Posts tonen met het label opruimen. Alle posts tonen
Posts tonen met het label opruimen. Alle posts tonen

woensdag 2 oktober 2013

Elke dag een stapeltje en een bak

Ik nam het me steeds voor: ik ga elke dag een bak was vouwen maar het kwam er maar niet van.
Sinds een paar dagen lukt het wel. Ik vouw nu elke dag een bak was en ik ga elke dag een stapeltje paperassen opruimen. Dit stapeltje heb ik gister uit onze ordners gehaald (ouder dan 5 jaar) en ingescand.


Waarschijnlijk lag het ook aan mijn energie en hoe ik in m'n vel zat, dat het niet lukte om elke dag wat te doen.
Vorige week had ik nog een terugval (/ last van de post partum depressie) maar sinds die terugval over is, voel ik me beter dan daarvoor.
Thank god! Zo'n depressie is eigenlijk helemaal niks voor mij, omdat ik altijd overal het positieve van probeer te zien. Ik vind het dus behoorlijk moeilijk om te accepteren.
Twee weken geleden had ik ook voor het eerst weer een moment, dat ik me enorm gelukkig voelde en wist hoeveel ik van de meiden houd. Daar ben ik daarop weer een paar dagen behoorlijk verdrietig over geweest, ik heb zoveel van ze gemist door die stomme depressie, er is zoveel langs me heen gegaan. Inhalen kun je het niet, jammer genoeg.
Accepteren en genieten van wat ik nu wel weer heb en voel is het beste, al mag het verdriet er ook zijn.
Ik heb bijvoorbeeld vanmorgen zo lekker geknuffeld en gestoeid in bed met Minipenny en gister hebben we lekker gek gedanst op K3. Echt enorm genieten dat we dat weer doen.

Bovenop het stapeltje papier op de foto ligt mijn nieuwe kapseltje. Ik ga straks naar de kapper en laat meer dan 20 centimeter van m'n haar af knippen.
Al een hele tijd zat ik te twijfelen maar toen ik een foto van mijn haar zag, werd ik er steeds zekerder van dat een stuk eraf echt "the way to go" is. Mijn post partum haar is zo dun, het is zo'n zielig bosje en het hangt ook maar een beetje saai en slapjes.
Ik heb het vaker gehad zoals ongeveer op de onderste foto, achter kort en voor lang, en dat stond wel leuk. Straks wil ik alleen nog even overleggen hoe kort ik ga, ik zou het liefst net als de vorige keer wel nog net een staartje kunnen maken (heel handig voor de bad hair day).

Ik ga mezelf straks echt trakteren op een bezoekje naar een kapper. Normaal komt de thuiskapster maar ik heb nu een keertje zin in een echt uitje naar de kapper met haren wassen, beetje hoofdmassage en langer dan 4 minuten geknip en gefrunnik aan m'n haar. Dat heb ik al 4 jaar niet meer gedaan.
Ik wil mijn haar ook nog kleuren maar dat ga ik zelf doen, scheelt weer een boel geld. Waarschijnlijk doe ik dat vanavond, dan kan MrPenny nog even meekijken of er wel overal verf zit.
Misschien ga ik zelfs nog even bij Hema lunchen, even lekker een verwendagje.
Af en toe moet je jezelf eens lekker verwennen. Ik mag mezelf ook wel eens belonen, omdat ik nu zo goed bezig ben om de was/zolder bij te werken en de adminstratiemappen.
Op mijn werk had ik ook al zo'n hekel aan filen, daar had ik soms ook een hele stapel liggen en kreeg ik er wel eens, terecht, klachten over. Toch, als je er eenmaal mee bezig bent, voelt het lekker en daarna helemaal, als alles weer netjes in mappen zit en makkelijk terug te vinden is.
Nog even wat dagen doorwerken en dan is er weer meer orde in huis.

Update:
VOOR:
Toen ik deze foto vanmorgen zag, vlak voor ik weg ging, dacht ik:
a. ***** hoe lang zit al dat grijze haar er al??!
b. waarom heeft niemand me dat even gezegd (dat het tijd werd om m'n haren te gaan verven), zo bijvoorbeeld, mijn man??!
c. Ik denk dat ik toch maar de kapper het laat verven, dan is het zeker netjes (aangezien mijn man blijkbaar slecht ziet). Kan ik ook de kunst even afkijken en het de volgende keer zelf verven.

Nou, ik heb waar voor m'n geld gekregen hoor, ik heb een heeele tijd bij de kapper gezeten. Wel meer dan een uur. Theetjes gedronken, haarmaskertje gehad (er hangt nog een lichte cocoslucht aan m'n haar), haartjes geknipt (dag haartjes!) en geverfd, praatje erbij en lekker de haartjes ontspannend gewassen gehad.

NA
Paparapam:


Zo, nu nog vlug even een bakkie doen. (bak was dus).

vrijdag 17 augustus 2012

Vol ideeën en dromen na vakantie vrijheid

We hebben net een heerlijke vakantie achter de rug. Ik vond het erg fijn en leuk om weer te kamperen met de tent. Minipenny vond het kamperen ook erg leuk. Er waren veel speeltoestellen en andere kinderen om mee te spelen op ons veldje. De scheerlijnen stonden nog niet vast en de tent moest nog ingericht worden, toen er al twee dametjes zaten te spelen in onze tent, waar wij dus vervolgens maar een beetje overheen moesten stappen. Bijna elke morgen maakte Mini een rondje langs alle dieren samen met papa voor het ontbijt. Behalve de klei, een bal en kleurtjes had ik geen speelgoed mee hoeven nemen (daar hebben wel de andere kinderen weer mee gespeeld dus het kwam toch nog weer van pas).

We stonden op een schaduwrijke plek onder bomen. 's Nachts hoorden we de blaadjes boven ons ruisen en twee nachten hoorden we de regen op de tent tikken, hele rustgevende geluiden.

Geen klussen die nog lagen te wachten in huis, weinig spullen om bij te houden en opruimen; dat gaf ook rust. Ik krijg altijd op vakantie inspiratie voor uiteenlopende zaken, wensen, dromen; alles komt boven.
Het lijkt wel zo te zijn: hoe minder spullen, hoe meer ruimte in je hoofd.
Ik heb daarom dus ook weer hernieuwde energie gekregen om op te ruimen en spullen uit te dunnen thuis.
De komende tijd wil ik opruimen en wat nog verkocht kan worden, verkopen. Van de opbrengst wil ik rails, plankendragers, bakken en planken kopen om de berging te herinrichten en op te ruimen. Dat is dan meteen weer een leuk doel om naartoe te werken. Volgens mij heb ik nog ergens een paar rails, en ik hoop van de oude kast in de berging nog wat planken te kunnen maken.

Ook hebben MrPenny en ik samen gedroomd en gewenst hoe onze toekomst eruit zou moeten zien. We willen de komende (10) jaren sparen voor de droom die we al vanaf het begin hadden; een vrijstaand boerderijtje in een rustige, groene omgeving. Bij volgorde van wensen willen wij daarbij: moestuin, kippen en geiten, een workshop/ vergaderruimte, een winkeltje met meel- en streekproducten, een fietsersterras, een B&B of vakantie appartementen en een molen (vooral dat laatste wordt een beetje lastig ;-)).
Deels kunnen we nu al bepaalde delen van de droom realiseren (koren malen, meel verkopen (heel klein en niet voor onszelf) doen we bijvoorbeeld al en kippen zouden ook al kunnen, workshops gaan geven zou ik ook kunnen gaan opbouwen in gehuurde locaties terwijl we sparen).
Het belangrijkste element is denk ik toch wel dat vrijstaande huis met rust. Wij wonen in een rijtjeshuis en zomers zit je dan nog dichter op elkaar dan op een camping als iedereen lekker buiten zit. Dat houdt in: geen privacy, niet ontspannen kunnen praten samen in de tuin en overlast van buren (geluid maar vooral rook).
Voor wij naar Zeeland gingen moest MrPenny nog even naar de huisarts omdat hij zo'n last had van zijn luchtwegen. Zijn bronchitis/astma, veroorzaakt door de buren die ons uitroken en de benauwdheid hier, was in Zeeland in twee dagen zo opgeknapt, dat hij geen medicatie meer nodig had.

We hebben ook hernieuwde energie gevonden om echt wat te gaan doen aan ons beider overgewicht.
Eergisteren maakte ik pita's gezond: groenten uit de oven (aubergine, paprika, courgette, knoflook met een heel beetje olie) op pitabroodjes met een sausje van uitgelekte magere yoghurt met knoflook. Mjammie! En gezond!
Gisteravond maakte ik van een rest van de gegrilde groenten, 4 zongedroogde tomaatjes en wat pesto een zalige en gezonde tapenade voor op melba toastjes. Dat was ook weer gezonder dan chips of nootjes.

En het lastigste is: vasthouden!

dinsdag 26 oktober 2010

Bespaard de afgelopen week

- ik heb sinds kort een nieuwe routine: aan het eind van de dag pak ik de bezem (ja, eindelijk eentje gevonden, het is alleen toch een gewone kamerbezem geworden) en veeg ik het speelgoed de ene kant op (de speelmat op) en vervolgens laat ik de bezem een stukje zakken en veeg ik de rest van de kamer even aan de andere kant op. Bespaart stofzuigerbeurten en dus energie en ik ben sneller klaar dan met stofzuigen ook nog.

- van een tweede, derde of misschien wel vierdehands pyamaatje van Sarah (gekregen van een vriendin) was het elastiek "op" maar verder was ie nog prima en schattig. Ik dacht dat 't nog ging, tot ze door de kamer kroop met haar broek op haar enkels. Pyamaatje was zo zelf gerepareerd. Klein stukje open getornd, stukje elastiek (Zeeman) afgeknipt en aan een kleine veiligheidspeld, even rond, knoopje in het elastiek, paar steekjes en klaar. 5 minuten werk en een nieuwe pyama uitgespaard.

- man's kentekenbewijs deel overschrijving binnen 5 minuten terug gevonden door plattegrond van "wat waar staat op zolder".
Manlief had al overal gezocht, ook op zolder en wilde alle papieren opnieuw aan gaan vragen (kost geloof ik 50 euri's). Toen ie mij vertelde dat het in een licht blauwe map zat en dat hij twijffelde of die nog wel in huis was, of dat ie die weg had gedaan, wist ik dat de map nog in huis moet zijn. Toen ik me die map voor de geest haalde wist ik dat die nog prima was de laatste keer dat ik hem zag, die zouden we dus nooit weggegooid hebben (als hij geleegd was) in dit huishouden, die zou zeker hergebruikt zijn en dat was ie niet dus de map moest er gewoon nog zijn, met inhoud. Op de plattegrond stond een vakje "oude admin. M - uitzoeken" en daar stonden drie dozen met mijn man's voormalige soort van Chinese administratie (dat is alles in een (schoen)doos gooien en gaan grabbelen als je iets nodig hebt). Ik ben ooit mijn leven gaan beteren na het lezen van een boek over opruimen, daar stond in dat het ook loont om op te ruimen, okee, ze hadden dus gelijk.

- Voor de APK even rond de auto gelopen en verlichting gecontroleerd, zelf vervangen waar nodig. Ik controleer ze regelmatig hoor maar het is me al twee keer gebeurd dat ik net weer een kapot lampje over het hoofd had gezien en dat er een nieuw lampje, incl. arbeidskosten, op de rekening stond.

- kleertjes voor Sarah in de volgende maat gekocht bij Zeeman, Wibra en op Marktplaats. Who gives a ....? Iedereen die ziet dat het van de Zeeman of Wibra komt, winkelt daar zelf ook! Er zijn winkels genoeg waar je kleding kunt kopen van dezelfde kwaliteit maar dan een stuk(je) duurder, dat vind ik nou zonde.

Een vriendin van me liet me gister trots weten dat ze alle cadeautjes voor 5 december al zo goed als rond heeft, alles via Marktplaats. Dingen die nieuw wel 80 tot 100 euro kosten, heeft zij voor een prikkie (5-7,50 euro) maar dan moet ik er wel bij zeggen dat ze een soort Marktplaats-godheid is, ze is er zo goed in.
Ze hebben drie kinderen en weinig inkomen. Ze is al vroeg begonnen om de stormloop voor te zijn en ze heeft uitgevonden dat mensen in het noorden van Nederland minder vragen voor artikelen (heeft misschien iets te maken met bevolkingsdichtheid) dan in het zuiden. Toen zat ze nog met de verzendkosten. Toen haar man beleefd op het werk vroeg of hij misschien wat naar het antwoordnummer mocht laten sturen (dat deden collega's al) van het bedrijf zei het hoofd postkamer dat hij het heel netjes vond dat hij het tenminste vroeg, de rest deed het stiekem, hij mocht zoveel laten komen als hij wilde. Ik denk niet dat ik dat nou gedaan zou hebben (toch op kosten van je werkgever) maar misschien ben ik weer veel ste braaf.

- babyvoeding zelf maken en invriezen. Ik heb het idee dat de eisen aan de kindervoeding lager worden naarmate kinderen ouder worden. Het voordelige merk dat ik altijd kocht, is nu echt bocht dus ik ben in de supermarkt eens etiketten gaan vergelijken. Duurdere merken waren toch een stukje beter maar wel duurder dus dat spoorde aan om te zorgen dat er voldoende in de vriezer ligt zodat ik geen potjes nodig heb (op ma en woe eet zij apart en eet ik later met mijn man, de rest van de week zoveel mogelijk gewoon met de pot mee). Heerlijk om te zien hoe je kind (vr)eet en zichtbaar geniet van je zelfgemaakte eten. Misschien meen ik het maar om mijn eigen ego te strelen maar ik meen echt dat de mondhoeken toch een stukje hoger staan bij mijn eten ipv een potje. Wat ik heel handig vind is diepvrieserwtjes of spinazi deelblokjes (achtergehouden van maaltijd) in de vriezer met een klein vriezerbakje rijst of aardappel erbij, ben je zo klaar en je kunt iets meer groenten erbij kiepen als je denkt dat de kleine veel honger heeft. Vlees bak of kook ik en maak ik klein, vervolgens gaat het in ijsblokbakjes (als ik het bakje weer nodig heb, maak ik het leeg en stop ik de vleesklontjes in een zakje (vaak doe ik dat eigenlijk al als het goed ingevroren is, dan hoef ik maar een keer met koude vingers die klontjes uit de vormpjes te persen en beuken). Sarah is gek op "risotto" (rijst, erwtjes, kaas en een beetje boter). Ik vries ook tomatenblokjes in in kleine bakjes, met rijst of pasta erbij en misschien nog een klein beetje van een of andere groente en/of wat vleesklontjes en wat boter vind Sarah het weer prima en eet ze het gulzig op.
Ik weet niet of dit bij alle kinderen zo werkt by the way, misschien heeft mijn kind aparte smaakpappilen, ik hoor ook van ouders dat kinderen het vertikken iets anders te eten dan potjes. Ik heb die van mij opgevoed met veel zelfgemaakt en weinig suikers, met chocolade of zoete kinderdingetjes maak je haar niet blij meestal. Ze wil liever yoghurt zonder iets erin en een soepstengel ipv een of ander kinderkoekje (al had ik via de post een "fruitreepje" gekregen wat ik zelf niet te pruimen vond maar dat lustte ze dan wel weer).

- levensduur van de douchegel en shampoo verlengd met water en douchbeurt hier en daar ingekort met een eierwekkertje.

 - het droogrek weer trouw in gebruik genomen (laatste tijd veel in de droger gegooid uit vermoeidheid en luiheid).

- zelf neusdruppels gemaakt (glazen flesje en druppelaar uitkoken, een theelepeltje zout oplossen in een glas water en klaar) en ik ben nu bezig om hoestdrank te maken (zie tijdstip; kon niet meer slapen van het hoesten en de keelpijn) en terwijl ik wacht, kan ik mooi even zeveren hier. Ik kan het recept niet meer terugvinden maar ik moet een ui trekken in water en later gaat er honing bij. Het moet nu even koken en dan zet ik de pan in de magnetron, zodat het verder kan stoven en trekken (soort van hooikist). Morgenvroeg zeef ik het wel en doe ik er honing bij (ja, 't lijkt mij ook niet lekker maar ik ben enigzins wanhopig). Ik heb ook al gestoomd met kamille thee en kamille thee met honing gedronken, weinig effect. De tip om een lepeltje honing zo lang mogelijk in je mond te houden heeft wel geholpen, het heeft m'n keelpijn verzacht en het lijkt ook de hoest te dempen, hàààààh, gelukkig, ik denk dat ik nu nog wel even kan slapen.

P.S..... sh..!, ui+water is te ver in gekookt, veeel ste ver (neus zit blijkbaar erg verstopt). Keuken ruikt nu nogal aangebrand en uiwater is onbruikbaar. Ik ga het in de magnetron proberen, lijkt me een veiligere optie en dan kan ik over een paar minuten gaan slapen.

donderdag 16 september 2010

zwak punt..

Alles onder controle hier... bijna...
Vanmorgen gaat de deurbel en door de ruit van de deur zie ik het iemand staan die er verdorie nog heel zelfverzekerd bij staat alsof ie hier moet wezen ook, irritante verkopers altijd aan de deur, grrr. "Goedemorgen, ik kom voor de onderhoudsbeurt van de ketel!", zegt hij.
Shiiiiiiiiit, dat was vandaag! Maar goed dat ik niet ben gaan wandelen met Sarah, anders was ik niet eens thuis geweest. In mijn hoofd doemt het beeld op van de staat van mijn zolder, gaaaaaaah!
De goede man zal toch aan de slag moeten dus met het schaamrood op de kaken maak ik wat ruimte door wat klusspullen en was te verschuiven.

In de drie bakken (60 gradenwas en wit - licht bont - donker bont) liggen wel zeker 4 machines was te wachten, in de klushoek is een bom ontploft (mijn echtgenoot die op zoek was naar allerlei zaken).
Op onze slaapkamer staan nog twee bakken met gevouwen was en dan zijn er nog twee bakken met was die nog gestreken moet worden. Dat is allemaal al "erg" maar wat nog erger is, onze kasten zijn niet bepaald leeg. Wij hebben dus gewoon hartstikke veel kleding!

Kleding is dus echt mijn zwakke punt... ik blijf het maar kopen en ik doe niet genoeg weg. Ik wil keuze hebben en kan geen afscheid nemen van kleding (misschien voor als...).

Wat is jullie zwakke punt?


Eigenlijk wil ik betere en duurzamere kleding gaan kopen, minder kleding, meer kwaliteit. De laatste rompertjes die ik voor Sarah kocht voor de winter waren al eco.
De klushoek, daar heb ik ook al een plan voor, ik ga bij een supermarkt wat van die grote en stevige boodschappentassen kopen en daarin ga ik alles opruimen op klussoort met een label eraan wat erin zit (/hoort!). Goedkope en makkelijke manier van opruimen en opbergen leek me dat, grote boodschappentassen. Als we dan een klus hebben, tas pakken, makkelijk over de trappen mee naar beneden te dragen, makkelijk weer alles in terug te gooien /opruimen.

Misschien dat het huishouden er iets bij ingeschoten is de laatste tijd met alle andere dingen waar ik mee bezig ben. Ik moet ook nog steeds wat inscannen (scanner onbereikbaar, staat nog allemaal spul bij sinds de wateroverlast hier in huis). Ik ben ook nog op zoek naar een CD en die is ook spoorloos. Ik ben gevraagd mijn favoriete muziek of nummer mee te nemen naar de radiostudio maandag. Ze draaien altijd iets wat de gast heeft meegenomen, ik heb al gewaarschuwd maar nee, het maakte niks uit, ik moest meenemen wat ik mooi vond. Ik denk dat er ofwel weinig luisteraars overblijven of de regels iets aangepast worden. Ik ga "consign to oblivion" van Epica meenemen, die duurt ook hartstikke lang dus ik moet ook nog kijken waar ze kunnen inkorten en de songtekst kort samenvatten in het Nederlands.
Dan staat er op mijn PC ook nog een concept verkiezingsprogramma van een politieke partij voor de lokale verkiezingen met de vraag of ik er met een "TT-oog" naar wil kijken. Zit ik ineens het programma van een partij te bekijken en mijn opmerkingen te geven terwijl ik lid ben van een andere partij waar ik nog steeds niets voor gedaan heb.... Misschien toch maar eens proberen naar de regiobijeenkomst te gaan of de jaarvergadering ofzo.

Ik ga nu maar eens vlug huishouden hier....