donderdag 14 oktober 2010

Wat is duurzaam?

Afgelopen maandag had ik een afspraak iets voorbij Antwerpen. Ik wilde het ff netjes en milieu-aardig doen dus goed aan het nieuwe rijden gedacht (auto opgeruimd en overbodig gewicht eruit (hoera, nog een grote zak potgrond gevonden in de auto), bandenspanning, raampjes niet te ver open, zo veel mogelijk constante snelheid (130 120 km p/u) en met een navigatiesysteem gereden, allemaal om benzine te besparen.
Ik was zo gaar als een soepkip toen ik klaar was en naar huis kon, ik kon het op een gegeven moment ook gewoon niet meer volgen en ik had het zo warm ook (koorts, bleek later).
Op de terugweg maak ik een foutje met de tomtom instellen (vermoeid- en suffigheid) waar ik veel te laat achter kwam (waar blijft die Liefkeshoek tunnel nou toch??) Ik heb dus heeeel lang van de ring Antwerpen mogen genieten, een studie kunnen maken van de kentekenplaat van m'n voorganger en veel benzine verspild.
Van de wederomstuit heb ik m'n telefoon ook nog helemaal uitgezet om de accu te sparen (bijna leeg en ik moest nog bellen) terwijl ik de nieuwe pincode niet wist... Anyway, een telefoonkaart en een leen maxi cosi boden uitkomst, de kleine meid kwam veilig thuis met papa. De grote meid kwam "sick as a puppy" thuis.

De laatste dagen dus veel tijd gekregen om na te denken over wat ik tot nu toe heb gehoord, gelezen en begrepen en ik vraag me steeds meer af: "Wanneer is iets nou echt duurzaam?"

Is een knuffel gemaakt van eco-katoen, in een buurland, duurzaam? In eerste instantie zou je "ja" zeggen maar katoen wordt ten eerste niet verbouwd in Europa dus dat word toch gevlogen of gevaren en hoe de arbeidsomstandigheden zijn op de plantage? Dan wordt er door dezelfde producent ook nog wol (vilt) gebruikt, die beestjes staan ergens op het Afrikaanse continent en hoe die gehouden worden? Ik krijg er geen duidelijke antwoorden over.

Dan heb je nog leuke merken met leuke spullen die bijna 100% recyclebaar of biologisch afbreekbaar zijn, milieuvriendelijk geproduceerd, foto's van überblije medewerkers. Die fabrieken staan dan wel in India of PRC (People's Republic of China), e.e.a. dus niet goed te controleren. Het schijnt zo te zijn die mensen van de republiek ook veel beter zijn in (detail)beschildering etc, dat kan of wil een Europeaan dan weer niet. Veel productiewerk moet dus wel naar PRC.

Is een plastic stuk speelgoed dat gemaakt is om heel lang mee te gaan (meerdere generaties) door een bedrijf dat aan het milieu denkt bij de productie ook duurzaam?

Ik weet dat het allemaal nog steeds beter is dan plastic, goedkoop, milieubelastend, kwalitatief teleurstellend speelgoed helemaal uit Azië (met kankerverwekkende, hormoon ingrijpende stoffen, of dingen die niet veilig zijn).
Ik heb het meeste van het speelgoed dat echt niet klopt en ik heb gekregen of gekocht in het eerste jaar van Sarah's leven bewaard.
Het zijn inmiddels al 6 dingen, defecten; losgelaten naden in knuffeldoekjes specifiek voor babies waardoor de vulling of belletjes eruit kunnen komen, verf die in schilfers van speelgoed afgekomen is (en in het mondje van een neefje lagen), stickers op plastic die eraf kwamen en dan nog een super foute babypop die "spreekt". De babypop kan wel 10 dingen zeggen; onder andere blaten als een geit huilen, "mama", zingen, een hikje doen, snurken als een verkouden olifant, en dan nog twee geluiden die ik niet thuis kan brengen. Het ene gaat een beetje als "klik" en het andere klinkt meer als een Borg uit Star Trek ("we are the Borg, you will be assimilated, resistance is futile") Gatverderrie zeg, wat een rotding. Je gaat je ook afvragen wat er nog meer allemaal door de kwaliteitscontrole komt als zelfs het "bandje" met opgenomen geluiden niet eens gecontroleerd is terwijl dat juist een van de belangrijkste kenmerken is van de pop (kennis heeft er ook een, de Borgs willen haar kind ook assimileren). Het stikwerk is ook niet goed, heb ik al uitgevonden. Ik vind het persoonlijk zonde van de grondstoffen dat zo'n kwalitatief inferieur stuk speelgoed gemaakt is.

Er  is mij verteld door mensen "dat wat jij, wil, echt veilig enzo, dat heb ik niet" en vooral deze heb ik vaak gehoord "alleen milieuvriendelijk speelgoed is commercieel niet goed, het is heel leuk en mooi hoor maar je moet ook aan je omzet/ marge denken."

Het wordt wel lastig zo. Ik heb maar een handjevol merken en dus een paar handjes producten over die duurzaam zijn geproduceerd, recyclebaar zijn EN uit Europa komen oh ja EN waarvan de veiligheid verzekerd  is (EN71 (Europese regelgeving) of ASTM F.. (Amerikaanse regelgeving, nog strenger)) en nog beter, het speelgoed ook getest en getoetst is bij een onafhankelijk bureau.

Lastig allemaal, ik begin zelf ook aan de haalbaarheid te twijffelen en als ik daar al aan twijffel...

zaterdag 9 oktober 2010

Helden

Wie zijn afval nog wel netjes scheidt lijkt steeds meer de echte held in het hele afvalscheidings-verhaal te worden. De overheid en de producenten buitelen over elkaar en hakketakken en goochelen met elkaar over cijfers, interpetaties en geld, ook op lokaal niveau.
Ik probeer er me maar niks van aan te trekken en doe mijn ding maar.

Afgelopen weekend heeft het programma Kassa! een en ander uit de doeken gedaan over het scheiden van plastic afval. http://kassa.vara.nl/tv/afspeelpagina/fragment/plastic-scheiden-en-recyclen-helemaal-niet-succesvol/speel/1/

Ik vind het niet handig dat mijn plastic afval, dat ik met alle beste milieu-intenties en moeite netjes apart heb gehouden, helemaal naar Duitsland wordt gereden.
Ik vind het ook jammer dat 20% van het ingezamelde plastic alsnog verbrand wordt omdat het `afgekeurd` wordt voor recycling omdat het vervuild is. Zo zijn er nog wel meer dingen die niet helder zijn en goed lopen.

Ik probeer het positief te zien; 80% van het plastic afval wordt wel hergebruikt (en dat van mij 100% omdat ik het waar nodig schoon maak ;-)) Dus ik blijf afval scheiden.


Afgelopen week had ik twee kinderen; mijn man had een flinke griep (veel vrouwen snappen deze opmerking, zo niet; wat fijn voor je!). Vandaar ook mijn afwezigheid.
De week ervoor had ik griep en zat ik met 't snot voor m'n ogen nog achter de computer omdat er iets "moest" en meende ik nog dat ik van alles moest doen; moederen, huishouden, werken, partneren, etc.
Bij mijn man stopt de wereld met draaien als hij ziek is, hij stapt in bed en ziekt uit. Ik heb nu nog steeds hoofdpijn, hij niet, dus wie is hier de held?


De "Hero" uit mijn late jeugd is er ineens niet meer, ik ben er wel mee bezig geweest deze week.

zondag 3 oktober 2010

Sparen voor bioscoopkaartjes, museumbezoek of theatervoorstellingen met biologische voeding

Ik heb gister 4 spaarkaarten (=maximum per adres) aangevraagd op:
http://www.proefdeaandacht.nl/home
Met volle spaarkaarten met EKO en bio-merkjes kun je leuke dingen doen! Ze zijn goed voor een kaartje voor de film, voor een theathervoorstelling of voor toegang tot een museum.

Leuke actie, bij ons gaat het de laatste tijd stukken beter met het voornemen meer biologisch te eten dus ik hoop alle vier de kaarten vol te krijgen.


Actieperiode
De Actie loopt van 27 september 2010 tot en met 15 november 2010 (hierna: de Actieperiode).
Spaarformulieren kunnen tot 22 november worden ingestuurd. Later ingezonden formulieren worden niet meer in behandeling genomen. Bij twijfel is het poststempel beslissend. Hierover wordt niet gecorrespondeerd.


Een biologisch product zonder EKO-merkje
Als op een biologisch product geen EKO-merkje staat afgedrukt, maar wel een ander officieel buitenlands of europees keurmerk, geldt dit als gelijkwaardig aan een EKO-merkje. Voorbeelden zijn:
EU bio-logo Bio-Garantie Bio-Siegel AB Soil Association EU bio-logo

donderdag 30 september 2010

Biologische rode bieten baby bende!

Gisteren was Sarah "moehoehoe" na een dagje creche. Uit ervaring weet ik dan dat "fast-food" de beste optie is om dagelijkse aanbevolen hoeveelheden succesvol aan Sarah te geven. Lekker alles smeuïg pureren in de blender, dat gaat er dan wel prima in.
Op ons menu stonden rode bietjes uit de biologische groententas en aardappel. Ze heeft bijna alles opgegeten, de rest zat... nou ja, bijna overal. Veiligheidshalve had ik haar stoeltje al iets van de tafel en de muur af gezet.
De kleine zit nu namelijk ook al in het begin van de "zelluf doen" fase (die duurt 12 jaar, daarna mag moeders alles doen wat ze kunnen laten liggen). Een maaltijd is niet compleet en een tranendal als ze niet zelf een lepel vast mag houden en kleine beetjes eten op het lepeltje krijgt. Vervolgens word er lekker met eten gekliederd.

Het maakt me niet zo heel erg uit, dit is gewoon weer gezonde ontwikkeling die erbij hoort. Na het eten maak ik even alles schoon met een natte doek, nog even op de knietjes over de vloer en dan zet ik haar in bad en trek ik daar haar kleertjes uit. Baby lekker wassen, babykleertjes erachteraan en wonderwel; alles werd weer helemaal schoon, zelfs dat witte shirtje.

Toen mijn man thuis kwam heb ik de bieten voor ons verder afgemaakt, gehaktballen gebraden en afgeblust de aardappel op het laatst opgewarmd in de jus en ermhmm..yammie, in tijden niet zo lekker gegeten.
Voor de kleine staat er nog een potje bieten/aardappelmouse klaar in de koelkast, voor morgen.

Vandaag eten we biologische witlof of bleekselderij, dat ligt eraan of ik nog boodschappen ga doen of vanmiddag naar het Zweeds woonwarenhuis ga met de kleine, ik moet voor thuis en bedrijf nog even kijken en kopen (de afvalbak moet bijv. een keukenkastje in, ivm de rondkruipende kleine).

dinsdag 28 september 2010

Weet iemand waar Buffertje is?

Buffertje, als je dit leest, alles goed met je? Je blog is weg, ik kan je niet mailen (kan ook aan mijn mail liggen).
Whatskebeurt???!

zondag 26 september 2010

lekker wandelen: het Liniepad (Abcoude)

Sinds ik niet meer zo goed kon lopen in mijn zwangerschap hebben we nog maar weinig gewandeld en we misten het behoorlijk.
Vanmorgen heb ik mijn man uit bed getrommeld, rugzak ingepakt met eten en drinken voor ons allemaal en hop, op pad.

Het was echt heeeerlijk en heel mooi. Onderweg hebben we lekker gebrunched op een bankje onder een boom met prachtig uitzicht, dan smaakt alles nog beter altijd, vind ik.
We hadden allebei (spier)pijntjes dus ik dacht "let's walk it off!" We waren helemaal bekaf en we zijn helemaal niet meer naar fort Abcoude geweest (daar gingen we eigenlijk voor, er stond op de website van natuurmonumenten dat dat open zou zijn vandaag met rondleidingen etc.), dat trokken we gewoon niet meer. Beetje meer en vaker oefenen dus!

Het is een leuke route:
http://www.natuurmonumenten.nl/content/liniepad-0

Alleen niet zo handig met een kinderwagen, tenzij je bij fort Nigtevecht voor het hek weer omdraaid ipv het rondje maken. Het was een heel avontuur, volgens het bord moesten we het aangegeven pad volgen maar dat pad hebben we niet gevonden. Het beste leek het ons nog om over de dijk heen te ploegen met de kinderwagen (tussen de koeienvlaaien en hoge distels door laverend), ik heb me lens geduwd. Ik zag koeien bij een stel bomen en ik was benauwd dat er een stier bij liep die we nog niet hadden gezien dus snel ging het wel.
Na het fort bleef het "pad" een heel stuk drassig grasland dus het was flink duwen, de wagen is hartstikke vies en nat geworden (onze schoenen en sokken ook en nu staat de afdruk van mijn zwarte steunzool op m'n witte sok, ziet er niet uit) maar dat komt wel goed in de was en met een sopje (hoop ik).

Heerlijk, zo lekker boterhammen smeren en wandelen, moeten we echt weer vaker doen! Ik bedacht me alleen te laat dat we ook wel even met de trein hadden kunnen gaan, volgende keer beter.

We stonden bij het station geparkeerd en toen we terugkwamen zag ik een auto staan waarvan de ruit was ingeslagen. Dat hebben we telefonisch gemeld bij de politie, die zou proberen de eigenaar te bellen en anders zou de eigenaar er bij terugkomst pas achterkomen helaas.
Maar raar eigenlijk, er lagen nog andere spullen in die auto waar iedereen zo bij kon maar het leek mij ook niet handig om het eruit te halen en naar het bureau te brengen.
Ten eerste neemt de politie geen gevonden voorwerpen meer aan, dat zou een oneigelijke taak zijn. Als ik het dus mee zou nemen en in bewaring zou houden voor de eigenaar moet ik ten eerste nog uitkijken dat ik niet beschuldigd wordt van diefstal of verduistering en het duurt veel langer voor de eigenaar zijn/haar spulletjes terug heeft. Ten tweede, als die auto gebruikt is bij een misdrijf verstoor je bewijsmateriaal, doe je het ook niet goed. Raar systeem toch, dat je auto opengekraakt op een parkeerterrein staat met eventueel nog andere persoonlijke spullen erin en dat er niemand wil of kan voorkomen dat er nog meer uit geroofd wordt??

zaterdag 25 september 2010

duurzaam (thuis)kantoor

Sinds een tijdje gebruik ik een inktbesparend lettertype (Ecofont) dat ik gratis heb gedownload op:
http://www.ecofont.com/nl/producten/groen/lettertype/download-het-inktbesparende-lettertype.html
Ik heb het meteen ingesteld als mijn standaard lettertype, alle documenten die ik dus maak in Word, staan meteen in ecofont. Het bevalt erg goed al moet ik zeggen dat ik soms even alles omzet naar een lettertype dat iets prettiger leest op het scherm en pas voor het printen alles weer selecteer en terug zet in Ecofont.

Printen doe ik zo min mogelijk, het meeste bekijk ik gewoon op scherm. Dat was eerst wel wennen, ik kwam erachter dat je echt even de knop moet omzetten.
Dat ik een ontzettende rot-printer heb, heeft ook geholpen wij de ommezwaai, dan heb je al geen zin om aan het printen te slaan.
Brieven die ik binnenkrijg en niet meer nodig heb vouw en scheur ik in 4 stukken om de achterkant te gebruiken als boodschappenbriefje of notitieblaadje.

Mijn bedrijf i.o. is ook zoveel mogelijk papierloos en C02-neutraal (en wat niet C02-neutraal kan, wordt gecompenseerd).  Ik onderzoek nu allerlei onderwerpen en schrijf allerlei plannen maar alles sla ik digitaal op en print ik niet of zo min mogelijk. Facturen ga ik alleen (mee)zenden op verzoek, klanten krijgen hun factuur per e-mail. Voor het gereedmaken van orders heb ik een systeempje bedacht waarbij ik maar een stukje papier nodig heb van een paar centimeter of nog niet eens. Het papier en de etiketten etc.die ik wel ga gebruiken zijn uiteraard van gerecycled materiaal.

Duurzame kantoorartikelen zijn ook vrij goed verkrijgbaar tegenwoordig, zoals de nietjesloze nietmachine, composteerbare pennen, gerecyclede potloden, allerlei papierwaren, milieu-vriendelijke markers, etc. etc.
Bedrijven die duurzame kantoorartikelen verkopen (of andere duurzame producten) kun je vinden op:
http://www.allesduurzaam.nl/

Vandaag kreeg ik een e-mail van "Oei, ik groei". Het was getiteld "46 weken: Daarom vliegt de pap door de lucht!"  De eerste mail van Oei ik groei die eens klopt. Ik heb daar ooit een zgn "sprongenwekker"aangevinkt en nu wordt ik gewaarschuwd als Sarah een mentale groeisprong gaat maken, per e-mail.
Even wat "Oei, ik groei!" is:
Viel het ouderschap al niet altijd mee en wijzigden de adviezen van het consternatiebureau al elke 2 jaar volledig, mijn generatie heeft ook nog te maken met de babybijbel "Oei, ik groei". Dit boek vertelt dat je kind volgens een bepaald patroon mentale sprongen maakt en daar dan last van kan hebben (en jij ook!, van je kind).
Sarah vertikt het nu om te eten en drinken tussen de middag en ze wil het allemaal zelf doen, zoals "Oei, ik groei" me ook meldde.
Gister heeft ze 1 cm. brood gegeten en toen vond ik het tijd worden voor creativiteit. Ik heb er heel sneaky toch brood en melk in gekregen tussen de middag. Ik heb broodkruim, tomaat, een plakje kaas, beetje olie, water en melkpoeder bij elkaar gemixt en opgewarmd, broodsoep! En dat ging er dus gelukkig wel in, gna-gna, ze heeft geen idee dat ze haar fles EN haar boterham heeft opgegeten met nog wat tomaat extra. Score is weer 1-1 met lichte voorsprong voor mama!

Nog een kleine waterbespaartip: samen wassen en het water delen!
Het lukte ons helaas niet om een foto te maken van het geheel in actie maar je ziet aan de druppels aan de rand van het badje wat er allemaal aan water opgespat en uitgespat is, zie je het? Nou, daar sta ik dus ongeveer om haar te wassen....dan word ik dus ook meteen even gewassen.
Denk dat ik toch maar weer in het grote bad de kleine meid ga wassen als m'n rug zin heeft...(gaat overigens redelijk, heeft gewoon even tijd nodig).

donderdag 23 september 2010

Bewogen dagje

Vandaag moest ik rustig wat bewegen en weinig achter de PC (standaard oplossing bij een beknelling/ hernia, die gister weer eens eentje is komen opzetten, grrrr).
Het dreigde alleen te gaan regenen maar ik vond gelukkig een goede oplossing; op naar het plantenparadijs (tuincentrum dus), dan loop je ook en daar kan ik nog mooi op een winkelkar hangen als m'n benen ff niet meer willen.
De laatste bocht hoorde ik een bekend geluid; baby in slaap gevallen, een uur eerder dan normaal. Heeeeel voorzichtig de handrem aangetrokken op de parkeerplaats, heeeeel voorzichtig uitgestapt, nog voorzichtiger de deur dicht gedaan en op slot, Maxi Cosi met de tandjes op elkaar in een karretje gezet en gelukkig, ze sliep door. Toen een windvlaagje over het wangetje... wééééééééh!

Goed, we konden dus gezellig met ons tweetjes wat nieuwe kamerplanten uitzoeken (papa had de kamerplanten een paar keer verzopen water gegeven) en ik wilde al een hele tijd wat meer kleur in huis (andere kussentjes in de bank, kleurrijke bloempotten, beetje gezelliger en meer aangekleed dan we hadden). Nou had ik met mijn man al het over kleuren gehad een tijdje terug en paars werd afgewezen; dat was niet mannelijk (aarrgghh, zucht).
Ik heb alleen planten gekocht die lang mee gaan, van die planten die na een tijd uitgebloeid zijn en dan weer richting kliko gaan, dat vind ik zonde op meer manieren (van het geld, van de productie, voor het milieu)

Echter een klein probleempje; ik err.. pardon WIJ waren verliefd geworden op kussentjes met roze bloemetjes en roze bloempotten. Ik heb er veel over nagedacht hoe ik dat ging verkopen als m'n man thuis kwam. De huiskamer lekker opgeruimd en gezogen, gezellig gemaakt, kaarsje aan, licht gedimd zodat het roze er niet zo uitsprong, kaartjes maar even aan de kussens gelaten en m'n verkooppraatje voorbereid ("Sarah heeft dit uitgezocht!").

Toen ik bijna klaar was met de kleine herinrichting belde m'n man dat ie met panne langs de weg stond, daarna belde hij nog tig keer om me op de hoogte te houden en omdat ie zich rot verveelde volgens mij. Ai, dacht ik, komt ie straks chagerijnig eindelijk thuis... zal ik alles maar even wegleggen tot overmorgen??

Mijn man bleek helemaal niet verbolgen te zijn over de verrozing en vergroening van de woonkamer, hij vond het erg mooi, fieuw.....

Nu nog eventueel wat test tubetjes verf kopen in de goede kleuren, wat leuke accesoires van zolder of de kringloop halen, even verven en we kunnen er weer jaren tegenaan (kijken). Ik denk er ook over om de donkere meubels te (laten) ontkleuren (donkere beits eraf), dan krijgen we echt een hele nieuwe woonkamer. Ik ben zo uitgekeken op die grote, donkere meubels en ik heb zo'n spijt van dat we het donker hebben laten beitsen toen we het kochten maar als de kleur wordt aangepast ben ik ook weer dik tevreden.

Eigenlijk had ik het nog leuker gevonden om het helemaal low-budget en recycle aan te pakken; met wat lapjes van de lappenmarkt zelf nieuwe kussenhoezen naaien (of stof van de kringloop), oude potten overschilderen en niets nieuw kopen, stekjes ipv nieuwe planten maar ja... af en toe loop je ergens tegenaan en dat is het helemaal en af en toe is lui ook wel lekker.

Af en toe ben ik bezig in de kringloopwinkel en dan zie ik met een likje verf hier en daar echt super leuke woonkamers ontstaan in m'n gedachten.

Terwijl ik dit schrijf zit ik op m'n nieuwe kussentjes op m'n "oude" eetstoelen, die eetstoelen zijn 5 jaar geleden gekocht bij een kringloopwinkel, een paar krasjes bijwerken en ze waren nog prima.
Een kleine eettafel die pastte in m'n kleine flatje kon ik er niet bij vinden maar bij IKEA stond een vuren tafel voor 20 euro. Met een potje beits pastte de tafel weer bij de rest van mijn meubels die ik nog wel had weten te redden (uit de klauwen van m'n ex). Die meubels waren van grenen al eens naar mahonie gegaan (om bij meubels ex te passen, het leek echt of het samen gekocht was).
In dit huis aangekomen kwam er ruimte en geld om de gebeitste eettafel (toch wel onhandig klein en met lichte schade) en de gebeitste boekenkast (te klein en te bekrast na 5 verhuizingen en een loslopend konijn) te vervangen. Het TV-meubel had deels de oude grenen-kleur weer terug gekregen, daar waren stukken van afgebroken (zelfde euvel als boekenkast), die is afgevoerd omdat ie echt niet meer om aan te zien of bruikbaar was.
Nu staan de kringloop stoelen onder een teak-tafel die ik zelf heb ontworpen en helemaal naar mijn wens en maatvoering is gemaakt en er staat een kinderstoel bij. Zo zie je maar wat er in een paar jaar kan veranderen aan meubels en mannenhaters ;-).
De gebeitste tafel en de boekenkast zijn overigens nog steeds in huis, ze liggen op zolder klaar om overgeschilderd te worden weer gebruikt te worden, misschien worden ze wel mijn "nieuwe" kantoor aan huis.

Het zou nou zo leuk zijn als er eens een TV-programma kwam dat kleding zou restylen in plaats van meubels. Dat er zo'n aardige en handige/creatieve mevrouw langskomt die je kledingkast met je doorneemt, advies geeft wat je goed staat en vervolgens met de inhoud van je kledingkast, wat lapjes en kringloopkleding aan de slag gaat samen met de kandidaat. Ten eerste lijkt aardig me al een verfrissende verandering en ten tweede zou het de start kunnen zijn van een hele goede, groene en leuke hype.

Ik ga nu echt afsluiten en over tot het onderdeel "rust".

dinsdag 21 september 2010

Waar zijn wij nou helemaal mee bezig?

Uit mijn afgelopen week:

Dit weekend was er een rommelmarkt in mijn woonplaats. Alles wat niet verkocht werd, werd op een grote stapel gegooid. Tot de vuilniscontainer kwam, scharrelden er aasgieren rond in de stapel die geen zin hadden gehad om iets te kopen. Verder liepen er kleine aasgiertjes in waarvan de oogjes groter waren dan de handjes en hun werkelijke behoefte aan speelgoed. Voor de lol werden ook nog prima spullen vertrapt, geschopt, gescheurd tot er geen “lol” meer aan was.
Waarom worden spullen die mensen hier niet meer willen niet even naar de kringloopwinkel gebracht (is niet onoverkomelijk ver) of worden ze een ander doorgegeven? Kunnen we onze kinderen niet beter bijbrengen wat de waarde is van spullen?
Ik heb er nog een beetje uit kunnen redden voor de kringloopwinkel.

Gister heb ik het bij de inbreng van de kringloopwinkel neergezet maar sommige dingen moesten alsnog weg, knuffels waar ook maar een klein vuiltje aan zit, worden niet verkocht. Hetzelfde met puzzels, kleine beschadiging aan de deksel en we komen er niet meer vanaf.

Misschien hebben we met z’n allen gewoon te veel en zorgen we daarom niet goed voor alle spullen die we hebben.
Daarnaast wordt er ook gewoon een hoop rommel geproduceerd, ontworpen om niet lang mee te gaan, dan kopen we weer wat nieuws en blijft het geld rollen. Waar zijn we toch mee bezig?

De laatste week zie en hoor ik ook steeds maar het woord "anti-biotica" in combinatie met vleesdieren. Varkens, kippen, koeien, het krijgt allemaal anti-biotica, preventief, zodat ze lekker "gezond" snel groeien en wij goedkoop vlees kunnen kopen. Wij krijgen daardoor ook kleine beetjes van die anti-biotica binnen en maken onszelf zo op den duur ongeneeslijk ziek (resistentie van bacterieën).

Alle diersoorten doen alles (instinctief) juist aan de instandhouding van hun eigen soort. Ze weten bijvoorbeeld dat ze wel wat eetbaars moeten laten staan of lopen (zodat het zich kan blijven voortplanten) omdat er anders straks helemaal niets meer te eten is. Ze zorgen eigenlijk best goed voor zichzelf, ze verdedigen zich voor onheil, ze denken toekomstgericht, ze zorgen voor elkaar, etc. Misschien hebben dieren een hoger zelfbeeld dan wij mensen? Wij doen nl. precies het tegenover gestelde van alles, hebben wij zo'n laag zelfbeeld dat we onszelf, onze soort weinig waard vinden?

Even nog wat dichter bij huis
Dit is mijn aanrecht op dit moment, ik heb bij de kringloopwinkel de ladekastjes gevonden waar ik naar op zoek was voor mijn bedrijf, alles staat nu te drogen na een flinke poetsbeurt.
Hoe vaak ik op kantoor mee heb gemaakt dat kantoorartikelen weg werden gegooid en nieuwe besteld omdat collega’s hun neus optrokken voor “oude” of “vieze” spullen (waar stickertjes op zaten met de verkeerde tekst, die kun je er ook gewoon afhalen natuurlijk). Be-lac-he-lijk.

Als je op de ruggen van oude ordners of mappen een nieuwe “rug” plakt (te koop in diverse winkels of zelf maken op de PC en vastlijmen) zijn ze nog prima te gebruiken. Als je ze in de kast zet, zie je toch alleen de rug.

Ik heb gister ook nog een diepte-investering van wel 5 euro gedaan voor mijn bedrijf (ik moet nog even kijken in hoeveel jaar ik dat ga afschrijven ;-) ) door een printer-scanner-fax-kopie apparaat te kopen bij de kringloop (huidige printer/scanner werkt niet meer goed, ondanks zijn prille leeftijd, grrrr).
De “nieuwe” scant geweldig, je kunt zelfs een stapel neerleggen in de invoer en hoppa, het hele zaakje gaat er achter elkaar doorheen, heerlijk, dat scheelt een hoop tijd en gedoe en ik heb straks mooi een fax (die deed het ook niet meer).
Ik moest al onze verzekeringspaperassen nog steeds inscannen voor onze nieuwe tussenpersoon, daar was het niet echt van gekomen door allerlei dingen waar ik mee bezig was.

Helemaal links zie je nog een enveloppe van het RDW, "Uh-oh", dacht ik, alweer bijna oktober! Ik moet nog steeds zoeken naar mijn autopapieren, die zijn al maanden kwijt. Als ik ze niet op tijd terug vind kan de auto a. niet gekeurd worden en b. niet afgevoerd worden als ie afgekeurd wordt. Twee opties: nog maar eens goed zoeken of nieuwe autopapieren EN kentekenplaten, dure grap! Ik moet dus echt gaan zoeken, waarom heb ik dat nou nog steeds niet gedaan?
Hier loopt op dit moment dus echt alles door elkaar, huishouden, opvoeden, mijn bedrijf, privé administratieve klusjes, Transition Town en dan nog zo wat oh zo goede en leuke dingen om mee bezig te zijn.

De laatste weken ben ik me ook gaan afvragen “Waar ben ik eigenlijk allemaal mee bezig?” Ik heb gewoon weer teveel hooi op m’n vork genomen.
Ik ben goed gaan nadenken over wat ik nu echt wil en waar mijn prioriteiten dus moeten liggen. Bij grote en kleine keuze’s hou ik nu meer rekening met de volgorde van mijn prioriteiten (gezin-kind-bedrijf-Transition Town – al het andere). Het is nu nog even rommel maar de rust komt er over een tijdje wel weer in.
Hier weer even een foto van mijn hoogste prioriteit.
Ze wil al weken niet goed eten en drinken tussen de middag. Ik hoop dat ik nu de oplossing heb gevonden; volgens mij wil ze gewoon zelf eten met haar handjes.
Ik had een bordje met zuignap voor haar neergezet (en die zuignap was dus niet baby-proof) met stukjes brood erin.
Het brood vliegt alle kanten op, over en in de stoel, over de eettafel, eronder, etc. Het zal me worst wezen, ik pak het af en toe weer bij elkaar en doe wat terug in het bordje en als we klaar zijn met eten ruim ik wel even op, ze eet tenminste weer meer (met plezier).
Dat eigenwijze en alles zelf willen doen... dat heeft ze uiteraard van haar vader.

donderdag 16 september 2010

zwak punt..

Alles onder controle hier... bijna...
Vanmorgen gaat de deurbel en door de ruit van de deur zie ik het iemand staan die er verdorie nog heel zelfverzekerd bij staat alsof ie hier moet wezen ook, irritante verkopers altijd aan de deur, grrr. "Goedemorgen, ik kom voor de onderhoudsbeurt van de ketel!", zegt hij.
Shiiiiiiiiit, dat was vandaag! Maar goed dat ik niet ben gaan wandelen met Sarah, anders was ik niet eens thuis geweest. In mijn hoofd doemt het beeld op van de staat van mijn zolder, gaaaaaaah!
De goede man zal toch aan de slag moeten dus met het schaamrood op de kaken maak ik wat ruimte door wat klusspullen en was te verschuiven.

In de drie bakken (60 gradenwas en wit - licht bont - donker bont) liggen wel zeker 4 machines was te wachten, in de klushoek is een bom ontploft (mijn echtgenoot die op zoek was naar allerlei zaken).
Op onze slaapkamer staan nog twee bakken met gevouwen was en dan zijn er nog twee bakken met was die nog gestreken moet worden. Dat is allemaal al "erg" maar wat nog erger is, onze kasten zijn niet bepaald leeg. Wij hebben dus gewoon hartstikke veel kleding!

Kleding is dus echt mijn zwakke punt... ik blijf het maar kopen en ik doe niet genoeg weg. Ik wil keuze hebben en kan geen afscheid nemen van kleding (misschien voor als...).

Wat is jullie zwakke punt?


Eigenlijk wil ik betere en duurzamere kleding gaan kopen, minder kleding, meer kwaliteit. De laatste rompertjes die ik voor Sarah kocht voor de winter waren al eco.
De klushoek, daar heb ik ook al een plan voor, ik ga bij een supermarkt wat van die grote en stevige boodschappentassen kopen en daarin ga ik alles opruimen op klussoort met een label eraan wat erin zit (/hoort!). Goedkope en makkelijke manier van opruimen en opbergen leek me dat, grote boodschappentassen. Als we dan een klus hebben, tas pakken, makkelijk over de trappen mee naar beneden te dragen, makkelijk weer alles in terug te gooien /opruimen.

Misschien dat het huishouden er iets bij ingeschoten is de laatste tijd met alle andere dingen waar ik mee bezig ben. Ik moet ook nog steeds wat inscannen (scanner onbereikbaar, staat nog allemaal spul bij sinds de wateroverlast hier in huis). Ik ben ook nog op zoek naar een CD en die is ook spoorloos. Ik ben gevraagd mijn favoriete muziek of nummer mee te nemen naar de radiostudio maandag. Ze draaien altijd iets wat de gast heeft meegenomen, ik heb al gewaarschuwd maar nee, het maakte niks uit, ik moest meenemen wat ik mooi vond. Ik denk dat er ofwel weinig luisteraars overblijven of de regels iets aangepast worden. Ik ga "consign to oblivion" van Epica meenemen, die duurt ook hartstikke lang dus ik moet ook nog kijken waar ze kunnen inkorten en de songtekst kort samenvatten in het Nederlands.
Dan staat er op mijn PC ook nog een concept verkiezingsprogramma van een politieke partij voor de lokale verkiezingen met de vraag of ik er met een "TT-oog" naar wil kijken. Zit ik ineens het programma van een partij te bekijken en mijn opmerkingen te geven terwijl ik lid ben van een andere partij waar ik nog steeds niets voor gedaan heb.... Misschien toch maar eens proberen naar de regiobijeenkomst te gaan of de jaarvergadering ofzo.

Ik ga nu maar eens vlug huishouden hier....