Home sweet home

Eindelijk zijn we weer met het hele gezin lekker thuis. Kan ook eindelijk al die kraamvisite eens komen om ons wondertje te bewonderen, gezellig.

Het was wel even wennen weer voor ons allemaal maar nu lijkt al het ziekenhuis-gedoe alweer een beetje of het lang geleden is. Blij dat alles achter de rug is, nou ja, nog niet helemaal, maar goed.

Er is enigzins huishoudelijk achterstallig onderhoud maar het is te doen en onder de kamerplanten zijn er wat gevallenen maar die kopen we wel nieuwe.

Ik kreeg gister nog een brief van de advocaat met een afschrift van de beslissing op mijn beroep tegen m'n ontslag; verloren. Je hoort mensen wel eens zeggen "als ze van je af willen, dan bedenken ze altijd wel iets", nou, dat is dus zo blijkt. Ik zou niet met mezelf kunnen leven als ik zulke onzin en leugens over iemand uit zou moeten kramen om mijn functie goed te vervullen of de indruk te wekken dat ik dat doe. Maar ja, zoals mijn man wel eens zegt "tja, aan het eind van het jaar voert iedere werknemer het eindejaarsgesprek niet met jou maar met de baas". Ieder gaat toch voor z'n eigen hagje natuurlijk.
Maar goed dat we al maandenlang rekening hebben gehouden met de terugval in mijn inkomen en wat extra zuinig zijn geweest en hebben gespaard. Ik kan niet zegen dat het anders niet gebeurd was maar dat ik tijdens mijn zwangerschap in onzekerheid heb gezeten over mijn en onze (financiele) toekomst en geconfronteerd werd met allerlei raar gedoe heeft de ziekte tijdens en na mijn zwangerschap zeker niet voorkomen.
Maar ja, wat doe je ertegen? Helemaal niks dus blijkbaar. Tja, afsluiten maar en richten op de toekomst, lekker genieten van ons meisje, da's alles wat we kunnen doen.

De komende tijd gaan we dus maar goed op onze beurs letten.

Ik heb heel veel babykleertjes gekregen van een vriendin maar die heeft twee jongens gehad dus er zit niet zo heel veel roze tussen en sommige dingen zijn wel erg jongensachtig. Nou heeft een kennis van de fysio-fitness een jongetje gekregen na een meisje dus ik bedacht me dat zij misschien het omgekeerde probleem had. Ik heb haar gevraagd of ze interesse had in een babykledingruil (mijn jongenskleertjes tegen haar meisjeskleertjes) maar ze gaf aan dat ze van andere mensen kleertjes had gekregen die wat ouder waren en die vond ze niet leuk dus ze had geen interesse. Gelukkig zei ze het gewoon eerlijk, daar ben ik juist blij mee maar het had een voordelige oplossing voor ons beiden kunnen zijn. Wibra en Zeeman hadden kleding opruiming toevallig en er zat hier en daar leuke roze babykleding bij voor echt bijna niks (1 tot 4 euro (4 euro was een complete outfit waar ik tijdens mijn zwangerschap al op zat te kijken en twijffelde of ik het zou kopen). 2 broekjes en 2 truitjes in maat 62 erbij gekocht en dat combineer ik dan wel weer met de jongenskleertjes. Verder zijn er nog wat dingen in maat 56 die volgens mij wel erg groot vallen en nog een paar meisjes dingen gekregen dus volgens mij moet 't wel weer lukken als ze maat 62 krijgt.

Groetjes,

Moneypenny