Moestuinmeneer

Laatst was ik op een avond waar via een "talenten ruilbord" talenten geruild konden worden.
Ik bood op een kaartje aan om mensen te helpen met besparen van energie en/of geld. Op een ander kaartje bood ik aan om mijn abonnement op de Genoeg te delen. Op het laatste vroeg ik hulp bij beter leren moestuinieren.
Een ruil kwam tot stand en zo ging ik donderdag met een stel Genoegs op visite bij "mijn moestuinmeneer". Samen met Ienimini werd ik zeer hartelijk ontvangen bij het echtpaar. Na een tijdje gepraat te hebben, gingen we naar de moestuin van de moestuinmeneer kijken.
Ik heb veel van hem mogen leren.
Mijn vermoeden is nu, dat ik zaailingen toch nog te veel water geef. Daar worden het zwakke en dorstige broeders van.
Ook zal er nog een laag tuinaarde op de moestuin moeten ivm waterpijl langs de singel en afwatering.
De bemesting kan ook nog wat beter.
Verder wil ik gaan investeren in vliesdoek of misschien toch maar plastic en materiaal om bogen mee te maken. Bij vliesdoek ben ik bang dat de katten het weer zo slopen.
Oh ja en ik moet iets bedenken met gaas voor de peulvruchten.

Een handige tip van de moestuinmeneer was ook, dat hij zelf kool-, aardbei- en courgette kragen maakt van worteldoek. Je knipt ze gewoon uit en gebruikt ze jaar na jaar. Scheelt een hoop onkruid wieden of stro voor onder de aardbeien.
Van moestuinmevrouw kreeg ik nog de tip om tijdens wandelingen een tas mee te nemen om te vullen met smeerwortel. Smeerwortel is een goede compost versneller.

Moestuinmeneer zaait trouwen ieder jaar goudsbloem om helende zalf mee te maken. De bloemetjes gaan in gesmolten vaseline en blijven een paar dagen trekken. Daarna wordt de vaseline weer opgewarmd en gezeefd. Daarna blijft er een goede zalf over.

Ik ontmoette de moestuinmeneer en mevrouw op een filmavond over de Franciscaanse beweging en de wereldmaaltijd.
Die avond heeft wel wat teweeg gebracht bij mij. Na het zien van de film mocht iedereen opschrijven wat het meeste opgevallen was of getroffen had.
Ik schreef "door mijn keuzes ben ik mede verantwoordelijk voor uitbuiting, onderdrukking en oorlog" (dit heeft betrekking op het feit dat mensen worden verjaagd of toegang tot water of voedsel wordt ontzegt door grote bedrijven die zorgen voor productie van onze voedingsmiddelen en gebruiksartikelen).
Ik trok de vergelijking met Teun van der Keuken, die zichzelf aangaf omdat hij een aandeel had in slavernij door het eten van chocolade.
Ik kreeg veel reacties op mijn stelling.
De dagen erna heb ik er veel over nagedacht, niet alleen over die stelling maar mijn houding in het algemeen.
Trek ik mij het lot van anderen niet te veel aan?
Ben ik niet te naïef soms (nog steeds verdorie)?
Streef ik niet een wereld na die nooit werkelijkheid zal worden omdat ik maar een van de weinigen ben die dit wil?
Ben ik niet te veel bezig voor anderen en de maatschappij vanuit een schuldgevoel over mijn ziekte en ten koste van mezelf/ mijn gezin.
Moet ik niet harder, onvriendelijker, egoïstischer etc. worden om te overleven in deze maatschappij?

Niet dat het veel geholpen heeft want ik ben al de halve week op de Martij Krabee toer (lullen voor spullen) en zelf lichte Van Deursen toer. Annemiek dirigeerde een verbaasde man met aanhanger vol kerstgroen naar het consuminderhuis. Ik heb deze week stammetjes hard hout ontfutseld aan een nietsvermoedend boomverzorgings bedrijf bij mij in de wijk. Nu nog 50 wijnkistjes of hout, riet, bamboe en stro en de wijk hangt vol met insectenhotels om de bijensterfte te bestrijden. Tot ik alles bij elkaar heb, ik denk aan burendag in september, heb ik niet alleen figuurlijk meer een flinke bos hout voor de deur;-).