Comming out as krent

Dit jaar heb ik eens doorgezet en gedaan wat ik al jaren wilde; geen kerstkaarten meer versturen. Met schuldgevoelens kijk ik in de woonkamer rond naar al die kaarten van mensen die van ons ook wel een kaart hadden verwacht misschien. Misschien zijn ze zelfs wel beledigd, boos, verbolgen inmiddels.
Die digitale kerstgroet is er ook niet van gekomen maar ik heb me heilig voorgenomen om 1 januari een flitsende, lieve powerpoint met foto's in elkaar te klikken en die iedereen te mailen met de beste wensen.

We hebben in plaats van kerstkaarten versturen een (extra) bedrag overgemaakt aan een lokaal noodfonds voor minima, komt er in die powerpoint te staan.
Ook daarvan is maar de vraag, wat onze omgeving daarvan zal vinden. Worden we in hun ogen snobbers of juist tobbers?

Het valt nog niet mee, onze comming out as milieuvriendelijke krent...
Misschien wel van die "spanning" heb ik mijn eerste echte writersblock gekregen; ik krijg die nieuwe blog, waar ik ook onze omgeving van op de hoogte wil stellen, niet uit m'n vingers.
Waarom? Geen idee, zo vreemd is het allemaal niet.
Misschien is het zelfs verhelderend om onze omgeving wat meer te laten zien van ons. Laatst bleek dat er mensen zijn die aan mijn consuminderige opmerkingen her en der de conclusie verbonden hebben dat wij ons banksaldo met een dieprode pen moeten schrijven. Hmpf...:-)
Ik denk dat sommige mensen liever denken te weten dat het anderen financieel niet zo voor de wind gaat, dan zeker weten dat het anderen zoveel beter gaat dan henzelf. Ik neem het ze niet kwalijk, lijkt mij een typisch staaltje van de menselijke natuur.

Een van mijn goede voornemens voor 2012 is dus toch om uit de kast te komen als consuminderaar, ik ga alleen niet een hele grote ballon doorprikken uit respect voor de natuur ;-).

In 2012 blijf ik ook hier bloggen. Mijn blog wordt over een tijdje ook vermeld in de Libelle omdat ik meegewerkt heb aan een artikel. Ik kan toch moeilijk al die Libelle-lezeressen teleur stellen met een blog die al tijden niet meer bijgehouden is tegen de tijd dat het artikel te lezen is.

Ik geloof dat het thema voor 2012 voor mij wordt "onnodige belast laten vallen"
- ik ga alweer 30 kilo afvallen (net als vorig jaar, alleen was het toen 25 kilo);
- ik ga vrede vinden met mijn rol als huisvrouw/ thuismoeder en een nog betere moeder worden (vooral door minder hoge eisen aan mezelf te stellen in die rollen);
- ik ga werk maken van die biologische moestuin;
- ik ga werken aan mezelf;
Maar ik ga vooral hopen dat ik dit op 1 februari me nog herinner.... ;-), denk ik.

Heb een heel gelukkig, mooi, fijn, gezond, grappig, fantastisch 2012!

xxx

Moneypenny

Toekomstplannen deel II

Dank voor jullie reacties en ook complimenten.
De nieuwe blog is nog niet af, zit alleen nog in mijn hoofd met her en der een krabbeltje.

Onderaan zien jullie nog wat dingen toegelicht.

Je zult zien; heb je je voorgenomen om meer te gaan (be)sparen.... plof je 's avonds laat uitgeput in bed, hoor je "tik-toink" in de kamer naast je. Huh?! Hè nee hè, hij zal toch niet? Jawel hoor, manlief had 's morgens heeel vroeg wat gestreken en 's avonds heeel laat stond het strijkijzer dus nog steeds aan. Bij-effect van de vermoeidheid, het is hem vergeven maar wel een duur grapje.

Gister ook heilig voorgenomen korte bezoekjes aan te leggen aan een zieke en jarige zodat we op tijd thuis zouden kunnen eten en dan de kleine naar bed. Zul je zien, komt er nog net iemand binnen stappen en het wordt zo gezellig en de kleine is zo leuk aan het spelen.
We zijn gestrand bij de Burger King bij De lucht dus (en allebei buikpijn en buikloop ervan, bij ons heeft alleen onnatuurlijke adaptie op McDonalds eten plaatsgevonden).

Gelukkig heb ik wel 21 euro in m'n portemonnee terug weten te krijgen, na flink klagen en zagen bij de schoenmaker die m'n laarzen heeft verknald. Zegt die onbenul nog: "Hier, vanaf de bovenkant is het toch best netjes nog, dan zie je er niks van". Ik heb uiteindelijk toch nog m'n geld terug gekregen. Helaas alleen voor de reparatie, voor de schade waar ik eigenlijk volgens de rechtsbijstand recht op had, dat heb ik maar laten zitten.
Dat is nog eens echt leergeld. Die man wilde namelijk wel de laarzen terug en de lapjes leer er weer uit slopen als ik die 21 euro terug wilde, ik heb gezegd dat ie dat dus helemaal niet ging doen. Ik kan ze nu nog aan met carnaval of naar de kinderboerderij, net zoals voor de reparatie. Als ik ze zelf nog waterdicht maak met lijm tenminste, anders staat het bier of geitenzeik alsnog boven in m'n sokken want na het gekluns van die "schoenmaker" waren ze dus ook niet waterdicht bij de reparaties). Ik heb geleerd, niet meer naar die schoenmaker te gaan en voortaan van te voren heeel goed af te spreken wat er gaat gebeuren en wat het eindresultaat precies wordt als ik iets laat repareren, vandaar is het ook leergeld.

Nog wel bij mijn schoonouders mijn licht opgestoken over het zelf verbouwen van groenten, die hebben daar ervaring in. Mijn schoonvader kan helaas niet meer tuinieren maar zowel hij als ik hebben er wat aan als hij me tips en adviezen kan geven. Ik denk dat hij het wel leuk vind namelijk.
Zo adviseerde mijn schoonvader mij een speciekuip eventueel ingesmeerd met een randje groene zeep voor het verbouwen van groenten die slakken graag lusten (en onze tuin is vergeven van die slijmerds, ik wil een egel!). Lijkt me wel leuk om daar naast te gaan zitten met een glaasje drinken, Jackass voor slakken kijken.
Dan was er ook nog iets van bieten die naast uien moesten staan en rekening houden met plaatsing in de windrichtingen ivm de zon (de ene plant doet het niet goed op zuid, andere op noord e.d.). Ingewikkeld allemaal nog hoor.

Moneypenny



Over de kinderopvang toeslag: wanneer je zelf wilt uitrekenen waar je recht op hebt bij de toeslagen (en hoeveel) je kunt een proefberekening maken op
http://www.toeslagen.nl/reken/toeslagen/

Berekenen hoe hoog je WIA-uitkering is als je weer gaat werken kun je doen op
http://www.uwv.nl/wia/tijdens-uitkering/over-uitkering/rekenhulp/index.aspx

Met de kinderopvang zit het zo bij ons:

                     ma di wo do vr                   uren per week
werkuren       4   4   4   4   4                     20
opvanguren  11  6   6   6  geen, man thuis  29
voor een hele dag opvang wordt 11 uur doorberekend
voor een halve dag opvang wordt 6 uur doorberekend
Je bent verplicht minstens één hele dag af te nemen

Ik mag van het UWV 4 uren per dag werken, maximaal 20 uur per week.

Je mag 140% van het aantal uren van het contact met de minste uren aan opvanguren indienen bj de belasting, in mijn geval 28 uren.

Kijkt de belastingdienst ook naar het vaste weekrooster van mijn man, dan mag ik dus maar 140% van 16 uren indienen 22,4 uren

Ik heb uitgerekend dat wij ongeveer 300 euro aan kinderopvang zelf zullen moeten betalen (uitgaande van 28 uren mogen indienen, zo niet dan is het nog meer).
Salaris wordt van de uitkering afgetrokken, een deel mag je zelf houden maar dat zal geen 300 euro worden.

De motivatie om toch weer te gaan werken als WIA-moeder moet dus echt uit jezelf of je fatsoen/ normbesef komen. Ik moet wel heel eerlijk zeggen dat ik door dit hele circus geen tijdelijke banen ga aannemen. Daar heb ik dus gewoon niks aan voor de toekomst op lange termijn en het is een heel gedoe met de kinderopvang regelen, en weer opzeggen als de arbeidsovereenkomst afloopt (en dat kan elke dag zijn via een uitzendbureau, terwijl je twee maanden opzegtermijn hebt bij de opvang). Bovendien ben ik nu nog met het UWV bezig om die ene maand te verrekenen die ik vorig jaar heb gewerkt, in juni.

Nu we toch zo gezellig met getallen bezig zijn, volgens mijn weegschaal weeg ik 97 kilo op dit moment. Zo, dat is eruit. Ik moet even kijken of ik afvallen ook nog ergens in mijn drukke schema krijg een keer ;-). Ik hobbel wel dagelijk heel actief achter de kleine aan, die wil nog steeds niet los lopen. Wie zich het lopen aan twee vingers nog herinnert, weet misschien nog wel dat daarvoor bij de achterlopende ouder (in voorovergebogen Lucy Luck houding) ook diverse spieren worden aangesproken, gratis fitness.

Toen ik 10 en zelfs 15 kg minder woog, heb ik twee keer de zak waarbij mijn overgewicht een grote rol speelde(dat zijn twee hele verhalen, niet de moeite om er de energie in te steken om het te vertellen, dat was niet goed maar niet meer te veranderen, dat is geweest)
Nou geven resultaten behaald in het verleden geen garantie voor de toekomst maar dat zit dus ook een beetje in mijn gedachte toen ik er al een paar keer iets over hoorde of las. Jullie hebben wel gelijk hoor, het hoeft allemaal geen belemmering te zijn. Wie direct allerlei vooroordelen heeft bij het zien van een dikker persoon*, daar wil ik ook liever niet voor of mee werken.
(*(ver)zorgt niet goed voor zichzelf, is vaker ziek door het overgewicht, is vies, is zeer onprettig en voor mij belastend naar te kijken, zweet meer omdat ze een extra vetlaag heeft, is een slons, heb ik last van als ik die zie eten tijdens de lunch, is dom omdat ze niet eens weet hoeveel calorieën overal in zitten, is geen echte vrouw, dikheid wordt in stand gehouden door haar man, die is bang haar kwijt te raken als ze afvalt, ze heeft dus een ongezonde relatie met een overheersende man... (ik had verteld dat mijn man juist mollig mooi vond, moet je dus nooooit zeggen tegen zo'n vetfoob) Goed, dat allemaal dus zover met mij gecommuniceerd is door mijn ex- collega's en leidinggevenden. Magere krengen waren gewoon jaloers dat ik wel fatsoenlijk mocht eten van mezelf terwijl ze zichzelf uithongering oplegden. Hele dag ook klagen dat ze het zoooh koud hadden maar wel 40 minuten in mini-minirok op de fiets terwijl het vroor dat 't kraakte (door rustige en slecht verlichte paden en lanen als leuk (okee, wel enigzins goedkoop ;-)) uitziende jonge meid en dan zeggen dat ik echt heeeel dom was als ik deur open deed als de deurbel ging 's avonds, dan vroeg ik er zelf om om beroofd te worden in deze tijd. Goed; leefden dus kortom gewoon in een heeeele andere wereld dan ik.)

Toekomstplannen

Met enige angst en beven zagen wij de WIA-keuring tegemoed, wat zou het lot en het UWV in haar oneindigende wijsheid voor ons in petto hebben, ook financieel?
We dachten dat we daarna tenminste zouden weten waar we aan toe waren. Dat blijkt dus niet zo te zijn bij nader inzien. Ik heb vele maanden even niet willen gaan rekenen over alle mogelijke gevolgen, ook van allerlei nieuwe dingen in 2012 maar ik ben vorige week toch eens goed gaan (be)rekenen. Daar zijn we wel een paar dagen van van slag geweest.

Ik heb nog 1 jaar en 3 maanden om een baan te vinden. Die baan moet aan nogal wat eisen en wensen van het UWV en die van mijzelf voldoen. Er zijn nogal wat dingen die niet kunnen en mogen, anders houdt ik me niet aan de regels en daar kunnen financiele sancties op volgen. Zo mag ik bijvoorbeeld maximaal 4 uur per dag werken.
Allemaal heel begrijpelijk en redelijk hoor, ik verwijt het UWV op dit punt helemaal niets.

Uitdaging 1 is alleen, dat ik afgewezen wordt voor wat ik nog wel mag, omdat ik overgekwalificeerd ben en dat de banenmarkt sowiezo al niet zo ruim is op dit moment.
Uitdaging 2 is dat ik een vrouw met een klein kind ben, daar zitten veel werkgevers ook al niet helemaal op te wachten. Daarnaast ben ik ook nog dik en het schijnt dat ze daar ook al niet meer op zitten te wachten nu, liever gezond dan rond... Tja, ik zou zo eigenlijk ook denken als werkgever.
Uitdaging 2a is kinderopvang. Ik moet overal minimaal een hele dag afnemen per week en daarnaast mag ik halve dagen afnemen. Dat wil dus zeggen dat ik een halve dag moet betalen waarop ik niet aan het werk ben. Dat vindt de belasting niet goed, daardoor moet ik sowiezo 1 uur per week zelf betalen maar als ze ook nog naar het werkrooster van mijn man gaan kijken bij de belastingdienst wordt dat 7 uur ofzoiets. (een KDV rekent 6 uren voor een halve dag). Ik heb er aan zitten rekenen met diverse rekentools en in ons budget wat we vergoed krijgen aan kinderopvang en wat ik mag houden van mijn salaris als ik weer ga werken. De conclusie is dat het 187 euro per maand kost als ik ga werken. Daarbij heb ik ook er al rekening mee gehouden dat wij als ik niet werk, 84 euro per maand betalen voor de peuterspeelzaal. Verdien ik nog minder dan in mijn laatste baan vorig jaar (dat was al enorm inleveren tov mijn oude salaris), dan liepen de kosten van werken in een berekening zelfs op tot 300 euro per maand.
Als ik dus al werk vindt, dan zou een betaalbare oplossing zijn dat ik naar een gastouder toe ga. Dan zit ik dus niet rustig op m'n werk, om verschillende persoonlijke redenen en ervaringen. Lastige keuze hoor, ik denk dat ik liever krom lig en rust heb.

Een enigzins asociale maar financieel aantrekkelijke keuze zou dus zijn om niet te gaan werken, dan lever ik niet 187 tot 300 euro per maand aan inkomen in.

Dat is ook weer niet verstandig vanwege feit 3; als ik geen werk heb/ niet gewerkt heb aan het eind van de uitkering, krijg ik nog maar ongeveer 400 euro per maand (percentage minimum inkomen). Ook al hebben wij echt geen tophypotheek (al zegt onze adviseur dat we hem in deze tijd nooit gekregen hadden), daar heeft onze hypotheek niet echt rekening mee gehouden en de polis van die arbeidsongeschikheidsverzekering die we hebben, daar kun je je billen mee afvegen, heb je er nog iets aan. Ik ga het denk ik toch nog proberen maar ik verwacht er niets tot weinig van. We zouden het in dit scenario net wel/ net niet redden per maand. Structureel eigenlijk gewoon niet.

Dan is tenslotte uitdaging 4 dat het UWV, zeker onder druk van de huidige economische situatie, ook nog eens zou kunnen vinden over 1 jaar en 3 maanden, dat ik best wel (meer) kan werken.
Worst case scenario is daardoor dat mijn inkomen uitkomt op 0,00 want recht op een WW-uitkering heb ik dan niet. Daar heeft niemand rekening mee gehouden toen wij de hypotheek afsloten.

Nou ben ik niet zo'n zwartkijker, ik hoop en denk toch wel dat er ergens een super oplossing voorbij komt als ik er maar mee bezig blijf maar ik wil wel voorbereid zijn op de worst scenario.
Gelukkig hebben we aardig wat (be)spaart, waardoor we een goede buffer hebben, we kunnen het, met super zuinig zijn en een klein beetje spaargeld per maand erbij misschien wel twee jaar uitzingen.

Als de kleine dan naar school gaat, dan kan ik weer wat makkelijker werken onder schooltijd en dat zou weer meer lucht geven. Dat gaan we redden aangezien Sarah nu al twee is.

Uitdagingen opgelost dus?
Erhm... nee. Het is wel even wat om hier op tafel te leggen maar wij hopen al een tijdje eigenlijk nog op gezinsuitbreiding in de toekomst. Tja.... dan duurt het dus nog 4 jaar, 9 maanden en ? maanden voor we in de basisschooltijd beland zijn. Nou ja, als we überhaubt zwanger worden, Sarah was al medisch-statistisch gezien een fantastisch spontaan wondertje en we willen niet meer gaan dokteren. Maar we gaan dus weer van het positieve uit.

Dusss... nog meer (be)sparen maar.
Uit ervaring weten we dat een kinderwens een goede motivatie is ;-).
Ik ga de komende tijd wat dingen schrappen zoals die sportschool waar ik toch niet kom en wat lidmaatschappen waar ik eigenlijk niets mee doe.
Daarnaast wil ik de tijd die ik nu thuis heb besteden aan leren nog meer zelf te doen en te maken en dat vaker te doen. Met name wil ik echt zelf groenten gaan verbouwen, dat scheelt op de boodschappen kosten.
Ook wil ik zelf die kleine en grote klussen in huis gaan oppakken, zodat we daar niet iemand voor in hoeven te huren. Zo wil ik ons leven meer crisisbestendig maken.

Verder heb ik ook nog toekomstplannen voor de blog.
Ik denk er de laatste tijd over om te stoppen omdat ik alles al wel zo'n beetje heb verteld en ik mijn stukjes weer van slechte kwaliteit begin te vinden. 
Ik denk erover om met een andere opzet overnieuw te beginnen op een andere blog. Die blog wil ik ook wil delen met mijn omgeving (op deze vertel ik wel eens wat dingen over mezelf of anderen die niet iedereen hoeft te weten of voor problemen gaan zorgen).
Ik ga dus uit de kast komen als consuminderaar naar mijn omgeving toe, ik ga meer van mezelf laten zien. Take it, or leave it.
Het heeft al een naam, waar ik nog niet helemaal tevreden over ben, een naam die al jaren in mijn hoofd zit. Lastig is alleen dat het niet slim is om die hier te noemen omdat dan makkelijk deze heeele anonieme blog aan de nieuwe blog te koppelen is. Het zou dus zomaar zo kunnen zijn dat ik over een tijdje geregeld verwijs naar een blog van iemand anders... iemand die ik goed ken. Als ik inspiratie heb zal ik hier ook nog geregeld wat plaatsen wat ik niet vindt passen op de andere blog.

Nou, dit bedoel ik dus met slechte kwaliteit... blogje is weer veeeeeel te lang geworden, arme jullie.

Toch wil ik tot slot nog even iets herhalen dat ik op een forum gezegd heb waar iets gebeurde waar ik een beetje stil van werd:
Heel graag zou ik van het voetstukje afstappen waar ik nu op geplaatst wordt.
Ik vind dat ik zeker geen moeder Theresa type ben, ik ben zelfs zelf verre van heilig.
Wat ik verkondig is tips en inpiratie voor anderen maar het is zeker geen evangelie waar ik me zelf heel strikt aan houdt. Ik maak echt niet alles zelf en ik maak nog steeds genoeg financiele misstapjes en blunders.
Ik wil alleen mensen vermaken en inspireren.
De dingen waar ik over loop te blaten zijn daarnaast ook niet naar ieders smaak, tijd of portemonnee. Iedere situatie is anders. En niks moet, alles mag.
Verder ben ik uit een redelijke diepe financiele krater gekomen maar ik vind dat ik/wij nog erg veel geluk hebben gehad (wij hadden twee nette inkomens bij die schuld) en dat er zoveel mensen zijn die zo veel erger en zo langer in de problemen zitten dan wij hebben gezeten. Wat wij hebben meegemaakt is daar echts niets bij. Ik snap het alleen wel, hoe heftig en ingrijpend zo'n situatie is, omdat we het zelf ook hebben meegemaakt.


Ik hoop dat er uit mijn blog nooit iets anders naar voren gekomen is dan dit.

Hij komt, hij komt!

Zo vlak voor het heerlijk avondje slaat de twijffel toch even toe; geven we te weinig, geven we teveel?
Ik heb besloten om af te gaan op ons gevoel en onze waarden en niet die van de commerciele maatschappij om ons heen.
Ik erger me eigenlijk wel aan dat Sinterklaasjournaal,dat door scholen en kinderdagverblijven ook op de voet wordt gevolgd. Is het nou echt nodig om het zo op te kloppen en het zo spannend en belangrijk te maken? Zouden we niet ook beter onze kinderen geven, delen en de immateriele waarde van (immateriële) dingen mee geven?

Waar ik me ook pissig over kan maken zijn de ouders die hun kinderen in deze tijd onder de duim proberen te houden door ze angst aan te praten dat ze niks krijgen als ze niet superlief zijn.
Ik pas nu wel eens op bij familie en ik had laatst een kind dat gewoon ziek was van de Sintstress. De avond dat ze bij hun vader sliepen lag daar een dreigbrief van zwarte piet voor ze klaar. Op school ging ook al de roddel dat een jongetje dat vaak niet lief was, zijn schoen had gezet en niks had gekregen.
Dat bij elkaar opgeteld, leidde dus tot een kotsende kleuter, die dacht dat ze vast niks meer zou krijgen van de Sint. Gelukkig had ze het wel keurig in papa's auto gedeponeerd 's morgens, die had het ook verdiend, het knurft. Ik heb gelukkig niet meer hoeven dweilen en poetsen verder die dag. Later hoorde ik dat meer ouders zich bezig houden met deze praktijken. Be-lac-he-lijk!
Vraag dan een cursus opvoeden aan de Sint, verpest het niet voor je kind.

Ik heb voor straks cadeautjes die ik door het jaar heen al apart had gekocht/ apart gelegd voor onze kleine meis. Gewoon kleine dingen, bij elkaar voor een tientje ofzo. Ik krijg ook wel eens dingen van familie of vrienden toegeschoven voor Sarah, dingen waar hun eigen kinderen te groot voor zijn. Als het netjes is, kan het ook weer prima dienen als cadeautje. (Heb je geen familie met oudere kinderen, kringloop of Marktplaats zijn ook prima bronnen voor prima tweedehands).

Wat denk je? Krijgt Sarah gister iets dat ik in soortelijk al ingepakt klaar had liggen voor vandaag. Ik heb het al meer dan een half jaar geleden bij Lidl gekocht, dus ruilen zit er niet meer in. Had het hoogtepunt van haar cadeautjes moeten worden...;-(
Eigenlijk had ik tante moeten vragen om het te ruilen maar ja.... vond ik ook weer zoiets...naar tante en ons dochtertje toe. Daar heb ik nu wel een beetje spijt van, had ik gewoon moeten doen.

Toch ga ik de verleiding weerstaan om nog naar de speelgoedwinkel te rennen om nog iets anders erbij te halen. Ze is 2, ze heeft al super veel speelgoed en bij de speel-o-theek is er nog meer te leen, het is zo genoeg en goed.

Nou moet ik dus wel komend jaar familie goed vertellen dat ze al een poppenhuis en een babypop krijgt van ons, voor het weer mis gaat. Dat speelgoed ligt al apart hier voor volgend jaar. Er is een mooie babypop nog in verpakking en helemaal nieuw gekregen (moeder van een vriendin is helaas overleden, had dure babypoppen gekocht ooit in de hoop op kleindochters, het werden hele leuke kleinzonen) en het prachtige poppenhuis was tweedehands voor 5 euro, moet ik nog even iets aan repareren maar daar heb ik gelukkig een jaar lang voor ;-).

Zo nog even chocolmelk halen en slagroom, een bordje met lekkers op tafel, een leuk spelletje erbij en lekker een middag en avond extra leuk met elkaar doorbrengen. DAAR gaat Sinterklaas om, niet om de cadeautjes.

Zelf zalf en lipbalsem maken

 Vanmorgen heb ik zalf voor Sarah's gezichtje gemaakt en lipbalsem voor mezelf en manlief.
Het zeeppompje met douchegel had ik ook gister leeg gemaakt dus ik heb ook douchegel gemaakt met Zetesol, water, zout,  etherische olie en een piepklein drupje voedingskleurstof voor het leuk.
Zalf kun je heel makkelijk en voordelig thuis maken. Voor lipbalsem heb je alweer ingrediënten nodig waar je voor op pad zult moeten.

Ik zal toch voor beiden het recept geven.

 

Eerst alles goed uitkoken (10 minuten).

Je hebt nodig:
- glazen potjes om de ingrediënten in te verwarmen en mengen;
- potjes of kleine flesjes om je product in te bewaren als het klaar is (reisflaconnetjes bij de drogisterij of lege tubes bij de apotheek kopen eventueel);
- lepeltjes om te roeren;
- een tang om alles uit het hete water te halen.
Als alles uitgekookt is zet je het op een schone doek neer.

Dan de ingrediënten afwegen op een weegschaal (nauwkeurig tot 1 gr).  

Zalf
Neem een glazen potje en weeg hierin af:
25 gr vaseline
35 gr plantaardige olie*

Met eventueel 3 tot 10 druppels etherische olie**

  

Lipbalsem
Neem een glazen potje en weeg hierin af:
7 gr bijenwas
11 gr plantaardige olie
of
6 gr bijenwas
5 gr cacaoboter
6 gr jojoba-olie

Giet het grootste deel van het water waarin je alles hebt uitgekookt weg en zet er het glazen potje / de potjes in. Verwarm alles au bain marie op ongeveer 40 graden tot alle ingrediënten gesmolten zijn en goed gemengd kunnen worden.

Laat het een beetje afkoelen en giet het dan terwijl het nog vloeibaar is over in het potje of tubetje.

Als je een etherische olie wilt toevoegen, laat de zalf dan ook eerst wat afkoelen, voeg de etherische olie toe, roer het goed door en giet het dan over.










*
Olijfolie: geschikt voor een hele droge huid, nadeel kan de geur zijn (hoewel de etherische olie dat wel op kan lossen, het duurt langer voor de zalf ingetrokken is.
Zonnebloemolie: minder vet, neutralere geur.
Jojoba olie: een erg goede, verzorgende olie, ik merk wel degelijk verschil in kwaliteit tov olijf- en zonnebloemolie, prettige geur, trekt goed in. Nadeel is de hogere prijs.

**
Gebruik echt niet meer dan 10 druppels en begin liever met 2 tot 4 druppels mocht je het idee hebben dat er ook maar een kleine kans is op (over)gevoeligheid. Gebruik alleen etherische (essentiële) olie (zie verpakking), geen geurolie!
Goede en veilige etherische oliën zijn lavendel en mandarijn, deze zijn ook geschikt voor kinderen en zwangere vrouwen.
Lavendel verzacht wondjes, acné, is desinfecterend maar zacht voor de huid. Lavendel kun je ook gebruiken bij slapeloosheid (op een watje naast je bed of als het goed gaat op je hoofdkussen) al werkt het bij sommigen averechts. In de zomer kun je muggen verjagen met lavendel.
Mandarijn vervaagt littekens en zwangerschapsstriemen.
Ook een fijne olie geschikt voor veel toepassingen is Tea Tree. Heerst er griep en/of verkoudheid in huis, verdamp wat tea tree in water; de lucht wordt erdoor gezuiverd en de kans neemt af dat mensen elkaar aansteken. Tea tree is ook erg bekend om de werking tegen acné (dan moet je wel een lichtere crème maken, een zalf is te vet voor een acné huid. Een crème maak je met een emulgator, plantaardige olie, water en etherische olie, de emulgator kun je via websites bestellen of bij sommige drogisterijen kopen)
Voor meer info over de werkzaamheid van etherische olie zie Google of bijvoorbeeld: http://www.loesje.info/cosmetica/etherische_olien_AZ.htm

Gebruik nooit Tijm in het gezicht. Mensen met een hoge bloeddruk; gebruik geen rozemarijn.



 Ik hoop dat de irritatie in Sarah's gezichtje snel opknapt, al kort na het smeren werd haar wangetje al een stuk minder rood.
Dat heerlijke kind van me had vandaag weer poetsdrang. Ze weet dat ik eerst ga poetsen en dan zuigen op dinsdag en ze is nog steeds in die fase dat het leuk is om dan mee te helpen. Ze heeft haar eigen halve schuursponsje en ze mag met de veger "meehelpen", geweldig vindt ze dat.

Zelfgemaakte speculaas en zorgverzekering

Vandaag heb ik met een recept van de site van Genoeg zelf speculaas gebakken. Lekker dikke speculaas heb ik ervan gemaakt en hij is wel zoooo lekker dat ik er niet vanaf kan blijven. Mijn koekiemonster vond ze ook erg lekker.

Laatst wilde ik ook zelf pepernoten bakken maar door een foutje mijnerzijds was het resultaat pepernoten met een doorsnee van 2 tot 3 cm en een dikte van een paar millimeter die naar peperkoek smaakten. Nu weet ik dus wel hoe je zelf peperkoek kunt maken, gewoon dat recept verkeerd volgen ;-).

Deze week ben ik ook bezig geweest met onze zorgverzekering voor 2012. Een klusje waar ik al jaren tegenop zag, met als gevolg dat we veel premie betalen en elke maand veel zelf betalen.

Ik ben eerst op Independer en http://www.zorgkiezer.nl/?ref=adwords&gclid=COqh2-im16wCFUcj3godUSlrqg gaan zoeken naar een andere verzekeraar en toen naar de eigen website van de verzekeraar en mijn eigen verzekeraar gegaan om te kijken en vergelijken.

Toen alle verschillen in dekking in een overzicht gezet en nu heb ik voorlopig een verzekeraar waar ik interesse in heb. Die verzekeraar biedt echter twee aanvullende verzekeringen en ik twijfelde nog; zelf betalen/ zelf sparen of het risico afdekken met een verzekering?

Ik moest er even over denken en fiepen in Excel en toen nog eens wat aanpassen maar volgens mij heb ik nu goed uit kunnen rekenen wat voor ons het beste was. Ik heb alleen gekeken naar de verschillen tussen de twee verzekeringen.

Ik dek voor mezelf dus een risco van bijna 500 euro af voor 147 euro per jaar. Het blijft een beetje natte vinger werk natuurlijk. Wie het heel erg leuk vindt, zou voor de volledigheid en correctheid nog uit moeten rekenen hoe groot de kans is dat en het een EN het ander zou kunnen voorvallen in een jaar met nog betere uitgangspunten.

 Volgend jaar krijg je pas vanaf de 21e fysiotherapie behandeling iets uit de basisverzekering vergoed MAAR dan moet je aandoening ook nog op een lijst voorkomen die daarbij gehanteerd wordt. Misschien kan ik wel officieel hard krijgen dat ik iets heb van die lijst maar ik heb het gedoe er niet voor over dus ik verzeker mezelf wel.

Nu is het nog afwachten wat onze tandarts met zijn tarieven gaat doen (de tandartsen mogen vanaf 2012 zelf hun tarieven bepalen) en of hij weer een contract sluit met de verzekeraar die ik op het oog heb. Wat een gedoe allemaal maar ja, je bent eigenlijk een dief van je eigen portemonnee als je het maar laat aanhobbelen.

De plaatselijke schoenmaker alhier probeert ook een dief van mijn portemonne te zijn. Die heeft mijn Ecco laarzen verknald, die kan ik na zijn slordige reparatie dus echt niet meer aantrekken buitenshuis en daar heb ik nog 21 euro voor moeten betalen ook, plus, nieuwe laarzen, die kosten 140 euro.  Daar ben ik dus niet blij mee en daar is het laatste nog niet over gezegd. Ik heb de rechtsbijstand om advies gevraagd en hem in gebreke gesteld en aansprakelijk voor de schade gesteld.

Dat was handig om te weten en om een voorbeeldbriefje te krijgen van de rechtsbijstand, ik heb vandaag ook de leverancier van m'n nieuwe handtas met zonnepaneel in gebreke gesteld daarmee.

Was ik een Amerikaan dan had ik een advocaat genomen en een kwantum-korting bedongen, ik ben namelijk deze week ook nog met de kleine op m'n arm uitgegleden in het ziekenhuis door mijn veel te gladde zolen (tja, DOM, denken dat je voor 60 euro goede leren schoenen kunt kopen en zo geld besparen, die kunnen dus mooi weg, krijg er ook harstikke pijn van in m'n rug. Weer iets voor de koopwijzer...). Vandaar dat ik dus maar 140 euro ga investeren in Ecco's en mijn rug (die nog zeer doet). Sarah had trouwens niets hoor van die val, mijn moederinstinct heeft daarvoor gezorgd gelukkig, ze vond het eigenlijk wel lollig en zag het als een mooie kans om er tussenuit te knijpen. 

Recensie: tas met zonnepaneel (a-solar bag)

De A-solar city bag http://www.a-solar.eu/

Voorlopige recensie

Wat is het:
Een handtas met zonnepaneel en powerbank (accu) met plaats voor en de mogelijkheid tot het opladen van een mobiele telefoon, iPad, gps/navigatie-systeem, mp3-speler, mobiele spelcomputer, e-book-reader etc. onderweg of thuis zonder een stopcontact.

Wat kost het:
79 euro, inclusief BTW, exclusief bezorgkosten (prijs 13-11-2011). Ik vroeg en kreeg hem voor mijn verjaardag van mijn man.

Wat krijg je daar voor:
Een zwarte handtas (27x22x7) met handige opbergvakjes, en een goed verstelbare draagriem, met een zonnepaneel in de flap, accu, diverse stekkertjes zodat je verschillende apparaten kunt aansluiten. handige opberg vakjes.
Aan de binnenkant is er een vakje voor de powerbank, een vakje voor een mobiel, twee elastieken om een pen handig binnen handbereik op te bergen, een stukje lager nog twee pennenvakjes en 4 vakjes op creditcardformaat, aan "de overkant" is er een groot vak gemaakt. De rits zit er bewust omgekeerd in, daardoor wordt de tas spatwaterdicht (is mij verteld door de fabrikant, ik dacht dat het een productiefout was, jammer dat die informatie niet gegeven wordt).
Aan de buitenzijde is er nog een vakje met daarboven, goed bedacht, een musketonhaak zodat je je tas veilig en handig aan een lus van je broek kunt haken.

Hoe werkt het:
De powerbank/accu wordt opgeladen geleverd, je kunt dus meteen je mobiel/apparaat opladen. Ik heb de eerste nacht de accu helemaal leeg laten lopen op mijn mobiel. Mijn mobiel was de volgende ochtend helemaal opgeladen. Vervolgens kun je de accu weer opladen via het zonnepaneel.
Het werkt dus!

Is het milieu-vriendelijk?
Op meerdere manieren zelfs. Je bespaart natuurlijk energie (en geld) door je apparaten op te laden via zonlicht maar ook is de tas zelf voor 51% gemaakt uit gerecycled PET-materiaal.We like-we like!

Pluspunten:
Milieu-vriendelijk, geldbesparend, de veilige musketonhaak, handige opbergvakjes, de tas draagt fijn (al heb ik hem maar 3 uur gedragen momenteel).

Minpunten:
Dat zijn er helaas op dit moment nogal wat. We hebben een klacht ingestuurd naar A-solar omdat het stiksel van de tas erg slecht is. Het stiksel is al losgelaten op een plek, het stiksel zit in een hoek niet goed (de stof is eigenlijk ook niet helemaal mooi tot een nette ronde hoek gevormd) waardoor de tas binnen afzienbare tijd lelijk open zal gaan staan op die hoek en de voering zit op twee plekken niet goed (waardoor de voering uitsteekt). We moesten foto's opsturen van het stiksel en wachten nu op een e-mail van A-solar over hoe ze dit op gaan lossen.

 We hopen dat we een maandagmorgen modelletje hebben ontvangen, van een tas van deze prijs verwacht je een betere kwaliteit. Jammer dat het technisch wel goed zit maar dat er niet voldoende aandacht is besteed aan het uiterlijk van de tas. Een kapotte of lelijk geworden tas beland bij veel mensen thuis weer in een hoek en dat zou jammer zijn, ik zie natuurlijk het liefst de solar tassen een big hit worden zodat we veel energie gaan besparen.
Ook is het jammer dat er geen handleiding is meegeleverd. Zo brand er op de powerbank een blauw lampje, een blauw knipperend lampje of een rood lampje maar je weet niet wat dat betekent. Na veel zoeken vind je op de website bij de FAQ dat het rode lampje betekent dat de powerbank energie aan het opladen is via het zonnepaneel. Dat een blauw lampje betekent dat de accu vol is moet je beredeneren doordat het blauwe lampje aangaat als je de powerbank voor het eerst aan zet. Ik DENK dat het lampje nu blauw knippert omdat de accu bijna leeg is. Verder ook geen uitleg over hoe je het beste om kan gaan met het product, zoals de accu regelmatig leeg laten laden voor de levensduur van de accu of iets dergelijks. Dat de rits bewust omgekeerd in de tas is gezet, wordt ook niet uitgelegd. Jammer. Een handleiding op de website met alleen een verwijzing hier naar toe op het label dat aan het product zit zou al voldoende zijn (en papier besparen).

Voorlopig oordeel:

5

Erg jammer, het had allemaal zo mooi kunnen zijn.

(en mijn man baalt natuurlijk enorm dat zijn cadeautje een tegenvaller is)

Update 27-11:
Helaas moet ik mijn oordeel bijstellen naar een
3
Omdat we nog steeds niets van A-solar hebben gehoord en nu ook na circa 10 keer openen en sluiten het klitteband van de sluiting los heeft gelaten.

En verder bij ons thuus:
Vrijdag kregen wij veel bekijks toen we met "onze" vier kindertjes in optocht naar de supermarkt liepen (11-11 was de dag van de duurzaamheid ;-) ) Twee van de kindjes van de nicht van mijn man zijn net zo blond als Sarah en eentje heeft net zo'n bruin haar als mijn man dus het leek net of we rondliepen met uitsluitend eigen werk toen het ook nog zo gegroepeerd liep toevallig.
De oudste (5) zei dat ze wel vaker met z'n drieën gezellig in bad gingen en dat er dan best nog wel plaats was voor nog een kindje dus ze gingen gezellig met z'n vieren in bad. Hoe milieuvriendelijk!
Het was behoorlijk vermoeiend en heel anders dan anders, 4 kinderen tegelijk, zie het ook maar in het gareel te houden allemaal. De onplezierige taken en luchtjes zijn ook heeel anders dan bij je eigen kind.
N. van 2,5 bleek een enorme diaree-luier te hebben toen ze in bad gingen, B van 4 plaste in bad waardoor zijn zus (die ik al minutenlang vruchteloos uit bad probeerde te krijgen) ineens toch het bad uit vlamde en even later zag ik B van het badwater drinken (terwijl ik zijn zus probeerde af te drogen), ieieieieieh! Toen ik B-lief ook uit bad had en aan het afdrogen was melde zuslief dat ze een scheetje had gelaten in de slaapkamer. Toen ik de slaapkamer inliep was de cirkel compleet, ik had van elk kind serieuze braakneigingen gehad, B en ik vluchtten terug de badkamer in. Maar verder was het heel leuk, behalve dan dat ik de vader van de kids tot mijn stomme verbazing tegen kwam, die had vrij, ouderschapsverlof. Pardon???!!!! De hele dag vrij? ouderschapsverlof? Waarom sta ik hier dan een uur en een kwartier van huis om een hele dag op JOUW kinderen te passen???? Tja... vrijdag is haar dag met de kinderen dus haar probleem, vindt hij. Hij wil ze best op die dag maar dan wil hij ook maar de helft van de alimentatie betalen (terwijl hij al te weinig betaald en het krap is voor haar). Hoe haal je het in je hoofd denk ik dan, je bent toch vader van die kinderen?!
De crematie de volgende dag was heel mooi, ik ben blij dat ik geweest ben. Tussen de kerk en het crematorium in kreeg ik enorme heimwee naar Brabant toen ik de omgeving zag maar toch vind ik Utrecht ook erg leuk en ben ik er aan gehecht geraakt.
Na etenstijd kwam ik aan bij mijn schoonouders met Sarah. Het bedienen van mijn schoonvader was gelukkig ook mooi en fijn gegaan. Woensdag wordt hij geopereerd, de heel dikke darm gaat eruit. Er staat extra personeel bij de operatie voor het geval hij weer een hartstilstand krijgt tijdens de operatie en we hopen op een goede uitkomst.
Op de crematie hoorde ik pas dat mijn stiefmoeder toch ook geopereerd wordt. Zij houdt nog wel een heel stuk dikke darm over en na een half jaar een tijdelijk stoma kan ze een hersteloperatie krijgen. Misschien gaat zij ook al binnenkort.
Tja.... voor het zeggen heb je het niet. Ik ben heel erg blij dat ze gebruik kunnen maken van de moderne technieken zodat ze in leven mogen blijven en/of weer een hogere levenskwaliteit kunnen krijgen. Het wordt misschien even zwaar voor ons allemaal maar we krijgen er zoooveel voor terug!

Soms heb je van die weken...

Soms heb je van die weken dat alles bij elkaar komt...

Helaas is maandagavond de schoonvader van mijn zus toch nog plotseling overleden, de crematie is zaterdagmiddag.

Jammer genoeg heeft mijn schoonvader ook te kampen met dezelfde ziekte; darmkanker. Hij wordt woensdag geopereerd. Afgelopen weekend schrokken we nogal van de mededeling dat hij erom gevraagd heeft om bediend te worden (sacrement der zieken/ sacrement der stervenden). Voor de zekerheid, de vorige operatie ging het namelijk mis en is hij door reanimatie weer terug bij ons gekomen. Wij worden natuurlijk daar ook bij verwacht.... zaterdagmiddag.

Soms moet je in die weken dat alles bij elkaar komt dus ook moeilijke keuze's maken.

Mijn man en ik hebben besloten ons op te splitsen; hij gaat zijn vader steunen en ik ga mijn zus, zwager en petekindjes steunen en daarna kom ik ook naar mijn schoonouders samen met Sarah.

Sarah is tijdens de crematie bij een vriendin waar ik morgen al heen ga om op haar kindjes op te passen, haar gastouder is (weer) zonder bericht niet komen opdagen en van de aardbodem verdwenen. Schandalig, dat je een (alleenstaande) moeder zo in de steek laat, hoe haalt het mens het zich in het hoofd?

Ik was al een beetje verdrietig en soms boos op de wereld door wat andere dingen die speelden en boven kwamen door therapie. Na een paar dagen rondgelopen te hebben met een grote donkere wolk met bliksemschichten is het gelukkig alweer wat opgeklaard boven mijn hoofd en ook in mijn hoofd.

Een paar dagen geleden keek ik naar dat kleine meisje van ons, dat op de bank zat te lachen om haar favoriete flimpje. Zo puur, zo eenvoudig, zo onschuldig, zo onwetend en ik dacht "oh meisje, kon ik maar even jouw hoofdje lenen, niet bewust van de dingen die staan te komen en kunnen komen en niet bewust van alle nare dingen die mensen elkaar aan kunnen doen". Gelukkig mocht dat, ik ging naast haar zitten voor een knuffel en ze kwam lekker tegen me aan zitten, met haar hoofdje even tegen me aan. Alsof ze het door wilde geven haast....hm... daar knapt een mens van op. Er is gelukkig nog veel meer moois en goeds op de wereld dan het nare.

De tweede verjaardag van Minipenny



Ons cadeau, een zelfgemaakt (IKEA hack) keukentje, winkeltje, poppenkast, whiteboard, schoolbord, zitbank en speelgoed opberg meubel. Een deel van de tussenwand kan neergeklapt worden zodat het meubeltje gebruikt kan worden als poppenkast, winkel, loketje of wat Sarah zelf nog gaat bedenken. Ze kan hier jaren mee vooruit en het zal niet snel stuk gaan. Mocht ze het keukentje etc. ontgroeid zijn, dan is het te gebruiken als zit- en opbergbank.Mocht het helemaal op zijn, dan kan het gerecycled worden.

Op de opbergbakken zit een foto van wat er in de bak zit, dat is handig met helpen met opruimen (ook voor papa, gniffel).

Er komen nog links en rechts twee deurtjes en in het midden een klep. Op de rand komen nog draaiknoppen, er komt nog een gordijntje, een laag witte verf, een très chique marmeren aanrechtblad (plakfolie), etc., etc.. Aan de "onderkant" van dit plankje komen 4 zwarte schijven, omgedraaid en op het "aanrechtblad" gelegd, is het de kookplaat. De deurtjes moeten er nog voor en hij moet nog in de verf, er moet een gordijntje komen, etc., etc. We dachten dat het in elkaar zetten het moeilijkste en meeste werk zou zijn en al die kleine dingetjes, ach... dat deden we wel even. Helaas is hier ook de griep ongenode gast in huis dus al die kleine dingetjes zijn nog niet af helaas. Komt nog wel goed.

De pannetjes, winkelinrichting en kassa hadden we op een verlanglijstje gezet en heeft ze vorige week al gekregen van het eerste deel van de verjaardagsvisite. Daardoor heb ik nu een leuk compleet gebeuren.

In plaats van naar een pretpark of dierentuin gingen we naar een andere kinderboerderij dan normaal. Die heeft een leuke speelplaats erbij. Veeeeeel leuker dan de hele dag in de buggy zitten. Ze heeft het overmorgen denk nog over de beestjes die ze van dichtbij heeft gezien.

 

Oeps, het was een beetje later geworden, dus in plaats van pannenkoeken bakken thuis, gingen we even buiten de deur lunchen bij de goudgele "M". Lekker fout mag op een verjaardag.

In een van de opbergbakken vond Sarah nog een cadeautje, een boel poppenkast poppen (Koninginnedag 2 jaar geleden gekocht en weg gelegd, ik had toen het idee al in m'n hoofd). Die vond ze wel interessant! Alleen had ze al die Disney figuren nog nooit gezien, bedacht ik me vanmorgen pas.

Na het slaapje mocht Sarah daarom lekker lang TV kijken. Ik had wat kringloop videobanden gepakt om haar te introduceren met Doornroosje, de kleine zeemeermin en Aladin (weet iemand van welk Disney verhaal die twee muizen zijn by the way?) 

Het slimme ding had vanmorgen even met wat poppetjes uit de bak gespeeld, zag een stukje van Doornroosje, klimt van de bank (wij dachten "oh, nou, die concentratie was wel heeel kort!"), trekt die bak open en plukt er zo een van de goede feeën uit en kruipt weer terug op de bank met de goede - goede fee van Doornroosje. Ze is nu veel bezig met dingen die hetzelfde zijn. Daarom leggen volwassenen het nou dus af tegen een klein kind met memory, dat geheugen is fenomenaal!

Na de film van Doornroosje (gezellig tussen papa en mama in of erop, we hadden ons voorgenomen vandaag niets anders te doen dan leuke dingen doen met/ voor Sarah) bakte papa nog pannenkoeken, die erg goed gekeurd werden door de jarige job.

Zonder grote, dure, merkcadeaus en zonder dierentuin of pretpark poespas maar met een beetje zelfmaak, een beetje tweedehands en een beetje strategisch verlanglijstje hebben we ons lieve kleine meisje dus toch behoorlijk schandalig weten te verwennen.

Zondag komt de laatste helft van de verjaardagsvisite en dan zit de verjaardagsweek er eindelijk op.

Ik vind het hartstikke leuk als al dat bezoek komt hoor maar ik ben ook altijd weer blij als ze gaan, vooral als er hele drukke kinderen of mensen bij zijn, pffffff. Ik hou van al onze familieleden en vrienden, het zijn geweldige schatten allemaal echt waar maar er zitten er een paar bij, als ik daar vijf minuten naast zit komt het rook me uit de oren van het gekwetter (joh, lief mens, haal toch ff adem tussendoor).

Wel heerlijk hoor, als je je verjaardag samen met je kind kunt vieren, dan kun je volledig in de ontkenning dat je je eigen verjaardag eigenlijk ook viert en dus weer een jaartje ouder bent.

Ik heb nu weer zo'n mijlpaal. Zo'n getal dat je gaat terug kijken; hoe oud ben ik nu, wat heb ik al gedaan, wat heb ik bereikt, hoeveel rimpels heb ik al, hoeveel kilo is erbij sinds m'n 18e, hoe staat of hangt de rest erbij.... shit...

We reden voorbij het winkelcentrum en manlief zei "Hee kijk, ze bestaan dit jaar al 30 jaar". En ik heel beteuterd "Wat? Dertig jaar? Boehoe, het winkelcentrum is pas 30 jaar oud en moet je kijken hoe dat eruit ziet, ik word 35!".

traktatie

Minipenny trakteerde vandaag "worteltjes" met een van haar favoriete konijntjes (op de gedeelde eerste plaats staan onze eigen schatjes) erop met daarin knijpfruit.
Na een kleine tegenvaller moest ik gister mijn traktatieplan omgooien maar uit eindelijk is het nog iets redelijks geworden. De kindjes herkenden er een wortel en een konijn in, missie geslaagd.

De kosten waren afgerond 35 cent per kind (knijpfruit van Lidl is 1,49 voor 6 stuks, pakje crêpepapier 0,90 bij Pipoos, groen papieren lint had ik nog (Wibra, 1 euro voor 100 meter) en dan nog 6 blaadjes geprint).
Het originele plan was een worteltje van crêpepapier met daarin rozijntjes (konijnenkeutels!) maar het werd natuurlijk weer een last-minute actie en de rozijntjes waren uitverkocht bij de super.

Vorig jaar had ik een duurder cakeje en nog een uitdeelboekje erbij. Achteraf vond ik dat een beetje TE allemaal.
Ik vind regelmatig "rommel" in het laatje van dochterlief waar ik persoonlijk niet op zit te wachten, dan is er weer getrakteerd. Met "rommel" bedoel ik een speeltje of dingetje met weinig speelwaarde en/of verre van veilig. Dat gaat vaak dezelfde avond nog de prullenbak in als Minipenny naar bed is. Zonde van de verspilling van de grondstoffen, zonde van het geld, zonde van de moeite. Ik doe er dus niet meer aan mee.

Morgen wordt mijn meisje alweer 2 jaar, weer een mijlpaal. Het lijkt van de ene kant dat ze nog maar zo kort bij ons is en nog zooo klein is, aan de andere kant lijkt het alsof ze nooit weg is geweest en al zo'n grote zelfstandige meid is.
Ze loopt alleen nog steeds niet helaas, ze is sinds een groeispurt in de vakantie eigenlijk alleen maar achteruit gegaan. Ze had al sinds de vakantie veel moeite met omrollen of gaan zitten als ze op haar rug lag en dat heeft ze wel gekund. De laatste weken rolt ze helemaal niet meer om, je vind haar op precies dezelfde plek terug als waar je haar de avond ervoor hebt neergelegd 's morgens. We beginnen ons nu dus toch wel zorgen te maken dus ik heb haar fysiotherapeut gevraagd om een doorverwijzing naar een kinderarts. Het kan helemaal niks zijn of iets van voorbijgaande aard maar we willen het nu toch wel echt zeker weten. Ik hoop maar dat ons lieve kleine meisje niets ernstigs of beperkends heeft.

(P.S. Ja, het is inderdaad erg laat. Voor Minipennies cadeau voor morgen moest er ook nog last minute wat gemaakt worden en papa ligt al vanaf 8 uur in bed (ziek))

Een bijgepunte pony, afgevallen appels-appelmoes en spannende champignonsoep

Zelfgeknipte pony

Zelf haar knippen

Kapsterlief vindt dat het mooier is om de pony van Sarah mee te laten groeien, anders heb je jarenlang foto's met een pony hoor! (So??) Ik moet echter elke morgen model of nog erger, staartjes in haar haartjes zien te krijgen. Er zijn dagen dat het handiger en haalbaarder lijkt een valse kat een bel om te binden. Kapsterlief had de pony van Sarah voor de bruiloft dus best lang gelaten, er mocht wel een stukje af. Tussen de kappersbeurten door doe ik dat zelf. Zie: http://haarknippen.hitbitz.com/pony.htm. Een vriendin van me knipt haar jongens ook wel eens zelf en dat zie je nogal duidelijk (zo'n scheve, te korte, happerige pony) maar als je de instructies volgt, ziet het er veel netter uit. Er zijn al verschillende mensen die hebben gezegd dat de kapper het toch zo leuk heeft geknipt en schattig enzo.

Het is een keertje iets te kort geworden, natuurlijk net voor Kerst. Ik heb het toen een tijdje niet meer aangedurfd maar ik ben er toch maar weer aan begonnen, iets voorzichtiger...

Even tussendoor: bij-effect van de nee-fase... "Ben je moe lieverd?" "Nee!" Ze is heel even wakker geschrokken toen ik haar op haar rug legde en ligt nu alweer zachtjes te snurken.

Afgevallen appels-appelmoes

 We gingen dit weekend een wandeltochtje maken uit een boekje. Op onze route barstte het van de oude appelbomen waar ladingen appels onder lagen waar niemand iets mee deed. We hebben de beste uitgezocht en na een half uurtje gezellig samen snijden en schillen kon het in de pan. Het heeft met een klein beetje suiker opgestaan tot het geroerd kon worden tot lekker grove appelmoes. In een andere pan heb ik even geschikte potten uitgekookt met soda om wat appelmoes in te kunnen maken en de rest ging de vriezer in. 's Avonds aten we pannekoeken (van zelfgemalen meel) met appelmoes, erug lekker! Eigenlijk eten we nooit meer appelmoes. Ik vond het altijd tegenvallen als ik het kocht, het voelde altijd als een duidelijk voelbare accute aanval op m'n tandglazuur en het smaakte ook zo. Deze vond ik wel lekker, daar lust ik af en toe wel wat van! Ik moet maar weer eens wat weckpotjes kopen in de kringloopwinkel of op een rommelmarkt.

Spannende champignonsoep

Zoals ik laatst al schreef, heb ik gratis eetbare paddestoeltjes in de tuin. Ik had er nog niets van gemaakt, omdat ik zo slim was geweest om ons nieuwe tweedehandsklinkertjespad af te spuiten met de hogedrukreiniger, zonder ze af te dekken. Toen zaten de paddenstoeltjes dus onder het straatzand. Na een paar goede regenbuien waren ze weer schoon en plukte ik de grootste. Er bleef niet zo heel veel van over in de pan dus er gingen nog wat gekochte champignons bij (en een beetje boter, bloem, beetje melk, water, een bouillonblokje en een gesneden lente-uitje). Het was een erg lekker soepie maar ik vond het toch wel een heel klein beetje spannend. Gelukkig kreeg niemand van ons de rennende rambam of ontzettende buikpijn dus het waren inderdaad de goede paddestoelen. Ik had er tosti's bij gemaakt, van helemaal zelfgebakken brood. Mijn man vindt het af en toe leuk en ontspannend om een brood helemaal zelf te maken. Dat kneden is ook wel erg ontspannend.

In de schuur staat ook nog ons fraai stukje huisvlijt in wording; een houten speel- keukentje/winkeltje/poppenkastje/schoolbord/magneetbord/wat verder gefantaseerd gaat worden/opbergmeubel voor Sarah's 2e verjaardag. Ik heb gister alle gaatjes dichtgeplamuurd met kneedbaar hout dus hij kan na een schuurbeurtje geschilderd worden (met veilige verf). Hij is echt goed gelukt, we zijn er heel trots op eigenlijk.

Ik kan er zo van genieten, al die huisvlijt!

Kerst valt vroeg dit jaar

screw Christmas

Het lijkt ieder jaar wel erger en vroeger te beginnen en ik zoek dus dekking thuis. Ze zijn er weer, jakkie bah... de Kerstafdelingen. Toen ik de eerste in oprichting zag bij het tuincentrum was het net die warme/ hete dag die we een tijdje terug hadden. Zo gek heb ik het nog niet meegemaakt tot nu toe gelukkig, dat ik in een dun shirtje zonder jas voorbij een opgedrikte kerstboom liep.
Het moet hier toch wel minstens mijn verjaardag zijn geweest (begin november) voor er pepernoten in huis komen en Sinterklaas moet echt weer thuis zijn aangekomen met de boot voor de kerstprullaria van de zolder komt.

Ik wordt er altijd een beetje eng van, zo'n kerstafdeling. Ten eerste ben ik piepbenauwd dat ik iets van die volle tafels af laat vallen, het is er ook altijd stikdonker en dat is dan gezellig (of: zo ziet die goedkope rommel er weer mooier en duurder uit). Ten tweede struinen er altijd vrouwen rond met een hongerige blik in hun ogen alsof er na dit jaar nooit meer een kerstafdeling zal zijn en jij toch wel toevallig net hun weg zou kunnen blokkeren naar de mooiste bal. Ten derde heb ik een hekel aan die opgeklopte "oh wat zijn wij heden blij"-sfeer van Kerst. In mijn ervaring is Kerst voor veel mensen een poging om te laten zien hoe groen het gras wel niet bij ze is.

Vroeger speelden we een toneelstukje op school met Kerst. Ik weet dat veel mensen dat nog steeds doen. Ook al kun je het niet betalen, ook al is het verre van "vrede op aarde" in huis, met Kerst speel je "het Kerstverhaal: het verhaal van een gezin dat ruim in het geld zit (zie de (nieuwe) kerstdecoratie in de tuin of door het raam, het eten en niet te vergeten de cadeaus), waar het altijd reuze gezellig en liefdevol aan toe gaat. Mag ik een teiltje?

Mijn enige zorg voor Kerst is of en hoe ik de kerstboom (tweedehands van de kringloop, decoratie deels eveneens) ergens neer ga planten zonder dat ons ukje zich kan electrocuteren. Verder zie ik het wel, misschien een stolletje, zeker ergens gourmetten en verder gezellig bij elkaar zijn, gewoon, niet speciaal omdat het Kerst is.

De Kerst valt dit jaar ook vroeg in de zin dat m'n astma als ie opspeelt dat meestal vlak voor de Kerst doet. Ik ben nu al aan de beurt en daar had ik dus nog niet op gerekend. Na een week en medicatie was ik wel weer een beetje bij maar het huishouden enzo ligt dus ook een week achter dus ik moet nog even aan de slag hier.

De postbode bracht ook nog een lief briefje van het UWV, de definitieve uitslag van het keuringsgeheel. Heùh... dat is op papier toch ook even andere koek.  Daar staat in wat ik niet (meer) kan en mag doen en dat ik nog wel textiel producten vervaardiger mag zijn maar dan wel zonder een machine te bedienen (hùh??!) en dat ik electronica aan elkaar kan en mag knutselen mits bla-bla-bla-blah.
Ik denk dat ik eerder een speld zelf heb gemaakt dan dat ik de speld in de hooiberg vind waarop staat "baan geschikt en beschikbaar voor jou" maar ja... ik mag geen machines bedienen hè?? ;-)
Bleuh... ik weet wel dat ze gelijk hebben hoor maar de Libelle leest leuker...
Ach ja, komt tijd, komt raad. Ik moet eigenlijk 1 januari ergens werk hebben, anders moet ik de kinderopvang helemaal zelf gaan betalen of ik raak Sarah's plek kwijt en dan heb ik niks als ik wel weer werk heb. Het ergste nog van alles; Sarah daar weghalen, ze heeft het zo naar haar zin daar en zo nodig om lekker met andere kinderen en op de speelplaats te spelen...ik zou het zo erg vinden als ik geen werk kan vinden en Sarah voortaan thuis moet blijven... Ik heb mezelf tot 1 december gegeven... anders moet ik opzeggen.

Vintage in de vriezer en eetbare paddestoelen

Op vakantie in Frankrijk kocht ik een leuk souvenir voor mezelf: een mooie sjaal van ongeveer 100 jaar oud (zei de verkoopster; ik twijfel). Dat werd dus heel voorzichtig op de hand gewassen.
Ik had er gister een leuke outfit mee gemaakt maar ik liep even later te niezen en snotteren. Tja, op een lage watertemperatuur gaan de huisstofmijtjes dus niet dood. Toen had ik even een Lightbulb Moment en daarop ging de sjaal in een vriezszakje en de vriezer in. Straks, na ongeveer 24 uur, mag het uit de vriezer, dan zijn de mijten doodgevroren, dan goed uithangen, drogen, uitkloppen en nog maar eens wassen.
Vintage is leuk maar nog leuker zonder rode neus erboven...

Een paar dagen geleden zag ik ook paddenstoeltjes in de voortuin en ik vroeg me af, of ze eetbaar waren.

Het blijkt de weidekringzwam te zijn en jawel, die is eetbaar. Ze mogen nog iets groter worden en dan ga ik ze aan een touwtje drogen. Ze schijnen zoet te zijn. Ik denk er aan om ze bij een helder paddenstoelensoepje te gebruiken of bij een risotto.

Het schijnt ook commercieel geteeld te worden en dan een klein fortuin te kosten in de aanschaf. Dat staat dan toch maar weer gratis in eigen tuin. http://nl.wikipedia.org/wiki/Weidekringzwam

Tot mijn grote verbazing en genoegen heeft de Vomar weer een kortingsbon in een krantje gezet. Morgen dus weer met 5 euro korting boodschappen doen. De kleine heeft haar luiers bijna opgebruikt en de grote heeft dat niet op het boodschappenlijstje vermeld (toen hij het laatste pak uit de voorraad pakte) dus ik moet morgen hoognodig luiers kopen. Dan kom ik toch weer aan 25 euro ondanks dat ik verder niet zo heel veel nodig heb.

Dan had ik nog een gelukje vandaag; het is binnen afzienbare tijd weer "5 euro per persoon pakjesavond" bij ons thuis. Ik heb zo bedacht, dat Sarah ook wel mee kan doen in de 5 euro per persoon pakjesavond, ze is in november jarig en het kind komt om in het speelgoed. Ik weet nog niet hoe we dat in de toekomst gaan doen maar ik wil wel zo lang mogelijk proberen die 5 euro aan te houden (zal wel een keer geïndexeerd moeten worden).
Ik dacht eraan om een simpel rugzakje te maken met een favoriet figuurtje (dat wordt op dit moment kiezen tussen Nijntje en Hopla) erop. Vandaag waren we bij het consternatiebureau en daar lagen toch gratis rugzakjes zomaar te liggen. Nu hoef ik dus alleen nog maar de applicatie te maken, die over het logo heen te stikken, de touwtjes iets inkorten en ik heb al een cadeautje voor Sarah. Het scheelt ook een hoop gedoe, ik had anders nog touwtjes en eigenlijk ook oogjes moeten gaan kopen en de zak zelf naaien.
Ik ga misschien ook nog ovenwantjes en een theedoek, misschien nog wel een schortje, maken voor bij haar keukentje (van een servet&tafellaken pakket dat eens in een Kerstpakket ofzoiets zat).
Het 5 euro cadeautje voor volgend jaar ligt ook al klaar op zolder; bij de speel-o-theek stond een compleet tweedehands ingericht poppenhuis voor 5 euro te koop.
Voor manliefs cadeau(tjes) moet ik nog even aan de denk.

Reserveringsuitgaven en inrichting

Na de bruiloft, vakantie, betaling van de gemeentebelasting, het waterschap en nog een paar dikke zorgrekeningen biedt de bankrekening op dit moment een minder welvarende aanblik.
Eigenlijk zit er in ons budget een reservering voor de gemeentebelasting, het waterschap en extra zorgfacturen en eigenlijk moeten we die bedragen dus ook elke maand netjes sparen zodat we dat geld terug kunnen halen bij het betalen maar eigenlijk doen we dat dus helemaal niet. Dat is dus niet zo goed, anders kon ik nu zonder schuldgevoel iets van de spaarrekening halen maar nu wil ik dat niet. Bij gevolg is  de gezamelijke rekening dus geregeld aardig leeg en zit ik van mijn privé rekening dingen te betalen.

Mijn oplossing nu is dus om zoveel mogelijk van die spaarrekeningen af te blijven en zuinig aan te doen (en misschien toch maar eens er aan denken om op de nieuwe bank/spaarrekening die reserveringen wel elke maand automatisch sparen in te stellen).

Misschien ben ik niet de enige in deze tijd, misschien komt de nieuwe supermarkt bij mij in de buurt klanten tekort maar ik wordt nu al twee weken geholpen door de super. Al twee weken heb ik daar m'n boodschappen gedaan met tegen de 20% korting. In de lokale krantjes zit dan een bon, 5 euro korting bij besteding van 25 euro.
Ik koop daar dan de (voorraad) dingen die ik normaal daar ook haal omdat ze die niet hebben bij Lidl, ik koop alleen de groenten die in de aanbieding zijn en voor de rest van de boodschappen let ik ook op de prijzen. Wat goedkoper is bij Lidl, haal ik daar. Toch leuk een tientje bespaart en gratis hersengymnastiek (ik loop daar natuurlijk enorm te hoofdrekenen achter die kar zodat ik aan de 25 euro kom en niet te ver eroverheen.)
Ik had een grote oploop verwacht maar ik heb nou niet het idee dat er veel mensen zijn in mijn woonplaats die warm lopen voor die 5 euro, het is er even druk als normaal, alles is er nog gewoon en ik zie niemand die bon inleveren. Vreemd..

Ik vind ook dat de woonkamer een beetje opgeleukt moet worden, ik heb vorig jaar bij een tuincentrum kussentjes en decoratie gekocht voor een aardig bedrag en het is allemaal kapot gegaan of het ziet er heel armoedig uit. Omdat de knopen loskomen zijn de kussentjes ook gevaarlijk voor de kleine.
Ik heb nu in nieuwe kleuren drie kussenhoesjes gekocht bij Action (en die over de oude heen getrokken), 3 afgeprijsde electrische kaarsen bij Leen Bakker, een kandelaar en een mooi zilverkleurig schaaltje bij de kringloop en een zilverkleurige etagere zoals ik er al lang eentje wilde bij Action. Oh ja, en een nieuwe orchidee. Wat ik had heb ik een beetje herschikt, wat opgeruimd enzo en ik wil nog een potje verf kopen om bloempotten te beschilderen en dan heb ik weer een nieuw interieur. Voor m'n verjaardag heb ik nog een zilveren kandelaar gevraagd. Ik heb nu 26 euro uitgegeven. De verf moet daar eventueel nog bij, maar... ik heb volgens mij nog restjes verf en ik heb nog paarse kleurstof om kleding te verven (ooit gebruikt bij papier scheppen), ik ga misschien eens kijken of dat wat wordt bij elkaar.

De inspiratie heb ik gehaald van internet, tijdschriften en door even binnen te lopen bij leuke (dure) woonwinkels waar ik toch voorbij kwam.

Nou zag ik ook overal leuke zeepjes met dingetjes aan een koord. Leuk, dacht ik, dat ga ik ook maken. Volgens internet kun je zeep smelten in de magnetron of in een pan en er dan iets nieuws van vormen. Niet van de zeep die ik had gekocht... In de magneton zwol het op tot iets monsterlijks wat nu bij het aanrecht ligt, je kan er je handen mee wassen maar het 'zeept' niet echt lekker meer. In een pan werd de witte zeep bruin (ziet er authentiek uit, besloot ik) en het ging stinken, bah! M'n huis heeft urenlang geroken naar verbrandplastic met een vleugje zeepgeur. Met vormen wilde het ook al niet helemaal lukken, het kruimelde daarna uit elkaar, vooral met die lavendel uit eigen tuin die ik er zo leuk tussen had gestopt.
Toch maar eens verder kijken hoe dat nou moet met die zeep...

Binnenkort zijn Sarah en ik jarig, ik heb voor ons allebei een verlanglijstje gemaakt op lijstje.nl. Daar kunnen de feestvierders kijken wat we graag zouden willen hebben. Wie wat wil kopen van het lijstje, streept het af, zo voorkom je dubbele kado's. Ik ben benieuwd hoe het werkt, ik hoop dat ik hierdoor voorkom dat ik overbodige spullen krijg.

Voor Sarah's cadeau moeten we nog even aan de slag, ik wil zelf een keukentje/winkeltje/poppenkast/zitbank/speeltentje/tekenbord/opbergmeubel maken van een IKEA-kastje. Dat idee zit al jaren in m'n hoofd. Als het allemaal een beetje lukt, kom ik er nog op terug met foto's en hoe.

Nog steeds genoeg te doen dus... 
Mijn schoonvader wordt nu pas eind volgende maand geopereerd, er moet 50 centimeter uit zijn dikke darm om uitzaaiing van de kanker te voorkomen. We hopen er maar het beste van, veel kun je er ook niet aan veranderen. Ik heb wel hoop dat hij de operatie en het herstel toch goed kan doormaken en daar richt ik me op.

snelle en simpele suikervrije jelly (jam)

Dit weekend kregen we een klein doosje druiven uit andermans tuin mee naar huis. Ik vond ze net niet lekker, meer vel dan druif.

Wel zonde om weg te doen na al die moeite om het op te kweken en dan zul je zien, vragen ze over een week "en, hoe waren de druiven??"...."errr.....".

We zijn inmiddels aan de laatste pot pruimen-uit-buurvrouwstuin-en-wat-fruit-uit-eigen-tuin toe dus 1 en 1 werd 2.

Even nieuwe jam maken. Eigenlijk moet ik fruitbeleg zeggen, zo noemen ze het ook in de natuurvoedingswinkel - 'suikervrij fruitbeleg" en dat is dan ook zo duur als het klinkt.

 Het fruit ging in een pannetje, beetje water erbij en in plaats van appeldiksap een verse appel. (In een recept dat ik had gebruikt voor de pruimenjam stond dat je de jam moest zoeten met appeldiksap maar als je zoet fruit hebt kan het ook zonder. Zeker met een appeltje erbij, een appel erbij zorgt er ook meteen voor meer pectine, dat ook weer meehelpt aan het binden.) In een grote pan heb ik wat gebruikte babyvoedingspotjes opgezet in het water.

 De klokhuizen (waarom heb ik die eigenlijk niet gewoon erbij gegooid in de pan?) gingen meteen naar onze keukenafvalverwerkingseenheid. Hij kijkt normaal niet zo minzaam hoor, volgens mij kijkt ie gewoon tegen de zon in.

 Het fruit kookte snel en werd snel superheet, even wat nagaren in de moderne hooikist, alias de magnetron.

 ... en toen kon het fruit gezeverd worden. Eigenlijk krijg je daardoor dus gewoon fruitsap maar ik vond het wel bijzonder prettig om van al die druivenpitjes en velletjes af te zijn.

 Na het zeveren agar agar erbij en 2 minuutjes doorkoken. Ik moet nog eens kijken of dit ook niet allemaal gewoon met gelatine kan, dat is net zo makkelijk en nog voordeliger.
Ondertussen lagen de potjes al zeker 10 minuten in het bloedig heet bad te dobberen, met een tang eruit gehaald...

 ...en gevuld met de ook bloedig hete jelly. Dekseltjes erop gewurmd met een ovenhandschoen en toen een spannend moment... omkeren. Een potje zat dus niet goed dicht, het nog vloeibare jammetje liep er meteen uit. Even opnieuw schroeven en toen was alles goed.

Alleen jammer dat ik daarna weg moest, nu zit alles bovenin de potten en dat ziet er wel raar uit (als je net op tijd omdraait is het ver afgekoeld maar nog wel vloeibaar en zakt het naar beneden). Ach, als je er de eerste keer een mes of lepel in steekt even losroeren en zit weer onderin. Wel jammer, ik wilde eigenlijk nog een potje teruggeven aan mijn vader en zijn vriendin, waar we de druiven van hadden gekregen. Met een rondgeknipt stukje stof over het dekseltje, vastgezet met een elastiekje of lintje, was het een leuk klein cadeautje geweest.

In het geknoeide stukje kon ik nog even een beetje proeven, hmm... lekker hoor.

Het ziet eruit als een soort jellypudding, eigenlijk komt het daar ook een beetje op neer maar dan met vers fruit. Door ander fruit te gebruiken zonder vellen en pitjes of dat later toe te voegen (na het zeveren) kun je wat grovere jam maken.

Ik las in de recepten dat je met die agar agar ook snoepjes kunt maken van appeldiksap. Dat is wel leuk om te maken met kinderen en nog een beetje verantwoord snoepen (al blijven suikers, hoe natuurlijk ook, toch wel gewoon suikers dus ik overschat de diksap en fruitstukjes etc. nou ook weer niet als het om verantwoord gaat).

De komende tijd heb ik genoeg appeldiksap in huis. Dat was een een fijne en strakke actie... ik ben gister zeer onbewust asociaal geweest en ik heb per ongeluk wat gejat uit de supermarkt! Ik wilde even Sarah's pap halen bij het slachtoffer, de heer D v/d Broek, dan neem je toch altijd even wat meer mee. Ik leg die kleine boodschappen altijd op/tussen de zonnekap van de buggy of wagen en niet onderin, dat vind ik er nou zo winkeldief-verdacht uitzien juist. Anyway, halverwege de winkel schiet de zonnekap dus los omdat er teveel gewicht in hing en alles klettert op de grond. Ik meende toen al dat ik niet 3 maar 4 artikelen had gepakt maar ik kon er toch echt niet opkomen wat dat vierde dan was dus ik dacht dat ik gewoon weer een beetje daas was. Tja, toen ik bij de auto de buggy opklapte kwam die fles diksap dus tevoorschijn.

Nou moest ik vandaag bij de overburen van de heer vd Broek zijn dus ik ben er heen gegaan, nog een fles diksap gepakt en gaan vragen of ze die twee keer over de scanner wilde halen. Phoe-phoe, ik voelde me wel flink opgelaten toen in daar in de rij stond. Bij de kassa hing nog zo'n mooie nieuwe sticker dat ze winkeldiefstal hard aanpakten enzo... slik...dacht ik...ze zouden toch niet op de videocamera gezien hebben dat ik iets "gejat" heb hier gister?? Ik was dus om meerdere redenen blij dat ik aan de beurt was, mijn zonde kon opbiechten en afrekenen. Daar slaap ik toch wat lekkerder op.

Nog even kort het allerlaatste nieuws aan het uitkeringsfront.. Ik heb vandaag gebeld naar het UWV, dat ik het financieel heel aantrekkelijk vond om tegelijkertijd een WGA uitkering en een ZW uitbetaald te krijgen maar dat het me niet leek te kloppen. Je raad het echt niet wat er toen gebeurde... volgens de afdeling ZW zitten ze ernaast bij de WGA, ze hebben verkeerd gerekend , ze zijn 4 maanden te vroeg met de WGA begonnen!
Ik heb vandaag ook nog een vacature gevonden waar ik volgens mij wel op mag solliciteren; postsorteerder. Ik geloof dat dat op de maatschappelijke ladder nog ver onder postbode staat maar dat is niet erg, werk is werk en vanaf daar kan het allemaal alleen maar beter worden. The only way is up!

Update: joehoe, toekomstige persoonlijke kredietcrisis is van de baan! Er blijkt toch wel leven na de anderhalf jaar WGA, dan komt er indien nodig wel een vervolguitkering. Nou hoop ik het niet nodig  te hebben maar het is wel fijn te weten, we kunnen dus in ons huis blijven wonen. Afdeling ziektewet en ik menen nog steeds dat de WGA 4 maanden te vroeg is ingegaan maar het schijnt allemaal niet zo heel erg uit te maken, of zoiets (ik snap niet meer helemaal hoe en wat eerlijk gezegd).
Voor hun niet nee, hm.. eigenlijk schiet ik er financieel een beetje bij in en eigenlijk klopt de hoogte van m'n uitkering ook niet. Ik weet nog niet wat ik daarmee wil, als ik niets doe "kost" het me wel wat geld (nu een aardig bedrag, structureel een klein bedrag per maand) maar ik heb dat geld niet echt per sé nodig en ik voel me een ontzettende schooier om er achteraan te gaan, het is bovendien toch ook belastinggeld. Het is ook nog eens een hoop gedoe en het UWV kennende gaat het ook tijd en energie kosten.
Anderzijds zeggen mensen dan "een ander doet het ook/ een ander gaat het ook halen" maar ja... ik hoef toch niet te zijn zoals anderen? Wat zouden jullie doen?