maandag 24 juni 2013

Telesauriër

Sinds de diefstal van mijn tas met mobiel ben ik een telesauriër geworden. Ik heb sindsdien een toestel waarmee je alleen maar kunt bellen en sms'en.
Ik kan niet whatsappen, ik heb geen apps, ik de krant niet op m'n mobiel lezen, kan mijn mail niet uitlezen, geen to do lijstjes bijhouden en zelfs herinneringen op bepaalde data behoren niet tot mijn mogelijkheden. Soms mis ik het, meestal niet. Een papieren agenda en een papieren to do lijstje werkt ook prima en soms een stuk makkelijker. Verder weet ik niet wat ik mis misschien maar ik denk dat ik niets echt heel erg misloop want ik mis nu niets. Behalve de navigatie dan, dat was wel makkelijk. Maar een route van te voren opzoeken en een "old school" stratenboek in de auto werkt ook prima.

Ook kan ik niet de hele dag het boeiende(?)  leven van sommige kennissen en/of oude klasgenootjes op de voet volgen vanaf het moment dat ze wakker worden tot ze naar bed gaan (of wakker liggen) op Facebook.
Dat laatste vind ik helemaal niet zo erg meer sinds ik het gehad heb met Facebook.
De druppel: een vriendinnetje van vroeger schreef een mooi en emotioneel bericht over het feit dat ze samen met familie haar stervende moeder naar een hospice hadden gebracht die dag. Ik dacht toen ik het las nog "het zal toch niet hè, dat..?" maar jawel, "3 mensen vinden dit leuk" stond eronder. "Veel sterkte" intypen is blijkbaar veel te moeilijk als je ook gewoon even ergens op kunt tikken. Social?? media, hmm nope...

Mijn "dumbphone" hoef ik maar eens per week of anderhalve week op te laden en dat gaat tegenwoordig hier ook nog op zonenergie, gratis. Ik heb een klein los zonnepaneeltje voor het raam staan en daar laad ik mijn mobiel en mp4-speler mee op. Grote plus van de dumbphone dus.

Maar soms denk ik dat ik wel iets mis en dat het zoveel handiger zou zijn als ik wel een mobiel had met alles d'r op en d'r aan. Soms denk ik dat ik zo hopeloos achter kom te liggen maar ja, waarop, is het allemaal wel zo'n vooruitgang?
Dan denk ik weer aan die keer dat ik een nieuwe mobiel had, afwezig op "Ja" klikte ergens en al mijn contactgegevens nooit meer heb terug gezien, aan die keren dat het synchroniseren problemen gaf, dat ik m'n mobiel nodig had maar dat ie leeg was en aan alle tijd die ik niet besteed aan klieren met een smartphone.

Kunnen jullie zonder je (smart)phone?







4 opmerkingen:

  1. Nee hier geen smartphone behalve van zoon, 'k heb een telefoon om te bellen of gebed te worden (ouwerwes hè?) maar dat vin 'k genoeg, oja kan er ook mee sms-en :)
    groet

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tuurlijk kan dat!

    maar ik vind het makkelijk om met mijn kinderen te whats appen en mijn vriendinnen.

    Maar altijd bereikbaar zijn heeft ook nadelen!
    Er is een stuk rust verdwenen, of bang zijn dat je het laatste mist...
    Of zoals mijn man alle zakelijk mails etc erop ontvangt...Een week heeft dan geen begin of eind!

    Hij overweegt omdat anders te regelen.

    Alle vooruitgang is niet altijd vooruitgang.

    Maar fijn om weer van je te horen!

    Gaat het al wat beter?

    met een hartelijke groet ,
    Roos



    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hier wel een smartphone. Ben erg blij ermee!! Net als Senior. En Junior nu ook. Al let ik er wel op niet steeds op dat ding te zitten in gezelschap en ik heb niet al te veel apps.
    Moet toch kunnen? Ieder zijn/haar ding...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben heel tevreden met mijn laptop en telefoon waar je (ieks!) alleen mee kunt bellen, sms-en en hele slechte foto's maken. Sterker nog - ik moet er aan denken om de telefoon mee te nemen.
    Hebben we echt een telefoon nodig als we naar de (super)markt of bibliotheek gaan????

    BeantwoordenVerwijderen

Reactie? Vragen? Altijd leuk om van anderen te horen.