Droombruiloft

Onze bruiloft is echt geweldig geweest, ik had me niets beters kunnen wensen. We zullen er nog lang van nagenieten. Het was mooi, romantisch maar ook leuk, gezellig en we hebben erg gelachen.

We hebben enorm veel geluk gehad met het weer, alleen de foto's met de familie op de trap zijn letterlijk in het water gevallen, echt perfect dus.
De ceremonie was mooi en fijn, de kleine receptie ging goed en leuk, bijna geen file naar de feestlocatie gehad en op de feestlocatie was alles wel zo goed.
We hebben veel complimenten ontvangen voor het feest, vooral ook over het buffet. Dat is wel heel fijn om te horen. Ik heb maar een kleine klacht gehad; dat de muziek te hard stond voor de oudere mensen. Dat had ik wel geregeld met de DJ's maar zo opgegaan in het feest dat ik er niet meer aan gedacht heb om te checken dat het ook zo werd uitgevoerd. Het was inderdaad lastig om elkaar te verstaan bij de tafels en het had best 2 tandjes minder gekund. Maar goed, als dat het enige is wat je als negatief commentaar ontvangt op je bruiloft, dan mag je echt in je handjes wrijven dus dat doe ik dan ook.
Mijn vader zei vandaag, dat hij heel erg trots op ons was en mijn schoonouders zijn ook dik tevreden en trots, dat is wel leuk en lekker om er nog extra bij te krijgen. De generatie van onze ouders is vaak spaarzaam met zulke dingen zeggen en delen.
Ook m'n zus was geweldig, ze heeft me heel goed geholpen. 's Morgens kreeg ik een familie erfstuk van mijn oma, dat ik (weer) zou lenen van haar. Ze had ook nog bijpassende oorbellen bij oma's armband en ketting gekocht en een klein boedha beeldje. Mijn oma heeft veel voor mij betekent omdat ik bij haar de liefde, warmte en aandacht vond die ik bij mijn moeder mistte. Ik heb van mijn oma geleerd hoe het wel kan zijn en dat nagestreefd en nu heb ik het nog beter en warmer thuis dan ik had durven hopen. Toen ik dus oma's parel armband en ketting zag, met die bijpassende oorbellen en hoorde dat ik het mocht houden van mijn zus, kon de visagiste dus m'n make-up bijna helemaal opnieuw doen. Zooo lief van mijn zus!

Er is niets echt mis gegaan, wel kleine dingetjes maar die waren zo opgelost met een beetje creativiteit. We kunnen er nu al om lachen.
Zo was de gom vlak voor vertrek zijn corsage kwijt, toch wel lastig. Heel de familie inclusief fotograaf heeft het huis en de auto omgekeerd, geen corsage.
Bij het geregistreerd partnerschap moest mijn man vlak voor de ceremonie nog als een schicht terug de parkeergarage in omdat de ringen in de auto lagen dus ach... ik was er wel op voorbereid dat er iets zou gaan gebeuren.
Ik was heel blij met m'n bruiloftsmap, daar zaten alle afspraken en telefoonnummers in dus de bloemist was zo gebeld en wilde gelukkig helpen. Even later stond er een bruid in auto met draaiende motor een beetje te grijnzen naar verbaasde voorbijgangers voor de deur bij een bloemist terwijl de gom ff een sprintje trok en toen was het weer opgelost.
Mijn schoonbroer en schoonzus hebben ook nog gezorgd voor een stukje theater. Schoonzus maakte een diepe eerste indruk op alle gasten door 5 minuten voor de ceremonie met gierende banden aan te komen rijden, helemaal overstuur en huilend. Mijn schoonbroer had even goed gas had gegeven zodat schoonzus niet meer kon volgen (de lomperik). Na een wilde rit van drie kwartier hadden mijn schoonzus en schoonouders het gemeentehuis pas gevonden, dankzij een onbekende mevrouw die voor hen is gaan rijden, waarvoor heel veel dank lieve mevrouw!
Toen mijn zus 's avonds naar huis ging en de huur van de plek die ik had gehuurd in haar handtas voor mijn spulletjes opzegde, bleek dat zij niet onze portemonne had... Die zat in de verzorgingstas van Sarah en die was al een paar uur samen met Sarah mee met de oppas. Oeps!
Gelukkig waren onze gasten gul geweest, door heel oneerbiedig wat enveloppen open te maken hadden we genoeg geld om het hotel en een taxi te betalen.

En dan nu het moment waar jullie op zaten te wachten, foto's van DE jurk. Ik heb even moeten nadenken of en hoe ik dat kon oplossen ivm privacy en lekker vrij kunnen beppen op het internet. Nou had ik wel een zwart balkje voor m'n ogen kunnen zetten maar dat heeft weinig nut aangezien mijn jurk toch herkend word door wie hem kent. Bovendien ben ik toch al onherkenbaar door al die make-up ;-)
Dus daar gaan we dan, dit ben ik nou, in mijn droomjurk:

Update 4-10-2011: Zo, poppetje gezien... kastje dicht..


Zo en dat ga ik nu echt uitloggen, ik ben nog niet helemaal klaar met inpakken voor de vakantie. Ahum, moet aan de kleding dus nog beginnen maar ik heb daar een perfect plan voor bedacht; tas open, kleren erin gooien en het strijkijzer er achteraan (het kreukt toch weer allemaal onderweg en ik weet niet goed wat het weer gaat doen en wat we dus wel en niet gaan dragen, ik strijk daar wel af en toe iets, ik mis elke inpak-inspiratie op dit moment).