Handtas, (over)compleet, gestolen

Mijn handtas met compleet inventaris veranderde afgelopen vrijdag ongewild van eigenaar.
Razendsnel gingen mijn hersentjes werken, wat zat er allemaal in? -> oh jee – lichte paniek!
Maar al snel werd ik heel rustig… okay, werd een boel gedoe, erg jammer, balen dat een crimineel er mee vandoor was gegaan maar niet ERG.
Wat zat er nou eigenlijk helemaal in die tas en was ik daar aan gehecht? Nee, niets, ik hecht me niet meer aan spullen en ik vind bezit niet belangrijk.

ERG is als er iets zou gebeuren met mijn lief of liefje of als ik god verhoede hen kwijt zou raken, dat is ERG.

Alles is vervangbaar en niet ECHT belangrijk, als ik even niet kan bellen is dat gewoon ook lekker rustig, als ik een paar weken geen auto kan rijden omdat alle papieren pleite zijn, is dat een mooie schop onder m'n kont om dat ding eens meer te laten staan. En dan al die pasjes die er in m'n beurs zaten, wat heb je er echt van nodig?
Ik dacht dat ik het wel heul erug zou vinden als m’n tas, m’n mobiel ineens weg zouden zijn. Ik dacht wel eens dat ik half uit m’n plaat zou kunnen gaan als ik weer bestolen zou worden door een laffe crimineel (voor wie het verhaal niet kent, ik ben voor 10.000 euro opgelicht in 2004/2005). Nou dacht ik al wel dat toch een plekje te hebben kunnen geven en daar boven te staan tegenwoordig maar je weet het niet tot je het ook echt ervaart…
Het was dus eigenlijk naast de negatieve ervaring een hele mooie en positieve ervaring om te merken dat ik zoveel persoonlijke groei heb doormaakt.

Het werd nog mooier…. Zaterdag werd er gebeld, tas terecht!
Gelukkig werd mijn tas snel doorzocht, werd alleen de mobiel eruit gejat en werd hij toen weer ergens gedumpt. Nog gelukkiger was het een enorm domme dief, de loser in het kwadraat heeft de adapter in de tas laten zitten (lijkt me dan wel handig als je de mobiel jat!) en ook voor 40 euro aan boekenbonnen (te dom om te lezen?) en een VVV-bon. Ook weet de dief nog niet dat het een mobiel is met accu die aan veel ArbeidsTijdVerkorting en spontane werkweigering doet (daarom zat de adapter erbij), daar krijgt hij/zij dus nog problemen mee.
Erug fijn wel hoor, wat een gelukje, het was anders wel een duur grapje geworden: een nieuw rijbewijs, een nieuw paspoort, nieuwe autopapieren, nieuwe kentekenplaten, een nieuwe museumkaart, een andere mobiel en een nieuwe SIMkaart en extra reiskosten (geen auto maar ook geen korting).

Ik moet nu alleen betalen voor een nieuwe OV-chip omdat ik die vrijdag moest blokkeren (7,50), een nieuwe SIM-kaart (5,00) en ik liep 10 euro korting mis op mijn treinkaartje. Nieuwe bankpas is ook al onderweg, ik geloof gratis. Zelf een andere mobiel komt er aan!
Op Facebook riep ik gister heel hard “wie heeft er nog een oude mobiel liggen?” Inmiddels had ik ook er over nagedacht dat een simpele telefoon ook GENOEG was (ik had een luxere voor het navigatiesysteem, dat zal ik wel missen soms, de mensen die met mij een afspraak hebben in de toekomst misschien ook ;-)).
Een lieve ex (jaah, die heb ik ook nog!) heeft gereageerd, hij stuurt me een gloednieuwe simpele telefoon op, die had hij gratis gekregen bij een tablet (?!).
En ze leefde nog lang en gelukkig...

Waar zou jij niet zonder kunnen?