Soms heb je van die weken...

Soms heb je van die weken dat alles bij elkaar komt...

Helaas is maandagavond de schoonvader van mijn zus toch nog plotseling overleden, de crematie is zaterdagmiddag.

Jammer genoeg heeft mijn schoonvader ook te kampen met dezelfde ziekte; darmkanker. Hij wordt woensdag geopereerd. Afgelopen weekend schrokken we nogal van de mededeling dat hij erom gevraagd heeft om bediend te worden (sacrement der zieken/ sacrement der stervenden). Voor de zekerheid, de vorige operatie ging het namelijk mis en is hij door reanimatie weer terug bij ons gekomen. Wij worden natuurlijk daar ook bij verwacht.... zaterdagmiddag.

Soms moet je in die weken dat alles bij elkaar komt dus ook moeilijke keuze's maken.

Mijn man en ik hebben besloten ons op te splitsen; hij gaat zijn vader steunen en ik ga mijn zus, zwager en petekindjes steunen en daarna kom ik ook naar mijn schoonouders samen met Sarah.

Sarah is tijdens de crematie bij een vriendin waar ik morgen al heen ga om op haar kindjes op te passen, haar gastouder is (weer) zonder bericht niet komen opdagen en van de aardbodem verdwenen. Schandalig, dat je een (alleenstaande) moeder zo in de steek laat, hoe haalt het mens het zich in het hoofd?

Ik was al een beetje verdrietig en soms boos op de wereld door wat andere dingen die speelden en boven kwamen door therapie. Na een paar dagen rondgelopen te hebben met een grote donkere wolk met bliksemschichten is het gelukkig alweer wat opgeklaard boven mijn hoofd en ook in mijn hoofd.

Een paar dagen geleden keek ik naar dat kleine meisje van ons, dat op de bank zat te lachen om haar favoriete flimpje. Zo puur, zo eenvoudig, zo onschuldig, zo onwetend en ik dacht "oh meisje, kon ik maar even jouw hoofdje lenen, niet bewust van de dingen die staan te komen en kunnen komen en niet bewust van alle nare dingen die mensen elkaar aan kunnen doen". Gelukkig mocht dat, ik ging naast haar zitten voor een knuffel en ze kwam lekker tegen me aan zitten, met haar hoofdje even tegen me aan. Alsof ze het door wilde geven haast....hm... daar knapt een mens van op. Er is gelukkig nog veel meer moois en goeds op de wereld dan het nare.