Droombruiloft

Onze bruiloft is echt geweldig geweest, ik had me niets beters kunnen wensen. We zullen er nog lang van nagenieten. Het was mooi, romantisch maar ook leuk, gezellig en we hebben erg gelachen.

We hebben enorm veel geluk gehad met het weer, alleen de foto's met de familie op de trap zijn letterlijk in het water gevallen, echt perfect dus.
De ceremonie was mooi en fijn, de kleine receptie ging goed en leuk, bijna geen file naar de feestlocatie gehad en op de feestlocatie was alles wel zo goed.
We hebben veel complimenten ontvangen voor het feest, vooral ook over het buffet. Dat is wel heel fijn om te horen. Ik heb maar een kleine klacht gehad; dat de muziek te hard stond voor de oudere mensen. Dat had ik wel geregeld met de DJ's maar zo opgegaan in het feest dat ik er niet meer aan gedacht heb om te checken dat het ook zo werd uitgevoerd. Het was inderdaad lastig om elkaar te verstaan bij de tafels en het had best 2 tandjes minder gekund. Maar goed, als dat het enige is wat je als negatief commentaar ontvangt op je bruiloft, dan mag je echt in je handjes wrijven dus dat doe ik dan ook.
Mijn vader zei vandaag, dat hij heel erg trots op ons was en mijn schoonouders zijn ook dik tevreden en trots, dat is wel leuk en lekker om er nog extra bij te krijgen. De generatie van onze ouders is vaak spaarzaam met zulke dingen zeggen en delen.
Ook m'n zus was geweldig, ze heeft me heel goed geholpen. 's Morgens kreeg ik een familie erfstuk van mijn oma, dat ik (weer) zou lenen van haar. Ze had ook nog bijpassende oorbellen bij oma's armband en ketting gekocht en een klein boedha beeldje. Mijn oma heeft veel voor mij betekent omdat ik bij haar de liefde, warmte en aandacht vond die ik bij mijn moeder mistte. Ik heb van mijn oma geleerd hoe het wel kan zijn en dat nagestreefd en nu heb ik het nog beter en warmer thuis dan ik had durven hopen. Toen ik dus oma's parel armband en ketting zag, met die bijpassende oorbellen en hoorde dat ik het mocht houden van mijn zus, kon de visagiste dus m'n make-up bijna helemaal opnieuw doen. Zooo lief van mijn zus!

Er is niets echt mis gegaan, wel kleine dingetjes maar die waren zo opgelost met een beetje creativiteit. We kunnen er nu al om lachen.
Zo was de gom vlak voor vertrek zijn corsage kwijt, toch wel lastig. Heel de familie inclusief fotograaf heeft het huis en de auto omgekeerd, geen corsage.
Bij het geregistreerd partnerschap moest mijn man vlak voor de ceremonie nog als een schicht terug de parkeergarage in omdat de ringen in de auto lagen dus ach... ik was er wel op voorbereid dat er iets zou gaan gebeuren.
Ik was heel blij met m'n bruiloftsmap, daar zaten alle afspraken en telefoonnummers in dus de bloemist was zo gebeld en wilde gelukkig helpen. Even later stond er een bruid in auto met draaiende motor een beetje te grijnzen naar verbaasde voorbijgangers voor de deur bij een bloemist terwijl de gom ff een sprintje trok en toen was het weer opgelost.
Mijn schoonbroer en schoonzus hebben ook nog gezorgd voor een stukje theater. Schoonzus maakte een diepe eerste indruk op alle gasten door 5 minuten voor de ceremonie met gierende banden aan te komen rijden, helemaal overstuur en huilend. Mijn schoonbroer had even goed gas had gegeven zodat schoonzus niet meer kon volgen (de lomperik). Na een wilde rit van drie kwartier hadden mijn schoonzus en schoonouders het gemeentehuis pas gevonden, dankzij een onbekende mevrouw die voor hen is gaan rijden, waarvoor heel veel dank lieve mevrouw!
Toen mijn zus 's avonds naar huis ging en de huur van de plek die ik had gehuurd in haar handtas voor mijn spulletjes opzegde, bleek dat zij niet onze portemonne had... Die zat in de verzorgingstas van Sarah en die was al een paar uur samen met Sarah mee met de oppas. Oeps!
Gelukkig waren onze gasten gul geweest, door heel oneerbiedig wat enveloppen open te maken hadden we genoeg geld om het hotel en een taxi te betalen.

En dan nu het moment waar jullie op zaten te wachten, foto's van DE jurk. Ik heb even moeten nadenken of en hoe ik dat kon oplossen ivm privacy en lekker vrij kunnen beppen op het internet. Nou had ik wel een zwart balkje voor m'n ogen kunnen zetten maar dat heeft weinig nut aangezien mijn jurk toch herkend word door wie hem kent. Bovendien ben ik toch al onherkenbaar door al die make-up ;-)
Dus daar gaan we dan, dit ben ik nou, in mijn droomjurk:

Update 4-10-2011: Zo, poppetje gezien... kastje dicht..


Zo en dat ga ik nu echt uitloggen, ik ben nog niet helemaal klaar met inpakken voor de vakantie. Ahum, moet aan de kleding dus nog beginnen maar ik heb daar een perfect plan voor bedacht; tas open, kleren erin gooien en het strijkijzer er achteraan (het kreukt toch weer allemaal onderweg en ik weet niet goed wat het weer gaat doen en wat we dus wel en niet gaan dragen, ik strijk daar wel af en toe iets, ik mis elke inpak-inspiratie op dit moment).

Bruiloftsvoorbereidingen



Sarah's jurkje gister. Stof van stoffenzaak Albert Cuyp, fornituren ook, patroon bovenlijfje overgenomen van een shirtje van Sarah.



Decoratie e.d. zelf gemaakt. Links een tractatiezakje voor de kinderen, die krijgen een Lego ridder of dame, bellenblaas en muntjes voor de attracties bij de feestlocatie. De glazen vaas hebben we al jaren, onderin zit graan en wat pareltjes van een oude ketting van de Zeeman, de rozen zijn nep, van de Euroshop.  Onze bedankjes zijn kleine flesjes wijn van Lidl met een zelf gemaakt etiket erop geplakt. Als gastenboek hebben we kleine kaartjes gemaakt, die kaartjes kunnen we dan bij de foto's plakken. Alles is in stijl van de uitnodiging.
Aan 6 wijn- en 6 champagneglazen heb ik een strikje gebonden met een beetje hobbylijm erop zodat het blijft zitten. In de wijnglazen staan kaarsjes in graan, in de champagneglazen zit gekleurd water (kleurstof had ik nog), wat gipskkruid, een roze en een witte roos (omdat ze op waren bij Aldi maar bij de bloemist gekocht). Op elke tafel komt een wijnglas en een champagneglas te staan, de decoratie past bij mijn bruidsboeket en bij mijn jurk. Totaal heb ik aan decoratie 30 euro uitgegeven.

Klaar voor vertrek. Alles is net al naar de feestlocatie gebracht.




De bruidsmeisjes collectie.
Het middelste jurkje krijgt Sarah zoveel mogelijk aan (tot het echt vies is), het rechtse jurkje is een jurkje om in buiten te spelen in het zand en het linkse had ik al sinds december klaar hangen maar het innemen was een ramp, het zit niet echt mooi en het is ook niet echt geschikt voor dit weer. Het linkerjurkje krijgt na de bruiloft een ontmoeting met een tornmesje en gaat daarna op Marktplaats, van het rechtse jurkje haal ik de rok er weer af en dan is het weer een leuk shirtje. Het middelste jurkje heb ik dus helemaal zelf gemaakt en dat gaat nog een paar weken passen... ik heb de mouwtjes te smal gemaakt!

 

Dit shirtje heb ik in 10 minuten vermaakt tot een speeljurkje. In een half uur tijd was het iets mooier geworden maar ach, het is maar om even mee buiten te spelen. Shirtje is trouwens van Wibra (1,50 in de opruiming) en oogst altijd veel complimenten als Sarah het aan heeft.

Gewoon stof die ik toch over had ;-) tussen de stroken genaaid en een beetje hier en daar wat vastgezet met nog een roosje erop en klaar.
Dit zou je met elk (kinder)shirtje kunnen doen, strookje stof eronder en het is een jurkje.


Zo, dat was het denk ik voor even. Ik weet niet, of ik er nog aan toekom om foto's te plaatsen. Ik weet ook niet wanneer ik die krijg. Au revoir mes amis!

OT; damesdingetjes

Morgen (joepie-joepie-yes-yes!) mag mijn droomjurk mee naar huis (woeha-woeha!).
Tja, hmm... mijn jurk is niet helemaal een bespaar-verhaal (hoewel, een mooie jurk in een mooie zaak was veel duurder geweest) maar...de moraal van het verhaal is wel als je een beetje hier en daar spaart door te besparen, kun je wel weer dromen uit laten komen. Dus ik vind dat ik hier toch even mag kwanzen en kwijlen over m'n jurk.
Ik wordt echt een prinses- uit-1800-voor-een-dag (mijn jurk is naar de Regency stijl/ Franse tijd), compleet met tiara. Zo vaak heb ik zo'n jurk gezien in musea, in films en zo'n warm en verliefd gevoel in m'n buik gekregen.... Ooooh... als ik zo'n jurk toch eens 5 minuten aan mocht ergens. Nu mag ik zo'n jurk de hele dag aan en daarna nog zo vaak als ik wil (misschien toch maar naar het Jane Austen bal om maar weer een excuus te hebben). Ik vind het nog steeds jammer dat de stoffen niet periode-correct zijn maar eigenlijk geeft dat wel een knipoog naar het heden en dat is wel mooi voor een bruiloft.
Voor een ras-bespaarder (blijkbaar niet helemaal zuiver) ben ik wel redelijk uit de band gesprongen met m'n jurk dus maar hij is zo uniek en gaaf... ach, because I'm worth it (en ik deed even een hairflip hier).
Vorige week bleek alleen dat ik ook bijna letterlijk uit de band sprong. Mijn maten waren een beetje veranderd sinds ze voor het eerst waren opgenomen door de coupeuse, ooops.
Afgelopen week werd er dus keihard en genadeloos gelijnd, tot ik vandaag echt pijn in m'n buik kreeg ervan en weer bijna de grond van dichtbij ging bekijken in een plotseling opkomende opwelling. Toen ben ik toch maar weer iets (meer) gaan eten. Goed, crash-diëten houdt je dus maar een paar dagen vol.
Ik weet niet zeker of het genoeg is (ik meen bijna 2,5 kg eraf), daarom moet ik zo voor het slapen gaan nog even op zoek naar mijn penspletter. De penspletter is een stuk synthetische stof en wetenschap van knie tot onder BH waardoor je buik en billen volgens de TV "verdwijnen". Ik heb er ooit 2 besteld in een moment van wanhoop en ik kan je dus uit eigen ervaring melden dat het allemaal echt niet verdwijnt. Het hele boeltje wordt gewoon naar binnen gedrukt en dat voel je. Aan de buitenkant verdwijnt er wel wat, dat is waar. Je levenslust verdwijnt er alleen ook een beetje van, het is benauwd en omdat je zwemband tegen je darmen en longen aandrukt is je eet- en longcapaciteit enigszins ingeperkt. Niet geschikt om mee te gaan golfen dus.
Na een pitstop op het kleine kamertje moet je het ding weer op z'n plaats zien te krijgen. Ik kon gauw nog eens terug naar het kleine kamertje omdat het niet goed zat en toen nog een paar keer omdat het weer was afgezakt (later zag ik ze met een soort BH-bandjes eraan, goed plan). Had ik dat ding aangetrokken om leuk voor de dag te komen op een feestje, werd ik bijna niet gezien de halve avond, ik zat de hele tijd op de plee aan dat ding te sjorren.
Nou heb ik wel het geluk dat ik met die droomjurk toch al een plas-geitebreier nodig heb die met me mee naar het toilet gaat om mijn jurk toonbaar te houden. Ik had me dus zo bedacht dat ik mijn grote zus aan ga stellen als mijn "plas-geitebreier of honour" op de bruiloft, die heeft wel eens vaker m'n onderbroek omhoog gehesen.

Allerlei damesdingetje, getut en getrut is normaal niet echt mijn ding maar nu is het ineens wel leuk c.q. noodzakelijk. Die foto's van die dag, daar moet je toch een tijdje tegenaan kijken. Ik ben dus weer helemaal "in touch" met mijn meisjes-me en eigenlijk vind ik het toch wel ook leuk, voor even.
Op de badkamer staat nu een heel arsenaal aan labaratorisch uitgevogelde huidproducten in slagorde opgesteld. Ik scrub, was, veeg en smeer me twee keer dagelijks dat het niet mooi meer is... Echt dus...m'n huid wordt er alleen maar slechter van! Ik hoop maar dat het een kwestie is van "het moet eerst erger worden voor het beter wordt". Het spaart wel weer een bezoekje aan de schoonheidsspecialiste uit en ik heb er langer wat aan, al die huidproducten, als ze tenminste nog gaan werken. Vichy zegt "al resultaat na een week", ik ga ze er aan houden.
Ik ben ook heel voorzichtig weer lenzen en oog make-up aan het proberen. Alle normaal verkrijgbare mascara geeft een brandend gevoel bij mijn wimperrand, nu heb ik er eindelijk eentje gevonden die het niet heeft. Een nadeel... hebben ze dat spul niet waterproof... Lieve schatten dames en heren mascarabedenkers, hallo! Wat denken jullie nou, dat ik het droog ga houden op mijn eigen bruiloft??! Alvast bedankt voor de panda-look!

Alle vacht en verdere beharing moet er dus ook aan geloven, normaal ook al niet echt m'n hobby. Ik vind  voor, tijdens en na het ontharen gewoon niet prettig allemaal. Je staat of zit daar maar een beetje in een vouwhang om je benen te doen om nog maar te zwijgen van het acrobatisch talent dat je aan de dag moet leggen voor de bikinilijn (maar dat kan ook allemaal zijn omdat ik lijdt aan een zichtsblokkade - ook wel ontzettend dikke buik genoemd). Heb je het zaakje dan eindelijk op orde dan volgt bij mij bijna altijd roodheid, ontzettende jeuk en een ingegroeide haar hier en daar (en ja, vooral DAAR). Ik zie er dus niet zo de lol van in. Ik verstop mijn vachtje dus bijzonder graag onder een broek.
Het schijnt dat Gilette ooit bedacht dat ze wel eens konden proberen om vrouwen ook zo gek te krijgen om hun benen te gaan scheren, zodat hun afzetmarkt vergroot werd. Gilette liet reclameplaten maken waarop modellen en filmsterren gladde benen hadden en ineens was het "in", hygiënisch en vrouwelijk om je benen te ontharen. Alle rages gaan voorbij maar wat denk je... ja hoor, wij blijven met deze zitten.
In Brazilië is de rage wel voorbij gegaan, daar is het schoonheidsideaal gebleekte beenharen op een gebruinde huid. Nou kan ik de Braziliaanse dames alleen maar daarom benijden. Ik bedoel, ik weet niet of je wel eens gezien heb in wat voor bikini's de dames daar verwacht worden op het strand? Ai, dat schept vele dieet verplichtingen.
Ergens in de jaren negentig was er in Hollywood een zeer kortstondig protest tegen al die scheerverplichtingen voor vrouwen, die niet voor mannen golden en oh zo on-geëmancipeerd waren. Op de rode lopers zag je ineens plukkies haar onder de oksels uitpiepen. Ik geloof dat het een paar weken heeft geduurd, toen zijn de dames bezweken onder de druk van de maatschappelijke mening.
Net als wij allemaal.

Er zijn vrouwen die zich niet wensen op te houden of te communiceren met vrouwen die geen make-up dragen. Dat kan niet, dat is "niet verzorgd".
Ik had helaas zo'n übertrut een tijdje in mijn omgeving en kreeg geregeld de wind van voren. En dat terwijl ik nog wel een oogdoktersbriefje had dat ik even geen make-up mocht dragen, of lenzen.
Geen make-up dragen heeft helemaal niets te maken met "niet fris verzorgd zijn" of zelfs "vast vies zijn", zonder make-up zitten er zowieso minder bacteriën op je gezicht dussss....
De oude Egyptenaren maakten hun make-up altijd vers aan voor het aanbrengen. Hoogstens deden de lagere kringen een paar dagen met de kohl. Tegenwoordig wordt het voor ons gemengd in een fabriek en kopen we het in een winkel, er zitten wel conserveringsmiddelen in maar er komen wel bacteriën inwonen door opening en gebruik.
Alles hierboven neemt uiteraard niet weg dat make-up leuk kan zijn, leuk kan staan en leuke dingen aan jezelf kan accentueren en dat je je daardoor nou ja, leuker voelt. Wat betreft bacteriën en hygiëne, ach, deurklinken zijn ook "vies". Helemaal prima, gewoon doen dan, als het goed is voor je innerlijke zelf is dat wel goed voor jezelf zorgen (voor jezelf, niet voor een ander).
Ik zou alleen wel eens willen dat vrouwen de wens van andere vrouwen om (sommige dagen) als zichzelf door het leven te willen en durven te gaan te respecteren.

Hoewel ik dus geregeld heel stoer en geëmancipeerd ongeplukt en onopgeschilderd de straat op ga heb ik natuurlijk ook mijn onzekerheden en complexen, zoals iedere vrouw.
Zo zever ik wel over trouwfoto's maar heeft de hele opleving aandacht voor damesdingetjes ook natuurlijk gewoon te maken met het feit dat ik het super ongemakkelijk en eng vindt en mijn buik nu al de Python doet. Scary shit, dat manlief en ik de hele dag in het middelpunt van de belangstelling staan en dat iedereen naar ons gaat kijken om in vele vrouwelijke gevallen de bevindingen daarna "en petit comitee" even na te bespreken/ jureren.
Maar ja, weet je wat het eigenlijk van de andere kant is... Tuurlijk gaan en mogen ze het over die jurk of over m'n make-up hebben, dat gebeurt gewoon op een trouwerij maar ik hoop dat we alleen mensen hebben uitgenodigd die mij ook los van die jurk en die verf zien en weten, wat ze zien. Mij.

Auto-ongeëmancipeerd

Mijn meneer Onderdrukpresteerikhetbest had al maandenlang een scheur in de voorruit van zijn auto (of liever gezegd had nog een stukje voorruit naast een scheur) maar zo'n afspraak maken en al dat "gedoe" dat was er nog niet van gekomen.
Aangezien onze eigen auto onze trouwauto wordt en we daarna op vakantie gaan, toch wel tikke handig om de ruit te laten vervangen, staat net iets leuker. Nou ja, vragen, vragen, niets hielp dus ik ging de afspraak maar plannen en confisceerde zijn auto gewoon vandaag.

Nou heb ik me dus he-le-maal nooit ook maar iets geïnteresseerd voor auto's, automerken, autorijden, de beste routes, de kortste routes, en dus straatnamen onthouden, etc., etc Ik kijk mee naar Top Gear voor de grappen en grollen, als het over auto's gaat, schakelt mijn harde schijf volautomatisch uit er wordt er niets meer opgenomen.
Een oud-collega maakte me uit voor dom en niet algemeen ontwikkeld omdat ik van veel auto's die ik onderweg zag geen merken wist te noemen. "Hoe kun je dan iemand vertellen welke auto je bedoeld?". Nou ja, dacht ik, dat jij niet zo slim bent om gewoon te zeggen "die blauwe daar links" en je hersenen verder te vullen met dingen die er wel echt toe doen.

Ik heb er verder nooit last van gehad, tot vandaag. Vandaag stond ik door mijn desinteresse als 300% doos mooi voor schut.
Het begon al goed; het adres. Vaaglijk op een kaart gekeken, gemeend te weten waar het is, ja hoor, verkeerd gereden, bijna een kwartier te laat.
Even later ziet de autoglazenier een vrouw een auto drie keer binnenste buiten keren (op zoek naar een groene kaart onderwijl bellend (manlief belde later terug "Ja, m'n groene kaart ligt inderdaad niet in mijn auto zoals ik gezegd had, die ligt hier op m'n bureau", grrrr)). Weer even later komt er een buggy, kind, kinderstoel en verschillende tassen uit dezelfde auto.
De autoglazenier denkt grappig te wezen en bedeeld mij met een Mini als leenauto.
Wederom plezier voor de glazenier, vrouw moet buggy met kind en tassen en kinderstoeltje naar de leenauto zien te slepen (niemand zo galant om ff mee te lopen natuurlijk) en vervolgens alles er nog in zien te krijgen.
Wanneer kinderstoel en het kindje dan in de Mini zijn geïnstalleerd wederom plezier binnen, die buggy moet nog in die Mini. In de laadbak van een Mini blijk je net een bierflesje dwars te kunnen leggen, als je het schuin doet, en de Mini is zo mini dat een opgevouwen buggy nog breder is en dus niet past. Die moet dus schuin op de achterbank. Nou ja, achterbank, een gestoffeerd gebeuren waar je wel dat kratje bier net wel op kwijt kunt. Goed, de autostoel moet dus naar voren geklapt worden. Op de gebruikelijke plek wordt er wat getrokken en geduwd en de stoel komt alleen maar omhoog. Weer even later, jawel, het goede hendeltje gevonden. Het veredelde botsautomuntje aan de sleutelhanger kan in het dashboard gestoken worden en meteen begint de radio te loeien, slechts 2 minuten later is het volumeknopje eindelijk gevonden, zat verstopt onder het gleufje voor een CD, helemaal alleen en eenzaam zo zonder al die andere knopjes voor de geluidsinstallatie, die toch echt allemaal een heel stuk hoger zitten.
Klaar om te gaan, alleen nog even de spiegels goed zetten. Het meest logische knopje daarvoor, werkt niet. Weer vijf minuten later is het eindelijk gelukt (welke debiel zet de raambediening in hemelsnaam midden in de auto?). Eindelijk op weg, met het schaamrood op de kaken.
Omdat je in een Mini ook miniraampjes hebt, is het zicht 1 meter dus we rijden maar heeeel voorzichtig. Ik moet er niet aan denken om er een ongeluk mee te krijgen, ik zit nu al bijna klem in die auto. Ik ben blij dat ik maar een klein stukje moet, je zit toch gewoon met je kont op de uitlaat in dat ding, dat moet toch warm worden na een tijdje.

Manlief belt en vraagt: "ooooh, is het de Mini van BMW???!!! Dat is gaaf joh, die kan keihard, moet je ff mee over de snelweg gaan en flink het gas indrukken. Is het die?". Mijn deskundig antwoord "uuuuh...het is er zo een met zo'n rare sleutel, ik moet een rond ding in het dashboard steken en op een startknop drukken". "Oh".
Ondertussen ga ik wat inkopen doen in het winkelcentrum, precies op het moment dat ik het beu ben, wordt er gebeld, de auto is klaar.
Even later gaat de telefoon bij de autoglazenier "hoe zet ik jullie Mini in z'n achteruit"? Het devies blijkt een beetje schudden en roeren en zo kunnen we dan toch de parkeergarage verlaten. Hoewel, inmiddels klinkt er een Star Trek-achtig geluidje in de auto, ik doe weer iets niet goed blijkbaar. Maar even parkeren, oh shit, wat doe ik nu, nou moet ik straks weer die versnellingsbak in z'n achteruit zien te krijgen...
De achterklep blijkt niet goed gesloten te zijn...fijn te weten, stel je voor dat dat pijpje bier dat je nog wel achterin hebt weten te proppen op de tocht zou liggen.
Enigzins verhit kom ik aan bij de autoglazenier, de auto bijtanken heb ik stiekem niet gedaan. Ik ben daar gek zeg, ik zal daar een beetje bij het tankstation nog eens voor schut gaan staan, voor IK de tankdop eens open heb van die ingewikkelde auto...!
Ik pleur dat rotding vooruit in het vak bij de autoglazenier en scheur even later met gierende banden weg met onze vertrouwde, normale auto.

Wat een on-emancipatie allemaal deze maand, ik lever m'n meisjesnaam in en neem de naam van m'n man aan en ik ben volkomen hulpeloos en dom als het over auto's gaat. ...ach... volgende maand beter... ;-)

weekend

Vrijdag
Weekboodschappen bij Lidl. Ik keek mijn bonnetje eens na, wat was nou "een beetje luxe" en echte "luxe"?De afgelopen week ben ik (o.a. door te lezen op een forum hoe krap anderen financieel zitten) me nog meer gaan realiseren hoe ongelooflijk goed wij het nu hebben en dat ik nu in staat ben anderen te helpen en dat ook echt wil gaan doen. Ik wil al heel lang juist mensen in Nederland graag helpen. Je kunt wel geld naar het buitenland sturen maar helaas komt armoede en honger ook in je eigen omgeving voor....
Zaterdag
Weer een ombinatie-ritje gepland: wat ophalen, op de koffie bij schoonouders, (trouw)schoenen kopen voor manlief terwijl oma oppaste en daar even naar Action met m'n verlanglijstje (hebben we hier niet, heel stuk rijden).
Mijn schoonmoeder was aangenaam verrast dat ik eens een keer groenten uit eigen tuin voor haar had en ook zelfgemaakte jam. Eerder kregen we zo hier en daar groenten en soms jam van mijn schoonouders maar helaas is het tuinwerk nu te zwaar voor ze, ze vinden het echt heel leuk dat wij dit nu ook doen en ze was er echt blij mee.
Mijn schoonvader komt uit de schoenindustrie en wist nog een goed adresje van een schoenwinkel aan huis ergens. We hadden het visitekaartje al jaren maar nooit geweest, we gaan nu zeker vaker als we iets nodig hebben. De verkoper zag meteen met een blik dat mijn man de verkeerde maat droeg, blijkt die jongen toch al jaaaren in schoenen 3 maten te groot te lopen!!! Sja, ik heb wel eens wat gemeend en gezegd maar ja, je neemt toch aan dat zo'n jongen z'n eigen schoenmaat wel weet... Het zal wel wennen zijn voor ons allemaal, als manlief verlost is van z'n Lucky Luc-loopje (wijdbeens, voeten naar buiten, stoer sloffend, ja, hoe moet je anders je Pipo-schoenen aan zien te houden?) op z'n nieuwe schoenen. Sarah had vanmorgen wel een goede bestemming gevonden voor al die extra ruimte:

Zoals je ziet, kopen wij pas iets nieuws als het oude echt versleten is... ahum.

Zondag
We hebben verschillende boekjes (tweedehands) maar via internet is het ook ideaal zoeken naar een leuke, gratis wandelroutes (gewoon gegoogled).  Wat hebben we weer een mooie plek en mooie wandeling aan onze favorieten kunnen toevoegen, wauw! (Landgoed den Treek-Henschoten). En wat hebben we toch een stortbui op ons kop gekregen, wauw! (nog wel op buienradar gekeken en bewust iets meer naar het oosten gegaan maar bui was ongeoorloofd afgebogen??).

's Avonds deden we wat administratie; saldi tellen. Eens per maand, rond de 10e, vul ik alle saldi in op een Excel sheet dat we al jaren hebben (soms maar eens per twee of drie maanden). Ik tel alles bij elkaar op en dan reken ik uit hoeveel we erop vooruit, of achteruit zijn gegaan. Vervolgens ga ik kijken of het verschil wel klopt met wat we extra hebben uitgegeven of extra hebben ontvangen (belastingteruggave bijvoorbeeld), kijken of we wel echt ons netjes hebben gedragen ;-). Ik begon er een naar gevoel over te krijgen, omdat de gezamelijke rekening leeg was maar het bleek dat we ons toch heel netjes hadden gedragen. We hebben gewoon veel kosten gemaakt de laatste tijd. Deze maand was ik dus wel erg blij dat ik het zo bijhoudt, ik begon al een beetje benauwd te worden en te doen.

We hebben ook een Excel-sheet met bestedingsplannen, daar staat bijvoorbeeld een begroot bedrag op voor de bruiloft, een reservering voor de vervanging bepaalde zaken en reservering voor een dakraam dat we nog steeds willen zetten. Onder de streep is dan een bedrag over en daar zouden we dan iets van kunnen doen zonder voor de rest klem te komen zitten en/of geld te moeten lenen van de bank, mocht alles tegelijk komen.
Als we dus iets aan "luxe" zouden willen, moet het er wel zijn, onder die streep, anders moet het wachten.

Vandaag
Meteen als eerste werk naar de Lidl, ik wachtte al maandenlang op een aanbieding voor precies-zo'n-rugzak-als-ik-wilde en jawel hoor, hij kwam. Net op tijd, de rugzak die we veel gebruiken op vakantie, wandeltochten en voor sport gaat nu echt af en toe niet meer open of dicht, er zit in gat in de bodem en ik ben al wat spullen verloren. Wie wacht, die heeft wat...voor 15 piek.

Saai hè, bijna hetzelfde nieuw kopen ;-)? Op de achtergrond nog Sarah's "ballenbakbox". Ik had een doos vol met ballen gekregen, bij die verhuizing laatst, het tentje was al weggegooid, de box werkt ook prima, dikke pret.

Ik denk eraan om zo toch maar de droger te gaan gebruiken, anders red ik het niet met de (kook)was met dit natte weer. Moet ik er alleen wel bij gaan zitten met een paar oordoppen en een rookmelder voor de zekerheid (had ik al gezegd dat wij pas iets nieuws kopen als het oude echt, echt versleten is? ;-) )
Dillema, koop ik toch een droger? Het is zo milieu-onvriendelijk maar soms ook zooo handig....

Waar heeft mijn lieve kleine meisje nou toch weer geleerd dat het leuk is om lekker stout gekke bekken te trekken als er foto's van je gemaakt worden?? Ze zat echt bewust te poseren vanmorgen.

Onze nieuwe tuin

Zoals beloofd nog wat foto's van onze "nieuwe" tuin



"Nieuwe" bestrating voortuin. Stenen gratis opgehaald via MP, laten leggen voor 8 euro p/m2 via MP. Perenboompjes van Lidl, Lavendel aanbieding bouwmarkt. Ik wacht op een aanbieding van witte hortensia's voor ertussen.

 

Stenen gekregen van kennis, over van eigen tuinrenovatie, kuip ooit gekocht kringloop, emmer kerstpakket, vuilnisbakken voordelig gekocht bij dumpzaak en vroeger gebruikt op balkon voor vuilnis.
We gaan veel courgette (zelf gezaaid) eten de komende tijd, er is nog een plant. Binnenkort ook een paar aardbeien, dan gaan de aardbeiplanten uit de bak en kunnen  de munt-stekken er verder in groeien.
Stevige parasolvoet IKEA (de vorige - plastic heeft maar een jaar overleefd).
Hekken waren een investering in (kinder)veiligheid, super netjes geplaatst door manlief (met een lek waadpak in het water).
Uit de singel kunnen we gratis water vissen voor de tuin. Nu de hekjes staan moeten we even een touw aan een emmer maken ofzo. We gingen altijd heel spannend op ons hurken naast het water zitten en dan doopten we de gieter gewoon onder.



Natuursteen voor meer dan helft gekregen van kennis, over, kantbandjes voordelig in de buurt gekocht (even prijzen vergeleken).
Konijnenkooi was niet bepaald goedkoop en nu al half gesloopt (grrrrrrr), de kunststof geit was een fout verjaardagscadeau, mag ik niet weg doen, vinden manlief en Sarah leuk (geit wordt geaaid en geknuffeld (door Sarah dus! ;-), laatst dus maar een keertje afgewassen en weer terug gezet in de tuin).

Nog genoeg te doen... de stoeptegels in vele soorten waren het oude terras, zelf geprobeerd te leggen door manlief, wordt nu een muurtje tussen het terras aan het water en de toekomstige grasmat. Geit is lui zoals je ziet.

Het lijkt erop dat we dit jaar voor het eerst eetbare appels krijgen! We proberen onze tuin zoveel mogelijk te beplanten met planten waar we ook eten van krijgen, twee vliegen in een klap.

Eergister boerenkool gezaaid, de volgende ochtend was er al wat te zien, vanmorgen nog meer.



Het allermooiste in de tuin.
Ze heeft zo'n plezier gehad met dat bakje water, eerst spetteren, toen ging het bakje om en toen lekker spetteren op het blad van de kinderstoel (kringloop, riempje zelf bij gemaakt). Daarna mocht ze met nog meer water spelen; in het kinderbadje op het terras om weer schoon te worden. Lekker buiten in een handdoek gewikkeld en een beetje droog geknuffeld en toen lekker schoon en droog naar binnen.





To do lijstje

Gister:
- afspraak huisarts maken zodat ik niet met quasimodo-ogen op m'n trouwfoto's kom te staan: X
(ik heb mijn hele studententijd een prachtige pasfoto op m'n studentenpas en ik meen ook op m'n OV-jaarkaart gehad waarop ik stond met één rood oog en één spleetje tussen een dikke ronde aardbei aan de andere kant waardoor ik er niet bepaald flateus op stond. Toch nog maar even laten kijken en nog een oogzalfje ofzo, m'n ogen zijn nog niet goed bijgekomen van de ontstekingen)
- Doorgeven aan de belastingdienst dat ik niet meer werk ivm tegemoetkoming kosten kinderopvang: -
(Dat hoefde niet, het gaat erom of je een deel van het jaar werkt. Alleen....ik kwam er wel achter dat ik per ongeluk m'n netto uurloon heb ingevuld ipv bruto, shùùùt!! Dat wordt flink terugbetalen. "Gelukkig" daalt mijn inkomen aanzienlijk m.i.v. volgende maand, dan bel ik wel even hoe ik dit moet oplossen.)
- contact met het UWV warm houden (ofwel; het liep weer eens mis): X
- grofvuil aanmelden zodat de voortuin ontFloddert kan worden: X
- notaris voor de laatste keer mailen (over een paar weken komt die erfenis echt eindelijk, na 6 jaar): X
(Nog geen idee wat ik met dat geld ga doen, ik denk goed wegzetten op een spaarrekening (deels voor Sarah)).
- een hotelkamer boeken voor mijn stiefmoeder, vlakbij de feestlocatie: X
(zodat ze kan rusten overdag en eventueel daar overnachten met mijn vader, als zij de kamer niet nemen, nemen wij 'em wel 's nachts! Lang leve het internet en de hotelzoeksites)
- bruidsboeket bestellen: X
(sjeesusss, het is dat ik er geen vertrouwen in heb dat ik het zelf tot een goed eind breng, anders had ik het niet gedaan en zelf wat gemaakt; 85 euro voor een simpel klein biedemeiertje! Helemaal van de pot gerukt! Ik heb nog overwogen om het af te zeggen en m'n geld terug te halen maar dat vond manlief een beetje te).

- Suikervrije pruimen - beetje appel - paar bessen - jam gemaakt: X (gemaakt met agar-agar (vegatarisch geleermiddel) en appeldiksap, er staan verschillende recepten op internet en er zaten recepten bij de pakjes agar-agar)



Jam voor de buren, voor als ze terug zijn van vakantie.

- Pruimen geraapt en geplukt en bewaard voor de buren: X
(zonde om op de grond te laten rotten tijdens hun vakantie, er is nog genoeg aan de boom maar de buuf had ook wilde plannen voor jam, sap en taart dus ik probeer zoveel mogelijk te redden)

- Taartensites bekijken en de leukste, betaalbaarste en kunstigste mevrouw vragen onze bruidstaart te maken: X

- eten gekookt: X

- vuur uitgezet: ..... (oeps, dat werd een (v)uurtje extra)

- bakpan vergalt: X

Vandaag:

- Pruimenjam voorleggen aan testpubliek ter goedkeuring: X (goedgekeurd, die boterhammen waren echt in no time weg)

- Mount Washmore 1 & 2 overwinnen (1: vouw/strijkwas, 2: vuile was): .... errrr... moet nog...de dag is nog lang?

- Tiara trouble oplossen (uit 67 tiara's eentje kiezen en meteen handschoenen bestellen; voor m'n bruiloftsuitfit): .... (ik verzamel nog moed, ik heb al een uur zitten kijken, moet zo ook even bellen naar die webshop hoe hoog sommige modellen zijn, ik wil een niet te hoge tiara maar ik wil er wel een. Ik heb altijd zo'n Engelse kostuumdrama-jurk heeel even willen dragen en me heeeel even zo'n luxe kasteel- en landhuisjonkvrouw willen voelen. Nu ik mijn eigen historische jurk krijg, op m'n eigen bruiloft en het de hele dag mag dragen, ga ik ook even los en maak ik het af met handschoenen en een tiara, klaar om naar het bal te gaan... Mijn man heeft ook een mooi pak en wordt echt mijn MrDarcy....zucht...)

- verschillende kaartjes kopen en versturen (weer een meisje geboren in de familie, 2 verhuizingen): ... (daarvoor moet ik even naar Wibra (vaak leuke en goedkope kaartjes) maar ik moet toch nog ruilen bij Zeeman dus dat komt goed uit)

- Vermoeide peuter-die-toch-echt-straks-even-mee-moet-naar-de-huisarts proberen te laten slapen in de wandelwagen zodat ze onderweg hopelijk nog even slaapt: X (yesssss! Ik had er een hard hoofd in dat dat ging lukken maar ze ligt heerlijk te slapen in de hal, ik tippel er straks op m'n tenen even achterdoor zodat ik boven m'n haar kan harken en beginnen aan Mount Washmore 2)

- Dutje: .... (straks, pfff.... moe... gek hè? ;-) )

FIJNE DAG ALLEMAAL!