Waar zijn wij nou helemaal mee bezig?

Uit mijn afgelopen week:

Dit weekend was er een rommelmarkt in mijn woonplaats. Alles wat niet verkocht werd, werd op een grote stapel gegooid. Tot de vuilniscontainer kwam, scharrelden er aasgieren rond in de stapel die geen zin hadden gehad om iets te kopen. Verder liepen er kleine aasgiertjes in waarvan de oogjes groter waren dan de handjes en hun werkelijke behoefte aan speelgoed. Voor de lol werden ook nog prima spullen vertrapt, geschopt, gescheurd tot er geen “lol” meer aan was.
Waarom worden spullen die mensen hier niet meer willen niet even naar de kringloopwinkel gebracht (is niet onoverkomelijk ver) of worden ze een ander doorgegeven? Kunnen we onze kinderen niet beter bijbrengen wat de waarde is van spullen?
Ik heb er nog een beetje uit kunnen redden voor de kringloopwinkel.

Gister heb ik het bij de inbreng van de kringloopwinkel neergezet maar sommige dingen moesten alsnog weg, knuffels waar ook maar een klein vuiltje aan zit, worden niet verkocht. Hetzelfde met puzzels, kleine beschadiging aan de deksel en we komen er niet meer vanaf.

Misschien hebben we met z’n allen gewoon te veel en zorgen we daarom niet goed voor alle spullen die we hebben.
Daarnaast wordt er ook gewoon een hoop rommel geproduceerd, ontworpen om niet lang mee te gaan, dan kopen we weer wat nieuws en blijft het geld rollen. Waar zijn we toch mee bezig?

De laatste week zie en hoor ik ook steeds maar het woord "anti-biotica" in combinatie met vleesdieren. Varkens, kippen, koeien, het krijgt allemaal anti-biotica, preventief, zodat ze lekker "gezond" snel groeien en wij goedkoop vlees kunnen kopen. Wij krijgen daardoor ook kleine beetjes van die anti-biotica binnen en maken onszelf zo op den duur ongeneeslijk ziek (resistentie van bacterieën).

Alle diersoorten doen alles (instinctief) juist aan de instandhouding van hun eigen soort. Ze weten bijvoorbeeld dat ze wel wat eetbaars moeten laten staan of lopen (zodat het zich kan blijven voortplanten) omdat er anders straks helemaal niets meer te eten is. Ze zorgen eigenlijk best goed voor zichzelf, ze verdedigen zich voor onheil, ze denken toekomstgericht, ze zorgen voor elkaar, etc. Misschien hebben dieren een hoger zelfbeeld dan wij mensen? Wij doen nl. precies het tegenover gestelde van alles, hebben wij zo'n laag zelfbeeld dat we onszelf, onze soort weinig waard vinden?

Even nog wat dichter bij huis
Dit is mijn aanrecht op dit moment, ik heb bij de kringloopwinkel de ladekastjes gevonden waar ik naar op zoek was voor mijn bedrijf, alles staat nu te drogen na een flinke poetsbeurt.
Hoe vaak ik op kantoor mee heb gemaakt dat kantoorartikelen weg werden gegooid en nieuwe besteld omdat collega’s hun neus optrokken voor “oude” of “vieze” spullen (waar stickertjes op zaten met de verkeerde tekst, die kun je er ook gewoon afhalen natuurlijk). Be-lac-he-lijk.

Als je op de ruggen van oude ordners of mappen een nieuwe “rug” plakt (te koop in diverse winkels of zelf maken op de PC en vastlijmen) zijn ze nog prima te gebruiken. Als je ze in de kast zet, zie je toch alleen de rug.

Ik heb gister ook nog een diepte-investering van wel 5 euro gedaan voor mijn bedrijf (ik moet nog even kijken in hoeveel jaar ik dat ga afschrijven ;-) ) door een printer-scanner-fax-kopie apparaat te kopen bij de kringloop (huidige printer/scanner werkt niet meer goed, ondanks zijn prille leeftijd, grrrr).

De “nieuwe” scant geweldig, je kunt zelfs een stapel neerleggen in de invoer en hoppa, het hele zaakje gaat er achter elkaar doorheen, heerlijk, dat scheelt een hoop tijd en gedoe en ik heb straks mooi een fax (die deed het ook niet meer).

Ik moest al onze verzekeringspaperassen nog steeds inscannen voor onze nieuwe tussenpersoon, daar was het niet echt van gekomen door allerlei dingen waar ik mee bezig was.

Helemaal links zie je nog een enveloppe van het RDW, "Uh-oh", dacht ik, alweer bijna oktober! Ik moet nog steeds zoeken naar mijn autopapieren, die zijn al maanden kwijt. Als ik ze niet op tijd terug vind kan de auto a. niet gekeurd worden en b. niet afgevoerd worden als ie afgekeurd wordt. Twee opties: nog maar eens goed zoeken of nieuwe autopapieren EN kentekenplaten, dure grap! Ik moet dus echt gaan zoeken, waarom heb ik dat nou nog steeds niet gedaan?

Hier loopt op dit moment dus echt alles door elkaar, huishouden, opvoeden, mijn bedrijf, privé administratieve klusjes, Transition Town en dan nog zo wat oh zo goede en leuke dingen om mee bezig te zijn.

De laatste weken ben ik me ook gaan afvragen “Waar ben ik eigenlijk allemaal mee bezig?” Ik heb gewoon weer teveel hooi op m’n vork genomen.

Ik ben goed gaan nadenken over wat ik nu echt wil en waar mijn prioriteiten dus moeten liggen. Bij grote en kleine keuze’s hou ik nu meer rekening met de volgorde van mijn prioriteiten (gezin-kind-bedrijf-Transition Town – al het andere). Het is nu nog even rommel maar de rust komt er over een tijdje wel weer in.

Hier weer even een foto van mijn hoogste prioriteit.
Ze wil al weken niet goed eten en drinken tussen de middag. Ik hoop dat ik nu de oplossing heb gevonden; volgens mij wil ze gewoon zelf eten met haar handjes.

Ik had een bordje met zuignap voor haar neergezet (en die zuignap was dus niet baby-proof) met stukjes brood erin.

Het brood vliegt alle kanten op, over en in de stoel, over de eettafel, eronder, etc. Het zal me worst wezen, ik pak het af en toe weer bij elkaar en doe wat terug in het bordje en als we klaar zijn met eten ruim ik wel even op, ze eet tenminste weer meer (met plezier).
Dat eigenwijze en alles zelf willen doen... dat heeft ze uiteraard van haar vader.

zwak punt..

Alles onder controle hier... bijna...
Vanmorgen gaat de deurbel en door de ruit van de deur zie ik het iemand staan die er verdorie nog heel zelfverzekerd bij staat alsof ie hier moet wezen ook, irritante verkopers altijd aan de deur, grrr. "Goedemorgen, ik kom voor de onderhoudsbeurt van de ketel!", zegt hij.
Shiiiiiiiiit, dat was vandaag! Maar goed dat ik niet ben gaan wandelen met Sarah, anders was ik niet eens thuis geweest. In mijn hoofd doemt het beeld op van de staat van mijn zolder, gaaaaaaah!
De goede man zal toch aan de slag moeten dus met het schaamrood op de kaken maak ik wat ruimte door wat klusspullen en was te verschuiven.

In de drie bakken (60 gradenwas en wit - licht bont - donker bont) liggen wel zeker 4 machines was te wachten, in de klushoek is een bom ontploft (mijn echtgenoot die op zoek was naar allerlei zaken).
Op onze slaapkamer staan nog twee bakken met gevouwen was en dan zijn er nog twee bakken met was die nog gestreken moet worden. Dat is allemaal al "erg" maar wat nog erger is, onze kasten zijn niet bepaald leeg. Wij hebben dus gewoon hartstikke veel kleding!

Kleding is dus echt mijn zwakke punt... ik blijf het maar kopen en ik doe niet genoeg weg. Ik wil keuze hebben en kan geen afscheid nemen van kleding (misschien voor als...).

Wat is jullie zwakke punt?


Eigenlijk wil ik betere en duurzamere kleding gaan kopen, minder kleding, meer kwaliteit. De laatste rompertjes die ik voor Sarah kocht voor de winter waren al eco.
De klushoek, daar heb ik ook al een plan voor, ik ga bij een supermarkt wat van die grote en stevige boodschappentassen kopen en daarin ga ik alles opruimen op klussoort met een label eraan wat erin zit (/hoort!). Goedkope en makkelijke manier van opruimen en opbergen leek me dat, grote boodschappentassen. Als we dan een klus hebben, tas pakken, makkelijk over de trappen mee naar beneden te dragen, makkelijk weer alles in terug te gooien /opruimen.

Misschien dat het huishouden er iets bij ingeschoten is de laatste tijd met alle andere dingen waar ik mee bezig ben. Ik moet ook nog steeds wat inscannen (scanner onbereikbaar, staat nog allemaal spul bij sinds de wateroverlast hier in huis). Ik ben ook nog op zoek naar een CD en die is ook spoorloos. Ik ben gevraagd mijn favoriete muziek of nummer mee te nemen naar de radiostudio maandag. Ze draaien altijd iets wat de gast heeft meegenomen, ik heb al gewaarschuwd maar nee, het maakte niks uit, ik moest meenemen wat ik mooi vond. Ik denk dat er ofwel weinig luisteraars overblijven of de regels iets aangepast worden. Ik ga "consign to oblivion" van Epica meenemen, die duurt ook hartstikke lang dus ik moet ook nog kijken waar ze kunnen inkorten en de songtekst kort samenvatten in het Nederlands.
Dan staat er op mijn PC ook nog een concept verkiezingsprogramma van een politieke partij voor de lokale verkiezingen met de vraag of ik er met een "TT-oog" naar wil kijken. Zit ik ineens het programma van een partij te bekijken en mijn opmerkingen te geven terwijl ik lid ben van een andere partij waar ik nog steeds niets voor gedaan heb.... Misschien toch maar eens proberen naar de regiobijeenkomst te gaan of de jaarvergadering ofzo.

Ik ga nu maar eens vlug huishouden hier....

2 oktober: Nationale Kringloopdag

Zaterdag 2 oktober is het Nationale Kringloopdag. Wat "jouw" kringloopwinkel voor moois heeft bedacht voor 2 oktober vind je hier:

http://www.kringloopdag.nl/p/12/73/programma-per-winkel

Ik heb in een zwak moment "okee" gezegd toen me gevraagd werd of ik bij ons ook niet mee wilde lopen in de modeshow (ik had alleen Sarah aangeboden voor het showen van babykleding). Gaaaaah, ik hoop echt dat ze dat vergeten zijn en dat ik er niks meer van hoor.

Tijdens m'n vakantie werd ik ook gebeld of ik mee wilde werken aan een radioprogramma over vrijwilligerswerk, ook maar weer ja gezegd en nou moet ik volgende week naar de studio. Gelukkig is het maar een lokale zender die volgens mij 10 luisteraars heeft.

Morgenavond is er eigenlijk een vergadering van de kringloopwinkel maar ten eerste hebben we dan ook al een Transition Town vergadering en ik vrees.... als ik daar bij ga zitten...... wordt ik weer "gevonden" voor allerlei klusjes. Het is normaal gezien niet iets voor mij, werkontwijkend gedrag maar ik moet wel een beetje op mezelf passen.
Volgend jaar wordt het iets rustiger en overzichtelijker, als de zaak gaat draaien, stop ik met alles behalve de Transition Town.
Nu is het wel prettig, ik vind het wel lekker om in de kringloopwinkel en in de speel-o-theek contact te hebben met mensen en even de deur uit te zijn., ik zou dat anders helemaal niet hebben. Voor mijn eigen bedrijf en de Transition Town is er veel denkwerk, uitzoekwerk, netwerk en het bedenken van dingen en ik merk, dat ik dat ontzettend fijn vind.
Ik heb de inhoud van m'n hersenpan jarenlang een beetje links laten liggen omdat ik een beetje "vast" zat in werk dat eigenlijk niet echt bij me pastte en waarin ik onderpresteerde. Op een of andere manier is het lef er nu wel om de switch te maken.
Ik hoop dat het goed gaat uitpakken allemaal en dat zowel mijn bedrijf als de TT een succes worden. Zo niet... dan heb ik het in ieder geval gedaan en geprobeerd!

spullendelen.nl

Weet iets leuks gevonden via Treemagotchi: http://www.spullendelen.nl/. Zet spullen die je niet zo vaak gebruikt op spullendelen.nl. Je kunt ze dan uitlenen aan vrienden of iedereen die lid is, daarmee bespaar je geld en onze planeet.
Ik heb vandaag de eerste leendeal gemaakt en ben daarmee ook meteen in contact gekomen met iemand van een Transition Town hier in de buurt, bij toeval!


Dingen die me vandaag opvielen & irriteerden in de Sensatiekrant van Nederland:

a. De nieuwe TV-show van Paul de Leeuw, Beau v. ED en Marc-Marie heeft slechte kijkcijfers, minder dan 40.000.

b. Een kamerlid van de PVV heeft zich gestoord aan de uitzending over het suikerfeest. De publieke omroep had niet zoveel belastinggeld mogen steken in het produceren van een uitzending die "slechts" 81.000 kijkers trok. Ik weet niet wat de drie heren verdienen per show maar de term "Balkenende norm" wordt toch vaak in verband gebracht met activiteiten die in Hilversum plaats vinden. Geen mens die daar vragen over gaat stellen.

c. Even maakten we ons allemaal (het binnenhof incluis) zorgen, wat zou Grote Geert gaan zeggen in Amerika. Zouden wij als land daarna steigen op de hitlist van extremistische terroristen? Ik vond het eerlijk gezegd ook wel spannend. Den Haag en de rest van Nederland kan weer opgelucht ademhalen, het viel wel mee.
Eigenlijk lag de toespraak in de lijn der verwachting, achteraf bezien.
Rondom Geert is er vast voldoende drukte en voorbereiding geweest vanwege zijn toespraak. Het werd ook een succes, het niveau van de doelgroep werd juist getroffen met Geerts onsterflijke intelligente woorden "No mosque here!"

Met "de doelgroep" doel ik op het niveau van de organisatie die de demonstratie heeft georganiseerd. Dit schreef Henk Spaan in zijn collumn in diverse streekbladen:

Zoals gewoonlijk is Wilders gevlijd door de aandacht van idioten vergeleken met wie Dion Graus een atoomgeleerde is. De organiserende groep, de SIOA, is opgericht door een man die John Jay heet. Spreekbuis van de SIOA is een zekere Pamela Geller die betoogde dat Obama een onechte zoon was van Malcolm X. Haar meest verlichte uitspraak: “De enige goede moslim is een dode moslim”.

John Jay is ook de eerste de beste niet uit de vereniging van ‘verkeerde vrienden’.

Citaatje van John: “Wanneer we de heersende klasse willen verdrijven, zal het met geweld zijn (…) Koop wapens, koop munitie, maak je ongerust over je vrijheden en begrijp dat je mensen moet doden, je ooms, je zonen en dochters, om die vrijheden te behouden.”

We wensen Geert smakelijk eten wanneer hij na afloop van de feestelijkheden gaat dineren met deze potentiële lithium slikkers.

(de rest van dit artikel is de lezen op: http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:eSO1tgpuUFkJ:www.deweekkrant.nl/artikel/2010/augustus/09/de_vrienden_van_wilders.+Henk+spaan+moskee+ground+zero&cd=2&hl=nl&ct=clnk&gl=nl

Overigens kan ik me ook wel enigzins vinden in de conclusie van Spaan:
Hij (burgemeester New York) had de bouwers van het complex, uit naam van de nabestaanden, beter kunnen vragen een eindje verderop te gaan heien en daarvoor grond beschikbaar te stellen.

Wasbare luiers huren om te proberen

Ik was het van plan toen ik zwanger was maar wijs door inzicht in mijn ik had ik bedacht dat ik misschien niet zo geschikt was voor wasbare luiers, zeker niet met een baby erbij.

Ik ben al blij als ik de "normale" was enigzins bij kan houden. Manlief en ik zijn beide niet bepaald genetisch begiftigd met een talent-voor-huishouden-gen (schoonmoeder beschouwd het openen van een paar ramen als "afstoffen" om de ernst van de situatie maar even duidelijk te maken).

Toch heb ik vandaag een huurpakket wasbare luiers besteld (zoek op "wasbare luiers huren" en je vindt van alles). Er kunnen twee dingen gebeuren: het wordt helemaal niks omdat ik steeds geen schone luiers heb en alsnog wegwerpluiers om ons kleintje heen plak ofwel: ik krijg hierdoor eindelijk dat laatste zetje waardoor mijn was Dobbelsteen-goed bijgehouden wordt voortaan omdat ik toch echt luiers moet wassen.
In ieder geval gaat het hele zaakje na 4 weken weer terug naar de afzender en dan kan ik beslissen of ik wasbare luiers ga kopen (nieuw of tweedehands).
Ik betaal er 10 euro per week huur voor, plus twee keer verzendkosten en een pak inleggers van nog geen 5 euro. Dat vind ik wel interessant genoeg. Ik ben benieuwd hoe het mij gaat bevallen en nog belangrijker, hoe het Sarah gaat bevallen. Sarah krijgt van veel merken luiers uitslag. Ik hou jullie op de hoogte.

Ik heb ook een voordelige manier gevonden om je huis geschilderd te krijgen.
Manlief was al bezig geweest maar na de eerste laag was er een errr.. hele lange tijd niets gebeurd (de afplaktape begon van de ruiten te vallen, zo lang, het was van een goed merk...). Ik was die tape op de ruiten en lelijke kozijnen goed beu dus een paar straten verder lokte ik een schilder van de ladder voor een prijsopgave. Het zou 750 euro kosten maar ja, het moest echt gebeuren. Wat denk je? Afgelopen weekend is ons huis geschilderd, door mijn man...
De prijs was redelijk maar het was wel erg veel, ineens sloeg de zin toe om de ladder op te gaan. Ik ga binnenkort een prijsopgave vragen voor de woestenij achter ons huis (door anderen gebruikt als tuin)!
Ik had trouwens ook zelf wel kunnen schilderen als het zo nodig moest, hoor ik jullie denken. Beneden had ik het wel gekund, een huishoudtrapje ga ik ook nog wel op maar sinds mijn knie het 20 meter boven de grond begaf (nadat ik ook al een keer uit een boom was komen vallen als een rijp appeltje, wat me de bijnaam "Bokita" heeft opgeleverd) laat ik lange ladders graag aan anderen over, desnoods betaald!

Transition Towns

Sorry dat ik jullie wat verwaarloosd heb! Ik ben zo bezig met allerlei dingen dat het bloggen er even bij ingeschoten is.

Ik ben onder andere bezig met Transition Town in mijn eigen woonplaats.
Transition Towns zijn lokale gemeenschappen (grote en kleine steden, dorpen, wijken, eilanden) die zelf aan de slag gaan om hun manier van wonen, werken en leven minder olie-afhankelijk te maken en meer duurzaam. Piekolie en klimaatverandering zijn de belangrijkste drijfveren om in actie te komen voor verandering van onderop. (http://transitiontowns.nl/)

Ik was al heel lang op zoek naar vrijwilligerswerk of betaald werk waar ik mijn belangstelling voor duurzaamheid, milieu en toekomst in kwijt kon, ik wilde iets doen, ik wilde iets bijdragen, ook in mijn eigen woonplaats. Op de landelijke genoeg-dag zag ik een presentatie over Transition Towns en dat sloot heel goed aan bij wat ik graag wilde doen. Ik heb heel lang getwijfeld, kan ik niet, geen tijd ervoor, niet voldoende kennis, niet nu, ik ga/kan die kar niet alleen trekken... etc. Daardoor ben ik eerst iets anders gaan doen in de gemeente maar nu bleek dat er toch belangstelling was en dat er nog iemand was die ook een Transition Town wilde starten hier. We hebben de koppen bij elkaar gestoken en hebben besloten gewoon te gaan beginnen. Er moet nog veel gebeuren maar wel erg leuk om mee bezig te zijn, heel erg leuk.

Mijn eigen zaak begint ook steeds een reëelere optie te worden en vergt ook aardig wat tijd. Ik ben gisteren naar een speelgoedbeurs geweest om naar merken en groothandelaren te kijken. Heel wat opgestoken en veel om over na te denken (c.q. veel research te doen, als ik iets doe, doe ik het goed, ik kan morgen wel een webshopje beginnen en er misschien leuk geld aan verdienen maar zo wil ik het niet).
Ik heb gelukkig nog wel wat merken over waar ik van gecharmeerd ben, sommige vallen keihard af. Ze vallen af omdat ze weinig benul hebben van (of belangstelling in) veiligheid en/of maatschappelijk verantwoord ondernemen laat staan duurzaamheid. Een groothandel deed de hele veiligheid af als onzin (dat deden er wel meer) en kwam er eerlijk voor uit waar het hen om ging (en volgens de vertegenwoordiger mij om zou moeten gaan): omzet en marge. Nou, dat is dan ook weer duidelijk.

Met het kleine meisje gaat het ook heel goed, ze kruipt nu rond en gaat zelf zitten. Tijd om de woonkamer te verbouwen en te beveiligen! Ook heeel veel stofzuigen, elk klein friemeltje vind z'n weg naar het mondje. Ik heb nog steeds geen rubber bezem gevonden (dom-dom-dom, de thuiskapster is net weg, die had ik het even moeten vragen of zij een firma weet die ze verkoopt).

Speciaal bericht voor MrPenny...

Lieve schat,

Gefeliciteerd met ons jubilieum!
Ik draag elke dag met trots en vertrouwen mijn trouwring met daarin het teken van oneindigheid. Heel de wereld mag het weten, je bent een geweldige man, een super papa en de leukste en liefste die ik ken. Ik hou oneindigend veel van je.

Liefs,

moppie
xxx

streeploos schoonmaken met regenwater

Laatst, ik moet me enorm verveeld hebben, keek ik een stukje van "Die Ludolfs" (serie over Duitse broers die een autokerkhof runnen, voor wie het niet kent). Volgens "de expert" was het veel beter om je auto te wassen met regenwater. Ik heb laatst dus al eens m'n auto gepoetst toen het regende.

Nou wilde ik later vandaag de vloer even afnemen en op een of andere manier kwam ik op het idee dat je vloeren ook misschien best goed met regenwater kunt afnemen voor een mooi, streeploos, waterbesparend resultaat.

Er lag namelijk ineens genoeg regenwater op de vloer......... De planten op de vensterbank beneden krijgen ook vanzelf water (het loopt van onze slaapkamer (foto boven) door naar de woonkamer.

Waarschijnlijk is er iets mis met de goot boven het rechterdakraam waardoor er water onder de dakpannen loopt. Ik dacht eerst nog dat de dakgoot niet goed was en ik heb nog een groot zeil vanuit de dakramen over het dak en de goot gelegd. Dat vond de met spoed bestelde aannemer wel prettig, had ie een fijn droog plekkie om onder te werken maar het probleem werd niet opgelost.
Manlief is nu op weg naar huis vanuit Zwolle voor verder salvage en beoordeling van de dienstverlening van de aannemer, die had in mijn optiek misschien wel even een noodvoorziening mogen treffen om verdere schade te voorkomen maar ik heb er geen verstand van, manlief wel. Als de aannemer van elke blaam gezuiverd wordt, zullen we maar vlug een afspraak maken voor de reparatie van het dak(raam) om daarna een paar ribben uit ons lijf te trekken.

Tja, doe je allemaal niks aan, komt wel weer goed. Paar mooie dagen zodat alles kan drogen, veel hopen en wat emmertjes verf er tegenaan en het zonnetje schijnt weer. Hetgeen wat me nog het meest heeft geirriteerd vandaag is niet dat het gebeurd is en dat we schade hebben maar het gedoe met de verzekering(stussenpersoon) en alle onduidelijkheid.

Het was bij ons niet het geval maar bij deze ook de tip; zorg dat je goten schoon zijn, ook die boven dakramen etc., kan een hoop (water)schade besparen.

Ik had vandaag een hoop willen uitwerken voor Transition Town, maandag bespreking, daar is tussen het dweilen, bellen en plaatsen van zeilen met tussendoor voor Sarah zorgen dus bar weinig van terecht gekomen. Sja, soms loopt je dag niet helemaal zoals je het voor ogen had.

The story of stuff

Een van de dingen die ik nog "moest doen" naar aanleiding van inspiratie opgedaan uit de laatste uitgave van het onvolprezen lifestyle magazine "Genoeg" was The story of stuff kijken. Al zo vaak over gehoord, steeds nog niet gekeken.

Ik heb net gekeken, goed verhaal!
Jammer dat op hun website de Nederlandse ondertiteling het niet doet (of het moet aan mijn laptop liggen, waarschijnlijk verouderd).

Nog even het laatste nieuws van het moederfront; onze kleine meid maakt weer wat sprongen, vorige week zat ze ineens op de vloer, ze kan al zelf gaan zitten! (ook al weer neervallen of "hulp vragen" om weer te gaan liggen). Sinds vandaag kan ze echt kruipen. Vandaag had ze ineens de eerste versnelling gevonden en kon ze ook vooruit kruipen. Wauw!

Van de ene kant willen we dat ze niet zo snel groot wordt, aan de andere kant ben je zo benieuwd wat er nog meer komt en wil je uiteraard dat je kind zich goed ontwikkeld. Over 2 maanden en een beetje wordt ze al 1 jaar en is ze baby-af. Ow, wat gaat het toch snel.

Mama doet in ieder geval haar best om een mooie toekomst voor haar te maken, haar ontwikkeling, haar wereld, de wereld voor haar kinderen...

Ik ben nog steeds bezig met onderzoek voor de speelgoedspeciaalzaak voor veilig en duurzaam speelgoed die ik misschien ga opzetten en daarnaast doe ik inmiddels best wat dingetjes als vrijwilliger in de duurzame sector. Ik ben actief voor de kringloopwinkel, speel-o-theek, milieu advies raad, ondersteuning bij het organiseren van een groen/duurzaam evenement en dan nog bezig met Transition Town, dat gaat hopelijk toch van de grond komen hier. Binnenkort zal ik wel keuze's moeten gaan maken uit al dat leuks, somethings gotta give...

Over "the story of stuff"

Annie Leonard is the author and host of our very own The Story of Stuff. She is author of The Story of Stuff, the book, published by Free Press of Simon and Schuster on March 9, 2010.

Annie has spent nearly two decades investigating and organizing on environmental health and justice issues. She has traveled to 40 countries, visiting literally hundreds of factories where our stuff is made and dumps where our stuff is dumped. Witnessing first hand the horrendous impacts of both over- and under- consumption around the world, Annie is fiercely dedicated to reclaiming and transforming our industrial and economic systems so they serve, rather than undermine, ecological sustainability and social equity.

Annie is currently the Director of The Story of Stuff Project. Prior to this, most recently, Annie coordinated the Funders Workgroup for Sustainable Production and Consumption, a funder collaborative seeking to address the hidden environmental and social impacts of current systems of making, using and throwing away all the stuff of daily life.

She has also worked with GAIA (Global Alliance for Incinerator Alternatives), Health Care Without Harm, Essential Action and Greenpeace International.

Annie is currently on the boards of International Forum for Globalization and GAIA and has previously served on the Boards of the Grassroots Recycling Network, the Environmental Health Fund, Global Greengrants India and Greenpeace India. She did her undergraduate studies at Barnard College, Columbia University and graduate work in City and Regional Planning at Cornell, both in New York. She is currently based in the Bay Area, California.

(from: http://storyofstuff.org/annie.php)

Af en toe ben ik ook echt meer dan aartslui, pas vorige week ben ik eindelijk bij de natuurvoedingswinkel bij mij in de buurt gaan vragen of ze misschien ook biologische groententassen van Odin of Vita-tas verkochten. Ik had jaren geleden een weekabbonement op een biologische groententas maar dat beviel niet zo goed, waarschijnlijk werd het bij die zaak ook niet goed bewaard hoorde ik later.

Gister ben ik onze eerste tas op gaan halen, te voet, samen met Sarah. De groententas bleek te groot te zijn om onder in de wagen te proppen. Ik vind het een mooi systeem met prima prijs/kwaliteit verhouding, de groenten en het fruit zien er mooi uit.
Er zitten ook recepten bij maar enkele stonden mij niet aan dus op internet wat anders gezocht en naar mezelf gemaild en klaar voor komende week.
We eten nu deze week lekker biologische groenten, alles uit Nederland, weinig vlees en weer eens hele andere dingen dan normaal. Hartstikke leuk ook nog, ik heb er al zin in!

Vandaag had ik alweer een barbeque, gisteravond ook al, wat een enorme straf ;-). Vandaag was het de bedoeling dat iedereen wat meenam. Ik heb een koude schotel gemaakt.
Ik lust het niet maar ik vind het wel leuk om het op te maken. De schotel hieronder heeft iets meer dan 4 euro gekost aan ingrediënten, scheelt een hoop met "ingekocht".
Ik "schrijf" er vaak iets op met ananas (ananas ring in acht gelijke stukken snijden en tot letters vormen), de bbq was van de speel-o-theek ook wel SOT dus tja.. Met een mesje, een rasp (voor de wortel), een kaasschaaf (voor komkommer plakjes) en wat fantasie kom je een heel eind.
Wat ik veel belangrijker vond dan het eten was dat beide bbq's enorm gezellig waren. Ook Sarah en manlief vonden het erg leuk vanavond.

Vanaf vandaag pas ik op de huisdieren en het huis van onze allround oppas (allround; past op Sarah, dieren en ons huis) in ruil voor haar vakantie-oppas-activiteiten toen wij weg waren.
Ik hoop heel erg dat de parkiet de wijziging van de wacht niet als een kans ziet om eens mooi zijn vleugeltjes te strekken... buiten z'n kooi (konijnen terug in een kooi krijgen, daar ben ik ervaren in maar gevleugelde huisvriendjes niet).
Wel mooi geregeld zo, doet me eraan denken dat ik me nog steeds moet melden als lid voor de ruilkring hier. Een ruilkring bij jou in de buurt, en meer info over ruilkringen, vind je hier.