Over bevolking

Als een van de oorzaken van onze milieuproblemen wordt vaak overbevolking genoemd, of, zoals een mevrouw tijdens een discussie na een milieufilm die ik bijwoonde het subtiel verwoorde: "het probleem is al die mensen die maar blijven doorfokken". Ik heb m'n kaken op elkaar moeten drukken om niet te reageren, dat mijn kind niet gefokt is maar uit liefde ontstaan.

Het valt mij op dat ook milieu-minded mensen die al twee of zelfs drie kinderen op de wereld hebben gezet  schrijven en spreken over het beperken van het aantal geboorten. Het is niet alsof deze problematiek niet bekend was toen zij het verlangen naar (nog) een kind voelden aangezien hun kinderen net puberen of nog lang niet.
Toch kan ik deze mensen niet veel verwijten. Het verlangen naar een kind laat zich gewoon niet zo goed combineren met de problemen van de wereld en je wil en zal natuurlijk als ouder niet schrijven dat je gewild had dat je het bij een kind gelaten had vanwege het milieu.
Wel vind ik het een beetje gespleten om mijn generatie te vertellen dat de bevolkingsgroei beperkt zou moeten worden terwijl je zelf in de luwte van de discussie wel je geluk 2 tot 3 keer hebt vergroot.

Onze overheid lijdt in deze discussie helemaal aan een gespleten persoonlijkheid; enerzijds word er geroepen dat we de bevolkingsgroei moeten beperken de andere keer worden zorgen geuit over de vergrijzing en de bevolkingskrimp in Nederland en wordt ons verzocht om heen te gaan en ons te vermenigvuldigen. Het liefst ook nog op jonge leeftijd, dat is gezonder voor ons, ons kind en de kosten van de volksgezondheid.
Wanneer doe je het nou nog goed?
Enerzijds hebben we wel genoeg Nederlanders nodig om onze economie draaiende te houden, anderzijds puilt de wereld bijna uit van de mensen en kan de aardbol het eigenlijk niet meer aan.

Dat wil zeggen, onze aardbol kan ons niet aan zoals we nu consumeren.
Waarom zou de ene ouder waar dan ook ter wereld het verlangen naar nog een kindje moeten laten varen zodat andere mensen hun vervuilende en verspillende consumptiepatroon in stand kunnen houden?
Er zijn mensen op deze wereldbol die het normaal vinden om te eten van wegwerpborden omdat een vaatwasser inruimen nog te veel moeite is (hotels gebruiken ze ook veel), hun airco en verwarming zomer en winter aan hebben staan, hun zwembaden en grote huizen blijven vullen en verwarmen en rondknorren in hun Hummer en aan aanverwante artikelen en nog vele, vele andere veel minder erge dingen doen die ook bijdragen aan het probleem...
Anderzijds geloof ik niet in "ik doe geen moeite voor het milieu, anderen (die nog veel erger zijn dan ik) doen het ook niet", dan ben je niet de oplossing maar onderdeel van het probleem.

Als je al zover zou zijn dat je toch je kindergeluk wilt beperken tot een kind, dan krijg je weer te maken met weer andere meningen.
Ik citeer even een mening uit blaadje dat ik deze week las: "maar één kind is egoïstisch" of om naaste familie te citeren "Niemand kiest natuurlijk zelf ervoor om maar één kind te hebben".
Als je maar één kind wilt moet er iets met je aan de hand zijn en moet je het gaan uitleggen of zelfs verantwoorden. "Maar" een kind is zielig, egoïstisch.
Ik vind dat je een goede reden moet hebben om de beslissing te nemen een mensenleven te laten beginnen en dat je net als bij een relatie niet iets nodig moet hebben van de ander maar iets te geven moet hebben. Een kind op de wereld zetten omdat je andere kind anders zielig zou zijn of vanwege de sociale druk, vind ik geen goede reden.
Ik denk ook wel eens: beter een kind goed, dan twee half opvoeden. Bij een opvoeding hoort ook een kind begeleiden tot volwassenheid en het kind een goede en passende opleiding geven (bij voorkeur zonder het kind het leven te laten beginnen met een schuld), vinden wij. Er zijn genoeg mensen die juist een stuk minder egoistisch waren geweest om het bij één kind (of twee) te houden door chronisch geld- of tijdgebrek of een slechte relatie.

Wij denken over een tweede kind maar weten intern al niet zo goed wat we vinden zonder deze externe meningen dus het maakt het extra ingewikkeld.
We verlangen eigenlijk wel naar nog een kindje maar we zien wel aardig wat beren op de weg.
Vanaf het punt van zwanger willen worden tot nu zijn er toch veel tegenvallers geweest waarvan je zegt "mwa...maar goed dat ik dat niet van te voren wist anders was ik er misschien niet aan begonnen".
Het probleem is dat we het nu wel van te voren weten. Problemen met zwanger raken, bekkenklachten, een kraamdepressie, de kans is wel aanwezig dat het weer gaat gebeuren.
Dat is niet alleen emotioneel lastig maar ook praktisch. Sarah was de dolle en zware rit meer dan waard maar een volgende keer heb ik toch liever een goede routekaart waar ook omleidingen goed op aangegeven staan en van te voren klaar liggen. Die moeten we zelf gaan ontwerpen en regelen.

Het vreet dus al emotionele energie en het is al zo lastig en dan komen die milieuminded-gelukkige ouders van 2 of 3- nog eens aan met hun wijsheden over overbevolking en het milieu. Bleuh!
Ik denk dat ik maar een website opstart: wewewe compenseerjekind punt NL, voor al die andere ouders die zich ook nog genoodzaakt voelen om zich iets aan te trekken van wat andere ouders nu zeggen over het milieu en bevolking.

Van het tuinpuinruimen heb ik best wel spierpijn vandaag maar verder gaat het eigenlijk super, geweldig, fantastisch. Alles doet het nog en geen felle pijn(scheuten), goody!
Zo'n vooruitgang is eigenlijk ook wat emotioneel omdat je je beseft dat je dingen heel lang normaal hebt gevonden die dat eigenlijk helemaal niet zijn. Laatst was ik bij de huisarts voor een doorverwijzing en aan haar reactie merkte ik toen ook dat wat ik maar als "normaal" was gaan beschouwen, toch niet zo normaal was.
Tja, a womans gotta do what a woman 's gotta do, when the going gets tough, the tough get going und so weiter. Het was en is denk ik wel goed hoe ik er in sta maar dat neemt niet weg dat je er niet een beetje verdriet van mag hebben... achteraf... hoop ik (dat het nu "achteraf" is bedoel ik dus, hihihi).

Puintuin

Carnaval was erg gezellig en zoals beloofd heb ik me zaterdagavond even lekker uitgeleefd, ik heb nog dagenlang pijn in m'n nek gehad van het headbangen :-) (we waren in een rock-cafe).
Carnaval heeft naast ontspanning nog iets veel prachtigers gebracht: geen (na)pijn!!! Daar ben ik wel zo ontzettend gelukkig mee!

Als ik morgen ergens last van heb, weet ik in ieder geval waar het van komt (en dan is dan wel prettig voor de verandering). Gisteravond bleek dat mijn agenda lekker leeg was vandaag en gecombineerd met de klachtvrije carnaval heeft dat geleid tot een aanval met takkenschaar, bijl en bestrijdingsmiddelen op die *****-laurierbomen in onze tuin.
Ik hoop dat ze nu, zoals ons voorspeld, zich makkelijker laten verwijderen zodat we verder kunnen met de tuin.

Ik wil nog wat zaad voor kruiden, bleekselderij, peultjes en rucola zaad gaan bijkopen, voor de rest heb ik wel even genoeg voor dit jaar, zeker omdat de tuin op de schop gaat. Ik heb nog zaad spinazie en slasoorten, die komen in groentenkratjes te staan. Zo kunnen we ze toch nog verplaatsen als we bezig zijn met de tuin overhoop halen.

Bij de voordeur wil ik nog steeds een leuke plantenbak met een mooie vaste plant. Ik dacht eigenlijk aan iets leuks op stam maar toen ik in onze tuinboeken ging bladeren om uit te pluizen welke plant geschikt is voor die plek, in een bak, kreeg ik inspiratie voor iets anders.

Met kippengaas maak je een leuke vorm en dat laat je begroeien met simpele en voordelige klimop.



"molenromp"



Het leuke is ook nog, dat het nu gratis is. Ik had nog een plantenbak, ik had nog groen gaas, ik had nog stekpoeder en van de buren hebben we gratis klimop gekregen doordat hun klimop het erg leuk vind in onze tuin. Hoera voor de verwilderde tuin, er was zoveel (mooie) klimop, ik kon genoeg stekken.
Ik ga een windmolen maken van gaas, zal m'n man ook wel leuk vinden en het is origineler dan een kip of een konijn. Over het algemeen is klimop ontzettend tuintuig dus ik denk dat het wel aan gaat slaan.
Ik ben wel erg vroeg met het stekken en ik had toch nog stekpoeder dus ik heb dat gebruikt.
Met mooier en warmer weer krijg je klimop waarschijnlijk ook heel goed gestekt zonder stekpoeder, gewoon wat afknippen, gaatje maken met een stokje, spriet erin steken, water geven en afwachten.

Carnaval

Morgen is het weer zo ver: carnaval. We zakken morgenmiddag weer af naar beneden de rivieren, naar het beloofde land: Brabant.
Ik voel me een half ontaarde moeder; Sarah blijft hier bij de oppas en wij gaan een avond op stap in Brabant. Ik weet wel dat het juist onder het kopje verantwoordelijk en goed ouderschap thuis hoort, dat je netjes een nuchtere oppas regelt tot je zelf weer boven water bent de volgende dag maar zo voelt het (nog) niet.

Eigenlijk kriebelde het wel een beetje: ik wilde wel eens een nieuw carnavalspak, ik loop al jaren in hetzelfde rond.
Om mijn behoefte aan "iets nieuws" te bevredigen heb ik wel een nieuw grappig haarbandje met bloemetjes er bovenop gekocht, voor 1 euro, waar ik weer jaren mee kan doen (als ik 'em niet kwijtraak). En klaar!

Het maakt eerlijk gezegd toch niet meer zo super veel uit wat je aan hebt, je staat zo opgepropt in de kroegen dat maar amper te zien is wat iemand nou echt aan heeft en daarnaast is de hele kroeg ook half dronker.
De enige foute carnavalskleding die je aan kunt trekken is geen carnavalskleding aantrekken, dat is ook wel lekker aan carnaval, heel veel maakt niet uit; wat je aan hebt, hoe gek je doet, hoeveel of hoe weinig je drinkt en vroeger maakte het ook niet uit of je elkaar eens per ongeluk aan stootte of niet.
Als het echt fout ging en zeer deed werdt het goed gemaakt met en biertje en dan ging je samen ff hossen even later. Met carnaval weet je gewoon dat het kan gebeuren dat je jezelf zeer doet of dat een ander het per ongeluk doet (al dan niet in beschonken toestand), als je daar niet tegen kunt moet je gewoon thuis veilig op de bank gaan zitten. Brabanders snappen dat.
Helaas denken nu ook veel mensen (van boven de rivieren) dat carnaval wel een leuk feest is; om rotzooi te komen trappen en ruzie te zoeken of ze snappen er gewoon geen barst van.
Tot een paar jaar geleden vond ik het nog prachtig en gezellig in Den Bosch met carnaval, de stad puilde uit van de mensen, de straten waren vol maar er hing wel zo'n leuke en goede sfeer. Mensen die elkaar niet kenden spraken elkaar aan en hadden lol met elkaar, er was niks (tot weinig) aan de hand.
Nu is het echt TE druk en de sfeer is niet meer zo ontspannen en vrij, jammer hoor. Ik ben dus erg benieuwd hoe het dit jaar wordt, ach, onder elkaar zullen we het wel super gezellig hebben hoor.

Houdoe en tot na de carnaval!