Culinaire zelfmaak: mosterd maken en de tuinoven

Wij waren erg verheugd vorige week, toen alle mosterd was eindelijk op was. Mijn man houdt heel erg van mosterd, daarom had ik hem voor Sint een pakketje gegeven om zelf mosterd te maken.
Nu de mosterd dan eindelijk op was, konden we zelf aan de slag met biologische ingrediënten. Volgens mijn man was hem in Doesburg gezegd, dat de helft wel donker mosterdzaad moest zijn. Ik ben blij, dat ik dat advies niet helemaal opgevolgd heb, de mosterd was zo al aardig "Poeh-hee!"-heet. Het was wel even flink de armspieren oefenen maar lekker! Op internet staan verschillende recepten, wij hebben alleen wijnazijn en mosterdzaad gebruikt (te koop of te bestellen bij natuurvoedingswinkel). Ik vond de wijnazijn iets te overheersend, de volgende keer een iets minder zure. Al met al niet slecht voor de eerste keer.

Vandaag is MrPenny jarig, ik wist al meer dan een jaar wat ik hem wilde geven. Zijn droom is namelijk een bakoventje of nog liever bakhuisje in de tuin, om zijn eigen brood van zelfgemalen meel in te bakken.

Voor een bakhuisje is echter helemaal geen plek en voor een bakoven niet al te veel plek. Daarbij kost een mooie stenen bakoven niet één rib uit m'n lijf maar m'n halve ribbenkast. Dat vind ik dan wel wat veel voor een hobby voor de verloren uurtjes, die er bijna nooit zijn. Na wat speurwerk vond ik een handig smal model, dat nog prima in de tuin past.

Zoals verwacht was het een schot in de roos, hij is er heel erg blij mee. Ik droom door hem ook al jaren van buiten eten met wat vrienden aan het water, waarbij het eten uit ons eigen oventje komt. Een lekkere schotel met een warm toetje met ijs ofzoiets en dan nog even wat koekjes achteraan als de oven toch nog warm is... Of een maak-je-eigen-pizza etentje. Koken met iets uit eigen tuin, in ieder geval iets van eigen molen. Wijntje erbij...hmmm... dat komt wel helemaal goed.
(update 22-8: als je ook een tuinoven wilt aanschaffen, koop die in hemelsnaam niet bij koopgoedkoop of een ander bedrijf gelieerd aan Woger trading. De oven is na 5 e-mails en 3 nazendingen nog steeds niet compleet, zie ook andere soortgelijke ervaringen op Radar).

Het is hier zo ongeveer de maand van de droomvervullingen naast de zonnepanelen en een oven in de tuin had ik nog een hele decadente droom zolang als we hier wonen (5 jaar). Okay, dit hadden jullie dan weer niet gauw van me verwacht maar ik wilde heel graag een volautomatische luifel achter het huis. Zo eentje die keurig zichzelf naar beneden laat bij veel zon en zichzelf weer oprolt als het te hard waait. Want... ehm...- ik zei toch decadent hè??- dat is zo fijn en handig... voor de erhmm... konijnen. En ik heb zelf een hekel aan felle zon, dat ook hoor. Ik kan straks even weg voor een boodschap en de luifel gewoon uit laten staan, er zit een wiebelmetertje in, als de luifel te veel wiebelt, gaat ie meteen omhoog.
Vroeger hadden we ook zo'n luifel thuis, maar dan met een windmeter en ik weet dat ze ook aardig irritant kunnen zijn bij wisselende weersomstandigheden (op-neer-op-neer en jawel... we doen het nog een keer) maar verder is het nogal ideaal.
Het was mijn droom in eerste instantie voor de konijnen maar later kon ik ook zelf minder m'n mijn handen enzo en daarom is het nu ook wel een uitkomst (je hebt ze ook met afstandsbediening natuurlijk maar speciaal voor de konijnen hebben we toch een volautomatische gekozen).
Ik vind het wel echt heel decadent. Raar hoor, ik praat hier minder graag over dan het laatste koopje dat ik op de kop heb getikt, of het laatste dat ik zelf heb gemaakt. Dat vind ik echt leuk om te vertellen, voor dit schaam ik me bijna, zo decadent. Geloof dat ik een beetje omgekeerd ben van het gros van de mensheid.
Anderzijds is het wel super leuk en fijn, om dromen waar te maken, ik ben er ook wel een beetje trots op.

We hebben trouwens niet de loterij gewonnen ofzo met al die zonnepanelen en luxe luifels mochten jullie dat denken. We hebben de afgelopen jaren gespaard voor deze dingen door besparen en ik heb een erfenis gehad. Van de erfenis heb ik tot nu toe een setje oorbellen gekocht, meer kon ik niet over m'n hart verkrijgen, ik wilde dat het naar iets nuttigs ging, dat zouden mijn opa en oma ook hebben gewild. Mijn opa, dat was pas een echte zuunigert maar mijn oma kon er ook wat van. Toch zou ik willen, dat ze wat meer geleefd hadden en minder hadden achtergelaten voor ons. Hoe zij sommige dingen gedaan hebben is echt letterlijk voor mij "ter leering ende vermaek" (mijn opa was echt heel erg zuunig en eigenwijs, maar gelukkig heb ik geen van beide eigenschappen georven ;-))
Mijn vader heb ik al meerdere keren gezegd, dat hij maar moet zorgen dat het geld op is op het eind maar dat ie dan goed heeft geleefd. Op een of andere manier gaan ouders op een bepaalde leeftijd zuinig en moeilijk doen vanwege "de erfenis" en daarover praten, ik hoor het veel meer om me heen. Mensen, leef toch lekker! Het leven hier is niet de generale oefening, het is de show zelf!