Huwelijksreis

Er stond nog een dringend puntje op het lijstje van "dingen voor de bruiloft"; een huwelijksreis boeken. Zo een maand van te voren kon het toch geen kwaad om dat eens te gaan doen (ahum, ik wachtte natuurlijk op een last-minute... living on the edge!).
Wij gaan altijd graag in het niet-hoogseizoen op vakantie, we houden niet van drukte en we houden niet van dure vakanties. Het schijnt dat er basisscholen zijn waar je zelf kunt bepalen wanneer je kind vakantie heeft door het jaar heen, I'm all ears, hoeven we niet met de hele massa mee op vakantie rond pasen of de HePi-vakantie.

Het is ergens onder Parijs geworden, ik heb een "Chalet" gehuurd. ("Chalet" mon ass, het is gewoon een veredelde stacaravan gekruist met een trekkershut maar het heeft precies wat we willen en het was de goedkoopste in het rijtje). Valt de accommodatie tegen, ach Parijs is altijd romantisch en goed en een dagje EuroDisney wordt ook volop genieten voor ons allemaal (ik ben er nog nooit geweest, Sarah ook niet ;-)) daarnaast is er genoeg kasteel- en natuurgoed in de buurt. Nu alleen nog een lekker leesboek voor de "rustdagen" en we kunnen heerlijk ontspannen en genieten.
Ik zou me geen fijnere huwelijksreis kunnen bedenken. We hebben er nog over gedacht, vliegen, een verre bestemming, zon, zee maar het is gedoe, het is duur maar vooral, we vinden er geen bil aan. Op een eiland heb ik het ook na een korte week al echt helemaal gezien, hoogstens een lang weekend voor Ameland en dan wil ik er af. Wij boeken dus lekker ONZE droomhuwelijksreis, vast niet zoals het "hoort", nou ja, jammer dan voor degene die er zich aan stoort.

Direct na de boeking ging ik meteen de Lidl en Aldi-filialen in de buurt opzoeken, zo wordt de boeking altijd afgerond bij reisbureau Moneypenny.
Onze eerste vakantie (toevallig ook Frankrijk) hadden we die adressen niet bij. Mon dieu, we schrokken ons een alpinopetje bij de kassa van de supermarkt waar we binnen waren gestapt. Zo wordt je voordelige kampeervakantie toch nog snel duur.

Reisgidsen is ook een bespaarpostje bij ons, die lenen we gewoon bij de bieb.

De volgende stap bij ons is de onderhandelingen over het molenmaximum. Manlief is helemaal van de molens en dus kun je zomaar een halve vakantie molens moeten kijken als je hem z'n gang laat gaan.
Kan het je ook nog gebeuren dat je heerlijk en ontspannen te genieten van het uitzicht op weg naar een gepland uitje, je hoort nog "sorry!" en even later ziet de bestuurder achter je je gezicht enthousiast in manliefs schoot duiken (omdat hij bruusk een haakse bocht heeft gemaakt bij het zien van een bordje "mühle ->"). Sinds Sarah er is, is de formule: molenmaximum = aantal reisdagen : 3.
"De tegenpartij" is inmiddels akkoord gegaan met het maximum van 6, doch exclusief "toevallige passages". De ervaring leert dat het er vaak de schijn van heeft dat er niet zo heel veel toeval in het spel is. Ik zit al in mezelf al te gniffelen als ik hem de avond van te voren zo ijverig en soms haast koortsachtig zie studeren op de landkaart maar ik heb het natuurlijk nooit "door" als hij zegt "we zouden ook zo kunnen rijden" ;-).

Het kinderbedje, -badje en -stoeltje was gratis inbegrepen er zijn al stoelen voor buiten en zelfs twee ligstoelen, dat scheelt weer ruimte in de auto en dus kunnen we weer meer meenemen wat we eigenlijk niet per sé nodig hebben.
Het schijnt dat vrouwen de helft van wat ze inpakken niet gebruiken op vakantie. Mij is niks gevraagd.
Wat betreft kleding heb ik daar nou helemaal geen last van; ik trek aan wat er in de tas zit tot ik de bodem heb gevonden, tussendoor hang ik nog eens wat uit en als er echt niks meer is, dan ga ik pas eens nadenken om toch maar wat te gaan wassen. Da's milieuvriendelijk hè, zo'n volle emmer of trommel ;-).
Shampoo en douchegel houden we ook bijna niet over. Wij vullen zo'n klein flaconnetje (Xenos, drogisterij, flaconnetje van de vorige vakantie) met ons eigen merk (zo'n mini verpakking is naar verhouding gillend duur), daar moet je het dan de hele vakantie mee zien te doen. Dan kom je er toch ook weer achter dat je eigenlijk zo weinig nodig hebt, dat is nou ook een van de dingen die ik zo heerlijk vind aan vakantie... ik zie er nu al zo naar uit...

Alle ballen in de lucht

Het zijn hier in huize Penny even drukke en rare tijden. Ik ben twee super lieve en leuk gelukte nichtjes rijker geworden.
Een baan ben ik alweer armer... ja.. dat was even een vluggertje, het ging vooral fysiek niet maar mentaal was het ook nog even te veel - te snel. Het kleine meisje had er ook last van, dat kleine poppetje voelt alles bij mij als er iets is en ze was helemaal van slag. Op het kinderdagverblijf hadden ze het ook al gemerkt dat er iets met haar was, ze was zo stil en gilde niet meer zoveel (wel fijn voor ze maar gelukkig is ze inmiddels weer de oude- helaas voor de trommelvliezen van de juf).

Er zijn helaas ook wat ziekenhuisbezoekjes, dokters(post)bezoekjes voor anderen en onszelf geweest de laatste tijd. Er hing even een Enge en Erge diagnose boven m'n hoofd maar het bleek gelukkig weer een storm in een glas water, niets ergs of onomkeerbaars aan de hand.
Op dit moment heb ik een boksersoog, lekker rauw en maar een spleetje om door te kijken. Dat gebeurd eens in de zoveel jaar, een flinke ontsteking. We kunnen het maar weer gehad hebben, beter nu dan dat ik in m'n trouwjurk sta als Kaat Piraat met één oog afgeplakt.
Ik vrees alleen dat ik morgen weer naar de huisarts kan bellen, ik ben dat kaboutertubetje met oogzalf kwijt geraakt sinds gisteravond en ik kan het nergens vinden (ja, dùh, het is 3 centimeter bij een halve centimeter groot!) en ik denk dat ik nog wel een paar daagjes mag zalven.
We hebben zelfs nog overwogen om onze bruiloft te verzetten vanwege ernstige ziekte en misschien een zware operatie voor mijn stiefmoeder. Het is nu nog steeds onzeker of ze geopereerd gaat worden en of ze wel op onze bruiloft kan komen helaas maar mijn vader is daar zo lekker nuchter in ("ach, als je het een paar maanden uitstelt, dan heb ik misschien wel weer een ongeluk gehad en kan ik er niet bij zijn, dat weet je gewoon nooit en als ze nou nog dood was gegaan... maar hiervoor moet je niet je bruiloft verzetten hoor") dus we hebben de bruiloft niet verschoven. Het is heel hard maar het is wel zo, vaak hebben papa's wel gelijk en goed advies.

Tussendoor hebben we ook nog onze voor- en achtertuin verbouwd. Met wat stenen gratis van Marktplaats, wat gekregen stenen, wat bijbesteld, een beetje van wat we nog hadden recyclen en een goedkope stratenmaker via Marktplaats hebben we nu drie terassen om te zitten, als het weer mee zou werken tenminste. We hebben ook zelf een buitenkraantje aangelegd, nou ja, bijna dan, het moet nog aangesloten worden in de meterkast door een loodgieter maar dan is ie af. Het heeft ons wel een hoop geld gescheeld allemaal, zelf gratis stenen gaan ophalen, zelf een slang door de kruipruimte leggen, kraantje maken, riolering verleggen, beetje ophogen, etc. Ik zal nog wel eens foto's maken hoe het geworden is.
Met m'n groenten en kruiden gaat het niet zo goed dit jaar, op de courgette na is alles verpietert (met twijffel of het met de courgette wel goed komt erbij), volgend jaar beter.

De illusie van een "niet te moeilijke bruiloft hoor" is helaas ook al vervlogen. Over een beetje meer dan een maand ga ik trouwen maar m'n jurk of mijn man's pak hangt hier nog niet en daar wordt ik wel een beetje nerveus van. Ik moet zelf ook nog naaien voor Sarah maar daarvoor moet ik eerst nog de werkkamer deblokkeren door ons "oude" bed te verkopen of aan de stoep te zetten.
Ik had ook even niet ingecalculeerd dat er ook nog mensen zich tegen onze bruiloft aan zouden gaan bemoeien. Als ze nog eens ooit gaan trouwen en daar nog ooit zelf het geld voor bij elkaar hebben mogen ze lekker hun eigen bruiloft gaan organiseren met hun eigen geld, dat lijkt me de best oplossing, blùh.
Zo leer je weer eens mensen kennen. Het schijnt dat dat stel dat zich met onze gastenlijst etc. bemoeit meer om zich heen aan het slaan is omdat ze zelf problemen hebben maar dat vind ik nog geen excuus.

De scheiding waar ik eerder over vertelde verloopt ook niet bepaald op rolletjes helaas... voor de kinderen met name. Een hoop verdriet. Ik probeer er zoveel mogelijk te zijn, met name voor mijn vriendin maar ook voor haar ex als hij dat wil. Het is voor iedereen wennen maar het wordt wel beter.
Vorige week vrijdag hebben we opgepast op het hele spul en ik heb nog meer bewondering voor onze vriendin, ga d'r maar aan staan, drie kinderen in je eentje. Wij deden heel trots een high five toen we alle vier de kindertjes goed gevuld, gedoucht en zonder morren in bedje hadden liggen maar toen moesten we nog de keuken poetsen waar een spaghetti bolognese bom leek ontploft te zijn.
Het is hier al rommel in huis en in m'n hoofd geweest omdat er de laatste maand altijd wel iemand ziek is hier, er zal maar iets heersen en je komt met een een-ouder gezin ff allemaal aan de beurt, pff.

Afgelopen week heb ik maar bij Wibra nog maar eens twee hoeslakens voor het kinderbedje gekocht omdat ik nog maar net bij kon houden met wassen en drogen met dat nare weer bij die nare (spuit)luiers. Ik vond het net een beetje te spannend dus ik vond het de investering van 5 euro wel waard.
Ik heb ook enorm m'n slag geslagen bij de Zeeman de laatste twee weken. Op al het afgeprijsde goed, krijg je nog eens 50% korting. Ik heb nu een fijne voorraad spijkerbroekjes in komende maten die 75 cent of 1,50 per stuk hebben gekost. Een paar leuke shirtjes kon ik ook niet laten liggen, die waren ook 1 euro tot 1,50, Sarah heeft zelf uitgezocht welke ze leuk vond. Voor mezelf heb ik een fijne spijkerbroek gekocht bij Zeeman van 14,99. Fijn geprijsd en ook fijne maatvoering, maat 46 was me te groot, woehoo!
Zeeman heeft laatst ook nog een super leuke stunt uitgehaald op de Amsterdam Fashion week om te laten zien dat leuke kleding helemaal niet duur hoeft te zijn. Bijzonder grappig hoe de modepopjes reageerden toen ze erachter kwamen dat de nieuwe ontwerper "Frank" gewoon een stunt van Zeeman was. Het was ooh en aah en leuk en na de onthulling "tja.. van een afstandje zag het er leuk uit maar als je dichtbij keek dan zag je het toch wel dat het niks was". Goed gelukt en leuk gedaan, you go Koos!
http://youtu.be/f1lJxbX04lE

Ik zit nu nog in het proces van de WIA-keuring maar ik heb het advies van de arts al ontvangen; ik wordt deels "afgekeurd". Eigenlijk is deels het beste voor mij uit twee slechten (40 uur werken gaat niet lukken realistisch gezien maar helemaal niet werken, daar moet ik ook niet aan denken) maar toch heb ik het er wel moeilijk mee. Het is toch wel ff wat als je beperkingen w.b.t. functie (fysieke beperkingen, beperkingen in uren, etc.) op papier staan en je deels "afgekeurd" wordt. Ik weet dat het het beste is, voor mijn gezondheid, voor ons gezin, voor de financieën maar ik kan er echt geen gat van in de lucht springen. Ik zal vast wel niet de enige zijn die niet de slingers uit de kast pakt wanneer je hoort dat je in de WIA terecht komt, het is even een proces dat je door moet.

Ach ja, nu denk ik eraan dat ik m'n groot verlof nog aan moet vragen bij het UWV (huwelijksreis dus), dat kan wel op m'n to do lijst die ik op die WC-rol heb staan ;-), samen met de huwelijksreis nog boeken, taart bestellen en toch ook maar bloemen in plaats van zelf wat maken en nog ontelbaar veel andere dingen.
En.. nog even de notaris m'n identiteitsbewijs sturen, na 6 jaar kan eindelijk die erfenis verdeeld worden waar ik 6 jaar geleden heel erg om verlegen zat maar nu kan ik het gelukkig besteden zoals mijn opa en oma gewild hadden; niet aan de krater op m'n bankrekening die m'n ex daar had geslagen maar aan de studie van hun achterkleinkind en iets nuttigs voor ons gezin. Zo zie je maar weer hoe dingen er op vooruit kunnen gaan in de loop van de tijd. Eind goed, al goed, altijd :-). En ze leefden gelukkig nog lang :-).
Hier nog even een foto "hard werken (en sparen) wordt beloond" (dan kun je jezelf belonen met een fijn, groot en goed bed naar keuze, we slapen weer zooo heerlijk! Al was het alleen maar omdat ik de knieën van mijn wederhelft niet meer in m'n achterwerk geplant krijg 's nachts ;-) )