Een vriendin is helaas ernstig ziek en momenteel weer terug naar het ziekenhuis. Ze heeft leukemie en heeft net een beenmerg transplantatie gehad.
We hebben wel contact met haar via Facebook maar het werd echt tijd voor een kaartje om haar hopelijk op te beuren.
Om tijd te besparen, aangezien ik daar al zoveel van tekort kom, ging ik eens neuzen bij deze en gene winkel.
De kaarten die ik leuk en toepasselijk vond, kostten € 3,50 tot € 4,75.
Dat vond ik zo zonde en bovendien onpersoonlijk. Ik heb er wat bijgelegd door een boekenbon te kopen van € 10,00 en zelf een kaart gemaakt, samen met Minipenny.
De zieke houdt van fantasy boeken en dus hoop ik dat ze een leuk nieuw boek gaat kopen als ze daar aan toe is, wat de nodige afleiding kan bezorgen.
Samen met Minipenny zocht ik mooie plaatjes op internet uit. Daarna bedachten we samen een verhaal speciaal voor deze vriendin.
Samen met mijn elfjes-expert bedacht ik een deel van een verhaal, ik vroeg haar wat er allemaal ging gebeuren en breidde er nog wat tekst en open einden omheen. De rest van het verhaal moet de zieke zelf bedenken en zich afvragen, wat alles betekent en hoe het verder gaat. Ik hoop dat ze het leuk vind en er wat afleiding in vind.
Sinds een tijdje knip ik drankkartonnen open, ik hoorde daar steeds maar iets klotsen voor ik ze weggooide.
Heb het een paar keer gemeten, weet je dat je circa 2% van de inhoud weggooit?
Dat vond ik wel zonde en zo'n knipje is zo gezet.
Op de achtergrond zie je mijn preikonten die opnieuw zijn opgekweekt.Ze moeten binnenkort in de grond.
Ook vierden we pas geleden de eerste verjaardag van Ieniminipenny voor familie.
Omdat Ienimini een koemelk allergie heeft, kon ik niet de oh zo gemakkelijke taart service van Hema gebruiken (plaatje of foto uitzoeken, doorsturen, taart ophalen, klaar).
Dus ik zelf aan de slag om een leuke lactosevrije kindertaart te maken. Okee, serieus, zijn er mensen die dat voor hun ontspanning doen?
Volgend jaar ben ik het hopelijk weer vergeten, heb ik ervan geleerd en begin ik er weer aan ;-).
Maar goed, er was taart, het werd lekker gevonden dus het was goed!
De bakker vroeg er 30 tot 40 euro voor, dat hebben we mooi weer bespaart. De figuurtjes op de taart zijn... kastknopjes. Die zocht ik al jaren en ik wilde iets van Winnie de Poeh op de taart.
En dan vroegen jullie je waarschijnlijk af waarom het (weer) zo lang heeft geduurd sinds mijn vorige bericht.
Ik kom niet goed aan bloggen toe, onder andere bloggen maar ook veel meer.
Twee kleine kinderen die alle zorg en liefde nodig hebben die ze verdienen is al een aardige aanslag op mijn tijd en daarnaast is er nog veel dat mijn tijd en energie opslokt.
Ik ben pas geleden begonnen met EMDR-therapie (Eye Movement Desentilisation and Reproccesing) om minder last te hebben van trauma's uit het verleden. Het haalt inderdaad de heftigheid van vervelende herinneringen af heb ik gemerkt maar ook waarschijnlijk omdat ik nu ook pas in het begin zit, komen er heel veel andere dingen terug naar boven zowel in mijn herinnering als in mijn lijf en zie ik dingen in die ook niet zo prettig zijn.
Daarbij loopt er ook gedoe met het UWV/re-integratiebureau en op een van mijn vrijwilligersbaantjes verlopen de contacten momenteel nogal heftig onderling. Er vliegen hier mailtjes, gesprekken en appjes voorbij.... phoe.... Niveau van 13-jarigen (van een jeugdinrichting?).
Thuis loopt het huishouden etc. niet naar m'n zin omdat ik ook fysiek ook tegen wat problemen aan loop (morgen naar de huisarts, vrijdag naar de reumatoloog, benieuwd wat ze weten).
Maar, ik begin alweer terug te vechten en mijn grenzen te beschermen. Ik heb even een paar weken vrij genomen van vrijwilligerswerk (zoek het even lekker uit met elkaar, ik kom wel weer als het wat normaler gaat) en vandaag een officiële klacht over het re-integratiebureau ingediend bij het UWV.
Dan maar een bitch (Beautiful Intelligent Totally in Control of Herself) ;-).
