Rustige lentedag

Toen ik vandaag op de zolder kwam, schrok ik even van gefladder onze overwintervlinder, die zichzelf klem had gevlogen tussen het dakraam en de luxaflex daarvan. Bijna ieder jaar vind ik wel een vlinder in winterslaap op onze zolder aan een balk. Ik denk zelfs, dat we er dit jaar twee hadden.
Vandaag was dus de dag dat hij/zij voelde dat het goed was om naar buiten te gaan. Volgens mij moet dat wel betekenen, dat het nu echt lente is.
Ik heb er een tijdje bij gezeten, eigenlijk genietend van die mooie vlinder, rustig op een stoel, tot het beestje toch plotseling zijn weg naar buiten vond.
Voor mij begon de lente vandaag.

Lekker gerust vandaag want het was papadag. Met boterhammetjes en drinken vertrokken mijn twee liefjes naar het bos, want boterhammen zijn veel lekkerder in het bos.
Nog een beetje aangerommeld na het slapen en toen kwamen ze me alweer ophalen voor een afspraak bij de verloskundige. Ben lekker op m'n nieuwe gummie-klompjes mee geweest, geen zin om m'n laarzen aan te trekken of te stoeien met pantykousjes voor in luchtigere schoenen.

Ik heb me voorgenomen om uitgerust aan de bevalling te beginnen en me niet te druk te maken over allerlei dingen. Dat is voor mij best wel wat; even toelaten dat ik niets hoef  (en net iets meer mag). Ik vind het nog best wel knap van mezelf ook. Voor sommige mensen is lui zijn best hard werken ;-).
Hmm... ja, ik moet alleen echt gaan stoppen met autorijden eigenlijk ivm mijn onwillige benen en tragere reactietijd maar dat vind ik nog wel lastig. Dan moet ik weer een stukje zelfstandigheid inleveren en om hulp vragen.

De verloskundige had goed nieuws: het hoofdje is ingedaald en ligt vast. Joepie, vooruitgang (en van dat vervelende op en neer gebeuk in mijn buik af).
Dat is wel fijn, dan was wat ik gister op de snelweg voelde de laatste definitieve indaling. Niet de handigste of fijnste plek daarvoor, vooral als je zelf rijdt en net een drukke afslag moet nemen ;-).
De baby ging maar op en neer, indalen, toch weer omhoog, soms een paar keer per dag. Ik had gisteravond al het gevoel dat het goed ingedaald was.
Ook weer zoiets moois van de natuur; de baby "weet" waar het heen moet en als moeder weet je, voel je gewoon sommige dingen. Ik voel ook dat dit kind anders is, dan Minipenny en instinctief voel ik wat ik daarmee het best kan doen maar ik kan het niet goed verwoorden.

Na de verloskundige was het Minipenny's TV-tijd en zat ik nog eerst even lekker met haar op de bank te kroelen en toen bij MrPenny om de bewegende baby te laten voelen. Toen nog even lekker op de bank half dutten terwijl Mr nog wat huishouden deed en kookte. Wat een luxe en weelde allemaal, heerlijk.