo ontdekt ze de ver afgeprijsde artikelen (aan de datum) het laatste uur dat de supermarkt open is (hebben wij volgens mij in Nederland niet?), kledingruilparties, proefmonsters aanvragen en verdienen, gratis drinken en eten op verschillende plekken (boekenwinkels, coffeeshops, buffetten na gratis lezingen, social events op haar werk, etc.) en ruilen.
Het openbaar vervoer is nu ook boven budget maar Kelly loopt en fietst veel, langere afstanden (zelfs naar Frankrijk en terug, voor vakantie!), lift ze.
Ze neemt regelmatig plaats achter een PC in de bibliotheek (gratis internet) om de gratis evenementen, introductielessen en al van dies meer bij haar in de buurt op te zoeken en om contact te houden met haar vrienden per e-mail. Ze ondervind dat er veel gratis of voor weinig te krijgen is van voeding tot boeken, massages, visagie, coaching, kleding, cadeautjes, schoonheidsspecialiste of kapper.
Het is alleen jammer dat een verkeerde veronderstelling in een nieuwere druk niet hersteld is. De schrijfster zegt te weten dat je een mooncup in kunt laten brengen en dat ze overwogen heeft er eentje in te laten brengen. Als inmiddels ervaren en zeer tevreden mooncupgebruikster kan ik met zekerheid zeggen dat een mooncup niet ingebracht wordt bij je; dat doe je gewoon zelf (met veel gemak) en vice versa. Wel jammer van de negatieve pers voor de mooncup.
Van maand tot maand verteld Kelly hoe het haar vergaat, met de nodige humor en tussen de regels door leuke en handige tips. In de laatste pagina's van het boek krijg je tips overzichtelijk ingedeeld per onderwerp.
Leuker boek dan ik gedacht had en dat voor maar 5 euro ;-).
Ik ben geïnspireerd achtergelaten door Kelly. Afgelopen nacht kon ik niet slapen en heb ik wat proefmonstertjes aangevraagd; de vakantieperiode komt er weer aan en dan zijn ze wel handig.
Voor een tube zonnebrand moest ik wel m'n hele doopceel lichten, de rest viel erg mee, alleen mijn adres moest ik prijs geven.
Alles gevonden op www.gratis.nl en www.helemaalgratis.nl. Via deze sites kwam ik terecht op http://www.try-now.nl/.
Vandaag had ik een afspraak 26 kilometer van huis dus fietsen was helaas geen optie maar ik heb wel braaf mijn eigen drinken en lunch meegenomen in plaats van aan te leggen bij de lokale McVet daar om de hoek.
Ook nog meteen naar Action geweest op mijn plaats van bestemming, die hebben we hier niet. Ik ging voor hobbylijm (ik zweer bij die van Action, die kun je wegwrijven waar teveel zit en je krijgt geen lelijke "slakkensporen" van lijm), notitieboekjes, batterijen, douchegel en om te kijken naar kunstbloemen (eventueel voor de corsages op onze bruiloft, dan kan ik ze (ver) van te voren zelf maken met eventueel een vers blad erbij). Ik kwam naar buiten met nog twee armbandjes en een kweekbak voor champignons waartoe ik me had laten verleiden, sh... Gelukkig is het me wel gelukt om veel andere "koopjes" te weerstaan, zoals kleding, make-up, deco en speelgoed en ander spul dat ik oh zo graag wilde bezitten maar niet echt nodig had.
Vandaag vond ik in een supermarkt waar ik niet vaak kom een grote fles goedkoop badschuim (werkt net zo goed als douchegel) voor 80 cent per liter (meen ik, weet niet waar ik de bon heb gelaten). Bij Kruidvat of Trekpleister hebben ze ook wel eens van die grote flessen in de aanbieding. Straks even de zeepdispenser bijvullen metbadschuim douchegel, beetje aanlengen met water en we kunnen weer een tijd vooruit.
Non-fictie met humor, besparingstips en "food for thought" over je eigen consumptie; weer leuk boek voor de collectie en lijst van favorieten.
Kath Kelly is onderwijzeres in de Engelse stad Bristol. Als haar broer zijn verloving bekendmaakt staat Kelly voor een financieel probleem; ze wil het bruidspaar een mooi cadeau geven maar het geld daarvoor heeft ze niet.
Onder invloed van drie glazen wijn zegt Kelly op een feestje tegen haar eveneens budget beperkte vrienden dat ze het jaar tot de bruiloft zal leven van 1 pond per dag, om geld te sparen voor het cadeau. Haar hoop dat iedereen te bezopen was om haar uitspraak te herinneren vervliegt als ze de volgende ochtend een SMS'je ontvangt van een vriend met de mededeling "Morgen!Bij de drogist kun je paracetamol krijgen voor 26 cent per pakje!".
Allereerst inventariseert Kelly wat ze in haar gehuurde kamer zoal heeft opgeslagen aan voedsel, kleding en verzorgingsproducten. Dat blijkt veel te zijn maar niet voldoende voor een jaar, al snel ontdekt veel methoden om te voorzien in haar voeding, toiletartikelen en zelfs kleding.
Zo ontdekt ze de ver afgeprijsde artikelen (aan de datum) het laatste uur dat de supermarkt open is (hebben wij volgens mij in Nederland niet?), kledingruilparties, proefmonsters aanvragen en verdienen, gratis drinken en eten op verschillende plekken (boekenwinkels, coffeeshops, buffetten na gratis lezingen, social events op haar werk, etc.) en ruilen.
Het openbaar vervoer is nu ook boven budget maar Kelly loopt en fietst veel, langere afstanden (zelfs naar Frankrijk en terug, voor vakantie!), lift ze.
Ze neemt regelmatig plaats achter een PC in de bibliotheek (gratis internet) om de gratis evenementen, introductielessen en al van dies meer bij haar in de buurt op te zoeken en om contact te houden met haar vrienden per e-mail. Ze ondervind dat er veel gratis of voor weinig te krijgen is van voeding tot boeken, massages, visagie, coaching, kleding, cadeautjes, schoonheidsspecialiste of kapper.
Het is alleen jammer dat een verkeerde veronderstelling in een nieuwere druk niet hersteld is. De schrijfster zegt te weten dat je een mooncup in kunt laten brengen en dat ze overwogen heeft er eentje in te laten brengen. Als inmiddels ervaren en zeer tevreden mooncupgebruikster kan ik met zekerheid zeggen dat een mooncup niet ingebracht wordt bij je; dat doe je gewoon zelf (met veel gemak) en vice versa. Wel jammer van de negatieve pers voor de mooncup.
Van maand tot maand verteld Kelly hoe het haar vergaat, met de nodige humor en tussen de regels door leuke en handige tips. In de laatste pagina's van het boek krijg je tips overzichtelijk ingedeeld per onderwerp.
Leuker boek dan ik gedacht had en dat voor maar 5 euro ;-).
Ik ben geïnspireerd achtergelaten door Kelly. Afgelopen nacht kon ik niet slapen en heb ik wat proefmonstertjes aangevraagd; de vakantieperiode komt er weer aan en dan zijn ze wel handig.
Voor een tube zonnebrand moest ik wel m'n hele doopceel lichten, de rest viel erg mee, alleen mijn adres moest ik prijs geven.
Alles gevonden op www.gratis.nl en www.helemaalgratis.nl. Via deze sites kwam ik terecht op http://www.try-now.nl/.
Vandaag had ik een afspraak 26 kilometer van huis dus fietsen was helaas geen optie maar ik heb wel braaf mijn eigen drinken en lunch meegenomen in plaats van aan te leggen bij de lokale McVet daar om de hoek.
Ook nog meteen naar Action geweest op mijn plaats van bestemming, die hebben we hier niet. Ik ging voor hobbylijm (ik zweer bij die van Action, die kun je wegwrijven waar teveel zit en je krijgt geen lelijke "slakkensporen" van lijm), notitieboekjes, batterijen, douchegel en om te kijken naar kunstbloemen (eventueel voor de corsages op onze bruiloft, dan kan ik ze (ver) van te voren zelf maken met eventueel een vers blad erbij). Ik kwam naar buiten met nog twee armbandjes en een kweekbak voor champignons waartoe ik me had laten verleiden, sh... Gelukkig is het me wel gelukt om veel andere "koopjes" te weerstaan, zoals kleding, make-up, deco en speelgoed en ander spul dat ik oh zo graag wilde bezitten maar niet echt nodig had.
Vandaag vond ik in een supermarkt waar ik niet vaak kom een grote fles goedkoop badschuim (werkt net zo goed als douchegel) voor 80 cent per liter (meen ik, weet niet waar ik de bon heb gelaten). Bij Kruidvat of Trekpleister hebben ze ook wel eens van die grote flessen in de aanbieding. Straks even de zeepdispenser bijvullen met
zaterdag 7 mei 2011
deze week
Voordelige nasi: paar scheppen nasikruiden uit grootverpakking (Makro) en zelf gekweekte taugé (natuurvoedingswinkel voor de "zaadjes", opgekweekt in een oude pindakaaspot met panty erover ipv een speciaal kweekglas)
Onder het maken van de nasi onze uk in de smiezen houden, die heerlijk in haar bak zand (/zandbak) speelt buiten. De bak staat voor het raam en als ik de lamellen weg trek (en de raampjes open zet), kan ik haar prima in de gaten houden terwijl ik bezig ben in de keuken.
Sarah is wel zo gek met haar zandbak en ik wordt een beetje gek van de was, de vloer steeds vegen en zuigen en echt overal zand (ook al trekken we de zandbakbroek en buitenschoentjes nog wel buiten uit en kloppen we ons kind voorzichtig doch duchtig uit buiten). Ach ja, het kind is er zo blij mee, we nemen het maar voor lief.
De tuin(en) moet nog steeds maar ik hoop dat we snel zo ver zijn dat we alle spullen en gegevens hebben en dan kunnen ze beginnen.
Ik ben veel bezig voor de speel-o-theek, we hebben binnenkort een evenement om wat geld in het laatje te brengen en ik heb me bezig gehouden met wat PR-dingetjes.
Morgenochtend krijg ik dat zelfgemaakte dingetje van Sarah waar ik zo benieuwd naar ben en misschien dat ene boekje "Leven van 1 euro per dag" dat ik had gevraagd voor moederdag. Hier mag met moeder- of vaderdag mama of papa ook bepalen wat we gaan doen die dag. Ik heb een fietstochtje naar een kasteel hier in de buurt gevraagd, met picknick en wandeling rond het kasteel. 's Avonds gaat MrPenny koken voor ons, we gaan straks naar Brabant voor een verjaardag en dan nemen we asperges mee.
Net heb ik al de tabouleh (couscous salade) gemaakt, zo heerlijk maar we hebben het in Nederland niet in de supermarkt helaas dus ik heb nu zelf tabouleh gemaakt (even gegoogled), zodat het lekker door kan trekken voor morgen. Ik heb er al van gesnoept; yam-yam-yam! In het recept staat dat je tomaat, ui en komkommer zou moeten raspen, nou, ik heb het grootste deel dus fijn even door de blender heen gestuurd en een deel fijn gesneden voor 't gemak, ging ook prima.
zaterdag 30 april 2011
Bespaard op kinderkleding en een zandbak
Met gepaste trots presenteert huize Penny de Koninginnendagcollectie 2011.
Het blauwe tuniekje linksboven was 1,50 (bleek van een duur merk te zijn, zag ik thuis pas, ik kijk daar niet naar), alle andere kleertjes waren.... 20 cent per stuk, ook de dunne slaapzak maat 90 waar ik nog zo naar op zoek was (ik had maar een dunne slaapzak voor de zomer en die moet toch ook wel eens in de was). Van te voren thuis even braaf op het lijstje gekeken wat ik nog nodig had in de komende maten en toen op pad. Wel een gelukje hoor, 20 cent...! Totaal bespaard: 107,50 (uitgegaan van gemiddeld maar 7 euro per kledingstuk nieuw bij Zeeman of Wibra).
De opbrengst van dit jaar is wel heel wat beschaafder dan de opbrengst van de Koninginnenmarkt van vorig jaar, op een electronisch liedjesboek na, voor 50 cent, heb ik geen speelgoed gekocht. Ik dacht wel dat Sarah zo'n boekje leuk zou vinden maar ze heeft al zoveel dat ik het niet nodig vond nog wat nieuw speelgoed erbij te kopen maar ach, 50 cent. Het is echt een schot in de roos, ze vind het boekje geweldig.
Gister hebben we een grote kunststof bak met deksel gekocht bij de Zweedse ballentent. Het ging weer op z'n Utregs hoor maar uiteindelijk heeft ie 8 euro gekost. Bij de Gamma even twee zakken speelzand gehaald, eentje was eigenlijk ook voldoende geweest. Zo kun je dus een complete zandbak, die handig verplaatsbaar is (handig als je tuinen nog verbouwd moeten worden!) met deksel voor 10 euro hebben. De gaatjes in de deksel leggen we na het spelen dicht met bakstenen, zo blijft de deksel ook beter liggen. Bespaard: 20 euro, minimaal.
Mijn vader doet het ook handig, die heeft voor de kleinkinderen een speciekuip met zand om mee te spelen. Ze kunnen er niet in zitten maar wel heerlijk spelen en rommelen met zand vanaf "de buitenkant".
Het is wel welkom, die besparingen, het wordt echt het duurste jaar ooit voor ons. Gister hebben we een nieuw bed gekocht, de tuin moet nog op de schop en dan de bruiloft nog.
Eigenlijk wilde ik niet zo'n super dure jurk maar ik ben toch overstag gegaan, ik ga m'n droomjurk laten maken. Je kunt wel altijd op de centjes letten maar je moet ook een beetje leven en een beetje lief voor jezelf zijn (zoals ik al eerder zei, wij zijn soms meer selectief consument dan consuminderaars). Ik heb in mijn leven nog maar een kans, één dag om zo'n jurk te kunnen dragen waar iets in m'n buik heel blij "plop" van zegt en gaat kriebelen als ik er een zie, waar ik altijd van gedroomd heb om er eens een te mogen dragen.
Ik ben er zo vol van en blij mee en ik mag mijn beste vriend, die ik altijd alles vertel, niets vertellen omdat het ongeluk zou brengen en het "niet hoort". Hnguh... moeilijk hoor.
Nou weet ik dat hij wel eens leest hier maar niet vaak dus ik kan hier redelijk veilig een linkje neerzetten zodat jullie een beetje snappen in welke categorie het ongeveer gezocht moet worden, mijn droomjurk, en mocht hij toch weer eens lezen, hier niet klikken schat.
Vanmorgen bleek ik een SMS'je van gister gemist te hebben. Ik schrok toen ik het berichtje zag en moest even huilen. We hebben elkaar vanmorgen wat vaker geknuffeld hier, pfff...
Het zwaard van Damocles is gevallen, een van onze beste vrienden en onze leukste familieleden gaan toch scheiden. We hebben nog een hele tijd gehoopt dat ze er uit konden komen samen, zeker omdat ze drie kinderen hebben. Het begon ons wel steeds duidelijk te worden dat de kinderen misschien juist meer gebaad zouden zijn bij een scheiding.
Nu heeft hij gister zijn koffers gepakt toen zij was werken, de kinderen naar bed gebracht zonder iets te zeggen of uit te leggen (dat moest zij maar doen) en toen zij thuis kwam, is hij vertrokken. Hij heeft niets gezegd over de kinderen, niet eens wanneer hij ze weer wilde zien, hoe zij het moet oplossen op de dagen dat zij werkt en hij bij de kinderen was, dat mag ze zelf allemaal uitzoeken blijkbaar. Dat hadden we niet van hem verwacht. Ik hoop zo enorm, dat de kinderen niet de kinderen van de rekening worden.
"Gelukkig" ben ik nog steeds werkloos en daarom kan ik komen oppassen op vrijdagen voorlopig en dan hoop ik dat er iemand anders kan op zaterdag. Ik weet nog niet of en wanneer ik ingeschakeld moet worden, het lijkt me wel even een flinke maar leuke uitdaging, 4 kinderen tegelijk verzorgen!
donderdag 28 april 2011
De prijs van kleding
Laatst stond ik bij ons in het dorp in een kinderkledingzaak, die ik eens wilde verkennen, naarstig te zoeken naar nette excuses om de zaak in de vijfde versnelling per direct te verlaten.
Van het tweedehands kledingrekken vooraan in de winkel was ik per ongeluk afgedwaald naar de outlet-rekken die de rest van de winkel bleken te vullen. De echt alleraardigste verkoopster probeerde mij een afgeprijsd bloesje te verkopen, van 60 euro voor slechts 35 euro.
Vijf-en-dertig euro???!! Voor een kwart meter stof, wat draad en een paar knopen??? Whù?!!
Een paar weken daarvoor haalde ik Sarah op een mooie dag op van het kinderdagverblijf, die had heerlijk buiten gespeeld. Met haar (gekregen) spijkerbroekje was ze de halve speelplaats vol met zand en krijt over gekropen. "Okay", dacht ik, "ik heb dus toch nog een extra paar broekjes nodig voor de zomer".
Ik dacht bij Zeeman of Wibra even wat broekjes bij te kopen voor een euro of 7 a 10 per stuk maar ik had geluk. Bij Zeeman lagen peuter spijkerbroekjes voor maar 2,49 per stuk.
Twee euro en negen-en-veertig cent maar??!! Voor een spijkerbroek inclusief zakken en overige normale onderdelen? Whù?
Ik begon me toch af te vragen en het begon te knagen, dus ik voelde "á la Keuringsdienst van Waarde" Zeeman eens aan de tand, dit kon niet zuiver zijn.
Ik kreeg antwoord van Koos matroos, het kan echt, ook op een manier dat het sociaal gezien en op het gebied van milieu klopt. Zeeman is er zelfs heel open over en investeert zelfs geld in een externe partij die hen adviseert op het gebied van MVO en onafhankelijke audits uitvoert. http://www.zeeman.com/Over-Zeeman/Onderneming/Verantwoord-ondernemen.aspx
Nou heb ik ook gedacht dat iedereen wel zo'n mooi verhaal kan schrijven op z'n website maar dat zou niet zo slim zijn en bovendien ook strafbaar in principe. Volgens de warenwet mag je namelijk niet een product verkopen dat niet aan de eigenschappen voldoet die jij eraan geeft (bijvoorbeeld biologische voeding die helemaal niet biologisch verbouwd is).
Hoe komt dat enorme prijsverschil dan? Misschien een "designer" met een salaris boven de Balkenende-norm? Dure tussenhandel en dure "tussenschijven"?
Of zitten er overal tussenin en achteraan mensen die zich goed verrijken en zich helemaal een ongeluk lachen om wat mensen bereid zijn uit te geven, voor de buren ....errr. pardon... hun kind?
Eigenlijk doen "we" het dus onszelf aan, hogere prijzen dan nodig maar ja, wat als je niet zo bij "we" hoort eigenlijk en toch allerlei spullen moet aanschaffen...
Ik droom er wel eens van om een bedrijf te starten dat echt goede producten maakt voor redelijke en in verhouding staande prijzen. Apparaten die niet worden ontworpen om kapot te gaan na een bepaalde tijd maar om lang mee te gaan. Zoveel mogelijk standaard onderdeeltjes zodat reparatie en vervanging makkelijk en voordelig is. Garantie die verder gaat dan de deur, spullen die zo goed zijn dat de aanschaf ook nog eens aantrekkelijk is door de tweedehands waarde... maar ja...zo kruimelt het koekje niet meer. Jammer voor onze beurs, goed voor DE beurs, bijzonder jammer voor onze planeet (die uitgeput en uitgepuft wordt).
The story of stuff met Nederlandse ondertiteling:
http://video.google.nl/videoplay?docid=-7886122881288756203#
Van het tweedehands kledingrekken vooraan in de winkel was ik per ongeluk afgedwaald naar de outlet-rekken die de rest van de winkel bleken te vullen. De echt alleraardigste verkoopster probeerde mij een afgeprijsd bloesje te verkopen, van 60 euro voor slechts 35 euro.
Vijf-en-dertig euro???!! Voor een kwart meter stof, wat draad en een paar knopen??? Whù?!!
Een paar weken daarvoor haalde ik Sarah op een mooie dag op van het kinderdagverblijf, die had heerlijk buiten gespeeld. Met haar (gekregen) spijkerbroekje was ze de halve speelplaats vol met zand en krijt over gekropen. "Okay", dacht ik, "ik heb dus toch nog een extra paar broekjes nodig voor de zomer".
Ik dacht bij Zeeman of Wibra even wat broekjes bij te kopen voor een euro of 7 a 10 per stuk maar ik had geluk. Bij Zeeman lagen peuter spijkerbroekjes voor maar 2,49 per stuk.
Twee euro en negen-en-veertig cent maar??!! Voor een spijkerbroek inclusief zakken en overige normale onderdelen? Whù?
Ik begon me toch af te vragen en het begon te knagen, dus ik voelde "á la Keuringsdienst van Waarde" Zeeman eens aan de tand, dit kon niet zuiver zijn.
Ik kreeg antwoord van Koos matroos, het kan echt, ook op een manier dat het sociaal gezien en op het gebied van milieu klopt. Zeeman is er zelfs heel open over en investeert zelfs geld in een externe partij die hen adviseert op het gebied van MVO en onafhankelijke audits uitvoert. http://www.zeeman.com/Over-Zeeman/Onderneming/Verantwoord-ondernemen.aspx
Nou heb ik ook gedacht dat iedereen wel zo'n mooi verhaal kan schrijven op z'n website maar dat zou niet zo slim zijn en bovendien ook strafbaar in principe. Volgens de warenwet mag je namelijk niet een product verkopen dat niet aan de eigenschappen voldoet die jij eraan geeft (bijvoorbeeld biologische voeding die helemaal niet biologisch verbouwd is).
Hoe komt dat enorme prijsverschil dan? Misschien een "designer" met een salaris boven de Balkenende-norm? Dure tussenhandel en dure "tussenschijven"?
Of zitten er overal tussenin en achteraan mensen die zich goed verrijken en zich helemaal een ongeluk lachen om wat mensen bereid zijn uit te geven, voor de buren ....errr. pardon... hun kind?
Eigenlijk doen "we" het dus onszelf aan, hogere prijzen dan nodig maar ja, wat als je niet zo bij "we" hoort eigenlijk en toch allerlei spullen moet aanschaffen...
Ik droom er wel eens van om een bedrijf te starten dat echt goede producten maakt voor redelijke en in verhouding staande prijzen. Apparaten die niet worden ontworpen om kapot te gaan na een bepaalde tijd maar om lang mee te gaan. Zoveel mogelijk standaard onderdeeltjes zodat reparatie en vervanging makkelijk en voordelig is. Garantie die verder gaat dan de deur, spullen die zo goed zijn dat de aanschaf ook nog eens aantrekkelijk is door de tweedehands waarde... maar ja...zo kruimelt het koekje niet meer. Jammer voor onze beurs, goed voor DE beurs, bijzonder jammer voor onze planeet (die uitgeput en uitgepuft wordt).
The story of stuff met Nederlandse ondertiteling:
http://video.google.nl/videoplay?docid=-7886122881288756203#
woensdag 27 april 2011
Het loopt hier... niet?
Onze peuterpuber wilde 2e paasdag bij opa en oma toch ineens lopen, achter de "rollator" van haar neefje waar oma haar achter had geplant. Ik pinkte een traantje weg en manlief barstte bijna uit elkaar van trots, ze loopt, wauw!
Van oma mochten we de rollator lenen zodat ze thuis verder kon oefenen. Thuis vertikt ze het om binnen zich ook maar op te trekken aan het ding en op het kinderdagverblijf had de juf haar in haar onschuld achter een rollatortje gezet waarop volgend het hele speelplein even kwam kijken wat er aan de hand was met onze dramaqueen. Ze wil thuis wel buiten lopen met de rollator maar dus wel alleen buiten, met mama, met DIE.
Dat eigenwijze heeft ze echt van mijn man.
Wij blijken een zeer interessante buurt te hebben met vele bezienswaardigheden, alles wordt enthousiast aangewezen of begroet (waardoor er af en toe een lichtschicht waarneembaar is hier, van een kat die pijlsnel vlucht voor de gillende peuterpuber), je bent wel even onderweg zo ;-).
De lokale radio had mijn persbericht opgepakt en daarom zat ik vanavond voor een beetje gratis reclame voor de speel-o-theek met grote oorkleppen op en een intimiderend grote microfoon voor m'n neus met 3 brokken in m'n keel in de studio. Ieieieh! De programmamaker had zichzelf en mij niet echt goed voorbereid waardoor ik dingen weer moest corrigeren en ging vragen stellen waar ik niets van wist van te voren en ook nog eens geen antwoord op wist. Welke wielmaten kinderfietsjes hadden bijvoorbeeld.... Hùh?! Dat liep dus ook niet goed maar goed, misschien hebben mensen het daardoor juist onthouden... hoopikdan?
Dan kom ik ook nog eens nergens toe de laatste week lijkt het wel, voorjaarsonrust of moeheid?
Ook aan de bruiloft moet ik nog e.e.a. doen aan regelwerk en vandaag heb ik daardoor minstens een halve minuut in stilte doorgebracht achter mijn laptop. Wat mensen toch durven te vragen zo gauw het woord "bruiloft" valt. Het vieze is ook nog dat ze op hun website en een flyer een prijs vermelden die nog geen 40% is van wat ze daadwerkelijk op de offerte zetten. Meer dan 40 euro p.p. voor even feliciteren en wat drinken, voor nog een uurtje, bij het gemeentehuis. In nog geen 400 jaar dus!
Nu heb ik dus tussen het gemeentehuis en de feestlocatie wat kilometers en tijd te overbruggen en geen mogelijkheid om onze gasten van een koel drankje te voorzien tussendoor. Picknicken? Picknickmandjes meegeven.. Ideeën, iemand??
Abonneren op:
Posts (Atom)