Wat een dag...

Phoe, wat een dag.

Vanmorgen maar eens de brieven die ik vrijdag en zaterdag kreeg nog eens goed gelezen. Zaterdag maakte ik vlak voor ik weg moest nog een brief van het UWV open waar ik niet blij van werd.

Ik heb meegedaan aan een onderzoek door toonaangevende partij X naar gezondheid en leefomstandigheden van arbeidsongeschikten. Dat onderzoek zou worden gebruikt om de re-integratietrajecten te verbeteren. Het zou vertrouwelijk blijven en het doel was goed dus ik liet zo'n vraagmevrouw thuis langs komen.
Krijg ik een dag later een brief van het UWV, dat ze van partij X gehoord hadden dat mijn situatie was veranderd er dat ik weer benutbare mogelijkheden had.
Ik moet daarom ineens me niet vrijblijvend gaan inzetten voor een re-integratieproject Y want partij X zou vastgesteld hebben dat ik daarvoor geschikt was.
Dat was dus een dubbel gevoel: "Hoera - ik krijg hulp bij het vinden van passend werk! Er is ineens weer budget blijkbaar (vorige traject kon ik niet afmaken, geld was op)" versus "Ik word weer gen.... genept door het UWV".
Ondertussen is aan dit hele circus geen arts te pas gekomen, terwijl ik 100% afgekeurd ben op dit moment, knap, dus.
Maar goed, vooruitgang, hoe dan ook bereikt, is vooruitgang om blij mee te zijn.
Ik heb partij X maar eens gebeld vanmorgen en die schrokken zich een hoedje van de brief die ik had gekregen. Zij hebben dus helemaal niks doorgegeven, dat mogen ze helemaal niet, als een hogere instantie daarachter komt, kunnen ze de tent sluiten.
Dus het UWV bluft gewoon, wat ik al dacht. Lekker over de rug en de goede naam van een andere partij... Om mijn wederhelft te citeren: "Zo ga je niet met mensen om".
95% op de schaal van lomp.
Nou ja, ik zie dus wel wanneer ik uitgenodigd wordt voor een gesprek of iets dergelijks en of ik er deze keer wel wat aan heb, ik hoop het.

Kreeg ik vanmorgen nog een raar mailtje vanuit de familie. Ik kan hier even niet vertellen wat maar laten we zeggen dat het me even vervelend raakte.
Het was 75% op de schaal van lomp.

Ienimini heeft de halve dag gedreind (moet tandje krijgen?) en Mini het grootste deel van de middag (was ook 30% op de schaal van lomp). De laatste bleek moe te zijn (dat huilde ze heel hard toen ze uiteindelijk in de hoek terecht kwam). Nou ja, zo'n dag heb je wel eens met kleintjes, gelukkig ook nog lekker geknuffeld enzo.

Maar het tobpunt van m'n dag moest nog komen.
Heb jij er ook zo'n hekel aan als andere mensen met jouw veren gaan pronken? Andere mensen met jouw idee aan de haal gaan of jouw werk ineens op hun naam zetten? Nou, dat blijken twee dames dus al een tijdje te doen achter mijn rug.
100% op de schaal van lomp!
Eigenlijk kwam het me wel goed uit, ik heb de taak nu volledig bij hen gedumpt dus ik kan andere, misschien ook wel leukere en nuttigere dingen gaan doen en ik ben mooi van die twee af. Heb nog een pittig maar heel keurig mailtje gestuurd met cc aan het bestuur ("Succes en zorg goed voor mijn geesteskindje"). Miauwrrr, even m'n nagels laten zien, dat moet af en toe met zulke mensen.

En nou moet ik deze week verdulleme ook nog op zoek naar een leesbril, want ik blijk visueel seniel te worden :-(.
Ik wil keke een Dame Edna leesbril!

Nou ja, straks lekker slapen en morgen gezond weer op!