Biologische rode bieten baby bende!

Gisteren was Sarah "moehoehoe" na een dagje creche. Uit ervaring weet ik dan dat "fast-food" de beste optie is om dagelijkse aanbevolen hoeveelheden succesvol aan Sarah te geven. Lekker alles smeuïg pureren in de blender, dat gaat er dan wel prima in.

Op ons menu stonden rode bietjes uit de biologische groententas en aardappel. Ze heeft bijna alles opgegeten, de rest zat... nou ja, bijna overal. Veiligheidshalve had ik haar stoeltje al iets van de tafel en de muur af gezet.

De kleine zit nu namelijk ook al in het begin van de "zelluf doen" fase (die duurt 12 jaar, daarna mag moeders alles doen wat ze kunnen laten liggen). Een maaltijd is niet compleet en een tranendal als ze niet zelf een lepel vast mag houden en kleine beetjes eten op het lepeltje krijgt. Vervolgens word er lekker met eten gekliederd.

Het maakt me niet zo heel erg uit, dit is gewoon weer gezonde ontwikkeling die erbij hoort. Na het eten maak ik even alles schoon met een natte doek, nog even op de knietjes over de vloer en dan zet ik haar in bad en trek ik daar haar kleertjes uit. Baby lekker wassen, babykleertjes erachteraan en wonderwel; alles werd weer helemaal schoon, zelfs dat witte shirtje.

Toen mijn man thuis kwam heb ik de bieten voor ons verder afgemaakt, gehaktballen gebraden en afgeblust de aardappel op het laatst opgewarmd in de jus en ermhmm..yammie, in tijden niet zo lekker gegeten.

Voor de kleine staat er nog een potje bieten/aardappelmouse klaar in de koelkast, voor morgen.

Vandaag eten we biologische witlof of bleekselderij, dat ligt eraan of ik nog boodschappen ga doen of vanmiddag naar het Zweeds woonwarenhuis ga met de kleine, ik moet voor thuis en bedrijf nog even kijken en kopen (de afvalbak moet bijv. een keukenkastje in, ivm de rondkruipende kleine).

Weet iemand waar Buffertje is?

Buffertje, als je dit leest, alles goed met je? Je blog is weg, ik kan je niet mailen (kan ook aan mijn mail liggen).
Whatskebeurt???!

lekker wandelen: het Liniepad (Abcoude)

Sinds ik niet meer zo goed kon lopen in mijn zwangerschap hebben we nog maar weinig gewandeld en we misten het behoorlijk.
Vanmorgen heb ik mijn man uit bed getrommeld, rugzak ingepakt met eten en drinken voor ons allemaal en hop, op pad.

Het was echt heeeerlijk en heel mooi. Onderweg hebben we lekker gebrunched op een bankje onder een boom met prachtig uitzicht, dan smaakt alles nog beter altijd, vind ik.
We hadden allebei (spier)pijntjes dus ik dacht "let's walk it off!" We waren helemaal bekaf en we zijn helemaal niet meer naar fort Abcoude geweest (daar gingen we eigenlijk voor, er stond op de website van natuurmonumenten dat dat open zou zijn vandaag met rondleidingen etc.), dat trokken we gewoon niet meer. Beetje meer en vaker oefenen dus!

Het is een leuke route:
http://www.natuurmonumenten.nl/content/liniepad-0

Alleen niet zo handig met een kinderwagen, tenzij je bij fort Nigtevecht voor het hek weer omdraaid ipv het rondje maken. Het was een heel avontuur, volgens het bord moesten we het aangegeven pad volgen maar dat pad hebben we niet gevonden. Het beste leek het ons nog om over de dijk heen te ploegen met de kinderwagen (tussen de koeienvlaaien en hoge distels door laverend), ik heb me lens geduwd. Ik zag koeien bij een stel bomen en ik was benauwd dat er een stier bij liep die we nog niet hadden gezien dus snel ging het wel.
Na het fort bleef het "pad" een heel stuk drassig grasland dus het was flink duwen, de wagen is hartstikke vies en nat geworden (onze schoenen en sokken ook en nu staat de afdruk van mijn zwarte steunzool op m'n witte sok, ziet er niet uit) maar dat komt wel goed in de was en met een sopje (hoop ik).

Heerlijk, zo lekker boterhammen smeren en wandelen, moeten we echt weer vaker doen! Ik bedacht me alleen te laat dat we ook wel even met de trein hadden kunnen gaan, volgende keer beter.

We stonden bij het station geparkeerd en toen we terugkwamen zag ik een auto staan waarvan de ruit was ingeslagen. Dat hebben we telefonisch gemeld bij de politie, die zou proberen de eigenaar te bellen en anders zou de eigenaar er bij terugkomst pas achterkomen helaas.
Maar raar eigenlijk, er lagen nog andere spullen in die auto waar iedereen zo bij kon maar het leek mij ook niet handig om het eruit te halen en naar het bureau te brengen.
Ten eerste neemt de politie geen gevonden voorwerpen meer aan, dat zou een oneigelijke taak zijn. Als ik het dus mee zou nemen en in bewaring zou houden voor de eigenaar moet ik ten eerste nog uitkijken dat ik niet beschuldigd wordt van diefstal of verduistering en het duurt veel langer voor de eigenaar zijn/haar spulletjes terug heeft. Ten tweede, als die auto gebruikt is bij een misdrijf verstoor je bewijsmateriaal, doe je het ook niet goed. Raar systeem toch, dat je auto opengekraakt op een parkeerterrein staat met eventueel nog andere persoonlijke spullen erin en dat er niemand wil of kan voorkomen dat er nog meer uit geroofd wordt??

duurzaam (thuis)kantoor

Sinds een tijdje gebruik ik een inktbesparend lettertype (Ecofont) dat ik gratis heb gedownload op:
http://www.ecofont.com/nl/producten/groen/lettertype/download-het-inktbesparende-lettertype.html
Ik heb het meteen ingesteld als mijn standaard lettertype, alle documenten die ik dus maak in Word, staan meteen in ecofont. Het bevalt erg goed al moet ik zeggen dat ik soms even alles omzet naar een lettertype dat iets prettiger leest op het scherm en pas voor het printen alles weer selecteer en terug zet in Ecofont.

Printen doe ik zo min mogelijk, het meeste bekijk ik gewoon op scherm. Dat was eerst wel wennen, ik kwam erachter dat je echt even de knop moet omzetten.
Dat ik een ontzettende rot-printer heb, heeft ook geholpen wij de ommezwaai, dan heb je al geen zin om aan het printen te slaan.
Brieven die ik binnenkrijg en niet meer nodig heb vouw en scheur ik in 4 stukken om de achterkant te gebruiken als boodschappenbriefje of notitieblaadje.

Mijn bedrijf i.o. is ook zoveel mogelijk papierloos en C02-neutraal (en wat niet C02-neutraal kan, wordt gecompenseerd).  Ik onderzoek nu allerlei onderwerpen en schrijf allerlei plannen maar alles sla ik digitaal op en print ik niet of zo min mogelijk. Facturen ga ik alleen (mee)zenden op verzoek, klanten krijgen hun factuur per e-mail. Voor het gereedmaken van orders heb ik een systeempje bedacht waarbij ik maar een stukje papier nodig heb van een paar centimeter of nog niet eens. Het papier en de etiketten etc.die ik wel ga gebruiken zijn uiteraard van gerecycled materiaal.

Duurzame kantoorartikelen zijn ook vrij goed verkrijgbaar tegenwoordig, zoals de nietjesloze nietmachine, composteerbare pennen, gerecyclede potloden, allerlei papierwaren, milieu-vriendelijke markers, etc. etc.
Bedrijven die duurzame kantoorartikelen verkopen (of andere duurzame producten) kun je vinden op:
http://www.allesduurzaam.nl/

Vandaag kreeg ik een e-mail van "Oei, ik groei". Het was getiteld "46 weken: Daarom vliegt de pap door de lucht!"  De eerste mail van Oei ik groei die eens klopt. Ik heb daar ooit een zgn "sprongenwekker"aangevinkt en nu wordt ik gewaarschuwd als Sarah een mentale groeisprong gaat maken, per e-mail.
Even wat "Oei, ik groei!" is:
Viel het ouderschap al niet altijd mee en wijzigden de adviezen van het consternatiebureau al elke 2 jaar volledig, mijn generatie heeft ook nog te maken met de babybijbel "Oei, ik groei". Dit boek vertelt dat je kind volgens een bepaald patroon mentale sprongen maakt en daar dan last van kan hebben (en jij ook!, van je kind).
Sarah vertikt het nu om te eten en drinken tussen de middag en ze wil het allemaal zelf doen, zoals "Oei, ik groei" me ook meldde.
Gister heeft ze 1 cm. brood gegeten en toen vond ik het tijd worden voor creativiteit. Ik heb er heel sneaky toch brood en melk in gekregen tussen de middag. Ik heb broodkruim, tomaat, een plakje kaas, beetje olie, water en melkpoeder bij elkaar gemixt en opgewarmd, broodsoep! En dat ging er dus gelukkig wel in, gna-gna, ze heeft geen idee dat ze haar fles EN haar boterham heeft opgegeten met nog wat tomaat extra. Score is weer 1-1 met lichte voorsprong voor mama!

Nog een kleine waterbespaartip: samen wassen en het water delen!
Het lukte ons helaas niet om een foto te maken van het geheel in actie maar je ziet aan de druppels aan de rand van het badje wat er allemaal aan water opgespat en uitgespat is, zie je het? Nou, daar sta ik dus ongeveer om haar te wassen....dan word ik dus ook meteen even gewassen.

Denk dat ik toch maar weer in het grote bad de kleine meid ga wassen als m'n rug zin heeft...(gaat overigens redelijk, heeft gewoon even tijd nodig).

Bewogen dagje

Vandaag moest ik rustig wat bewegen en weinig achter de PC (standaard oplossing bij een beknelling/ hernia, die gister weer eens eentje is komen opzetten, grrrr).
Het dreigde alleen te gaan regenen maar ik vond gelukkig een goede oplossing; op naar het plantenparadijs (tuincentrum dus), dan loop je ook en daar kan ik nog mooi op een winkelkar hangen als m'n benen ff niet meer willen.
De laatste bocht hoorde ik een bekend geluid; baby in slaap gevallen, een uur eerder dan normaal. Heeeeel voorzichtig de handrem aangetrokken op de parkeerplaats, heeeeel voorzichtig uitgestapt, nog voorzichtiger de deur dicht gedaan en op slot, Maxi Cosi met de tandjes op elkaar in een karretje gezet en gelukkig, ze sliep door. Toen een windvlaagje over het wangetje... wééééééééh!

Goed, we konden dus gezellig met ons tweetjes wat nieuwe kamerplanten uitzoeken (papa had de kamerplanten een paar keer verzopen water gegeven) en ik wilde al een hele tijd wat meer kleur in huis (andere kussentjes in de bank, kleurrijke bloempotten, beetje gezelliger en meer aangekleed dan we hadden). Nou had ik met mijn man al het over kleuren gehad een tijdje terug en paars werd afgewezen; dat was niet mannelijk (aarrgghh, zucht).
Ik heb alleen planten gekocht die lang mee gaan, van die planten die na een tijd uitgebloeid zijn en dan weer richting kliko gaan, dat vind ik zonde op meer manieren (van het geld, van de productie, voor het milieu)

Echter een klein probleempje; ik err.. pardon WIJ waren verliefd geworden op kussentjes met roze bloemetjes en roze bloempotten. Ik heb er veel over nagedacht hoe ik dat ging verkopen als m'n man thuis kwam. De huiskamer lekker opgeruimd en gezogen, gezellig gemaakt, kaarsje aan, licht gedimd zodat het roze er niet zo uitsprong, kaartjes maar even aan de kussens gelaten en m'n verkooppraatje voorbereid ("Sarah heeft dit uitgezocht!").

Toen ik bijna klaar was met de kleine herinrichting belde m'n man dat ie met panne langs de weg stond, daarna belde hij nog tig keer om me op de hoogte te houden en omdat ie zich rot verveelde volgens mij. Ai, dacht ik, komt ie straks chagerijnig eindelijk thuis... zal ik alles maar even wegleggen tot overmorgen??

Mijn man bleek helemaal niet verbolgen te zijn over de verrozing en vergroening van de woonkamer, hij vond het erg mooi, fieuw.....

Nu nog eventueel wat test tubetjes verf kopen in de goede kleuren, wat leuke accesoires van zolder of de kringloop halen, even verven en we kunnen er weer jaren tegenaan (kijken). Ik denk er ook over om de donkere meubels te (laten) ontkleuren (donkere beits eraf), dan krijgen we echt een hele nieuwe woonkamer. Ik ben zo uitgekeken op die grote, donkere meubels en ik heb zo'n spijt van dat we het donker hebben laten beitsen toen we het kochten maar als de kleur wordt aangepast ben ik ook weer dik tevreden.

Eigenlijk had ik het nog leuker gevonden om het helemaal low-budget en recycle aan te pakken; met wat lapjes van de lappenmarkt zelf nieuwe kussenhoezen naaien (of stof van de kringloop), oude potten overschilderen en niets nieuw kopen, stekjes ipv nieuwe planten maar ja... af en toe loop je ergens tegenaan en dat is het helemaal en af en toe is lui ook wel lekker.

Af en toe ben ik bezig in de kringloopwinkel en dan zie ik met een likje verf hier en daar echt super leuke woonkamers ontstaan in m'n gedachten.

Terwijl ik dit schrijf zit ik op m'n nieuwe kussentjes op m'n "oude" eetstoelen, die eetstoelen zijn 5 jaar geleden gekocht bij een kringloopwinkel, een paar krasjes bijwerken en ze waren nog prima.
Een kleine eettafel die pastte in m'n kleine flatje kon ik er niet bij vinden maar bij IKEA stond een vuren tafel voor 20 euro. Met een potje beits pastte de tafel weer bij de rest van mijn meubels die ik nog wel had weten te redden (uit de klauwen van m'n ex). Die meubels waren van grenen al eens naar mahonie gegaan (om bij meubels ex te passen, het leek echt of het samen gekocht was).
In dit huis aangekomen kwam er ruimte en geld om de gebeitste eettafel (toch wel onhandig klein en met lichte schade) en de gebeitste boekenkast (te klein en te bekrast na 5 verhuizingen en een loslopend konijn) te vervangen. Het TV-meubel had deels de oude grenen-kleur weer terug gekregen, daar waren stukken van afgebroken (zelfde euvel als boekenkast), die is afgevoerd omdat ie echt niet meer om aan te zien of bruikbaar was.
Nu staan de kringloop stoelen onder een teak-tafel die ik zelf heb ontworpen en helemaal naar mijn wens en maatvoering is gemaakt en er staat een kinderstoel bij. Zo zie je maar wat er in een paar jaar kan veranderen aan meubels en mannenhaters ;-).
De gebeitste tafel en de boekenkast zijn overigens nog steeds in huis, ze liggen op zolder klaar om overgeschilderd te worden weer gebruikt te worden, misschien worden ze wel mijn "nieuwe" kantoor aan huis.

Het zou nou zo leuk zijn als er eens een TV-programma kwam dat kleding zou restylen in plaats van meubels. Dat er zo'n aardige en handige/creatieve mevrouw langskomt die je kledingkast met je doorneemt, advies geeft wat je goed staat en vervolgens met de inhoud van je kledingkast, wat lapjes en kringloopkleding aan de slag gaat samen met de kandidaat. Ten eerste lijkt aardig me al een verfrissende verandering en ten tweede zou het de start kunnen zijn van een hele goede, groene en leuke hype.

Ik ga nu echt afsluiten en over tot het onderdeel "rust".

Waar zijn wij nou helemaal mee bezig?

Uit mijn afgelopen week:

Dit weekend was er een rommelmarkt in mijn woonplaats. Alles wat niet verkocht werd, werd op een grote stapel gegooid. Tot de vuilniscontainer kwam, scharrelden er aasgieren rond in de stapel die geen zin hadden gehad om iets te kopen. Verder liepen er kleine aasgiertjes in waarvan de oogjes groter waren dan de handjes en hun werkelijke behoefte aan speelgoed. Voor de lol werden ook nog prima spullen vertrapt, geschopt, gescheurd tot er geen “lol” meer aan was.
Waarom worden spullen die mensen hier niet meer willen niet even naar de kringloopwinkel gebracht (is niet onoverkomelijk ver) of worden ze een ander doorgegeven? Kunnen we onze kinderen niet beter bijbrengen wat de waarde is van spullen?
Ik heb er nog een beetje uit kunnen redden voor de kringloopwinkel.

Gister heb ik het bij de inbreng van de kringloopwinkel neergezet maar sommige dingen moesten alsnog weg, knuffels waar ook maar een klein vuiltje aan zit, worden niet verkocht. Hetzelfde met puzzels, kleine beschadiging aan de deksel en we komen er niet meer vanaf.

Misschien hebben we met z’n allen gewoon te veel en zorgen we daarom niet goed voor alle spullen die we hebben.
Daarnaast wordt er ook gewoon een hoop rommel geproduceerd, ontworpen om niet lang mee te gaan, dan kopen we weer wat nieuws en blijft het geld rollen. Waar zijn we toch mee bezig?

De laatste week zie en hoor ik ook steeds maar het woord "anti-biotica" in combinatie met vleesdieren. Varkens, kippen, koeien, het krijgt allemaal anti-biotica, preventief, zodat ze lekker "gezond" snel groeien en wij goedkoop vlees kunnen kopen. Wij krijgen daardoor ook kleine beetjes van die anti-biotica binnen en maken onszelf zo op den duur ongeneeslijk ziek (resistentie van bacterieën).

Alle diersoorten doen alles (instinctief) juist aan de instandhouding van hun eigen soort. Ze weten bijvoorbeeld dat ze wel wat eetbaars moeten laten staan of lopen (zodat het zich kan blijven voortplanten) omdat er anders straks helemaal niets meer te eten is. Ze zorgen eigenlijk best goed voor zichzelf, ze verdedigen zich voor onheil, ze denken toekomstgericht, ze zorgen voor elkaar, etc. Misschien hebben dieren een hoger zelfbeeld dan wij mensen? Wij doen nl. precies het tegenover gestelde van alles, hebben wij zo'n laag zelfbeeld dat we onszelf, onze soort weinig waard vinden?

Even nog wat dichter bij huis
Dit is mijn aanrecht op dit moment, ik heb bij de kringloopwinkel de ladekastjes gevonden waar ik naar op zoek was voor mijn bedrijf, alles staat nu te drogen na een flinke poetsbeurt.
Hoe vaak ik op kantoor mee heb gemaakt dat kantoorartikelen weg werden gegooid en nieuwe besteld omdat collega’s hun neus optrokken voor “oude” of “vieze” spullen (waar stickertjes op zaten met de verkeerde tekst, die kun je er ook gewoon afhalen natuurlijk). Be-lac-he-lijk.

Als je op de ruggen van oude ordners of mappen een nieuwe “rug” plakt (te koop in diverse winkels of zelf maken op de PC en vastlijmen) zijn ze nog prima te gebruiken. Als je ze in de kast zet, zie je toch alleen de rug.

Ik heb gister ook nog een diepte-investering van wel 5 euro gedaan voor mijn bedrijf (ik moet nog even kijken in hoeveel jaar ik dat ga afschrijven ;-) ) door een printer-scanner-fax-kopie apparaat te kopen bij de kringloop (huidige printer/scanner werkt niet meer goed, ondanks zijn prille leeftijd, grrrr).

De “nieuwe” scant geweldig, je kunt zelfs een stapel neerleggen in de invoer en hoppa, het hele zaakje gaat er achter elkaar doorheen, heerlijk, dat scheelt een hoop tijd en gedoe en ik heb straks mooi een fax (die deed het ook niet meer).

Ik moest al onze verzekeringspaperassen nog steeds inscannen voor onze nieuwe tussenpersoon, daar was het niet echt van gekomen door allerlei dingen waar ik mee bezig was.

Helemaal links zie je nog een enveloppe van het RDW, "Uh-oh", dacht ik, alweer bijna oktober! Ik moet nog steeds zoeken naar mijn autopapieren, die zijn al maanden kwijt. Als ik ze niet op tijd terug vind kan de auto a. niet gekeurd worden en b. niet afgevoerd worden als ie afgekeurd wordt. Twee opties: nog maar eens goed zoeken of nieuwe autopapieren EN kentekenplaten, dure grap! Ik moet dus echt gaan zoeken, waarom heb ik dat nou nog steeds niet gedaan?

Hier loopt op dit moment dus echt alles door elkaar, huishouden, opvoeden, mijn bedrijf, privé administratieve klusjes, Transition Town en dan nog zo wat oh zo goede en leuke dingen om mee bezig te zijn.

De laatste weken ben ik me ook gaan afvragen “Waar ben ik eigenlijk allemaal mee bezig?” Ik heb gewoon weer teveel hooi op m’n vork genomen.

Ik ben goed gaan nadenken over wat ik nu echt wil en waar mijn prioriteiten dus moeten liggen. Bij grote en kleine keuze’s hou ik nu meer rekening met de volgorde van mijn prioriteiten (gezin-kind-bedrijf-Transition Town – al het andere). Het is nu nog even rommel maar de rust komt er over een tijdje wel weer in.

Hier weer even een foto van mijn hoogste prioriteit.
Ze wil al weken niet goed eten en drinken tussen de middag. Ik hoop dat ik nu de oplossing heb gevonden; volgens mij wil ze gewoon zelf eten met haar handjes.

Ik had een bordje met zuignap voor haar neergezet (en die zuignap was dus niet baby-proof) met stukjes brood erin.

Het brood vliegt alle kanten op, over en in de stoel, over de eettafel, eronder, etc. Het zal me worst wezen, ik pak het af en toe weer bij elkaar en doe wat terug in het bordje en als we klaar zijn met eten ruim ik wel even op, ze eet tenminste weer meer (met plezier).
Dat eigenwijze en alles zelf willen doen... dat heeft ze uiteraard van haar vader.

zwak punt..

Alles onder controle hier... bijna...
Vanmorgen gaat de deurbel en door de ruit van de deur zie ik het iemand staan die er verdorie nog heel zelfverzekerd bij staat alsof ie hier moet wezen ook, irritante verkopers altijd aan de deur, grrr. "Goedemorgen, ik kom voor de onderhoudsbeurt van de ketel!", zegt hij.
Shiiiiiiiiit, dat was vandaag! Maar goed dat ik niet ben gaan wandelen met Sarah, anders was ik niet eens thuis geweest. In mijn hoofd doemt het beeld op van de staat van mijn zolder, gaaaaaaah!
De goede man zal toch aan de slag moeten dus met het schaamrood op de kaken maak ik wat ruimte door wat klusspullen en was te verschuiven.

In de drie bakken (60 gradenwas en wit - licht bont - donker bont) liggen wel zeker 4 machines was te wachten, in de klushoek is een bom ontploft (mijn echtgenoot die op zoek was naar allerlei zaken).
Op onze slaapkamer staan nog twee bakken met gevouwen was en dan zijn er nog twee bakken met was die nog gestreken moet worden. Dat is allemaal al "erg" maar wat nog erger is, onze kasten zijn niet bepaald leeg. Wij hebben dus gewoon hartstikke veel kleding!

Kleding is dus echt mijn zwakke punt... ik blijf het maar kopen en ik doe niet genoeg weg. Ik wil keuze hebben en kan geen afscheid nemen van kleding (misschien voor als...).

Wat is jullie zwakke punt?


Eigenlijk wil ik betere en duurzamere kleding gaan kopen, minder kleding, meer kwaliteit. De laatste rompertjes die ik voor Sarah kocht voor de winter waren al eco.
De klushoek, daar heb ik ook al een plan voor, ik ga bij een supermarkt wat van die grote en stevige boodschappentassen kopen en daarin ga ik alles opruimen op klussoort met een label eraan wat erin zit (/hoort!). Goedkope en makkelijke manier van opruimen en opbergen leek me dat, grote boodschappentassen. Als we dan een klus hebben, tas pakken, makkelijk over de trappen mee naar beneden te dragen, makkelijk weer alles in terug te gooien /opruimen.

Misschien dat het huishouden er iets bij ingeschoten is de laatste tijd met alle andere dingen waar ik mee bezig ben. Ik moet ook nog steeds wat inscannen (scanner onbereikbaar, staat nog allemaal spul bij sinds de wateroverlast hier in huis). Ik ben ook nog op zoek naar een CD en die is ook spoorloos. Ik ben gevraagd mijn favoriete muziek of nummer mee te nemen naar de radiostudio maandag. Ze draaien altijd iets wat de gast heeft meegenomen, ik heb al gewaarschuwd maar nee, het maakte niks uit, ik moest meenemen wat ik mooi vond. Ik denk dat er ofwel weinig luisteraars overblijven of de regels iets aangepast worden. Ik ga "consign to oblivion" van Epica meenemen, die duurt ook hartstikke lang dus ik moet ook nog kijken waar ze kunnen inkorten en de songtekst kort samenvatten in het Nederlands.
Dan staat er op mijn PC ook nog een concept verkiezingsprogramma van een politieke partij voor de lokale verkiezingen met de vraag of ik er met een "TT-oog" naar wil kijken. Zit ik ineens het programma van een partij te bekijken en mijn opmerkingen te geven terwijl ik lid ben van een andere partij waar ik nog steeds niets voor gedaan heb.... Misschien toch maar eens proberen naar de regiobijeenkomst te gaan of de jaarvergadering ofzo.

Ik ga nu maar eens vlug huishouden hier....

2 oktober: Nationale Kringloopdag

Zaterdag 2 oktober is het Nationale Kringloopdag. Wat "jouw" kringloopwinkel voor moois heeft bedacht voor 2 oktober vind je hier:

http://www.kringloopdag.nl/p/12/73/programma-per-winkel

Ik heb in een zwak moment "okee" gezegd toen me gevraagd werd of ik bij ons ook niet mee wilde lopen in de modeshow (ik had alleen Sarah aangeboden voor het showen van babykleding). Gaaaaah, ik hoop echt dat ze dat vergeten zijn en dat ik er niks meer van hoor.

Tijdens m'n vakantie werd ik ook gebeld of ik mee wilde werken aan een radioprogramma over vrijwilligerswerk, ook maar weer ja gezegd en nou moet ik volgende week naar de studio. Gelukkig is het maar een lokale zender die volgens mij 10 luisteraars heeft.

Morgenavond is er eigenlijk een vergadering van de kringloopwinkel maar ten eerste hebben we dan ook al een Transition Town vergadering en ik vrees.... als ik daar bij ga zitten...... wordt ik weer "gevonden" voor allerlei klusjes. Het is normaal gezien niet iets voor mij, werkontwijkend gedrag maar ik moet wel een beetje op mezelf passen.
Volgend jaar wordt het iets rustiger en overzichtelijker, als de zaak gaat draaien, stop ik met alles behalve de Transition Town.
Nu is het wel prettig, ik vind het wel lekker om in de kringloopwinkel en in de speel-o-theek contact te hebben met mensen en even de deur uit te zijn., ik zou dat anders helemaal niet hebben. Voor mijn eigen bedrijf en de Transition Town is er veel denkwerk, uitzoekwerk, netwerk en het bedenken van dingen en ik merk, dat ik dat ontzettend fijn vind.
Ik heb de inhoud van m'n hersenpan jarenlang een beetje links laten liggen omdat ik een beetje "vast" zat in werk dat eigenlijk niet echt bij me pastte en waarin ik onderpresteerde. Op een of andere manier is het lef er nu wel om de switch te maken.
Ik hoop dat het goed gaat uitpakken allemaal en dat zowel mijn bedrijf als de TT een succes worden. Zo niet... dan heb ik het in ieder geval gedaan en geprobeerd!

spullendelen.nl

Weet iets leuks gevonden via Treemagotchi: http://www.spullendelen.nl/. Zet spullen die je niet zo vaak gebruikt op spullendelen.nl. Je kunt ze dan uitlenen aan vrienden of iedereen die lid is, daarmee bespaar je geld en onze planeet.
Ik heb vandaag de eerste leendeal gemaakt en ben daarmee ook meteen in contact gekomen met iemand van een Transition Town hier in de buurt, bij toeval!


Dingen die me vandaag opvielen & irriteerden in de Sensatiekrant van Nederland:

a. De nieuwe TV-show van Paul de Leeuw, Beau v. ED en Marc-Marie heeft slechte kijkcijfers, minder dan 40.000.

b. Een kamerlid van de PVV heeft zich gestoord aan de uitzending over het suikerfeest. De publieke omroep had niet zoveel belastinggeld mogen steken in het produceren van een uitzending die "slechts" 81.000 kijkers trok. Ik weet niet wat de drie heren verdienen per show maar de term "Balkenende norm" wordt toch vaak in verband gebracht met activiteiten die in Hilversum plaats vinden. Geen mens die daar vragen over gaat stellen.

c. Even maakten we ons allemaal (het binnenhof incluis) zorgen, wat zou Grote Geert gaan zeggen in Amerika. Zouden wij als land daarna steigen op de hitlist van extremistische terroristen? Ik vond het eerlijk gezegd ook wel spannend. Den Haag en de rest van Nederland kan weer opgelucht ademhalen, het viel wel mee.
Eigenlijk lag de toespraak in de lijn der verwachting, achteraf bezien.
Rondom Geert is er vast voldoende drukte en voorbereiding geweest vanwege zijn toespraak. Het werd ook een succes, het niveau van de doelgroep werd juist getroffen met Geerts onsterflijke intelligente woorden "No mosque here!"

Met "de doelgroep" doel ik op het niveau van de organisatie die de demonstratie heeft georganiseerd. Dit schreef Henk Spaan in zijn collumn in diverse streekbladen:

Zoals gewoonlijk is Wilders gevlijd door de aandacht van idioten vergeleken met wie Dion Graus een atoomgeleerde is. De organiserende groep, de SIOA, is opgericht door een man die John Jay heet. Spreekbuis van de SIOA is een zekere Pamela Geller die betoogde dat Obama een onechte zoon was van Malcolm X. Haar meest verlichte uitspraak: “De enige goede moslim is een dode moslim”.

John Jay is ook de eerste de beste niet uit de vereniging van ‘verkeerde vrienden’.

Citaatje van John: “Wanneer we de heersende klasse willen verdrijven, zal het met geweld zijn (…) Koop wapens, koop munitie, maak je ongerust over je vrijheden en begrijp dat je mensen moet doden, je ooms, je zonen en dochters, om die vrijheden te behouden.”

We wensen Geert smakelijk eten wanneer hij na afloop van de feestelijkheden gaat dineren met deze potentiële lithium slikkers.

(de rest van dit artikel is de lezen op: http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:eSO1tgpuUFkJ:www.deweekkrant.nl/artikel/2010/augustus/09/de_vrienden_van_wilders.+Henk+spaan+moskee+ground+zero&cd=2&hl=nl&ct=clnk&gl=nl

Overigens kan ik me ook wel enigzins vinden in de conclusie van Spaan:
Hij (burgemeester New York) had de bouwers van het complex, uit naam van de nabestaanden, beter kunnen vragen een eindje verderop te gaan heien en daarvoor grond beschikbaar te stellen.

Wasbare luiers huren om te proberen

Ik was het van plan toen ik zwanger was maar wijs door inzicht in mijn ik had ik bedacht dat ik misschien niet zo geschikt was voor wasbare luiers, zeker niet met een baby erbij.

Ik ben al blij als ik de "normale" was enigzins bij kan houden. Manlief en ik zijn beide niet bepaald genetisch begiftigd met een talent-voor-huishouden-gen (schoonmoeder beschouwd het openen van een paar ramen als "afstoffen" om de ernst van de situatie maar even duidelijk te maken).

Toch heb ik vandaag een huurpakket wasbare luiers besteld (zoek op "wasbare luiers huren" en je vindt van alles). Er kunnen twee dingen gebeuren: het wordt helemaal niks omdat ik steeds geen schone luiers heb en alsnog wegwerpluiers om ons kleintje heen plak ofwel: ik krijg hierdoor eindelijk dat laatste zetje waardoor mijn was Dobbelsteen-goed bijgehouden wordt voortaan omdat ik toch echt luiers moet wassen.
In ieder geval gaat het hele zaakje na 4 weken weer terug naar de afzender en dan kan ik beslissen of ik wasbare luiers ga kopen (nieuw of tweedehands).
Ik betaal er 10 euro per week huur voor, plus twee keer verzendkosten en een pak inleggers van nog geen 5 euro. Dat vind ik wel interessant genoeg. Ik ben benieuwd hoe het mij gaat bevallen en nog belangrijker, hoe het Sarah gaat bevallen. Sarah krijgt van veel merken luiers uitslag. Ik hou jullie op de hoogte.

Ik heb ook een voordelige manier gevonden om je huis geschilderd te krijgen.
Manlief was al bezig geweest maar na de eerste laag was er een errr.. hele lange tijd niets gebeurd (de afplaktape begon van de ruiten te vallen, zo lang, het was van een goed merk...). Ik was die tape op de ruiten en lelijke kozijnen goed beu dus een paar straten verder lokte ik een schilder van de ladder voor een prijsopgave. Het zou 750 euro kosten maar ja, het moest echt gebeuren. Wat denk je? Afgelopen weekend is ons huis geschilderd, door mijn man...
De prijs was redelijk maar het was wel erg veel, ineens sloeg de zin toe om de ladder op te gaan. Ik ga binnenkort een prijsopgave vragen voor de woestenij achter ons huis (door anderen gebruikt als tuin)!
Ik had trouwens ook zelf wel kunnen schilderen als het zo nodig moest, hoor ik jullie denken. Beneden had ik het wel gekund, een huishoudtrapje ga ik ook nog wel op maar sinds mijn knie het 20 meter boven de grond begaf (nadat ik ook al een keer uit een boom was komen vallen als een rijp appeltje, wat me de bijnaam "Bokita" heeft opgeleverd) laat ik lange ladders graag aan anderen over, desnoods betaald!

Transition Towns

Sorry dat ik jullie wat verwaarloosd heb! Ik ben zo bezig met allerlei dingen dat het bloggen er even bij ingeschoten is.

Ik ben onder andere bezig met Transition Town in mijn eigen woonplaats.
Transition Towns zijn lokale gemeenschappen (grote en kleine steden, dorpen, wijken, eilanden) die zelf aan de slag gaan om hun manier van wonen, werken en leven minder olie-afhankelijk te maken en meer duurzaam. Piekolie en klimaatverandering zijn de belangrijkste drijfveren om in actie te komen voor verandering van onderop. (http://transitiontowns.nl/)

Ik was al heel lang op zoek naar vrijwilligerswerk of betaald werk waar ik mijn belangstelling voor duurzaamheid, milieu en toekomst in kwijt kon, ik wilde iets doen, ik wilde iets bijdragen, ook in mijn eigen woonplaats. Op de landelijke genoeg-dag zag ik een presentatie over Transition Towns en dat sloot heel goed aan bij wat ik graag wilde doen. Ik heb heel lang getwijfeld, kan ik niet, geen tijd ervoor, niet voldoende kennis, niet nu, ik ga/kan die kar niet alleen trekken... etc. Daardoor ben ik eerst iets anders gaan doen in de gemeente maar nu bleek dat er toch belangstelling was en dat er nog iemand was die ook een Transition Town wilde starten hier. We hebben de koppen bij elkaar gestoken en hebben besloten gewoon te gaan beginnen. Er moet nog veel gebeuren maar wel erg leuk om mee bezig te zijn, heel erg leuk.

Mijn eigen zaak begint ook steeds een reëelere optie te worden en vergt ook aardig wat tijd. Ik ben gisteren naar een speelgoedbeurs geweest om naar merken en groothandelaren te kijken. Heel wat opgestoken en veel om over na te denken (c.q. veel research te doen, als ik iets doe, doe ik het goed, ik kan morgen wel een webshopje beginnen en er misschien leuk geld aan verdienen maar zo wil ik het niet).
Ik heb gelukkig nog wel wat merken over waar ik van gecharmeerd ben, sommige vallen keihard af. Ze vallen af omdat ze weinig benul hebben van (of belangstelling in) veiligheid en/of maatschappelijk verantwoord ondernemen laat staan duurzaamheid. Een groothandel deed de hele veiligheid af als onzin (dat deden er wel meer) en kwam er eerlijk voor uit waar het hen om ging (en volgens de vertegenwoordiger mij om zou moeten gaan): omzet en marge. Nou, dat is dan ook weer duidelijk.

Met het kleine meisje gaat het ook heel goed, ze kruipt nu rond en gaat zelf zitten. Tijd om de woonkamer te verbouwen en te beveiligen! Ook heeel veel stofzuigen, elk klein friemeltje vind z'n weg naar het mondje. Ik heb nog steeds geen rubber bezem gevonden (dom-dom-dom, de thuiskapster is net weg, die had ik het even moeten vragen of zij een firma weet die ze verkoopt).